Transkrypt filmu pt. Ustawa z 1986 roku

Transkrypt filmu pt. Ustawa z 1986 roku

 

Człowiek i patogeny, od polio po kowidozę… bardzo istotna i drobiazgowa analiza amerykańskiej ustawy szczepionkowej z 1986 roku [National Childhood Vaccine Injury Act z 1986] i jej konsekwencji.
Co się dzieje, gdy starożytna mądrość – intuicja matki – staje w obliczu wyścigu z czasem przeciwko potężnym interesom?

– Będziemy mieli dziecko.
– Akurat w momencie kiedy mieliśmy dać za wygraną.

Ustawa z 1986 roku

 

Film na YT jest na dole, a dodatkowo będzie na CDA i gloria.tv

 

 

ROZDZIAŁ 1

BYLI ZWOLENNICY SZCZEPIONEK

– W porządku, chodźmy do lekarza.

Rolf Hazlehurst: Jest szczęśliwym, zdrowym, zwyczajnym dzieckiem. Normalnym dzieckiem, które osiągnęło wszystkie kluczowe etapy rozwoju we właściwym czasie. Tuż przed swoimi pierwszymi urodzinami chodził, mówił, utrzymywał kontakt wzrokowy, wchodził w interakcje z innymi, robił wszystko to co powinien. W wieku 6 miesięcy pojawiły się u niego objawy zgodne z objawami poważnej reakcji niepożądanej na szczepionkę DTP. DTP: SZCZEPIONKA NA BŁONICĘ, TĘŻEC, KRZTUSIEC.

Informacja ta znajduje się w jego dokumentacji medycznej. „Rodzice dziecka wyrażają obawy dotyczące napadów drgawkowych. (…) całe ciało drży(…)” Po tym jak doświadczył tych reakcji w szóstym miesiącu życia nie powinien zostać ponownie zaszczepiony.

– Martin zapytał mnie co zrobimy odnośnie szczepienia.
– To proste.
– Co masz na myśli?
– Dzieci potrzebują szczepionek.
– A co ze mną?
– To znaczy?
– Szczepią też ciężarne kobiety.
– To nie to samo, nie wydaje mi się by było to właściwe.
– Nadal uważasz, że to jest proste?

Barbara Loe Fisher: Był błyskotliwym, nad wiek rozwiniętym dzieckiem. Właściwie najbardziej rozwiniętym z mojej trójki dzieci. Wypowiadał słowa w wieku siedmiu miesięcy, mówił pełnymi zdaniami przed ukończeniem drugiego roku życia. Moim prywatnym powodem stojącym za wykonywaniem tej pracy przez ostatnie 36 lat jest to, że mój syn, mój pierworodny, doświadczył drgawek, zapaści i stracił przytomność w ciągu kilku godzin po przyjęciu swojej czwartej dawki szczepionki DTP kiedy miał 2,5 roku. Nie rozumiałam czego świadkiem byłam tamtego dnia. Nie rozumiałam tego, że miał zapalenie mózgu. Ostatecznie zdiagnozowano u niego kilka rodzajów trudności w uczeniu się, tak poważne zaburzenia koncentracji uwagi, że musiał zostać umieszczony w klasie specjalnej na 12 lat. Kiedy zobaczyłam telewizyjny film dokumentalny pod tytułem „DTP – Szczepionkowa Ruletka” wiosną 1982 roku, byłam absolutnie zszokowana.

Film Szczepionka DPT: Szczepionkowa Ruletka [kwiecień 1982]

Zobaczyłam na ekranie opisy reakcji na szczepionkę na krztusiec, które dokładnie pasowały do objawów, których w tamtym dniu doświadczył mój syn. Zadzwoniłam do stacji i poprosiłam o to, by skontaktowali mnie z innymi rodzicami. Razem stworzyliśmy organizację, która jest dzisiaj znana pod nazwą National Vaccine Information Center.

ROZDZIAŁ 2

KRÓLICZA NORA

Barbara Loe Fisher: Chciałam dowiedzieć się czegoś na temat krztuśca i szczepionki na krztusiec. Byłam nienasycenie ciekawa tego, dlaczego polityka rządu wymaga podania dzieciom tej szczepionki. Dlaczego tego rodzaju szczepionka będzie zalecana, a jej przyjęcie obowiązkowe. Nigdy w życiu nie przeszło mi przez myśl, że szczepionka, która miała za zadanie utrzymać zdrowe dzieci zdrowymi, byłaby w stanie kiedykolwiek spowodować u nich uszkodzenie mózgu lub je zabić. Przez ponad 50 lat, w czasopismach medycznych, lekarze dyskutowali ze sobą o tym jak szczepionka na krztusiec może spowodować uszkodzenie mózgu i zgon, jednak nigdy nie wysilili się, by powiedzieć o tym matkom takim jak ja, które wierzyły w to, że pediatra nigdy nie zrobiłby czegoś, co zaszkodziłoby temu dziecku.

Claire Bourne:  Dlaczego muszę dostać szczepionkę na WZW typu B? Taki jest nakaz. Myślę sobie: „Ok. Zrobię to co do mnie należy i zaszczepię się na WZW typu B.” Zaszczepiłam się i o mało nie straciłam przez nią życia. Krótko mówiąc, okazało się, że miałam wszystkie objawy choroby autoimmunologicznej. Rozwinęła się u mnie choroba Gravesa-Basedowa, ale również mój układ nerwowy został poważnie uszkodzony. Nie mogłam chodzić. Miałam ogromne trudności z mówieniem i myślę, że praktycznie nie spałam. To znaczy przez długie tygodnie, kiedy byłam w ciąży, cały czas czytałam i szukałam informacji na ten temat.

Rolf Hazelhurst: Przyjęto go ze względu na infekcję ucha. Chorował przez 2 tygodnie. Lekarz przepisał mu maksymalną dawkę penicyliny. Kiedy podnosi się z krzesła, mówi, że przyszedł czas na szczepienie. „Jest Pan pewien, że powinien zostać zaszczepiony tymi szczepionkami kiedy jest chory i dostaje penicylinę?” I to był właśnie decydujący dzień. Po tym jak został zaszczepiony zaczął cofać się w rozwoju do autyzmu.

AUTYZM

ZABURZENIE ROZWOJU MAJĄCE SWÓJ POCZĄTEK W DZIECIŃSTWIE, WPŁYWAJĄCE NA ZDOLNOŚCI KOMUNIKACYJNE I ZACHOWANIE, CZĘSTO ZWIĄZANE ZE ZŁYM STANEM ZDROWIA POD WZGLĘDEM FIZYCZNYM

Rolf Hazelhurst: To był decydujący dzień.

Barbara Loe Fisher: Nigdy nie przeszło mi to przez myśl.

Rolf Hazelhurst: Po tym jak wystąpiły u niego te reakcje w wieku sześciu miesięcy, nie powinien być ponownie szczepiony.

– To proste.

Barbara Loe Fisher: Szczepionka, która miała za zadanie utrzymać zdrowe dzieci zdrowymi nigdy nie powinna być w stanie uszkodzić ich mózgu lub zabić je. Byłam nienasycenie ciekawa, nienasycenie ciekawa…

Claire Bourne:  Myślę, że praktycznie nie spałam. To znaczy przez długie tygodnie, kiedy byłam w ciąży, po prostu ciągle czytałam i szukałam informacji na ten temat.

– Nie, skarbie. Nie wierzę w to.
– Denerwujesz się bez powodu.
– A co z polio na litość boską?

Rolf Hazelhurst: W 2002 roku, u mojego syna po raz pierwszy zdiagnozowano autyzm i po raz pierwszy usłyszałem teorię na temat tego, że szczepionki wywołują autyzm. Nie wierzyłem w to. Musiałem się wiele nauczyć.

Barbara Loe Fisher: Spotkaliśmy się z kongresmenami na Kapitolu [Capitol Hill] i powiedzieliśmy: „Tak nie można. Ta szczepionka musi zostać usunięta z rynku. Musi powstać bezpieczniejsza wersja tej szczepionki. Dlaczego narzuca się obowiązek szczepienia tymi szczepionkami?”

– Nie wiem, myślę, że to rozsądne pytanie.
– A co z…

ROZDZIAŁ 3

A CO Z POLIO?

– Polio?
– A co z polio?
– Tak.

– Pytałeś mnie o polio. Trzeba sięgnąć daleko w przeszłość żeby na nie odpowiedzieć. Do roku 1955 i tego faceta. To dr Julius Youngner, współtwórca inaktywowanej szczepionki przeciw wirusowi polio.
– Tej, która chroniła nas kiedy byliśmy dziećmi, zgadza się?
– Mhm.

Patrick Tierney: Poznając niektórych z wybitnych wakcynologów na świecie, muszę powiedzieć, że bardzo podziwiam dr Juliusa Youngnera, który według mnie był bardzo prostym, szczerym i genialnym człowiekiem. Dr Youngner opracował trzy znaczące technologie, by upewnić się, że inaktywowana szczepionka przeciw wirusowi polio będzie bezpieczna. Zaczęły dochodzić do niego informacje, że Cutter Laboratories zlokalizowane w Kalifornii, odnosiło porażki na wszystkich tych szczeblach. Zatem udał się do Cutter Labs i całkowicie zszokował go “byle jaki” poziom produkcji. Powiedział Jonasowi Salkowi, że Cutter Labs było zdecydowanie zagrożone tym, że doprowadzi swoją szczepionką do wystąpienia paraliżu u dzieci. Nawoływał ich do zamknięcia produkcji. Youngner napisał list do Cutter’s Lab w tym celu. Bardzo wymowny list. Jonas Salk powiedział Youngnerowi: „Tak, masz całkowitą rację. To straszne co dzieje się w Oakland, ale nie powinieneś wysyłać tego listu, ponieważ to ja jestem bardziej znany jako głowa całej tej operacji. Ja wyślę im ten list”. Salk nigdy nie wysłał tego listu.

– Youngner nie był jedynym, którego niepokoiła ta szczepionka.

Patrick Tierney: W szczególności, Bernice Eddy pracująca w Narodowym Instytucie Zdrowia, która nadzorowała badania na małpach, wstrzykiwanie im produktu z sześciu różnych laboratoriów, które wybrano do masowej produkcji inaktywowanej szczepionki Salk-Youngner przeciw wirusowi polio, zaczęła odkrywać, że bardzo niechlujne metody produkcji skutkowały powstaniem wysoce zaraźliwych cząsteczek wirusowych w zastrzykach, które były wstrzykiwane jej małpom. Małpy zaczął dotykać paraliż na niesamowicie wysoką skalę. Przesłała dane do swoich przełożonych, a oni je zignorowali. Następnie zrobiła zdjęcia sparaliżowanych małp, strasznie bolesne zdjęcia, lecz również je zignorowali.

Efthimios Parasidis: W rzeczywistości, ponad 200.000 amerykańskich dzieci podano wadliwą szczepionkę przeciw wirusowi polio. Około 40.000 dzieci zaraziło się polio, 200 zostało sparaliżowanych, a 10 zmarło. Okazało się, że w Cutter Labs wiedzieli, że wiele szczepionek było wadliwych.

Patrick Tierney: Epidemia polio [paraliży] stworzona przez człowieka.

– Coś czego nigdy nie rozważałam – zaszczepione dzieci mogą zarażać polio.

Efthimios Parasidis: To wywołało epidemię polio wśród rodzin i społeczności, w których dzieci zostały zaszczepione wadliwą szczepionką.

– 113 osób z tych, które miały kontakt z zaszczepionymi dziećmi zostało sparaliżowanych, a pięcioro z nich zmarło.

Sabin vs. Salk – doustna vs. domięśniowa szczepionka przeciw polio

Patrick Tierney: To było oszałamiające odwrócenie percepcji społecznej wsparte mediami i wywołało ono wszechobecną panikę w Centrum Kontroli i Prewencji Chorób [CDC] oraz w Narodowym Instytucie Zdrowia [NIH]. Wyobraź sobie, że jesteś wynalazcą szczepionki przeciw wirusowi polio lub ekspertem w National Academies i dostajesz telefon o północny, 26 kwietnia 1955 roku, zostajesz wezwany na tajne spotkanie, by podjąć decyzję odnośnie tego czy zawiesisz produkcję tej cudownej szczepionki. Pojawił się na nim zaciekły spór dotyczący tego czy rzeczywiście ta szczepionka wywołała te uszczerbki na zdrowiu. I szybko ustalili, że tak było.

– To właśnie w tym momencie do akcji wkroczył Biały Dom.

Patrick Tierney: Wstrzymali produkcję wszystkich szczepionek przeciw wirusowi polio na kilka miesięcy i całkowicie wycofali z rynku szczepionkę wyprodukowaną w Cutter Labs. Skłamali. Odkryli też, że dwóch innych producentów miało żywy wirus polio w składzie swoich szczepionek lecz zdecydowano, najwyraźniej na bardzo wysokim szczeblu, możliwe, że zdecydował o tym sam prezydent, że nie powinno się tego ujawniać opinii publicznej.

– Bo?

Patrick Tierney: Bo uważano, że to doszczętnie zniszczyłoby zaufanie społeczeństwa do szczepionek. Kwestia wiary ludzi w skuteczność szczepionek stała się bardzo ważna dla amerykańskiej polityki zagranicznej, jak również dla polityki krajowej. Wiemy to z dokumentów, które zostały odtajnione w ostatnim roku urzędowania Obamy, które pokazują, że CIA zdecydowała do 1954 roku o tym, że programy szczepienne mogłyby być sposobem na wzmocnienie amerykańskich wpływów na całym świecie oraz utrzymania pozycji amerykańskiej technologii w dziedzinie broni biologicznej.

– O rany, szpiedzy. To zupełnie nowy mecz. Zobaczymy się później skarbie.

Patrick Tierney: Presja jaką wywarto na te nowo stworzone supergwiazdy, wirusologów i wakcynologów, zmieniła ich osąd i sprawiła, że popełnili to co niektórzy nazywają, w cudzysłowu, potworną zbrodnią.

„Drogi Panie Connor;  Dziś po południu mój stary przyjaciel pokazał mi małą broszurę z przemówieniem, które Pan wygłosił, zatytułowanym “Globalna wojna przeciwko chorobom”. Byłem zafascynowany tym, co miał pan do powiedzenia i pod wrażeniem jego wpływu, i chciałbym dostać kilka kopii tego przemówienia, jeśli ma pan kilka wolnych kopii.

Z poważaniem, Allen W. Dulles” – Źródło: CIA-RDP80B01676R003800030020-8

 

NARRATOR: 40.000 dzieci zaraziło się polio, 200 zostało sparaliżowanych, a 10 zmarło.

– Dobrze. Klient chce rozbudować swoją dobudówkę, a skrzynia biegów w samochodzie nawala.

Ale, tak, jest ok.

– Kochanie, poszczepienny uszczerbek na zdrowiu to fakt, zawsze nim był.
– Jest jeszcze inna strona medalu – ponad 4 miliardy dolarów wypłacone przez nasz rząd w ramach odszkodowań.
– Cóż, ochrona wiąże się z kosztami.
– A co z ofiarami?
– Chwileczkę, czy ty właśnie powiedziałaś, że wypłacił je rząd?
– Cutter Labs było prawdziwym punktem zwrotnym. Jego pracownicy stanęli przed ławą przysięgłych – sprawa Gottsdanker.
– Prawnicy Cutter Labs twierdzili, że pokrzywdzone dzieci nie powinny otrzymać odszkodowania. Odpowiedzialność udaremniłaby wprowadzenie nowej szczepionki.
– Ale nie wprowadzenie bezpieczniejszych szczepionek. Z pewnością zachęciłaby ich groźba procesu.

Efthimios Parasidis: Z perspektywy prawa wielu z pokrzywdzonych oskarżycieli i ich rodziny przeżywa niesamowicie ciężki czas szukając zadośćuczynienia na drodze sądowej.

– Czy ktoś jest tym zaskoczony? Najwyraźniej szczepionki stały się kartą przetargową w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych.

Patrick Tierney: Zatem od tego czasu istniała również rywalizacja pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Związkiem Radzieckim i jego sojusznikami, w byciu najbardziej szczodrym dostawcą szczepionek na całym świecie.

– Ten gość nie wydaje się być szaleńcem.
– Problemy ze szczepionką przeciw wirusowi polio nie skończyły się na Cutter Labs. Zobacz to.

Patrick Tierney: Kiedy Bernice Eddy powiedziała, że dokonała drugiego odkrycia o nawet bardziej zasadniczym znaczeniu, na początku lat 60., które dotyczyło tego, że wszystkie szczepionki przeciw polio były skażone wirusami małpimi i tego, że jeden z tych wirusów, o nazwie SV40 był szczególne niebezpieczny i zaraźliwy i że bardzo wysoki odsetek myszy i innych zwierząt laboratoryjnych, którym wstrzyknęła SV40, w bardzo szybkim tempie nabawiła się guzów, było to dla niej znakiem, że był to niezwykle niebezpieczny, wywołujący raka wirus.

SV40 – rakotwórczy wirus w szczepionkach przeciw polio!

– Między 1955 a 1963 rokiem, ponad 98 milionom Amerykanów wstrzyknięto szczepionki przeciw wirusowi polio, powszechnie skażone tym wywołującym raka wirusem.

Patrick Tierney: Do wczesnych lat 60., kiedy to rząd amerykański zaczął się identyfikować z wyplenieniem wszystkich chorób, nie tylko w kraju, ale również poza jego granicami, wywierano nawet większą presję na instytucje rządowe, by podawały dobre informacje na temat szczepionek i o programach wypleniania chorób. Stworzymy utopię zdrowia.

Czy program eradykacji wirusa polio uwolni świat od porażenia dziecięcego? – Neenyah Ostrom

– Utopię, która oznaczała nie kłopotanie przeciętnego zjadacza chleba obawami dotyczącymi bezpieczeństwa szczepionki.

Patrick Tierney: Promowanie szczepionek i wyciszanie złych wiadomości na ich temat stało się krajowym priorytetem politycznym. Tak było wszędzie i dotyczyło to każdej szczepionki.

ROZDZIAŁ 4

Strach

czasownik: Obawiać się czegoś lub kogoś.
rzeczownik: Strategia marketingowa.

Świńska grypa z 1976 & Propaganda [CBS “60 minutes”]

 

Mike Wallace: Pamiętacie strach przed świńską grypą z 1976 roku?

Gerald Ford: Ten wirus był przyczyną pandemii w 1918 i 1919 roku, która skończyła się śmiercią ponad pół miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych, jak również śmiercią 20 milionów ludzi na całym świecie.

Bakteryjne zapalenie płuc było przyczyną większości zgonów w czasie pandemii grypy 1918 roku – NIH
Czy eksperyment szczepionkowy na amerykańskich żołnierzach spowodował epidemię „hiszpańskiej grypy”? – Kevin Barry cz. 1

– Hej!
– To będzie szybkie, naprawdę szybkie. Styczeń 1976 roku, Fort Dix w New Jersey. Szeregowy David Lewis melduje, że jest chory. Zignorował poradę medyczną odnośnie odpoczynku i kilka dni później zmarł. Kultury z wymazu z jego gardła rozrosły się wykazując wirusa grypy, którego CDC zanotowało jako jakąś zabójczą świńską grypę.
– Hiszpanka zabiła mnóstwo ludzi o wiele wcześniej. Hej, daj spokój!
– Mecz jest ważniejszy?! Mam pomalować pokój dziecka na różowo lub w kropki lub jeszcze jakoś inaczej?!
– No dobrze, już dobrze.
– Nie, wcale nie! To nie jest rozrywka w przerwie meczu. Mamy pracę do wykonania. Po tym jak w Fort Dix pojawiły się trzy kolejne przypadki, CDC zaleciła program szczepień skierowany do 95% populacji Stanów Zjednoczonych.

Mike Wallace: Ta szczepionka nazywała się X53a.
Reporter: Czy szczepionka X53a została kiedykolwiek przetestowana w praktyce [przed wprowadzeniem na rynek]?
David Sencer: Nie umiem powiedzieć, musiałbym…
Reporter: Nie była.

– Szczepionkę szybko wprowadzono na rynek nie przywiązując zbyt dużej uwagi do jej bezpieczeństwa. Zainteresowały się tym tylko firmy ubezpieczeniowe, które poproszono o jej ubezpieczenie.
– Odmówili.
– Tak.
– Następnie producenci szczepionek stwierdzili, że jeśli rząd chciał żeby ta szczepionka powstała to powinien wziąć za nią pełną odpowiedzialność.
– Niech zgadnę. Kongres odmówił?
– Produkcja została wstrzymana, a koncerny odmówiły uwolnienia na rynek zapasów szczepionki. Wtedy wydarzyło się to. Lipiec 1976 roku. Legioniści wracają do domu z ich dorocznej konferencji w Filadelfii. Zaczęli umierać. Zidentyfikowanie odpowiedzialnego za to patogenu zajęło CDC sześć miesięcy.
– Choroba legionistów.
– Mhm. Tak.
– W międzyczasie nerwowe społeczeństwo obawiało się, że była to zabójcza świńska grypa.

Efthimios Parasidis: W czasie dziesięciu dni epidemii Legionelli, Kongres uległ żądaniu branż odnośnie odszkodowania a rząd przyjął pełną odpowiedzialność za wszystkie uszczerbki na zdrowiu, które mogą być skutkiem szczepionki na świńską grypę.

– Żadnej odpowiedzialności na wolnym rynku, to po prostu nie wydaje się być właściwe.
– Prezydent Ford podpisał „Swine Flu Act”.
– Cóż, kilka rzeczy motywuje polityków, np. plaga.
– Bardzo wyraźny, podprogowy przekaz od producentów.

Efthimios Parasidis: Z tą szczepionką jest coś nie tak.

– Eksperci ustalili, że wirus z Fort Dix nie był tym samym co zabójcza grypa z 1918 roku.
– Zatem CDC się pomyliło?
– Skarbie, nie było żadnej epidemii świńskiej grypy. Poza czterema przypadkami w Fort Dix nie było żadnej świńskiej grypy. Kropka. A ta szczepionka wyrządziła krzywdę wielu ludziom. Do połowy października 1976 roku dziesiątki ludzi zmarły niedługo po szczepieniu. A wielu stało się niepełnosprawnych z powodu paraliżującej choroby.

Mike Wallace: Czy wiedział Pan z wyprzedzeniem dr Hattwick, że istniały opisy przypadków wystąpienia zaburzeń neurologicznych, choroby neurologicznej najwyraźniej związanej z zastrzykiem ze szczepionki na grypę?
Dr Michael Hattwick: Oczywiście.
Mike Wallace: Wiedział Pan?
Dr Michael Hattwick: Tak.
Reporter: Czy ktokolwiek kiedykolwiek do Pana przyszedł i powiedział: „Wiesz co, istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia układu nerwowego jeśli uruchomisz program masowych szczepień?”
David Sencer: Nie.
Mike Wallace: Nikt nigdy tego nie zrobił?
David Sencer: Nie.
Mike Wallace: Pańscy przełożeni mówią, że nigdy im Pan nie powiedział o możliwości wystąpienia powikłań neurologicznych.
Dr Michael Hattwick: To bzdura. Nie mogę uwierzyć, w to, że powiedzieliby, że nie wiedzieli o tym, że istniały choroby neurologiczne kojarzone ze szczepieniem na grypę. To po prostu kłamstwo.

– Do grudnia został przepchnięty zgubny program szczepień na świńską grypę. Korzyści?

Nie było żadnych korzyści.

– Cóż, przynajmniej nie dla społeczeństwa.
– 532 przypadki paraliżu, 58 zgonów.

NARRATOR: Nastąpiła fala pozwów sądowych. Tysiące roszczeń administracyjnych zostało wszczętych przeciwko rządowi Stanów Zjednoczonych poprzez program odszkodowań.

– I to kosztowało podatników ponad 220 milionów dolarów.
– Wiedzieli, że strach był świetnym motywatorem.
– A uzyskane zwolnienie z odpowiedzialności za produkt stworzyło precedens dla branży.
– Więc chyba jednak byli zwycięzcy w tej sytuacji.

 

ROZDZIAŁ 5

Odpowiedzialność

rzeczownik: Zachęta do lepszego postępowania.

Mike Hugo: Moją pierwszą sprawą była sprawa Massachusetts. Urodził się całkowicie normalny. Nie było żadnych komplikacji przy porodzie. Osiągnął wszystkie etapy rozwoju motorycznego.

Padaczka po szczepieniu – myszy laboratoryjne i dzieci doznają takich samych symptomów – materiał z początku lat 90-tych

Było tak do czasu, kiedy po drugiej dawce szczepionki DTP wystąpiły u niego zaburzenia drgawkowe po przejściu okresu wysokotonowych wrzasków, które jego matka opisała jako wrzaski podobne do tych jakby ktoś obdzierał go żywcem ze skóry. Mając do czynienia z tą rodziną i patrzenie na to przez co przechodzili, bycie świadkiem zaprzeczeń ze strony lekarzy, jako młody prawnik, który dopiero skończył szkołę prawniczą, zająłem się tą sprawą tak jakby dotyczyła mnie.

Barbara Loe Fisher: Ta krajowa publikacja dotycząca tego, że szczepionka DPT może wywołać uszczerbek na zdrowiu lub spowodować zgon, powodowała duży niepokój na Kapitolu. Producenci szczepionek i stowarzyszenia z branży medycznej, takie jak Amerykańska Akademia Pediatryczna, wpadali w panikę. Argumentem, jaki wysunęły koncerny odnośnie branży medycznej było to, że rząd przyznaje licencję szczepionkom dla dzieci, zalecają powszechne stosowanie szczepionek dla dzieci, a stan wprowadza szczepionki dla dzieci, dlatego koncerny i lekarze nie powinni ponosić żadnej odpowiedzialności. Rząd powinien przyjąć całą odpowiedzialność. Zatem cała ta kwestia ochrony przed odpowiedzialnością jest wynikiem przepisów wydawanych przez rząd.

Dr Bobby Young: Lekarz wie, że jest to obowiązkowe w świetle przepisów.
Lea Thompson: Zatem nie ma wyboru.
Dr Bobby Young: Nie ma wyboru. I owszem, rodzice również go nie mają.
Lea Thompson: Dzieci nie mogą pójść do szkoły bez otrzymania swoich szczepionek.

– Chwileczkę.
– Co?
– Istnieją regulacje prawne dotyczące fotelików dziecięcych, ale nikt nie twierdzi,
że rząd powinien przyjąć na siebie odpowiedzialność ich producenta.

– Że co?

Mike Hugo: Producenci mają bardziej istotny powód – bali się wkroczenia na drogę sądową – i jest to największa obawa jaką każdy producent towaru ma w tym kraju. Przyłapanie na robieniu czegoś niewłaściwego i bycie za to ukaranym. Na wczesnym etapie procesu byliśmy w stanie uzyskać korzystny wynik dla, powiedziałbym, mniej więcej 100% ludzi, których reprezentowaliśmy, ponieważ wydawało się, że zawsze rozstrzygają sprawę w tym samym momencie postępowania sądowego, wyjawienia/pozyskania środków dowodowych [od producentów]. Jako adwokatowi opowiedziało mi to historię, powiedziało mi, że jeśli są skłonni zapłacić w tych konkretnych sprawach, to istnieje coś o czym nadal nie wiem. Wyjawienie środków dowodowych jest momentem kiedy dostajemy dostęp do wszystkich dokumentów, które posiadają i możemy sami ustalić co wiedzieli, kiedy to wiedzieli i co z tym zrobili.

– Zatem wydaje mi się, że prawdziwe pytanie brzmi: czy szczepionka DTP była w nieunikniony sposób szkodliwa/niebezpieczna dla zdrowia? Jeśli koncerny robiły co w ich mocy to mają wiele poważnych argumentów przemawiających na ich korzyść.
– Tak, ale jeśli tak nie było, jeżeli wiedzieli, że mogli sprawić, by była bezpieczniejsza i nie zrobili tego, wówczas rozprawa sądowa z udziałem przysięgłych byłaby dla nich katastrofalna.
– To prawda. Spójrz na to co dzieje się w tym momencie z Monsanto.

Mike Hugo: Gdybyśmy walczyli o wgląd w większą ilość dokumentów, to wtedy bardzo szybko rozstrzygaliby sprawy.

Barbara Loe Fisher: Większość z tych procesów byłaby rozstrzygana przez koncerny na schodach budynku sądu, zanim doszłoby do procesu sądowego z udziałem przysięgłych. Warunkiem pójścia na ugodę było zapieczętowanie wszystkich akt sądowych po to, by opinia publiczna ich nie zobaczyła.

– Zatem to co wiedzieli producenci, kiedy to wiedzieli i to co z tym zrobili, pozostało tajemnicą?

Mike Hugo: Wydaje się, że to wszystko zmieniło się w sprawie New Jersey. Walczyliśmy o wgląd do dokumentów. Pracownicy Lederle w tamtym czasie zeznawali, że zawzięcie walczyli o to, by nam ich nie podawano. Musieliśmy uciec się do trzech oddzielnych wniosków aby to na nich wymusić. Sędzia dał im bardzo krótki okres czasu, kilka dni, na to by okazali dokumenty.

ROZDZIAŁ 6

ODKRYCIE – WYJAWIENIE ŚRODKÓW DOWODOWYCH

– O rany. Obawy dotyczące uszkodzenia mózgu spowodowane pierwotną szczepionką na krztusiec sięgają wstecz do lat 30. Nawet 50 lat później, przyznali się do tego, że ich poziom wiedzy na temat podstawowej biologii krztuśca był „beznadziejny”.

Barbara Loe Fisher: Ludzie byliby oburzeni, gdyby naprawdę wiedzieli jak wiele rzeczy oni nie wiedzieli na temat tego, jak szczepionki działają na organizm. Jak wiele informacji tuszują na temat tego jak szczepionki działają na organizm.

– Nic dziwnego, że próbowali ukryć to przed kancelarią prawną Hugo. Notatka do użytku wewnętrznego z 1962 roku, napisana przez dr Christianson z Lederle.

„To oczywiste, że poważne reakcje neurologiczne pojawiły się u dzieci po szczepionkach na krztusiec, która uzyskała pozytywne wyniki badań na toksyczność kiedy była już w użytku.”

Lea Thompson: Minęły 42 lata między pierwszym ostrzeżeniem a czasem kiedy to rząd Stanów Zjednoczonych zdecydował o zleceniu przeprowadzenia swojego pierwszego badania. Zostało przeprowadzone przez dr Larry’ego Baraffa z UCLA Medical Centre.

Dr Larry Baraff: Dlatego, że Agencja ds. Żywności i Leków była zaniepokojona, tym, że tego rodzaju panika społeczna może rozpowszechnić się po Stanach Zjednoczonych, chcieli udokumentować to, że szczepionka była w rzeczywistości bezpieczna i nie miała związku z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.

Producenci szczepionek i implantów piersi: ta sama gra, te same strategie. Zwykły zbieg okoliczności? – Michael R. Hugo

– Po tym jak podano już miliony dawek ktoś w końcu przeprowadził badanie dotyczące bezpieczeństwa. Dr Baraff oceni reakcje niepożądane na podstawie 15.000 zastrzyków  szczepionką DTP. Tylko 1.500 dawek zostanie wziętych pod uwagę w badaniu?

Dostaje zaskakujące badanie od dr Deitch z firmy Wyeth.

– Co pracownik firmy Wyeth robi przez wtrącanie się w badanie rządowe?
– Tajny raport dr Deitch na temat tego spotkania. Dr Baraff uważa, że wskaźnik reakcji niepożądanych dla aktualnie sprzedawanej na rynku szczepionki DTP jest nie do przyjęcia. Znacznie odbiega od spodziewanej częstotliwości dla jednego przypadku na 15.000 dawek szczepionki. Wystąpił jeden uogólniony napad drgawkowy na 300 dawek oraz dwie zapaści. Wskaźnik poważnych reakcji niepożądanych – jedna na 214 dawek.

Lea Thompson: Badanie UCLA odkryło więcej reakcji niepożądanych niż kiedykolwiek wcześniej.

– Zatem co się stało?
– Nic, nic się nie wydarzyło.
– Skarbie, jednak coś się wydarzyło. Na tym etapie, kiedy niedopuszczalnie wysoki wskaźnik poważnych reakcji niepożądanych został zidentyfikowany w pierwszym, obszernym badaniu dotyczącym bezpieczeństwa szczepionki DTP, dr Baraff zaprezentował swoje alarmujące odkrycia Agencji ds. Żywności i Leków [FDA]. FDA powinno natychmiast wstrzymać stosowanie szczepionki DTP. Tak by się stało w przypadku każdego, zwyczajnego produktu farmaceutycznego w tej sytuacji. Jednak doszło do czegoś zupełnie innego. Po zaskakującej wizycie dr Deitch z firmy Wyeth, 6 września 1978 roku, z niewyjaśnionych przyczyn wskaźnik napadów drgawkowych w badaniu spadł z jednego na 300 dawek DTP do jednego na 3.563 dawek. Wskaźniki zapaści spadły podobnie jak te dla napadów drgawkowych. Skarbie, szanse na to, że stanie się to przez przypadek są większe niż tysiąc do jednego. Te nowe wyniki zostały wykorzystane by wzmocnić wiarę w bezpieczeństwo szczepionki DTP i zapewnić lekarzy, że korzyści ze sprzedaży pełno komórkowej szczepionki na krztusiec znacznie przeważają nad zagrożeniami i nad tym co miało wkrótce nadejść. Te wyniki zostały wykorzystane do tego, by przekonać Kongres, że producenci szczepionek uczynili szczepionkę na krztusiec tak bezpieczną jak to tylko możliwe.
– Jak samochód, naprawili skrzynię biegów? Odpukać w niemalowane drewno, jeśli chodzi o ubezpieczenie samochodu? Brzmi to dla mnie jak polityka szczepienna.
– Może po prostu nie mogli wymyślić bezpieczniejszej szczepionki.
– Właściwie to zaczęli badać to, czy mogliby dostać się do wnętrza bakterii. Czy potrzebujesz całej komórki czy określonych fragmentów komórki, które dają odporność. Odwrotnie, czy istnieje fragment komórki, który jest niebezpieczny i może wyrządzić krzywdę? Producenci odkryli, że gdyby mogli oddzielić korzystne i niebezpieczne fragmenty bakterii, mogliby stworzyć bezpieczniejszą szczepionkę, tzw. acelularną/bezkomórkową szczepionkę na krztusiec.
– Kiedy to wiedzieli?
– W 1963 roku. Firma Eli Lilly posiadała bezpieczniejszą wersję szczepionki DTP.

NARRATOR: Szczepionce Tri-Solgen towarzyszy o wiele niższa częstotliwość występowania reakcji ogólnoustrojowych niż zaobserwowano w przypadku szczepionki DTP zawierającej pełno komórkową szczepionkę na krztusiec. „Poważne reakcje niepożądane praktycznie niespotykane.”

Śmiertelne zagrożenia ze strony przemysłu szczepionkowego – Andrea Rock, CNN Money [DPT & Polio]

– Zatem dlaczego nic się nie zmieniło?  Dlaczego definitywnie szkodliwa dla zdrowia szczepionka DTP nadal była wstrzykiwana milionom dzieci każdego roku?

Lea Thompson: Faktem jest to, że mogliśmy mieć bezpieczniejszą szczepionkę dawno temu.

– Mieliśmy możliwość stworzenia bezpieczniejszej szczepionki, ale producenci zdecydowali, że jej nie wyprodukują z powodów ekonomicznych. Chcieli uzyskać immunitet od pozwów sądowych, nie chcą stracić rynku trzeciego świata, ponieważ wyprodukowanie tych szczepionek kosztuje grosze.

– W Japonii stosowali bezpieczniejszą bezkomórkową szczepionkę od 1981 roku.
– Więc dlaczego nie tutaj?
– Producenci szczepionek spotkali się ponownie w 1982 roku.
– Dr Stainer z firmy Connaught przyznał, że mogli stworzyć znacznie mniej toksyczny produkt, ale kosztowałoby to więcej.
– Dr Schuh z Connaught Laboratories bardzo jasno przedstawiła priorytety producentów z Ameryki Północnej.

Dr Schuh: Chciałabym krótko skomentować kwestię kompromisu między ceną a czystością produktu. Ze względu na to, że pracuję dla firmy, która produkuje szczepionki to mogę powiedzieć, że przede wszystkim interesuje nas cena.

Mike Hugo: Powód stojący za tym, że nie dążyli do stworzenia bezpieczniejszej szczepionki sprowadzał się do, chciałbym powiedzieć, że do dolarów i centów, ale nie mogę tego zrobić. Chciałbym powiedzieć, że do centów, ale nie mogę. Muszę powiedzieć, że do kwoty mniejszej od centa za dawkę, by uczynić ją bezpieczniejszą. I nie byli skłonni do obcięcia swojej marży z zysku.

– Zatem 1963 rok był najwcześniejszym momentem, w którym wiedzieli, że mogli stworzyć bezpieczniejszą szczepionkę?
– Nie, nie był. Firma Lederle dokonała zgłoszenia patentowego na bezkomórkową szczepionkę o niższej toksyczności w 1937 roku.
– Żartujesz? 60 lat przed tym jak bezpieczniejsza szczepionka została tak naprawdę licencjonowana? To co zrobili z tym patentem?

Mike Hugo: Nie mogę odpowiedzieć. Myślę, że ktokolwiek inny niż ludzie z Lederle może wam powiedzieć co działo się w ich nikczemnych głowach. Wiedzieli, że mogą uczynić ją bezpieczniejszą, ale nie chcieli wydawać na to pieniędzy. To co mieliśmy w tamtym momencie strasznie ich obciążało. To była ścieżka oszukiwania instytucji regulacyjnych i okłamywania lekarzy, którą podążali latami. To było to przed czym uciekali.

– Ok. Cóż, dziękuję, że poświęcił nam Pan czas.
– Myślę, że twoja skrzynia biegów działa bez zarzutu.
– Kocham cię.
– Wyraźnie pocili się ze strachu od czasu emisji tego filmu dokumentalnego.

Prawdopodobieństwo samego procesu sądowego przeciwko Lederle wzrosło o ponad 400%. Jaka była reakcja firmy na film „Szczepionkowa Ruletka”?

– Notatka służbowa skierowana do wszystkich pracowników firmy.

Film Szczepionka DPT: Szczepionkowa Ruletka [kwiecień 1982]

NARRATOR: „Obecna szczepionka DTP jest najbezpieczniejsza jaką obecnie może zapewnić medycyna. Nie ma żadnych dowodów na to, że istnieje lub kiedykolwiek istniała szczepionka z mniejszym wskaźnikiem występowania poważnych reakcji niepożądanych.”

– Kłamca.
– A potem jest coś takiego. Notatka służbowa odnośnie Pinto.
– Pinto?
– Tak, w 1970 roku firma Ford Motor wprowadziła na rynek Pinto. To było małe auto z dużym problemem.

Mike Hugo: Jeśli samochód został by uderzony z tyłu, to mocowanie zderzaka wbiłoby się w zbiornik z paliwem, co doprowadziłoby do jego eksplozji.

– Ford został oskarżony o około 900 przypadków śmierci w płomieniach, ponieważ nie byli skłonni wydać 11 dolarów za montaż bezpieczniejszego zbiornika paliwa, na jeden samochód.
– 11 dolców? To jest wewnętrza analiza stosunku korzyści do ryzyka. Wycofanie i rozwiązanie problemu – 137 milionów dolarów. Pozostawienie samochodu z zagrożeniem pożarowym i wypłacenie odszkodowań za zgony i uszczerbki na zdrowiu – niewiele ponad 50 milionów dolarów. Ford podjął decyzję biznesową.
– A potem ich notatka służbowa skończyła przed oczami członków ławy przysięgłych.

Mike Hugo: To wtedy firma Ford została ukarana obowiązkiem wypłaty odszkodowań za straty moralne. Zachowanie producentów szczepionek jest identyczne. Kiedy sędzia nakazał im okazanie tych dokumentów to było prawie jak boska interwencja. Zrzucili na nas któregoś popołudnia, tuż przed weekendem, osiemdziesiąt kilka pudeł z dokumentami. Popatrzyłem na tą całkowicie wypełnioną salę konferencyjną, sięgnąłem i chwyciłem przypadkowy karton, otworzyłem go i wyciągnąłem dokument. Znalazłem odpowiednik notatki służbowej dotyczącej Pinto tylko, że dla szczepionek. Jeśli zabijemy dzieci będzie nas to kosztowało pół miliona dolców. Jeśli nie zabijemy dzieci, będzie nas to kosztowało milion dolców. Oto kwota na jaką musimy wycenić naszą szczepionkę.

 Musimy zaufać ekspertom? Eksperci i opinia publiczna.

– To potwierdza, że opinia publiczna była utrzymywana w nieświadomości co do problemów ze szczepionką. Poza tym, jest to po prostu kolejna analiza stosunku korzyści do ryzyka. Zostajemy na rynku czy nie, trzy opcje.
– Czy bezpieczniejsza szczepionka była jedną z nich?
– Nie. Nie, całkowite wyjście z rynku. Taki sam biznes jak zwykle, ale agresywne podnoszenie ceny, by pokryć koszty procesu lub dążenie do uzyskania ochrony od odpowiedzialności od Kongresu. Wyjście z rynku, jasne. Najwyraźniej dla ławy przysięgłych wyglądałoby to jak przyznanie się do winy. Do czasu pozyskania tych dowodów przez Mike’a Hugo, preferowaną opcją było pozostanie w branży i podniesienie ceny o 6.000%.
– Ostro.
– Ale z tym, kiedy wpadło to w ręce Mike’a Hugo i jego kolegów po fachu…

Mike Hugo: Jak tylko dostaliśmy od nich ten pełen zestaw dowodów to nie pozwolili nam już ujrzeć świateł sali rozpraw.

– To wtedy pojawiła się trzecia opcja…
– Federalna ochrona od odpowiedzialności.
– Stała się ostatnią deską ratunku dla branży, którą mogli wykorzystać kiedy pokazali, że byli w stanie stworzyć bezpieczniejszą szczepionkę. Tak więc, powiązali to z czymś zupełnie innym.

Mike Hugo: Powiedzieliby społeczeństwu, powiedzieliby sędziom, swoim kongresmenom i naszym senatorom…

Barbara Loe Fisher: Musicie nas chronić od pozwów sądowych z tytułu uszczerbków na zdrowiu spowodowanych szczepionką.

Mike Hugo: Nie możemy uczynić jej bezpieczniejszą, więc musicie coś dla nas zrobić.

Barbara Loe Fisher: Jeśli nas nie ochronicie, zostawimy ten kraj bez szczepionki na krztusiec.

Mike Hugo: Jedna z największych taktyk zastraszenia, jaką firma kiedykolwiek zastosowała w tym kraju.

Barbara Loe Fisher: Szantażowanie Kongresu.

Mike Hugo: Niewłaściwe zachowanie korporacyjne. Zyski stawiane ponad ludźmi i ponad bezpieczeństwem. Skutki były druzgocące dla setek tysięcy, jeśli nie milionów rodziców.

Typowy i nietypowy rozwój 2-miesięcznego dziecka
Typowy i nietypowy rozwój 4-miesięcznego dziecka
Typowy i nietypowy rozwój 6-miesięcznego dziecka

ROZDZIAŁ 7

Szantaż

rzeczownik: Praktyka uzyskiwania czegoś przy użyciu siły lub groźby.

Barbara Loe Fisher: Kongres zdecydował, że stworzą przepisy, które miały chronić dostawy szczepionki i ograniczać koszty. Przyszli do nas i powiedzieli: „Możecie przyjść na obrady i wykłócać się o to, co według was powinny dostać dzieci, ale przyjmiemy te przepisy, by zabezpieczyć dostawy szczepionki w tym kraju.” Wiedzieliśmy, że koncerny muszą mieć obowiązek uczynienia szczepionek mniej szkodliwymi. Walczyliśmy najmocniej jak mogliśmy przez sześć lat, by spróbować powstrzymać trzy najpotężniejsze podmioty w społeczeństwie – rząd, branżę medyczną i przemysł farmaceutyczny – przed całkowitym pozbyciem się całej odpowiedzialności za uszczerbki na zdrowiu i zgony związane ze szczepionkami.

Mike Hugo: Grupa o nazwie Satisfied Parents Together. DPT. Zadzwonili do mnie i zapytali czy jest jakiś sposób na to, by Trial Lawyers Association stanęła za projektem ustawy, który jest w zasadzie reformą prawa deliktów. Myślałem o tym przez może 18,5 sekundy i powiedziałem, że jest to dobry układ, ponieważ jest dobry dla ludzi. Nie jest dobry dla prawników, jest okropny dla prawników. To straszny precedens, ale jest konieczny, ponieważ mówimy o dzieciach, które doznały uszkodzenia mózgu. Obecnie dolar jest o wiele więcej wart niż dolar po upływie sześciu lat.

J. B. Handley: Można powiedzieć, że jeśli prawnik zajmujący się deliktami mógłby ścigać branżę farmaceutyczną w sposób w jaki powinni być w stanie to robić za całą tą krzywdę, to byłaby to ugoda warta wiele bilionów dolarów. Zdecydowanie doprowadziłaby do bankructwa całą branżę farmaceutyczną. Myślę, że to postawi nasz kraj przed ogromnym wyzwaniem.

– Henry Waxman i współautorzy projektu ustawy byli zdeterminowani, by przepchnąć tę ustawę, mimo negatywnej reakcji na całej drodze aż do Białego Domu. I nie byli w tym osamotnieni, ale ścigali się z czasem.

J. B. Handley: Zaledwie kilka dni przed przerwą kongresową, przejście ustawy było pod znakiem zapytania. Z Białym Domem deklarującym plany stanowczego sprzeciwu wobec całego pakietu zbiorowego prawie wyłącznie w związku z przepisami zawartymi w „National Childhood Vaccine Injury Act”. [Krajowa Ustawa o Działaniach Niepożądanych Wywołanych przez Szczepionki]

– 20 października 1986 roku. „Los Angeles Times”. Waxmen zrobił z tego osobistą sprawę.

„Jeśli prezydent zawetuje projekt ustawy, zostawi te dzieci samym sobie w walce o swoje i pozostawi kraj z zagrożeniami, deficytami lub szybko rosnącymi cenami.

Jeżeli zawetuje tę ustawę, to mam nadzieję, że ma jakieś plany awaryjne, by mógł sam zacząć produkować szczepionki.”

– „Bo producenci mówią nam, że równie dobrze mogą przestać je produkować.”
– Tak jak w przypadku świńskiej grypy, ta sama instrukcja działania.
– Teraz znamy prawdziwy powód.

ROZDZIAŁ 8

NOWY WSPANIAŁY ŚWIAT

 

NARRATOR: Wraz z przyjęciem ustawy, lata 90. otwarły całkowicie nową epokę dla szczepień.

Mary Holland:  Krajowa Ustawa o Działaniach Niepożądanych Wywołanych przez Szczepionki [National Childhood Vaccine Injury Act] miała trzy cele.

Po pierwsze, zadość uczynienie dla niemowląt i dzieci, które doznały uszczerbku na zdrowiu przez szczepionki, które im podano.

Po drugie, danie branży pewnego stopnia ochrony od odpowiedzialności.

I po trzecie, uczynienie szczepionek bezpieczniejszymi.

Jim Moody:  Wraz z ustawą, Kongres zagwarantował dzieciom, które doznały uszczerbku na zdrowiu przez szczepionki, że rekompensata będzie natychmiastowa, skuteczna i hojna, jednocześnie dając branży środki ochrony od tradycyjnej odpowiedzialności deliktowej za szczepionki, które zarówno Kongres jak i sądy uznały za, w sposób nieunikniony niebezpieczne dla zdrowia.

– Zatem groźba pozostała. Pomimo poduchy z programu odszkodowań między producentami szczepionek a wrogo nastawioną ławą przysięgłych, kłamstwo dotyczące tego, że szczepionka DTP była definitywnie szkodliwa dla zdrowia nie odeszło w zapomnienie.
– Nie, nie do końca.
– Oto pierwsza sprawa – Manley przeciwko Amerykański Departament Zdrowia i Opieki Społecznej [Health and Human Services – HHS]. W 1989 roku doszło do procesu w nowym sądzie szczepionkowym.
– Zatem nie do końca w sądzie, skarbie.

Nie stosujemy tak bezpośrednio zasad związanych z dowodami.

– Żadnego sędziego, ławy przysięgłych, prawa do pozyskania/wyjawienia środków dowodowych.

Nasze rozprawy są jawne dla opinii publicznej.

– Nadzwyczajny przewodniczący powołany przez obrońcę lub rząd?
– Właściwie to program miał obiecujący początek.

Mike Hugo: Możliwość posiadania tego programu była ogromną ulgą. Cierpieliśmy z powodu nerwicy frontowej i byliśmy tak posiniaczeni z powodu 6 lat procesów w każdej sprawie. Kiedy brałem udział w sprawie Manley, która była pierwszą sprawą, w którą byłem zaangażowany w tym programie, to działało, sprawdzało się.

Prawdziwe przyczyny zespołu nagłej śmierci niemowląt [Sudden Infant Death Syndrome – SIDS]- Michelle Goldstein
Jednoczesna nagła śmierć łóżeczkowa niemowląt [bliźniaków] – SSIDS

Mieliśmy przypadek zgonu, w którym u dziecka zdiagnozowano SIDS i to nie był SIDS, ponieważ pojawiły się określone objawy – dziecko krzyczało i płakało całymi godzinami zanim zostało położone do snu i miała wysoką gorączkę. Tego wieczora, matka położyła dziecko do łóżeczka, a ono nigdy się już nie obudziło. W ciągu kilku miesięcy potyczek w ramach tego programu odszkodowań, skończyliśmy to co mieliśmy zrobić. Wypłacono im odszkodowanie. To był wsad do kosza, to był całkowity sukces.

– Nie każdy był zadowolony z powodu ustawy.
– Na przykład kto?
– Urzędnicy w Departamencie Zdrowia i Opieki Społecznej [Health and Human Services – HHS], byli wściekli.

Barbara Loe Fisher: Byli przeciwni tej ustawie do samego końca. Nie chcieli by ustawa z 1986 roku „National Childhood Vaccine Injury Act” została przyjęta.

Jim Moody:  Zadośćuczynienie dla dzieci byłoby wysłaniem tego, co CDC i inne władze w tym czasie postrzegały jako zły przekaz – w rzeczywistości, szczepionki są niebezpieczne.

Dr Alan Hinman: Stanowisko Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej było takie, że póki co nie ma dowodów na to, że tego typu system jest potrzebny.

Barbara Loe Fisher: Nie chcieli by dzieci otrzymały odszkodowanie, bo za każdym razem kiedy dziecko otrzymuje odszkodowanie, oznacza to, że szczepionki mogą to zrobić.

ROZDZIAŁ 9

W TABELI, POZA TABELĄ?

– Tak naprawdę Kongres posypywał solą rany CDC tworząc to.
– Tabela zawierająca poszczepienne uszczerbki na zdrowiu.
– Lista rozpoznanych/uznanych uszczerbków na zdrowiu spowodowanych szczepionkami. Na mocy nowej ustawy, osoby, które doznały tych uszczerbków były uprawnione do otrzymania automatycznego odszkodowania.

Barbara Loe Fisher: W przypadku braku bardziej biologicznie wiarygodnego wytłumaczenia dla uszczerbku na zdrowiu dziecka lub jego zgonu będzie istniało domniemanie związku przyczynowego.

Jim Moody:  Kiedy pojawiała się wątpliwość, Kongres chciał, by te dzieci otrzymały rekompensatę.

– Zatem, jeśli masz do czynienia z określoną szczepionką i konkretnym uszczerbkiem na zdrowiu…
– W określonym okresie czasu.
– Zakłada się, że istnieje związek przyczynowy?
– Tak.
– W sądzie nie musiałeś dowodzić uszczerbku na zdrowiu, który znajdował się w tej tabeli.
– Dyskusja dotyczyła jedynie wysokości odszkodowania.
– Jednak w przypadku, kiedy uszczerbek na zdrowiu twojego dziecka nie znajdował się w tej tabeli, to znaczyło, że był poza nią.
– Co oznacza, że?

Efthimios Parasidis: Dla tych konkretnych roszczeń z tytułu uszczerbku na zdrowiu po szczepionce, rząd umieszcza ciężar dowodu, udowodnienia związku przyczynowego na barkach osoby pokrzywdzonej. W większości przypadków stwarza to obciążenie niemal nie do pokonania dla tych pokrzywdzonych stron.

Barbara Loe Fisher: Miałeś wytyczne w tabeli. Mieliśmy w niej sygnały świadczące o, i objawy encefalopatii [uszkodzenia mózgowia].

– Encefalopatia – każda rozsiana choroba mózgu, która zmienia funkcje mózgu lub jego strukturę.

Barbara Loe Fisher: Encefalopatia, zapalenie mózgu, encephalitis, zawsze była jedną z najpoważniejszych komplikacji po szczepieniu. Prawie wszystkie szczepionki, które są obecnie zalecane dla dzieci mogą spowodować uszkodzenie mózgu. Mamy w niej oznaki i objawy napadów drgawkowych. Zapaść. Wysokotonowy krzyk, który jest również znany jako krzyk/płacz mózgowy. Lekarze byli wściekli, ponieważ chcieli całkowitej ochrony od odpowiedzialności i nie zostało im to zagwarantowane w tej ustawie.

Lea Thompson: Myśli Pan, że lekarze ostrzegają pacjentów przed zagrożeniami?
Dr Edward Mortimer:  Nie.

Barbara Loe Fisher: Po raz pierwszy lekarze musieliby dawać rodzicom informacje na piśmie dotyczące zagrożeń płynących ze szczepionki i zagrożeń związanych z chorobą. Lekarze musieliby zapisać w trwałej dokumentacji medycznej nazwę szczepionki, nazwę producenta i numer partii każdej podanej szczepionki. Lekarze byli zobligowani do zgłaszania działań niepożądanych po podaniu szczepionki do Systemu Zgłaszania Poszczepiennych Zdarzeń Niepożądanych (VAERS).

– A co z producentami szczepionek?

ROZDZIAŁ 10

USZCZERBEK NA ZDROWIU, KTÓREGO MOŻNA UNIKNĄĆ

Barbara Loe Fisher: Producenci szczepionek byli wściekli, że nie dostali pełnej ochrony przed odpowiedzialnością. Nie dostali tej ochrony ze względu na obowiązek uczynienia szczepionki mniej szkodliwą.

– Co oznacza, uszczerbek na zdrowiu, którego można uniknąć.
– Tak.

Barbara Loe Fisher: Walczyliśmy o to, by upewnić się, że ta ustawa nie wyeliminuje całej odpowiedzialności.

– I kongresmen, który napisał projekt tej ustawy zgodził się na ten warunek.

Henry Waxman: Jeśli uszczerbek na zdrowiu jest wynikiem złej jakości szczepionki lub takiej, która nie została właściwie przebadana, lub nie ostrzeżono przed nią, wówczas sądy nadal mogą przyznać odszkodowanie.

– Najgorsze ze wszystkiego dla programu i rządu jest to, że pokrzywdzone dzieci zaczęły otrzymywać odszkodowania opiewające na wysokie kwoty.

Mike Hugo: Początki były bardzo udane. Pamiętam pierwszy rok – 92% przypadków uzyskało rekompensatę. Program szczepień zaczął być bardzo kosztowny, a potem zaczęły dziać się złe rzeczy.

 

ROZDZIAŁ 11

ZŁE RZECZY

Barbara Loe Fisher: Ustawa, która została przyjęta, pierwotnie była zupełnie inną ustawą od tej, która obowiązuje obecnie.

 

Mary Holland:  We wczesnych latach 90., w ślad za Ustawą z 1986 roku, kalendarz szczepień dramatycznie zwiększył swoją objętość i pojawiało się coraz więcej uszczerbków na zdrowiu po szczepionce. Autyzm był [ogólną] nazwą nadaną tym uszczerbkom na zdrowiu.

NARRATOR: Powitajcie proszę Marka Blaxilla.

Mark Blaxill: Kiedy liczba przypadków autyzmu osiąga milion dzieci, a koszty gwałtownie rosną do kwoty biliona dolarów, pojawia się naprawdę szkodliwy pogląd, który zakłada, że po prostu nie ma żadnej epidemii autyzmu. Wskaźnik autyzmu na świecie, zanim L. Kanner i Asperger po raz pierwszy zauważyli tego rodzaju dzieci, faktycznie wynosił zero.

Zatem przeprowadzono wiele ankiet i wszystkie pokazują ostry wzrost z punktem przegięcia około 1990 roku. 1 na 36, wyliczony jednym sposobem. 1 na 59, wyliczony innym sposobem. Teraz 1 na 33.

Mary Holland:  Jak te przypadki autyzmu zostały rozstrzygnięte w programie odszkodowań?

Wayne Rohde: W początkowych latach istnienia programu, przypadki autyzmu otrzymywały odszkodowanie. Widzieliśmy te przypadki w sprawach Alder, Sorensen, Freeman.

– Lasseter, Underwood, encefalopatia, autyzm, przyznano odszkodowanie.

Jim Moody:  Do 1996, 1997, 1998 roku około 95% przypadków było przypadkami z tabeli, które obejmowały wiele przypadków regresywnej encefalopatii zdiagnozowanych jako autyzm. W pierwszej kolejności sędzia powiedział: „Zawsze przyznawaliśmy rekompensatę tym przypadkom autyzmu jako przypadkom z tabeli”.

– Automatycznie uprawniony do odszkodowania.

Mary Holland:  To co odkryliśmy, kiedy byliśmy w stanie skontaktować się z rodzinami to fakt, że około połowa rodzin, w których dziecku postawiono diagnozę zaburzeń drgawkowych lub encefalopatii, dziecko to również cierpiało na autyzm. To była taka fala przypływu, ponieważ reprezentował duże zagrożenie dla programu szczepień, że musiałby wypłacić dożywotnie odszkodowania milionom ludzi.

Boję się mojego autystycznego dziecka – film dokumentalny

Z czasem autystyczne dzieci, stały się autystycznymi dorosłymi.

Jim Moody:  Od samego początku program był skorumpowany zamiarem, przemyślanym zamiarem odmowy odszkodowania dzieciom, które zamierzał wypłacić Kongres.

– Oczywiście istnieje mało subtelny sposób na uniknięcie wypłaty odszkodowania. Przede wszystkim nie mów nikomu o tym programie, no nie?

Wayne Rohde: Sekretarz HHS narzucił za pomocą statutu programu obowiązek prowadzenia kampanii na rzecz świadomości społecznej, mimo to odmówili ich organizowania. Jeśli będziemy promować program, ludzie nie będą szczepić.

Jackie Schlegel: Nie złożyłam wniosku, ponieważ nie miałam dostępu do właściwych informacji. Nie znałam moich praw.

– A następnie wprowadzono rygorystyczne ograniczenie dotyczące czasu, który rodzice posiadają na wniesienie roszczenia.

Jim Moody:  Normalnie, w przypadku uszczerbku na zdrowiu u dziecka, dziecko ma czas do 18-stego lub 21-ego roku życia na wniesienie roszczenia. Zatem wyznaczenie 36 miesięcy lub 3 lat na wniesienie roszczenia było zamierzonym działaniem mającym na celu złe potraktowanie tych dzieci.

Jackie Schlegel: Jak wiele rodzin, zanim dostałam dostęp do właściwych informacji zaczęła mnie obowiązywać zasada przedawnienia.

ROZDZIAŁ 12

WIELKIE ZMIANY W TABELI

– HHS przyjęło bardziej radykalne podejście do ograniczenia odszkodowań. Wzięli tę tabelę i po prostu usunęli z niej poważne uszczerbki na zdrowiu, które były uprawnione do automatycznej rekompensaty.

Barbara Loe Fisher: Z rąk pracowników Departament Zdrowia i Opieki Społecznej dochodziło do regularnego wywracania do góry nogami postanowień dotyczących bezpieczeństwa i odszkodowań.

– 1996 rok, epidemia autyzmu nabrała rozpędu.
– A z nią odpowiedzialność rządu.
– Mhm. Donna Shalala, sekretarz HHS i podsądna w sądzie szczepionkowym zrobiła użytek z czerwonego długopisu w tabeli uszczerbków na zdrowiu po szczepionkach.
– Zaczekaj, więc to sytuacja taka jak ta, w której kryminalista decyduje o tym czy popełnił zbrodnię.

Barbara Loe Fisher:Och, nie potrzebujemy w niej napadów drgawkowych, nie potrzebujemy zapaści. Usuńcie je.

Jim Moody: Usuńcie agresywną postać encefalopatii, usuńcie z tabeli napady padaczkowe. Tym samym utrudnili dziecku otrzymanie odszkodowania, co Kongres odkrył w swoim śledztwie.

Myślenie pojęciowe, a myślenie stereotypowe – Andrzej Wronka, Kazimierz Ajdukiewicz

– Definicja encefalo…
– Encefalopatii.
– Została zmieniona na taką, której nigdy nie znajdziesz w żadnym podręczniku medycznym.
– Tak więc, pokrzywdzone dzieci już się nie kwalifikowały.
– Nie.

Jim Moody: Kongres chciał się upewnić, że wszystkie dzieci, które zostały pokrzywdzone, bo żaden produkt nie może być całkowicie bezpieczny, wszystkie uszczerbki na zdrowiu, które były nieuniknione, otrzymają odszkodowania.

– D. Shalala przewróciła to wszystko do góry nogami.

Donna Shalala:  Bez względu na to czy badania naukowe są niekompletne lub nie istnieją, to sekretarz i tak uważa, że poprawianie tabeli po to by ustalić przypuszczenie, że taki związek istnieje byłoby niestosowne i sprzeczne z jej ustawową odpowiedzialnością.

– Chwileczkę. Co dokładnie?
– Najpierw powinna zlecić przeprowadzenie badań.
– Tak, tylko, że tsunami autyzmu groziło bankructwem całemu jej programowi.

Jim Moody:  Ze względu na pragnienie CDC, by chronić ten mem, mówiący o tym, że szczepionki są całkowicie bezpieczne, dzieci zostały wtrącone do zaświatów jeżeli chodzi o udowodnienie związku przyczynowego poza tabelą, jednocześnie CDC odmówiło im zapewnienia danych naukowych niezbędnych do tego, by to zrobić.

– Ale ustawa zobligowała świat naukowy do wynalezienia bezpieczniejszej szczepionki. Kto mógłby się z tym spierać?
– Cóż, najwyraźniej nawet nie ty.

 

ROZDZIAŁ 13

CELOWA IGNORANCJA

 

Robert Kennedy Jr.: Kiedy Kongres przyjął ustawę z 1986 roku „Vaccine Act,” wiedzieli, że pozbawiają producentów jakiejkolwiek zachęty do uczynienia szczepionek bezpiecznymi. Więc wzięli tę odpowiedzialność i stanowczo umieścili ją na barkach Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej.

Jim Moody: Kongres zażądał wprowadzenia na rynek bezpieczniejszych szczepionek, w związku z czym sekretarz przedsięwzięła różnorodne projekty badawcze, aby obniżyć liczbę uszczerbków na zdrowiu u dzieci.

Dr Bernadine Healy o brakujących badaniach dotyczących szczepionek i autyzmu

Robert Kennedy Jr.: Jednym z kluczowych wymogów ustawy było to, że HHS kontroluje bezpieczeństwo szczepionek i przygotowuje raporty na ten temat dla Kongresu, co 2 lata. W 2018 roku pozwaliśmy HHS na podstawie ustawy „Freedom of Information” i nie byli w stanie okazać nawet jednego z tych raportów.

J. B. Handley: Jedynym sposobem na to żebyś tak naprawdę dowiedział się jak wiele szkód powodują szczepionki jest przyglądnięcie się ludziom, którzy dostali szczepionki, ludziom, którzy nie dostali szczepionek, przyjrzenie się zaszczepionym dzieciom i porównanie ich z niezaszczepionymi dziećmi.

Jim Moody:  Robi się tak w przypadku każdego innego produktu lub urządzenia medycznego. W rzeczywistości, w 2009 roku, mieliśmy odłożonych w budżecie 16 milionów dolarów na przeprowadzenie badań. CDC było bardzo złe z powodu zagrożenia jakie stanowiło to dla programu szczepień, więc na kolejnym spotkaniu tej komisji ds. badań poddali tę kwestię ponownemu rozpatrzeniu w nielegalnym, ponownym głosowaniu i odebrali im te pieniądze. Przewodniczący tej komisji, Tom Insel, dyrektor National Institute of Mental Health [Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego], powiedział nawet, w szokującym wyznaniu, że nie mogą przeprowadzić tego badania, ponieważ istnieje konflikt interesów, który mógłby pomóc dzieciom w wygraniu ich spraw w sądzie szczepionkowym.

Barbara Loe Fisher: Nie zrobią tego. Nie porównają stanu zdrowia dzieci, które nie były szczepione, ze stanem zdrowia dzieci, które dostają wszystkie szczepionki zgodnie z harmonogramem federalnym. Jest to dla nich zbyt ryzykowne, ponieważ jeśli okaże się, że dzieci, które nie są szczepione cieszą się o wiele lepszym stanem zdrowia, sens całego programu zostanie zakwestionowany.

Nie wiemy ile dzieci umiera lub doznaje uszkodzenia mózgu, bo tak naprawdę nie posiadamy systemu zgłaszania takich przypadków, który dałby nam wgląd w te liczby.

Lea Thompson: Myśli Pan, że lekarze zgłaszają reakcje niepożądane?

Dr Edward Mortimer: Nie.

Barbara Loe Fisher: Dzieje się tu coś złego. Nakładamy obowiązek szczepienia daną szczepionką, a nawet nie wiemy ile dzieci doznaje przez to uszczerbku na zdrowiu.

– Rodzice zmusili HHS, by stworzyła system monitorujący występowanie efektów ubocznych szczepionek. Był nazywany…

J. B. Handley: Systemem Zgłaszania Poszczepiennych Zdarzeń Niepożądanych (VAERS) był próbą usystematyzowania, uchwycenia faktycznych przypadków, kiedy to dochodziło do uszczerbku na zdrowiu po szczepionce. Jednak system jest szalenie niedoskonały, do tego stopnia, że jest praktycznie bezużyteczny. Dzięki badaniu przeprowadzonemu przez Harvard Pilgrim Healtcare wiemy o dwóch naprawdę istotnych rzeczach.

Pierwszą jest to, że tak naprawdę zgłaszanych jest mniej niż 1% uszczerbków na zdrowiu spowodowanych szczepionkami. 2,6% osób zaszczepionych doznało pewnego rodzaju uszczerbku na zdrowiu spowodowanych szczepionkami. To nie jest jeden przypadek na milion, to 2,6% ludzi, którzy zostali zaszczepieni. Tak więc, główna badaczka z Harvard Pilgrim w rzeczywistości złożyła skargę, ponieważ CDC zamilkło po tym jak zgłosili swoje wyniki badań i napisała:

„Niestety, niezbędne kontakty CDC nie były już dostępne, a konsultanci CDC odpowiedzialni za przyjmowanie danych przestali odpowiadać na nasze liczne prośby o przystąpienie do badań i oceny.”

W USA rejestruje się mniej niż 1% NOPów – Harvard Pilgrim Health Care

– Badanie trwające 3 lata dostarczyło wyników, które prawdopodobnie były druzgocące dla CDC, ponieważ wskaźnik występowania działań niepożądanych był o wiele wyższy niż cokolwiek czym CDC mogłoby się podzielić z opinią publiczną. Tak więc, program został zamknięty.

ROZDZIAŁ 14

Oszustwo

rzeczownik: Krzywdzący lub karygodny podstęp.

– Spójrz na to. I na to.
– Cóż, udajmy się do źródła.

Andrew Wakefield: Rodzice zgłaszali cofnięcie się ich dzieci w rozwoju do autyzmu, które następowało po szczepieniu szczepionką MMR. Jednak to była mniejszość dzieci. Zatem dlaczego niektórzy a inni nie? W 2000 roku, podzieliłem się z naukowcami CDC teorią mojej grupy, tj. że zależało to od wieku, w którym dziecko zostało narażone na działanie szczepionki MMR. Im wcześniej dostałeś szczepionkę MMR, tym ryzyko wystąpienia autyzmu było większe. Na ich korzyść przemawia to, że wrócili do Atlanty i zbadali tę hipotezę, tj. że szczepienia na MMR młodszych dzieci było związany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia autyzmu.

Oświadczenie dr Williama W. Thompsona

– Znaleźli powiązanie.

Andrew Wakefield: Jest coś, co według mnie powinniście zobaczyć.

 

Dr Brian Hooker: Zadzwonił mój telefon, to dr William Thompson.

Dr William Thompson: Nie znamy się zbyt dobrze. Ty masz syna z autyzmem, a ja teraz bardzo wstydzę się tego co zrobiłem.

Wyszczepieni – od TUSZOWANIA faktów do KATASTROFY – Transkrypt
Transkrypt filmu Vaxxed 2 / Wyszczepieni DWA – Historie Ludzi

Del Bigtree: Jest informatorem z CDC, który ujawni się i powie, że CDC dopuściło się oszustwa w badaniu szczepionki MMR i że wiedzieli, że szczepionki tak naprawdę wywołują autyzm.

Dr Brian Hooker: Dwa odkrycia zostały pogrzebane tego nieszczęsnego dnia, we wrześniu 2002 roku. Pierwszym było to, co nazywamy skutkiem afroamerykańskim. Drugim skutkiem była grupa dzieci, która dostała na czas szczepionkę MMR, a potem cofnęła się w rozwoju do autyzmu.

Jim Moody:  Thompson i jego koledzy po fachu odkryli mocny sygnał, wskazujący na przyczynę autyzmu w tych dwóch grupach, który oczywiście był nie do przyjęcia dla CDC.

Dr Brian Hooker: Dr Thompson próbował ostrzec ówczesną dyrektor CDC, ponieważ wiedział, że publikuje fałszywe dane. Nie tylko został zastąpiony na spotkaniu Instytutu Medycyny w 2004 roku przez swojego przełożonego, dr Franka DeStefano, który kontynuował pokazywanie fałszywych danych, ale grożono mu również zwolnieniem i powiedziano mu, by szukał pomocy psychiatry, ze względu na swój moment jasności umysłu.

Del Bigtree: Prawdziwy informator, chroniony przez status informatora, wewnątrz CDC, mówi nam, że dopuszczamy się tu naukowego oszustwa. Wiecie, że ta sama branża farmaceutyczna, która cały czas was okłamuje i wprowadza na rynek produkty, jest pozywana i wypłaciła miliardy dolarów. Tak, to samo dzieje się w przypadku szczepionek i również to robimy.

Dr Brian Hooker: Po tym jak historia informatora została ogłoszona w sierpniu 2014 roku, dr Thompson stchórzył i zaczął podważać wyniki moich badań z pomocą kolegi, jego przyjaciela-statystyka z University of Pennsylvania. Ponownie przeanalizowali dane, które otrzymałem od CDC, w zasadzie po to, by pokazać, że moje liczby były anomalią, że były niepoprawne. I uzyskali dokładnie taki sam wynik jaki otrzymałem ja. Nie mogli sprawić, by ten skutek zniknął. Zdecydowali się nie publikować tej informacji. Przez zatajenie tej informacji dopuszczają się podwójnego oszustwa.

– Mogliby przynajmniej opóźnić podanie szczepionki MMR.
– Co? I przyznać, że mają problem?

Lyn Redwood: Kiedy zaczęłam przyglądać się danym naukowym, a stało się to, bo zasiadałam w Radzie Zdrowia naszego hrabstwa, i dostaliśmy zawiadomienie, że przekładaliśmy podanie naszej szczepionki na WZW typu B, zamiast podać ją po urodzeniu miała zostać podana w szóstym miesiącu życia, ze względu na obawy dotyczące obecności rtęci w szczepionce. Jednakże objawy toksyczności rtęci były identyczne do tego, co przydarzyło się mojemu synowi – utrata mowy, utrata kontaktu wzrokowego, neuropatia, drżenie dłoni – wszystko przez co przeszedł było praktycznie identyczne.

Śladowe ilości – napisy PL

 

David Kirby: Po raz pierwszy usłyszałem o możliwym związku pomiędzy szczepionką a autyzmem kiedy badałem historię dla magazynu „Elle”. Chcieli żebym napisał artykuł na temat autyzmu. Usłyszałem o mamie z Kalifornii. Wiedziałem, że było więcej przypadków i zapytałem ją dlaczego według niej tak jest. Powiedziała: „Cóż, wielu ludzi uważa, że to rtęć w szczepionkach.” W tamtym czasie, w pewien sposób odrzuciłem tę myśl. Powiedziałem: „Jak to możliwe, że w szczepionkach znajduje się rtęć? A nawet jeśli się w nich znajduje, to pewnie w tak minimalnych ilościach, że nie może być szkodliwa.”

Lyn Redwood: To właśnie wtedy zaczęłam sprawdzać poziomy ekspozycji mojego syna. I odkryłam, że w wieku dwóch miesięcy jego poziomy ekspozycji były 125 razy wyższe niż dopuszczalne poziomy ekspozycji ustalone przez Agencję Ochrony Środowiska [EPA].

David Kirby: Około 4 miesiące później, została przyjęta ustawa „Homeland Security Bill”. W środku nocy ktoś anonimowo dopisał pewien kruczek prawny do projektu tej ustawy i w zasadzie zwolnił firmę Eli Lilly od jakiejkolwiek odpowiedzialności cywilnej w sprawach dotyczących szczepionek, tiomersalu, który się w nich znajdował. W tamtej chwili wiele dzwonów zadzwoniło w mojej głowie i przypomniałem sobie o tej mamie z Kalifornii. Nie była szalona, rtęć znajduje się w szczepionkach. Ktoś martwi się tą kwestią.

Mertiolat i tajemniczy kruczek prawny Ely Lilly – Steven Higgs
Bezpieczeństwo tiomersalu w szczepionkach – kwestie metodologiczne i dowody na nadużycia w badaniach – dr Brian Hooker
Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B zawierająca tiomersal a ryzyko diagnozy specyficznych opóźnień rozwoju w Stanach Zjednoczonych – David A. Geier i inni

Lyn Redwood: Jedną z pierwszych rzeczy jakie zaczęliśmy robić było wypełnianie wniosków powołując się na Ustawę o Wolności Informacji [Freedom of Information Act] we wszystkich agencjach federalnych, FDA, CDC, by dowiedzieć się czy przyglądali się tej kwestii i co z tym robili. Szczególnie jeden dokument, wystawiony przez pracownika FDA, mówił o ich bezbronności w tej kwestii, mówił za kulisami, że nie zrobili wyliczeń na poziomie ósmej klasy, by policzyć tą łączną ekspozycję. Natrafiliśmy na dokumenty, w których w ramach programu CDC – „National Immunization Program [Krajowy Program Szczepień]” – tak naprawdę przeprowadzano badania dotyczące tiomersalu. W dokumentach z tego badania, było wymienione nazwisko Thomasa Verstraetana. Tak więc, udałam się do CDC i zapytałam go o jego śledztwo. Wyjaśnił mi kiedy i jak zaczęli to robić po raz pierwszy. Dokonali pewnych zmian w wyjściowych kryteriach, ponieważ badali szczepionki i chcieli się upewnić, że dzieci, które badali faktycznie zostały zaszczepione.

– Hej, zdajesz sobie sprawę z tego, że pomijając niezaszczepione dzieci, całkowicie przegapili kluczowe porównanie zaszczepionych z niezaszczepionymi. Tych, którzy dostali rtęć, z tymi, którzy jej nie dostali. Tak czy inaczej, widzimy się później, skarbie.

– Zatem przeprowadzili kluczowe badanie porównawcze zaszczepionych z niezaszczepionymi. Chwileczkę.

David Kirby: Ta analiza stała się znana pod nazwą pokolenie zero.

Lyn Redwood: Tak więc, pierwsze trendy ich danych obejmowały dzieci, które w ogóle nie zostały poddane ekspozycji na tiomersal i porównywali te dane z danymi dotyczącymi dzieci, które podlegały wysokiej ekspozycji. Wskaźniki ryzyka względnego dla ADD, ADHD, opóźnienie mowy, opóźnień neurorozwojowych w ogóle i autyzmu były niesamowicie wysokie.

Mary Holland: W oparciu o badanie „Pokolenie Zero” przeprowadzone przez Verstraetena, już pojedyncza dawka szczepionki na WZW typu B, zawierająca tiomersal zwiększała ponad siedmiokrotnie ryzyko wystąpienia autyzmu.

Lyn Redwood: W sądzie, cokolwiek powyżej ryzyka względnego wynoszącego 2 dotyczy przyczyny i skutku, więc byli tym naprawdę zaniepokojeni. Jeśli podniesie się to do zakresu 8, 9, 10 razy, to jest to coś, co widzieliśmy w danych naukowych dotyczących tytoniu.

– Chwileczkę.

Bill Posey: Zatem wyraźnie, zdecydowanie, jednoznacznie porównywaliście zaszczepionych z niezaszczepionymi.

Dr Coleen Boyle: Nie robiliśmy analizy porównawczej zaszczepionych w porównaniu z niezaszczepionymi [zero szczepionek].

Kongresmen Bill Posey pyta dr Coleen Boyle z CDC o badania na temat autyzmu

– Skłamała!

Bill Posey: Proszę skończyć, to było sedno mojego pytania. Zmarnowała Pani dwie minuty mojego czasu.

Lyn Redwood: Wezwali producentów szczepionek, sprowadzili ludzi z FDA, NIH i CDC i w zasadzie omówili w jaki sposób zajmą się tymi danymi.

“To po prostu nie zniknie.”

David Kirby: Celowo usunęli grupę kontrolną składającą się z osób niezaszczepionych i tym samym obniżyli wskaźnik ryzyka.

Lyn Redwood: Patrzysz na swoje wyniki i nie podobają ci się, a następnie cofasz się i zmieniasz swoje kryteria wyjściowe. Nie możesz tego robić.

David Kirby: Zobaczyłem to i opadła mi szczęka.

Jim Moody: Nie zmieniasz protokołu kiedy widzisz wyniki, które ci się nie podobają.

Lyn Redwood: Dopuszczali się ciągłej manipulacji. Zdecydowanie było to naukowe oszustwo.

Jim Moody: Wyraźny przykład naukowego oszustwa.

David Kirby: Dr John Clemens ze Światowej Organizacji Zdrowia skomentował tę sytuację. Parafrazuję: „To badanie, które nigdy nie powinno zostać przeprowadzone, ponieważ od razu wiedzieliśmy jaki będzie jego wynik.” To raczej szokujące oświadczenie jak na naukowca.

Lyn Redwood: Niektórzy ludzie pracujący w tych instytucjach federalnych chcieli przyznać się społeczeństwu amerykańskiemu i poinformować ich o tym, co się wydarzyło, ale wtedy te inne głosy, cytat, „zdrowego rozsądku”, eksperci z CDC i niektórzy ludzie z Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej, uważali, że było to zbyt niebezpieczne. Wiedzieli, że jeśli społeczeństwo amerykańskie dowie się o tym to obniży to ich wiarygodność. Więc zamiast tego zrobili wszystko co mogli, by ukryć tę obawę i nadal narażać na niebezpieczeństwo więcej dzieci, przez całe dekady.

– Cóż, przynajmniej usunęli rtęć ze szczepionek dla dzieci, no nie?

Lyn Redwood: Niewiele wiedzieliśmy na temat tego, że tiomersal był stopniowo wycofywany ze szczepionek, z harmonogramu przeznaczonego dla noworodków, że CDC pracowało nad nowymi zaleceniami, tj. że kobiety w ciąży, niemowlęta i dzieci dostaną szczepionkę na grypę.

Przepis na zwiększenie popytu i zainteresowania szczepionkami przeciw grypie – dr Glen Nowak
Badanie CDC wskazuje, że ryzyko poronienia rośnie o 7,7 razy po szczepieniu przeciw grypie. – Robert F. Kennedy, Jr.
Wzrost o 4250% liczby poronień zgłaszanych do bazy VAERS po podaniu szczepionek przeciw grypie kobietom w ciąży – Christina England

Szczepionki na grypę, które były dostępne na rynku, ponad 90% z nich zawierało w swoim składzie tiomersal. Polecenie przyjęcia tej szczepionki, która zawierała rtęć, w czasie tych kluczowych etapów rozwoju, było po prostu przerażające.

– Dr Hooker, ale szczepionki na grypę zawierające rtęć zostały przebadane w zakresie bezpieczeństwa u kobiet w ciąży, tak?

Dr Brian Hooker: Żadne szczepionki na grypę nie zostały przebadane pod kątem bezpieczeństwa u kobiet w ciąży.

– Czy istnieje jakiś dowód na to, że mogą zaszkodzić nienarodzonemu dziecku?

Dr Brian Hooker: Tak.

– I te szczepionki nadal są zalecane kobietom w ciąży?

Dr Brian Hooker: Tak.

– Spokojnie.
– Następnie CDC wykorzystało pieniądze podatników, by zlecić przeprowadzenie Duńczykom badania dotyczącego związku szczepionki z autyzmem.
– Duńczykom?
– A czy oni w ogóle mają taki sam kalendarz szczepień jak my?
– Nie!

Dr Brian Hooker: Podstawowy wniosek w tym dokumencie brzmiał, że nie było żadnej różnicy w częstotliwości występowania autyzmu u tych dzieci, które dostały szczepionkę MMR w porównaniu do tych, które jej nie dostały. Zostało to zrobione z wykorzystaniem statystycznych sztuczek.

Przeciętny próg wiekowy, w którym diagnozuje się autyzm w Danii, w tamtym czasie, wynosił ponad 4 lata. Dzieci, które nie zostały zaszczepione były kontrolowane do średniego wieku 5 lat. I to uchwyciło ten średni wiek, w którym stawiana jest diagnoza.

Jednakże, jeśli spojrzycie na te dzieci, które dostały szczepionkę MMR, to okaże się, że były monitorowane dopóki nie ukończyły 3,5 roku. Były monitorowane przed osiągnięciem średniego wieku, w którym stawiana jest w Danii diagnoza autyzmu. Zatem spodziewalibyście się, że jeśli będziecie monitorować dzieci przez dłuższy okres czasu, wówczas będą miały większe prawdopodobieństwo na to, że zostanie im postawiona diagnoza autyzmu.

Co najmniej 50% przypadków autyzmu u dzieci zaszczepionych szczepionką MMR nie została wzięta pod uwagę. Nie były monitorowane do osiągnięcia odpowiedniego wieku, by można było zdiagnozować u nich autyzm. Zatem wyniki badania były wyssane z palca.

– Postawiono im 22 zarzuty oszustwa telekomunikacyjnego i prania brudnych pieniędzy.

Gary Franchi: Wypłynęły na powierzchnię bardziej niepokojące informacje dotyczące pracującego tam badacza. Ujawniono oskarżenia dotyczące tego, że Poul Thorsen ukradł z agencji miliony dolarów. Teraz wyniki jego badania, w którym próbował obalić związek między szczepionkami i autyzmem są podważane.

Naukowiec z CDC Poul Thorsen, badający związek szczepień z autyzmem, poszukiwany za defraudacje milionów dolarów

– Nic dziwnego, że Departament Stanu nie wydał Thorsena i postawił go na miejscu świadka.

ROZDZIAŁ 15

ZARZĄDZANIE KRYZYSEM

– Do 2007 roku, program odszkodowań przeżywał kryzys. Było 5,5 tysiąca samych dzieci z autyzmem, które wniosły roszczenie przeciwko rządowi.

Robert Krakow: A byłoby ich dziesiątki tysięcy, gdyby niektórzy z tych występujących z roszczeniem nie byli odcinani od sądu, ze względu na najkrótszy termin przedawnienia dla dzieci, który istniał w przepisach prawa, czyli 3 lata od wystąpienia objawów.

Mary Holland:  Rodziny wnosiły roszczenia do programu odszkodowań na podstawie dwóch teorii, czyli, że szczepionka na odrę, świnkę i różyczkę wywołała autyzm lub że szczepionki zawierające tiomersal wywołały autyzm.

Barbara Loe Fisher: Rząd naprawdę i szczerze nie mógł tego znieść. Nie mogli znieść tego, że autyzm był kojarzony ze szczepieniami w programie odszkodowań. Co więc zrobili?

– Wszystkie pokrzywdzone dzieci zostały zebrane w jedną grupę we wspólnym pozwie, rząd przeciwko dzieciom.

Rolf Hazelhurst: Z tych 5.000 spraw, wybrali 6 przypadków testowych [do analizy]. Przypadek [mojego syna] Yatesa był drugim analizowanym przypadkiem. Przypadek Michelle Cedillo był pierwszym przypadkiem.

– Ma teraz 23 lata i nadal jest ciężko chora i wymaga wiele troski. Urodziła się normalna i zdrowa. W wieku 15-stu miesięcy dostała szczepionkę MMR, a siedem dni później cofnęła się w rozwoju czemu towarzyszyła gorączka i zapalenie mózgu. Bardzo się rozchorowała, straciła większość swojego zdrowia i wiele ze swoich umiejętności.

Mary Holland: Słuchając tego każdego dnia, słuchając lekarzy, naukowców i rodziców, dowody wydawały się bardzo przekonujące. Był o wiele silniejszy niż kontrargumenty, że nie istniał żaden związek między szczepionkami i autyzmem, dlatego byłam pełna nadziei.

– Przynajmniej jedna osoba słuchała dowodów, a te procesy przekonały go do zmiany zdania.

Theresa Cedillo: W dniu, w którym złożyłam swoje zeznanie, byłam na Sali rozpraw i kiedy mówiłam widziałam innych ludzi w Sali i zobaczyłam mężczyznę, który obejmował rękoma swoją głowę, a wzrok miał skierowany ku podłodze. Im gorszy obrót przybierała ta sprawa dla Michelle, tym bardziej jego głowa chyliła się w dół. Później zostałam poinformowana, że był to dr Andrew Zimmerman.

Rolf Hazelhurst: Dr Andrew Zimmerman jest jednym z najbardziej wybitnych neurologów dziecięcych w kraju, w dziedzinie autyzmu. Był biegłym sądowym składającym zeznania na rzecz rządu. Pierwotnie napisał opinię dla rządu, która brzmiała, że nie istnieje żadna naukowa podstawa do tego, by wierzyć, że szczepionki zawierające tiomersal lub szczepionka MMR mogą wywołać autyzm. Rząd wykorzystał tę opinię jako dowód do tego, by odrzucić roszczenie Michelle Cedillo dotyczące odszkodowania. Rząd również wykorzystał opinię dr Zimmermana by odmówić wypłaty odszkodowania mojemu synowi, Yatesowi.

Theresa Cedilo: Kiedy nadeszła kolej na wezwanie ekspertów Departamentu Sprawiedliwości, jedna osoba była nieobecna.

Vincent Matanoski: Panie Nadzwyczajny Przewodniczący, chciałbym wspomnieć o jednej rzeczy dotyczącej eksperta, który się tu nie stawił, dr Zimmermana.

– Walczyli przeciwko swojemu ekspertowi [biegłemu świadkowi].

Vincent Matanoski: Dr Zimmerman dał nam dowód w tej kwestii i pojawił się on w sprawie Cedillo. Chciałbym po krótce przeczytać jak wyglądały jego poglądy na temat tych teorii.

„Nie istnieje żadna naukowa podstawa do upatrywania związku między szczepionką na odrę, świnkę i różyczkę lub zatruciem rtęcią, a autyzmem.”

– To nie była jego opinia. Zimmerman zmienił zdanie.

Debata o szczepionkach – Sharyl Attkisson (06.01.2019) [FULL MEASURE]
Oświadczenie dr Andrew Zimmermana – [szczepionki mogą powodować autyzm]

Dr Andrew Zimmerman: Oświadczenie pana Matanoskiego, dotyczące mojej opinii jako eksperta było wysoce mylące.

Sharyl Attkisson: Szanowany zwolennik szczepionek, ekspert medyczny wykorzystany przez rząd do obalenia teorii na temat związku szczepionki z autyzmem, mówi, że mimo wszystko szczepionki mogą wywołać autyzm.

– Zatem później w rozprawie apelacyjnej Yatesa, kiedy sędzia zapytał prawników Departamentu Sprawiedliwości czy szczepionki mogą wywołać autyzm…

Lynn Ricciardella: Wysoki Sądzie, nie jesteśmy nawet na tym etapie, na którym jest to medycznie lub naukowo możliwe.

– Zaledwie dwa tygodnie wcześniej to nie była prawda.

Rolf Hazelhurst: Vincent Matanoski i Lynn Ricardella podpisali ugodę w sprawie Hannah Poling i była ona oparta na opiniach dr Zimmermana i dr Kelly.

– 20 milionowa ugoda tylko za takie prawdopodobieństwo.

Mary Holland: To, że Departament Sprawiedliwości uważał to za etyczne i właściwie, by zataić ten dowód przed postępowaniem zbiorczym dotyczącym autyzmu, przed nadzwyczajnymi przewodniczącymi, przed Court of Federal Claims, przed Court of Appeals jest niedopuszczalne. To utrudnianie działania wymiaru sprawiedliwości i przestępstwo karne.

Rolf Hazelhurst: Jako asystent okręgowego prokuratora generalnego, gdybym dopuścił się w sądzie tego, co zrobił Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych, zostałbym pozbawiony uprawnień adwokackich i zostałybym postawiony w stan oskarżenia, w oparciu o zarzuty z kodeku karnego.

– Vincent Matanoski dostał awans.
– Hej.
– Kluczem do zmiany zdania przez dr Zimmermana była mała dziewczynka, którą widział w John’s Hopkins, która nazywała się Hannah Poling.

ROZDZIAŁ 16

HANNAH P.

– Była zdrowym szkrabem. Posiadała 30 słów w swoim słowniku, pokonywała etapy rozwoju z wyprzedzeniem, typowa historia. Na jej badaniu kontrolnym, w wieku 18-stu miesięcy, Hannah dostała naraz dziewięć szczepionek. Natychmiast dostała wysokiej gorączki, wysypki, nie można było ukoić jej płaczu. Zaczęła tracić mowę, przestała reagować na rodziców. Ostatecznie, postawiono jej diagnozę autyzmu i zaburzeń drgawkowych.
– Zbieg okoliczności, zawsze tak mówią.
– Lecz Hannah nie była tylko kolejnym przykładem takiej historii, który mógłby zostać odrzucony przez lekarzy. Jej ojciec, Jon Poling, dr Jon Poling jest neurologiem dziecięcym. I w tamtym czasie był kolegą z pracy dr Zimmermana w John’s Hopkins.

Rolf Hazelhurst: Przydarzyło się to jednemu z nich i bardzo intensywnie badali to dziecko. W oparciu o postępy w ich zrozumieniu metabolizmu tego co się jej przydarzyło, doszli do wniosku, że szczepionki wywołały autyzm.

– Więc, ten facet, dr Zimmerman jest ekspertem rządu i był lekarzem Hannah?
– Tak.

Rolf Hazelhurst: To z czego nie zdają sobie sprawy Amerykanie to fakt, że sprawa Hannah Poling miała być czwartym przypadkiem testowym w postępowaniu zbiorczym dotyczącym autyzmu [OMNIBUS].

– Zatem…
– Niż przegrać publicznie…
– Departament Sprawiedliwości w tajemnicy przyznawał się do tego, że szczepionki mogą wywoływać autyzm i jednocześnie zaprzeczał tej teorii w sądzie [szczepionkowym].

Robert Krakow: Rząd unikał obowiązku bronienia sprawy, którą mógł przegrać i to mogło poważnie zakłócić programy szczepień. Zatem uważam, że przyznanie tego było decyzją strategiczną.

– W swoim liście do Departamentu Sprawiedliwości, Zimmerman opisuje w jaki sposób podstawowy problem z fabrykami energii organizmu, mitochondriami, może sprawić, że dziecko będzie podatne na uszczerbek na zdrowiu po podaniu mu szczepionki.

Zaburzenia mitochondrialne u osób z autyzmem
Prawdopodobny centralny mechanizm zaburzeń ze spektrum autyzmu, część 1 – dr Russell L. Blaylock
Prawdopodobny centralny mechanizm zaburzeń ze spektrum autyzmu, część 2 – dr Russell L. Blaylock
Szczepionki, rozwój neurologiczny i zaburzenia ze spektrum autyzmu: niebezpieczeństwo nadmiernego szczepienia podczas rozwoju mózgu. – dr Russell Blaylock

– Mito-co?
– Mitochondria. Są jak malutkie baterie, które zasilają każdą komórkę w organizmie. Mają dużo tkanek o wysokim zapotrzebowaniu na energię, podobnie jak mózg. Zimmerman zaproponował, że zredukowanie energii witalnej w komórkach mózgowych przez stres związany ze szczepieniem może doprowadzić u niektórych dzieci do uszkodzenia mózgu. Prawnicy Departamentu Sprawiedliwości cytowali dosłownie teorię Zimmermana w ich ugodzie dotyczącej sprawy Hannah Poling.
– Ugoda, która najwyraźniej nie miała ujrzeć światła dziennego.
– Najwidoczniej.

Rolf Hazelhurst: By rząd mógł ustąpić w sprawie Poling i zataić ją, nie mogli po prostu wypisać czeku opiewającego na miliony dolarów. Zgodnie z prawem federalnym, musieli przygotować poufny raport, o nazwie „Rule 4C Report”. Rodzina Poling złożyła wniosek o całkowitą jawność.

Memorandum dotyczące dokumentów Instytutu Kennedy Krieger – Rolf Hazlehurst

Rodzina Poling chciała pomóc innym ludziom. Rząd Stanów Zjednoczonych całkowicie ich przystopował.

David Kirby: Ujawniłem dokument sądowy, zapieczętowany dokument sądowy. I poszedłbym do więzienia, by chronić moje źródło. Byłem zdumiony tym co czytałem. Mam na myśli to, że była to ugoda.

– A oto ona, ujawniona ugoda. Własne słowa dr Zimmermana.

David Kirby: Pomyślałem, że muszą istnieć inne przypadki, w których dziecko rozwinęło encefalopatię w określonym przepisami czasie po szczepieniu. A następnie rozwinęło objawy autyzmu. Zatem zapytałem o to HHS i okazało się, że było około 12.000 spraw, w których dzieci otrzymały odszkodowanie albo za encefalopatię albo za zaburzenia drgawkowe. I w niektórych z tych spraw, dziecko rozwinęło również objawy autyzmu.

– Wypłaciliśmy odszkodowania w sprawach, w których u dzieci wystąpiła encefalopatia. Encefalopatii może towarzyszyć medyczny postęp szeregu objawów łącznie z zachowaniem autystycznym, autyzmem lub napadami drgawkowymi.

Dr Jon Poling: Departament Zdrowia i Opieki Społecznej przyznał, że problemy zdrowotne mojej córki, czyli autyzm, encefalopatia, napady drgawkowe zostały wywołane przez szczepienie.

David Kirby: Tak, szczepionki mogą wywołać encefalopatię. Encefalopatia może wywołać autyzm.

 Szczepionki nie powodują autyzmu – Marcella Piper-Terry

– Zatem, prawo mówi ci, że tego dowiodłeś, a rodzice właśnie tego dokonali. Tak więc, rząd poszedł na ugodę opartą na opinii ich własnego eksperta. To skandal.
– Przyszłość całego programu jest niepewna, a strategia Departamentu Sprawiedliwości polega na tym, by trzymać ich eksperta medycznego i Hannah Poling z dala od sądu. Jej ugoda jest tajemnicą.
– I bezczelnie okłamali sędziów. Ale to im nie wystarczyło.
– Dokładnie, posłuchaj sam siebie.
– Ich problemem z Hannah z mojego punktu widzenia było to, że rząd przyznał się do nowego mechanizmu powstania uszczerbku na zdrowiu po szczepionce. Lecz nie mieli pojęcia jak dużo z ponad 5.000 autystycznych dzieci czekających w pogotowiu ma podobny mechanizm zaburzeń mitochondrialnych.

Rolf Hazelhurst: Rząd twierdzi, że jest to niesamowicie rzadka choroba. Wcale w to nie wierzę.

David Kirby: Zacząłem przeprowadzać wywiady z pracownikami służby zdrowia, badaczami, którzy mają do czynienia w swoje pracy z zaburzeniem mitochondrialnym. Odkryłem, że zaburzenie mitochondrialne jest o wiele powszechniejsze u dzieci z autyzmem niż wcześniej zakładano, ogólnie o wiele powszechniejsze niż wcześniej uważano.

J. B. Handley: Richard Kelly, który był kierownikiem laboratorium, mówi, że około połowa dzieci, które cofnęły się w rozwoju do autyzmu ma zaburzenie mitochondrialne.

Rolf Hazelhurst: Yates również cierpi na to samo zaburzenie mitochondrialne.

– Zatem Departament Sprawiedliwości wypisał czeki in-blanco.
– I zmierzyli się z koszmarem PR-u. Rodzice od lat twierdzili, że szczepionki wywołują autyzm u ich dzieci i mimo publicznego przyznawania się, rząd teraz temu zaprzecza.

J. B. Handley: Nic nie jest bardziej popularne od faceta, którego rząd federalny wykorzystywał jako swojego biegłego sądowego zgadzającego się ze wszystkimi „szalonymi” rodzicami.

– Skarbie? Skarbie? Wygląda na to, że nasi przyjaciele z Departamentu Sprawiedliwości nadal mają jednego asa w rękawie.
– Mhm.
– Mm.

Robert Krakow: Jakimś sposobem, w późniejszych decyzjach, teoria, dzięki której to dziecko, Hannah Poling, dostała odszkodowanie, została zmieniona. Od podstawowej podatności mitochondrialnej przeszli do dziecka, które nie mogło poradzić sobie ze stresem związanym ze szczepieniem.

– Uszczerbek na zdrowiu spoza tabeli?
– Tak.

Robert Krakow: Stało się to uszczerbkiem na zdrowiu po podaniu szczepionki MMR z tabeli, która jest zupełnie inną propozycją.

Jim Moody:  Hannah byłaby przypadkiem wskazującym, byłaby pierwszą osobą, która oferuje całą kategorię. Dziesiątki, setki, tysiące przypadków uzyskałoby rekompensatę.

– Ok, poczekaj. Tak dla mojej jasności. Spójrz, tutaj, w oryginalnej ugodzie i tutaj, tutaj, i tutaj, cztery następujące jeden po drugim dokumenty sądowe, wszystkie z nich oświadczają, że Hannah była przykładem uszczerbku na zdrowiu spoza tabeli. Ale potem, nagle jest przykładem uszczerbku na zdrowiu znajdującego się w tabeli. Żadnym nowym. Nie takim, który stanowi precedens prawny. Nie, po prostu zwyczajnym, starym poszczepiennym uszkodzeniem mózgu. I zrobił to nasz Departament Sprawiedliwości.

Robert Krakow: W końcowej decyzji, która przyznała odszkodowanie dziecku Poling, nie wspomniano o chorobie mitochondrialnej, nie wspomniano o podatności mitochondrialnej, nie wspomniano o niczym związanym z tym, co było w ujawnionym dokumencie.

– Dokładnie w tym samym czasie, kiedy przyznali 20 milionów dolarów.
– Tak, a rodzina Polingów chciała, by to wszystko zostało ujawnione.
– Ale rząd odmówił.
– Kiedy staje się to szantażem bezbronnych rodziców?

Jim Moody:  Dla Przewodniczących [sądu szczepionkowego], fałszywe przedstawienie samej decyzji Polingów jako przypadku spoza tabeli i z tego powodu sprawy, która nie jest precedensem, jest druzgocącym ciosem dla całej kategorii spraw, które są podobne do przypadku Hannah Poling.

Robert Krakow: Niektórzy z nas poruszyli kwestie innych spraw dotyczących dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia mitochondrialne, podejmując i wykorzystując dokładnie tę teorię, którą rząd poparł w ich ujawnionych dokumentach.

– Przypadki te zostały odrzucone.

Robert Krakow: Podałem argument, że przez to, że rząd zaakceptował tę teorię, powinni mieć zakaz mówienia, że szczepionki nie mogą tego dokonać.

– Wniosek odrzucony.

Robert Krakow:  Poruszyliśmy tę kwestię przynajmniej raz na rozprawie apelacyjnej i argument ten został odrzucony.

 

Nadzwyczajni przewodniczący [sądu szczepionkowego]
następnie grozili karami finansowymi prawnikom
wnoszącym sprawy takie jak sprawa Hannah Poling.

 

Robert Krakow: Ta cała teoria nie istnieje. Została skutecznie wyeliminowana, tak jakbyśmy znajdowali się w orwellowskim świecie, w którym to rząd sprawuje kontrolę nad faktami.

– Wydaje mi się, że nadzwyczajni przewodniczący musieli wiedzieć co się dzieje.

– Zmowa?

Jim Moody:  W międzyczasie, dzieciom stanowiącym precedensy sądowe i tysiącom innych dzieci czekających w postępowaniu OMNIBUS celowo odmawiano wypłacenia odszkodowań.

Mary Holland: Byłam zdumiona i strasznie rozczarowana wynikiem postępowania zbiorczego dotyczącego autyzmu. Następnie zdałam sobie sprawę z tego, że coś poszło strasznie, strasznie nie tak.

Jim Moody:  Dzieci są po prostu z góry skazane na niepowodzenie, uczestniczą w programie, którego po prostu nie mogą wygrać. I to jedna z rzeczy, która łamie moje serce, że wiedząc to, co wiemy teraz, że dzieci w postępowaniu dotyczącym autyzmu nigdy nie miały szansy na jego wygranie.

Mary Holland: Jestem całkowicie przekona, że jeśli ława przysięgłych wysłuchałaby zaprezentowanych dowodów w postępowaniu zbiorczym dotyczącym autyzmu, to ława przysięgłych niewątpliwie wydałaby orzeczenie korzystne dla strony pozywającej.

Rolf Hazelhurst: Hurra, tak, teraz wszyscy przegraliśmy, przegraliśmy w samozwańczym sądzie szczepionkowym. Teraz możemy udać się do sądów stanowych i federalnych.

– Ława przysięgłych, zwykły sąd, sędzia, wyjawienie środków dowodowych – wszystko to, czego tak zawzięcie chcieli uniknąć producenci szczepionek. Szczegółowa analiza tego co mogło lub powinno być pominięte.

Rolf Hazelhurst: Było jedno zdanie w ustawie z 1986 roku „Vaccine Act,” które było strategią zatrutej pigułki, czyli, że jeśli powiesz, że szczepienie jest w sposób nieunikniony niebezpieczne [UNAVOIDABLY UNSAFE], to nie możesz pozwać branży farmaceutycznej.

– Tak, ale teraz zobaczą dowód. Odkrycie Hugo, czyż nie?

ROZDZIAŁ 17

HANNAH B.

– 1 kwietnia 1992 roku, w wieku 6,5 miesiąca, Hannah Bruesewitz dostała trzecią dawkę, pełno komórkowej szczepionki DTP.

Russ Bruesewitz: W tamtym czasie była przeziębiona i zanim pojechały do gabinetu, Robbie zadzwoniła do lekarza by upewnić się, że można ją przywieźć. Powiedział: „W porządku. Przywieźcie ją. Zrobimy to.” Zatem to zrobiła. I w zasadzie kilka godzin później zaczęła mieć napad drgawkowy.

Robbie Bruesewitz:  Do tego dnia wszystko wydawało się być całkowicie w porządku. Hannah cieszyła się świetnym stanem zdrowia, osiągała wszystkie etapy rozwoju.

Russ Bruesewitz: Odnośnie czasu, to stało się to dwie godziny po tym jak dostała zastrzyk.

Robbie Bruesewitz: 15 minut po tym jak położyłam ją do spania, zaczęła wrzeszczeć. Jej wargi zaczęły sinieć i w tamtej chwili wpadłam w panikę i natychmiast zadzwoniłam pod 911.

Russ Bruesewitz:  Od tamtego dnia było oczywiste, że miała pewne trudności, a częstotliwość z jaką dostawała napadów drgawkowych była dość stała. Przez kolejne 18 miesięcy lub coś koło tego, ciągle wracaliśmy do szpitali.

Robbie Bruesewitz: Kiedy stawała się coraz trudniejsza do kontrolowania, zauważyliśmy, że zaczęła tracić niektóre ze swoich umiejętności, np. raczkowanie, siedzenie, chodzenie.

Russ Bruesewitz: Tak naprawdę dowiedziałem się o „Vaccine Injury Compensation Program” za pośrednictwem Internetu. Z pewnością nie od żadnego lekarza, z którym mieliśmy do czynienia. Następnego dnia dowiedziałem się, że był to ostatni dzień kiedy możemy wnieść roszczenie. Ostatecznie skończyło się na tym, że wnieśliśmy roszczenie dotyczące napadów padaczkowych, które miała Hannah.

– Donna Shalala, sekretarz HHS i podsądna w sprawie Hannah zmieniła tabelę dotyczącą uszczerbków na zdrowiu po szczepionce w połowie sprawy Hannah, przypadkowo usuwając z niej zaburzenia drgawkowe.

– Ale sprawa Hannah jest bardzo prosta – całkowicie zdrowe dziecko dostaje napadu drgawkowego w tym samym dniu.
– W ciągu dwóch godzin.
– W ciągu dwóch godzin po zaszczepieniu szczepionką, która wywołuje napady padaczkowe. Zostaje trwale i poważnie okaleczona i nie ma niczego innego, co może wyjaśnić te wydarzenia.
– Z wyjątkiem większej ilości zbiegów okoliczności.
– Zatem Hannah przegrała. Złożyli apelację?
– Jej prawnik, John Fabere, wniósł sprawę dotyczącą cywilnej odpowiedzialności za produkt w marcu 2007 roku. Twierdził, że uszczerbku na zdrowiu Hannah można było uniknąć. W firmie Wyeth wiedzieli, że mogli wyprodukować bezpieczniejszą szczepionkę.
– I wiedzieli o tym od lat.
– Fabere wykazał, że decyzja firmy Wyeth sprowadzała się do pieniędzy, ale nie miało to żadnego znaczenia.
– Co masz na myśli przez to, że nie miało to znaczenia?
– Sąd orzekł, że było to nieistotne, ponieważ ustawa temu zapobiegała.
– Zapobiegała?
– Zapobiegała poniesieniu odpowiedzialności przez producenta. Zatem mogli zignorować to, że mogli wyprodukować bezpieczniejszą szczepionkę.
– Ale tego nie zrobili.
– Poczekaj, Fabere posunął się dalej i wykazał, że pracownicy Wyeth celowo uniemożliwili Hannah dostanie bezpieczniejszej szczepionki DTP. Niektóre serie szczepionki DTP były znane jako niebezpieczne partie i często wywoływały poważną reakcję niepożądaną.

Mike Hugo: Serie lub partie szczepionek były wysyłane hurtowo i dlatego ostatecznie trafiały do tych samych miejsc. Zatem jeśli partie szczepionek były kontrowersyjne i niebezpieczne, działania niepożądane pojawią się w tym samym miejscu, w tym samym mieście, w tych samych klinikach, w skupisku geograficznym.

– Więc na przykład, między sierpniem 1978 roku a marcem 1979 roku, zmarło ośmioro dzieci w Tennessee niedługo po dostaniu szczepionki z tej samej, niebezpiecznej partii DTP.

Mike Hugo: Skupienie geograficzne poważnych działań niepożądanych mogło pomóc w szybkim zidentyfikowaniu niebezpiecznych partii szczepionki, zapobiegając kolejnym krzywdom, a nawet zgonom w przypadku niemowląt.

– No dobrze, i co z tego?

Mike Hugo: Firma Wyeth ma zupełnie inną strategię. W sierpniu 1979 roku, dr Alan Bernstein wymyślił strategię na uniknięcie odpowiedzialności i na zatuszowanie i ukrycie zagrożeń płynących ze szczepionki, którą sprzedawali w Wyeth Laboratories. Zdecydował się na korporacyjny sposób rozwiązania problemu, czyli rozproszenie wszystkich tych dawek po całym kraju, po ich całej sieci dystrybucji. Zamiast wysłania jednej partii do Tennessee, rozesłaliby mniejsze ilości [z każdej partii] po całym kraju.

Nie byliby w stanie wykryć skupiska, ponieważ doszłoby do odosobnionego przypadku zgonu być może w ośmiu, różnych stanach. Zamierzone rozproszenie niebezpiecznej szczepionki pozwoliłoby im na ucieczkę przed winą i odpowiedzialnością finansową za uszczerbki na zdrowiu i zgony, które wystąpiły. Krzywda, której można było uniknąć stała się nieuchronna.

– I to jest ważne, ponieważ?
– Ponieważ Hannah prawdopodobnie dostała szczepionkę z niebezpiecznej partii.

Robbie Bruesewitz: Zadzwoniłam do VAERS i mogli mi powiedzieć o wielu efektach ubocznych, których doświadczyły niektóre dzieci po tej samej partii szczepionki. Byłam przerażona słysząc, że kilkoro dzieci zmarło i że pojawiło się wiele innych efektów ubocznych. Jednak nadal podawali szczepionki z tej konkretnej partii.

Russ Bruesewitz: W rzeczywistości, ich lekarka wspomniała w sądzie, że gdyby wiedziała o elemencie z niebezpiecznej partii w zastrzyku, to nigdy nie podałaby Hannah tego zastrzyku.

– Hannah przegrała rozprawę w sądzie okręgowym.
– Wnieśli apelację?
– Tak.
– Jednak sędziowie sądu apelacyjnego, nie wydawali się przejmować oszustwem Wyeth i twierdzili, przypuszczam, że niedorzecznie, że rozmiary partii różniły się. I dopóki nie był znany rozmiar partii, prawdziwy wskaźnik liczby reakcji nie mógł zostać wyliczony.
– Nie, całkowicie nie dostrzegają sedna sprawy. Spójrz, by dokonać wyliczeń musiałabyś najpierw zostać powiadomiona o potencjalnie niebezpiecznej partii. W innym wypadku, po co silić się na robienie analizy?
– No dobrze.
– Ale gdyby Wyeth celowo uniemożliwiło włączenie się alarmu dotyczącego niebezpiecznej partii, przez rozproszenie szczepionki, nie doszłoby do tego.
– Słuszna uwaga. Ale niestety, to nie miało znaczenia. Sędziowie twierdzili, że interpretują intencje Kongresu.
– Czekaj, czyli sędziowie zdecydowali, że nie miało to znaczenia.

Sędzia: „Ustawa z 1986 roku „Vaccine Act” zapobiega błędom konstrukcyjnym opartym na założeniu, że producenci mogli wyprodukować bezpieczniejszą szczepionkę.”

– Nie, nie robi tego. Posłuchaj, przeczytałem ją całą od początku do końca.
– Skarbie.
– Umyślnie zostawia tę kwestię sędziom, żeby to oni decydowali.
– Cóż, wygląda na to, że sędziowie naprawdę kibicowali producentom.

Sędzia: Nawet jeden koncern wycofujący się z rynku, trudności związane z procesem, któremu stawiają czoła producenci szczepionek, obawy dotyczące deficytów szczepionek oraz powrót chorób, którym mogą zapobiec szczepionki.

– Bla, bla, bla. Jest tylko gorzej.

Sędzia: Producenci nie będą odpowiedzialni za uszczerbki na zdrowiu wywołane przez efekty uboczne, których wystąpienie jest nieuchronne, z wyjątkiem sytuacji, w której producent angażuje się w zachowanie, które mogłoby go narazić na wypłatę odszkodowana na mocy ustawy z 1986 roku „Vaccine Act”.

– Można było uniknąć skutków ubocznych. Poprzez ukrywanie niebezpiecznych partii, firma Wyeth zaangażowała się w działanie, które mogłoby ją narazić na wypłatę odszkodowania.
– Ale Hannah przegrała.
– To zostawia jedynie jedną opcję.

CZY USTAWA WYKLUCZA ROSZCZENIA
Z TYTUŁU ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA PRODUKT?

 

Jim Moody: Na szali w sprawie Bruesewitz było odszkodowanie dla pokolenia dzieci, które odniosły uszczerbek na zdrowiu, a jednocześnie branża stawiająca czoła widmu bankructwa ze strony przygniatającego postępowania sądowego dotyczącego czynów niedozwolonych.

– Ok, no dobrze, cofnijmy się na chwilę. Jak on to rozumiał. Jak wszyscy rozumieli tę ustawę kiedy została przyjęta?
– Ok. Kongresmen Waxmen, zgodził się z tym, że proces dotyczący wad ustawy był dozwolony na mocy ustawy i napisał tę cholerną rzecz.
– Dennis Ross. Departament Skarbu. Znasz gości, którzy musieli za to zapłacić. W swoim zeznaniu kongresowym podkreślił opcję wniesienia roszczenia z tytułu czynu niedozwolonego do zwykłego sądu, jeśli strona pozywająca uznała program odszkodowań za niezadowalający.
– Oto sedno sprawy. 1987 rok. Robert Johnson, dyrektor firmy Lederle ponaglał Kongres, by wprowadził ważne poprawki w ustawie, by zapobiec odpowiedzialności jego firmy w systemie deliktowym.
– I Williams, David Williams, firma Connacht Laboratories. „(…)przewiduje druzgocącą liczbę roszczeń przeciwko amerykańskim producentom.” Słuchaj tego. „(…) na podstawie tego, że istniały inne, bezpieczniejsze szczepionki DTP.“ Oni wszyscy wiedzieli, że jeśli ustawa zostanie przyjęta, to poszkodowane dzieci dostaną swój dzień w sądzie.
– A następnie firma Wyeth posłuży się tym samym oszustwem, które wykorzystało w 1986 roku.

Adwokat firmy Wyeth: Jeśli jesteśmy odpowiedzialni, zmierzymy się z przytłaczającą falą procesu sądowego dotyczącego czynu niedozwolonego i bankructwa. Nie będzie żadnych szczepionek.

Sędzia Antonin Scalia: Dużo ludzi ma wrażenie, że jest to po prostu pokaz. To co ktoś może mi powiedzieć w pół godziny, może coś zmienić.

Rolf Hazelhurst: Wykonali gest w moim kierunku i powiedzieli, że gdyby ci frajerzy, 5.000 tych frajerów z sądu szczepionkowego dostało dostęp do sądu stanowego i federalnego to, w gruncie rzeczy stanowiłoby to zagrożenie dla zdrowia narodu i dobra publicznego.

Sędzia Antonin Scalia: Przekonujący adwokat może coś zmienić.

Mary Holland: W 2011 roku, pisząc w imieniu większości w Sądzie Najwyższym, Sędzia Scalia uznał, że poszkodowane dzieci nie mają prawa do wniesienia roszczenia za poszczepienny uszczerbek na zdrowiu, za wadliwie zaprojektowaną szczepionkę, do jakiegokolwiek sądu w kraju.

Barbara Loe Fisher: Ta opinia większości była całkowicie skandaliczna.

Russ Bruesewitz: Decyzja sądu w sprawie przyznania immunitetu od odpowiedzialności producentom leków nie odnosiła się do żadnej innej branży.

Mary Holland: Jako matka dziecka, które doznało poszczepiennego uszczerbku na zdrowiu, uważałam orzeczenie w sprawie Bruesewitz za przerażające.

Russ Bruesewitz: Nasza wędrówka sądowa dobiegła końca. Końcowe orzeczenie zostało przedstawione, jednak stan zdrowia naszej córki nie zmienił się.

Barbara Loe Fisher: Sędziny Ruth Bader Ginsberg i Sonia Sotomayor, dobrze to ujęły.

Sędzia Sonia Sotomayor: Producenci szczepionek długo byli przedmiotem zobowiązań prawnych, zakorzenionych w podstawowych zasadach prawa dotyczącego odpowiedzialności za produkty, polegających na poprawie konstrukcji ich szczepionek w świetle postępów w nauce i technologii. Do dzisiaj ten obowiązek był możliwy do wyegzekwowania za pośrednictwem tradycyjnego powództwa z tytułu szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym z powodu wadliwej konstrukcji zgodnie z prawem stanowym. Stwierdzając, że „National Childhood Vaccine Act” z 1986 roku zapobiega wszystkim roszczeniom z tytułu wadliwej konstrukcji, Sąd Najwyższy przedkłada swoje własne obnażone preferencje polityczne nad przemyślanym osądem Kongresu. Jego decyzja pozostawia branże bez produktów, ponieważ nic w strukturze tekstu lub historii uchwalenia ustawy Ustawa z 1986 roku „Vaccine Act” w niewielkim stopniu sugeruje, że Kongres miał zamiar uzyskać taki skutek. Oponuję.

Barbara Loe Fisher: I kiedy to się wydarzyło, branża farmaceutyczna w zasadzie dostała wolną rękę.

Mary Holland: Uważam, że stanowi to poważne zagrożenie dla nas wszystkich.

Mike Hugo: Przyczyniłem się do części tych wydarzeń. Jestem częścią tego dlaczego to się wydarzyło. Powiem wam dzisiaj, że bardzo tego żałuję.

ROZDZIAŁ 18

POCZĄTEK KONSEKWENCJI

– Dorośli, dzieci uczące się w systemie domowym, ludzie posiadający zwolnienie lekarskie. Ścigają każdego. Czy może być jeszcze gorzej?
– Lub lepiej, w zależności od twojego punktu widzenia.

Mark Blaxill: Myślę, że jednym ze słabo zrozumianych wymiarów „Vaccine Injury Act” było to, że przekształciła ona branżę szczepionkową w sensie korporacyjnym, konkurencyjnym i w sensie opłacalności.

Robert Kennedy Jr.: Branża szczepionkowa na początku lat 80. była branżą wartą 270 milionów dolarów. Dzisiaj jest branżą wartą 52 miliardy dolarów. WHO mówi, że do 2025 roku będzie branżą wartą 100 miliardów dolarów i wszystko to jest spowodowane gorączką złota, która została wzniecona kiedy uchwalili VICA [ustawa szczepionkowa].

Gayle DeLong: Sposobem na określenie tego czy produkt rodzi pieniądze dla firmy jest przyjrzenie się reakcji na giełdzie papierów wartościowych. Przed wprowadzeniem ustawy, reakcja na rynku wynosiła zero. Po jej uchwaleniu, rynek zareagował bardzo pozytywnie na przyznanie licencji szczepionce. Zaczęli zarabiać dużo pieniędzy.

Mark Blaxill: To co masz, posiadając ten najnowocześniejszy, generujący wysokie zyski, chroniony patentem, dynamiczny biznes z obowiązkowymi rynkami sprzedaży i zerową odpowiedzialnością, to maszynę generującą zyski. Ale są chętni by dodać nowe szczepionki, by zdobyć nowe nakazy, by rozszerzyć zakres, globalizować, zabrać te cudowne, pięknie dochodowe produkty i dodać je do listy. Szczerze mówiąc ich wyzwaniem jest rozwój. Bo jeśli nie mogą się rozwijać, to nie mają szans na powodzenie.

– Wygląda na to, że do tej pory radzili sobie całkiem nieźle.
– Od 24 dawek szczepionek podanych do 18-tego roku życia w 1986 roku, obecnie przeszli do podawania 72 dawek [w USA].

Mark Blaxill: Z tym pragnieniem rozwoju, widzisz jak te koncerny wypełniają swoje rurociągi działu badań i rozwoju. I posiadają dziesiątki, setki szczepionek w rurociągu rozwoju. Zgoda na wdrożenie [proces zatwierdzania] jest ograniczeniem. Agencje rządowe, które wpływają na politykę, są stróżami szansy na stworzenie bogactwa dla tych koncernów.

Gayle DeLong: Jedyną przeszkodą do opłacalności jest instytucja regulacyjna.

Robert Kennedy Jr.: Branża farmaceutyczna przejęła instytucje, które powinny chronić Amerykanów przed niebezpiecznymi lekami. HHS, NIH, CDC, FDA, wszystkie stały się pacynkami dla branży, którą powinny nadzorować.

Herbert Ley: Ludzie myślą, że FDA ich chroni. To nieprawda. FDA chroni duże koncerny farmaceutyczne.

Mark Blaxill: Macie organy nadzorcze, instytucje regulujące, inwestorów, każdego, kto otacza łańcuch dostaw tych nowych szczepionek również ponosi ryzyko i posiada swój własny interes w ich sukcesie.

Gayle DeLong: Jednym z największych problemów awanturowania się o coś, jest to, że promuje to bardziej ryzykowne produkty. Istnieje większe prawdopodobieństwo tego, że człowiek doświadczy poszczepiennego uszczerbku na zdrowiu niż na to, że doświadczy go na skutek samej choroby, przed którą ta szczepionka ma chronić.

Robert Kennedy Jr.: Jedyną rzeczą stojącą obecnie między tą chciwą korporacją a tym małym bezbronnym dzieckiem są rodzice i dlatego widzimy ten wysiłek ze strony branży farmaceutycznej w każdym stanie i na całym świecie, by wyeliminować zwolnienia od szczepionek po to, by mieli bezpośredni dostęp do rynku w tym kraju, na który [w USA] składa się 74 milionów dzieci, bez ingerencji ze strony ich rodziców.

– Dlaczego nie widzimy żadnej z tych informacji w wiadomościach?

Reklama Gardasil: Gdybym wiedział, że istniała szczepionka, która pomogłaby mnie chronić kiedy miałem 11 lub 12 lat… Może moi rodzice po prostu nie wiedzieli. W porządku mamo, tato? Co na to powiesz? Nie czekaj. Porozmawiaj dzisiaj z lekarzem swojego dziecka. Dowiedz się więcej na ten temat na hpv.com.

Robert Kennedy Jr.: Branża farmaceutyczna była w stanie wykorzystać swój wpływ na FDA, by zmusić FDA do uchylenia przepisu, który kiedyś zabraniał koncernom farmaceutycznym tworzenia reklam ich produktów bezpośrednio skierowanych do konsumenta. Ta luka w przepisach dała branży farmaceutycznej nadzwyczajną kontrolę nad amerykańskimi mediami. Koncerny farmaceutyczne zazwyczaj wydają około 9 miliardów dolarów rocznie na zakup środków masowego przekazu.

Del Bigtree: To pudło w twoim domu jest tak naprawdę po prostu maszyną reklamy branży farmaceutycznej, która dostarcza pewnego rodzaju rozrywki, aby utrzymać twoje przywiązanie do nich, podczas gdy karmią cię tą mantrą, że nie możesz żyć bez koncernów farmaceutycznych.

Mark Blaxill: Ludzie, którzy mogą działać po to, by rzucić światło na niektóre przypadki korupcji, niektóre z uszczerbków na zdrowiu, na niektóre z konfliktów interesów, które są rozpowszechnione w branży, ci ludzie prowadzą swoje programy w oparciu o reklamy produktów farmaceutycznych.

J. B. Handley: Nie możesz o czymś informować w amerykańskiej TV nie upewniając się wcześniej, że branża farmaceutyczna nie ma nic przeciwko.

Film Zrobieni w bambuko [Hoaxed] – Mike Cernovich
Film Wojna, której nie widać – John Pilger

– Kontrolują teraźniejszość. A ten kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość.

Del Bigtree: Wielu z was musi teraz zmienić kanał transmisji z Facebooka na YouTube lub na naszą stronę internetową, ponieważ z jakiegoś powodu Facebook nie pozwala na to, by nasza transmisja była emitowana na żywo.

– Zaczynamy od kontrowersji wokół Roberta DeNiro.
– Legendarny aktor odpowiedział na oskarżenia dotyczące cenzury po tym jak odwołał premierę filmu dokumentalnego na jego festiwalu Tribeca Film Festival.

Robert DeNiro: Nie jestem na 100% pewien czy koniec końców była to właściwa decyzja.

Del Bigtree: Kiedy na festiwalu Tribeca doszło do tego do czego doszło [cenzura], myślę, że tak naprawdę była to prawdziwa zmiana czasów. Nie tylko ocenzurowali film, ponieważ mieli sponsorów, którym się nie podobał, ale ocenzurowali film, którego ojciec, Rober DeNiro, trzy dni wcześniej wyszedł na scenę i wspierał go. Powiedział: „Mam autystyczne dziecko.” Chodzi mi o to, że położył wszystko na szali i nawet to ich nie powstrzymało. Nawet Robert DeNiro się nie liczył. To była naprawdę smutna chwila. Myślę, że świat filmu zmienił się tamtego dnia. Ta cenzura na festiwalu Tribeca stała się najgorętszą historią medialną na całym świecie. Twitter właśnie odpalił tę aplikację o nazwie Periscope, za pośrednictwem której mogłeś transmitować na żywo i nagrywać się na twoim telefonie. Natychmiast mieliśmy tą namiastkę doświadczenia na żywo, a potem, jednocześnie dzieje się to. Facebook, dowiedzieliśmy się, że Facebook będzie próbował rywalizować z Periscope i będą mieli aplikację wideo na żywo. Zatem Polly w każdym wywiadzie nagrywała dwoma kamerami. Nagrywaliśmy za pomocą dwóch kamer gdziekolwiek się udaliśmy i nasze liczby rosną o dziesiątki tysięcy. Ludzie na całym świecie oglądają to co robiliśmy. Szybko stworzyliśmy cotygodniowy talk show na Facebooku.

Witajcie w programie HighWire.

Chcieliśmy aby kwestia szczepionek znalazła się na ustach ludzi. To jedyny sposób na to żebyśmy mogli to kiedykolwiek zmienić, ponieważ politycy zostali już kupieni.

Kongres był kupowany przez koncerny farmaceutyczne.

Robert Kennedy Jr.: To jest branża, która wydaje więcej na lobbing, niż jakakolwiek inna. Jest dwa razy większa niż następny co do wielkości lobbysta, którym jest branża paliwowa.

Del Bigtree: Nie myślałem, że zamierzają próbować wyciągnąć ręce po nasze prawa wynikające z Pierwszej Poprawki. Myślałem, że są bystrzejsi, że będą wiedzieli, że gdy to zrobią, zapoczątkuje to wojnę domową. Ale już wiemy, widzieliśmy jak Adam Schiff nagle pisze list do Facebooka, Instagrama i Twittera, w którym mówi, że muszą powstrzymać tych antyszczepionkowców. Ten polityk uważa, że nie powinniśmy mieć wolności słowa.

ROZDZIAŁ 19

PO NAMYŚLE

„Vaccine Injury Compensation Program” był eksperymentem w reformie prawa deliktów. Myślę, że był to wysoce skuteczny eksperyment.

Jim Moody: Program odszkodowań z 1986 roku był sukcesem dla malutkiej mniejszości tych, którzy są poszkodowani.

Mark Blaxill: Został wprowadzony w życie z powodów, które w tamtym czasie wydawały się przekonujące.

Rolf Hazelhurst: Jednym z nich była ochrona branży farmaceutycznej. Było to skuteczne ponad wszelkie wyobrażenia branży farmaceutycznej. Drugim była ochrona dzieci, odszkodowania dla nich, ale okazało się to sromotną porażką.

Mark Blaxill: Ustawa z 1986 roku jest jedną z najbardziej…

Jackie Schlegel:  Fatalnych.

Mark Blaxill: Katastrofalnych egzemplarzy polityki publicznej kiedykolwiek wprowadzonych w życie.

Jackie Schlegel: Absolutnie katastrofalna.

Mark Blaxill: Widzieliśmy to ogromne wypaczenie pierwotnego celu.

Barbara Loe Fisher: To co zrobiono jest tragiczne.

Mark Blaxill: Najbardziej chroniona branża w historii naszego kraju, siejąca spustoszenie wśród pokolenia dzieci.

Bill Zedler: Branża szczepionkowa jest jedyną branżą na świecie, w której rząd federalny musiał przyjąć odpowiedzialność finansową, by móc rozdawać pieniądze [z podatków] ludziom, którzy odnieśli uszczerbek na zdrowiu po zastosowaniu tego produktu.

Rolf Hazelhurst: Jeżeli nie istnieje żadna odpowiedzialność, nie ma motywacji dla bezpieczeństwa.

Joe Biden: Dajcie też całkowity immunitet producentom broni. Wyobraźcie sobie co by się działo gdybym tu stał i mówił, że przyznajemy immunitet koncernom farmaceutycznym.

Rolf Hazelhurst: Uważam, że „Vaccine Act”, ustawa z 1986 roku jest przyczyną epidemii autyzmu.

Robert Kennedy Jr.: Nie rozumiem jak można kategorycznie odrzucić 10.000 praktycznie identycznych historii, pochodzących od tych wszystkich matek, które widziały co przydarzyło się ich dziecku i po prostu powiedzieć, że te wydarzenia nie miały miejsca. To nie nauka, to mizoginizm.

Dr Peter Aaby: Ze względu na to, że większość z was uważa, że wiemy jak działają nasze szczepionki, powiem wam, że nie wiemy. Nie wiemy.

Jak działają szczepionki? W dużej mierze nie mamy pojęcia. – Dr Peter Aaby

 

Program eliminacji polio: niepowodzenie

Polio powraca.

CDC donosi o gwałtownym wzroście epidemii poszczepiennego polio.

Prof. Christopher Gill: Krztusiec wrócił dlatego, że nie zrozumieliśmy całkowicie jak nasza bariera immunologiczna działała przeciwko krztuścowi… Zajmowaliśmy się piętrzeniem założeń i przez to mogliśmy popełnić jakieś kluczowe błędy.

 

Dr Soumya Swaminathan: Szczepionki są bardzo bezpieczne. Gdy ktoś zachoruje po szczepieniu to jest to zazwyczaj albo zbieg okoliczności…

Szczepionki są bardzo bezpieczne – dr Soumya Swaminathan, WHO

– Zawsze tak mówią.

Dr Peter Aaby: Szczepionka DTP może zabić więcej dzieci niż ocali przed błonicą, tężcem lub krztuścem.

J. B. Handley: Wyrządzono więcej krzywdy niż dobrego.

Lea Thompson: Badanie z UCLA odkryło więcej reakcji niepożądanych niż kiedykolwiek wcześniej.

– Co pracownik firmy Wyeth robi ingerując w badanie rządowe?
– Co tak naprawdę się wydarzyło?

Barbara Loe Fisher: To było lato 1982 roku i obawiałam się, że istnieje związek między szczepionką na krztusiec a zgonami niemowląt, sklasyfikowanymi jako SIDS. Zatem zadzwoniłam do starszego badacza pracującego nad badaniem UCLA dotyczącym bezpieczeństwa szczepionki DTP.

Powiedział mi: „Jesteś na właściwej ścieżce, idź nią dalej, ale jeśli zdradzisz komuś, że to powiedziałem, zaprzeczę.”

– Co tak naprawdę się wydarzyło, dr Baraff?

Wnioski z zamknięcia kraju. Dlaczego umiera znacznie mniej dzieci? [USA, lockdown]

– Czy ktoś chociaż wziął pod uwagę te rzeczy zanim dali branży sposób na uniknięcie więzienia?
– Stała się nie do okiełznania.
– Czy to jest jeszcze bezpieczne miejsce by posiadać dzieci?

ROZDZIAŁ 20

OPUSZCZAJĄC RAJ

– Zatem powitajcie serdecznie Barbarę Loe Fisher.

Barbara Loe Fisher [na V.I.E.]: Trzymaliśmy je w zdumieniu chwilę po tym jak się urodziły. Kochaliśmy je w sposób, w jaki wydawało nam się, nie moglibyśmy kogoś kochać. A one kochają i ufają nam w sposób w jaki nikt inny nie będzie. I nie istnieje żadna potęga na Ziemi, większa od tej miłości. Jesteśmy tu dzisiaj żeby być świadkami cierpienia dzieci, które nie mają głosu i nie mają wyboru, poza głosem i wyborem, jaki my, ich matki i ojcowie, im daliśmy. Wielu z nas, którzy udali się w pielgrzymkę, by tu być, znają ból patrzenia na to jak zdrowe dziecko umiera lub cofa się w rozwoju po szczepieniu. 14 listopada, 1986 roku był historycznym dniem. Tak długo walczyliśmy o to, by ochronić ustawę przed chciwością branży i próbą przechytrzenia jej przez rząd, że nie dostrzegliśmy nadejścia zdrady. Nie wiedzieliśmy, że dokładnie ci sami ustawodawcy sponsorujący ustawę, pracowali już za kulisami nad tym, by się jej pozbyć.

Dzisiaj ustawa „National Childhood Vaccine Injury Act” jest czymś zupełnie innym niż ta wprowadzona w życie w listopadzie 1986 roku. Obecnie największym zagrożeniem zdrowia publicznego w Ameryce nie jest 1.200 przypadków odry, jest nim to co zostaje zatuszowany przez agencje rządowe wyrabiające nadgodziny współpracując z branżą farmaceutyczną, medyczną i mediami głównego nurtu, w celu rozpraszania, oszukiwania, blokowania i ograniczania wolności Amerykanów do odzyskania kontroli nad ich zdrowiem.

Jeżeli jutro nie wstaniemy z kolan to jutro nie będziemy mogli wsiąść do autobusu, pociągu lub samolotu, wejść do sklepu lub hali sportowej, uzyskać prawa jazdy lub paszportu, płacić podatków lub funkcjonować w społeczeństwie jeśli nie przyjmiemy każdej szczepionki, którą stworzy branża, a rząd nakaże nam ją przyjąć.

Kiedy państwo traktuje jednego z nas jako zbędnego, wówczas wszyscy jesteśmy postrzegani jako zbędni. Nie będziemy milczeć. Nie odejdziemy. Nigdy się nie poddamy. Jesteśmy córkami i synami wolności. I nasza misja będzie kontynuowana. Nie ma miejsca na wymuszone szczepienia. Nie w Ameryce.

– To chłopak.
– To co dokładnie Pan zrobił?

Dr Brian Hooker: Cóż, spojrzałem na dane i informacje, przeprowadziłem badanie, którego nie chciało wykonać CDC. Porównałem wyniki dotyczące stanu zdrowia u zaszczepionych i niezaszczepionych dzieci. Konsekwencje zdrowotne, które badaliśmy obejmowały opóźnienia w rozwoju, astmę, infekcję ucha i problemy żołądkowo-jelitowe. Przebadałem około 2.000 dzieci, z których 31% nie dostało żadnej szczepionki do ukończenia pierwszego roku życia i porównałem te przypadki z pozostałymi 69% dzieci, które zostały zaszczepione. Wykres jasno dowodzi, że zaszczepione dzieci miały gorsze wyniki w porównaniu do dzieci niezaszczepionych.

Dzieci, które dostały większość szczepionek i zostały­­ zaszczepione wcześniej były bardziej zagrożone wystąpieniem tych wszystkich niepożądanych skutków zdrowotnych. Ta kwestia wymaga dalszych badań.

Ustawa z 1986 roku.

NARRATOR: Centrum Kontroli Prewencji Chorób potwierdza pierwszy przypadek przeniesienia się nowego koronawirusa z człowieka na człowieka w Stanach Zjednoczonych. Nadal uważają, że wskaźnik bezpośredniego zagrożenia dla życia i zdrowia Amerykanów jest niski.

Bill Gates: W przypadku tak dużego świata, normalność wróci jedynie wtedy, kiedy będziemy szczepić na szeroką skalę całą populację świata.

Wystąpi pewnego rodzaju zagrożenie i będą potrzebne odszkodowania.

Część 1: Jak Bill Gates zmonopolizował globalne zdrowie
Część 2: Plan Billa Gatesa na zaszczepienie całego świata
Część 3: Bill Gates i siatka kontroli populacji.
Część 4: Poznaj Billa Gatesa – Eugenika, Transhumanizm

Robert Kennedy Jr.: Nigdy nie pomyślałbym, że zobaczę coś takiego. To koszmar rodem z filmu science-fiction. Sytuacja ta jest kafkowska. Jest orwellowska. Nie ma wystarczającej ilości słów, by opisać tę sytuację, uchwycić horror tego co się dzieje.

To jest bomba, która została zrzucona przez branżę szczepionkową na nasze społeczeństwo, na cywilizację ludzką, na naszą gospodarkę, kulturę, demokrację, na wszystko to co jest nam drogie.

Zobacz na: Historia poliomyelitis – dr Suzanne Humphries
Zastrzyki i usuwanie migdałków a Prowokowanie Polio
Krztusiec wśród całkowicie zaszczepionych dzieci w ośrodkach opieki dziennej w Izraelu [2000]
Krztusiec i Pierwotny Grzech Antygenowy.
Leczenie krztuśca witaminą C – dr Suzanne Humphries

 

Ustawa z 1986 roku – napisy PL

https://rumble.com/v3palt1-ustawa-z-1986-roku.html