Transkrypt filmu Vaxxed 2 / Wyszczepieni DWA – Historie Ludzi

Transkrypt filmu Wyszczepieni DWA – historie ludzi

 

 

Link do filmu jest na dole.

„Aktor Rober De Niro obrał kurs wsteczny w sprawie bardzo kontrowersyjnego filmu dokumentalnego.”

„Jego prestiżowy Festiwal Filmowy Tribeca nie zaprezentuje już filmu zatytułowanego  “Wyszczepieni [Vaxxed]”.”

„Początkowo, De Niro bronił decyzji o wyświetleniu tego filmu w czasie Festiwalu Filmowego Tribeca, ale pod wpływem rosnących nacisków, w czasie weekendu podjęto decyzję o odwołaniu wyświetlenia tego filmu.”

 

Del Bigtree: Szanuję Roberta De Niro i Festiwal Filmowy Tribeca. Nie umiem sobie wyobrazić do jakiego typu nacisków sprowadza się decyzja o wycofaniu przez nich filmu, który oczywiście od początku wspierali.

Wyszczepieni (1) – od TUSZOWANIA faktów do KATASTROFY

 

Dr Brian Hooker: Jeśli film “Vaxxed” zostałby wyświetlony bez rozgłosu, w czasie Festiwalu Tribeca i zostałby natychmiast pominięty, nie wiem, co by się stało, ale zamiast tego serwisy informacyjne przekazywały informację o tym, że to sam Robert De Niro wycofał ‘Vaxxed’ z Festiwalu Filmowego Tribeca.

 

Andrew Wakefield: To była kiepska chwila. To była naprawdę kiepska chwila.

 

Polly Tommey: Praca nad “Vaxxed” była wyjątkowo stresująca. Polegała na przeprowadzaniu wywiadów  z wieloma rodzicami i na słuchaniu ich historii. Tak więc, kiedy usłyszeliśmy, że dostaliśmy się na Festiwal Tribeca, byłam bardzo podekscytowana w ich imieniu i naszym, cieszyłam się, że nasze historie w końcu zostałyby wysłuchane na całym świecie. Gdy wycofano nasz film z Festiwalu Tribeca to było jak potężny cios w brzuch. Rodzice po raz kolejny są pozbawiani głosu.

 

Andrew Wakefield: To były trzy najgorsze dni mojego życia, aż do początku następnego tygodnia.

„Było trochę kontrowersji. Niektóre nagłówki na samym początku tegorocznego festiwalu, kiedy to ogłoszono, że film zatytułowany “Vaxxed” zostanie wyświetlony.”

 

Robert De Niro: Chciałem tylko by ludzie zobaczyli ten film. Ludzie mogą go sami ocenić, ale musicie go zobaczyć.

„W obliczu tej kontrowersji, prawdopodobnie więcej ludzi zobaczy ten film.”

Robert De Niro: Tak, tak jak powinni, jak powinni.

Andrew Wakefield: To była niesamowita chwila i ta sytuacja dokładnie wyjaśnia to w jaki sposób działa lub nie działa cenzura dla tej drugiej strony. Nigdy wcześniej nie zmierzyli się z czymś takim. Nigdy nie musieli poradzić sobie z filmem takim jak ten. I ocenzurowali go. A cenzura spowodowała, że eksplodował.

Dr Brian Hooker: Każdy teraz zastanawia się co to za film, którego nikt nie chce ci pokazać.

Andrew Wakefield: Wszyscy dowiedzieli się o “Vaxxed” i wszyscy chcieli go zobaczyć.

Del Bigtree: Dostaliśmy telefon z Angelika Film Centre i powiedzieli nam: “Chcemy wyświetlić wasz film w ten piątek.” My na to: “W ten piątek? My… Mieliśmy go wyświetlić w czasie Festiwalu Tribeca dopiero za trzy tygodnie. Czy możemy chociaż ustalić ten sam termin wyświetlenia go jaki mamy zaplanowany w przypadku Festiwalu Tribeca? “Odpowiedzieli: “Nie, jesteście największą historią w mediach społecznościowych na dzień dzisiejszy. Nie wiemy ile to potrwa, dlatego oferujemy wam tę szansę.”

Andrew Wakefield: Nie mamy pieniędzy, nie mamy plakatów, nie mamy rozgłosu, nie mamy niczego, ale dostajemy trzy dni na to, by zdecydować czy rezerwujemy Angelika Theatre w Nowym Jorku. Zgodziliśmy się.

1 kwietnia, 2016 roku
17.45, “Vaxxed”.

 

Andrew Wakefield: Doświadczenie w Angelika było zdumiewające. Ludzie przychodzili setkami i wypełniali salę kinową po brzegi przez całe tygodnie.

Dr Brian Hooker: Kiedy Angelika Theatre podjął się wyświetlenia tego filmu, sale kinowe były wypełnione po brzegi. Ludzie nie mogli przestać o nim mówić, nagonka jaka spotkała ten film… to było prawdziwym przełomem.

Andrew Wakefield: Przyjęcie filmu było zdumiewające i od tego właśnie momentu złapał iskrę.

Polly Tommey: Od tej chwili byliśmy w trasie. Lataliśmy od jednego miejsca do następnego. Pytania i odpowiedzi. Historie te pochodzą od ludzi mieszkających w Ameryce. Premiery w każdym mieście. To co było oczywiste na bardzo wczesnym etapie, z ilością rodziców, którzy obejrzeli “Vaxxed” i później, kiedy chcieli przyjść i opowiedzieć swoją historię, mówili: “Utożsamiłem się z twoją historią.” Chcieli powiedzieć: “To przydarzyło się mi.” I kolejka tych rodziców, z ich historiami, ciągle się wydłużała. Tak więc, powiedziałam Andy’emu i Delowi: “Wy zajmijcie się stroną informacyjną i odpowiadającą na pytania związane z nauką i dotyczącą powstania filmu, a ja zajmę się historiami rodziców.” Brakowało nam godzin w ciągu dnia by zebrać te historie. Oczywistym był fakt, że mamy do czynienia z o wiele większym problemem, niż kiedykolwiek przewidywaliśmy. Dzięki Bogu za Periscope. Aplikacje Persicope.  Najwspanialszą rzeczą jaka się wydarzyła, kiedy podróżowaliśmy, była aplikacja Periscope, ponieważ dzięki tej aplikacji ludzie z całego świata mogli do nas dołączyć.

Dana Gorman: Dopóki pojawia się hashtag, a dla tej akcji był nim #Vaxxed, ludzie z całego świata mogli znaleźć ten hashtag. Mogli kliknąć w przycisk, który mówił o tym, że chcą ją śledzić każdego dnia. I to właśnie się stało. Wiedzieliśmy o tym, że były tam wszystkie te rodziny, w których wystąpił przypadek [NOP]  uszczerbku na zdrowiu po szczepieniu. Wielu ludzi chciało wyrwać się ze swoją historią ze swojego domu. Ja również. Wiedzieliśmy, że istniała realna, solidna grupa ludzi, która byłaby bardzo zainteresowana tym ruchem, umożliwieniem ludziom tego, by poczuli się tak jakby tam byli osobiście, na miejscu, w czasie tego wydarzenia.

Polly Tommey:  Dzięki aplikacji Persicope nasza społeczność stale się rozrastała.

Dana Gorman: Dało to szansę ludziom na to by tam byli.

Polly Tommey: Prowadziliśmy transmisję na żywo, na żywo dla świata. Kiedy my słuchaliśmy danej historii, świat również jej słuchał i to zachęciło każdego do tego, by miał nadzieję, by się pokazać, by opowiedział swoją historię.

Del Bigtree: Byliśmy wykończeni. To znaczy, to po prostu się nie kończyło. Lecieliśmy samolotem co drugi dzień, kierując się do nowego kina, nowego miasta. Pamiętam, że Polly siedziała tam i powiedziała: “Potrzebujemy autobusu”.

Polly Tommey: Zdobycie jakiegoś autobusu, by podróżować po ziemi, by być z ludźmi na ziemi, było sposobem na pójście naprzód, ponieważ umykało nam wiele historii i marnowaliśmy bardzo dużo czasu siedząc na lotniskach.

Del Bigtree: To było coś normalnego dla Polly. Myślę, że minęło jakieś 14 godzin i powiedziała nam: “Znalazłam autobus!”

Polly Tommey: Vaxxed właśnie kupiło kampera. Hura!

Del Bigtree: Wiecie, siedzieliśmy tam, a ona mówi coś w stylu: “Gdybyśmy namalowali napis “Vaxxed” z boku, to gdziekolwiek gdzie byśmy nie pojechali, byłby widoczny plakat reklamowy, przedstawiający nasz film, który zobaczyłby świat. Ponieważ nikt nie będzie reklamował tego filmu, nikt nie da nam żadnej reklamy, kupmy autobus.”

Polly Tommey: Van Vaxxed, nadchodzi kamper Vaxxed. Kiedyś zrobiłam transmisję na żywo na Periscope i powiedziałam: “Zdobędziemy ten autobus,” Del zadzwonił do mnie i powiedział: “Nie sprawdziłaś tego. Sprawdziłaś to?”.

Del Bigtree: “Polly, czy mechanik go sprawdził, zanim go kupiłaś?”

Polly Tommey: Ja na to: “Nie, ja po prostu, no wiesz.  Po prostu kupiłam busa”.

Del Bigtree: To tak jakby to wszystko musiało się wydarzyć.

Polly Tommey: “Najważniejszą rzeczą, która miała jakiekolwiek znaczenie było to, że miał dobry silnik i miał tylko 16.000 km przebiegu. Pamiętaj, na tę chwilę myślimy tylko o podróżowaniu, zebraniu paru historii. Nigdy nie pojedziemy w dużą ogólnokrajową trasę, którą teraz odbyliśmy.”

Jesteśmy wam naprawdę wdzięczni.

„Cóż, to my jesteśmy wdzięczni za to co wy wszyscy robicie. Jestem matką i babcią i znam kogoś, kogo to dotknęło. Widziałam to na własne oczy. Była idealną, zdrową dziewczynką, a następnego dnia stała się zupełnie innym dzieckiem.”

Polly Tommey: Musimy wysłuchać tych historii i to właśnie robimy. Chcę je usłyszeć od każdej osoby.
Huuura!
Dziękuję, dziękuję, dziękuję.

Polly Tommey: Autobus Vaxxed nadchodzi. Billy zamierza podpisać tył autokaru. Każde dziecko bez wyjątku, każda osoba w Ameryce, która doznała uszczerbku na zdrowiu przez szczepionkę w jakimkolwiek kształcie lub formie, bez względu na to jaka to była szczepionka, powinna podpisać ten autobus.

Billy Tommey: Dziękuję, zrobiłem to.

Polly Tommey: Jedną z najbardziej interesujących osób, z którymi pracowaliśmy nad tematem zakupu autobusu, a w rzeczywistości ta osoba pracowała ze mną od początku, aż do końca, był Anu. Anu przyszedł do nas, ale kiedy do nas przyszedł to tak naprawdę nie wierzył w to, że szczepionki stanowiły problem, który dostrzegaliśmy.

 

Anu Vaidya: Jeszcze nie widziałem filmu “Vaxxed”. Pierwszą rzeczą, którą tak naprawdę powiedziałem zespołowi było to: “Słuchajcie, rozumiem o co chodzi z tym filmem i szczepionką MMR i jej możliwym związkiem z autyzmem regresywnym, ale nie jestem pewien tego czy tak jak wy jestem całkowicie przekonany co do tego poglądu, że szczepionki powodują inne szkody.”

Polly Tommey: Kiedy wyruszyliśmy w drogę, by nagrać te historie, myślę, że z tyłu głowy miałam tę myśl, że zdobędę tysiące historii dotyczących autyzmu wywołanego szczepionką MMR. Niedługo potem, minął dzień, dwa, kiedy zderzyliśmy się z naszym pierwszym, dużym, otwierającym oczy “doświadczeniem”, którym jest Hannah Robinson.

 

Wyszczepieni DWA – Historie Ludzi

 

Hannah Robinson: Tak, dostałam wszystkie 3 dawki Gardasilu. Obudziłam się w dzień Bożego Narodzenia i wymiotowałam co pół godziny, przez cały dzień. Nie wiedziałam dlaczego, dopóki nie spojrzałam wstecz.

Matka Hannah: Ciągle narzekała na ostry ból szyi i będąc w szkole pisała do mnie smsy, że jej serce bije bardzo szybko. Kiedy wspinała się po schodach w szkole, nie mogła złapać oddechu.

Hannah Robinson: Gdy zaczęłam chorować i naprawdę zaczęliśmy na nich naciskać, mówiąc, że: “Musimy się dowiedzieć co jest nie tak,” w zasadzie powiedzieli nam: “Nie wracajcie tu”.

 

…NIE JESTEŚ DŁUŻEJ PACJENTEM
NIE MOŻEMY CIĘ JUŻ DŁUŻEJ PRZYJMOWAĆ…
ZNAJDŹ INNEGO LEKARZA…

 

Polly Tommey: W pojedynkę zmieniła sposób myślenia całej ekipy, ponieważ mogła mówić, w przeciwieństwie do Billy’ego, który nie mógł wyjaśnić na czym polega jego uszczerbek na zdrowiu. Opowiedziała dokładnie o tym co się jej przydarzyło.

Anu Vaidya: Krok po kroku, to co się jej przydarzyło, zaczęło mi się układać w logiczną całość w mojej głowie. Pomyślałem: “Chwileczkę, coś tu jest naprawdę nie tak.”

Polly Tommey: Mamy przed sobą młodą dziewczynę, piękną, młodą dziewczynę na wózku inwalidzkim opowiadającą o tym jak dostała tę szczepionkę na HPV, Gardasil. Jej opowieść naprawdę dotknęła nas wszystkich. Jej historia naprawdę zmieniła wiele z naszych sposobów myślenia.

Anu Vaidya: A pod koniec tej historii myślałem sobie: “O mój Boże, naprawdę nie wiem co się dzieje. Jest w tym coś więcej.”

Polly Tommey: W tamtej chwili, zrobiliśmy krok naprzód, byliśmy w drodze po coś więcej niż to na co liczyliśmy. Mieliśmy zamiar zdobyć wiedzę, której po prostu nie mógłbyś kupić. Kiedy rozpoczęliśmy naszą trasę, mieliśmy głowy pełne pomysłów. Będziemy mieć te urocze krzesła i stolik. A kiedy zdobyliśmy zgodę na wywiad, po prostu siedzieliśmy przed autobusem. Kolejki zaczęły się wydłużać bardzo, bardzo szybko. Hałas narastał i pojawiało się coraz więcej ludzi przychodzących zobaczyć autobus, chcących opowiedzieć swoją historię. Pod wpływem tego przenieśliśmy się z tym wszystkim do środka. Autobus stał się kultowym miejscem przeznaczonym do opowiadania historii.

David i Brenda McDowell: Każdy dzień naszego życia był imprezą. Każdego dnia bez wyjątku trzymały się za ręce, uśmiechały się i chichotały, patrzyły się na siebie nawzajem, zajmując się sobą nawzajem. Przyprowadziliśmy je do gabinetu w wieku dziewięciu miesięcy i czterech dni by je zaszczepić, szczepiliśmy je jedną szczepionką naraz. 25 czerwca 2007 roku, przyprowadziliśmy je na szczepienie szczepionką przeciwko pneumokokom.

Polly Tommey: Tak więc, tylko ten jeden zastrzyk…

David i Brenda McDowell: Jeden zastrzyk. Moja córka nadal ma ślad na nodze po tym zastrzyku. Dostała go jako pierwsza i krzyczała. Nigdy tak naprawdę nie przestała krzyczeć po tym jak dostała ten zastrzyk. Kontynuowaliśmy… Nie wiedzieliśmy. Chłopcy również zostali zaszczepieni. Do południa, Claire całkowicie się odizolowała.

Polly Tommey: Claire?

Brenda McDowell: Claire, nasza córka odizolowała się jako pierwsza. To było tak jakby była niewidoma i głuchoniema, całkowity brak rozwoju. Od super szczęśliwej, roześmianej dziewczynki do… To jej zdjęcie. Na tym zdjęciu utrzymuje pełen kontakt wzrokowy. Była przeurocza i zaraz potem odizolowała się. W tamtej chwili jedynie gapiła się na podwieszany wiatrak na suficie. To było w południe. Zastrzyk mieliśmy o 10.00. O 14.00, patrzymy jak Richie odizolowuje się. Całe jego prychanie i gaworzenie “mama, dada,” chodzenie przy meblach i wszystko inne, po prostu “wyłączyło się”. Cały chichot, wszystkie uśmiechy. Ponownie, brak rozwoju. Stracili wszystkie swoje odruchy. Jestem audiologiem w szkole. Właściwie to przeprowadziłam u nich badanie odruchu strzemiączkowego – strzemiączko jest malutkim mięśniem w uchu środkowym – tylko po to by sprawdzić czy mięsień, którego nie mogą kontrolować, nadal pracował i okazało się, że nie działa. Odruch strzemiączkowy wygłusza dźwięk, więc twoje uszy nie bolą od naprawdę głośnego dźwięku, i obydwoje nie mieli odruchu strzemiączkowego. Przestały mrugać, przestały ziewać, przestały kaszleć, przestały kichać. Mogłaś machać im przed oczami, ale nawet to nie rozproszyłoby ich. Nic nie mogłoby ich rozproszyć. Straciły odruch strachu. Rzuciłam książką telefoniczną o podłogę za nimi i nie pojawił się żaden odruch strachu. Żadne z nich nawet nie spojrzało co to było. To była 14:00. Widzieliśmy jak Richie się odizolował i nie mogłam złapać oddechu. Ale… jest jak jest… Najgorzej było wtedy kiedy zobaczyliśmy jak ostatnie się odizolowało. Robbie, wyglądał tak jakby potrącił go autobus. Robbie od tej chwili miał osłupiały wyraz twarzy. Kiedy zapytałaś lub powiedziałaś jego imię, nadal zachowywał się tak jakby był głuchy i zachowywał się tak jakby nie słyszał, chociaż dobrze słyszały. Sprawdziłam to. Jednak stracił swoją radość życia. To jest zdjęcie gdy miał roczek.

– Pierwsze urodziny.

David McDowell: Trzy miesiące po tym zastrzyku.

Brenda McDowell: Trzy miesiące po tym zastrzyku. Nie były już dłużej zainteresowane czymkolwiek lub kimkolwiek. Straciły swoje uśmiechy. Były po prostu w swoich własnych, małych, oddzielnych światach. Już nie trzymały się za ręce. Już nie patrzyły na siebie. Przepraszam.

“Według raportów z poniedziałku liberalny miliarder George Soros na początku tego miesiąca włożył prawie 900.000 dolarów w kampanię Joe Gonzalesa, demokratę, aby pozbyć się prokuratora okręgowego Bexara Nicholasa „Nico” LaHooda z partii rządzącej.” – Soros contributions to LaHood DA challenger nears $1 million https://www.expressnews.com/news/local/politics/article/Soros-contributions-to-LaHood-DA-challenger-nears-12713245.php

Nico LaHood: Nazywam się Nico LaHood. Jestem tatusiem, jestem mężem, jestem byłym prokuratorem okręgowym hrabstwa Bayer, i aktualnie jestem prywatnym adwokatem. Kwestia szczepionek nie była dla nas problemem. Moja żona, Davi, pochodzi z Meksyku, więc szczepionki były postrzegane przez nią jako coś co czyniło dobro. A dla mnie, ja po prostu… Nie kwestionuje się zaleceń lekarza. Zatem, dwójka naszych starszych dzieci była szczepiona zgodnie z kalendarzem, więc z Maią było tak samo. Byliśmy podekscytowani perspektywą posiadania naszego pierwszego dziecka.  Została zaszczepiona w pierwszym dniu życia. Mniej więcej w okresie podawania jej szczepionek przeznaczonych dla sześciomiesięcznego dziecka, dostała… Była szczepiona zgodnie z kalendarzem, a jej ciało pokryło się pokrzywką. To znaczy, to było po prostu, to było bardzo niepokojące. To był nasz debiut w roli rodziców, odchodziliśmy od zmysłów ze strachu. Poszliśmy do lekarza i nikt nam nie powiedział, że to mogłoby być choćby potencjalnie spowodowane szczepionkami. Nie posiadaliśmy wiedzy, by o to zapytać, by spojrzeć na ulotkę. Tak właściwie to powiedziano nam i nie mogę uwierzyć, że to mówię, że Maia miała alergię – słuchajcie mnie uważnie – na mleko Davi [matki]. Nikt nie podał nam przyczyny medycznej. Nikt nie podał nam medycznego wyjaśnienia tego, dlaczego ciało naszej córki pokryło się pokrzywką natychmiast po wstrzyknięciu jej szczepionki, przeznaczonej dla sześciomiesięcznego dziecka.

Cechy charakteru Michaela były fantastyczne i mieliśmy z nim film i zdjęcie, na których nawiązuje kontakt wzrokowy. Reagował na swoje imię, uśmiechał się, udawał, że czyta. Mogłeś podtrzymać jego uwagę. Gaworzył. Davi powiedziała, że… Myślę, że najlepszy jest moment kiedy powiedziała: “Człowieku, to dziecko nie będzie milczkiem. Będzie mówił. Będzie głośnym dzieckiem.” Ironia tego stwierdzenia polega na tym, że nigdy nie rozmawiałem z moim dziewięcioletnim synem. To co mogę wam powiedzieć na pewno, to to, że nie urodził się ze spektrum autyzmu. Interesował się. Reagował. Robił postępy, dopóki nie dostał tej dawki szczepionek, MMR, między 16-tym, a 18-tym miesiącem życia. Jesteśmy wyszkoleni by nie zadawać pytań, by nie być stronami wszczynającym spór sądowy w imieniu naszych dzieci. To jest to czym zajmuję się zawodowo. Walczę dla ludzi. Jestem prawnym ochroniarzem. Musiałem się z tym zmagać przez lata, z tym, że nie byłem dobrym adwokatem dla mojego syna. Każdy prawnik w Ameryce zdecydowanie powinien wpaść w szał jeżeli chodzi o tę kwestię. Pomyślcie o tym co wam powiem. Żadnych badań z wykorzystaniem podwójnej ślepej próby [neutralnego] placebo, co oznacza żadnych badań nad bezpieczeństwem. Mnóstwo przypadków uszczerbków na zdrowiu, zero odpowiedzialności. Dla którego prawnika byłoby to w porządku? Nawet jeżeli nie wierzysz w twierdzenie, że szczepionki mogłyby powodować te uszczerbki na zdrowiu u naszych dzieci, nie możesz być zadowolony z tego systemu, nie możesz.

Wytyczne Dotyczące Przedklinicznych Badań Farmakologicznych i Toksykologicznych Szczepionek – EMA
Czy na pewno szczepionki to najlepiej przebadane produkty firm farmaceutycznych? Sprawdźmy.

Wiesz, to ja jestem tym, który patrzy na mojego syna. Obserwuję go w czasie ataków wściekłości. Widzę go uwięzionego w więzieniu autyzmu. Widzę jak wrzeszczy i krzyczy na mnie i mówi coś takiego jak: “Tato, jak mam się stąd wydostać? Co mam zrobić, żeby się stąd wydostać? Nie zrobiłem nic by się tutaj znaleźć. Pomożesz mi się stąd wydostać?” To ja jestem tym, my jesteśmy tymi, którzy muszą sobie z tym radzić. Jedyną rzeczą, której nie powiem mojemu synowi, to to, że: “Jestem za dużym tchórzem, by opowiedzieć twoją historię.  Że jestem zbyt przestraszony by opowiedzieć twoją historię, Michael. Obiecuję ci to. Jako że nie możesz mówić za siebie, jako że czyjaś chciwość i oszustwo odebrały ci zdolność do opowiedzenia twojej historii, to ja opowiem twoją historię.”

Michael, syn Nico LaHood: Kocham cię! Kocham cię!

Film Odblokowani – Ułatwiona Komunikacja
10 wczesnych oznak autyzmu. Jak rozpoznać wczesne objawy?

Mama 1: Mój syn urodził się zdrowy. Był zdrowy.

Mama Zacha: W wieku 18-stu miesięcy był już zaszczepiony na odrę, świnkę i różyczkę. Właśnie w tamtym momencie uszczerbek na zdrowiu stał się tak oczywisty, że Zachy po prostu całkowicie zniknął. Po prostu odszedł i zostaliśmy z tą skorupą, którą nadal się zajmujemy.

Mama 1: Miał takie straszne upadki, spowodowane napadami padaczkowymi, że musieliśmy bardzo często jeździć na szpitalną izbę przyjęć i lekarz dał mojemu mężowi zszywacz i rozszywacz by robić to w domu. Czy to jest lepsze od tygodnia chorowania na odrę?

Odra w prasie i książkach, zanim pojawiła się szczepionka przeciw odrze
Epidemie odry i leczenie odry opisane w czasopiśmie BMJ z 1959 roku

 

Mama Zacha: Mój syn grałby w football amerykański, a zamiast tego nosi pieluchy. Używa smoczka. Nie mówi. Dostaje skrajnych ataków furii, podczas których, wydaje mi się, że cierpi z powodu pewnego rodzaju bólu i żaden lekarz tutaj, w Las Vegas, nie przyjmie go jako pacjenta. Dawniej miałam kolumnę w gazecie i w tamtym czasie szukałam lekarza. Nadal go szukam.

Mama 1: Ze względu na jego ciągłe napady padaczkowe i konieczność kontrolowania go, lub kiedy słyszę, że wstaje to już wiem, że muszę tam wbiec zanim upadnie na ścianę.

Polly Tommey: Gdzie znajduje się jego pokój?

Mama 1: Na górze. Śpię na piętrze. Mój mąż i ja nawet już nie śpimy w tym samym pokoju. Wiesz, mieszkanie w dwupiętrowym domu, rano, jestem w zasadzie tam uwięziona. Muszę tam zostać do czasu aż będę wiedziała, że wstał i nie będzie miał ataku, ponieważ miał o wiele za dużo napadów padaczkowych na naszych schodach. Wiesz, ludzie mówią: “Cóż, powinniście się przeprowadzić do parterowego domu“. Tak, byłoby świetnie. Kto przyjdzie zrobić remont w tym domu?

„Jedną rzeczą, która naprawdę sprawia, że serce mi pęka, taką nad którą możemy płakać, jest to kto będzie się nią opiekował któregoś dnia, kiedy nas zabraknie. To takie stresujące kiedy o tym myślisz, wiesz?”

-„Dobrze się rozwijał.”
-„Była idealna.”
-„Cudowna, słodka, piękna.”
-„Lubił się przytulać.”
-„Pewnie. Mówiła i chodziła wcześnie. Robiła wszystko, po prostu wyróżniała się.”
-„Mówił “dada,” wskazywał palcem.”
-„Ethan patrzył mi w oczy przed tym co się stało i śmiał się.”
-„Jamie miał gorączkę.”
-„…naprawdę wysoką gorączkę.”
-„Zaczął cierpieć na napady padaczkowe.”
-„Kilka razy prawie umarł mi na rękach.”

Nico LaHood: Gwałtowne wymioty.

-„Wymiotował.”
-„Wymioty chlustające, biegunka.”
-„Cały czas płakała.”

Nico LaHood: Żadnych medycznych rozwiązań.

-„Płakała.”
-„Dostawała histerii.”
-„Krzyczał.”
-„Krzyczała.”
-„Taki rodzaj krzyku, którego nigdy nie zapomnę.”
-„Przestała mówić.”
-„Całkowicie się odizolowała.”
-„Nie mówi.”

David i Brenda McDowell: Pozwól, że opowiem ci jak wygląda dzień z naszego życia. Powiedzmy, że posiadasz, powiedzmy, sześcio-, lub siedmio-, lub ośmioletnie dziecko, które nie potrafi korzystać z nocnika. I o drugiej, trzeciej lub czwartej rano, mają pełną pieluchę. To raczej niekomfortowe, więc ją ściągają. Wkrótce wszystko z pieluchy ląduje na nich. Całe łóżko jest tym pokryte. W krótkim czasie, to wszystko jest na mnie, jest na niej. Gapię się na nią, ona gapi się na mnie. Oboje gapimy się na dziecko, które jest jedyną niewinną stroną w tym całym scenariuszu. Jedyną rzeczą, której ostentacyjnie brakuje z tego scenariusza, jest ktoś, kto powiedział ci, że ten zastrzyk był bezpieczny. Oni wszyscy są pogrążeni we śnie, w swoim łóżku.

POGRĄŻENI WE ŚNIE W SWOIM ŁÓŻKU

 

(chrapanie)

Dziennikarka: Co sprawiło, że się tu dzisiaj pojawiłaś?

Polly Tommey: My, cóż, podróżujemy po Ameryce w tym autobusie, słuchając rodziców, słuchając historii rodziców dotyczących uszczerbku na zdrowiu spowodowanego szczepionką. Mamy już naprawdę dość lekarzy, którzy mówią nam, że szczepionki są bezpieczne i skuteczne. Ludzie tacy jak ja, którzy im uwierzyli, posiadają teraz chore dziecko. To co robimy jest tym co rząd i pediatrzy, lekarze, środowisko lekarskie powinno zrobić od samego początku, czyli wysłuchać rodziców. Wszystko w tym autobusie, wszystkie te historie pochodzą od ludzi, od ludzi Ameryki.

Hilary Butler: Jednak kiedy patrzę na szkody spowodowane szczepionkami, które dostrzegam – praktycznie istnieje wzór, który przedstawia się następująco: uszczerbek na zdrowiu tak wcześnie jak to tylko możliwe, uszczerbek na zdrowiu tak często jak to tylko możliwe, zaprzeczanie, że uszczerbek na zdrowiu mógłby być czymkolwiek innym niż zbiegiem okoliczności. Umniejszanie szkód, kiedy zostaną wskazane. Opisanie rodziców poszkodowanych dzieci jako obłąkanych, cierpiących na urojenia, a następnie demonizowanie tych rodziców, dalej dzielenie społeczeństwa, w ten sposób by ludzie popierający szczepionki w rezultacie demonizowali rodziców, którzy kiedyś byli zwolennikami szczepionek, ale zaszczepili swoje dzieci które w konsekwencji czego doznały uszczerbku na zdrowiu. [Niepożądanych odczynów poszczepiennych]

Dr Suzanne Humphries: Nazywam się dr Suzanne Humphries. Na początku zdobyłam tytuł licencjata w dziedzinie fizyki, a następnie poszłam do szkoły medycznej i studiowałam medycynę wewnętrzną i zrobiłam specjalizację w dziedzinie nefrologii [nerki]. To, co sprawiło, że zorientowałam się, że może istnieć problem ze szczepionkami ,to to, że jeden z moich pacjentów mówił mi, że czuł się dobrze dopóki nie zaszczepili go tą szczepionką. Tak więc, zbadałam tę sprawę i odkryłam, że funkcja jego nerek była w idealnej normie zanim podano mu szczepionkę. Wymagał dializ w ciągu miesiąca od jej podania. Poczułam, że muszę poznać prawdę. Jeśli prawda brzmiałaby tak, że szczepionki były bezpieczne i skuteczne i robiły dokładnie to co mi mówiono, wówczas byłabym pierwszym orędownikiem szczepionek. Maszerowałabym do rytmu szczepień. Po prostu musiałam wiedzieć czy szczepionki naprawdę powodowały problemy zdrowotne u moich pacjentów, czy też tego nie robiły. Później nie mogłam się powstrzymać od badania tej sprawy, ponieważ istniało tak dużo dowodów i istniało tak wiele kwestii, które odkrywałam w czasie tego kiedy  przyglądałam się kwestii bezpieczeństwa szczepień, które naprawdę mnie zszokowały. W pewnym sensie w chorobliwy sposób uważałam to za fascynujące, ponieważ historia w mojej głowie została napisana od nowa, była inna niż ta, w którą miałam wierzyć bo mnie do tego zaprogramowano.

Niespecyficzne skutki szczepień cz.1 – dr Suzanne Humphries
Niespecyficzne skutki szczepień cz.2 – dr Suzanne Humphries

Polly Tommey: Byliśmy zaszczyceni tym, że dr Suzanne Humphries przyszła do naszego autobusu. Wszystko co kiedykolwiek słyszymy, to to: “Polly, nie możesz robić tego co robisz, ponieważ nie posiadasz wykształcenia medycznego.” I oto pojawia się dr Suzanne, która posiada wykształcenie medyczne. Świetny lekarz wchodzi do naszego autobusu. Wszystko układa się w całość. Teraz mamy idealny zespół.

Dr Suzanne Humphries: Gdzieś tam jest tak wielu innych specjalistów, którzy rozumieją, że istnieje problem i chcą się dowiedzieć na ten temat czegoś więcej. I słyszą historie z autobusu lub czytają książki tu i tam, i czują, że nie mogą już podążać dalej drogą, którą wcześniej podążali.

Andrew Wakefield: Co ze środowiskiem medycznym, pielęgniarkami, lekarzami, którzy zgłosili się by opowiedzieć swoją historię? Co z uświadomieniem sobie przez nich faktu, że tak naprawdę historia rodziców była cały czas prawdziwa?

 

„Nazywam się Lisa Rankin. Jestem lekarzem rodzinnym.”

„Jestem dr Judy Mikovits.”

„Nazywam się dr Patricia Ryan.”

“Jestem Paul Thomas.”

“Jestem profesorem medycyny na  West Virginia University School of Medicine.”

„Jestem Cornelia Franz.”

Polly Tommey: I jest Pani lekarzem pediatrii?

Cornelia Franz: Jestem lekarzem pediatrii.

Polly Tommey: Jak długo Pani praktykuje jako pediatra?

Cornelia Franz: Naprawdę długo. Ponad 30 lat.

„Jestem Kamie Benton.”
„Jane Orient. Jestem internistą w Tucson w Arizonie.”
„Jestem dr Ramon Ramos. Jestem pediatrą tutaj, w Savannah, w Georgii.”
„Jestem lekarzem na izbie przyjęć.”
„Nazywam się James Newenschwander. Jestem lekarzem w Hanoverze w Michigan.”

Dr James Neuenschwander – były szczepionkowy Nazista ujawnia fakty o szantażowaniu lekarzy

„Nazywam się dr Sherri Tenpenny. Pochodzę z Clevland w Ohio. Badam problemy związane ze szczepionkami od września 2000 roku. Poświęciłam ponad 20.000 godzin mojego własnego czasu na studiowanie problemów ze szczepionkami.”

„Dr Bob Zajac, jestem dyplomowanym pediatrą.”

„Nazywam się Tetyana Obukhanych. Moje wykształcenie, przede wszystkim jestem mamą i uważam, że to moja najważniejsza funkcja. Tak się składa, że dodatkowo posiadam tytuł doktora w dziedzinie immunologii.”

 

Polly Tommey: Nie mogliśmy uwierzyć w to co widzimy, kiedy przedstawiciele środowiska medycznego zaczęli przychodzić do naszego autobusu.

Andrew Wakefield: Długo zajęło tym ludziom, by sprzeciwić się temu wszystkiemu i zacząć mówić. Widzieli co spotyka lekarzy i naukowców, którzy zajęli się tą kwestią i zostali przez to zniszczeni.

Polly Tommey: Lekarze, pielęgniarki, ludzie z najwyższymi kwalifikacjami w świecie medycznym.

Szczepionki są bardzo bezpieczne – dr Soumya Swaminathan, WHO, grudzień 2009

Andrew Wakefield: Historia, którą opowiedzieli im koledzy po fachu, przedstawiciele zdrowia publicznego, przemysł farmaceutyczny, sponsorowana edukacja medyczna, była w rzeczywistości wielkim kłamstwem.

 

Ile czasu poświęca się na uczenie lekarzy o szczepieniach? – dr Heidi Larson

 

„Rozmawialiśmy na ten temat wcześniej. Niektóre z wyzwań pojawiają się kiedy profesjonaliści pracujący na pierwszej linii zaczynają podważać bezpieczeństwo lub czują, że nie mają wystarczającej pewności co do bezpieczeństwa by stawić czoła temu problemowi, by stawić czoła osobie zadającej im pytania. Mam na myśli to, że większość programów nauczania w szkołach medycznych, nawet programy nauczania na pielęgniarstwie, chodzi o to, że masz szczęście jeżeli w szkole medycznej chociaż połowa dnia jest poświęcona na wykłady na temat szczepionek. A co dopiero byciem na bieżąco z tym wszystkim.” – dr Heidi J. Larson, dyrektor Projektu ds. Zaufania do Szczepionek [The Vaccine Confidence Project], Global Vaccine Safety Summit, 3 grudnia 2019

 

Polly Tommey: Kiedy po raz pierwszy zaczął Pan pracować jako lekarz to jakiego rodzaju szkolenie otrzymał Pan w dziedzinie szczepionek?

Dr James Newenschwander: (śmiech)

Dr Lisa Rankin: Szczerze mówiąc, nie pamiętam żeby prowadzono na ten temat jakiekolwiek dyskusje.

Dr Patricia Ryan: Uczono nas po prostu, że pomagają zapobiegać chorobie.

Dr Kamie Benton: W czasie naszych obchodów mówiono nam, że szczepionki są bezpieczne i skuteczne. Oto kalendarz szczepień.

Dr Ramon Ramos: Nie uczą nas tego co znajduje się w tych szczepionkach. Po prostu uczono nas tego jak wygląda kalendarza szczepień.

Lekarka: „Bezpieczne i skuteczne, ocaliły miliony istnień. Poznaliśmy kalendarz. Nie uczyliśmy się tego co się w nich znajduje.”

Para: „Szczepionki były przedstawiane w bardziej filozoficznym ujęciu niż naukowym, wydaje mi się, że…”

Dr Bob Zajac: Tak jak wiecie, lekarze medycyny nie są zbytnio kształceni w zakresie szczepionek.

„Jeśli jesteś jedną z tych osób, która wie więcej niż lekarze, to w porządku, żadnych szczepień, ale nie wolno ci już dłużej chodzić do lekarza, w porządku? Dlaczego miałbyś w ogóle chcieć iść do lekarza, który wie mniej niż ty?”

„To zdumiewające, ale nie nauczyli nas zbyt wiele.”

„Wyznania medycznego heretyka” – dr Robert S. Mendelsohn
Jak wychować zdrowe dziecko… WBREW twojemu lekarzowi? – dr Robert S. Mendelsohn

Lekarz z izby przyjęć: Naprawdę niewiele, naprawdę niewiele. W zasadzie to co uczono, to to, że powiedziano ci: “To są rzeczy, które musisz podawać swoim pacjentom.”

„Było więcej na temat podawania szczepionek niż rzeczywistych skutków i zagrożeń z nimi związanych.”

Dr James Newenschwander: Oto kalendarz. To są zbawcy ludzkości, są bezpieczne i musisz się upewnić, że każdy jest zaszczepiony.

Dr Tetyana Obukhanych: W dziedzinie szczepionek, wszystko jest wspaniałe. Wszystko jest bezpieczne i skuteczne. Wszystko zostało rozstrzygnięte. Nie ma potrzeby by się cofać i przyjrzeć się temu jeszcze raz.

Para: Tak jak wszyscy inni, muszę wziąć do ręki ulotkę i zobaczyć co jest w niej napisane, nie wiem co dodali do szczepionek.

Lekarka: Zatem pomyślałam, że składały się z soli fizjologicznej, i jakby fragmentów wirusów, wiesz, super bezpieczne.

Lekarz z izby przyjęć: Tak, uczysz się o adiuwantach i uczysz się o układzie odpornościowym i o tym w jaki sposób działa. Ale jeśli chodzi o to jak w rzeczywistości działa szczepionka… Nigdy nie słyszysz nic na temat negatywnych skutków szczepionek. Nigdy.

„Zero. Nic.”

Para: Argument twojego lekarza jest oparty na tym, że przeprowadził to badanie. Cóż, jeśli by je zrobili sami, to może…

Lisa Rankin: Cóż, jako że nie ma żadnej dyskusji na temat tego, że istnieje cokolwiek złego co dotyczy szczepionek i dopóki sam nie spędzisz trochę czasu na badaniu, zakładałeś, że szczepionki są dobre i że każdy powinien się zaszczepić oraz że powinieneś się upewnić, że każde dziecko przychodzące do twojego gabinetu dostaje je zgodnie z kalendarzem, bo w przeciwnym razie zachoruje na straszną chorobę.

Dr Sherri Tenpenny: Nie było żadnego szkolenia na ten temat. Nie było żadnej obserwacji efektów ubocznych. Nie było niczego takiego. Zatem, nic. Nic.

 

Polly Tommey: Czy immunolog byłby, prawdopodobnie ze wszystkich zawodów medycznych, kimś kto jest blisko bycia ekspertem w tej dziedzinie?
Dr Tetyana Obukhanych: Powiedziałabym, że nikt nie jest ekspertem w dziedzinie szczepionek. Zdecydowanie, nikt, ponieważ…
Polly Tommey: Nawiasem mówiąc, rodzice są.
Dr Tetyana Obukhanych: Tak, ponieważ nikt w szkołach nie przekazuje nam wiedzy na temat szczepionek. W zasadzie to w dziedzinie szczepionek tak naprawdę musisz być ekspertem-samoukiem.
Polly Tommey: Jeśli lekarze mają kiepskie pojęcie o szczepionkach, ponieważ się ich tego nie uczy, to komu zamierzasz zaufać? Musisz ufać rodzicom. Musisz słuchać rodziców.

 

Barbara Loe Fisher: O rany, to jest niesamowite. Co zrobicie z tym autobusem, gdy zakończycie swoją trasę?
Cóż, cokolwiek się wydarzy, rodzice odzyskają swoją wolność.
Polly Tommey: Zgadza się. Teraz to rodzice mają władzę.
Barbara Loe Fisher: Tak.
Polly Tommey: Właściwi ludzie.
Barbara Loe Fisher: Dokładnie.

 

Polly Tommey: Widzisz te wszystkie serduszka? Widzisz te tam?
Temple Ealey: Tak.
Polly Tommey: One wszystkie są dla ciebie.
Temple Ealey: Wszystkie dla mnie?
Polly Tommey: Wszystkie te serduszka. Spójrz na wszystkie, teraz pojawiają się różne kolory.
Temple Ealey: Pojawiają się kolory.
Polly Tommey: Każde z nich bez wyjątku jest dla ciebie.
Temple Ealey: Super, no nie?
Polly Tommey: Tak. Tak bardzo kochają cię ludzie.
Temple Ealey: Też mnie kochają.
Polly Tommey: Naprawdę cię kochają. Tak, skarbie, ludzie cię kochają. Bardzo cię kochają.

 

“Przewiduję, że Gardasil stanie się największym medycznym skandalem w historii, ponieważ w którymś momencie dowody zsumują się by potwierdzić fakt, że ta szczepionka jest absolutnie nieskuteczna w zapobieganiu rakowi szyjki macicy i że istnieje wiele skutków ubocznych, które niszczą życia, a nawet zabijają, że służy wyłącznie jednemu celowi, którym jest generowanie zysku dla producentów.” – dr Bernard Dalbergue, były lekarz w koncernie farmaceutycznym Merck.

 

Dr Suzanne Humphries:  To co zrozumiałam na temat wirusa brodawczaka ludzkiego, to to, że jest to infekcja, która przychodzi i odchodzi. Występuje od dawna i dotyka organizmy wielu zwierząt, włącznie z jaszczurkami i ssakami naczelnymi. Nie znajduje się tylko w organizmach ludzi.  Zrozumiałam, że ludzie się z nim rodzą. Tak więc, byłam bardzo zaskoczona, że oto jest ten wirus, który znajduje się w pobliżu i jest tak bardzo rozpowszechniony i jest obwiniany o wywoływanie raka u ludzi. Następnie odkryłam, że te nowotwory niekoniecznie są przypisywane wyłącznie temu wirusowi, ale mimo tego, to właśnie ten wirus jest celem szczepionki.

Del Bigtree: Istnieje tyle genialnych wywiadów, które przeprowadzono w czasie trasy Vaxxed. Ale powiem, że jednym ze wspomnień, które dla mnie naprawdę się wyróżnia, jest chwila kiedy dojechaliśmy do Utah, i Polly przeprowadziła wywiad z Coltonem Barrettem i jego matką.

Polly Tommey: Powiedz nam co mu się przydarzyło.

 

Mama Coltona Barretta: Cóż, Colton był 13-letnim, zdrowym, silnym chłopcem. Kochał baseball, jazdę na motocyklu, wszystko co było związane ze skokiem adrenaliny. Miał jechać na obóz harcerski. By pojechać na obóz harcerski musisz przejść badanie lekarskie. Zatem udaliśmy się do gabinetu lekarza i doktor mówi: “Hej, on jest w takim wieku, że powinien dostać szczepionkę na HPV.” Powiedziałam: “Dobrze. Dlaczego?”. “Cóż, pomoże to zapobiec zachorowaniu na raka. I nawet jeśli nie ma rozwiązłego życia seksualnego to i tak może go przekazać żonie kiedy się ożeni.” Powiedziałam: “Och, w takim wypadku to brzmi jak naprawdę dobra rzecz.” Podano mu tę szczepionkę. I przy trzeciej dawce, dwa tygodnie po jej przyjęciu, zaczął mieć naprawdę dokuczliwy ból szyi. Następnego dnia, pojechał na przejażdżkę motocyklową ze swoim tatą. Tego dnia, kiedy wrócił do domu, był blady. Zaczął mieć mdłości, naprawdę mocno bolała go szyja. Nie czuł się dobrze. Poszedł do łóżka. Następnego dnia poszłam sprawdzić jak się czuje. Nadal nie chciał wstać z łóżka. Pomyślałam: “Rany, naprawdę jesteś słaby i wyczerpany.” Tego wieczora, kiedy usiadł żeby napić się wody, powiedział: “Mamo, możesz, dać mi to do lewej dłoni? Nie mogę za bardzo używać mojej prawej ręki. Jest jakby słaba.” Próbował się podnieść i nagle upadł na plecy i jego głowa uderzyła w poduszkę. Zastanawiałam się: “Masz zapalenie opon rdzenia?” Wiecie, to było pierwsze czego naprawdę się obawiałam. Tak więc, mój mąż zabrał go do InstaCare w poniedziałek rano, 17 lutego 2014 roku, podtrzymując jego głowę za niego, ponieważ nie był w stanie wstać z łóżka. Paraliż postępował, przesuwając się w dolne partie ciała. Po pierwszych czterech, pięciu dniach, w których został całkowicie sparaliżowany, od szyi w dół, nie był w stanie się ruszyć.

– Colton, rusz brwiami.
– Robiłeś to lepiej niż poprzedniego wieczora. Właśnie tak.
– Pokaż mi “tak”, pokaż mi “tak”. Pokaż mi “nie”.

Polly Tommey: Ale musisz mieć ten aparat tlenowy [żelazne płuca] ze sobą przez cały czas?

Colton Barrett: Tak, waży około 7 kg, więc zawsze muszę mieć kogoś przy sobie kto by go nosił żebym mógł się przemieszczać.

Mama Coltona Barretta: To dosłownie kula i łańcuch dla niego.

Del Bigtree: Patrzenie przez cały czas na tą skrzynkę przy jego boku, z tym wężem przyłączonym do gardła, oddychającym za niego. Mógł mówić po wdechu. Czekanie na ten oddech pochodzący z tej skrzynki, to było jak olśnienie, które na zawsze zmieniło moje życie. Pamiętam, że gapiłem się na to i oglądałem przebieg tego wywiadu, obserwowałem tą skrzynkę i myślałem sobie: “Mówimy, że pozbyliśmy się żelaznych płuc.”

Mama Coltona Barretta: Jego prawa ręka jest całkowicie sparaliżowana. Jego ręka ma obecnie jedynie minimalną funkcję. Ma szczęście, że odzyskał władzę w nogach i siłę rdzenia.

Polly Tommey: Gdzie teraz są i co mówią ludzie, którzy podali ci tę szczepionkę?

Mama Coltona Barretta: Nasz lekarz właściwie, jest lekarzem, który był przy jego narodzinach. To po prostu lekarz rodzinny. Wciąż go lubię. Smuci mnie fakt, że nadal chce podawać tę szczepionkę. Jednak nie będzie jej już podawał chłopcom. Jest ostrożny jeśli chodzi o podawanie jej dziewczynkom, ale…

Polly Tommey: Zatem, nie będzie podawał szczepionki na HPV chłopcom?

Mama Coltona Barretta: Zgadza się.

Polly Tommey: Colton, zdajesz sobie sprawę z tego ilu chłopców właśnie ocaliłeś?

Colton Barrett: Dobrze, że przynajmniej nie podaje ich chłopcom, ale nadal dużo dziewczynek może ucierpieć.

Colton – 13-letni chłopak po szczepionce przeciw HPV doznaje ostrego zapalenia rdzenia kręgowego

https://rumble.com/v5gshth-colton-hpc.html

Polly Tommey: Dobrze, zacznijmy od rozmowy na temat twojego życia przed Gardasilem.

„Byłam bardziej duszą artystyczną, nie interesowałam się sportem, chociaż lubiłam biegać, ćwiczyć ilekroć pogoda była ładna.”

Corinne: „Tak, grałam zawodowo w klubie piłkarskim. Starałam się o dostanie się do ODP (Olympic Development Program), który polega na graniu dla stanu i tym podobne.”

Polly Tommey: Piłka nożna?

Corinne: Tak. Mhm.

Mama Corinne: Grała cały rok. A na dodatek, mniej więcej w tym samym czasie biegała na bieżni na 400 i 800 m i skakała w dal.

Przed zastrzykiem z Gardasilu, Corinne była doskonałą uczennicą, wiesz, zawsze miała świetne stopnie.

 

„Byłam wysportowana, miałam same szóstki w szkole. Naprawdę nie miałam wcześniej żadnych problemów zdrowotnych.

Polly Tommey: Jaką dyscyplinę sportową uprawiałaś?

„Siatkówkę. Byłam świetną siatkarką.”

„Koszykówka była moją ulubioną dyscypliną. Grałam w nią od przedszkola do ostatniego roku liceum. A potem grałam w softball i siatkówkę.”

Ojciec: „Najwyższe wyróżnienia w liceum. Ukończyła szkołę jako najlepsza uczennica w swojej klasie. Na dodatek była główną cheerleaderką przez trzy lata. Kapitanem cheerleaderek. Wygrały zawody krajowe.”

Córka: „Trenowałam karate. Byłam bliska zdobycia czarnego pasa i potrafiłam pokonać 40-letniego zawodnika z czarnym pasem, z którym miałam sparingi.”

Mama: „Zaszczepiliśmy ją. Interesowała się… Tego lata przyjęto ją do prestiżowej szkoły baletowej w US University of Irvine i nie mogła tańczyć.”

Córka: „Balet, stepowanie, jazz, hip-hop. W zasadzie robiłam wszystko co mogłam robić.”

Mama: „Mam na myśli to, że w szkole radziła sobie naprawdę dobrze i była naprawdę popularna.”

„Właściwie to nawet miała przesłuchanie dla Disneya i chcieli żeby poleciała do Kalifornii. Była, to znaczy miała bardzo obiecującą przyszłość przed sobą.”

Córka: „Tak, byłam naprawdę aktywna.”

Mama: „Chodziła tam pięć razy w tygodniu, grała w siatkówkę.”

Polly Tommey: Zatem spanie przez kilka dni nie było w jej stylu.

Mama: „Całkowicie.”

Mama: „Grała w koszykówkę. Biegała na bieżni. Była w reprezentacji uniwerku w zapasach na pierwszym roku studiów i miała paczkę przyjaciół. Na pierwszym roku studiów dostała szczepionkę na HPV i wszystko się dla niej zmieniło. Była piątkową studentką. Wszystko co robiła było podporządkowane zdobyciu stypendiów. Wszystko było… Była przywiązana do uczelni. Tam zmierzała. I ta szczepionka przekreśliła jej plany.”

Dr Suzanne Humphries: Nigdy nie widziałam szczepionki, która powodowałaby tak wielkie spustoszenie jak w przypadku szczepionek na HPV.

Dr Brian Hooker: Gardasil jest jedną z najbardziej szkodliwych ze wszystkich szczepionek, które kiedykolwiek wyprodukowano w Stanach Zjednoczonych.

Dr Ramon Ramos: Czy to anegdota czy nie, jest o wiele za dużo przypadków i skarg na dolegliwości neurologiczne zaraz po tym jak ta szczepionka została podana, nawet w przypadku pierwszej dawki.

Robert F. Kennedy, Jr.: Gardasil jest prawdopodobnie pojedynczą, najgorszą, masową szczepionką, którą kiedykolwiek widzieliśmy.

Dr Suzanne Humphries: Widzieliśmy tych wysoko funkcjonujących nastolatków, którzy lądowali na wózkach inwalidzkich. Właściwie to niektórzy z nich zmarli po zaszczepieniu się nią lub popełnili z jej powodu samobójstwo. Nie wydaje mi się, że kiedykolwiek można by było to usprawiedliwić obawą przed infekcją, która przychodzi i odchodzi, która sama w sobie powoduje bardzo krótkotrwałą chorobę. Czymś, w przypadku czego badania cytologiczne naprawdę dobrze się sprawdzały. To naprawdę nie miało dla mnie żadnego sensu.

Paradoksalny wpływ szczepionki Gardasil przeciw HPV na występowanie raka szyjki macicy – Dr Gérard Delépine
Wzrost ilości zachorowań na raka szyjki macicy wśród młodych kobiet w Wielkiej Brytanii

 

Robert F. Kennedy, Jr.: Ta szczepionka obiera za cel miliony dzieci przed okresem dojrzewania i nastolatków, dla których ryzyko śmierci spowodowanej rakiem szyjki macicy wynosi zero.

„Zaczęli mi mówić żebym zaszczepiła się na HPV i odmówiłam raz lub dwa razy.”

„Ten lekarz usiadł i wiercił nam dziurę w brzuchu przez 45 minut.”

„Zaczęli pokazywać mi zdjęcia i mówić, że złapię tego wirusa i że muszę zrobić ten zastrzyk.”

Polly Tommey: Zdjęcia czego?

„Zdjęcia raka szyjki macicy i po prostu mówili co się stanie jeśli się nie zaszczepisz, pęcherze i inne rzeczy. I to mnie wystraszyło. Byłam przestraszona. Nie chciałam tego.”

Córka: „Za każdym razem kiedy tam weszłam, ona, praktycznie wpychała mi ją do gardła.”

Córka: „Lekarz dosłownie zastraszył mnie żebym się zaszczepiła tą szczepionką. Odmówiłam dwa razy zanim to zrobiłam, ponieważ była czymś całkowicie nowym.”

Robert F. Kennedy, Jr.: Wiesz, nikt przy zdrowych zmysłach nie zaszczepiłby się tą szczepionką, gdyby przeczytał literaturę poświęconą badaniom klinicznym.

Co pominięto w badaniach klinicznych nad Gardasilem – Frederik Joelring

Matka Kaitlyn Wright: „Po prostu naciskała wystarczająco, próbowała sprawić żebym poczuła się jak zła matka gdybym nie zaszczepiła Caitlin. “Chcesz, żeby twoja córka zachorowała na raka szyjki macicy?” Kto chce żeby jego dziecko zachorowało na raka?”

„Musisz się zaszczepić, musisz przyjąć tę szczepionkę. Co się stanie jeśli zachorujesz na raka szyjki macicy i umrzesz?”

„Cóż, “rak” jest strasznym słowem, więc oczywiście zaczęłam słuchać.”

“Och, rany. O mój Boże, proszę mnie zapisać. Nie chcę mieć raka.”

„Po prostu bałam się słowa “rak”. Pomyślałam sobie “O mój Boże, muszę iść się zaszczepić. Jest bezpłatna.”

„Wiesz, byłam młoda. Nie wiedziałam nic na ten temat. Powiedziałam: “W porządku”. I po prostu się na nią zgodziłam.”

 

Robert F. Kennedy, Jr.: Wskaźniki śmiertelności w badaniach klinicznych Gardasilu były 37 razy wyższe niż wskaźniki śmiertelności dla raka szyjki macicy. Dzieci, które przyjęły tę szczepionkę, Gardasil, mają 37-krotnie wyższe prawdopodobieństwo tego, że umrą na skutek szczepionki niż tego, że umrą na skutek raka szyjki macicy.

Matka Kaitlyn Wright: „Naprawdę nie wiedziałam nic na temat Gardasilu w tamtym czasie, więc zgodziłam się na to szczepienie. Największy błąd mojego życia.”

„Zatem poszłam tam i zrobiono mi pierwszy zastrzyk. Z tego co powiedział mi mój lekarz, natychmiast po zaszczepieniu dostałam napadu padaczkowego. Leżałam na podłodze, miałam drgawki, a potem zemdlałam.”

 

Matka Christiny Tarsell: „Przeszła podstawowe badanie fizykalne i w tym samym dniu dostała drugą dawkę Gardasilu. Lekarz wykrył arytmię serca. W ciągu jej dwudziestoletniego życia nigdy nie wystąpiła u niej żadna arytmia serca. Nigdy nie miała żadnych objawów lub jakichkolwiek oznak jakichkolwiek problemów. Nikt w rodzinie nigdy nie miał żadnego problemu z sercem. Byliśmy tym naprawdę zaskoczeni.”

„Noga zaczęła mnie bardzo boleć. Nie mogłam się ruszyć, nie mogłam wstać z łóżka.”

„Nie mogłam ruszyć rękami. Moje stawy w nogach, czułam jakby moja noga miała odpaść. To był potworny ból.”

„Były chwile kiedy nie mogłam poruszyć nogami.”

Mama: Praktycznie mówi mi: “Nie mogę chodzić.” Ja na to: “O czym ty mówisz?” Odpowiedziała: “Moje nogi nie działają.”

„W szczególności bardzo bolały ją nogi. Jej biodra i kolana bardzo ją bolały.”

„To jak uczucie paraliżu. Czasami to była jedna noga. Czasami obie.”

„Było po wszystkim. Nigdy nie odzyskał zdolności normalnego chodzenia. Wychodziliśmy. Chodził bardzo mało. I widziałam jak jego nogi zaczynają się uginać jak akordeon.”

„Straciła zdolność chodzenia. Nie widziała zbyt dobrze. Widziała podwójnie. “Obraz mi się zamazuje.” Nie mogła już czytać. Cofała się w rozwoju. Była jak 9-letnie dziecko.”

„Zastrzyki podano mi w lewe udo i ostatni był naprawdę bolesny. Czułam jakby wstrzykiwali żywy ogień w moją nogę.”

„Dostała trzeci zastrzyk. W ciągu dwóch tygodni wylądowała w szpitalu i została w nim przez 8 bitych miesięcy.”

Mama: Była hospitalizowana 9 razy w ciągu 26-ciu miesięcy.

Polly Tommey: Hospitalizowana z jakiego powodu?

Mama: Z powodu strasznego bólu, którego nie można opanować.

Polly Tommey: Gdzie umiejscowiony jest ten ból? W którym miejscu cię boli?

Córka: Absolutnie wszędzie.

Matka Kaitlyn Wright: Jej pierwszym, głównym objawem był potworny ból głowy, jak najgorsza migrena jaką możesz mieć, razy 10.

„Moje stawy, mój kręgosłup. Szczególnie głowa.”

Matka Kaitlyn Wright: Stała się wrażliwa na światło, stała się wrażliwa na dźwięki, musiała przebywać w ciemnym pomieszczeniu.

„Naprawdę bardzo, bardzo bolesne migreny i okresy zawrotów głowy, zmęczenie, które było tak straszne, że nie mogła nawet w tym dniu wstać z łóżka.”

„Bóle głowy. Na początku co jakiś czas, a później zaczęłam je mieć każdego dnia. Zaczynały się z tyłu głowy i przemieszczały się do przodu, bardzo  intensywne i drażniące, do tego stopnia, że nie mogłam racjonalnie myśleć. Dostałam po raz pierwszy miesiączki, a następnie zanikła na zawsze, nigdy nie powróciła.”

Ojciec: „Zdiagnozowano u niej bardzo rzadką chorobę o nazwie post histal plasmosis fibrosing mediastinitis. W śródpiersiu prawym, ma 10-centymetrową masę tkankową. Jest nieoperowalna. Ma to… Przepraszam. Mamy nadzieję, że nie rozrośnie się. Nie wiemy. To znaczy, żyjemy z tym z dnia na dzień. Przez jej wszystkie parametry życiowe nie mogą przeprowadzić żadnych zabiegów operacyjnych by spróbować ją usunąć.”

„Skończyła z zapaleniem płuc, zapaleniem oskrzeli, infekcjami obu uszu, infekcją zatok, infekcją gardła i przewlekłą pleśniawką.”

„To boli tak bardzo. Nawet teraz. Po prostu chciałabym żeby ktoś sięgnął do moich pleców i wypruł mój kręgosłup. Nie mogę już tego znieść.”

„To jest sonda nosowo-jelitowa. To co robi sprowadza się w zasadzie do tego, że idzie w górę mojego nosa i w dół gardła, przechodzi przez żołądek i wchodzi do dwunastnicy, lub inaczej do pierwszego odcinka jelita cienkiego, ponieważ mój żołądek jest całkowicie sparaliżowany.”

Polly Tommey: Twój żołądek jest sparaliżowany?

„Tak.”

Matka Kaitlyn Wright: Zgłębnik nosowo-gardłowy nie zadziałałby i trzeba było założyć port żywieniowy, który miała przez trzy lata.

Polly Tommey: Trzy lata.

Matka Kaitlyn Wright: Dziecko nie zjadło posiłku przez trzy lata i jeśli to nie byłoby wystarczające tragiczne, gdyby nie wycierpiała już wystarczająco, to jeszcze dostała tego potwornego bólu kości długich w nogach. Musieliśmy chłodzić jej nogi by przyniosło jej to ulgę w bólu. Była nieszczęśliwa. Była po prostu nieszczęśliwa. Powiedziała mi: “Chcę wracać do domu”. Była w tym domu i powiedziała: “Chcę wrócić do domu”. Mówiła o byciu z Bogiem.

„Poszłam na wizytę do ginekologa, miałam badanie cytologiczne, i powiedzieli mi, że wyszły nieprawidłowe wyniki. Natychmiast zaczęłam panikować, ponieważ  nigdy wcześniej nie były nieprawidłowe.”

Ojciec: Bardzo niewielu lekarzy o niej słyszało. Nikt nie wie jak ją leczyć. Cokolwiek by jej przepisali, to jest jak królik doświadczalny. Jest pierwszym królikiem doświadczalnym. Zalecili jej immunosupresanty i Itraconazole, który jest lekiem przeciwgrzybiczym. Pokaże wam część z nich. Tak wygląda życie po zaszczepieniu się Gardasilem. Oto jego następstwo. A to jest tylko jedna torba. Mamy około 15-stu innych w domu.

„Powiedziałam: “W porządku”. Zapytałam: “To co oznaczają nieprawidłowe komórki?”. A ona na to: “Cóż, to są komórki przedrakowe”. Odpowiedziałam: “Rakowe czego?”.  A ona na to: “Raka szyjki macicy”.”

„Musimy się martwić do końca jej życia o to czy stan zapalny w jej organizmie sprawi, że ta masa znowu się rozrośnie.”

„Nigdy nie powinnam była się zaszczepić, ponieważ podświadomie wiedziałam, że były tym przez co zachoruję na HPV.”

Robert F. Kennedy, Jr.: Problem z Gardasilem, tak jak z większością szczepionek polega na tym, że nigdy nie został przebadany w porównaniu do prawdziwego placebo, obojętnego placebo. CDC i HHS mówią, że jeśli nie przebadasz produktu porównując go do prawdziwego placebo, to nie jest to nauka.

Dr Brian Hooker: Placebo jest po prostu substancją obojętną, która nie powoduje żadnych szkód, którą podają jednej grupie osób w konkretnym badaniu klinicznym. A następnie podają lek. To jest grupa eksperymentalna. Podają je innej grupie osób. Ludzie, którzy mieli być “grupą kontrolną” dostali [sól] aluminium. I kiedy to zrobili, u każdej setki pacjentów, mieli przynajmniej dwa przypadki poważnych autoimmunologicznych reakcji niepożądanych.

Charakterystyka Produktu Leczniczego – Sól fizjologiczna

Robert F. Kennedy, Jr.: Nie istnieje sposób na to by ocenić to czy uszczerbki na zdrowiu, które dostrzegasz, które pochodzą od produktu, są wywoływane przez ten produkt lub czy są po prostu strasznymi, smutnymi zbiegami okoliczności.

Dr Brian Hooker: CDC o tym wiedziało. Merck, producent Gardasilu, o tym wiedział. To jest tak oczywiste jak nos na twojej twarzy. Wszystko co musisz zrobić to spojrzeć na dane z badań klinicznych.

Robert F. Kennedy, Jr.:  Jednostką, która w rzeczywistości przeprowadzała te badania i za nie płaciła, jest Merck [producent]. Merck musiał zdecydować, które uszczerbki na zdrowiu były spowodowane przez Gardasil, a które z nich były po prostu dotkliwymi w skutkach zbiegami okoliczności. I dlatego, że miał taką władzę, po prostu spisał je wszystkie jako dotkliwe w skutkach zbiegi okoliczności. Możesz to zrobić kiedy nie ma żadnego placebo, ponieważ uszczerbki na zdrowiu, które widzieli w grupie kontrolnej, w której dziewczynki dostawały neurotoksynę [sól] aluminium, były identyczne jak uszczerbki na zdrowiu, których doznawały w grupie przyjmującej Gardasil, więc powiedzieli:  “Cóż, nie musimy zgłaszać żadnego z tych przypadków jako uszczerbku na zdrowiu wywołanego szczepionką.” Zdobyli licencję na coś co jest szaleńczo niebezpieczne.

Matka Kaitlyn Wright: Po wszystkich tych zmaganiach i potyczkach, kiedy myśleliśmy, że w końcu jej się polepsza, poszła spać, nie czuła się zbyt dobrze w ciągu dnia. Poszłam sprawdzić jak się czuje i wyglądało na to, że jest całkowicie nieruchoma.  Leżała w swoim łóżku i zmarła. Próbowałam ją ocucić, ale odeszła. Tak bardzo ją kochałam, oddałabym za nią życie.

 

Matka Christiny Tarsell: Była po prostu dobrym dzieckiem, a jej mama dokonała złego wyboru. Ostatni raz kiedy ją przytuliłam był wtedy kiedy stałam na stopniu i ją obejmowałam. Chciałam żeby została dłużej. Powiedziała: “Nie, mamo, chcę wrócić do szkoły”. “W porządku, zobaczymy się za kilka tygodni.” Jednak w międzyczasie, policjanci przyszli pod nasze drzwi którejś nocy. Zapytałam ich: “Czy chodzi o moją córkę?”. Odpowiedzieli, że tak. Zapytałam: “Miała wypadek?”. Zaprzeczyli.  Powiedzieli, że znaleźli ją martwą w łóżku, w szkole, i że nie wiedzą co się stało. Wiesz, nie wiem czy ktokolwiek miał kiedykolwiek kogoś…

Christina Tarsell zmarła z powodu reakcji autoimmunologicznej na Gardasil, szczepionkę przeciwko wirusowi HPV. W 2018 roku, rząd Stanów Zjednoczonych przyznał rodzinie maksymalne odszkodowanie w wysokości 250.000 dolarów.

 

Dr Suzanne Humphries: Myślę, że gdyby mieli zamiar natychmiast usunąć jedną szczepionkę z kalendarza i nie byłoby żadnych, absolutnie żadnych konsekwencji, żadnych problemów z pojawiającymi się chorobami, umierającymi ludźmi, właśnie ta, ta szczepionka musi zostać usunięta.

Polly Tommey: Powiedz nam jak to wygląda z twojego punktu widzenia.

Colton Barrett: Cóż, bycie niezdolnym do uprawiania sportu, jest do kitu, ponieważ uprawiałem wiele dyscyplin sportowych. To było moje ulubione zajęcie. Ale…

Polly Tommey: Byłeś świetnym sportowcem.

Colton Barrett: Tak. Muszę siedzieć z boku i po prostu obserwować wszystkich, ale przywykłem do tego, więc nie jest to dłużej takie złe.

Matka Coltona Barretta: Jedna rzecz, która dotyczy Coltona to to, że zawsze się uśmiecha i dzięki temu jest fantastycznym dzieckiem. Nie narzeka, on… Jesteś dobry, co?

Colton Barrett: Tak, tak mi się wydaje.

 

8 stycznia 2018 roku, Colton Berrett czując, że jest bezradny i stanowi ciężar dla innych, zdecydował zostawić za sobą to ziemskie życie…

 

Polly Tommey: Robimy ten program ku pamięci tych niemowląt, dzieci, które odeszły.

Kiedy nieustannie podróżowaliśmy, spotykaliśmy rodziców, którzy mówili nam, że zaszczepili swoje dzieci, a następnie ich dzieci zmarły.

Kari Bundy: Poszłam pocałować go na dobranoc. Jest 00:06 w nocy.

Pocałowałam go w policzek, który był jak kostka lodu. Po prostu zaczęłam krzyczeć do Bryce’a: “On nie żyje! On nie żyje!”. Wszystko co wiedziałam, wiem jak robi się resuscytację krążeniowo-oddechową. Jestem wyszkolona w tym kierunku. Po prostu się wycofałam i krzyczałam. Bryce wszedł, chwycił go i pobiegł.

Bryce Bundy: Chwyciłem go i wsiadłem do samochodu. Próbowałem robić resuscytację krążeniowo-oddechową kiedy prowadziłem samochód. Pada deszcz. Skręciłem na szpitalną izbę przyjęć, wbiegłem tam i powiedziałem, że nie żyje. Zaczęli się nim zajmować, podali epinefrynę. Dali mu wszystkie te zastrzyki, a jego ciało było po prostu opuchnięte od tych wszystkich leków, które próbują mu podać, by przywrócić go do życia. Nie udało się.

Kari Bundy: Gdzie jest Mason? Gdzie jest Mason?

 

Wskaźnik Śmiertelności Wśród Niemowląt.

 

Wskaźnik liczby zgonów wśród niemowląt w czasie pierwszego roku życia.

 

Marcella Piper-Terry: Badanie dotyczące wskaźnika śmiertelności wśród  niemowląt, które zostało przeprowadzone przez  Centrum Kontroli i Prewencji Chorób w 2014 roku. Przyglądali się częstości występowania śmiertelności wśród niemowląt w 34 rozwiniętych krajach i Stany Zjednoczone znalazły się na ostatnim miejscu. Byliśmy na 34 miejscu ze wszystkich tych rozwiniętych krajów. Podajemy najwięcej szczepionek w czasie pierwszego roku życia.

 

„Dostał szczepionkę na WZW typu B, dostał witaminę K.”
„W wieku dwóch miesięcy i wydaje mi się, że w wieku czterech miesięcy, a następnie w wieku sześciu miesięcy.”
„Dostała szczepionkę na WZW typu B i zrobiono jej zastrzyk z witaminą K.”
„Został zaszczepiony na WZW typu B.”
„Rotateq.”
„Polio.”
„Prevnar.”
„Po jednym w każdą nogę, jeden w ramię i jedną doustnie.”
„Na rotawirusy, która była doustna.”
„DTaP.”
„DTaP.”
„DTaP.”

„Kiedy poszliśmy żeby go zaszczepić, był zaraz po szpitalu, w którym znalazł się ze względu na RSV. Gdy tam weszliśmy powiedziałam: “Nie czuję się komfortowo z tym, że ma zostać zaszczepiony, ponieważ dopiero co był bardzo chory, myślę, że musimy poczekać.” A pediatra spojrzał na Bryce’a i na mnie i powiedział: “Jeśli nie zaszczepicie swojego syna, który urodził się w 35-tym tygodniu ciąży i jest wcześniakiem, podpiszecie tym samym jego akt zgonu z powodu krztuśca.””

Szczepienie wcześniaków – wśród pracowników opieki zdrowotnej rośnie świadomość szkód wyrządzanych szczepieniami

„Cóż, to wtedy lekarz powiedział mi, że jedzie z koksem i zaszczepi ją, ponieważ tam była. Zapytałam go czy można tak zrobić, ponieważ było dwa tygodnie za wcześnie. Powiedział: “Tak, to nie będzie żaden problem”.

„To jest dzień, w którym została zaszczepiona. To było zanim pojechaliśmy do lekarza.”

Polly Tommey: Właśnie wtedy zamierzaliście tam pojechać?

„Tak. A to ona, zaraz następnego dnia kiedy zaczęła mieć wysoką gorączkę. Widzieliśmy, że coś było nie tak.”

„Nigdy nie wątpiłam w to, że powinnam ich zaszczepić. Jednak na tamtej wizycie, tego ranka, kiedy kładłam go na stole by go zaszczepić… Pielęgniarka zamierza… …wbić igłę w jego prawe udo… Po prostu coś krzyczało wewnątrz mnie. “Nie! Nie rób tego! Zaczekaj!” Jednak wtedy, ta chwila minęła.”

WHO opublikowało podręcznik – Jak publicznie odpierać argumenty przeciwników szczepień. – Forrest Maready

„Po prostu nie śpi, nie mogę zrobić nic by go uszczęśliwić.”

„Kiedy nie spała, była bardzo rozdrażniona.”

„Gdy nie płakała, była naprawdę apatyczna.”

„Mieliśmy w zwyczaju to robić kiedy kołysaliśmy ją w naszych ramionach. Podnosiliśmy jej małą rączkę i “zjadaliśmy” jej paluszki. Uwielbiała to. Ale już tego nie lubiła. Płakała i wrzeszczała.

„Zaczął wrzeszczeć. 23 godziny na dzień.”

„Był bardzo oszołomiony. Nie było go tam.”

„Po prostu patrzył w sufit i za każdym razem kiedy próbowałaś mu przeszkodzić rozglądał się dookoła ciebie.”

„Powiedziała mi, że była trochę przeziębiona, tylko przeziębiona.”

„Tak więc, podałam jej najmniejszą dawkę Tylenolu [paracetamol] zgodnie z tym co powiedział mi lekarz i położyłam ją do łóżeczka.”

„A następnie pojechałam na moją zmianę. Poszłam dać mu całusa. Pamiętam tylko spojrzenie na jego twarzy, był taki smutny. Nie bywa smutny, ponieważ nie jest smutny. Jego tata był razem z nim, był ze swoją siostrą, mógł się z nią bawić. Ale to było tak jakbym zostawiała go po raz ostatni i on o tym wiedział.”

„Wielki Piątek, dwa dni przed Wielkanocą, odeszła we śnie.”

„To był ostatni raz kiedy pocałowałam go żywego, w ciepły policzek, to był ostatni raz kiedy go trzymałam, ostatni raz kiedy powiedziałam mu, że go kocham kiedy żył.”

„Cóż, poszłam go położyć, a potem załadować zmywarkę. I kiedy poszłam zobaczyć co u niego, już nie żył. Pamiętam, że trzymałam go w ten sposób. Jego głowa opadała, a jego ręce były po prostu bezwładne, tak jakby już odszedł.”

„Zostawiłam ją tylko żeby wynieść śmieci i wróciłam, plecy miała wygięte w łuk i nie oddychała. Zaczęłam resuscytację krążeniowo-oddechową, zawołałam męża. Przyszedł i kontynuował. Kiedy przyjechali pierwsi ratownicy, pierwszą osobę jaką zobaczyłam był ktoś z kim dorastałam. Biegł podjazdem i pomyślałam: “O, Boże, upewnij się, że wszystko z nią w porządku.” Weszli i nie mogli przywrócić jej oddechu. I kiedy usłyszałam, że każą podać drugi epi-pen, wiedziałam, że nie zareaguje.”

„Nie mogłam jej uratować.”

„…że w końcu ogłosił czas zgonu. To było 4 lipca 2015 roku o godzinie 7:01 rano.”

„Pozwolili nam wejść tam gdzie leżała i trzymałam ją i trzymałam, i po prostu modliłam się za nią by  zaczęła oddychać.”

„Dużo przeszła. Tej nocy straciła swoją niewinność, ponieważ musieliśmy jej powiedzieć na izbie przyjęć, by pożegnała się z Freddiem, ponieważ będzie żył z Jezusem i więcej go nie zobaczy. I ta iskierka opuściła jej oko. Mogłaś ją dostrzec. Była szczęśliwa. Nie rozumiała, że traci swojego najlepszego przyjaciela tamtej nocy.”

Polly Tommey: Dzielna dziewczynka. Jeszcze zobaczysz swojego brata.

„Wyszliśmy ze szpitala, dotarliśmy do domu z moimi rodzicami próbując porozmawiać o organizacji pogrzebu i przyszli policjanci, pukali do moich drzwi.”

„Policjanci nie chcieli pozwolić żebyśmy jechali do domu bez nich. Musieli eskortować nas do domu.”

„Służby Ochrony Dziecka. Za każdym razem kiedy dojdzie do czegoś takiego, są automatycznie na miejscu zdarzenia.”

„Co wy wszyscy próbujecie powiedzieć? Wszyscy próbujecie powiedzieć, że zrobiłam coś mojemu dziecku?”

„Zabrali kołyskę naszego syna i materac z naszego domu.”

„Robili zdjęcia i zabrali dawkę Tylenolu [paracetamol], którą jej podałam. Zabrali ostatni posiłek jaki jadła.”

„Zaglądali do każdej szafki, obudzili resztę naszych dzieci, zadawali im pytania.”

„Traktowali nas tak jakbyśmy to zrobili, jakbyśmy ją zabili. I to naprawdę boli.”

„Nie mogli niczego znaleźć i przypięli temu etykietkę zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej.”

 

Sudden Infant Death Syndrome (SIDS) – Zespół nagłej śmierci łóżeczkowej to niewyjaśniony zgon, zazwyczaj w czasie snu, pozornie zdrowego dziecka poniżej 1-ego roku życia.

Niewyjaśnionej?

 

Prawdziwe przyczyny zespołu nagłej śmierci niemowląt [Sudden Infant Death Syndrome – SIDS]- Michelle Goldstein
Jednoczesna nagła śmierć łóżeczkowa niemowląt [bliźniaków] – SSIDS
Przewodnik rodzica: Co robić jeśli twoje dziecko umiera po szczepieniu – Norma Erickson i Catherine J Frompovich

Dr Suzanne Humphries: Te niemowlęta nie musiały umierać w ten sposób. Choroby nie przychodzą po nie, w tak dużym wskaźniku w jakim musimy je chronić, za wszelką cenę, za pomocą szczepionki.

Del Bigtree: Kiedy ludzie mówią mi, że szczepionki sprawiają, że dzieci są zdrowsze. Naprawdę? Patrzę na szczepionkę na WZW typu B.

Dr Paul Thomas: Szczepionka na WZW typu B dla noworodka, którego matka nie ma wirusowego zapalenia wątroby typu B, to nie ma sensu.

Dr Lisa Rankin: Doprowadza mnie to do szału. Dlaczego ta szczepionka jest przeznaczona dla malutkich dzieci?

Dr Ramon Ramos: To absolutnie żaden powód, do tego by noworodek, miesięczne dziecko, sześciomiesięczne było szczepione na chorobę, która jest w zasadzie przenoszona drogą płciową.

Dr Jane M. Orient: Zatem pytam: “Jak długo utrzymuje się działanie szczepionki na WZW typu B?” Odpowiedział: “Cóż, mamy nadzieję, że działa około 12-stu lat.” Tak więc, to po prostu nie ma sensu.

Dr Suzanne Humphries: Właściwie udowodniono, że te szczepionki powodują niestabilność układu krążenia u tych niemowląt. Zatem to całe aluminium, które właśnie podałeś/aś w tych martwych bakteryjnych lub wirusowych szczepionkach ma poważny skutek zapalny, który je zabija.

Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B) – dr Suzanne Humpries

Dr Brian Hooker: Patrzysz na ulotkę dołączoną do opakowania. Patrzysz nawet na literaturę specjalistyczną. Program Rekompensat za Uszczerbki na Zdrowiu z powodu Szczepień (NVICP). Wypłacają odszkodowania za śmierć spowodowaną encefalopatią i zapaleniem mózgu. Powoduje zgon i przyznają to.

Polly Tommey: Ale nie szczepi Pani w czasie pierwszego roku życia?

Dr Cornelia Franz: Nie szczepię.

Polly Tommey: Miała Pani jakieś przypadki SIDS (zespół nagłej śmierci łóżeczkowej)?

Dr Cornelia: Franz Nie.

Polly Tommey: Bum. O rany.

Dr Cornelia Franz: Nie.

Matka Masona: W momencie kiedy Mason został zaszczepiony jego życie się zmieniło i zakończyło się. W przypadku Olivera, naszego syna, który urodził się dwa lata później, było tak, że zachorował na krztusiec.

Ojciec Masona: Ale nadal żyje.

Matka Masona: Dokładnie.

Polly Tommey: Czy ktokolwiek wiedział, że możesz umrzeć na skutek szczepionki? Ja nie miałam pojęcia, że możesz umrzeć na skutek szczepionki. Śmierć była wszędzie. Martwe niemowlęta. Małe dzieci starsze dzieci. Nastolatkowie, dorośli, osoby starsze. Każdego dnia, w każdym miejscu mieliśmy do czynienia z historią śmierci.

Dr Suzanne Humphries: Uważałam, że przebywanie w tym autobusie jest naprawdę trudne, a nawet samo słuchanie tych historii.

Polly Tommey: Byliśmy zupełnie wyczerpani psychicznie i nasze serca pękały. Słuchając tej bezdennej rozpaczy czuliśmy jakby nasze dusze były z nas wyrywane

Dr Suzanne Humphries: Tak naprawdę musiałam odciąć się od części z nich, ponieważ moje serce nie mogło znieść ich wszystkich. Noszenie ze sobą tych historii w mojej głowie i sercu było po prostu zbyt trudne.

Polly Tommey: To jest nasza tablica pamiątkowa dla tych, których nie dostrzegano i nie słyszano.

Prezenterka TV: Sytuacja zagrożenia zdrowia publicznego ma miejsce dzisiejszego poranka w Nowym Yorku w odpowiedzi na szybko rosnącą epidemię odry.

Prezenterka TV: Epidemie odry uderzają w rejony kraju po raz kolejny w tym roku.

Andrew Wakefield: Intensywnie badam odrę od 1990 roku. To fascynujący temat. Odra stawała się łagodną chorobą w bardzo krótkim okresie czasu. W latach 20., była postrzegana jako główny zabójca dzieci. 1.200 zgonów na milion dzieci w czasie epidemii. Ten wskaźnik drastycznie spadł. Do czasu gdy wprowadzono pojedynczą szczepionkę, odnotowano spadek o 99,96% we wskaźniku śmiertelności. Stawała się krytycznie łagodną chorobą. To była naturalna odporność stadna i zadziałała wyjątkowo dobrze. To co zrobiła naturalna odporność stadna to ograniczenie wieku występowania infekcji do okresu dzieciństwa, w którym odra jest łagodną chorobą.

I to działało na dwa sposoby. Po pierwsze, ekspozycja na odrę w okresie dzieciństwa prowadziła do uzyskania dożywotniej odporności. Zatem nie złapałeś jej będąc osobą dorosłą, w okresie kiedy odra jest dużo poważniejszą chorobą. Tak więc, ekspozycja cię chroniła. Z drugiej strony, matki, które zachorowały w sposób naturalny na odrę, przekazały swojemu płodowi, swojemu rozwijającemu się płodowi bardzo, bardzo dobrą odporność, która przeniknęła przez łożysko oraz przez karmienie piersią swoich dzieci. Zatem dzieci były chronione przed odrą w czasie 1-ego roku ich życia.

Dr Suzanne Humphries: Szczepionka na odrę zmniejszyła liczbę przypadków odry w tym kraju, w porządku, nikt nie może temu przeczyć. Problem leży w tym, że wypaczyła odporność wewnątrz populacji i przeniosła ją w miejsce, gdzie najbardziej bezbronni nie są obecnie chronieni.

Andrew Wakefield: Zatem, co tak faktycznie zrobiło to szczepienie? Po pierwsze, nie działa. Nie daje dożywotniej odporności.

https://pubmedinfo.org/2019/06/13/prognoza-zachorowalnosci-na-odre-w-wysoko-wyszczepionej-populacji-podejscie-modelowe/

http://pubmedinfo.org/2017/03/28/odra-i-szczepionka-przeciw-odrze/

Szczepionka nie zdaje egzaminu i stajesz się ponownie podatny na zachorowanie na odrę, w okresie kiedy jesteś bardziej wrażliwy na poważną infekcję jako osoba dorosła. Drugą stroną medalu w przypadku tych niemowląt jest to, że matki, które zaszczepiły się na odrę, nie przekazują  dobrej odporności swoim dzieciom. Tak więc, dzieci nie są dłużej chronione w czasie 1-ego roku ich życia. Szczepienie w rzeczywistości zniszczyło naturalną odporność stadną.

https://pubmedinfo.org/2019/12/07/odra-mutuje-ostrzezenie-andrew-wakefielda/

https://pubmedinfo.org/2019/12/21/zanikanie-matczynych-przeciwcial-przeciw-odrze-swince-i-rozyczce/

Dr Suzanne Humphries: Gdybyśmy dzisiaj przestali szczepić na odrę, to do czego by doszło, to odrodzenie się odry. Większość ludzi zaraziłoby się nią, czuli by się dobrze i wyzdrowieliby, nawet osoby dorosłe. Ludzie myślą, że umrzesz jeśli zachorujesz na odrę jako dorosły. Nie stanie się tak. Jednak jeśli w populacji krąży więcej wirusa, wówczas te nowonarodzone dzieci, które były wcześniej chronione przez matki, są teraz podatne na złapanie go. Zatem, naprawdę znaleźliśmy się w opałach przez ten program szczepień.

„Doprowadziło to również do ponownego pojawienia się obaw dotyczących grupek niezaszczepionych dzieci tam i w całym kraju.”

„Niezaszczepione społeczeństwo jest społeczeństwem zagrożonym. Naraża nas wszystkich na ryzyko.”

Andrew Wakefield: Pogląd, że te dzieci są w jakiś sposób zagrożeniem dla dzieci zaszczepionych. Cóż, jeżeli szczepionki działałyby, to nie byłyby żadnym zagrożeniem. Ale oczywiście one nie działają. To stanowi jeden problem, który mają instytucje ds. zdrowia publicznego.

Hilary Butler: Celem jest zmuszenie wszystkich do zaszczepienia się. A głównym powodem stojącym za tym, by to zrobić, jest pozbycie się niezaszczepionej grupy kontrolnej, tak by nikt nie mógł zobaczyć jak zdrowe są niezaszczepione dzieci w porównaniu do dzieci zaszczepionych.

Andrew Wakefield: Nie są źródłem infekcji. To są najzdrowsze dzieci jakie kiedykolwiek mógłbyś spotkać na swojej drodze. To całe pojęcie odporności stadnej, tak jak powiedziałem, odporności społeczności, cokolwiek to oznacza, jest oparte na totalnym wymyśle. To kłamstwo.

„Czy obwiniamy o to ruch antyszczepionkowy?”

„Cóż, tak. Niestety, te epidemie są skutkiem ruchu antyszczepionkowego.”

Del Bigtree: Nasze media próbują zmusić ludzi do tego by darzyły nienawiścią niezaszczepione rodziny, niezaszczepione dzieci, przez wywoływanie u ciebie strachu przed odrą. A powodem dlaczego odra się rozprzestrzenia są ci ludzie, którzy nie stosują szczepionek. Jednak to co jest w tym przerażające to język. Język namawiający do tego by darzyć nienawiścią dzieci, by nienawidzić ludzi. Mówienie, że przez nich wszyscy jesteśmy zagrożeni.

Jak pisać o szczepionkach – poradnik dla dziennikarzy i felietonistów – Jefferey Jaxen
Dlaczego toksyczny trybalizm niszczy nasze społeczeństwo i co z tym zrobić?

Dr Sherri Tenpenny: Mieliśmy wielopokoleniową indoktrynację uskutecznianą przy pomocy strachu, ponieważ ludzie nie potrafią zrozumieć, że odra jest gorączką, kaszlem, wysypką i może trochę też biegunką, u znacznej większości ludzi, a autyzm naprawdę jest chorobą, ponieważ jest czymś co jest trwałe, co zmienia życie i trwa naprawdę długi okres czasu. Wolałbyś raczej mieć przeziębienie lub grypę, czy wolelibyście raczej mieć dożywotnią karykaturę, ponieważ tak bardzo obawiacie się złapania infekcji?

 

LIST DO REDAKTORA NACZELNEGO re: Przymusowe Szczepienia

“…moje dziecko było zdrowe, silne i pełne życia przed szczepieniem; ale bardzo krótko po nim stało się nijakie i blade, wkrótce pojawiła się choroba…
…dopiero co uciekło przed śmiercią.
Szanowny Panie, wierzę, że możemy posunąć się do stwierdzenia, że dzieci, które zostały zaszczepione  można rozróżnić od tych, które nie są.
Rodzic.
31 grudnia, 1894 roku.”

 

NIEZASZCZEPIENI

 

„Nigdy nie spotkałaś rodzica, który żałowałby, że nie zaszczepił, ale spotkałaś setki i tysiące, którzy żałują.”

Polly Tommey: Zrobiliśmy sobie przerwę po pierwszej części naszej trasy. Wszyscy mieliśmy czas zastanowić się nad tym co się właśnie stało z tą niesamowitą ilością ludzi, którzy się pojawili, by opowiedzieć swoją historię. I to wtedy nagle zdaliśmy sobie sprawę, że niezaszczepieni ludzie stali się tacy z konkretnego powodu. Musimy rozpocząć drugą część naszej trasy przeprowadzając wywiady również z nimi.

Robert F. Kennedy, Jr.: Nie przeprowadzają badań porównawczych zaszczepionych z niezaszczepionymi, ponieważ są przerażeni wynikami. Gdybyś zrobił badanie porównawcze zaszczepionych i niezaszczepionych, wiemy co się stanie. Cały program szczepień zostanie poddany w wątpliwość.

Szczepieni vs Nieszczepieni: Badanie populacji dzieci nauczanych w systemie edukacji domowej celem zilustrowania zachorowalności – Celeste McGovern
Jak działają szczepionki? W dużej mierze nie mamy pojęcia. – Dr Peter Aaby
Badanie WHO dotyczące szczepionek przeciwko malarii stanowi „poważne naruszenie międzynarodowych standardów etycznych” – Peter Doshi

Polly Tommey: Nie zrobią badania zaszczepionych/niezaszczepionych. To my, ludzie, wyjdziemy tam i zobaczymy na własne oczy jakimi osobami są niezaszczepieni. Wiemy jakimi ludźmi są osoby, które odniosły uszczerbek na zdrowiu. Teraz zaglądnijmy do świata ludzi niezaszczepionych. Spójrzcie na te wszystkie niezaszczepione dzieci, które są żywe. Coś nadzwyczajnego.

– Cześć!

– Cześć!

Polly Tommey: W porządku. Czy jest tu ktokolwiek kto został zaszczepiony? Mamusia i tatuś zostali zaszczepieni, ale żadne z was, dzieci, nie zostało, nawet jedno.

„Mają wspaniałe układy odpornościowe. Kiedy zachorują pokonujemy chorobę w jeden dzień.”

„Dwójka moich dzieci jest naprawdę, naprawdę zdrowa.”

„W odniesieniu do zdrowia, jest obłędnie zdrowa. To znaczy, nigdy nie choruje.”

– Oboje są obłędnie inteligentni.

– Ich zdrowie jest niesamowite.

– Bardzo szybko dochodzą do siebie.

„Moje dzieci są super zdrowe.”

„Są naprawdę bardzo zdrowymi dziećmi. Podróżowały do wielu miejsc. Moje dzieci były w Nikaragui. Nie ma drugiego takiego kraju, który bardziej należałby do krajów Trzeciego Świata niż ten. Uwierzcie mi. Nie szczepiliśmy dzieci.”

„Mam super zdrowe, wspaniałe, niezaszczepione dzieci.

Polly Tommey: Jak tam wasze zdrowie?

„Cóż, wszyscy jesteśmy zdrowi i nigdy nie byliśmy u lekarza z jakiegokolwiek powodu, z wyjątkiem złamanej ręki i urazu nerwowo-mięśniowego.”

– Mam troje dorosłych dzieci. Wszystkie są dorosłe.

Polly Tommey: Czy szczepiła Pani swoje dzieci?

– Nie, nie robiłam tego. Wszystkie z nich są całkowicie niezaszczepione. Prawdopodobnie mogłabym policzyć na palcach jednej dłoni to, ile razy musiały pójść do lekarza w całym swoim życiu.

„Mam 15-cioro lub 16-cioro. Nie mogę nadążyć, 15-cioro lub 16-cioro siostrzenic/siostrzeńców, bratanków/bratanic i żadne z nich nie dostało szczepionek. Wszystkie z nich są również bardzo zdrowymi dziećmi.”

„Dziesięcioro wnuków, czworo prawnuków. Piąte w drodze, które również nie zostanie zaszczepione. Wszystkie z nich są wyjątkowo zdrowe.”

„Wszystkie są naprawdę zdrowe. To tak jakby nie miały astmy. To tak jakby nie miały, nie są chore przez cały czas. Łapią przeziębienie i zwalczają je.”

„Za każdym razem kiedy byliśmy w sytuacji, w której moje dzieci chorowały na to samo co dziecko z sąsiedztwa, ich objawy diametralnie się różnią. Radzą sobie o wiele lepiej i zdrowieją o wiele szybciej.”

„Prawdopodobnie byłam chora raz w tym roku i to było tylko przeziębienie. Miałam zatkany nos i to trwało gdzieś ze dwa dni.”

„Nawet jego przyjaciele, którzy zostali zaszczepieni częściowo, są bardziej chorowici. Moje dziecko opuściło może kilka dni w okresie od przedszkola do szóstej klasy.”

„Moja druga przyjaciółka, która ma córkę, która również nie jest zaszczepiona… Widziałam ją w szkole. Zapytałam ją szeptem: “Ile dni szkolnych opuściło twoje dziecko?” I pokazała [dłonią] mi zero… Powiedziałam: “Moje też”.”

Anu Vaidya: To było takie ewidentne, że te dzieci były super, super zdrowe.

 

Dr Suzanne Humphries: Nigdy nie widziałam takiego zdrowia. Nie wiedziałam, że tego typu zdrowie było w ogóle możliwe. Brak potrzeby stosowania antybiotyków w ciągu całego życia.

O odporności niemowląt z dr Suzanne Humphries i Hilary Butler.

„W ciągu całego mojego życia ani razu nie przyjmowałem antybiotyku. 48 lat, nigdy nie brałem antybiotyku.”

„Ma 16 lat. Żadnych alergii, żadnych wysypek, żadnej infekcji ucha, żadnych kolek, żadnych antybiotyków.”

„Nigdy nie przyjmowała leków sprzedawanych bez recepty, ani razu.”

„Żaden z nich nigdy nie miał zastrzyku. Nie brali Tylenolu [paracetamol], Aspiryny, antybiotyku.”

„Żadnego antybiotyku.”

„Żadne z nich, oprócz tego, nie brało antybiotyków ani leków.”

„Nigdy nie brała antybiotyku.”

„Moja córka miała zainfekowany palec u stopy. Ze względu na to przyjmowała raz antybiotyk, ale to wszystko.”

„Ludzie których znam, którzy szczepią… Wiem, że ich dzieci mają więcej, wydaje mi się, więcej problemów zdrowotnych. Mam na myśli to, że moje dzieci tak naprawdę nie mają żadnych, zdecydowanie żadnych przewlekłych problemów zdrowotnych. Nie bierzemy, nigdy nie byli na lekach, nigdy nie potrzebował, chodzili do lekarzy z powodu złamanych kości, dlatego to jedna z rzeczy, za którą lubię lekarzy.”

„Całkowicie nieszczepione dzieci zawsze są tymi najzdrowszymi. Moja córka również miała około trzech infekcji uszu zanim skończyła sześć miesięcy. Po tej wizycie, w wieku sześciu miesięcy, przestaliśmy ją szczepić. Od tamtej pory nie miała ani jednej.”

– Nic.

– Była zupełnie zdrowa.

-Solidne zdrowie.

-Tak.

– Nigdy nie miała infekcji ucha. Właściwie to żadne z nich nie miało.

 

Polly Tommey: A co z infekcjami uszu? Ponieważ masz 14 lat, musiałaś mieć przynajmniej jedną infekcję ucha w swoim życiu.

„Nie.”

„Moja córka ma teraz 12 lat i nigdy nie miała nawet jednej infekcji ucha.”

Polly Tommey: Infekcje ucha?

– Nie, żadne z moich dzieci nie miało nigdy infekcji uszu.

Polly Tommey: Nigdy?

– Nie, żadne z nich.

 

Dr Brian Hooker: Zobaczenie tak wielu dzieci w tych niezaszczepionych populacjach, które nigdy nie miały nawet infekcji ucha… Nie potrafię sobie tego wyobrazić. Mój syn był chodzącą infekcją ucha. Wszystko co robiliśmy to wrzucanie antybiotyków do jego gardła, by powstrzymać infekcje uszu. A teraz masz do czynienia z tymi dziećmi, które nie zostały zaszczepione i znaczna, duża, duża część z nich nigdy, nigdy nie widziała infekcji ucha. To jest po prostu coś niewiarygodnego.

Anu Vaidya: Mam na myśli to, że oczekiwaliśmy, że te dzieci będą nieustannie chore, że ich układy odpornościowe po prostu nie były wspierane. Rzeczywistość była kompletnym przeciwieństwem tego założenia.

Polly Tommey: W ogóle nie byłaś szczepiona?

„Nigdy, nigdy. Jestem po sześćdziesiątce, nigdy nie zostałam zaszczepiona na cokolwiek.”

Polly Tommey: Na cokolwiek?

„Nie, a później miałam dwoje dzieci, które obecnie mają 28 i 30 lat i nigdy nie były szczepione.”

„To jest Palmer. Ma 6 lat. Był chory może cztery dni w ciągu całego swojego życia.”

„Nigdy nie szczepiłam się na świnkę, odrę, ospę wietrzną.”

Polly Tommey: Egzema, astma, infekcja ucha? ADD, ADHD?

– Nie, proszę Pani.

– Nic.

 

Polly Tommey: Autyzm, ADD, ADHD?

„Nie.”

Polly Tommey: Alergia na fistaszki?

„Nic, nic.”

Polly Tommey: Cierpi na egzemę, alergie…?

– Nie.

Polly Tommey: Infekcja ucha?

– Nie, po prostu duże, silne muskuły i naprawdę bystry umysł.

„Dostrzegam różnicę u dzieci. Pracowałam jako przedszkolanka, więc wiem jak powinny wyglądać  dzieci i wiem jak wyglądają obecnie. Obaj moi chłopcy czytali zanim skończyli cztery lata.”

Ojciec: Moja rodzina myśli, że to jak voodoo, że jesteśmy szaleni, wiesz? “Jak możecie nie szczepić?” Ale wtedy, za każdym razem kiedy widzą nasze dzieci, mówią, że to coś niebywałego.

Matka: Jest postrzegana jako dziecko rozwinięte ponad swój wiek. Zanim ukończyła 18 miesięcy śpiewała piosenki. Rozmawiała.

„Jest bardzo bystrym chłopcem. Ma trzy latka i uczy się mandaryńskiego. Zna hiszpański. Zna angielski. Jest dzieckiem dwujęzycznym. Zna język migowy. Jest naprawdę bystrym dzieckiem.”

„Używa języka migowego. Mówi po hiszpańsku.”

– Uczymy go hiszpańskiego.

Polly Tommey: Dwa?

– Dwa lata, tak.

Polly Tommey: Mówi w trzech językach?

– Tak. Zna angielski, hiszpański i język migowy.

„Są bardzo bystre. I to w zasadzie wyzwanie by wyzwać je na pojedynek w czytaniu czy matematyce. Są rozwinięte ponad swój wiek.”

„Wszystkie są bardzo inteligentnymi, z błyskiem w oku i zdrowymi dziećmi.”

„Ma trzy miesiące i jest bardzo silny. Jest super silny. Jest super zdrowy, jest wesoły, cały czas się uśmiecha.”

Polly Tommey: Nie mogę się z tym pogodzić. To czteromiesięczne dziecko w zasadzie wstaje. Tylko ją podtrzymuję. Jest uważna. Jest bardzo silna. To jest najlepsza terapia jaką można mieć. Trzymanie niezaszczepionego dziecka i przytulanie go.

Typowy i nietypowy rozwój 2-miesięcznego dziecka
Typowy i nietypowy rozwój 4-miesięcznego dziecka
Typowy i nietypowy rozwój 6-miesięcznego dziecka

– Przepraszam.

Polly Tommey: Idealnie. Ludzie, wiecie, przepraszam, że was o tym informuję, ale taka jest prawda. To jest to co tutaj widzimy, nie zmyślamy tego. To są ludzie z Ameryki informujący nas o tym, że istnieją dzieci, które zostały zaszczepione i doznały uszczerbku na zdrowiu i o tym, że istnieją dzieci, które nie są szczepione i są zupełnie zdrowe. Nagle wszystko stało się jaśniejsze. W chwili kiedy zaprosiliśmy osoby niezaszczepione do naszego życia, wszystko wzniosło się o tak. Możesz nakręcić materiał na temat SIDS, który złamał nasze serca, a później przyjdzie tu niezaszczepiona rodzina. Niedługo potem dostrzegliśmy, że ta historia jest taka sama, ciągle się powtarza. Tak jak w przypadku osób, które doznały uszczerbku na zdrowiu po szczepionce, jest taka sama, ciągle się powtarza.

Dr Bob Zajac: Robię to już od 15-stu lat, podzielę się z wami tą myślą, że zaszczepione dzieci są najbardziej schorowane, częściowo zaszczepione dzieci nie są tak bardzo chore, a niezaszczepione dzieci są najzdrowsze z nich wszystkich.

Dr Bob Zajac – zdrowie dzieci w mojej klinice kosztuje mnie utratę 700.000 $ rocznie z powodu ich nieszczepienia!

Dr Cornelia Franz: Praktykuję wystarczająco długo, żebym mogła wam powiedzieć, że niezaszczepione dzieci są zdrowsze. Mogę wam również powiedzieć, że jeśli niezaszczepione dzieci stanowią problem, wówczas zgodnie z tym co się tam dzieje, powinno być dużo przyjęć do szpitala wśród moich niezaszczepionych dzieci, łapiących te rzeczy [choróbska]. A widzę coś odwrotnego.

Polly Tommey: Najbardziej interesującymi historiami, które nakręciliśmy, były te w których pierwsze dziecko doznało uszczerbku na zdrowiu lub może drugie, a później mieli więcej dzieci i zdecydowali się ich nie szczepić, ze względu na horror tego co się wydarzyło. Różnica między ich niezaszczepionym dzieckiem, a zaszczepionym, ci sami rodzice, dom, wszystko takie samo, polega na tym, że ich niezaszczepione dziecko jest w 100% zdrowe.

Dr Lisa Rankin: Tak, mam kilku pacjentów w swojej praktyce, którzy mają dwoje dzieci i to są świetne grupy kontrolne, ponieważ większość z nich nie zorientowało się od razu. Zatem, ich dziecko dostało niektóre szczepionki, ale oni wszyscy przestali je szczepić stosunkowo wcześnie. Istnieje duża różnica między tym dwojgiem dzieci i stopniem w jakim zostały dotknięte przez szczepionki. Mam na myśli to, że jeśli dostrzeżesz i zbierzesz razem wszystkich tych ludzi, którzy mają takie samo doświadczenie, to myślę, że zauważysz tę samą rzecz w każdym z tych przypadków. Poziom tego drugiego dziecka i to w jakim stopniu to na nie wpłynęło będzie o wiele niższy, jeśli w ogóle, w porównaniu do pierwszego dziecka, które przyjęło wszystkie szczepionki.

 

Polly Tommey: Czy rozwiązała Pani tę sytuację na czas dla swojego kolejnego dziecka?

– O, tak, nie była szczepiona.

Polly Tommey: W ogóle?

– Nie, zdecydowanie nie.

Polly Tommey: Żadnej witaminy K, niczego?

– Nie.

Polly Tommey: Wiem, że to nie szczepionka, ale nic?

– Nic.

Polly Tommey: Zatem, jak się miewa?

– Fantastycznie. Jest całkowicie normalna, piękna, bystra, troszczy się o swojego brata. Nigdy, nie zażywała ani jednego antybiotyku w ciągu całego swojego życia. Jest okazem zdrowia.”

Polly Tommey: Tak więc, kolejne czworo Pańskich dzieci nie dostało żadnych szczepionek?

– Nie.

Polly Tommey: W ogóle?

– Żadnych.

Polly Tommey: O rany. Jak by je Pan opisał?

– Są świetne.

Polly Tommey: W porównaniu do zaszczepionego dziecka.

– Są o wiele zdrowsze niż najstarsze. Szybciej pokonują choroby.

„Czwórka moich niezaszczepionych dzieci jest o wiele zdrowsza niż moje zaszczepione dziecko. Kiedy choruje, choruje poważniej niż reszta z nich i częściej niż reszta z nich. Leży w łóżku dłużej niż reszta z nich. Czy szczepionka ma coś z tym wspólnego czy nie, tego nie wiem. Jednak wydaje mi się, że jest to okropny zbieg okoliczności.”

„Lądowałam na izbie przyjęć z moim starszym synem cały czas, a ta dwójka nigdy nie choruje.”

– Kiedy moi chłopcy byli mali, przechodziliśmy przez wiele metod leczenia związanych z astmą i oddychaniem i ciągle dostawali antybiotyki. Żadnych infekcji uszu, ale wszystkie te inne rzeczy.

Polly Tommey: A te dziewczynki nie łapią…

– Te dziewczynki, nie.

„Nigdy niczego nie potrzebowała, a ma dwa lata. Do tego czasu, to dziecko było już w szpitalu. Miał, przyjmował kilkanaście razy antybiotyki.”

„Lucas jest jedynym dzieckiem, które nie dostało ani jednej szczepionki. To ciekawe. Jest naszym najzdrowszym dzieckiem. Nigdy nie był chory, był tylko przeziębiony.”

„Ona zawsze choruje jako ostatnia i jest pierwszą, która czuje się lepiej.”

„Jego lewe ucho, uszkodzenie wywołane infekcją było tak znaczne, że w pewnym sensie musieli odbudować jego błonę bębenkową. Jedną z prostych różnic, które dostrzegam jest to, że nasze 13-miesięczne dziecko nie miało nawet jednej infekcji ucha.”

„Riley nie miał żadnych. Tak więc, Caden łapie infekcję gardła około trzech razy do roku. Cierpi również na alergię i ADHD. Ale nadal cię kochamy. Nadal jesteś bardzo bystry. Nie martw się. Riley był chory raz.”

„Moja pierworodna jest najbardziej chorowitym dzieckiem jakie mam. Zachoruje. Będzie chora najdłużej. Będzie najciężej przechodziła chorobę. Właściwie, to znaczy, wydaje mi się, że będzie czuła najgorszy ból lub wystąpi u niej więcej objawów niż u trojga moich pozostałych dzieci. Może będą chorować jeden dzień, mniej niż 24 godziny. I po wszystkim, są zdrowe. Ich organizm naprawdę uczy się, wie jak ma to zwalczyć, bez względu na chorobę z jaką wejdą w kontakt.”

„Dostaje odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu na skutek szczepionki z Vaccine Injury Compensation Progam.”

„Moje najstarsze dzieci, cała trójka cierpi na egzemę, cierpi z powodu alergii, zaparć. Chorują jako pierwsze.”

– Jedyny raz kiedy poszedł do lekarza na bilans był wtedy kiedy prosił o to żeby mógł pójść. Chciał zobaczyć jak to jest pójść do gabinetu lekarza.

Polly Tommey: Chciałeś pójść zobaczyć lekarza?

– Mhm.

Polly Tommey: Ok, tak, no tak.

– Cóż, jako że Keenan musi tam chodzić tak często, to on chciał sprawdzić jak to jest tam pójść.

Polly Tommey: Czy u twoich niezaszczepionych dzieci występują wszystkie uszczerbki na zdrowiu, które tak powszechnie dostrzegamy u dzieci zaszczepionych? Czy miewają infekcję uszu, biorą antybiotyki, mają egzemę, astmę, alergie?

– Nic z tych rzeczy.

Polly Tommey: Nic?

– Nie.

Polly Tommey: Tak więc wyniki twoich badań pokazują, że niezaszczepieni są ponaddźwiękowo zdrowi, a zaszczepieni nie są zdrowi.

„Tak. W porządku.”

Polly Tommey: Zatem, jaki jest wniosek z badania porównawczego zaszczepionych/niezaszczepionych w twoim domu?

„Że niezaszczepione dzieci są o wiele zdrowsze.”

„Nie martwię się o odrę, nie martwię się o polio, nie martwię się o te rzeczy w jej przypadku, ponieważ posiada silny układ odpornościowy. Martwię się o to w przypadku mojego syna, który został w pełni zaszczepiony, ponieważ nie będzie w stanie przetrwać jakiejkolwiek z tych chorób, mimo tego,  że został na nie zaszczepiony.”

„Szczerze mówiąc boli mnie kiedy patrzę na rozwój mojego syna, ponieważ widzę jak moja córka mogłaby sobie radzić. I czuję olbrzymie poczucie winy za to, że ją zaszczepiłam.”

„Tak więc w naszym scenariuszu, mamy kontrolę nad wieloma różnymi zmiennymi. Ta sama genetyka, ta sama matka i ojciec, to samo środowisko, w przypadku wszystkich trojga dzieci. I kluczowym dyskryminatorem, który sprawia, że te dzieci różnią się między sobą, jest obecność lub poziom, do którego są zaszczepione.”

 

Dr Suzanne Humphries: Spójrz na te zaszczepione/niezaszczepione rodziny, które są kontrolowane pod kątem genetyki. Są kontrolowane pod kątem spożycia jedzenia, ich środowiska i wszystkiego innego. Konsekwentnie dostrzegamy, że niezaszczepieni, nieszczepione dzieci są o wiele zdrowsze.

Polly Tommey: To wszystko co zawsze słyszymy: infekcje uszu, antybiotyki, przeraźliwy piskliwy krzyk u zaszczepionych; niezaszczepieni, nie mają żadnych z powyższych. I to prawdopodobnie stało się najbardziej ekscytującym odkryciem z całej naszej trasy.

Dr Suzanne Humphries: Teraz kiedy zobaczyłam tego tak dużo i zobaczyłam tak wielu zaszczepionych/niezaszczepionych członków rodzin z tą samą nicią, niezaprzeczalne jest to, że układ odpornościowy niezaszczepionego dziecka będzie o wiele sprawniejszy, że ich mózgi w rzeczywistości funkcjonują lepiej. I kiedy zrozumiesz jak działają szczepionki i jakie są składniki szczepionek, włącznie z aluminium i co wszystkie te stany zapalne robią z każdym człowiekiem, bez względu na wiek, wówczas zupełnie logicznym staje się fakt, że na dłuższą metę to dziecko będzie o wiele sprawniejsze i o wiele zdrowsze, zdolne do stoczenia bitwy przeciwko każdej chorobie, która się pojawi, z których większość nie ma pasującej do niej szczepionki.

Aluminium w mózgu osób autystycznych – prof. Chris Exley

 Dr Brian Hooker: Kiedy wyjdziesz do populacji i zaczniesz spotykać się z ludźmi, którzy dzięki temu, że słyszeli o naszych historiach, nie zaszczepili swoich dzieci i widzisz te cudowne, zdrowe, szczęśliwe, silne dzieci, wtedy to po prostu robi różnicę na całym świecie.

Andrew Wakefield: To są dzieci, których właśnie teraz potrzebujemy do tego, by przede wszystkim chroniły wszystkie inne i nie można ich zmuszać do tego, by zostały zaszczepione za pomocą przepisu prawa, ale należy je chronić, ponieważ w przyszłości będą troszczyć się o dzieci, które doznały uszczerbku na zdrowiu.

Polly Tommey: Nie ma wątpliwości co do tego co widzieliśmy, co my wszyscy razem widzieliśmy. Było to tą samą rzeczą. Zdrowie, zdrowie, zdrowie u niezaszczepionych; uszczerbek na zdrowiu, uszczerbek na zdrowiu, uszczerbek na zdrowiu u zaszczepionych. Ta sama historia.

„To nie oznacza, że nigdy niczego nie złapią. Wiesz, jedyną rzeczą jaką to mi podpowiada, to fakt, że moje dzieci są wolne od szczepionek. Moje dzieci nigdy, przenigdy, przenigdy nie doznają uszczerbku na zdrowiu, przenigdy, na 100%. Nigdy nie doznają uszczerbku na zdrowiu.”

Polly Tommey: Mam na myśli to, że gdybym debiutowała w roli rodzica i nie słuchałabym tych historii osób niezaszczepionych w kółko, to byłoby to dla mnie przegraną. Będę podążała waszą ścieżką.

„Tak. Nie rozumiem dlaczego miałabyś tego nie robić. Kiedy widzisz niezaszczepione dziecko, zupełnie zdrowe, dobrze rozwijające się, uważne, a potem widzisz te wszystkie chore dzieci, które nieustannie chodzą do lekarzy, przyjmują antybiotyki i są szczepione. Widzisz tą całą egzemę, którą mają, lub astmę, alergie, wszystkie te rzeczy, którymi te dzieci zostały dotknięte, wybór zdrowego dziecka w przeciwieństwie do chorego, to tak naprawdę twój wybór.”

Dr Brian Hooker: Kiedy usłyszałem o autobusie, nie posiadałem się ze szczęścia i gdy w końcu byliśmy w stanie zobaczyć go bezpośrednio i napisać na nim imię Steve’a, to była dla nas niesamowicie emocjonalna chwila.

Polly Tommey: Widziałeś emocje osoby, która doznała uszczerbku na zdrowiu lub rodzica dziecka, które doznało uszczerbku na zdrowiu lub nie żyło, kiedy pisali jego imię. Napisanie imienia na autobusie  było swego rodzaju ulgą dla nich. To tak jakby ktoś ich słyszał, jakby ktoś mówił:  “Tak, nie jesteś sam. Tak, to się wydarzyło”.

Dr Brian Hooker: To dało głos ludziom, którzy są go pozbawieni, którzy są zamknięci w ciasnej klatce w swoich domach, zajmując się dziećmi, które doznały uszczerbku na zdrowiu po szczepionce oraz osobami dorosłymi, które doznały uszczerbku na zdrowiu po szczepieniach.

Polly Tommey: Wiedziałam, że pojawią się tam tłumy ludzi. Ludzie są wszystkim. Zatem, kiedy ludzie zaczęli mówić, co w rzeczywistości zrobili, ruch ten będzie stale się rozrastać. To druga strona jest tą, która musi teraz pomachać białą flagą, to koniec.

„To nie tak, że cokolwiek zyskujemy przez mówienie o tym otwarcie. Strata przyjaciół i członków rodziny, ludzie nie będą chcieli z nami o tym rozmawiać, wyrzucają cię z grup dla mam, wyrzucają cię z gabinetów lekarskich. Mówienie o tym otwarcie nie jest dla nas korzystne. Ale jeśli moja historia lub któraś z naszych historii pomoże uratować jedno dziecko przed byciem skrzywdzonym lub  przed śmiercią, wtedy było warto to zrobić. Nie możesz odejść od czegoś takiego jak to, znać prawdę i nie powiedzieć niczego. Nie możesz.”

Polly Tommey: Co myśmy zrobili tym wszystkim ludziom? Odebraliśmy im życie jakie powinni mieć. Zniszczyliśmy mózgi niezliczonej liczbie osób na całym świecie.

Nano-cząsteczki metali niszczą DNA mózgu – Trinity College w Dublinie
Ciąża, Odporność, Schizofrenia i Autyzm – dr Paul Patterson

Andrew Wakefield: To można zmienić i to się zmieni i wygramy tę bitwę jeśli to nią jest. Wygramy ją za pomocą historii rodziców. Wygramy ją dzięki rodzicom mówiącym ich prawdę, wygramy ją dzięki lekarzom i pielęgniarkom, którzy wstają i mówią: “Taka jest prawda”.

Polly Tommey: Gdybym widziała, że szczepionki mogą powodować uszczerbek na zdrowiu, poza autyzmem, uszczerbek na zdrowiu nie do uwierzenia. Gdybym słyszała, że lekarze, środowisko medyczne, nie zostało wyszkolone w zakresie szczepionek i gdybym widziała zdrowie niezaszczepionych osób, nie ma mowy, że bałabym się odry, świnki, różyczki, ospy wietrznej, wszystkich tych chorób, na które szczepimy nasze dzieci. Nie bałabym się ich.

Del Bigtree: Film pt. “Wyszczepieni” dostanie spory kredyt zaufania, ale największy kredyt zaufania, w który naprawdę wierzę to ten ruch i zmiana, którą dostrzeżemy pewnego dnia, którą będziemy zawdzięczać tym rodzicom gdzieś tam, tym, którzy opowiedzieli o swoich uszczerbkach na zdrowiu, którzy już się nie bali. Tym, którzy przyprowadzili ze sobą swoje niezaszczepione dzieci i ujawnili swoje historie. Tym, którzy byli wystarczająco odważni, by opowiedzieć swoją historię, którzy poruszyli innych na tyle by przyszli i opowiedzieli swoją historię. A teraz, na całym świecie, ludzie opowiadają swoje historie. To się nazywa ruch. To jest to, co tak naprawdę się wydarzyło. Ten autobus, ta trasa, historie tych ludzi to, to co zmieniło klimat i dyskusję wokół tematu szczepionek.

Andrew Wakefield: Cóż, za 10 lat spojrzymy wstecz na to doświadczenie i zadamy sobie pytanie: “Co oni sobie myśleli?”

Polly Tommey: Autobus może jechać w dalszą trasę, dalej i dalej. My tylko dotknęliśmy czubka góra lodowej.

 

Na dzień dzisiejszy [powstania filmu], na autobusie widnieje
7.044 nazwisk.
Zespół Vaxxed odwiedził 45 stanów w USA oraz Kanadę, Anglię, Szkocję, Irlandię, Australię i Nową Zelandię.
Gdziekolwiek byśmy nie pojechali historie były takie same…

 

 

Wyszczepieni – cz. 1 – od TUSZOWANIA faktów do KATASTROFY

Vaxxed 2 / Wyszczepieni DWA – Historie Ludzi – napisy PL

https://gloria.tv/post/L7sCjP4mK3n42L77zdqYkxf7u

https://www.cda.pl/video/51190236e