Potencjalne problemy autoimmunologiczne szczepionek na Covid-19
Wywiad Dela Bigtree z profesorem Christopherem Shaw o potencjalnych problemach autoimmunologicznych i neurologicznych po podaniu szczepionek opartych o technologie mRNA.
Słowa Alergia i Anafilaksja zostały utworzone, aby opisać szkody po szczepionkach
Jedną z rzeczy, które staram się robić regularnie, to utrzymywać kontakt z naukowcami, których już mieliśmy przyjemność gościć, osobami, które przewijają się gdzieś w tle, niektóre z nich same się do nas zgłaszają z pytaniami. Jakie pytania można by postawić, jeśli chodzi o szczepionkę przeciwko koronawirusowi?
Pojawiają się już oczywiste pytania, które jak sami producenci przyznają, nie znalazły jeszcze odpowiedzi. Pytania takie jak mechanizm zatrzymywania transmisji wirusa przez szczepionkę,
Oni przyznają, że nie wiedzą, czy zatrzymuje transmisję. Nie mam pojęcia, jak to coś może się nazywać szczepionką zanim nie wykazane zostanie, że powstrzymuje zakażenie i transmisję wirusa.
Czego nie wiemy o szczepionce na COVID-19 [FDA -17 grudnia 2020]
Społeczne procesy poznawcze – Józef Kossecki
Wydaje się, że nauka nie funkcjonuje już tak, jak powinna, gdzie sednem było stawianie trudnych pytań, skrupulatne testowanie teorii, gdzie rzeczywiście, nie wiem, konsultowano pewne wątpliwości z kardiologami czy neurologami, zasięgano ich opinii.
Popełniliśmy mnóstwo materiałów odnośnie układu immunologicznego i potencjalnych problemów autoimmunologicznych w kontekście szczepionki przeciwko COVID-19.
Dyskutowaliśmy z lekarzami-specjalistami kwestie związane z problemami z płodnością. Rozmawiałem z neurologiem, który zajmował się zawodowo tą materią, który wskazał nam mnóstwo badań na temat zagrożenia wynikającego z [soli] aluminium dodawanego do szczepionek.
Oczywiście mam tu na myśli światowej sławy naukowca z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej, dr Christophera Shawa. Jest mi niezmiernie miło gościć go w naszym programie
Chris, kiedy się spotkaliśmy wcześniej, podjąłeś pewien temat, po czym ja zaproponowałem, byś opowiedział o tym na żywo w programie The Highwire.
Potencjalne problemy autoimmunologiczne
W kontekście neurologii zgłaszanych jest mnóstwo wątpliwości odnośnie tego, że inicjowanie do wytwarzania przez komórki organizmu białka S (kolcowego) przy jednoczesnej nadziei, że organizm będzie w stanie wyprodukować odpowiednie przeciwciała, może zainicjować proces prowadzący do przewlekłych chorób autoimmunologicznych.
Oczywiście pojawiają się wyjaśnienia, ale dowodów naukowych jak na lekarstwo. Ty jednak masz konkretne wątpliwości jeśli chodzi o mózg. Wyjaśnij proszę.
Dr Christopher Shaw: Moja obawa, właściwie szereg obaw, wynika z tego, że podczas przeglądu dokumentacji Pfizera i Moderny odnośnie 3. fazy badań klinicznych bezpieczeństwa szczepionek, natrafiłem na kilka aspektów, które mnie zaniepokoiły.
Jedne z głównych dotyczył porażenia Bella. Postanowiłem przejrzeć literaturę badań nad zwierzętami i trafiłem na artykuły naukowców z Moderny, które dotyczyły losów molekuły mRNA, konstrukcji mRNA z glikolem polietylenowym [PEG], a mianowicie tego co się z tym dzieje w organizmie.
Zidentyfikowano te cząsteczki w różnych regionach organizmu. Oficjalna wersja jest taka, że po podaniu szczepionki domięśniowo już tam pozostaje, przedostaje się do komórek, po czym przyłącza się do rybosomów następnie komórki wytwarzają białko, które prezentowane jest układowi odpornościowemu. I wszystko jest gotowe.
Problem jest taki, że w ich własnym badaniu, przeprowadzonym w 2012 r., którego pierwszym autorem był Kapil Bahl, w tabeli 1. zamieszczonej w artykule możemy się przekonać, że ten materiał matrycowy – fakt, był to inny wirus, ale to było badanie testowe szczepionki na bazie mRNA i podobnie jak w przypadku testów Pfizera i Moderny na organizmach ludzkich, wyniki początkowej odpowiedzi odpornościowej wyglądają bardzo dobrze, ale jednocześnie identyfikuje się odkładanie się materiału matrycowego w mózgu i innych częściach ciała.
To nam już coś sugeruje jeśli chodzi o szybkość rozkładania się tego materiału w organizmie. Jak pamiętamy, że główną przyczyną przechowywanie szczepionki w niskich temperaturach było to, że jest to bardzo niestabilna molekuła, która inaczej się rozpadnie. Jakimś sposobem jednak się nie rozpada i przedostaje się do różnych organów, w tym mózgu.

Preclinical and Clinical Demonstration of Immunogenicity by mRNA Vaccines against H10N8 and H7N9 Influenza Viruses; Mol Ther. 2017 Jun 7;25(6):1316-1327. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28457665/
Tabelka ta pokazuje, że jest to coś, co musimy brać pod uwagę i zbadać wnikliwiej, a nie ot tak dopuścić do obiegu w 7 miliardowej populacji. A konsekwencje tego są nieuniknione. Nie rozumiemy, dlaczego tak się dzieje.
Nie są to duże ilości w porównaniu do tkanki mięśniowej, ale nie powinna ta substancja się w ogóle odkładać.
Del Bigtree: Chciałbym podchwycić ten wątek, gdyż oczywiście były to badania na modelach zwierzęcych, prawda? Tak więc nie ma problemu z uśmierceniem zwierzęcia po podaniu badanej substancji na bazie technologii mRNA.
Spójrzcie tylko, gdzie zidentyfikowano ten materiał w organizmie zwierzęcia Materiał ten pojawił się wszędzie. Mówimy tu o szpiku kostnym, mózgu, naczyniach limfatycznych, sercu, nerkach, wątrobie, płucach. Jeśli celem był rozprowadzenie materiału po całym organizmie, to operacja zakończyła się sukcesem.
Moje pytanie zatem, ponieważ widziałem materiały wideo udostępnianie przez lekarzy mówiące, że wszelkie obawy odnośnie przenikania tej substancji przez barierę krew-mózg są nieuzasadnione, co udowodniono.
Laik taki jak ja zadaje sobie pytanie, dlaczego w ogóle mówi mi się o takich szczegółach? Po pierwsze, dlaczego ewentualne przenikanie tej bariery byłoby problemem? Dlaczego porusza się ten wątek w tak asekuracyjny sposób? Spytam więc Ciebie, jaki potencjalny problem wyniknąłby z ewentualnego przedostania się tej substancji do mózgu?
Białko S1 SARS-CoV-2 przekracza barierę krew-mózg u myszy
“Nie jest jasne, czy koronawirus 2, który powoduje zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej [COVID-19] może dostać się do mózgu. Koronawirus od zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2 wiąże się z komórkami poprzez podjednostkę S1 białka kolcowego. Pokazujemy, że wstrzyknięte dożylnie białko S1 (I-S1) z radiojodem z łatwością przekroczyło barierę krew-mózg u samców myszy, zostało wchłonięte w obszarze mózgu i dostało się do przestrzeni miąższowej mózgu. Białko I-S1 było również wychwytywane przez płuca, śledzionę, nerki i wątrobę. I-S1 podane donosowo również przedostało się do mózgu, chociaż na poziomach mniej więcej dziesięciokrotnie niższych niż po podaniu dożylnym. Genotyp apolipoproteiny E [ApoE] i płeć nie wpływały na wychwyt I-S1 w całym mózgu, ale miały zmienny wpływ na wychwyt przez opuszkę węchową, wątrobę, śledzionę i nerki.Wychwyt I-S1 w hipokampie i opuszce węchowej był zmniejszony przez zapalenie wywołane lipopolisacharydami. Badania mechanistyczne wykazały, że I-S1 przenika przez barierę krew-mózg na drodze transcytozy adsorpcyjnej i że mysi enzym konwertujący angiotensynę 2 [ACE2] jest zaangażowany w wychwyt w mózgu i płucach, ale nie w nerkach, wątrobie czy śledzionie.” – Nat Neurosci. 2020 Dec 16. The S1 protein of SARS-CoV-2 crosses the blood–brain barrier in mice https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33328624/
Dr Christopher Shaw: Cóż, na początek powiedziałbym, że mogłoby to wywołać reakcję autoimmunologiczną w mózgu. Zapalenie mózgu. Kiedy wprowadzasz do mózgu białko, w tym przypadku może to być skutkiem obecności wspomnianej konstrukcji mRNA, ryzykujesz reakcją w postaci aktywacji komórek mikroglejowych układu odpornościowego.
Jak szczepionka może uszkodzić Twój mózg – dr Russell L. Blaylock
Komórki te zaczną atakować komórki uwalniające dane białko. Po uporaniu się z nimi problem być może zniknie, a komórki staną się nieszkodliwe. Obowiązkiem producenta jest pokazanie, że dany materiał jest bezpieczny. Wspomniane badania na myszach z 2017 roku właśnie temu miały służyć.
Moim zdaniem należy przeprowadzić bardziej rygorystyczne badania przed wykonaniem takiego eksperymentu na 7 miliardach ludzi.
„W pracach nad nową szczepionką pominięto standardowo wymaganą fazę przedkliniczną z wykorzystaniem modeli zwierzęcych. W przypadku tego konkretnego preparatu konieczne byłoby przeprowadzenie testów na transgenicznych gryzoniach. (…) Wyhodowanie adekwatnej ilości zwierząt GMO potrzebnych do badań zajęłoby wiele tygodni. Ze względu na rozwijającą się sytuację pandemiczną stwierdzono, że konieczne jest przyspieszenie prac badawczych, z pominięciem tego etapu”. – Źródło: Mechanizm działania eksperymentalnej szczepionki mRNA-1273, Biotechnologia pl, 17.06.2020 https://biotechnologia.pl/biotechnologia/mechanizm-dzialania-eksperymentalnej-szczepionki-mrna-1273,19826
Nie chcemy przecież, aby doszło do sytuacji, że po 2 czy 3 latach nagle zastanawiamy się, skąd taki odsetek reakcji autoimmunologicznych. To jest zasadna obawa. Uważam, że leży w kompetencji firm oraz instytucji takich jak NIH i CDC, które przecież odpowiadają za nadzór nad bezpieczeństwem tych substancji, by stosowne badania zlecić.
Jasno widać na podstawie danych zebranych przez Modernę, że ta substancja przedostaje się do różnych części organizmu, w tym mózgu. Niewiele wprawdzie, ale pytanie, jaka ilość jest bezpieczna? Nie wiemy. Te badania miały charakter krótkoterminowy – zwierzęta były utylizowane kilka dni po podaniu szczepionki.
Ile więc ostatecznie tej substancji się odkłada? Dlaczego tak się w ogóle dzieje jest dla mnie niezrozumiałe w kontekście tego, co słyszymy o dużej niestabilności tej molekuły.
Cząsteczka ta nie powinna odkładać się w organizmie, ale tak najwidoczniej nie jest. Ich własne dane to pokazują. Może gdzieś popełniono błąd, doszło do jakiejś pomyłki, ale wtedy robi się kolejne badania, a nie przechodzi się nad tym do porządku dziennego.
Del Bigtree: Pełna zgoda. Kiedy wspomniałeś o chorobach autoimmunologicznych, o konsekwencjach w postaci autoimmunologicznego zapalenia mózgu… Mi zawsze choroba autoimmunologiczne kojarzyła się bardziej z ciałem. Powiedziałeś, że komórki glejowe w mózgu, które niejako odpowiadają za reakcje immunologiczne w mózgu, kiedy wspomniałeś o stanie zapalnym, czy miałeś na myśli ryzyko wywołania obrzęku mózgu?
Dr Christopher Shaw: Nie mam pewności co do takiej możliwości, opieram się na jednym artykule, ale istnieje szereg innych, które w istocie pokazują to samo. Jeśli obrócisz komórki mikroglejowe przeciwko jakiemuś celowi w mózgu, to jakaś reakcja zapalna wystąpi. Docelowe komórki zaczną być atakowane.
Jako neurolog zajmuję się chorobami neurodegeneracyjnymi. Cechą charakterystyczna wszystkich tych chorób, praktycznie wszystkich, jest błędnie pofałdowana/rozwinięta proteina/białko. Dzieje się tak w przypadku choroby Lou Gehriga, Alzheimera, Parkinsona, Huntingtona. W każdym z tych schorzeń jest to inne białko, ale wszystkie mają tendencję to tworzenia nieprawidłowych struktur przestrzennych, zwanych beta harmonijkami [Beta sheets].
W tej sytuacji w różnych częściach organizmu, w tym w mózgu, inicjujemy w komórkach proces wytwarzania protein, które są uwalniane na zewnątrz tych komórek. Ale czy na pewno proces ten zachodzi w taki sposób, jak nam się wydaje? Czy przypadkiem nie otrzymujemy klastrów błędnie rozwiniętych białek, które odkładają się w neuronach?
To było by wielce niepożądane. Chcemy wiedzieć, gdzie znajdują się ta molekuły, jak duża jest jej ilość i które konkretnie grupy neuronów obrała sobie za cel. Tego typu pytania i problemy firmy te normalnie pragnęłyby rozwiązać na długo przed przekazaniem substancji do certyfikacji, by uniknąć przyszłych niespodziewanych problemów.
Del: Bigtree: Co byś doradził w takiej sytuacji? Ile czasu potrzeba, aby udzielić jasną odpowiedź… Rozmawiałem z wieloma naukowcami podnoszącymi różne wątpliwości, rozmawialiśmy na temat kwestii łożyska, ryzyka wystąpienia odpowiedzi immunologicznej na białko S (kolcowe) ze szczepionki, które przypominają strukturą białka tworzące łożysko.
Gdyby zadzwonił do Ciebie ktoś z Moderny czy Pfizera, czy sam Anthony Fauci mówiąc, że jesteś dobry w przygotowywaniu badań nad mózgiem i zapytał, ile czasu byś potrzebował na zaplanowanie i przeprowadzenie badania pozwalającego wykazać ewentualne problemy ze szczepionką na bazie mRNA w kontekście ryzyka przedostania się jej do mózgu? Jak wyglądałby ten proces?
Dr Christopher Shaw: Jeśli miało to być przeprowadzone na myszach czy małpach, to kwestia sprowadza się do wysokości finansowania. Te badania na myszach były prowadzone na nikłej próbie, gdzie na grupę przypadały trzy osobniki. Optymalnie chciałbyś od 10 do 15 osobników na grupę, przy czym liczbę grup ustalasz w zależności od potrzeb.
Następnie należałoby wykonać dokładne badania histologiczne oraz biochemiczne na tkankach mózgowych osobników. Myślę, że zajęłoby to jakiś rok, raczej nie dłużej. Czy przekroczyłoby to ich budżet? Pewnie nie, skoro dysponują miliardami dolarów. Wielu naukowców jest w stanie takie badania poprowadzić, nie muszę być to ja.
Po takich badaniach mielibyśmy wiedzę odnośnie ewentualnych problemów. Nie tylko otrzymalibyśmy obraz tego, jakie ewentualnie zmiany zachodzą i które obszary mózgu są narażone, ale także otrzymalibyśmy obraz skutków na poziomie komórkowym i biochemicznym.
Znów, to nie jest trudne, metody są powszechnie dostępne, zajęłoby to rok, może mniej, a w zamian otrzymalibyśmy jaśniejszy obraz sytuacji. Fakt, że [producenci] takich testów nie przeprowadzają, to nic niezwykłego, rzadko korporacje przeprowadzają badania histologiczne tkanek mózgu na modelach zwierzęcych.
Wytyczne Dotyczące Przedklinicznych Badań Farmakologicznych i Toksykologicznych Szczepionek – EMA
Czy na pewno szczepionki to najlepiej przebadane produkty firm farmaceutycznych? Sprawdźmy.
Jednak w tej sytuacji, gdy jest presja na jak najszybsze dostarczenie produktu, myślę, że takie badania są konieczne. A nie jest to nic trudnego.
Del Bigtree: Dr Shaw, dziękuję za podzielenie się Pańskim punktem widzenia, bo jak się wydaje, to powinniśmy zapytać… Wydaje mi się, że ludzie zakładają, że naukowcy i osoby zatroskane o los ludzkości, ludzie tacy jak Bill Gates czy naukowcy tacy jak Pan, dokładają wszelkich starań, by rozwiać potencjalne wątpliwości przed narażeniem życia ludzi.
Czy jesteś skłonny zgodzić się z opinią, że popełniliśmy falstart, że wdrożyliśmy tę technologię zanim ją w pełni dopracowaliśmy?
Dr Christopher Shaw: Tak uważam. Moim zdaniem jest to zakrojony na wielką skalę eksperyment, który powinien być przeprowadzony w laboratorium na modelach zwierzęcych, a nie na ludziach. Odpowiedzi poznamy za jakiś czas.
Wiem, że masz już przygotowane materiały wideo. Odpowiedzi poznamy w najbliższych miesiącach czy latach. Problemem jest to, że w wyniku tego eksperymentu ucierpią ludzie.
Del: W istocie szokujące. Cieszę się, że nie ustajesz w swojej pracy, stawiasz pytania, zasadne pytania naukowe. Dziękuję Ci, Chris, za znalezienie dla nas czasu i mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Zwłaszcza, jeśli chodzi o kwestie związane z mózgiem i problemy osób zaszczepionych w tym zakresie.
Dr Christopher Shaw: Miejmy nadzieję, że to nie będzie problem. Miejmy nadzieję, że to nie będzie aż tak poważny problem, jak może być. Ale znów, jedyną możliwością przekonania się jest obserwacja efektów prowadzonych szczepień oraz monitoring zdrowia osób zaszczepionych. Ale jak powiedziałem, te testy powinny być już dawno zrobione. Cała przyjemność po mojej stronie, Dell.
Del Bigtree: Życzę zdrowia.
Zobacz na: Definicja przypadku COVID w badaniach Pfizera i Moderny
Jak skuteczna jest szczepionka na COVID-19?
Badania kliniczne szczepionek na Covid-19 pokazują, że protokoły opracowane są tak, żeby zakończyły się sukcesem. – prof. William A. Haseltine
Peter Doshi: Szczepionki w 95% skuteczne? Potrzebujemy więcej szczegółów i surowych danych od firm Pfizer i Moderna
Szczepionki mRNA: wzrost liczby spontanicznych aborcji o ponad 80%
Potencjalne problemy autoimmunologiczne i neurodegeneracyjne szczepionek na Covid-19 – napisy PL
“86-letni mężczyzna, u którego wcześniej nie występowały objawy, otrzymał pierwszą dawkę szczepionki Pfizera – BNT162b2 mRNA na COVID-19. Zmarł 4 tygodnie później z powodu ostrej niewydolności nerek i układu oddechowego. Chociaż nie występowały u niego żadne objawy charakterystyczne dla szczepionki COVID-19, przed śmiercią wykonano u niego test na obecność wirusa SARS-CoV-2, który wyszedł pozytywny. Wiązanie antygenu z białkiem kolcowym (S1) wykazało znaczące poziomy dla immunoglobuliny (Ig) G, podczas gdy nukleokapsyd IgG/IgM nie był wywoływany. Przyczyną zgonu było ostre zapalenie oskrzeli i niewydolność kanalików; nie zaobserwowaliśmy jednak żadnych charakterystycznych cech morfologicznych dla COVID-19. Pośmiertne mapowanie molekularne metodą łańcuchowej reakcji polimerazy w czasie rzeczywistym wykazało wirusowe RNA w prawie wszystkich badanych narządach (gardło, błona śluzowa węchowa, tchawica, płuca, serce, nerki i mózg) z wyjątkiem wątroby i opuszki węchowej. Wyniki te mogą sugerować, że pierwsze szczepienie wywołuje immunogenność, ale nie odporność sterylizującą/netralizującą.” – Int J Infect Dis. 2021 Apr 16;107:172-175; First case of postmortem study in a patient vaccinated against SARS-CoV-2 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33872783/