Przerażające amerykańskie korzenie nazistowskiej eugeniki – Edwin Black

Przerażające amerykańskie korzenie nazistowskiej eugeniki – Edwin Black

Wrzesień 2003

Edwin Black jest autorem „IBM i holocaust” oraz „Wojna przeciw słabym: Eugenics and America’s Campaign to Master Master Race”, na bazie których powstał ten artykuł.

Hitler i jego poplecznicy gnębili cały kontynent i eksterminowali miliony, dążąc do tak zwanej „rasy panów”. Ale koncepcja białego, jasnowłosego, niebieskookiego przedstawiciela [pana] rasy nordyckiej nie pochodziła od Hitlera.

Amerykańskie korzenie nazistowskiej eugeniki

 

Pomysł został stworzony w Stanach Zjednoczonych i kultywowany w Kalifornii, na dekady zanim Hitler doszedł do władzy. Kalifornijscy eugenicy odegrali ważną, choć mało znaną rolę w kampanii amerykańskiego ruchu eugenicznego na rzecz czystek etnicznych.

Eugenika była rasistowską pseudonauką zdeterminowaną, by zetrzeć wszystkie istoty ludzkie uznane za „niezdatne”, zachowując tylko tych, którzy byli zgodni z nordyckim stereotypem. Elementy tej filozofii zostały zapisane w polityce krajowej poprzez przymusowe prawa dotyczące sterylizacji i segregacji, a także ograniczenia małżeńskie, wprowadzone w dwudziestu siedmiu stanach. W 1909 roku Kalifornia stała się trzecim stanem, który wprowadził takie prawa. Ostatecznie praktykujący eugenikę przymusowo wysterylizowali około 60.000 Amerykanów, zakazali małżeństwa tysiącom, przymusowo segregowali kolejne tysiące w „koloniach” i prześladowali niezliczone ilości na sposoby, co do których dopiero się dowiadujemy. Przed II wojną światową prawie połowę przymusowych sterylizacji przeprowadzono w stanie Kalifornia, a nawet po wojnie ilość sterylizacji dokonywanych w tym stanie, stanowiła jedną trzecią wszystkich takich operacji.

 

Kalifornia była uważana za epicentrum amerykańskiego ruchu eugenicznego. W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku w gronie kalifornijskich eugeników byli silni, ale mało znani naukowcy zajmujący się rasą, tacy jak specjalista od chorób wenerycznych w armii, dr Paul Popenoe, magnat owoców cytrusowych i dobroczyńca polityczny Ezra Seymour Gosney, bankier z Sacramento Charles M. Goethe, a także członkowie California State Board of Charities and Corrections  oraz the University of California Board of Regents.

Eugenika byłaby tylko dziwacznym gadaniem na salonach, gdyby nie fakt rozległego finansowania przez filantropie korporacyjne, w szczególności Instytutu Carnegie, Fundacji Rockefellera i fortuny kolejowej Harrimana. Wszyscy byli w zmowie z jednymi z najbardziej szanowanych amerykańskich naukowców pochodzących z tak prestiżowych uniwersytetów, jak Stamford, Yale, Harvard i Princeton. Ci uczeni opowiadali się za teorią ras i naukami o rasie, a następnie sfałszowali i wypaczyli dane, aby służyć rasistowskim celom eugeniki.

Jak Magnaci Naftowi podbili świat w XIX i XX wieku
Norman Dodd o Fundacjach zwolnionych z opodatkowania [USA]

Prezes uniwersytetu Stanford, David Starr Jordan zapoczątkował pojęcie „rasy i krwi” w swoim rasistowskim liście z 1902 roku „Krew narodu”, w którym ten uczony oświadczył, że cechy ludzkie i warunki, takie jak talent i bieda, są przekazywane poprzez krew.

W 1904 roku Instytut Carnegie założył kompleks laboratoryjny w Cold Spring Harbor na Long Island, w którym zgromadzono miliony kart indeksowych od zwykłych Amerykanów. Naukowcy starannie planowali usunięcie rodzin, linii krwi i całych ludów. Z Cold Spring Harbor zwolennicy eugeniki wpływali na ustawodawstwo Ameryki, a także w narodowe instytucje i stowarzyszenia społeczne.

Fortuna kolejowa Harrimana opłacała lokalne organizacje charytatywne, takie jak nowojorskie Biuro Przemysłu i Imigracji, w celu poszukiwania żydowskich, włoskich i innych imigrantów w Nowym Jorku oraz innych zatłoczonych miastach i poddaniu ich deportacji, uwięzieniu pod zmyślonym pretekstem lub przymusowej sterylizacji.

Fundacja Rockefellera pomogła założyć niemiecki program eugeniczny, a nawet sfinansowała program, w którym pracował Josef Mengele przed wyjazdem do obozu Auschwitz.

Wiele duchowych wskazówek i politycznej agitacji dla amerykańskiego ruchu eugenicznego pochodziło z quasi-autonomicznych kalifornijskich stowarzyszeń eugenicznych w Kalifornii, takich jak Human Betterment Foundation z siedzibą w Pasadenie i kalifornijski oddział American Eugenics Society [Amerykańskie Towarzystwo Eugeniczne], które koordynowały wiele swoich działań z Eugenics Research Society [Eugenicznym Towarzystwem Badawczym] na Long Island [wschodnie wybrzeże, stan NY]. Organizacje te – działające w ramach ściśle powiązanej sieci – publikowały rasistowskie i eugeniczne biuletyny oraz pseudonaukowe czasopisma, takie jak Wiadomości Eugeniczne i Eugenika, i propagowali je nazistom.

Eugenika narodziła się jako ciekawostka naukowa w epoce wiktoriańskiej. W 1863 roku Sir Francis Galton, kuzyn Karola Darwina, wysunął teorię, że jeśli utalentowani ludzie poślubią tylko innych utalentowanych ludzi, rezultatem byłoby znacznie lepsze potomstwo. Na przełomie ubiegłego stulecia idee Francisa Galtona zostały zaimportowane do Stanów Zjednoczonych, gdy ponownie odkryto zasady dziedziczności Gregora Mendla. Amerykańscy zwolennicy eugeniki z zapałem religijnym wierzyli, że te same mendlowskie koncepcje określające kolor i rozmiar groszku, kukurydzy i bydła regulują społeczny i intelektualny charakter człowieka.

W Ameryce demograficznie chwiejnej od wstrząsów imigracyjnych i rozdartej od post-rekonstrukcyjnego chaosu, konflikty na tle rasowym był wszędzie na początku XX wieku. Elity, utopiści i tak zwani „postępowcy” połączyli swoje tlące się obawy rasowe i uprzedzenia klasowe z chęcią stworzenia lepszego świata. Zmienili eugenikę Francisa Galtona w represyjną i rasistowską ideologię. Zamiarem było zaludnić ziemię znacznie większą ilością własnego społeczno-ekonomicznego i biologicznego rodzaju – oraz mniejszą ilością lub w ogóle kogokolwiek innego.

Przedstawiciele najwyższego gatunku poszukiwani przez ruch eugeniczny cechowali się nie tylko wysokim wzrostem, siłą i talentem. Eugenicy pożądali nordyckich blondynów o niebieskich oczach. Wierzyli, że ta grupa jest w stanie przejąć ziemię. W trakcie realizacji swoich zamiarów, ruch miał na celu wykreślenie emancypowanych Murzynów, imigrantów z Azji, Indian, Latynosów, mieszkańców Europy Wschodniej, Żydów, ciemnowłosych górali, biedaków, chorych i naprawdę wszystkich sklasyfikowanych poza uszlachetnionymi liniami genetycznymi opracowanymi przez amerykańskich rasologów .

W jaki sposób? Identyfikując tak zwane „wadliwe” drzewa genealogiczne i poddając je programom trwającej całe życie segregacji i sterylizacji, aby zabić ich linie krwi. Wielkim planem było dosłownie zlikwidowanie zdolności reprodukcyjnych osób uważanych za słabe i gorsze – tak zwane „niezdolne”. Eugenicy mieli nadzieję zneutralizować żywotność 10 procent populacji podczas czystki, dopóki nie pozostało nikogo oprócz nich samych.

Osiemnaście rozwiązań zostało zbadanych we wspieranym Andrew Carnegiego w 1911 we „Wstępnym raporcie Komitetu Sekcji Eugenicznej Amerykańskiego Stowarzyszenia Hodowców w celu zbadania i złożenia raportu na temat najlepszych praktycznych sposobów odcinania wadliwej plazmy zarodkowej w populacji ludzkiej”[ “Preliminary Report of the Committee of the Eugenic Section of the American Breeder’s Association to Study and to Report on the Best Practical Means for Cutting Off the Defective Germ-Plasm in the Human Population.”] Punkt ósmy to eutanazja.

Najczęściej sugerowaną metodą eugenicznego rozwiązania na masową skalę w Ameryce była „komora śmiertelna” lub publiczne lokalnie obsługiwane komory gazowe. W 1918 roku dr Paul  Popenoe, specjalista od chorób wenerycznych w armii podczas I wojny światowej, współautor powszechnie stosowanego podręcznika Applied Eugenics [Eugenika Stosowana], w którym stwierdził: „Z historycznego punktu widzenia pierwszą metodą, która się wyłania, jest egzekucja… Nie należy lekceważyć jej wartości w utrzymaniu standardu rasy.” W podręczniku Eugeniki Stosowanej poświęcono także rozdział „Zabójczej selekcji”, która działała „poprzez zniszczenie jednostki poprzez jakąś niekorzystną cechę środowiska, taką jak nadmierne zimno, bakterie lub niedobór cielesny.”

Eugeniccy hodowcy wierzyli, że społeczeństwo amerykańskie nie jest gotowe na wdrożenie zorganizowanego, śmiertelnego rozwiązania. Ale wiele instytucji psychiatrycznych i lekarzy samodzielnie praktykowali wspomaganą medyczną śmiertelność i pasywną eutanazję. Jedna placówka w Lincoln w stanie Illinois karmiła przybywających pacjentów mlekiem od krów chorych na gruźlicę, wierząc, że eugenicznie silny osobnik będzie odporny. Roczna śmiertelność wynosiła od trzydziestu do czterdziestu procent w tej placówce w Lincoln. Niektórzy lekarze ćwiczyli pasywne metody pozbywania się ludzi z pobudek eugenicznych, po jednym noworodku na raz. Inni lekarze w zakładach psychiatrycznych byli zaangażowani w śmiertelne zaniedbania.

Niemniej jednak głównym rozwiązaniem dla eugeników było szybkie rozszerzenie przymusowej segregacji i sterylizacji, a także ograniczeń małżeńskich. Kalifornia przodowała w całym kraju, wykonując prawie wszystkie procedury sterylizacji z niewielką lub zerową szansą na sprawiedliwy proces. W ciągu pierwszych dwudziestu pięciu lat prawodawstwa eugenicznego w stanie Kalifornia wysterylizowała 9.782 osób, głównie kobiet. Wiele z nich zostało sklasyfikowanych jako „złe dziewczyny”, zdiagnozowane jako „namiętne”, „nadmiernie seksualne” lub „seksualnie krnąbrne”. W Sonoma niektóre kobiety zostały wysterylizowane z powodu czegoś, co uznano za nienormalnie dużą łechtaczkę lub wargi sromowe.

Tylko w 1933 roku przeprowadzono co najmniej 1.278 przymusowych sterylizacji, z czego 700 dotyczyło kobiet. Dwoma wiodącymi placówkami sterylizacyjnymi w 1933 roku były Sonoma State Home z 388 operacjami i Patton State Hospital z 363 operacjami. Inne centra sterylizacji obejmowały szpitale stanowe Agnews, Mendocino, Napa, Norwalk, Stockton i stanowe szpitale w Pacific Colony.

Nawet Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych poparł aspekty eugeniki. W swojej niesławnej decyzji z 1927 roku sędzia Sądu Najwyższego Oliver Wendell Holmes napisał:

„Lepiej jest dla świata, kiedy społeczeństwo, zamiast czekać na egzekucję degeneratów, którzy dopuścili się zbrodni, czy pozwalać, by imbecyle marli z głodu, zapobiega wydawaniu na świat niepełnowartościowego potomstwa przez małowartościowych rodziców. Zasada, która dopuszcza przymusowe szczepienia, jest na tyle pojemna, że może dotyczyć i przecinania jajowodów. Trzy pokolenia imbecylów są dostatecznym powodem.”

Ta decyzja uruchomiła lawinę tysięcy przymusowo sterylizowanych ludzi lub w inny sposób prześladowanych jako podludzi. Wiele lat później naziści podczas procesów w Norymberdze zacytowali słowa Holmesa we własnej obronie.

Dopiero po zakorzenieniu eugeniki w Stanach Zjednoczonych kampanię przeszczepiono do Niemiec, w niemałej mierze dzięki wysiłkom kalifornijskich eugeników, którzy opublikowali broszury idealizujące sterylizację i rozesłali je niemieckim urzędnikom i naukowcom.

Adolf Hitler studiował amerykańskie prawa eugeniczne. Próbował legitymizować swój antysemityzm, medykalizując go i owijając go w smaczniejszą pseudonaukową fasadę eugeniki. Hitler był w stanie rekrutować więcej wyznawców wśród rozsądnych Niemców, twierdząc, że nauka jest po jego stronie. Podczas gdy nienawiść rasowa Adolfa Hitlera zrodziła się w jego umyśle, to intelektualne zarysy eugeniki przyjętej przez Hitlera w 1924 roku powstały w Ameryce.

Film Nauka i Swastyka: Biologiczni Żołnierze Hitlera

W latach dwudziestych eugeniczni naukowcy z Instytutu Carnegie utrzymywali głębokie osobiste i zawodowe relacje z nazistowskimi eugenikami z Niemiec. W „Mein Kampf”, opublikowanym w 1924 r., Adolf Hitler cytował amerykańską ideologię eugeniczną i otwarcie wykazał się gruntowną znajomością amerykańskiej eugeniki.

„Jest dziś jedno państwo – pisał Hitler – w którym zauważalne są przynajmniej słabe początki w kierunku lepszej koncepcji [imigracji]. Oczywiście nie jest to nasza modelowa Republika Niemiec, ale Stany Zjednoczone.”

Adolf Hitler z dumą powiedział swoim towarzyszom, jak dokładnie śledził postępy amerykańskiego ruchu eugenicznego. „Studiowałem z wielkim zainteresowaniem” powiedział swoim narodowo socjalistycznym współtowarzyszom – „prawa kilku stanów amerykańskich dotyczących zapobiegania rozmnażaniu się ludzi, których potomstwo, według wszelkiego prawdopodobieństwa, nie miałoby żadnej wartości lub szkodziło rasie.”

Adolf Hitler napisał nawet list jako wielbiciel do amerykańskiego przywódcy eugenicznego, Madisona Granta, nazywając jego opartą na podstawach rasowych książkę o eugenice „The Passing of the Great Race” swoją „biblią”.

Walka Adolfa Hitlera o wyższą rasę byłaby szaloną krucjatą o Rasę Panów. Teraz amerykański termin „nordycki” został swobodnie wymieniony na „germański” lub „aryjski”. Nauka o rasie, czystość rasowa i dominacja rasowa stały się siłą napędową narodowego socjalizmu Hitlera. Nazistowska eugenika ostatecznie dyktuje, kto będzie prześladowany w zdominowanej przez Rzesze Europie, jak ludzie będą żyć i jak umrą. Nazistowscy lekarze staną się niewidzialnymi generałami w wojnie Hitlera przeciwko Żydom i innym Europejczykom uznanym za gorszych. Lekarze tworzyli naukę, opracowywali formuły eugeniczne, a nawet ręcznie wybierali ofiary do sterylizacji, eutanazji i masowej eksterminacji.

W początkowych latach Rzeszy eugenicy w Ameryce z zadowoleniem przyjęli plany Hitlera jako logiczną realizację własnych dziesięcioleci badań i wysiłków. Kalifornijscy eugenicy przedrukowywali nazistowską propagandę dla amerykańskiej konsumpcji. Zorganizowali także nazistowskie wystawy naukowe, takie jak wystawa z sierpnia 1934 roku w Muzeum Hrabstwa L.A. [L.A. County Museum] na corocznym spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Zdrowia Publicznego.

W 1934 roku gdy programy sterylizacji w Niemczech przyspieszyły do ponad 5.000 osób miesięcznie, lider kalifornijskiej eugeniki Charles. M. Goethe po powrocie z Niemiec z dumą chwalił się kluczowemu współpracownikowi:

„Będziesz zainteresowany tym, że twoja praca odegrała ogromną rolę w kształtowaniu opinii grupy intelektualistów, którzy stoją za Hitlerem w tym epokowym programie. Wszędzie wyczuwam, że ich opinie zostały ogromnie pobudzone przez amerykańską myśl… Chcę, abyś, mój drogi przyjacielu, wiedział i pamiętał do końca życia, że popchnąłeś do działania wielki rząd w kraju składającym się z 60 milionów ludzi.”

Niemcy biją nas w naszą własną grę

W tym samym roku, dziesięć lat po uchwaleniu przez stan Wirginia ustawy o sterylizacji, Joseph DeJarnette, nadzorca Western State Hospital w Wirginii, zauważył w gazecie Richmond Times-Dispatch: „Niemcy biją nas w naszą własną grę.”

Nie tylko dostarczając naukową mapę drogową, Ameryka sfinansowała niemieckie instytucje eugeniczne. Do 1926 roku Rockefeller przekazał około 410.000 dolarów – odpowiednik prawie 4 miliony dolarów w XXI wieku – setkom niemieckich naukowców. W maju 1926 roku Rockefeller przyznał 250.000 dolarów niemieckiemu Instytutowi Psychiatrycznemu z Instytutu Kaisera Wilhelma, później przekształconemu w Instytut Psychiatrii Kaisera Wilhelma [Kaiser Wilhelm Institute for Psychiatry]. Wśród wiodących psychiatrów w Niemieckim Instytucie Psychiatrycznym był Ernst Rüdin, który został dyrektorem i ostatecznie architektem systematycznych represji medycznych Hitlera.

Innym eugenicznym kompleksem instytucji Instytutu Kaisera Wilhelma był Instytut Badań nad Mózgiem [Institute for Brain Research. Od 1915 roku działał w jednym pokoju. Wszystko zmieniło się, gdy pieniądze Rockefellera pojawiły się w 1929 roku. Dotacja w wysokości 317.000 dolarów pozwoliła Instytutowi Badań nad Mózgiem zbudować duży budynek i zająć centralne miejsce w niemieckiej biologii rasy. Instytut otrzymał dodatkowe granty od Fundacji Rockefellera w ciągu następnych kilku lat. Na czele Instytutu po raz kolejny był medyczny poplecznik Hitlera Ernst Rüdin. Organizacja Rüdina stała się głównym dyrektorem i beneficjentem morderczych eksperymentów i badań prowadzonych na Żydach, Cyganach i innych.

Począwszy od 1940 roku tysiące Niemców zabranych z domów starców, placówek psychiatrycznych i innych zakładów opieki było systematycznie gazowane. Ostatecznie zabito od 50.000 do 100.000 osób.

Leon Whitney, sekretarz wykonawczy Amerykańskiego Towarzystwa Eugenicznego [American Eugenics Society], oświadczył o nazizmie: „Podczas gdy my stękamy i owijamy w bawełnę… Niemcy nazywają rzeczy po imieniu.”

Specjalnym odbiorcą funduszy Rockefellera był Instytut Antropologii, Dziedziczności Ludzkiej i Eugeniki Kaisera Wilhelma w Berlinie. Przez dziesięciolecia amerykańscy eugenicy pragnęli bliźniaków, aby przyspieszyć badania nad dziedzicznością. Instytut był teraz przygotowany do podjęcia takich badań na niespotykanym dotąd poziomie. W dniu 13 maja 1932 roku Fundacja Rockefellera w Nowym Jorku wysłała radiogram do swojego biura w Paryżu: CZERWCOWE SPOTKANIE Z KOMITETEM WYKONAWCZYM, DZIEWIĘĆ TYSIĄCY DOLARÓW W CIĄGU TRZECH LAT DLA INSTYTUTU ANTROPOLOGII KWG NA BADANIA NAD BLIŹNIAKAMI I WPŁYWIE NA PÓŹNIEJSZE POKOLENIA SUBSTANCJI TOKSYCZNYCH NA PLAZMĘ ZARODKOWĄ.

W czasach dofinansowywań ze strony Rockefellera, Otmar Freiherr von Verschuer, bohater amerykańskich kręgów eugenicznych, pełnił funkcję szefa Instytutu Antropologii, Dziedzictwa Ludzkiego i Eugeniki. Finansowanie przez Rockefellera tego Instytutu kontynuowano zarówno bezpośrednio, jak i poprzez inne kanały badawcze podczas wczesnej kadencji Verschuera.

W 1935 roku Verschuer opuścił Instytut, aby utworzyć konkurencyjną placówkę eugeniczną we Frankfurcie, która to została z rozgłosem opisywana w amerykańskiej prasie eugenicznej.

Poparte dekretami rządowymi, badania nad bliźniakami w Trzeciej Rzeszy eksplodowały. Otmar Freiherr von Verschuer napisał w „Der Erbarzt”, czasopiśmie eugenicznym dla lekarzy, że wojna Niemiec przyniesie „całkowite rozwiązanie problemu żydowskiego”.

Otmar Freiherr von Verschuer miał wieloletniego asystenta. Nazywał się Josef Mengele. 30 maja 1943 roku Josef Mengele przybył do obozu Auschwitz. Verschuer powiadomił Niemieckie Towarzystwo Badawcze:

„Mój asystent, dr Josef Mengele dołączył do mnie w tej dziedzinie badań. Obecnie jest zatrudniony jako Hauptsturmführer [Dowódca-szef szturmowy SS] i lekarz obozowy w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Antropologiczne testy najróżniejszych grup rasowych w tym obozie koncentracyjnym są przeprowadzane za zgodą Reichsführera SS [Himmlera].”

Josef Mengele zaczął przeszukiwać przyjeżdzające wagony w poszukiwaniu bliźniaków. Kiedy je znalazł, przeprowadzał bestialskie eksperymenty, skrupulatnie spisywał raporty i wysyłał dokumenty z powrotem do instytutu Verschuera w celu oceny. Często zwłoki, oczy i inne części ciała wysyłano również do berlińskich instytutów eugenicznych.

Kierownictwo Rockefellera nigdy nie wiedziało o Josefie Mengele. Z nielicznymi wyjątkami fundacja zaprzestała wszelkich badań eugenicznych w okupowanej przez nazistów Europie przed wybuchem wojny w 1939 roku. Ale do tego czasu kości zostały rzucone. Utalentowani ludzie finansowani przez Rockefellera i Carnegie, instytucje które pomogli założyć, oraz nauka którą pomogli stworzyć nabrała własnego tempa naukowego.

Po wojnie eugenika została uznana za zbrodnię przeciwko ludzkości – akt ludobójstwa. Niemcy podczas procesów sądowych podawali w swojej obronie kalifornijskie przepisy. Bez skutku. Zostali uznani za winnych.

Jednak szef Josefa Mengele, Otmar Freiherr von Verschuer, uniknął oskarżenia. Verschuer ponownie nawiązał kontakty z kalifornijskimi eugenikami, którzy zstąpili pod ziemię i przemianowali swoją krucjatę na „genetykę ludzką”. Typowa była wymiana zdań z 25 lipca 1946 roku, kiedy dr Paul Popenoe napisał do Otmara Freiherr von Verschuera:

„Naprawdę miło było cię usłyszeć ponownie. Bardzo martwiłem się o moich kolegów w Niemczech… Przypuszczam, że w Niemczech zaprzestano sterylizacji?”

Dr Paul Popenoe przedstawił ciekawostki o różnych amerykańskich luminarzach eugenicznych, a następnie wysłał różne eugeniczne publikacje. W osobnej paczce dr Paul Popenoe wysłał kakao, kawę i inne smakołyki. Verschuer odpisał:

„Twój bardzo przyjazny list z 7/25 sprawił mi ogromną przyjemność i serdecznie dziękuję ci za to. List ten buduje kolejny pomost między tobą a moją pracą naukową; Mam nadzieję, że ten most już nigdy się nie zawali, ale raczej umożliwi cenne wzajemne wzbogacenie i stymulację.”

Wkrótce Otmar Freiherr von Verschuer ponownie stał się szanowanym naukowcem w Niemczech i na całym świecie. W 1949 roku został korespondującym członkiem nowo utworzonego Amerykańskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka [American Society of Human Genetics], zorganizowanego przez amerykańskich eugeników i genetyków.

Jesienią 1950 roku Uniwersytet w Münster zaoferował Otmaorowi Verschuerowi stanowisko w nowym Instytucie Genetyki Człowieka, gdzie później został dziekanem. Na początku i w połowie lat pięćdziesiątych Verschuer stał się członkiem honorowym wielu prestiżowych towarzystw, w tym Włoskiego Towarzystwa Genetyki, Towarzystwa Antropologicznego w Wiedniu i Japońskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka. Amerykańskie korzenie nazistowskiej eugeniki.

Ludobójcze korzenie genetyki człowieka wywodzące się z eugeniki zostały zignorowane przez zwycięskie pokolenie, które odmówiło powiązania się ze zbrodniami narodowego socjalizmu [nazizmu], oraz przez kolejne pokolenia, które nigdy nie znały prawdy o latach poprzedzających wojnę. Teraz gubernatorzy pięciu stanów, w tym Kalifornii, publicznie przeprosili swoich obywateli, przeszłych i obecnych, za sterylizację i inne nadużycia powstałe w wyniku ruchu eugenicznego.

Genetyka ludzka stała się oświeconym przedsięwzięciem pod koniec XX wieku. Pracowici, oddani naukowcy w końcu złamali kod ludzki dzięki przedsięwzięciu Human Genome Project. Teraz każdą osobę można biologicznie zidentyfikować i sklasyfikować według cechy i pochodzenia. Jednak nawet teraz niektóre wiodące głosy w świecie genetycznym wzywają do oczyszczenia z niechcianych wśród nas, a nawet panującym gatunku ludzkim.

Zrozumiałe jest ostrzeżenie o bardziej zwyczajnych formach nadużyć, na przykład w przypadku odmowy ubezpieczenia lub zatrudnienia w oparciu o testy genetyczne. 14 października pierwsze genetyczne ustawodawstwo antydyskryminacyjne zostało jednogłośnie przyjęte przez Senat w Ameryce. Ponieważ jednak badania genetyczne mają charakter globalny, żadne prawo jednego kraju nie jest w stanie powstrzymać tego typu zagrożeń.

 

Tylko Zdrowe Nasiona Muszą Być Siane!

 

 

Źródło: The Horrifying American Roots of Nazi Eugenics

 

Zobacz na: Kolektywizm: Rodzina czy państwo? Esej o obowiązkowych szczepieniach. Dr Russell Blaylock
Eugenika w Ameryce: Dziedzictwo Margaret Sanger i Billa Gatesa – Mary Pesarchick
21 cytatów Margaret Sanger, które prawdopodobnie przyprawią Cię o mdłości
Kenijscy lekarze znajdują hormon hCG w szczepionce przeciw tężcowi.