Nadciągająca technokracja – Richard Horton
12 grudzień 2020
“Musimy zwiększyć zrozumienie społeczne dla potrzeby wprowadzenia medycznych środków zaradczych, takich jak szczepionka przeciwko pan-koronawirusom. Kluczową siłą napędową są media, a za szumem medialnym podąża ekonomia. Musimy wykorzystać ten szum na naszą korzyść, aby dotrzeć do prawdziwych problemów. Inwestorzy zareagują, jeśli zobaczą zysk na końcu procesu.” – Peter Daszak, Eco-Health Alliance – Oświadczenie złożone w 2015 r. i zrelacjonowane w National Academies Press 12 lutego 2016 r.
Rok 2020 zbliża się ku końcowi, więc jeden z trendów wśród narodów najbardziej dotkniętych COVID-19 wymaga omówienia. Chodzi o to, że demokracje ewoluują w technokracje, przez co rozumiem formę rządów, w której osoby posiadające władzę polityczną są mianowane na podstawie ich wiedzy naukowej. Trudno zaprzeczyć, że naukowcy odgrywają niespotykaną dotąd rolę w podejmowaniu decyzji politycznych. Francuski intelektualista Bernard-Henri Lévy jako pierwszy podniósł kwestię władzy medycznej. Argumentował, że wpływ lekarzy i naukowców opierał się na kilku błędnych przekonaniach – że postęp w kontrolowaniu pandemii nie opierał się na nagromadzeniu odkryć, ale na serii skorygowanych błędów; że nie było naukowego konsensusu co do tego, jaki kierunek działań należy podjąć, a jedynie “nieustanna kłótnia”; oraz że “doktryna higieny” uczyniła zdrowie niezdrową obsesją. Początkowo wydawało mi się, że zbyt mocno naciągnął swoją krytykę. Naukowcy nie stworzyli tej pandemii; nie prosili o bycie sługami politycznego procesu decyzyjnego. Wręcz przeciwnie, wielu z nich, którzy znaleźli się przed kamerami telewizyjnymi, wyglądało na głęboko zakłopotanych. Kilku z nich musiało znosić całkowicie niesprawiedliwe ataki w bardziej libertariańskich mediach. Jednak w miarę rozwoju reakcji na pandemię stało się aż nazbyt jasne, że praca naukowców nałożyła potężne ograniczenia na działania polityczne. Prezydenci i premierzy obawiają się teraz wyjść poza granice wyznaczone przez naukę. Technokracja zastępuje demokrację.
Rządy technokratyczne to rządy kryzysowe. A większość zachodnich demokracji znajduje się w kryzysie i pozostanie w nim przez kilka najbliższych lat. Uścisk naukowców zacieśni się wokół szyi rządów. Widzieliśmy już, jak modelowanie matematyczne ukształtowało zapobiegawcze “przerwy w obwodzie”, regionalne podziały na strefy zielone, żółte i czerwone oraz strategie testowania i wykrywania przypadków. Ale zasięg nauki wykracza poza codzienne zarządzanie epidemią. Tzvetan Todorov, w swojej książce In Defence of the Enlightenment z 2006 roku, zapytał, jakiego rodzaju intelektualnej i moralnej podstawy powinniśmy szukać, aby budować nasze wspólne życie w epoce, w której Bóg umarł, a nasze utopie upadły. Zwrócił się do “humanistycznego wymiaru Oświecenia”, który opierał się na trzech zasadach. Po pierwsze, autonomia – “dawanie pierwszeństwa temu, o czym jednostki decydują same”. Powinniśmy szukać “całkowitej wolności do badania, kwestionowania, krytykowania i podważania dogmatów i instytucji“. Po drugie, ostatecznym celem tej wolności powinien być humanizm: “Istoty ludzkie musiały nadać sens swojemu ziemskiemu życiu”. Po trzecie, uniwersalizm. “Żądanie równości wynikało z zasady uniwersalności“. Wiedza miała być kluczową siłą w tym projekcie. A “emancypacja wiedzy utorowała drogę dla rozwoju nauki“. Ale nauka może zbyt łatwo zostać skorumpowana do scjentyzmu, który staje się “wypaczeniem Oświecenia, jego wrogiem, a nie awatarem”. Niebezpieczeństwo pojawia się, gdy wybory polityczne są utożsamiane z wnioskami naukowymi, gdy dobro wynika jedynie z prawdy. W tym momencie społeczeństwo zaczyna wierzyć, że świat jest całkowicie poznawalny. Eksperci są poszukiwani nie tylko do wyznaczania celów politycznych, ale także do formułowania norm moralnych. W tym momencie demokracja jest zagrożona.
Źródło: Lancet, Offline: The coming technocracy, Volume 396, ISSUE 10266, P1869, December 12, 2020
Zobacz na: Społeczne procesy poznawcze – Józef Kossecki
Nauka™: religia, której nie wolno kwestionować – Henry Gee
Musimy zaufać ekspertom? Eksperci i opinia publiczna.
Organizowanie Chaosu – Edward Bernays (Propaganda, 1928)
Wstęp do Technokracji [1980] – Arvid Peterson
Film Nauka i Swastyka: Biologiczni Żołnierze Hitlera
Dr Peter McCullough o blokowaniu metod leczenia Covid-19
Prof. Mark Crispin Miller: Szokujący przypadek cenzury akademickiej
Przepis na zwiększenie popytu i zainteresowania szczepionkami przeciw grypie – dr Glen Nowak
Strach i manipulacje rządu GB dotyczące COVID-19 – wywiad z Laurą Dodsworth
Jak straszyć ludzi pandemią – instrukcja
https://rumble.com/vt9pzx-jak-straszy-ludzi-pandemi-instrukcja.html
