Czas wydalania wirusa możliwego do wyhodowania podczas zakażenia SARS-CoV-2 Omicron (BA.l)
Jak tylko producenci szczepionek na C-19 uzyskali pozwolenia na rozprowadzenia w sytuacji awaryjnej, tak co jakiś czas wysoki urzędnik państwowy, albo reprezentant branży medycznej zapewniał, że po szczepieniu zaszczepiony klient nie zachoruje. Rzeczywistość to zweryfikowała dosyć szybko. W poniższym artykule autorzy omawiają zjawisko rozsiewania wirusa którego można namnażać w żywych komórkach w warunkach laboratoryjnych, wśród nieszczepionych i zaszczepionych. Okazuje się, że zaszczepione ludzkie szczury doświadczalne wcale nie rozsiewają mniej niż nieszczepieni. Co więcej, jeśli szczepionki rzeczywiście tłumią objawy infekcji, to zaszczepieni klienci radośnie mogą nawet dłużej zarażać niż nieszczepione osoby.
Czas wydalania wirusa możliwego do wyhodowania
Wariant B.1.1.529 (omicron) koronawirusowego ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS-CoV-2) ma krótszy okres inkubacji i większą szybkość transmisji niż poprzednie warianty[1,2]. Niedawno Centrum Kontroli i Prewencji Chorób [CDC] zaleciło skrócenie okresu ścisłej izolacji dla osób zakażonych w środowiskach innych niż opieka zdrowotna z 10 dni do 5 dni po wystąpieniu objawów lub po pierwszym pozytywnym teście, a następnie 5 dni maskowania[3]. Jednak kinetyka rozpadu wirusowego wariantu omicron i czas trwania wydalania możliwego do wyhodowania wirusa nie zostały dobrze scharakteryzowane.
Zastosowaliśmy podłużne pobieranie próbek wymazów z nosa w celu określenia obciążenia wirusowego, sekwencjonowania i hodowli wirusowej u pacjentów ambulatoryjnych z nowo zdiagnozowaną chorobą Covid-19[4]. Od lipca 2021 r. do stycznia 2022 r., zapisaliśmy 66 uczestników, w tym 32 z próbkami, które zostały zsekwencjonowane i zidentyfikowane jako wariant B.1.617.2 (delta) i 34 z próbkami, które zostały zsekwencjonowane i zidentyfikowane jako omicron subwariant BA.1, w tym subwarianty. Wykluczono uczestników, którzy otrzymali terapie specyficzne dla Covid-19; wszyscy oprócz 1 uczestnika mieli objawową infekcję. To badanie zostało zatwierdzone przez instytucjonalną komisję rewizyjną i instytucjonalną komisję ds. Bezpieczeństwa biologicznego w Mass General Brigham, a od wszystkich uczestników uzyskano świadomą zgodę.
Charakterystyka uczestników była podobna w dwóch grupach wariantowych, z wyjątkiem tego, że więcej uczestników z infekcją omicron otrzymało szczepionkę przypominającą niż tych z infekcją delta (35% vs. 3%) (tabele S1 i S2 w dodatku uzupełniającym, dostępne wraz z pełnym tekstem tego listu na stronie NEJM.org). W analizie, w której zastosowano model hazardów proporcjonalnych Coxa, który dostosowano do wieku, płci i statusu szczepienia, liczby dni od początkowego dodatniego oznaczenia reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) do ujemnego oznaczenia PCR (dostosowany współczynnik zagrożenia, 0. 61; 95% przedział ufności [CI], 0,33 do 1,15) i liczby dni od początkowego dodatniego oznaczenia PCR do konwersji kultury (dostosowany współczynnik zagrożenia, 0,77; 95% CI, 0,44 do 1,37) były podobne w dwóch grupach wariantowych (Rycina 1A do 1C i S1 do S3 oraz tabele S3 do S5). Mediana czasu od początkowego pozytywnego oznaczenia PCR do konwersji kultury wynosiła 4 dni (zakres międzykwartylowy, 3 do 5) w grupie delta i 5 dni (zakres międzykwartylowy, 3 do 9) w grupie omicron; mediana czasu od wystąpienia objawów lub początkowego pozytywnego oznaczenia PCR, w zależności od tego, co było wcześniej, do konwersji kultury wynosiła odpowiednio 6 dni (zakres międzykwartylowy, 4 do 7) i 8 dni (zakres międzykwartylowy, 5 do 10). Nie było znaczących różnic między grupami w czasie do konwersji PCR lub konwersji kultury w zależności od statusu szczepienia, chociaż wielkość próby była dość mała, co doprowadziło do niedokładności szacunków (Rycina 1D i 1E).
W tej podłużnej kohorcie uczestników, z których większość miała objawowe, nieciężkie zakażenie Covid-19, kinetyka rozpadu wirusa była podobna w przypadku zakażenia omicron i zakażenia delta. Chociaż wykazano, że szczepienie zmniejsza częstość występowania infekcji i ciężkość choroby, nie stwierdziliśmy dużych różnic w medianie czasu trwania rozsiewania wirusowego wśród uczestników, którzy byli nieszczepieni, względem tych, którzy byli zaszczepieni, ale nie po dawkach przypominających, oraz tych, którzy byli zaszczepieni i po dawkach przypominających.
Nasze wyniki powinny być interpretowane w kontekście małej wielkości próby, która ogranicza precyzję, oraz możliwości szczątkowego zmieszania w porównaniach według wariantu, statusu szczepienia i okresu zakażenia. Chociaż pozytywny wynik hodowli został zaproponowany jako możliwy wskaźnik zakaźności[5], potrzebne są dodatkowe badania w celu skorelowania pozytywnego wyniku hodowli wirusów z potwierdzoną transmisją, aby poinformować o okresach izolacji. Nasze dane sugerują, że niektóre osoby, które są zakażone wariantami omicron i delta SARS-CoV-2, wydalają wirusa możliwego do wyhodowania więcej niż 5 dni po wystąpieniu objawów lub początkowym pozytywnym teście.
Źródło: Duration of Shedding of Culturable Virus in SARS-CoV-2 Omicron (BA.1) Infection
Zobacz na: Zmiany definicji terminu “szczepionka” przez CDC, a koncept Odporności Stada
Kiedy WHO zmieniła definicję odporności stada? Zmiana treści definicji terminu Odporność Stadna. [listopad 2020]
