Poszczepienne białko kolcowe u zaszczepionych może pozostawać w organizmie miesiącami
USA: Dr Deborah Birx chwali samą siebie, jednocześnie ujawniając ignorancję, zdradę i oszustwo
Przekręty w badaniach klinicznych “szczepionek” na Covid firmy Pfizer-BioNTech – Canadian Covid Care Alliance
Białko kolcowe powstałe w wyniku podania eksperymentalnych terapii genowych na Covid może utrzymywać się w tkankach i komórkach odpornościowych nawet przez wiele miesięcy po szczepieniu i jest związane z trwającym zapaleniem układu odpornościowego i wyniszczającymi objawami – wynika z nowego badania przeprowadzonego przez naukowców z USA, omówienie tego badania poniżej, ale najpierw trochę informacji o tym co miało miejsce wcześniej.
Centrum Kontroli i Prewencji [CDC] zapewniało Amerykanów, że mRNA i białko kolcowe, które produkowane jest w następstwie podania eksperymentalnej terapii genowej na COVID-19 w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej, “nie utrzymują się długo w organizmie”.
Na swojej stronie internetowej jeszcze na początku 2022 roku instytucja ta stwierdzała, że:
“Nasze komórki rozkładają mRNA i pozbywają się go w ciągu kilku dni po szczepieniu. Naukowcy szacują, że białko kolcowe, podobnie jak inne białka tworzone przez nasze organizmy, może pozostać w organizmie do kilku tygodni.“ – Facts About COVID-19 mRNA Vaccines
Jednak stwierdzenie to było oparte danych z Instytutu Danych z Dupy. Gdy poprzez prawników poproszono aby CDC podzieliło się swoimi źródłami, to po upływie prawie roku czasu, w odpowiedzi instytucja ta zmuszona została do napisania, że:
„To pismo jest ostateczną odpowiedzią na wniosek do Centrum Kontroli i Prewencji Chorób oraz Agencji ds. Substancji Toksycznych i Rejestru Chorób (CDC/ATSDR) na podstawie Ustawy o Wolności Informacji (FOIA) z dnia 28 kwietnia 2021 r., na:
Wszystkie dokumenty, na których CDC oparła się w celu uzyskania następujących oświadczeń:
- „One [szczepionki zawierające wektory wirusa odpowiedzialne za COVID-19] w żaden sposób nie wpływają ani nie wchodzą w interakcje z naszym DNA”;
- „Materiał genetyczny dostarczony przez wektor wirusowy nie integruje się z DNA klienta.”;
- „One [szczepionki mRNA COVID-19] w żaden sposób nie wpływają ani nie wchodzą w interakcje z naszym DNA”; oraz
- „mRNA nigdy nie wchodzi do jądra komórki, w którym przechowywane jest nasze DNA (materiał genetyczny)”.
Przeszukanie naszych rejestrów nie ujawniło żadnych dokumentów dotyczących Twojej prośby. Narodowe Centrum ds. Szczepień i Chorób Układu Oddechowego (NCIRD) przeprowadziło przeszukanie swoich rejestrów i nie znaleziono żadnych rejestrów związanych z Twoją prośbą. Należy pamiętać, że CDC jest organizacją zdrowia publicznego. CDC zwiększa bezpieczeństwo zdrowotne naszego narodu. CDC ratuje życie i chroni ludzi przed zagrożeniami dla zdrowia. Aby zrealizować naszą misję, CDC prowadzi krytyczne badania naukowe i dostarcza informacje zdrowotne, które chronią nasz naród przed kosztownymi i niebezpiecznymi zagrożeniami dla zdrowia oraz reaguje, gdy się pojawią.” -Źródło: 21-01188-FOIA
Czy białko kolcowe SARS-Cov-2 powoduje katastrofalne uszkodzenia DNA?
Białka kolca wirusa SARS-CoV-2 upośledzają naprawę uszkodzeń DNA i hamują rekombinację V(D)J in vitro
Jednak w recenzowanym badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Uniwersytetu Stanforda, które zostało opublikowane w styczniu 2022 w czasopiśmie Cell autorzy stwierdzają, że białko kolcowe wytworzone w ciałach ludzkich szczurów doświadczalnych przez tzw. szczepionki na COVID pozostaje i utrzymuje się w organizmie znacznie dłużej niż zakładano i na poziomie wyższym niż u ciężko chorych pacjentów COVID-19.
Jest to taki rodzaj badania, które powinno zostać przeprowadzone na początku 2020 roku!
Badacze ze Stanford testowali czas trwania białka w organizmie przez 60 dni i stwierdzili, że utrzymywało się ono co najmniej tak długo, jak trwało badanie. Dr Robert Malone, kluczowy twórca technologii mRNA w szczepionkach Pfizer-BioNTech i Moderna, powiedział, że ustalenia zostały “pogrzebane” w publikacji z tego badania.
„W przeciwieństwie do zaburzonych ośrodków rozmnażania (Germinal Centers – GCs) w węzłach chłonnych podczas infekcji, szczepienie mRNA silnie stymuluje ośrodki rozmnażania zawierające mRNA ze szczepionki i antygen kolcowy do 8 tygodni po szczepieniu w niektórych przypadkach. Specyficzność, zakres i dojrzałość przeciwciał na SARS-CoV-2 są zależne od wpływu historii ekspozycji oraz odmiennych kontekstów histologicznych i antygenowych podczas infekcji w porównaniu ze szczepieniem…
Analiza histologiczna drenowanych węzłów chłonnych wykazuje znaczne upośledzenie ośrodków rozmnażania w ciężkiej postaci COVID-19 w porównaniu ze szczepieniem mRNA, odnotowano większe ilości i dłuższe utrzymywanie się antygenu kolcowego zgromadzonego w ośrodkach rozmnażania u osób zaszczepionych mRNA oraz wykrywalne szczepionkowe RNA w ośrodkach rozmnażania do 2 miesięcy po drugiej dawce.” – Cell, Volume 185, Issue 4, 2022, pp. 654-671.e22; Immune imprinting, breadth of variant recognition, and germinal center response in human SARS-CoV-2 infection and vaccination https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(22)00076-9
Opisał wyniki jako potencjalny “koszmar polityki zdrowotnej” w swojej analizie na portalu Substack.
W przeciwieństwie do typowych szczepionek, które wykorzystują żywego wirusa, który został poddany atenuacji, czyli osłabieniu, szczepionki z informacyjnym RNA [mRNA] niosą materiał genetyczny, który instruuje komórki, jak produkować białko kolcowe, które aktywuje odpowiedź immunologiczną organizmu i wytwarza przeciwciała.
Dr Robert Malone powiedział, że pracując z mRNA od dziesięcioleci, stwierdził, że utrzymywanie się syntetycznego białka kolcowego w centrach zarodkowych węzłów chłonnych jest “bardzo nietypowe”.
W badaniu ilościowo zmierzono u ludzkich szczurów doświadczalnych poziom białka kolcowego w osoczu po szczepieniu. I okazało się, że poziomy te są wyższe niż obserwowane u osób z ciężką infekcją COVID-19.
Dr Malone napisał, że “fakt, że jest to dopiero teraz odkrywane, lub co gorsza jeśli było znane a nie podawane do publicznej wiadomości, jest moim zdaniem karygodne”.
“To powinno być scharakteryzowane już dawno temu, w tym przed rozpoczęciem badań klinicznych na ludziach” – powiedział.
Stabilizowanie kodu – mRNA i receptory Toll-podobne – dr Mike Williams
Szczepionki mRNA na COVID-19 – dr James Odell
Tzw. szczepionki mRNA używają zmodyfikowanej substancji chemicznej zwanej pseudouridine do kodowania białka kolca i unikalnych nanocząstek do dostarczenia go. Jest to system, jak powiedział, który został zatwierdzony “bez pełnego zrozumienia implikacji i bez wymagania przez FDA pełnego pakietu regulacyjnego w zakresie toksykologii przedklinicznej, w tym długoterminowej obserwacji, jak to się robi w przypadku każdej innej unikalnej substancji chemicznej lub dodatku adiuwantowego”.
“W pracach nad nową szczepionką pominięto standardowo wymaganą fazę przedkliniczną z wykorzystaniem modeli zwierzęcych. W przypadku tego konkretnego preparatu konieczne byłoby przeprowadzenie testów na transgenicznych gryzoniach. (…) Wyhodowanie adekwatnej ilości zwierząt GMO potrzebnych do badań zajęłoby wiele tygodni. Ze względu na rozwijającą się sytuację pandemiczną stwierdzono, że konieczne jest przyspieszenie prac badawczych, z pominięciem tego etapu” – Źródło: Mechanizm działania eksperymentalnej szczepionki mRNA-1273, Biotechnologia pl, 17.06.2020 https://biotechnologia.pl/biotechnologia/mechanizm-dzialania-eksperymentalnej-szczepionki-mrna-1273,19826
Prominentny kardiolog dr Peter McCullough, epidemiolog, powiedział w niedawnym podcaście, że wiadomo, iż szczepionki mają “niebezpieczny mechanizm działania”, którym jest “produkcja białka kolcowego”.
„Białko kolcowe jest tym, co sprawia, że infekcja układu oddechowego jest śmiertelna, i wynika z tego, że u niektórych osób nadmierna produkcja białka kolcowego u osoby wrażliwej byłaby śmiertelna po szczepionce.”
Dr McCullough na podstawie przeglądu badań stwierdził, że nanocząstki lipidowe – które dostarczają białko kolcowe poprzez technologię mRNA – “trafiają prosto do serca”. Jego zdaniem to dlatego badania wskazują na wyższy niż oczekiwano wskaźnik zapalenia mięśnia sercowego, szczególnie u chłopców, związany z tymi tzw. szczepionkami. A badania pokazują, że zapalenie mięśnia sercowego wywołane przez infekcję COVID-19 ma tendencję do bycia łagodnym i “nieistotnym”, podczas gdy zapalenie mięśnia sercowego wywołane przez szczepionkę może być poważne.
Przypadki zapalenia mięśnia sercowego zgłoszone po szczepieniu COVID-19 opartym na mRNA w USA od grudnia 2020 r. do sierpnia 2021 roku.
FDA w swoim własnym dokumencie zatwierdzającym szczepionkę Pfizera sugeruje, że zapalenie mięśnia sercowego po zastrzyku może być większym zagrożeniem niż COVID
“Kiedy dzieci dostają zapalenia mięśnia sercowego po szczepionce, 90% musi być hospitalizowanych” – powiedział McCullough w jednym z wywiadów w grudniu 2021. “Mają dramatyczne zmiany EKG, ból w klatce piersiowej, wczesną niewydolność serca, potrzebują echokardiogramów”.
Potencjalne problemy autoimmunologiczne szczepionek na Covid-19 – dr Christopher Shaw
Dr Malone powiedział, że możliwym jest, iż chemiczna pseudouridyna w szczepionkach powoduje reakcję, która pozwala mRNA migrować do węzłów chłonnych i po całym organizmie, jak sugerują niekliniczne dane Pfizera z Japonii.
“Nie wiem jak to dosadniej napisać” – powiedział Malone. “Ta technologia jest niedojrzała”.
Białko S1 SARS-CoV-2 u osób zaszczepionych
„Wprowadzenie: Dążyliśmy do określenia nieprawidłowości immunologicznych u pacjentów po szczepieniach na SARS-CoV-2, u których występują objawy przypominające ostre następstwa COVID-19 (PASC) [tzw. Długi Covid] dłużej niż 4 tygodnie po szczepieniu. Ponadto badaliśmy, czy potencjalna etiologia jest podobna do PASC.
Projekt: Zapisaliśmy 50 osób po szczepieniu, u których wystąpiły objawy podobne do PASC, 10 osób zdrowych oraz 35 osób po szczepieniu bez objawów. Przeprowadziliśmy profilowanie cytokin/chemokin metodą uczenia maszynowego oraz detekcję białka S1 SARS-CoV-2 na podgrupach monocytów za pomocą cytometrii przepływowej i spektrometrii masowej.
Wyniki: Ustaliliśmy, że osoby po szczepieniu z objawami PASC-podobnymi miały podobne objawy do pacjentów z PASC. Analizując ich profil immunologiczny, osoby po szczepieniu miały statystycznie istotne podwyższenie sCD40L, CCL5, IL-6 i IL-8. Białko S1 i S2 SARS-CoV-2 wykryto w monocytach CD16 + przy użyciu cytometrii przepływowej i spektrometrii masowej na posortowanych komórkach.
Wnioski: Osoby po szczepieniu z objawami podobnymi do Długiego Covida [PASC] wykazują markery aktywacji płytek krwi i produkcji cytokin prozapalnych, które mogą być napędzane przez utrzymywanie się białka S1 SARS-CoV-2 w monocytach pośrednich i nieklasycznych.” – SARS-CoV-2 S1 Protein Persistence in SARS-CoV-2 Negative Post-Vaccination Individuals with Long COVID/ PASC-Like Symptoms
W badaniu, obecnie w postaci przeddruku (jeszcze nie recenzowane), przeanalizowano próbki krwi od 50 zaszczepionych osób, które cierpiały na uporczywe objawy podobne do tych obserwowanych w Długim Covidzie [Long Covid], takie jak zmęczenie, mgła mózgowa i ból głowy, utrzymujący się tygodniami lub miesiącami po szczepieniu (średnio 105 dni w czasie badania, wahając się od 38 do 245 dni). Próbki te porównano z próbkami krwi od 35 zaszczepionych osób, które nie miały takich objawów. Żaden z uczestników nie miał Covida, potwierdzonego testami na obecność przeciwciał i limfocytów T.
Badacze stwierdzili znacznie podwyższony poziom białka kolcowego w komórkach odpornościowych w krwi osób cierpiących na objawy podobne do długiego Covid po szczepieniu w porównaniu z osobami bez takich objawów po szczepieniu. Można to zobaczyć na poniższym wykresie: wyższe poziomy w prawych kolumnach pacjentów w porównaniu z lewymi kolumnami kontrolnymi oznaczają wyższe poziomy białka kolca (S1) w dwóch różnych typach komórek odpornościowych.
Oprócz podwyższonego poziomu białka kolcowego, badacze znaleźli markery zapalenia układu odpornościowego u osób z objawami po szczepieniu. Na tej podstawie sugerują mechanizm, w którym utrzymujące się białko kolcowe w komórkach odpornościowych wyzwala zapalną odpowiedź układu odpornościowego, która powoduje objawy. Autorzy zagłębiają się w pewne szczegóły dotyczące poszczególnych ścieżek biologicznych, które mogłyby być zaangażowane.
“Pandemia COVID-19 stanowi wyzwanie terapeutyczne w fazie ostrego zakażenia, ale rozpoznanie przewlekłych objawów COVID-19 określanych jako po-ostrych następstw infekcji SARS-CoV-2 może dotyczyć nawet 30% wszystkich zakażonych osób. Mechanizm i źródło tego odrębnego stanu immunologicznego po trzech lub więcej miesiącach od pierwszego zakażenia pozostają nieuchwytne. Zbadaliśmy obecność białka S1 SARS-CoV-2 u 46 osób. Analizowaliśmy podgrupy limfocytów T, limfocytów B i monocytów zarówno u pacjentów z ciężką postacią COVID-19, jak i u pacjentów z postacią PASC (post-acute sequelae of COVID-19). Poziomy zarówno pośrednich (CD14+, CD16+) jak i nieklasycznych monocytów (CD14Lo, CD16+) były znacząco podwyższone u pacjentów z PASC do 15 miesięcy po ostrym zakażeniu w porównaniu do zdrowej grupy kontrolnej (odpowiednio P=0,002 i P=0,01). Statystycznie istotna liczba nieklasycznych monocytów zawierała białko S1 SARS-CoV-2 zarówno u pacjentów w stanie ciężkim (P=0,004), jak i u pacjentów z PASC (P=0,02) do 15 miesięcy po zakażeniu. Monocyty nieklasyczne były sortowane od pacjentów z PASC za pomocą cytometrii przepływowej, a białko S1 SARS-CoV-2 zostało potwierdzone za pomocą spektrometrii masowej. Komórki od 4 z 11 pacjentów z ciężkim COVID-19 i 1 z 26 pacjentów PASC zawierały komórki jednojądrowe krwi obwodowej ddPCR+, jednak u pacjentów PASC znaleziono jedynie fragmentaryczne RNA SARS-CoV-2. U żadnego pacjenta nie zidentyfikowano sekwencji o pełnej długości, a także nie zidentyfikowano sekwencji, które mogłyby odpowiadać za obserwowane białko S1. To, czy nieklasyczne monocyty mogą być źródłem zapalenia w przypadku PASC, wymaga dalszych badań.” – Front. Immunol., 10 January 2022; Persistence of SARS CoV-2 S1 Protein in CD16+ Monocytes in Post-Acute Sequelae of COVID-19 (PASC) up to 15 Months Post-Infection https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35082777/
Objawy doświadczane po szczepieniu były bardzo podobne do objawów u osób zmagających się z Długim Covidem, zauważają autorzy, oprócz tego, że nie obejmowały one duszności oraz utraty węchu i smaku. W poprzednim badaniu, opublikowanym w czasopiśmie Frontiers in Immunology, ci sami autorzy przeprowadzili analogiczną analizę na osobach doświadczających objawów w przypadku długiego Covida i znaleźli podobnie podwyższone poziomy białka kolcowego w komórkach odpornościowych i podobne zapalenie układu odpornościowego. Zauważając, że trwająca replikacja wirusa “może nie być wymagana dla przedłużających się objawów”, stwierdzają, że wspiera to ich hipotezę o wspólnej przyczynie objawów w obu przypadkach, a mianowicie utrzymywanie się białka kolcowego w komórkach odpornościowych wyzwalających stan zapalny.
Dodają, że utrzymywanie się w organizmie białka kolcowego po szczepieniu wydaje się być “głównym czynnikiem” objawów podobnych do Długiego Covida po szczepieniu, a dalej, że biorąc pod uwagę białko kolcowe “powstałe w następstwie szczepienia może powodować podobne cechy patologiczne”, co może być “głównym czynnikiem” objawów Długiego Covida po zakażeniu. Innymi słowy, Długi Covid po infekcji może być spowodowany lub przedłużony przez białko kolcowe ze szczepionki, a nie przez infekcję.
W poprzednim badaniu autorzy milczeli na temat tego, czy próbki pochodziły od osób zaszczepionych czy niezaszczepionych, co oznacza, że kwestia pozostawała otwarta, czy rzeczywiście wyłapują poszczepienne białko kolcowe, a nie jako następstwo infekcji. W tamtym badaniu autorzy zauważyli, że zidentyfikowane białka kolca były zazwyczaj w formie fragmentów, a nie całych cząstek wirusa, co jest zgodne z możliwością, że faktycznie pochodzą one ze szczepionki.
Odkrycie, że białko kolcowe może utrzymywać się w organizmie miesiącami po szczepieniu, najwyraźniej powodując ciągły stan zapalny układu odpornościowego i wyniszczające objawy, jest bardzo istotne – i sprzeczne z tym, co twierdzili producenci szczepionki. Sugeruje to możliwy mechanizm poważnych zdarzeń niepożądanych wpływających na układ sercowo-naczyniowy, objawów takich jak zapalenie serca i zakrzepy krwi, przez kilka miesięcy po szczepieniu. W świetle wysokiego wskaźnika zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu ostatnich 12 miesięcy, należy niezwłocznie zbadać jak bardzo szczepionki są w to zamieszane.
Na podstawie: ‘Criminal’ that public is only now learning about impact of COVID vaccines
Spike Protein From Vaccine Can Persist in the Body For Months and Cause Debilitating Symptoms, Study Finds
Zobacz na: USA: Tuszowanie Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych – Deborah Conrad
USA: Dane z wojskowej bazy DMED są wybuchowe. Media głównego nurtu otrzymały polecenie ich ignorowania.
Szczepionki na COVID “zdziesiątkują światową populację”, ostrzega prof. Sucharit Bhakdi
Przykro mi, ale mamy do czynienia z ludobójstwem – dr Naomi Wolf o “poufnym raporcie” firmy Pfizer
FDA w swoim własnym dokumencie zatwierdzającym szczepionkę Pfizera sugeruje, że zapalenie mięśnia sercowego po zastrzyku może być większym zagrożeniem niż COVID
