Histeria AIDS wstępnie skonfigurowała histerię Covid
23 wrzesień 2021
Jako doświadczony korespondent medyczny i naukowy mam szczególny powód, aby rwać włosy z głowy (to, co z nich zostało) z powodu szkód wyrządzonych demokracji, spójności społecznej, a przede wszystkim naszemu zdrowiu przez globalną histerię wokół COVID-19.
Podobne błędy popełniono, gdy pod koniec lat 80. ubiegłego wieku świat ogarnęła histeria związana z niewydolnością układu odpornościowego, którą zaczęto nazywać AIDS – i 35 lat później błędy te pozostają w dużej mierze nieuznane i nienaprawione, a niektórzy z ówczesnych sprawców napędzają teraz nową panikę.
Czuję się szczególnie sfrustrowany, ponieważ jako korespondent medyczny “The Sunday Times” w latach 1985-89 przyczyniłem się do rozpowszechnienia paniki w sprawie AIDS. Później spędziłem kilka lat jako korespondent naukowy w tej samej gazecie, próbując zwrócić uwagę na wysiłki małej grupy ekspertów, w tym czołowych naukowców nagrodzonych nagrodą Nobla w samym sercu walki z AIDS, aby dać nam znać, że tak zwany ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) nigdy nie został naukowo ustalony jako przyczyna zespołu niedoboru odporności. Wysiłki te zostały niemal powszechnie odrzucone.
Teoria związana z HIV spowodowała, że pokolenie młodych ludzi fałszywie zrównało seks ze śmiercią. Jednak nigdy nie pojawiły się żadne przeprosiny, żadne dochodzenie ze strony społeczności naukowej, żadna analiza w mediach masowych, jak mogliśmy się tak pomylić.
Histeria AIDS wstępnie skonfigurowała histerię Covid
Co więcej, przy podejmowaniu decyzji, jak poradzić sobie z obecną epidemią COVID-19, rządy w dużej mierze polegają na radach naukowców, którzy również odegrali główną rolę w wprowadzaniu kraju w błąd w sprawie AIDS.
Należy do nich Anthony Fauci, “Car od AIDS”, który jako szef amerykańskiego Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych przewodniczył erze, w której kilkaset miliardów dolarów wydano na badania i leczenie AIDS, w tym na całkowicie daremne, ale ciągłe poszukiwania szczepionki.
Innym jest Sir Roy Anderson, obecny profesor epidemiologii chorób zakaźnych w Imperial College w Londynie. Był on współautorem wpływowego, 150-stronicowego opracowania Royal Society, opublikowanego we wrześniu 1989 roku, analizującego epidemię AIDS i przewidującego jej rozprzestrzenianie się w przyszłości. Drugim głównym autorem był Sir David Cox, profesor statystyki w Imperial przez ponad 20 lat, obecnie od dawna na emeryturze.
Przewidywania były błędne, jak wykazała licząca 8000 słów analiza przedstawiona po raz pierwszy społeczeństwu we wrześniu 1990 roku przez zmarłego profesora Gordona Stewarta, jednego z jego najbardziej zasłużonych członków, mającego za sobą całe życie pracy w dziedzinie zdrowia publicznego.
Powiedział on, że błąd był następstwem tego, że model statystyczny opierał się na dwóch fałszywych założeniach. Pierwszym z nich było to, że zasadniczą przyczyną AIDS był wirus HIV; a drugim, że wirus już rozprzestrzeniał się poprzez kontakty heteroseksualne, poza pierwotnie podatną grupą homoseksualnych mężczyzn z wieloma partnerami seksualnymi i narkomanów, co miało spowodować globalną pandemię.
Gordon Stewart, wczesny doradca ds. AIDS w Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), dokonał własnych przewidywań, które były niemal identyczne z tym, co faktycznie obserwowano. Pomimo widocznego rozprzestrzeniania się HIV, pisał wówczas, że AIDS występowało:
„w sposób przewidywalny, tak jak się zaczęło, tzn. w podgrupach populacji, których zachowanie lub nieszczęście stawia je w grupie wysokiego ryzyka narażenia na różne infekcje, leki, urazy i obniżenie odporności, które przyczyniają się do zmiennej symptomatologii w kompleksie chorób rejestrowanych jako AIDS.”
Royal Society, narodowa akademia naukowa Wielkiej Brytanii, przez cztery lata zwodziła Stewarta, zanim jego raport został ostatecznie odrzucony. To była zdrada zarówno ludzi, jak i nauki. “Pochodząc z najwyższego organu naukowego w kraju, jest to dość haniebny stan rzeczy“, powiedział mi Stewart przed śmiercią w 2016 roku. “To Royal Society zwołało spotkanie, które dokonało błędnych przewidywań. Są honorowo zobowiązani, aby to sprostować.” Popełniono ewidentny błąd, który w innych dziedzinach życia “zostałby zmyty lata temu”.
Jedną z konsekwencji, tak jak teraz, była ogromna błędna alokacja pieniędzy ze szkodą dla prawdziwych potrzeb medycznych. Raport z 1993 roku z University of Northumbria Business School, do którego Gordon Stewart się przyczynił, wykazał, że na każdy zgon z powodu AIDS, władze zdrowotne wydawały średnio 290.000 funtów na zapobieganie i badania nad HIV, w porównaniu z 50 funtami na każdy zgon z powodu chorób serca. W wielu regionach Wielkiej Brytanii było znacznie więcej pracowników zajmujących się AIDS niż pacjentów.
Podczas gdy w 1985 roku raport Royal College of Nursing przewidywał, że milion osób w Wielkiej Brytanii zachoruje na AIDS w ciągu sześciu lat, “jeśli ta zabójcza choroba nie zostanie opanowana“, rzeczywista skumulowana, rok po roku, suma przypadków AIDS do 1990 roku była wciąż poniżej 5000. Dziś AIDS zabija mniej Brytyjczyków niż umiera od upadku ze schodów. Nawet tych zgonów można było uniknąć, gdyby rozpoznano prawdziwą naturę choroby.
Wyniki badań i zalecenia Gordona Stewarta również nie zostały opublikowane przez WHO. Dopiero w czerwcu 2008 roku, 25 lat po rozpoczęciu paniki związanej z AIDS, organizacja ta przyznała wreszcie, że zagrożenie światową pandemią wśród heteroseksualistów minęło, choć nadal utrzymywała, że Afryka Subsaharyjska jest wyniszczana przez tę chorobę.
W rzeczywistości Afryka była i jest jedną z największych ofiar iluzji wokół AIDS, o czym przekonałem się, kiedy Andrew Neil, ówczesny redaktor The Sunday Times, wysłał mnie tam w 1993 roku, abym dowiedział się, co się dzieje. Moje raporty, pokazujące, że ograniczone środki były niewłaściwie kierowane na wyimaginowaną epidemię stworzoną przez niezwalidowany [lipny] test na “HIV”, doprowadziły establishment naukowy i medyczny w Wielkiej Brytanii do szału, ale nigdy nie zostały obalone.
Pozytywnie sfałszowani – rzetelność testów na AID$ – napisy PL
Jak naukowcy, na których patrzymy z tak wielkim szacunkiem, mogą się tak mylić? Odpowiedź jest taka, że są oni istotami ludzkimi, tak jak my wszyscy.
Jedną z kluczowych lekcji, jakie można było wyciągnąć z debaty na temat AIDS, jest to, że nie ma takiego świętego Graala jak “dane” czy “nauka” wymagająca określonego sposobu działania, w przeciwieństwie do powtarzanych twierdzeń premiera i jego sekretarza zdrowia. To jak dane są interpretowane, że jest ważne, i w tym względzie rząd otrzymuje bardzo jednostronne i nieaktualne perspektywy.
Jonathan Pageau: Zaufaj nauce – błąd ślepego ‘kierowania się nauką’
COVID – dlaczego terminologia ma znaczenie? – dr Malcolm Kendrick
Sześć pytań, które należałoby zadać Neilowi Fergusonowi
Oprócz grupy w Imperial, którzy już dawno temu powinni zostać ukarani za swoje błędy w sprawie AIDS, Sir Patrick Vallance, główny doradca naukowy rządu, nie może być postrzegany jako osoba obiektywna. Jeszcze dwa lata temu był on prezesem działu badań i rozwoju w GlaxoSmithKline, brytyjskim wielonarodowym gigancie farmaceutycznym, z którym rząd brytyjski podpisał umowę na szczepionkę przeciwko koronawirusowi. (Według “Telegraph” ma on w tej firmie udziały warte 600.000 funtów). GSK dumnie ogłasza, że pod jego kierownictwem opracowano nowe leki m.in. na “zakażenie HIV”.
Podobnie, angielski główny oficer medyczny profesor Chris Whitty, kręci się obok Sir Patrick, aby dostarczać uzasadnienie dla dalszych blokad [lockdownów], ponieważ infekcje COVID-19 idą “w złym kierunku”. Jest byłym profesorem zdrowia publicznego i międzynarodowego w London School of Hygiene & Tropical Medicine – placówki która odegrała dużą rolę w szerzeniu strachu przed “HIV”/AIDS w Afryce, gdzie prawdziwymi zabójcami były i są niedożywienie i brak leczenia dawno poznanych chorób i schorzeń.
Istnieje silny argument, wyartykułowany szczególnie mocno przez amerykańskiego lekarza i pedagoga, dr Zacha Busha, że koronawirus, którego postrzegamy dziś jako wroga publicznego numer jeden, może w rzeczywistości wnosić pozytywny wkład do wirusologii, będącej częścią dynamicznej sieci organizmów w ludzkim ciele, zwanej mikrobiomem. Sieć ta zaczyna być postrzegana jako kluczowa dla bioróżnorodności oraz dla regulowania zdolności układu odpornościowego do pomagania nam w przystosowywaniu się do zmieniających się warunków.
Bush twierdzi, że celem wirusów jest przyspieszenie transferu genów, jak aktualizacji w komputerze, i to może być dokładnie to, co widzimy, ponieważ nowe “przypadki” są zgłaszane u ludzi młodych i w średnim wieku, a złagodzenie blokad ułatwia rozprzestrzenianie się.
Kiedy pojawiają się te aktualizacje, niektóre systemy ulegają awarii, jak widzieliśmy u osób w podeszłym wieku i u innych z współistniejącymi wcześniej chorobami. Ale przynoszą one również nieoczekiwane korzyści, których możemy się pozbawić, kierując się staromodnym myśleniem, które za jedyną drogę rozwoju uważa wojnę z wirusem za pomocą leków i szczepionek. To naturalny proces, który nie musi oznaczać choroby, choć oczywiście wraz ze zbliżającą się zimą może być więcej ofiar wśród osób starszych, jak co roku w przypadku grypy.
Borysie, jeśli naprawdę ci zależy, proszę posłuchaj tych głosów w swoim gabinecie, które nalegają, abyś nie wyrządzał więcej szkód już wyrządzonych życiu Brytyjczyków przez fikcję, że ten maleńki wirus atakuje całą ludzkość. I niech pan wyczyści swoich obecnych doradców naukowych. W Centrum Medycyny Opartej na Dowodach w Oksfordzie jest kilku rozsądnych ludzi!
Neville Hodgkinson jest byłym korespondentem medycznym i naukowym w Sunday Times i autorem książki AIDS: The Failure of Contemporary Science, opublikowanej w 1996 roku.
Źródło: AIDS Hysteria Prefigured Covid hysteria
Zobacz na: Przepis na zwiększenie popytu i zainteresowania szczepionkami – dr Glen Nowak
Dr Robert Willner wstrzykuje sobie HIV w TV [1994]
Dr Kary Mullis, Laureat Nagrody Nobla podważa mity na temat AIDS
Czy HIV jest prawdopodobną przyczyną AIDS? Kary Mullis i inni
Wywiad z dr Karym Mullisem – Celia Farber
Wywiad z dr Stefanem Lanka o błędach metodologicznych w izolowaniu wirusów
