Czy „zgony z powodu rozpaczy” przewyższą zgony z powodu koronawirusa? – dr Toby Rogers
23 marca 2020
Czy „zgony z powodu rozpaczy” przewyższą zgony z powodu koronawirusa?
Według większości doniesień, modelowanie epidemii koronawirusa przez naukowców z Imperial College London przekonało administrację Trumpa do wezwania do skrajnego dystansowania społecznego (zakaz zgromadzeń powyżej 10 osób) w celu „spłaszczenia krzywej [wzrostu]” epidemii zachorowań na koronawirusa. Modele przedstawione przez Imperial College London stały się również podstawą 100-stronicowego dokumentu „Plan reakcji rządu USA na COVID-19 [U.S. Government COVID-19 Response Plan].”
Model z Imperial College London jest żałośnie nieodpowiedni. Nie uwzględnia w swoim modelu zwiększonego użycia środków ochrony indywidualnej w społeczeństwie, takich jak maseczki na twarz. Nie modeluje interwencji medycznych, które okazały się obiecujące w zmniejszaniu liczby ofiar śmiertelnych, w tym chlorochiny, hydroksychlorochiny, hydroksychlorochiny + azytromycyny i dożylnego kwasu L-askorbinowego.
Koronawirus – Jak sobie z nim poradzić? – Prof. Didier Raoult
Chiny testują wysokie dawki witaminy C na koronawirusa – Victoria Lambert
Co więcej model przedstawiony przez naukowców z Imperial College London nie bierze pod uwagę „śmierci z rozpaczy” spowodowanej gwałtownym wzrostem bezrobocia, które zostanie wywołane przez zabunkrowanie się na tygodnie, miesiące lub lata („Plan reakcji rządu USA na COVID-19” szacuje, że „pandemia potrwa 18 miesięcy lub dłużej”).
„… związek między bezrobociem a śmiertelnością ogólną wykazał, że bezrobocie zwiększyło ryzyko śmierci o 63%.”– Soc Sci Med. 2011 Mar;72(6):840-54. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21330027
Społeczne determinanty zdrowia
Istnieje duża ilość literatury naukowej na temat „społecznych uwarunkowań zdrowia” i „śmierci z rozpaczy” spowodowanej wzrostem stopy bezrobocia. Pionierskie prace w tej dziedzinie zostały przeprowadzone przez Harvey’a Brennera (wówczas na Johns Hopkins University) w imieniu Połączonego Komitetu Ekonomicznego Kongresu Stanów Zjednoczonych w połowie lat siedemdziesiątych. Przeglądając dane historyczne USA z lat 1940–1973, Brenner stwierdził, że:
„… wzrost stopy bezrobocia o 1% utrzymujący się przez okres sześciu lat (w ciągu ostatnich trzech dziesięcioleci) był związany ze wzrostem o 36.887 zgonów ogółem, w tym 20.240 zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, 920 samobójstw, 648 zabójstw, 495 zgonów z powodu marskości wątroby, 4.227 przyjęć do szpitala psychiatrycznego i osadzenia 3.340 osób do więzienia.” – Harvey Brenner, Estimating the Social Costs of National Economic Policy: Implications for Mental and Physical Health, and Criminal Aggression. U.S. Congress, Joint Economic Committee, 94th Congress, 2nd Session, U.S. Government Printing Office, Washington, D.C., 1976 https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/003232927600600408
Szacunki Harvey’a Brennera zostały potwierdzone w późniejszych badaniach Anglii i Walii, Japonii, Australii i Nowej Zelandii. Należy zauważyć, że istnieje także duża ilość literatury krytycznej wobec modelu Brennera (patrz np. Cohen i Felson, 1979).
Czy „zgony z powodu rozpaczy” przewyższą zgony z powodu koronawirusa?
Szacunki Harvey’a Brennera oparte są na danych liczbowych dotyczących ludności z 1970 roku. Według amerykańskiego biura spisu ludności populacja Stanów Zjednoczonych wynosiła 205,1 mln w 1970 roku, a 2018 roku wynosiła 327,2 mln – wzrost liczby ludności o 59,5%. Tak więc faktyczny wzrost śmiertelności spowodowany dziś 1% stopą bezrobocia (jeśli utrzyma się przez pięć lat) może być bliższy 58.834 ofiarom śmiertelnym. Nowsza metaanaliza 42 badań przeprowadzonych w 15 krajach na temat związku między bezrobociem a śmiertelnością z różnych przyczyn wykazała, że bezrobocie zwiększa ryzyko śmierci o 63% (Roelfs i in. 2011).
[Jeśli można uzyskać wynik dla Polski tylko przez ekstrapolowanie wyników z USA, to dla populacji w Polsce wynoszącej 38 milionów, wzrost śmiertelności spowodowany dziś 1% stopą bezrobocia (jeśli utrzyma się przez pięć lat) może wynosić około 6830 ofiar śmiertelnych – admin]
Ile dodatkowych zgonów zostanie spowodowanych w USA przez wzrost stopy bezrobocia spowodowany wydaniem przez rząd nakazów zabunkrowania się w odosobnieniu? Zależy to od wielu czynników, w tym od liczby bezrobotnych i długości bezrobocia. Oficjalna stopa bezrobocia w lutym 2020 roku według amerykańskiego Biura Statystyki Pracy [US Bureau of Labor Statistics] wyniosła 3,5%.
Sekretarz skarbu Steve Mnuchin ostrzegł ustawodawców o możliwości 20% stopy bezrobocia po zamknięciu kraju z powodu koronawirusa, chyba że Kongres przyjmie plan stymulacyjny w wysokości 1 biliona dolarów (choć wycofał się z tego oświadczenia następnego dnia). W stanach New Jersey, Pensylwanii i Minnesocie odnotowano 10–12-krotny wzrost liczby wniosków o zasiłek dla bezrobotnych w ubiegłym tygodniu.
„… Nie jest jasne, czy wystarczy nawet potężny bodziec na poziomie federalnym, aby ograniczyć wzrost bezrobocia, który już się rozpoczął…”
Katastrofa gospodarcza z powodu koronawirusa
Dwie trzecie gospodarki USA zależy od wydatków konsumenckich. Ponieważ wiele stanów i miast zmierza w kierunku różnych form zamknięcia, skrajnego dystansu społecznego i zabunkrowania się (środki o których nie słyszano jeszcze tydzień temu), nie jest jasne, czy nawet potężny bodziec federalny wystarczy, aby zmniejszyć wzrost bezrobocia, który rozpoczął się już w Stanach Zjednoczonych.
Załamanie finansowe w 2008 roku pokazuje, że gdy gospodarka spowolni, potrzeba lat, aby ponownie osiągnąć pełną prędkość. Badanie Schularicka i Taylora (2012) dotyczące recesji jakie miały miejsce w 14 krajach w latach 1870–2008 pokazuje, że kraj potrzebuje dwóch lat, aby wyjść z normalnej recesji, podczas gdy 10 lat zajmuje wyjście z Wielkiej Depresji. Chociaż recesja wydaje się w tym momencie bardzo prawdopodobna, nikt nie zgadnie, jak długo będzie ona trwała.
Przeanalizujmy 3 scenariusze: dolną granicę, środkową i górną granicę. Zgodnie z modelem Harvey’a Brennera (1976) wszystkie te liczby odzwierciedlają szacunkowy skumulowany wpływ wzrostu bezrobocia na umieralność z pięcioletnim okresie opóźnienia.
Dolna granica. Jeśli stopa bezrobocia wzrośnie o 5 punktów w wyniku różnych blokad, wówczas 294.170 osób straci życie nie z powodu koronawirusa, ale z powodu śmierci z rozpaczy.
Średni zakres. Jeśli stopa bezrobocia wzrośnie o 16,5 punktu (jak przewidywał sekretarz skarbu Steve Mnuchin), wówczas 970.761 dodatkowych ofiar zostanie poniesionych z powodu śmierci z rozpaczy.
Górna granica. A jeśli stopa bezrobocia wzrośnie 10-krotnie – co widzimy już w kilku stanach – wówczas 1.853.271 osób umrze z rozpaczy z powodu rządowych nakazów zamknięcia, wyłączenia i bunkrowania się w odosobnieniu.
„… śmierć z powodu rozpaczy spowodowana awarią gospodarki poprzez blokady znacznie zwiększy ostateczną liczbę ofiar śmiertelnych i może zakończyć się ilością ofiar większą niż z powodu samego wirusa.”
Skala związku między bezrobociem a umieralnością jest wyższa dla mężczyzn niż kobiet i wyższa we wczesnej fazie kariery i wśród pracowników średniego szczebla kariery niż starszych pracowników (Roelfs i in., 2011, s. 849). Uzasadnione wydaje się założenie, że krach gospodarczy z powodu koronawirusa wpłynie nieproporcjonalnie bardziej na biednych i klasy robotnicze, którym brakuje znacznych rezerw finansowych.
Wielu autorów zadaje teraz pytania na temat celowości powszechnych blokad o nieokreślonej długości (patrz: Redakcja Wall Street Journal, David L. Katz, Thomas Friedman, Russell Berman i Romer & Garber).
Jeśli rząd chce zminimalizować liczbę ofiar śmiertelnych z powodu kryzysu, musi dokonać precyzyjniejszego modelowania uwzględniającego więcej czynników. Większe użycie środków ochrony osobistej i ulepszone interwencje medyczne zakrzywi krzywą zachorowań i należy na nie natychmiast zareagować.
Zgony z rozpaczy należy modelować wraz ze zgonami z powodu koronawirusa w oparciu o realistyczne, weryfikowalne, niezależne dane dotyczące częstości występowania i śmiertelności.
W obecnej sytuacji śmierć w wyniku rozpaczy spowodowanej załamaniem gospodarki poprzez blokady znacznie zwiększy ostateczną liczbę ofiar śmiertelnych co w konsekwencji może przewyższyć ilość ofiar śmiertelnych w powodu samego wirusa, będącego w centrum uwagi.
Źródło: Will “Deaths of Despair” Outpace Deaths From Coronavirus?
Choroby z rozpaczy
Choroby z rozpaczy to trzy klasy schorzeń związanych z zachowaniem, które rosną w grupach ludzi doświadczających rozpaczy z powodu poczucia, że ich długoterminowe perspektywy społeczne i gospodarcze są ponure. Te trzy rodzaje chorób to przedawkowanie narkotyków (w tym przedawkowanie alkoholu), samobójstwo i poalkoholowe uszkodzenie wątroby.
Ilość chorób z rozpaczy i wynikające z nich zgony z rozpaczy jest wysoka w regionie Appalachii w Stanach Zjednoczonych. Rozpowszechnienie znacznie wzrosło w pierwszych dziesięcioleciach XXI wieku, zwłaszcza wśród białych robotników w średnim wieku i starszych, począwszy od 2010 roku, a następnie wzrosła śmiertelność wśród latynoskich Amerykanów w 2011 roku i Afroamerykanów w 2014 roku. Zjawisko to przyciągnęło uwagę mediów ze względu na związek z epidemią opioidów.
Chociaż uzależnienie i depresja dotykają ludzi w każdym wieku, niezależnie od pochodzenia etnicznego i każdej grupy demograficznej, nadmierna śmiertelność i zachorowalność z powodu chorób z rozpaczy dotyka mniejszą grupę. W Stanach Zjednoczonych grupą najbardziej dotkniętą tymi chorobami z rozpaczy są biali mężczyźni pochodzenia hiszpańskiego oraz kobiety, które nie uczęszczały do uniwersytetu.
W porównaniu z poprzednimi pokoleniami, ta grupa jest mniej skłonna do małżeństwa, rzadziej pracuje, rzadziej jest w stanie utrzymać swoją rodzinę, i znacznie częściej skarżą się na ból fizyczny, charakteryzują się ogólnym kiepskim stanem zdrowia i problemami psychicznymi, takimi jak depresja.
Źródło:
Diseases of despair, Wikipedia
Zobacz na: WHO i Purdue Pharma połączyły siły we wciskaniu opioidów na świecie
Oto w jaki sposób Korea Południowa spłaszczyła krzywą zachorowań koronawirusa
SARS-CoV-2: strach kontra suche dane z krajów OECD
Dlaczego tak wielu pacjentów z koronawirusem zmarło we Włoszech? – Sarah Newey