Stabilizowanie kodu – mRNA i receptory Toll-podobne – dr Mike Williams

Stabilizowanie kodu – mRNA i receptory Toll-podobne – dr Mike Williams

 

W życiu i w nauce zmiany mają swoje konsekwencje. Niektórzy mogą twierdzić, że z perspektywy czasu łatwo jest dostrzec te złe. Ale kiedy przyjrzymy się naturalnym konsekwencjom zmian na arenie nauki zajmującej się szczepionkami na Covida, można wybaczyć, że zapytamy: na pewno ktoś musiał przed tym przestrzegać? Oczywiście wypada nam tu stwierdzić, że zanim zbadamy te konsekwencje, to dlatego nowe leki/szczepionki powinny być dokładnie testowane, zanim zostaną podane dużym populacjom.

W 2005 roku dr Weissman i Kariko odkryli sposób na ochronę obcego mRNA przed układem odpornościowym organizmu. Ten naukowy kamień milowy będzie kluczowy dla postępu szczepionek mRNA w 2020 roku.

Niedawno Uniwersytet Pensylwanii opublikował na Twitterze zdjęcie doktorów Weissmana i Kariko otrzymujących szczepionkę Covid, przypominając nam o tym kamieniu milowym. W jednym z tweetów skomentowano, że powinni oni otrzymać nagrodę Nobla za swoje odkrycie.

SARS-CoV-2 w kontekście patentów sprzed 20 lat – dr David Martin
Dr Peter McCullough o blokowaniu metod leczenia Covid-19
Wszystko co mówi rząd o C-19 i metodach walki z nim, jest kłamstwem – dr Mike Yeadon
Anthony Fauci kłamał, a ludzie umierali – dr Chris Martenson

 

mRNA i receptory Toll-podobne

 

 

 

 

Zasadnicza zmiana odkryta przez Weissmana i Kariko polegała na tym, że modyfikacja nukleozydów mogła chronić mRNA przed obroną immunologiczną organizmu:

„DNA i RNA stymulują wrodzony układ odpornościowy ssaków poprzez aktywację receptorów Toll-podobnych (TLRs). DNA zawierające metylowane motywy CpG nie mają jednak właściwości stymulujących. Wybrane nukleozydy w naturalnie występującym RNA są również metylowane lub w inny sposób modyfikowane, ale immunomodulacyjne efekty tych zmian pozostają niezbadane. Wykazujemy, że RNA sygnalizuje poprzez ludzkie receptory TLR3, TLR7 i TLR8, ale przyłączenie zmodyfikowanych nukleozydów m5C, m6A, m5U, s2U lub pseudouridyny powoduje zniesienie tej aktywności. Komórki dendrytyczne poddane działaniu tak zmodyfikowanego RNA wykazują znacznie mniejszą ekspresję cytokin i markerów aktywacji niż komórki poddane działaniu niezmodyfikowanego RNA. Komórki dendrytyczne i komórki wykazujące ekspresję TLR są silnie aktywowane przez bakteryjne i mitochondrialne RNA, ale nie przez całkowite RNA ssaków, które jest bogate w zmodyfikowane nukleozydy. Wnioskujemy, że modyfikacje nukleozydów tłumią potencjał RNA do aktywacji komórek dendrytycznych. Wrodzony układ immunologiczny może zatem wykrywać RNA pozbawione modyfikacji nukleozydowych jako sposób selektywnej odpowiedzi na bakterie lub tkanki martwicze.” – Immunity. 2005 Aug;23(2):165-75; Suppression of RNA recognition by Toll-like receptors: the impact of nucleoside modification and the evolutionary origin of RNA

Ich kluczowym odkryciem było to, że poprzez modyfikację kodu RNA (modyfikację nukleozydu urydyny), powodowali zniesienie wrodzonej odpowiedzi immunologicznej, zaangażowanej w receptory toll-podobne (TLR).

Odkrycie to zostało zaadoptowane w technologii mRNA stosowanej w szczepionkach Covid, aby obcy szczepionkowy mRNA mógł wnikać do komórek nie ulegając zniszczeniu. Poniżej znajduje się kod mRNA mający znajdywać się w szczepionce firmy Pfizer, demonstrujący zmodyfikowany nukleozyd Urydyna poprzez oznaczenie go jako Ψ (zmodyfikowany) zamiast jego naturalnej formy U (Urydyna). Dokładnie rzecz ujmując: każda Urydyna (U) została zastąpiona 1-metylo-3′-pseudouridylolem (Ψ).

Modyfikując urydynę w kodzie mRNA szczepionki firmy Pfizer, obce mRNA jest w stanie ominąć część pierwszej linii obrony organizmu – wrodzony układ odpornościowy.

Organizm posiada dwie szerokie części układu odpornościowego: wrodzoną i swoistą. Wrodzony jest pierwszym, który zaczyna działać przeciwko obcym najeźdźcom, w tym obcemu mRNA ze szczepionki.

 

Jak można to osiągnąć przez proste usunięcie jednej litery z kodu z mRNA?

 

Dzieje się tak poprzez oddziaływanie na receptory Toll-podobne (TLR): sygnał alarmowy wrodzonego układu odpornościowego.

Najważniejsze receptory TLR, na które oddziałuje technologia to TLR 3, TLR 7 i TLR 8. Działają one jak wartownicy, których zadaniem jest rozpoznawanie obcych najeźdźców na podstawie ich kształtu lub wzorów; trochę jak wypatrywacze samolotów w czasie II wojny światowej. Jeśli na niebie zostanie rozpoznany niewłaściwy typ kształtu, rozlegają się dzwony alarmowe i rozpoczyna się ostrzał przeciwlotniczy. W przypadku TLR aktywuje się układ odpornościowy.

Co by było, gdybyś mógł ominąć tych wartowników? Żadnych alarmów, żadnej reakcji układu odpornościowego; a twój ładunek, w tym przypadku obce mRNA, przedostaje się bezpiecznie. Wtedy twój lek/szczepionka ma znacznie większe szanse zadziałać.

W tym momencie, w oryginalnych eksperymentach mających na celu odkrycie, jak wyłączyć receptory toll-podobne (a następnie w projektowaniu szczepionek), należało zadać pytanie: ale jakie będą konsekwencje wyłączenia tego ważnego systemu wczesnego ostrzegania?

Jeśli to pytanie zostało postawione, a wydaje się, że nie padło i nie doczekało się odpowiedzi aż do, być może, teraz.

 

Zaburzona odpowiedź immunologiczna

 

Jak działają szczepionki? W dużej mierze nie mamy pojęcia. – Dr Peter Aaby
Niespecyficzne skutki szczepień cz.1 – dr Suzanne Humphries
Niespecyficzne skutki szczepień cz.2 – dr Suzanne Humphries

Dominguez-Andres i współpracownicy zajęli się tym pytaniem 6 maja 2021 roku. Stwierdzają oni:

„Niektóre szczepionki, takie jak na gruźlicę (BCG) i szczepionka przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR), również indukują długotrwałe funkcjonalne przeprogramowanie komórek wrodzonego układu odpornościowego. (Netea et al., 2020). Ten proces biologiczny określany jest również jako odporność wytrenowana, gdyż wiąże się ze zwiększoną reaktywnością, lub wrodzoną tolerancją immunologiczną, gdyż charakteryzuje się zmniejszoną produkcją cytokin (Ifrim i in., 2014). Chociaż efekty te zostały udowodnione głównie w przypadku żywych szczepionek atenuowanych, staraliśmy się zbadać, czy szczepionka BNT162b2 [Pfizera] może również indukować wpływ na wrodzone odpowiedzi immunologiczne przeciwko różnym bodźcom wirusowym, bakteryjnym i grzybiczym.” – The BNT162b2 mRNA vaccine against SARS-CoV-2 reprograms both adaptive and innate immune responses

Ich odpowiedź?

„Szczepionka BNT162b2 modulowała również produkcję cytokin zapalnych przez komórki odporności wrodzonej po stymulacji zarówno bodźcami swoistymi (SARS-CoV-2), jak i nieswoistymi (wirusowymi, grzybiczymi i bakteryjnymi). Odpowiedź wrodzonych komórek odpornościowych na ligandy TLR4 i TLR7/8 była mniejsza po szczepieniu BNT162b2.”

[Ligand – cząsteczka która swoiście wiąże się z miejscem receptorowym innej (zazwyczaj większej) cząsteczki będącej komórkowym receptorem.]

Kontynuują następująco:

„Chociaż stężenia IFN-α były poniżej granicy wykrywalności testu dla większości bodźców, zaobserwowaliśmy znaczące zmniejszenie produkcji IFN-α wydzielanego po stymulacji poli-I:C i R848 po podaniu drugiej dawki szczepionki (Rycina 1H, 1I). Może to utrudniać początkową wrodzoną odpowiedź immunologiczną przeciwko wirusowi, ponieważ wykazano, że defekty w TLR7 powodują i zwiększają podatność na COVID-19 u młodych mężczyzn (Van Der Made i in., 2020). Wyniki te wspólnie pokazują, że efekty szczepionki BNT162b2 wykraczają poza adaptacyjny układ odpornościowy [przeciwciała] i mogą również modulować wrodzone odpowiedzi immunologiczne.”

[Poly I:C – sól sodowa kwasu poliinozynowo-policytydylowego (zwykle określany skrótem poly I:C lub poly(I:C)) jest środkiem immunostymulującym. Jest on stosowany w postaci jego soli sodowej do symulowania infekcji wirusowych.]

W związku z powyższym pojawiają się trzy obawy.

1. Zdolność układu odpornościowego do zwalczania wirusów została zmniejszona; w szczególności może to mieć wpływ na zdolność do zwalczania SARS-CoV-2;
2. Wywołana szczepionką wrodzona tolerancja immunologiczna może mieć wpływ na inne szczepionki; i wreszcie
3. Jakie inne części układu odpornościowego mogą być dotknięte.

 

Wskazówki kliniczne?

 

W mediach społecznościowych i czasopismach internetowych widzimy teraz doniesienia o pacjentach z pogarszającą się chorobą nowotworową po szczepieniu SARS-CoV-2; nagłówki takie jak następujące:

„Zdrowa” mama umiera na raka, rzekomo myśląc, że miała tylko skutki uboczne szczepionki COVID-19
Poszczepienny efekt uboczny szczepionki na COVID u tej kobiety doprowadził do diagnozy raka piersi w stadium 2

W powyższych artykułach jakikolwiek związek przyczynowy szczepionki jest szybko odrzucany, a jedna z pacjentek chwali szczepionkę za uratowanie jej życia:

    „Moseley zauważyła, że w lipcu miała zaplanowaną rutynową mammografię. Ale gdyby nie zaszczepiła się w kwietniu i nie odkryła spuchniętego węzła chłonnego, jej rak mógłby urosnąć, zanim zostałby wykryty. “Szczepionka COVID-19, muszę powiedzieć – tak bardzo jak COVID był do bani – uratowała mnie”, powiedziała Des Moines Register.”

Łagodny, spuchnięty węzeł chłonny spowodowany szczepieniem zaalarmował ją, aby sprawdzić, czy nie ma oznak raka, które znalazła. Lekarz wyjaśnia to zjawisko w dziale Lifestyle portalu News.com.au:

    „Dr Laura Esserman, dyrektor University of California San Francisco’s Breast Care Center, powiedziała, że kobiety myliły nabrzmiałe węzły chłonne po szczepionce z oznakami raka.”

Dla Moseley było to fortunne: miała raka.

Tuszowanie Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych – Deborah Conrad

Istnieją autentyczne obawy, że wzrost zachorowań na raka nie jest wynikiem szczepień, ale raczej zamknięcia i ograniczonego dostępu do opieki medycznej. Jednak inni nie są przekonani co do dominującej narracji i podejrzewają, że przyczyniają się do tego szczepienia przeciwko SARS-CoV-2:

Dr Ryan Cole, patolog, w swojej ostatniej prezentacji stwierdził, że obserwuje 20-krotny wzrost zachorowań na raka endometrium i wzrost zachorowań na inne nowotwory po szczepieniu SARS-CoV-2.

Co jeszcze bardziej niepokojące: starszy konsultant z dziesięcioleciami doświadczenia w diagnozowaniu i leczeniu, w szpitalu specjalizującym się w leczeniu raka opisał dziennikarzowi, że wszyscy jego zaszczepieni pacjenci z rakiem wychodzili z remisji; i że rak przeskakiwał pomiędzy organami, rozprzestrzeniając się z prędkością, jakiej nigdy wcześniej nie widział.

Na tym etapie te doniesienia są anegdotyczne, ale jeśli odzwierciedlają one ukrytą dotąd zmianę w naturze tego, jak rak wpływa na pacjentów po szczepionce, to jaki byłby mechanizm? I do jakiego stopnia może on być przesłonięty, nawet jeśli tylko początkowo, przez oczekiwany wzrost zachorowalności i śmiertelności w wyniku blokady i ograniczonego dostępu do placówek medycznych?

Byłoby to interesujące ćwiczenie intelektualne, gdyby nie pierwotne pytanie, które nie wydaje się być odpowiednio zadane i odpowiedziane: jakie byłyby konsekwencje wyłączenia tego ważnego systemu wczesnego ostrzegania?

Odpowiedź na to pytanie może być tylko echem pierwszych i początkowych obserwacji lekarzy takich jak Ryan Cole.

 

Mechanizm

 

Kliniczna wskazówka, choć obecnie zgłaszana w niewielkiej liczbie, prawdopodobnie wspierająca publikację Dominguez-Andres i współpracowników, może być immunologicznie powiązana z obserwacjami dr Cole’a, pojawiła się jako reaktywacja wirusa ospy wietrznej i półpaśca po szczepieniu na Sars-Cov-2:

„Siedmiu immunokompetentnych pacjentów w wieku >50 lat zachorowało na półpasiec w ciągu mediany 9 dni (zakres 7-20) po szczepieniu przeciwko SARS-CoV-2. Wystąpienie półpaśca w oknie czasowym 1-21 dni po szczepieniu zdefiniowanym jako związanego ze zwiększonym ryzykiem i zgłoszoną zmianą funkcjonowania odporności pośredniczącej komórek T sugerują, że szczepienie COVID-19 jest prawdopodobną przyczyną półpaśca.” – Vaccines (Basel). 2021 Jun; 9(6): 572; Reactivation of Varicella Zoster Virus after Vaccination for SARS-CoV-2

Dane były zgodne z tym, że szczepionka powodowała zmiany w układzie immunologicznym, które czyniły biorcę bardziej podatnym na rozwój zakażenia wirusem opryszczki zwykłej (herpes zoster, HZ).

Furer i współpracownicy w publikacji pt. Herpes zoster following BNT162b2 mRNA COVID-19 vaccination in patients with autoimmune inflammatory rheumatic diseases: a case series [Półpasiec po szczepieniu BNT162b2 mRNA COVID-19 u chorych na autoimmunologiczne zapalne choroby reumatyczne: seria przypadków] opublikowanym w Journal of Rheumatology podali również:

„Potencjalne mechanizmy, które mogą wyjaśniać związek patogenetyczny między szczepieniem mRNA-COVID19 a reaktywacją półpaśca, są związane z pobudzeniem odporności wrodzonej poprzez receptory toll-podobne (TLRs) 3 i 7 przez szczepionki oparte na mRNA. Sygnalizacja TLR jest zaangażowana w reaktywację herpeswirusów, proces niezbędny do utrzymania się tych wirusów w organizmie gospodarza. Defekty w ekspresji TLR u pacjentów cierpiących na choroby wywołane bezpośrednio przez zakażenie herpeswirusem podkreślają znaczenie tych szlaków sygnalizacyjnych podczas zakażenia i ewentualnej progresji choroby. Szczepionka stymuluje indukcję INF typu 1 (alfa i beta) i silnych cytokin zapalnych, które inicjują odpowiedź immunologiczną T i B, ale mogą negatywnie wpływać na ekspresję antygenów, potencjalnie przyczyniając się do reaktywacji półpaśca.” – Rheumatology (Oxford)  . 2021 Oct 9;60(SI):SI90-SI95.

Oba wyżej wymienione badania wskazują na udział części układu odpornościowego po szczepieniu SARS-CoV-2 w zakażeniu półpaścem. Można by powiedzieć: no cóż, w tych badaniach uczestniczyła znaczna liczba starszych pacjentów; w pierwszym badaniu średnia wieku wynosiła 77 lat, mieli oni też inne problemy zdrowotne i mogą istnieć inne wyjaśnienia. Na przykład medykament Metotreksat [Methotrexate], powszechnie przepisywany lek na choroby zapalne o podłożu immunologicznym, które mogą być związane ze starszym wiekiem, był w przeszłości kwestionowany ze względu na wpływ na zakażenie półpaścem, przy czym niektóre badania wspierały rolę przyczynową, a inne nie. Jednak ostatnio metotreksat znacząco hamował proces immunologiczny po szczepionce Pfizer na Sars-Cov-2. Ale wydaje się, że pacjenci w badaniu reaktywacji nie przyjmowali tego leku.

Musimy również zauważyć, że infekcja półpaścem była również obserwowana w przypadkach Covid-19, i to nie tylko u osób starszych:

    „Chociaż opisywano przypadki reaktywacji wirusa ospy wietrznej – półpaśca w wyniku zaszczepienia szczepionką COVID-19 lub COVID-19 u osób starszych z istniejącymi wcześniej schorzeniami, w niniejszym studium przypadku opisano pierwszy przypadek reaktywacji wirusa ospy wietrznej – półpaśca u zdrowego, młodego mężczyzny bez istniejących wcześniej schorzeń. Mechanizmy leżące u podstaw reaktywacji wirusa ospy wietrznej – półpaśca u pacjentów z COVID-19 są nieznane i powinny zostać dokładniej scharakteryzowane.” – Inflamm Res . 2021 Sep;70(9):935-937.

Zatem zarówno choroba Covid-19, jak i szczepienie SARS-CoV-2 wiązało się z zakażeniem półpaścem. Ile innych osób miało podobną reakcję, ale pozostała ona niezidentyfikowana?

Rzeczywiście, mechanizm musi zostać scharakteryzowany, oraz czy dotyczy on dysfunkcji receptorów toll-podobnych? Powyższe badania uważają, że tak i obwiniają stymulację specyficznych receptorów toll-podobnych.

Receptory toll-podobne odgrywają ważną rolę w zakażeniu wirusem opryszczki, a receptory TLR2, 3 i 9 zwłaszcza w zakażeniu wirusem ospy wietrznej – półpaśca, dlatego każda potencjalna zmiana ich funkcji może mieć wpływ na zdolność organizmu do kontrolowania zakażenia półpaścem.

Chociaż badania nie wykazały poszczepiennego wpływu na TLR2 i 9 (patrz poniżej na TLR3), przypomina się stwierdzenie Dominguez-Andres i współpracowników dotyczące innych receptorów toll-podobnych:

    „Odpowiedź komórek odporności wrodzonej na ligandy TLR4 i TLR7/8 była mniejsza po szczepieniu BNT162b2.”

Odnotowano również zmiany w TLR3, bardziej specyficznie związanym z zakażeniem wirusem ospy wietrznej – półpaśca, ale nie osiągnięto istotności statystycznej:

„Produkcja TNF-α (Rycina 1B-1G) po stymulacji agonistą TLR7/8 R848 komórek jednojądrzastych krwi obwodowej od ochotników była znacząco zmniejszona po drugim szczepieniu (Rycina 1C). Ten sam trend zaobserwowano po stymulacji agonistą TLR3 poli I:C (Rycina 1D), chociaż różnica nie osiągnęła istotności statystycznej.”

Z powyższych badań wynika, że naukowcy obawiają się, iż na część układu odpornościowego negatywnie wpływa zarówno zakażenie wirusem odpowiedzialnym za Covid-19, jak i szczepienie białkiem SARS-CoV-2, które może prowadzić do reaktywacji zakażenia ospą wietrzna. Zasugerowano stymulację receptorów toll-podobnych, ale niejawny projekt mRNA szczepionek SARS-CoV-2 jest taki, że będą one stymulować pewne receptory toll-podobne w mniejszym stopniu; TLR 7 i 8 są czujnikami RNA i miałyby na nie wpływ zmiany urydyny w mRNA szczepionki. TLR4 nie.

Niezależnie od tego, badacze wykazali, że odpowiedź wrodzonych komórek odpornościowych na ligandy TLR4 i TLR7/8 była niższa po szczepieniu BNT162b2. A to nie jest dobre dla wrodzonej odpowiedzi immunologicznej.

 

Dysregulacja układu odpornościowego

 

Układ odpornościowy jest wysoce regulowany, z wzajemnie powiązanymi ścieżkami, które immunolodzy wciąż odkrywają, a zmieniając jedną część, wpływasz na inną. Jeśli szczepionka przeciwko SARS-CoV-2 zmienia coś w naszym układzie odpornościowym, czy to poprzez zmiany w kodzie mRNA szczepionki i negatywny wpływ na receptory toll-podobne, czy w inny sposób, to co jeszcze zmienia w naszej odporności?

Widzieliśmy już pewne wskazówki na ten temat w badaniach, które opisaliśmy, ale aby je rozwinąć, rozważmy następujące kwestie:

Lynn i współpracownicy opisują znaczenie receptorów toll-podobnych w publikacji pt. Impact of Polymer-TLR-7/8 Agonist (Adjuvant) Morphology on the Potency and Mechanism of CD8 T Cell Induction [Wpływ morfologii agonisty polimeru-TLR-7/8 (adiuwantu) na siłę i mechanizm indukcji limfocytów T CD8]:

“Małocząsteczkowi agoniści receptorów toll-podobnych 7 i 8 (TLR-7/8a) mogą być zastosowane jako adiuwanty szczepionkowe w celu indukcji odporności limfocytów T CD8.” – Biomacromolecules  . 2019 Feb 11;20(2):854-870.

InvivoGen podsumowując Craft et al (2005) & Reece et al (2005) wspierają to odkrycie:

„Zdolność agonistów TLR7-8 do aktywacji komórek dendrytycznych i tym samym wywoływania odpowiedzi Th1 i limfocytów T CD8+ może być wykorzystana do zwiększenia skuteczności szczepień.” – TLR7 and TLR8: Key players in the antiviral response

Dzięki tym autorom widzimy ważny związek między receptorami toll-podobnymi, komórkami dendrytycznymi i limfocytami T, a konkretnie limfocytami T CD8.

Receptory Toll-podobne aktywują komórki dendrytyczne, wywołując odpowiedź limfocytów T CD8. Limfocyty T CD8 stanowią istotną część układu odpornościowego w obronie przed infekcjami, ale także przed rakiem.

Fu i Jiang w publikacji pt. Dendritic Cells and CD8 T Cell Immunity in Tumor Microenvironment [Komórki dendrytyczne i odporność limfocytów T CD8 w mikrośrodowisku guza] badają dalej tę złożoną zależność i ujawniają znaczenie komórek dendrytycznych w roli, jaką limfocyty T CD8  odgrywają w walce z rakiem:

    „Podczas gdy bezpośrednia prezentacja antygenów nowotworowych na ich MHCI przez komórki nowotworowe odgrywa ważną rolę w funkcji efektorowej limfocytów T CD8, krzyżowa prezentacja przez profesjonalne komórki prezentujące antygen, w szczególności komórki dendrytyczne, jest wymagana do pobudzenia niedojrzałych limfocytów T CD8 i podtrzymania cytotoksycznych odpowiedzi immunologicznych.” – Front Immunol. 2018; 9: 3059.

Jeśli, jak twierdzą autorzy, receptory toll-podobne są wymagane do aktywacji komórek dendrytycznych, a komórki dendrytyczne podtrzymują cytotoksyczne zabijanie limfocytów T przeciwko guzom nowotworowym, to co się dzieje, jeśli te receptory toll-podobne nie działają tak dobrze?

 

Wzrost zachorowań na raka? Wzrost infekcji?

 

Receptory toll-podobne 7 i 8 są opisane w literaturze jako ważne w wywoływaniu istotnej odpowiedzi limfocytów T CD8. Mając to na uwadze, przypomnijmy sobie, co napisali dr Weissman i Kariko w 2005 r. w publikacji pt. “Suppression of RNA recognition by Toll-like receptors: the impact of nucleoside modification and the evolutionary origin of RNA [Tłumienie rozpoznawania RNA przez receptory Toll-podobne: wpływ modyfikacji nukleozydów i ewolucyjne pochodzenie RNA]”:

“Pokazujemy, że RNA sygnalizuje przez ludzkie receptory TLR3, TLR7 i TLR8, ale przyłączenie zmodyfikowanych nukleozydów m5C, m6A, m5U, s2U lub pseudouridiny znosi [wyłącza] ich aktywność.” – Immunity. 2005 Aug;23(2):165-75.

Ta właśnie technologia jest wykorzystywana w szczepionkach przeciwko SARS-CoV-2: Wyłącza ona sygnalizację TLR 7 i 8, której układ odpornościowy potrzebuje do zwalczania infekcji i nowotworów.

 

Podsumowanie

 

Zmiany w kluczowych częściach kodu mRNA w szczepionkach przeciwko SARS-CoV-2 mogą mieć wpływ na zmianę wrodzonej odpowiedzi immunologicznej poprzez receptory toll-podobne. Receptory toll-podobne są ważnymi elementami obrony przed infekcją, a skutki uboczne mogą obejmować również hamowanie odpowiedzi limfocytów T CD8. Limfocyty T CD8 są istotną częścią zdolności układu odpornościowego do zwalczania infekcji i nowotworów. Zmiany te mogą być odzwierciedlone w ostatnio reaktywowanych zakażeniach półpaścem, chociaż specyficzne mechanizmy są w tej chwili niejasne. Anegdotyczne doniesienia o znacznym wzroście zachorowań na raka u konsultantów medycznych mogą być zgodne z nieprawidłowym działaniem receptorów toll-podobnych i zmianami w komórkach dendrytycznych, prowadzącymi do zahamowania przeciwnowotworowej odpowiedzi efektorowej CD8. Dalsze dane są wymagane, ale perspektywa zmienionej odpowiedzi CD8 na infekcje i raka jest bardzo niepokojąca i powinna skłonić do pilnych badań.

Można wybaczyć, że zapytam: ktoś chyba musiał ostrzegać przed robieniem tego? I czy właśnie z takiego powodu nowe leki/szczepionki nie powinny być dokładnie testowane przed podaniem ich dużym populacjom?

Źródło: Stabilising the Code

Zobacz na: Czy na pewno szczepionki to najlepiej przebadane produkty firm farmaceutycznych? Sprawdźmy.
Wytyczne Dotyczące Przedklinicznych Badań Farmakologicznych i Toksykologicznych Szczepionek – EMA
Skorygowana ocena związku przyczynowo-skutkowego między szczepieniami a zdarzeniami niepożądanymi dokonana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) – analiza krytyczna
Adiuwant 1018 ISS i receptor TLR9
Szczepionka Heplisav B firmy Dynavax – adiuwant 1018 i zawały serca

 

„Podsumowując, w pełni zaszczepione osoby [przeciw C19] wykazywały średnio 50-krotnie wyższy poziom przeciwciał niż naturalnie zakażone osoby nieszczepione z silną reaktywnością immunologiczną w kierunku RBD/S1 i słabą odpowiedzią na S2.” – Źródło: Diagn Microbiol Infect Dis. 2022 Dec;104(4):115803; SARS-CoV-2 antibody profile of naturally infected and vaccinated individuals detected using qualitative, semi-quantitative and multiplex immunoassays https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36162282/