Jakie „normalne” ryzyko niesie ze sobą Covid-19? – prof. David Spiegelhalter

Jakie „normalne” ryzyko niesie ze sobą Covid-19? – prof. David Spiegelhalter

21 marca

 

David John Spiegelhalter – brytyjski statystyk, Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, członek rzeczywisty naukowego Towarzystwa Królewskiego. Za swoje zasługi na polu naukowo-badawczym w roku 2007 uhonorowany wintonowską legią profesorską w zakresie zdrowia publicznego w Laboratorium Statystycznym Uniwersytetu w Cambridge. Dzieli swoją pracę pomiędzy wykładami w Churchill College w Cambridge, a badaniami prowadzonymi w Zakładzie Biostatystyki państwowego Medycznego Instytutu Badawczego. Profesor David Spiegelhalter jest jednym z najczęściej cytowanych naukowców na świecie. Według Instytutu Filadelfijskiego na przestrzeni ostatniej dekady zajął 34 miejsce wśród najbardziej przywoływanych światowych nazwisk naukowych z dziedziny matematyki i statystyki.

Przegląd kodu źródłowego z modelu Fergusona 
Epidemiolog Neil Ferguson drastycznie obniża prognozę śmiertelności z powodu COVID-19

Artykuł Nicka Triggle opublikowany na stronie BBC Online porusza kwestię tego, jak wiele zgonów z powodu COVID-19 miałoby i tak miejsce w ramach „normalnego” ryzyka, na jakie narażeni są ludzie, zwłaszcza osoby starsze i osoby z przewlekłymi problemami zdrowotnymi, które są głównymi ofiarami COVID-19. Aby dostarczyć trochę szerszej perspektywy [tło], przyjrzałem się temu, jak duże wydaje się „normalne” ryzyko związane z COVID-19.

Zawsze warto pamiętać, że wszyscy kiedyś umrzemy, a tempo, w jakim to robimy, jest sumiennie rejestrowane w tabelach trwania życia przedstawionych przez Urząd Statystyczny.

Dostarczają one corocznych wskazówek o „zagrożeniach” – jest to odsetek osób w każdym roku życia, które nie dożyją do swoich następnych urodzin. Zostały one przedstawione poniżej w skali logarytmicznej, pokazując wczesny szczyt z powodu chorób wrodzonych i traumy porodowej, a następnie co najmniej około 9 lub 10 lat (nikt w historii ludzkości nie był tak bezpieczny jak współczesne dziecko w szkole podstawowej), a następnie stały wzrost, który jest niezwykle liniowy, z wyjątkiem smutnego wyboju wśród późnych nastolatków i wczesnych lat dwudziestych, którego przyczyna jest zbyt jasna. Ta liniowość na skali logarytmicznej odpowiada wykładniczemu wzrostowi – odsetek osób umierających każdego roku wzrasta o około 9%, niezależnie od wieku. Tak więc średnie ryzyko śmierci podwaja się w ciągu 8 lat.

 

Niedawny raport nr 9 autorstwa naukowców z Imperial College London przedstawił szacunkowe ryzyko śmierci związane z wiekiem po zakażeniu koronawirusem – zostały one przedstawione w poniższej tabeli.

 

 

Jakie „normalne” ryzyko niesie ze sobą Covid-19?

 

Wyniki te dotyczące wskaźnika umieralności można nałożyć na śmiertelność w tle, aby uzyskać wykres poniżej – są one wykreślane w 7 roku dekady, ponieważ dokładniej przedstawia wiek, w którym to ryzyko jest uśrednione dla całej dekady. Zgodność jest godna uwagi, wykazując, że ryzyko związane z Covid-19 jest podobne do ryzyka w tle.

 

 

 

Poniższa tabela porównuje ryzyko po zakażeniu z zagrożeniem tła, rozpiska na dekady życia (siódmy rok). Ich stosunek, względne ryzyko, wynosi od 0,5 do 2.

 

 

 

Sugeruje to, że COVID-19 z grubsza przyczynia się do wartości dla rocznego ryzyka. Każdego roku w Wielkiej Brytanii umiera około 600.000 osób. Zespół Imperial College szacuje, że gdyby nie podjęto jakichkolwiek działań zapobiegawczych względem wirusa, to około 80% ludzi zostałoby zarażonych, a liczba zgonów według pierwszych szacunków z imperial college wyniosła by około 510.000. [Szacunki te zostały bardzo szybko (25 marca) zredukowane ponad 20 razy w dół – admin]

Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie podane zagrożenia są średnimi zagrożeniami dla osób w konkretnym wieku, i nie są ryzykiem dla przeciętnego człowieka! Wynika to z faktu, że zarówno w przypadku COVID-19, jak i w normalnych okolicznościach, duże ryzyko ponoszą osoby przewlekle chore. Tak więc dla znacznej większości zdrowych ludzi ryzyko śmierci z powodu COVID-19 lub śmierci z powodu czegoś innego jest znacznie niższe niż tutaj przytoczone.

[Dodano 4 kwietnia. Powinienem również napisać, że ta analiza dotyczy tylko ogółu społeczeństwa. Ci, którzy mogą być narażeni na wysokie miano wirusa, na przykład pracownicy służby zdrowia, mogą być znacznie bardziej narażeni niż ich „normalni” odpowiednicy w grupach wiekowych, na co wskazują tragiczne przypadki śmierci we Włoszech, Wielkiej Brytanii i innych krajach.]

Ponadto, jak zauważa Nick Triggle, te dwie grupy będą się w znacznym stopniu nakładać na siebie – wiele osób, które umrą z powodu COVID, i tak by umarły w krótkim okresie czasu – a więc tych zagrożeń nie można tak po prostu dodać do siebie, ani nie podwaja tak po prostu ryzyka wśród zarażonych ludzi.

Niezwykle ważnym jest, aby służba zdrowia [NHS] nie była przytłoczona, ale jeśli uda się utrzymać liczbę zgonów z powodu COVID-19 powiedzmy na poziomie poniżej 20.000 dzięki surowym środkom tłumienia, jak obecnie się to sugeruje, może to mieć minimalny wpływ na ogólną śmiertelność w 2020 roku (chociaż śmiertelność w tle może wzrosnąć z powodu presji na służby zdrowia i skutków ubocznych izolacji). Chociaż, jak widzimy, ogromnym kosztem.

Źródło: How much ‘normal’ risk does Covid represent?

 

Zobacz na: Dwie epidemie COVID-19 – dr Knut M. Wittkowski
Jak zabójczy jest koronawirus? Nadal jest to mniej niż jasne – dr John Lee
Jak rozumieć – i raportować – dane liczbowe dotyczące „zgonów Covid-19” – dr John Lee
Covid-19: cztery piąte przypadków to przypadki bezobjawowe – Michael Day
Porównanie zamkniętej Wielkiej Brytanii z otwartą Szwecją. Zapadalność i zgony – Rob Slane