Kodeks Norymberski a szczepienia – kodeks etyczny sformułowany w 1947 roku
Wytyczne Dotyczące Przedklinicznych Badań Farmakologicznych i Toksykologicznych Szczepionek – EMA
Czy na pewno szczepionki to najlepiej przebadane produkty firm farmaceutycznych? Sprawdźmy.
Skorygowana ocena związku przyczynowo-skutkowego między szczepieniami a zdarzeniami niepożądanymi dokonana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) – analiza krytyczna
Film Nauka i Swastyka: Biologiczni Żołnierze Hitlera
Faszyzm w 10 prostych krokach – Naomi Wolf – Naomi Wolf
Dziesięć etapów ludobójstwa – dr Gregory Stanton
„Ostateczna zasada pozwala Instytucjonalnej Komisji Rewizyjnej (IRB) odpowiedzialnej za przegląd, zatwierdzanie i ciągłość przeglądu badań klinicznych na zatwierdzenie procedury Świadomej Zgody, która nie obejmuje pewnych elementów świadomej zgody lub która je zmienia, lub na odstąpienie od wymogu uzyskania świadomej zgody zgodę na niektóre badania kliniczne o minimalnym ryzyku, jeśli IRB znajdzie i udokumentuje pięć kryteriów.” – FDA, 29 grudzień, 2023, Institutional Review Board Waiver or Alteration of Informed Consent for Minimal Risk Clinical Investigations
Wyrok sądu w Norymberdze ustanowił 10 zasad, na które lekarze muszą się zgodzić w ramach przeprowadzania eksperymentów na ludziach w nowym kodeksie, który jest obecnie akceptowany na całym świecie.
Wyrok ten ustanowił nowy standard etycznych zachowań medycznych w okresie po II wojnie światowej odnośnie praw człowieka. Wśród innych wymagań dokument ten wymienia wymóg świadomej i dobrowolnej zgody człowieka biorącego udział w eksperymencie. Zasada świadomej i dobrowolnej zgody chroni prawo jednostki do kontrolowania swojego własnego ciała.
Kodeks uznaje również, że oczekiwane korzyści muszą przewyższać ryzyko, a także należy unikać niepotrzebnego bólu i cierpienia.
Kodeks ten uznaje, że lekarze powinni unikać działań, które szkodzą ludzkim pacjentom.
Zasady ustanowione przez ten kodeks postępowania medycznego zostały obecnie rozszerzone na ogólne kodeksy etyki medycznej.
Jedynym wykładnikiem dla sędziów odróżniającym etyczny eksperyment medyczny od zbrodni był stworzony na potrzeby tego sądu dekalog zasad. Poniżej znajdziesz treść Kodeksu Norymberskiego.
Kodeks Norymberski
Zasady te sformułowane są w następujący sposób:
1. Absolutnie koniecznym składnikiem wszelkich eksperymentów medycznych prowadzonych na ludziach jest niewymuszona zgoda na ich przeprowadzenie wyrażona przez osobę, która ma być im poddana.
Oznacza to, że osoba na której prowadzony będzie eksperyment musi posiadać pełną zdolność do podejmowania czynności prawnych, mieć pełną władzę w podejmowaniu takiej decyzji bez jakiejkolwiek interwencji w formie przemocy, przekupstwa, wprowadzenia w błąd, przymusu, fałszywej obietnicy lub jakiejkolwiek innej formy ograniczania oraz wymuszania takiej decyzji; osoba ta powinna posiadać wiedzę i zrozumienie znaczenia eksperymentu w takim stopniu, aby móc świadomie podjąć decyzję o swoim uczestnictwie w eksperymencie. Ten ostatni element wymaga, aby przed uzyskaniem zgody na doświadczenie, eksperymentator wyjaśnił osobie, która ma być poddana doświadczeniom, istotę, czas trwania i cel danego eksperymentu, metody i środki za pomocą których ma być przeprowadzony eksperyment, wszelkie niedogodności i niebezpieczeństwa z tym związane, oraz skutki danego eksperymentu dla zdrowia fizycznego i psychicznego jego uczestników.
Odpowiedzialność za uzyskanie zgody obowiązuje każdego, kto doświadczenie
organizuje, kieruje nim lub je przeprowadza. Jest to powinność i odpowiedzialność osobista, która nie może zostać bezkarnie przeniesiona na kogoś innego.
2. Eksperyment medyczny powinien zaowocować korzystnymi dla społeczeństwa rezultatami; przy założeniu, że nie ma innych sposobów ich osiągnięcia.
3. Eksperyment medyczny powinien być zaprojektowany i oparty na rezultatach doświadczeń uprzednio przeprowadzonych na zwierzętach, oraz na wiedzy z zakresu historii choroby lub wiedzy pochodzącej z innych badań danego problemu tak, aby wyniki takiego eksperymentu usprawiedliwiały konieczność jego przeprowadzenie na ludziach.
4. Eksperyment medyczny powinien być tak przeprowadzony, aby uniknąć wszystkich niepotrzebnych fizycznych i psychicznych cierpień jak również okaleczeń osób poddanych takiemu eksperymentowi.
5. Żaden eksperyment medyczny nie powinien być przeprowadzony tam, gdzie istnieje niejako a priori przekonanie, że doprowadzi to do śmierci lub trwałego kalectwa z wyjątkiem takiej sytuacji gdzie uczestnikiem eksperymentu jest lekarz, który dany eksperyment jednocześnie przeprowadza.
6. Stopień podjętego ryzyka uzyskanego z eksperymentu nigdy nie powinien przewyższać znaczenia korzyści dla ludzkości.
7. Odpowiednie przygotowania powinny być podjęte oraz odpowiedni sprzęt medyczny powinien być zastosowany aby zabezpieczyć osoby poddane eksperymentowi nawet jeśli istnieje minimalne prawdopodobieństwo zranienia, kalectwa lub śmierci.
8. Eksperyment medyczny powinien być przeprowadzony przez wykwalifikowanych naukowców. Najwyższy poziom umiejętności i troski jest wymagany od osób prowadzących eksperyment we wszystkich jego etapach.
9. W trakcie przeprowadzania eksperymentu na osobie, musi ona mieć zagwarantowane prawo tej osobie do natychmiastowego zaprzestania oraz wycofania się z eksperymentu w przypadku gdy stan fizyczny lub psychiczny wydaje się uniemożliwić zakończenie danego eksperymentu.
10. W trakcie eksperymentu naukowiec odpowiedzialny za jego przeprowadzenie musi być przygotowany na przerwanie eksperymentu na każdym etapie jego trwania, jeśli tylko ma podejrzenie w oparciu o swoją dobrą wolę, swoje najwyższe kwalifikacje i ostrożny osąd – cechy wymagane od takiego naukowca – że zachodzi prawdopodobieństwo zranienia, kalectwa lub śmierci osoby poddanej takiemu eksperymentowi w przypadku, gdyby dany eksperyment nie został przerwany.
Na podstawie:
1. BRITISH MEDICAL JOURNAL No 7070 Volume 313: Page 1448, 7 December 1996. – http://www.cirp.org/library/ethics/nuremberg/
2. Współtwórca Kodeksu Norymberskiego dr Leopold Alexander. – http://tajchert.w.interiowo.pl/leoaleksander.htm
Kodeks Norymberski a szczepienia
Tekst Kodeksu Norymberskiego mówi np. o tym, że nie wolno wprowadzać królika doświadczalnego błąd, składać fałszywych obietnic, albo wiedzę i zrozumienie znaczenia eksperymentu w takim stopniu, aby móc świadomie podjąć decyzję o swoim uczestnictwie w eksperymencie. Kłopot ze szczepienia mi jest taki, że nie przechodzą one rzetelnych badań klinicznych, bo na poziomie poważnych decyzji, wartych miliardy, więcej w tym interesie jest doktrynerstwa niż rzetelnej nauki.
Największe uchybienie to brak neutralnego placebo w badaniach klinicznych bezpieczeństwa, kolejne to czas trwania tych badań nad ustalaniem bezpieczeństwa. Przykładowo pierwsza szczepionka MMR nie miała w ogóle takich badań przeprowadzanych przed wprowadzeniem na rynek, bo jeśli były by takie przeprowadzone to producent musiałby takie informacje podać w ulotce. Szczepionka Engerix B, podawana noworodkom w pierwszej dobie życia, podczas badań nad bezpieczeństwem obserwowano aż przez 4 dni delikwentów, którym ją zaserwowano. Inna ważna rzecz to fakt, że im bardziej “kanałowo” bada się zagadnienie tym mniej można wykryć, dzięi czemu o mniejszej ilości problemów trzeba informować klientów. To nie odpowiedzi są stronnicze, tylko pytania.
Transkrypt filmu pt. Ustawa z 1986 roku
Jak działają szczepionki? W dużej mierze nie mamy pojęcia. – Dr Peter Aaby
Ad. 3
Bezpieczeństwo szczepień – jak sprawdzane są szczepionki pod kątem bezpieczeństwa?
„Historycznie, niekliniczna ocena bezpieczeństwa szczepionek nie obejmowała z reguły badań nad toksycznością u zwierząt. To dlatego, bo szczepionki nie były generalnie postrzegane jako toksyczne i przeważnie podaje się je w ograniczonych dawkach przez miesiące czy nawet lata.” (str. 11-12) – Non-Clinical Safety Evaluation Of Preventive Vaccines – Recent Advances And Regulatory Considerations
„Procesy metabolizmu i wydalania nie są dobrze zbadane w przypadku szczepionek, ponieważ badania farmakokinetyczne nie są wymagane do zatwierdzenia szczepionki, a także dlatego, że zakłada się, że nie mają one znaczenia dla skuteczności szczepionki lub interakcji z innymi lekami. Biorąc pod uwagę niską i oczekiwaną liczbę dawek podawanych w szczepieniach, założenia te są rozsądne. Ponieważ jednak przewlekła ekspozycja na Ag jest związana z rozwojem tolerancji, należy zagwarantować całkowitą eliminację Ag, aby uniknąć przewlekłej ekspozycji prowadzącej do zmniejszenia skuteczności szczepionki. Jeśli chodzi o szczepionki DNA, jednym z głównych problemów jest integracja plazmidu szczepionki z DNA gospodarza. Integracja ta zależy głównie od natury obcego plazmidu i DNA, ale należy wziąć pod uwagę, że bardzo powolna eliminacja (która może trwać latami) zwiększa szanse na integrację plazmidu. Dlatego wykazanie całkowitej eliminacji tych szczepionek może stać się istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa lub uniknięcia interakcji szczepionkowego DNA z innymi patogenami lub mikroorganizmami.” – ADME and Translational Pharmacokinetics / Pharmacodynamics of Therapeutic Proteins: Applications in Drug Discovery and Development – str 357.
Szczepionki w USA są legalnie zaklasyfikowane do produktów, które są ‚w sposób nieunikniony niebezpieczne’ – „UNAVOIDABLY UNSAFE”, ten termin pozwala producentom uniknąć odpowiedzialności za szkody poszczepienne, sekcja B – Legal Information Institute
Ad. 6. Kodeks Norymberski art. 6. Czy wiemy jakie jest ryzyko związane z podawaniem szczepień?
Przymusowe szczepionkowe eksperymenty
W USA rejestruje się mniej niż 1% NOPów – Harvard Pilgrim Health Care
“Działania niepożądane leków i szczepionek są powszechne, ale są niedostatecznie raportowane. Chociaż 25% chorych leczonych ambulatoryjnie doświadcza niepożądanych efektów ubocznych, to mniej niż 0,3% wszystkich zdarzeń niepożądanych i 1-13% poważnych niepożądanych efektów ubocznych zgłoszono Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Podobnie, mniej niż 1% niepożądanych odczynów poszczepiennych [NOP] zostało zgłoszone.” – Electronic Support for Public Health–Vaccine Adverse Event Reporting System (ESP:VAERS) https://healthit.ahrq.gov/sites/default/files/docs/publication/r18hs017045-lazarus-final-report-2011.pdf
“Były komisarz Agencji ds. Żywności i Leków David A. Kessler ocenił, że raporty VAERS obecnie reprezentują tylko ułamek poważnych zdarzeń niepożądanych.” – Sixth Report By The Committee On Government Reform. The Vaccine Injury Compensation Program: Addressing Needs And Improving Practices. October 12, 2000, str.15 https://www.congress.gov/106/crpt/hrpt977/CRPT-106hrpt977.pdf
“Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w 2013 r. w Polsce działania niepożądane leków zgłosiło jedynie 0,1 proc. mieszkańców, podczas gdy w Wielkiej Brytanii 7,3 proc., Niemczech 6 proc., we Francji 3,1 proc. oraz we Włoszech i Hiszpanii – po 2 proc.” – Źródło: Rynek Zdrowia, Zaskakująco mało zgłoszeń o niepożądanych działaniach leków, 04.12.2015 http://www.rynekzdrowia.pl/Farmacja/Eksperci-zaskakujaco-malo-zgloszen-o-niepozadanych-dzialaniach-lekow,157349,6.html
“Tylko około 1% poważnych efektów ubocznych jest zgłaszane do FDA według tego badania.” – Scott HD, Rosenbaum SE, Waters WJ, et al. Rhode Island physicians’ recognition and reporting of adverse drug reactions. RIMed J. 1987;70: 311-316. – Introducing MEDWatch. A new approach to reporting medication and device adverse effects and product problems. https://www.fda.gov/downloads/Safety/MedWatch/UCM201419.pdf
Z szacunków FDA (amerykańskiej Agencji Leków i Żywności) wiadomo, że zgłaszanych jest nie więcej niż 5%, a może nawet 1% wszystkich powikłań, co znaczy, że liczby zgłoszonych przypadków należy pomnożyć przez około 20 do 100, a nawet 1000, aby otrzymać szacunkowe liczby wszystkich prawdopodobnych efektów ubocznych.
“Jak funkcjonariusze publicznej służby zdrowia mogą polegać na systemie raportowania efektów ubocznych do którego trafia mniej niż 1% rzeczywistych przypadków?” – Ramifications of adverse events in children in Australia http://www.bmj.com/rapid-response/2011/11/02/underreporting-vaccine-adverse-events
“Ten przegląd systematyczny dostarcza dowodów na znaczne i powszechne niedostaczne zgłaszanie niepożądanych działań na leki w spontanicznych systemach raportowania, w tym poważnych lub ciężkich działań niepożądanych… Łącznie wykorzystano 37 badań wykorzystujących szeroką gamę metod nadzoru z 12 krajów. Na ich podstawie Wygenerowano 43 numeryczne szacunki niedostatecznej sprawozdawczości. Mediana wskaźnika niedostacznego zgłaszania z 37 badań wyniosła 94% (przedział międzykwartylowy 82-98%).” – Under-reporting of adverse drug reactions : a systematic review. Drug Saf. 2006;29(5):385-96. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16689555
“Badanie CDC z 1995 roku wykazało, że ilość zgłaszanych poważnych niepożądanych odczynów poszczepiennych wynosiła mniej niż 1 % dla ciężkich NOP-ów, takich jak utrata przytomności po szczepionce DPT.” – The Lethal Dangers of the Billion-Dollar Vaccine Business
Im młodsze niemowlę i więcej dawek tym większe ryzyko hospitalizacji lub zgonu.
“Nie przeprowadzono badań w celu określenia bezpieczeństwa (lub skuteczności) podawania wielu dawek szczepionek naraz w różnych kombinacjach, które są zalecane w kalendarzu szczepień CDC…
Ponadto, młodsze niemowlęta w porównaniu do starszych miały o wiele większe prawdopodobieństwo hospitalizacji lub zgonu po otrzymaniu szczepionek.
Wystąpiła dodatnia korelacja pomiędzy ilością hospitalizacji i liczbą podanych dawek szczepionek; wystąpiła ujemna korelacja pomiędzy ilością hospitalizacji i wiekiem oraz zwiększenie śmiertelności związane z podaniem 5 do 8 szczepionek naraz w porównaniu do 1-4 podawanych szczepionek.” – Relative trends in hospitalizations and mortality among infants by the number of vaccine doses and age, based on the Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS), 1990–2010
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3547435/
„W niedawnych badaniach oszacowano, że w USA liczba zgonów z powodu błędów medycznych wynosi około 251.000 rocznie, co sprawia, że błędy medyczne to trzecia najczęstsza przyczyna śmierci. Występowanie błędów jest znacznie wyższe w Stanach Zjednoczonych niż w innych krajach rozwiniętych, takich jak Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Niemcy czy Zjednoczone Królestwo (U.K). W tym samym czasie zgłoszono mniej niż 10 procent błędów medycznych. W tym badaniu opisano wyniki badania skuteczności wdrożenia systemu raportowania błędów medycznych o nazwie MEDMARX w 25 szpitalach w stanie Pensylwania.” – Your Health Care May Kill You: Medical Errors.
Co prawo w Polsce uznaje za NOP?
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania:
RODZAJE I KRYTERIA ROZPOZNAWANIA NIEPOŻĄDANYCH ODCZYNÓW POSZCZEPIENNYCH NA POTRZEBY NADZORU EPIDEMIOLOGICZNEGO*
I. Ogólne rodzaje i kryteria niepożądanych odczynów poszczepiennych na potrzeby nadzoru epidemiologicznego
1. Jako ciężki niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn poszczepienny, który zagraża życiu i może:
1) wymagać hospitalizacji w celu ratowania zdrowia;
2) prowadzić do trwałego ubytku sprawności fizycznej lub umysłowej;
3) kończyć się śmiercią.
2. Jako poważny niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn poszczepienny, który charakteryzuje się dużym nasileniem objawów w postaci znacznego obrzęku kończyny, silnego jej zaczerwienienia, wysokiej gorączki, ale:
1) nie wymaga zwykle hospitalizacji w celu ratowania zdrowia;
2) nie prowadzi do trwałego uszczerbku dla zdrowia;
3) nie stanowi zagrożenia dla życia.
3. Jako łagodny niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn poszczepienny, który nie ma szczególnie dużego nasilenia, a charakteryzuje się występowaniem:
1) miejscowego obrzęku kończyny;
2) silnego miejscowego zaczerwienienia;
3) gorączki.
II. Szczegółowe rodzaje i kryteria niepożądanych odczynów poszczepiennych na potrzeby nadzoru epidemiologicznego
1) odczyny miejscowe, w tym odczyny miejscowe po szczepieniu BCG:
a) obrzęk,
b) powiększenie węzłów chłonnych,
c) ropień w miejscu wstrzyknięcia;
2) niepożądane odczyny poszczepienne ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN):
a) encefalopatia,
b) drgawki gorączkowe,
c) drgawki niegorączkowe.
d) porażenie wiotkie wywołane wirusem szczepionkowym.
e) zapalenie mózgu.
f) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
g) zespól Guillaina-Barrego;
3) inne niepożądane odczyny poszczepienne:
a) bóle stawowe.
b) epizod hipotensyjno-hiporeaktywny,
c) gorączka powyżej 39°C,
d) małopłytkowość.
e) nieutulony ciągły płacz.
f) posocznica, w tym wstrząs septyczny.
g) reakcja anafilaktyczna.
h) reakcje alergiczne.
i) uogólnione zakażenie BCG,
j) wstrząs anafilaktyczny.
k) zapalenie jąder.
I) zapalenie ślinianek.
m) porażenie splotu barkowego.
n) inne poważne odczyny występujące do 4 tygodni po szczepieniu.
*Jeśli nie podano inaczej i z wyjątkiem odczynów po szczepieniu BCG, za związane czasowo ze szczepieniem uznaje się zaburzenia stanu zdrowia, które wystąpiły w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki. Mogą one być wynikiem:
1) indywidualnej reakcji organizmu człowieka szczepionego na podanie szczepionki;
2) błędu wykonania szczepionki lub błędu podania szczepionki;
3) zjawisk od szczepienia niezależnych, a tylko przypadkowo pojawiających się po szczepieniu.
Poniżej artykuły w literaturze medycznej z różnych czasów o różnych nowotworach występujących po różnych szczepieniach. Niektóre nawet z czasów szczepień przeciw ospie prawdziwej, np. w miejscu wkłucia (już w dawnych czasach lekarze antyszczepionkowi dostrzegali wzrost liczby chorób nowotworowych u młodych osób poddanych szczepieniom przeciw ospie prawdziwej):
Przypadki nowotworów i białaczek poszczepiennych:
Allerberger, F, “An Outbreak of Suppurative Lymphadenitis Connected with BCG Vaccination in Austria- 1990/1991,” Am Rev Respir Disorder, Aug 1991, 144(2) 469.
Babinkov VI, Shapiro AM., [The effect of chronic hyperimmunization with APDT vaccine on the
Bazex A, Dupre A, Christol B., [Cancer on a smallpox vaccination scar], Bull Soc Fr Dermatol Syphiligr. 1968;75(6):743-6.
Bichel, “Post-vaccinial Lymphadenitis Developing into Hodgkin�s Disease”, Acta Med Scand, 1976, Vol 199, p523-525.
Bolognesi, DP, “Potential Leukemia Virus Subunit Vaccines: Discussion”, Can Research, Feb 1976, 36(2 pt 2):655-656.
Brearley MJ., “Vaccine-associated feline sarcomas”, Vet Rec. 2001 May 5;148(18):580.
Breton J, Caroff J, Hadengue A, Derobert L., [Malignant postvaccinal syndrome: 2 cases], Med Leg Dommage Corpor. 1968 Apr;1(2):172-6.
Castrow FF, Williams TE., “Basal-cell epithelioma occurring in a smallpox vaccination scar”, J Dermatol Surg. 1976 May;2(2):151-2.
Colon, VF, et al, “Vaccinia Necrosum as a Clue to Lymphatic Lymphoma”, Geriatrics, Dec 1968, 23:81-82.
development of leukemia in mouse lines AKR and CC56BR], Biull Eksp Biol Med. 1972 Feb;13(2):89-92.
Escudero Nafs FJ, Guarch Troyas R, Perez Montejano-Sierra M, Colas San Juan C., “Basal cell carcinoma in a vaccination scar”, Plast Reconstr Surg. 1995 Jan;95(1):199-200.
Friedman MM, Miller-Cranko JA., “Malignancy in a smallpox vaccination scar. Report on another case”, Cent Afr J Med. 1972 Jul;18(7):142.
Geiser JD., [Malignant tumors–complications of scars caused by smallpox vaccinations], Schweiz Rundsch Med Prax. 1970 Aug 11;59(32):1158-61.
Glathe, H et al, “Evidence of Tumorigenic Activity of Candidate Cell Substrate in Vaccine Production by the Use of Anti-Lymphocyte Serum”, Development Biol Std, 1977, 34:145-148.
Goncalves JC., “Malignant change in smallpox vaccination scars”, Arch Dermatol. 1966 Feb;93(2):229-30.
Hartstock, , “”Post-vaccinial Lymphadenitis: Hyperplasia of Lymphoid Tissue That Simulates Malignant Lymphomas”, Apr 1968, Cancer, 21(4):632-649.
Hazelrigg DE., “Basal cell epithelioma in a vaccination scar”, Int J Dermatol. 1978 Nov;17(9):723-5.
Hugoson, G et al, “The Occurrence of Bovine Leukosis Following the Introduction of Babesiosis Vaccination”, Bibl Haemat, 1968, 30:157-161.
Kulwin MH., “Basal cell epithelioma in smallpox vaccination scar-fifty years later”, IMJ Ill Med J. 1975 Dec;148(6):612-3.
Larsen AA., “A severe complication of smallpox vaccination”, Can Med Assoc J. 1966 Jun 18;94(25):1316-7.
Marmelzat WL., “Malignant tumors in smallpox vaccination scars: a report of 24 cases”, Arch Dermatol. 1968 Apr;97(4):400-6.
Neumann G., [Relation of vaccination to childhood malignancy], Med Klin. 1980 Jan 18;75(2):72-5. German.
Omokoku B, Castells S, “Post-DPT inoculation cervical lymphadenitis in children.” N Y State J Med 1981 Oct;81(11):1667-1668.
Panizzon R., “Basal cell epithelioma in a BCG vaccination scar”, Arch Dermatol. 1980 Apr;116(4):381.
Park-Dincsoy, H et al, “Lymphoid Depletion in a case of Vaccinia Gangrenosa”, Laval Med, Jan 1968, 39:24-26.
Porter D, Earle J., “Jadassohn tumour arising at smallpox vaccination site”, Br J Dermatol. 1972 Feb;86(2):177-9.
Reed WB, Wilson-Jones E., “Malignant tumors as a late complication of vaccination”, Arch Dermatol. 1968 Aug; 98(2):132-5.
Rich JD, Shesol BF, Horne DW 3rd., “Basal cell carcinoma arising in a smallpox vaccination site”, J Clin Pathol. 1980 Feb;33(2):134-5.
Riley KA., “Basal cell epithelioma in smallpox vaccination scar. Report of a case”, Arch Dermatol. 1970 Apr;101(4):416-7.
Stewart, AM, et al, “Aetiology of Childhood Leukaemia”, Lancet, 16 Oct, 1965, 2:789-790. [Listed under Vaccine Adverse Reactions.]
Watkins SM, Williams JR, Turnbull AL., “Latent period of 9 years in the presentation of a myeloproliferative disorder”, Scand J Haematol 1983 Sep;31(3):280-2
Zayid I, Farraj S., “Granuloma pyogenicum–a hitherto unrecognized complication of smallpox vaccination”, Br J Dermatol. 1974 Mar;90(3):293-9.
Zelickson AS., “Basal cell epithelioma at site and following smallpox and vaccination”, Arch Dermatol. 1968 Jul;98(1):35-6.
Rage Against The Vaccines: Kolejny dowód eksperymentowania nad ludźmi bez ich świadomej zgody. Jak kontrolują dawkowanie? Wyobraźcie sobie rozpylanie żywej choroby wirusowej wśród dużych populacji :/
https://www.facebook.com/RageAgainstVaccines/posts/1008241379313766
~~~~~
“Kilka tysięcy ludzi było szczepionych przy użyciu aerozolu przez wiele lat w Rosji szczepionkami zawierającymi żywe atenuowane szczepy przeciwko wielu chorobom. Obszerne badania polowe w Ameryce Południowej z użyciem aerosolizowanej atenuowanej szczepionki przeciw odrze z żywimi wirusami również zakończyły się sukcesem i zgłoszono osiągnięcie doskonałych wyników oraz powstanie pilotażowych projektów wykorzystujących inaktywowaną lub atenuowaną szczepionkę w aerozolu przeciw grypie typu A.” – Feasibility of aerosol vaccination in humans.; Ann Otol Rhinol Laryngol. 2003 Mar;112(3):264-70.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12656420
W styczniu tego roku w Stanach Zjednoczonych miała miejsce jedno z wielu spraw sądowych pomiędzy rozwodzącymi się rodzicami w sprawie losu ich dzieci.
Jedną z kwestii o którą się spierali była kwestia szczepień, których matka odmówiła.
Branża szczepionkowa postanowiła uczynić ten proces pokazowym i nie tylko opłaciła ojcu dzieci prawników, ale także wysłała jednego z najbardziej wpływowych postaci w tej dziedzinie, wynalazcę szczepionki przeciwko różyczce, Stanleya Plotkina, w roli eksperta.
Ten ruch okazał się dla nich absolutną porażką.
Plotkin, który zgodził się zeznawać jako ekspert, w dniu 11.01.2018 został zmuszony do złożenia przysięgi w procedurze zwanej “deposition” przez osiem kolejnych godzin pod rząd odpowiadać na pytania prawnika reprezentującego matkę.
Podczas tego przesłuchania Plotkin rzeczywiście potwierdził wszystkie oskarżenia i podejrzenia dotyczące szczepień i szczepionek, które przemysł i prasa mają zwyczaj odrzucać z piętnem “teorią spisku”.
Specjalista z honorowym dyplomem z UC Berkeley School of Law i doświadczeniem w Konstytucyjnym Sądzie Izraela Aaron Siri przybył, aby przesłuchać Plotkina.
Prawie natychmiast adwokat zmusił eksperta od szczepionek przyznać się do istniejącego konfliktu interesów.
Plotkin potwierdził, że rzeczywiście przyszedł, by zeznawać na korzyść przymusowego wstrzykiwania dziecku produktów farmaceutycznych produkowanych przez Merck, GSK, Sanofi i Pfizer, z których sam Plotkin od kilkudziesięciu lat regularnie otrzymuje miliony dolarów.
Co więcej, Siri, z pomocą zdobytej wcześniej dokumentacji podatkowej, zmusił Plotkina do przyznania, że “pomylił się” twierdząc iż nie dostaje on finansowania od przemysłu farmaceutycznego dla swojej pseudo-publicznej organizacji “Głosy za szczepienie” i potwierdził że podobnie jest na całym świecie gdzie organizacje typu “Rodzice za rozszerzeniem kalendarza szczepień” istnieją dzięki finansowaniu przez przemysł farmaceutyczny.
W następnej rundzie pytań Siri dowiódł, że Plotkin osobiście ucieleśnia wszystkie oznaki “skorumpowanej nauki”, jak opisała to Marcia Angell w bardzo znanym artykule na ten temat – byłej redaktor naczelnej New England Journal of Medicine.
Mianowicie:
– Plotkin zapomina wspomnieć o konflikcie interesów, który wynika z jego pracy jako konsultanta w tych samych firmach, których produkty ocenia,
– oprócz “doradztwa” zasiada w radach nadzorczych spółek,
– jest w posiadaniu patentowych i umów royalty,
– zgadzał się podpisać pseudonaukowe publikacje napisane w interesach korporacji przez nieznanych ludzi,
– promuje leki na sponsorowanych przez branżę sympozjach,
– z przyjemnością przyjmuje od firm farmaceutycznych drogie prezenty i podróże.
Siri metodycznie przeszedł każdy z tych punktów z niezbitymi dowodami. I w każdym z nich Plotkin musiał odpowiedzieć “tak”.
W części przesłuchania, które było poświęcone rzeczywistemu testowaniu szczepionek, Plotkin, pod presją dowodów dostarczonych przez Siri, był zmuszony przyznać, że:
– wiele szczepionek z obecnego kalendarza dla dzieci zostało przetestowanych pod kątem bezpieczeństwa tylko przez kilka dni!!!!, co jest niewystarczające (i zostało to potwierdzone przez Plotkina) w celu wykrycia uszkodzeń układu odpornościowego,
– opublikowane wyniki badań celowo ukrywają lub nie doceniają danych na temat reakcji niepożądanych, a jednocześnie przeszacowują skuteczność,
– efekt szczepienia jest słaby i trwa zaledwie kilka lat,
– zgłaszanie działań niepożądanych w rejestrach nadzoru po wprowadzeniu do obrotu tylko 1 ze 100 rzeczywistych skutków ubocznych.
Plotkin wykazał, że jest ateistą, z pogardą dla czyjejś wiary i odmawia każdemu prawa do odmowy szczepienia z powodów religijnych.
Następnie izraelski prawnik postanowił zademonstrować poziom humanizmu samego lekarza i przystąpił do pytań które znajdują się w dwuminutowym nagraniu.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=756849874677140&id=122901708305036&_rdr
„Czy kiedykolwiek wykorzystywałeś sieroty do testowania eksperymentalnych szczepionek?
– Tak
Czy kiedykolwiek wykorzystywałeś ludzi opóźnionych w rozwoju do badań szczepionek
– Nie pamiętam mojego udziału w badaniach z udziałem osób upośledzonych umysłowo. W latach 60. uznano to za powszechną praktykę. Chociaż być może nadal brałem udział w takich badaniach.
– Czy pamiętasz ten artykuł o szczepionce przeciwko różyczce?
– Tak.
– 13 dzieci upośledzonych umysłowo zostało zaszczepionych tą eksperymentalną szczepionką.
– Ok. Tak. W tym przypadku zrobiłem to.
– Czy kiedykolwiek twierdziłeś, że najlepiej jest eksperymentować z tymi, którzy mogą w mniejszym stopniu przyczyniać się do dobrostanu społeczeństwa, na przykład dzieci z niepełnosprawnością?
– Nie pamiętam dokładnie, ale jest całkiem możliwe.
Prawnik cytuje artykuł Plotkina, który zawiera stwierdzenie, że szczepionki powinny być najpierw testowane nie na zdrowych dzieciach i dorosłych, ale na dzieciach i dorosłych, “ludziach w sensie fizycznym, ale nie pod względem potencjału społecznego”.
– Tak.
– Czy kiedykolwiek przeprowadzałeś eksperymenty, używając eksperymentalnej szczepionki na niemowlętach, których matki były w więzieniu?
– Tak.
Czy kiedykolwiek używałeś ludzi żyjących w krajach pod rządami kolonialnymi do testowania szczepionek eksperymentalnych?
– Tak
– Przeprowadziłeś te eksperymenty w Belgijskim Kongo?
– Tak.
– Czy w tym eksperymencie wzięło udział ponad milion osób?
– Tak.”
Następnego ranka po tym przesłuchaniu Pan Plotkin oficjalnie odmówił dalszego udziału w tym procesie.
Możesz zobaczyć pełną historię przesłuchania osoby z najwyższej światowej piramidy szczepionkowej
Jest tam jeszcze mnóstwo interesujących rzeczy.
Poniżej kompletny zapis przesłuchania (9 godzin)!
Stanley Plotkin, Godfather of vaccines, UNDER OATH! – Part 1/9
1. https://youtu.be/rGDNsqk0KR0
2. https://www.youtube.com/watch?v=oAkAXkazVlo
3. https://www.youtube.com/watch?v=OdSrykwRXHc
4. https://www.youtube.com/watch?v=tiABomhZm5Q
5. https://www.youtube.com/watch?v=Mzos3GdV2HE
6. https://www.youtube.com/watch?v=LEWAPM9SAEY
7. https://www.youtube.com/watch?v=yDh-JAL_h_Q
8. https://www.youtube.com/watch?v=o06qJA0kjww
9. https://www.youtube.com/watch?v=bJ_2yooGoH0
„Ekspert ds. szczepień” dr Teresa Holtrop zeznaje w sądzie jako biegła
Kodeks Norymberski dotyczy eksperymentów, a nie szczepionek
Szybkie ujęcie
W mediach społecznościowych krąży fałszywe twierdzenie, że „[v] accines są bezpośrednim naruszeniem Kodeksu Norymberskiego”. W rzeczywistości Kodeks Norymberski dotyczy leczenia ludzi w eksperymentach medycznych i nie mówi nic o stosowaniu przetestowanych i zatwierdzonych szczepionek u pacjentów.
Pełna historia
Kodeks etyki lekarskiej stworzony w odpowiedzi na nazistowskie eksperymenty podczas Holokaustu był fałszywie przedstawiany przez osoby propagujące antyszczepionkowe przesłanie podczas pandemii COVID-19 .
To tylko najnowszy przykład fałszu mającego na celu zdyskredytowanie szczepionek podczas wybuchu nowego koronawirusa, czyli SARS-CoV-2. Od kwietnia obaliliśmy co najmniej trzy inne twierdzenia dotyczące tego samego.
Teraz, strony Facebooka poświęcona spiskowych teorii i anty-szczepionka ruch Piszesz roszczeń , które mówią , w części: „Szczepionki są w bezpośrednim naruszeniem Kodeksu Norymberskiego”
To nieprawda.
Norymberga kod został napisany w 1947 roku podczas procesu w Norymberdze, w Niemczech, od lekarzy , którzy przeprowadzali eksperymenty medyczne na ponad 7000 więźniów obozów koncentracyjnych w czasie II wojny światowej . Przetestowali sposoby zwiększania szans przeżycia nazistowskich żołnierzy w terenie. Testowali procedury medyczne i leki. Przeprowadzili eksperymenty na poparcie ich ideologicznego poglądu na wyższość rasową.
Wszystkie te eksperymenty przeprowadzono bez zgody badanych.
To właśnie dotyczył Kodeksu Norymberskiego – traktowania ludzi w eksperymentach medycznych.
„Chodzi o eksperymenty na ludziach” – powiedział Jonathan Moreno , profesor etyki medycznej na Uniwersytecie Pensylwanii, w e-mailu do FactCheck.org o Kodeksie Norymberskim, podkreślając, że to twierdzenie jest fałszywe.
Kod nie mówi nic o stosowaniu przetestowanych i zatwierdzonych szczepionek lub metod leczenia u pacjentów.
„Celem kodeksu było stwierdzenie, że to, co zrobili nazistowscy lekarze, nigdy się już nie powtórzy” – powiedział George Annas , dyrektor Centrum Prawa Zdrowia, Etyki i Praw Człowieka w Boston University School of Public Health w wywiadzie dla FactCheck .org.
Zarówno Moreno, jak i Annas powiedzieli, że kodu nie można interpretować jako szczepienia barowego.
Podstawy tego roszczenia sięgają jednak znacznie dalej niż pandemia. Jak to często bywa w przypadku takich fałszywych twierdzeń, wydaje się, że wyewoluował on z bardziej niejasnej sugestii sprzed lat.
W latach 90. wybitna krytyczka szczepionkowa Barbara Loe Fisher przytoczyła jedną z podstawowych zasad zapisanych w Kodeksie Norymberskim – świadomą zgodę – na poparcie swojego argumentu, że rodzice powinni mieć większą swobodę wyboru, czy szczepić swoje dzieci, czy nie. Wszystkie 50 stanów wymaga , aby dzieci były szczepione, aby rozpocząć naukę w szkole, zgodnie z National Conference of State Legislatures. Wszystkie 50 stanów ma również zwolnienia zdrowotne, podczas gdy 45 stanów i Dystrykt Kolumbii oferują zwolnienia religijne .
Wydaje się jednak, że Loe Fisher pomieszał dwie różne linie świadomej zgody – tę, która dotyczy przedmiotów eksperymentów medycznych (jak w przypadku Kodeksu Norymberskiego) i tę, która ma zastosowanie do pacjentów w zwykłej opiece zdrowotnej (jak w przypadku szczepionek).
W programie telewizyjnym w 1997 roku Loe Fisher powiedział: „Świadoma zgoda była złotym standardem w praktyce medycznej od czasu uchwalenia kodeksów norymberskich po drugiej wojnie światowej. Nie powinno być wyjątków dotyczących szczepień ”.
Na stronie internetowej jej organizacji – National Vaccine Information Center, o którym pisaliśmy już wcześniej – znajduje się post, w którym potwierdzono, że kod „ odnosi się najbardziej konkretnie do wykorzystania ludzi w badaniach medycznych”. Ale dalej twierdzi, że kodeks „był postrzegany przez bioetyków i sądy amerykańskie jako podstawa prawa do świadomej zgody na zabiegi medyczne niosące ryzyko obrażeń lub śmierci”.
To nieprawda.
Kodeks norymberski „był używany przez sądy tylko w kontekście eksperymentów na ludziach”, powiedział nam Annasz. Zasada świadomej zgody w zwykłej relacji lekarz-pacjent, poza eksperymentami medycznymi, nie pochodzi z Kodeksu Norymberskiego – powiedział. To rozwijało się osobno.
Pojęcie świadomej zgody w badaniach medycznych wyrosło w dużej mierze z nieetycznych projektów badawczych przeprowadzonych na początku XX wieku, w tym eksperymentów podczas Holokaustu i badania kiły przeprowadzonego na czarnoskórych mężczyznach bez ich zgody w Tuskegee w Alabamie, według artykułu z Prezydencka Komisja do Spraw Badań Bioetycznych, która rozróżnia ideę świadomej zgody na badania medyczne od regularnego leczenia.
Pojęcie świadomej zgody w środowisku opieki zdrowotnej „rozwinęło się jednak z umyślnego czynu niedozwolonego pobicia, które chroni osoby przed niepożądanym fizycznym dotknięciem ciała przez inne osoby, które nie mają wyraźnej ani dorozumianej zgody osoby dotkniętej”, artykuł opublikowany w recenzowanym czasopiśmie Mayo Clinic.
Na poparcie fałszywego twierdzenia, że kodeks norymberski miałby zastosowanie do stosowania szczepionek, post w National Vaccine Information Centre zawiera wyrwane z kontekstu cytaty dwóch bioetyków.
Jeden z nich, Arthur Caplan , profesor bioetyki na New York University, powiedział nam w e-mailu, że użycie cytatu z jego artykułu z 1992 roku jest „[w] pełni błędne” i jest „[f] lat out Refleksją nieznajomość historii i etyki ”.
„To wielka szkoda dla ofiar brutalnych nazistowskich eksperymentów, zniekształcając moje słowa na kiepską antynaukę, która zabije ludzi, jeśli potraktujemy tę zęzę poważnie” – powiedział Caplan.
Jay Katz, inny profesor, którego prace były cytowane przez National Vaccine Information Centre, zmarł w 2008 roku . Ale jego artykuł dotyczył świadomej zgody ludzi na badania medyczne. Nie miało to nic wspólnego ze szczepionkami ani świadomą zgodą zwykłych pacjentów.
Zapytaliśmy National Vaccine Information Centre o roszczenia w swoim poście, ale udzieliło ono takich samych informacji, jakie podano na jego stronie internetowej.
Pomimo wątpliwych twierdzeń, post Narodowego Centrum Informacji o Szczepionkach jest nadal udostępniany w mediach społecznościowych i był przez lata wykorzystywany do wspierania innych, powiązanych kłamstw na temat szczepionek.
Jak wyjaśniliśmy, Kodeks Norymberski nie mówi nic o stosowaniu już przetestowanych i zatwierdzonych leków lub profilaktyce, takich jak szczepionki. Pełny tekst znajduje się poniżej:
1. Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie konieczna.
Oznacza to, że dana osoba powinna mieć zdolność prawną do wyrażenia zgody; powinien być tak usytuowany, aby móc korzystać z wolności wyboru, bez udziału jakiegokolwiek elementu siły, oszustwa, podstępu, przymusu, nadmiernego sięgania lub innej ukrytej formy przymusu lub przymusu; i powinien mieć dostateczną wiedzę i zrozumienie elementów omawianej tematyki, aby umożliwić mu podjęcie rozumnej i oświeconej decyzji. Ten ostatni element wymaga, aby przed przyjęciem przez podmiot doświadczalny decyzji twierdzącej, ujawniono mu charakter, czas trwania i cel eksperymentu; metoda i środki, za pomocą których ma być przeprowadzona; wszelkie niedogodności i zagrożenia, których można się spodziewać; oraz skutki dla jego zdrowia lub osoby, które mogą pochodzić z jego udziału w eksperymencie.
Obowiązek i odpowiedzialność za ustalenie jakości zgody spoczywa na każdej osobie, która inicjuje, kieruje lub angażuje się w eksperyment. Jest to osobisty obowiązek i odpowiedzialność, której nie można bezkarnie przekazać nikomu.
2. Eksperyment powinien przynosić owocne rezultaty dla dobra społeczeństwa, niemożliwy do uzyskania innymi metodami lub środkami badawczymi i nie powinien być przypadkowy i zbędny z natury.
3. Doświadczenie powinno być tak zaprojektowane i oparte na wynikach doświadczeń na zwierzętach oraz znajomości historii naturalnej choroby lub innego badanego problemu, aby przewidywane wyniki uzasadniały przeprowadzenie eksperymentu.
4. Eksperyment należy przeprowadzić tak, aby uniknąć wszelkiego niepotrzebnego cierpienia i obrażeń fizycznych i psychicznych.
5. Nie należy przeprowadzać żadnego eksperymentu, jeśli istnieje a priori powód, by sądzić, że nastąpi śmierć lub obrażenia powodujące kalectwo; z wyjątkiem być może tych eksperymentów, w których lekarze eksperymentalni również służą jako badani.
6. Stopień ryzyka, jakie należy podjąć, nie powinien nigdy przekraczać tego, który określa humanitarne znaczenie problemu, który ma zostać rozwiązany w ramach eksperymentu.
7. Należy poczynić odpowiednie przygotowania i zapewnić odpowiednie wyposażenie w celu ochrony podmiotu doświadczalnego przed nawet odległymi możliwościami obrażeń, kalectwa lub śmierci.
8. Eksperyment powinny być przeprowadzane wyłącznie przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach naukowych. Na wszystkich etapach eksperymentu od osób przeprowadzających lub zaangażowanych w eksperyment należy wymagać najwyższych umiejętności i staranności.
9. W czasie trwania eksperymentu badany powinien mieć możliwość zakończenia eksperymentu, jeśli osiągnął stan fizyczny lub psychiczny, w którym kontynuacja eksperymentu wydaje mu się niemożliwa.
10. W trakcie trwania eksperymentu kierownik naukowy musi być przygotowany do zakończenia eksperymentu na dowolnym etapie, jeśli ma prawdopodobny powód, by wierzyć, że działa w dobrej wierze, posiada większe umiejętności i ostrożny osąd, co wymaga od niego kontynuacji eksperymentu prawdopodobnie spowoduje obrażenia, kalectwo lub śmierć podmiotu eksperymentalnego.
Uwaga redaktora: FactCheck.org jest jedną z kilku organizacji współpracujących z Facebookiem w celu obalenia dezinformacji udostępnianych w mediach społecznościowych. Nasze poprzednie historie można znaleźć tutaj .
Źródła
Fichera, Angelo. „ Brak dowodów, że szczepionka przeciw grypie zwiększa ryzyko COVID-19 ”. FactCheck.org. 27 kwietnia 2020.
Hale Spencer, Saranac. „ Conspiracy Theory Misinterprets Goals of Gates Foundation ”. FactCheck.org. 14 kwietnia 2020.
Fichera, Angelo. „ Fałszywe twierdzenie o próbie wykonania śmiertelnej szczepionki koronawirusowej w Afryce ”. FactCheck.org. 10 kwietnia 2020.
Kod Norymberski . Lillian Goldman Law Library, Yale Law School. Dostęp 4 czerwca 2020 r.
Muzeum Pamięci Holokaustu w Stanach Zjednoczonych. „ The Doctors Trial: The Medical Case of the Next Norymberg Proceedings ”. Dostęp 4 czerwca 2020 r.
Moreno, Jonathan. Profesor etyki lekarskiej na University of Pennsylvania. Wymiana e-maili z FactCheck.org. 3 czerwca 2020 r.
Annasz, George. Dyrektor Centrum Prawa Zdrowia, Etyki i Praw Człowieka w Boston University School of Public Health. Rozmowa telefoniczna i wymiana e-maili z FactCheck.org. 4 czerwca 2020.
Skinner, Erik. „ Stanowe zasady dotyczące szczepień: wymagania i zwolnienia z obowiązku uczęszczania do szkoły ”. Krajowa Konferencja Legislatur Państwowych. Grudzień 2017.
NVICstandup. „ Debata na temat Barbary Loe Fisher i lek. Medycyny Neila Halseya ”. Youtube. Opublikowano 28 stycznia 2009.
Prezydencka Komisja ds. Badania Problemów Bioetycznych. Tło świadomej zgody . 30 września 2016 r.
Paterick, Timothy i in. „ Świadoma zgoda medyczna: Ogólne uwagi dla lekarzy ”. Postępowanie w klinice Mayo. Mar 2008.
Caplan, Arthur. Profesor bioetyki, New York University. Wymiana e-maili z FactCheck.org. 4 czerwca 2020.
https://www.factcheck.org/2020/06/nuremberg-code-addresses-experimentation-not-vaccines/
Przykłady czasu trwania badań bezpieczeństwa szczepionek (podawanych noworodkom w pierwszej dobie życia), bez obojętnego placebo:
Szczepionka Energix B przeciw wzw B firmy GSK – podawana noworodkom w pierwszej dobie życia:
Szczepionka Recombivax HB przeciw wzw B firmy Merck:
TWINRIX przeciw wzw A i B firmy GSK:
Przykład jednej szczepionki na COVID-19, czego użyto do oceny bezpieczeństwa:
Wszystkie opisy wieloletnich badań na których temat co po niektórzy tak ochoczo się rozpisują dotyczą procedury dopuszczania innych leków do obrotu, ale nie szczepionek. To że kilka lat zbierane są dane dotyczące niepożądanych odczynów poszczepiennych u obserwowanych ludzkich królików doświadczalnych, od 48 godzin do 6 tygodni, podczas badań I, II i III fazy nie oznacza że sprawdzane są skutki szczepionki lub szczepionek przez wiele lat od ich podania.
Badania farmakokinetyczne to takie które mają za zadanie ustalić czy dany produkt leczniczy może mieć jakieś skutki dla, np. metabolizmu, układu immunologicznego, wchłaniania i reszty procesów, które zachodzą po podaniu preparatu. Szczepionki są odgórnie proceduralnie ZWOLNIONE z przeprowadzania badań farmakokinetycznych.
W każdej Charakterystyce Produktu Leczniczego [ChPL], w punkcie [przeważnie 5.2] dotyczącym opisu z badań farmakokinetycznych znajdziecie informacje „Nie ma zastosowania”, „Nie dotyczy” lub inne krótkie zdanie informujące o tym dlaczego nie ma tu tych badań.
Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Agencji Leków w dokumencie o nazwie Note For Guidance Onpreclinical Pharmacological And Toxicological Testing Of Vaccines [CPMP/SWP/465/95] obowiązującą od czerwca 1998 roku, SZCZEPIONKI SĄ ZWOLNIONE Z:
1. BADAŃ FARMAKOKINETYCZNYCH
2. BADAŃ WPŁYWU NA PŁODNOŚĆ
3. BADAŃ ZAGROŻENIE DLA PŁODU
4. BADAŃ NAD ICH MUTAGENNOŚCIĄ
5. BADAŃ NAD ICH KANCEROGENNOŚCIĄ
6. BADAŃ TOKSYCZNOŚCI
Natomiast badania jakie muszą być przeprowadzone:
Zatem generalnie jeśli czegoś w Charakterystyce Produktu Leczniczego [ChPL] nie ma, napisano że nie dotyczy lub nie jest wymagane, to oznacza że producent skorzystał z przysługującego mu prawa do zwolnienia z przeprowadzania tych badań.
Poniżej tłumaczenie tych wytycznych dotyczących przedklinicznych badań:
Wytyczne Dotyczące Przedklinicznych Badań Farmakologicznych i Toksykologicznych Szczepionek – EMA
Pfizer ogłasza koniec badań nad szczepionką 6 kwietnia 2023
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04368728
Moderna koniec badań nad szczepionką przewiduje na 27 październik 2022
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04470427
Astra Zeneca koniec badań nad szczepionka przewiduje na 14 lutego 2023
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04516746
J&J koniec badań nad szczepionka przewiduje na 2 styczna 2023
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04505722
Odrę i Grypę można mówią krótko WYLEŻEĆ! STOP PRZYMUSOWYM SZCZEPIENIOM!
PRIMUM NON NOCERE.