“Kolcopatia”: Białko kolca SARS-Cov-2 jest patogenne, zarówno z wirusa, jak i szczepionki mRNA.

“W ulotkach farmaceutyków piszą o czymś co nazywane jest efekt uboczny lub niepożądane działanie na lek [lub niepożądany odczyn poszczepienny]. Kiedy zamierzacie nauczyć się, że nie ma czegoś takiego jak efekt uboczny w medycynie. Jest to niechciany efekt bezpośredni.” – Robert Willner

 

Tłumaczenie kilku fragmentów z publikacji pt. „‘Spikeopathy’: COVID-19 Spike Protein Is Pathogenic, from Both Virus and Vaccine mRNA”

 

Słowo „kolcopatia” zostało ukute przez dr Alexandrę Henrion Caude w 2021 roku. Dr Alexandra Henrion Caude jest genetykiem i dyrektorem ds. badań we francuskim Narodowym Instytucie Zdrowia.

„Powiedziałbym, że to ja ukułam słowo „kolcopatia”, ponieważ uważam, że kiedy wymyślasz jakąś nazwę, to łatwiej jest myśleć o wszystkim związanych z danym zagadnieniem.” – Dr. Alexandra Henrion Caude: Spikopathy: The Pathology of the Spike Protein

 

Abstrakt

Pandemia COVID-19 spowodowała wiele chorób, wiele zgonów i głębokie zakłócenia w społeczeństwie. Produkcja “bezpiecznych i skutecznych” szczepionek była kluczowym celem w zakresie zdrowia publicznego. Niestety, bezprecedensowo wysokie wskaźniki zdarzeń niepożądanych przyćmiły korzyści. Ten dwuczęściowy przegląd narracyjny przedstawia dowody na powszechne szkody związane z nowymi szczepionkami na COVID-19 na bazie technologii mRNA oraz wektorach adenowirusowych DNA, i jest nowością w próbie zapewnienia dokładnego przeglądu szkód wynikających z użycia nowej technologii w szczepionkach, które opierały się na ludzkich komórkach mających wytwarzać obcy antygen, co do którego istnieją dowody na jego patogeniczność.

Ten pierwszy artykuł analizuje recenzowane dane, które są sprzeczne z “bezpieczną i skuteczną” narracją związaną z tymi nowymi technologiami. Patogenność białka kolcowego, określana jako “kolcopatia”, niezależnie od tego, czy pochodzi z wirusa SARS-CoV-2 [z otoczenia], czy jest wytwarzana przez kody genów szczepionkowych, podobnie jak “syntetyczny wirus”, jest coraz lepiej rozumiana w kategoriach biologii molekularnej i patofizjologii.  Transfekcja farmakokinetyczna przez tkanki ciała odległe od miejsca wstrzyknięcia za pomocą nanocząstek lipidowych lub nośników wektorów wirusowych oznacza, że “kolcopatia” może wpływać na wiele narządów. Właściwości zapalne nanocząsteczek stosowanych do przenoszenia mRNA; N1-metylopseudourydyna stosowana w celu przedłużenia funkcji syntetycznego mRNA; powszechna biodystrybucja kodów mRNA i DNA oraz tłumaczonych białek kolców, a także autoimmunizacja poprzez ludzką produkcję obcych białek, przyczyniają się do szkodliwych skutków. W niniejszym artykule dokonano przeglądu autoimmunologicznych, sercowo-naczyniowych, neurologicznych, potencjalnych skutków onkologicznych i dowodów z autopsji dotyczących kolcopatii. W związku z planowaniem wielu technologii terapeutycznych opartych na genach, ponowna ocena jest konieczna i aktualna.

 

8. Dyskusja

 

Zaczęliśmy ten artykuł od zacytowania odpowiedzi australijskiego organu regulacyjnego ds. zdrowia, TGA, na pytanie australijskiego senatora dotyczące ryzyka związanego ze szczepionkami opartymi na genach, które indukują ludzkie komórki do produkcji białka kolca SARS-CoV-2. W odpowiedzi stwierdzono, że białko kolcowe nie jest patogenem. Przedstawiliśmy istotne dowody na to, że białko kolca jest patogenne. Ma to zastosowanie, zarówno wtedy gdy jest częścią wirusa gdy przemieszcza się w otoczeniu, ale również pochodzenia szczepionkowego gdy jest wytwarzany w rybosomach przez mRNA ze szczepionek na bazie technologii mRNA oraz adenowirusów DNA na COVID-19. Patofizjologiczne mechanizmy działania białka kolcowego są nadal wyjaśniane.

Ustaliliśmy, że białko kolcowe powoduje uszkodzenie poprzez wiązanie się z receptorem ACE-2, a tym samym obniżenie poziomu receptora, uszkadzając komórki śródbłonka naczyniowego. Białko kolcowe ma domenę wiążącą podobną do toksyny, wiążącą się z α7 nAChR w ośrodkowym układzie nerwowym i układzie odpornościowym, zakłócając w ten sposób funkcje nAChR, takie jak funkcja zmniejszania stanu zapalnego i cytokin prozapalnych, takich jak IL-6. Związek z chorobami neurodegeneracyjnymi polega również na zdolności białka kolcowego do interakcji z białkami amyloidowymi wiążącymi heparynę, inicjując agregację białek mózgowych.

Wykrywanie rekombinowanego białka kolcowego we krwi osób zaszczepionych przeciwko SARS-CoV-2

[Długotrwałe] utrzymywanie się białka kolcowego powoduje utrzymujący się stan zapalny (przewlekły stan zapalny), który potencjalnie ostatecznie przesuwa układ odpornościowy do tolerancji immunologicznej (IgG4). Szczególny wpływ na kobiety i ciążę ma wiązanie białka kolca z receptorem estrogenowym alfa, co zakłóca przekazywanie estrogenów.

Białko kolcowe SARS-Cov-2 jest bardzo niebezpieczne, jest cytotoksyczne.

Białko kolcowe jest cytotoksyczne wewnątrz komórek poprzez interakcję z genami supresorowymi raka i powodowanie uszkodzeń mitochondriów. Białko kolcowe wyrażone na powierzchni komórek prowadzi do cytopatycznej odpowiedzi autoimmunologicznej.

Wolne białko kolcowe wiąże się z receptorami ACE-2 na innych komórkach narządów i krwi. We krwi białko kolca wpływa na płytki krwi, uwalniając czynniki krzepnięcia, wydzielając czynniki zapalne i tworząc agregaty leukocytów i płytek krwi. Białko kolcowe wiąże fibrynogen, wywołując zakrzepy krwi.

Istnieje również problematyczna homologia białka kolcowego z kluczowymi białkami w adaptacyjnym układzie odpornościowym, co prowadzi do autoimmunizacji w przypadku szczepienia szczepionkami na bazie technologii mRNA [terapiami genowymi] wytwarzającym białko kolcowe.

Czynniki farmakokinetyczne przyczyniają się do patofizjologii. Jak wspomniano, badanie biodystrybucji Pfizer (w którym 75% cząsteczek nośnika lipidowo-nanocząsteczkowego opuściło mięsień naramienny i powędrowało do wszystkich narządów w ciągu 48 godzin) dla Japońskiej Agencji ds. Farmaceutyków i Wyrobów Medycznych (PDMA) było znane Australijskiej Agencji ds. Towarów Terapeutycznych (TGA) przed tymczasowym dopuszczeniem szczepionek mRNA COVID-19 dla populacji australijskiej^[5]. Ponieważ powodują one replikację białka kolca w wielu narządach, szczepionki oparte na genach działają jak wirusy syntetyczne.

Potencjalne problemy autoimmunologiczne i neurodegeneracyjne szczepionek na Covid-19 – Dr Christopher Shaw
Glikol polietylenowy [PEG] w szczepionkach

Lipidowo-nanocząsteczkowy nośnik mRNA i związany z nim PEG, który sprawia, że kompleks mRNA-LNP jest bardziej stabilny i odporny na degradację, mają swoje własne toksyczne działanie; lipidowo-nanocząsteczkowe przede wszystkim poprzez działanie prozapalne, a PEG poprzez anafilaksję u podatnych osób.

Röltgen i wsp.^[53] stwierdzili, że mRNA stabilizowane N1-metylopseudourydyną w szczepionkach [terapiach genowych] na COVID-19 wytwarza białka kolcowe przez co najmniej 60 dni. Inne cytowane badania nad retropozycją kodu genetycznego^[249] sugerują możliwość, że taka produkcja obcego patogennego białka może potencjalnie trwać przez całe życie, a nawet transgeneracyjnie.

Duża liczba pojawiających się badań pokazuje, że samo białko kolcowe, w szczególności podjednostka S1, jest patogenne i powoduje stan zapalny i inne patologie obserwowane w ciężkim ostrym COVID-19, prawdopodobnie w długim COVID-19 oraz w przypadkach poszczepiennych uszkodzeń/ efektów ubocznych w następstwie podawania szczepionek na bazie technologii mRNA i wektora adenowirusowego DNA na COVID-19. Słowo “kolcopatia” zostało ukute przez francuską badaczkę dr Alexandrę Henrion-Caude^[98] na konferencji i biorąc pod uwagę zróżnicowane i znaczące skutki patologiczne białka kolcowego SARS-CoV-2, sugerujemy, że użycie tego terminu będzie miało wartość heurystyczną.

[Heurystyka (gr. εὑρίσκω heuriskō „znajduję”) – umiejętność wykrywania nowych faktów oraz znajdowania związków między faktami, zwłaszcza z wykorzystaniem hipotez.]

Kolcopatia wywiera swoje skutki, jak podsumowali Cosentino i Marino^[86], poprzez wiązanie receptora ACE-2 związane z agregacją płytek krwi, zakrzepicą i stanem zapalnym; zakłócenie glikoprotein transbłonowych CD147, które zakłócają funkcję perycytów i erytrocytów serca; wiązanie z receptorami TLR2 i TLR4 zapoczątkowujące kaskady zapalne; wiązanie z ER alfa prawdopodobnie odpowiedzialne za nieregularne miesiączkowanie i zwiększające ryzyko raka poprzez interakcje z p53BP1 i BRCA1. Inne badania wykazują dalsze efekty kolco-patologiczne poprzez indukowaną przez receptor ACE-2 produkcję cytokin zapalnych, fosforylację MEK i obniżenie eNOS, upośledzając funkcję komórek śródbłonka.

Czy białko kolcowe SARS-Cov-2 powoduje katastrofalne uszkodzenia DNA?

Szczególnie nowatorskie działanie białka kolcowego obejmuje zaburzenie nikotynowego układu cholinergicznego poprzez hamowanie α7 nAChR, co prowadzi do upośledzenia przeciwzapalnych szlaków biochemicznych w wielu komórkach i układach narządów, a także upośledzenia przywspółczulnego napięcia błędnego.

Urazy [efekty uboczne] wywołane przez szczepionkę na COVID-19 na bazie technologii mRNA i wektora adenowirusowego DNA pokrywają się z ciężką ostrą chorobą COVID-19 i długim COVID-19, ale są bardziej zróżnicowane, biorąc pod uwagę szerszą biodystrybucję i przedłużoną produkcję białka kolca. Zapalenie mięśnia sercowego jest rozpoznawane, ale często bagatelizowane jako łagodne i rzadkie, jednak dowody na stosunkowo częste subkliniczne zapalenie mięśnia sercowego związane ze szczepionką na COVID-19^[113,115] i dowody z autopsji ^{[246,247,248]} sugerują rolę w nagłych zgonach u stosunkowo młodych i sprawnych osób ^[116,117]. Białka kolca mają również mechanizmy zwiększające zakrzepicę poprzez zapalenie związane z receptorem ACE-2, zaburzenie układu angiotensyny^[119], bezpośrednie wiązanie z receptorami ACE-2 na płytkach krwi^[1], zaburzenie antytrombiny^[122], opóźnienie fibrynolizy^[123] (preprint) i zmniejszenie odpychania elektrostatycznego erytrocytów prowadzącego do hemaglutynacji^[124].

Tajlandia: Wpływ na układ sercowo-naczyniowy szczepionki mRNA BNT162b2 Pfizera na COVID-19 u młodzieży

Nowe choroby autoimmunologiczne po szczepieniu przeciwko COVID-19 mogą wiązać się z homologią białka kolczastego, a w przypadku chorób wirusowych, w tym innych białek SARS-CoV-2, z białkami ludzkimi^[5,138].

Kompleks mRNA-LNP przekracza barierę krew-mózg, a zaburzenia neurologiczne są często zgłaszane do baz danych nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii po szczepionkach COVID-19. Wiele mechanizmów kolcopatii jest obecnie wyjaśnianych jako zaburzenia obejmujące: przepuszczalność bariery krew mózg ^[128]; upośledzenie mitochondriów^[168]; dysregulację perycytów naczyniowych mózgu^[169]; neurozapalenie, w którym pośredniczy TLR4^[170]; śmierć komórek hipokampa^[171]; dysregulacja kaskad dopełniacza i krzepnięcia oraz neutrofili powodująca koagulopatie^[173] (preprint); neurozapalenie i demielinizacja poprzez dysregulację mikrogleju^{[174,177,180]}; zwiększona ekspresja α-Syn związana z chorobą neurodegeneracyjną^[175]; podwyższony poziom chemokiny 11 z motywem C-C związany ze starzeniem się i późniejszą utratą komórek nerwowych i mieliny; wiązanie się z nikotynowym receptorem acetylocholiny α7 (nAChR), zwiększając poziom IL-1b i TNFα w mózgu, powodując wysoki poziom stanu zapalnego^[172,177]; podjednostka S1 jest amyloidogenna^[185]; dysautonomia ^[96], poprzez bezpośrednie uszkodzenie neuronów lub pośrednie mechanizmy immunologiczne, np. g., hamowanie α7 nAChR; brak węchu spowodowany zarówno szczepionką, jak i chorobą^[44], jak również zwiastunem choroby Parkinsona.

Dr Jessica Rose: RSFIEDLLFNKV… czy mamy do czynienia z amyloidozą jako bronią?

Co więcej, autoprzeciwciała w domenie kulistej C-końcowej mogą powodować chorobę Creutzfeldta Jakoba (CJD)^[218], miR-146a ulega zmianie w związku z COVID-19 [222] i jest powiązany zarówno z infekcją wirusową, jak i chorobami prionowymi w mózgu, a S1 wykazano, że indukuje starzenie się transfekowanych komórek.

Liczba możliwych mechanizmów uszkodzenia mózgu za pośrednictwem kolców jest w rzeczywistości dopasowana do częstości występowania neurologicznych i neurodegeneracyjnych skutków ubocznych i pilnie wymaga dalszych badań.

Nowotwory – choć nie udowodniono definitywnie, że są wywoływane przez szczepionki – wydają się ściśle podążać za szczepieniami i dokonaliśmy przeglądu możliwych przyczyn w postaci interakcji białek kolców z czynnikami transkrypcyjnymi i genami supresorowymi nowotworów.

Szczepionka miała chronić osoby w wieku powyżej 60 lat z największym ryzykiem zgonu z powodu COVID-19^[10], jednak analiza ryzyka przeprowadzona przez Doppa i Seneffa (2022)^[250] wykazała, że prawdopodobieństwo zgonu w wyniku wstrzyknięcia jest tylko o 0,13% niższe niż ryzyko zgonu z powodu infekcji u osób w wieku powyżej 80 lat.

Co więcej, naturalnemu starzeniu się towarzyszą zmiany w układzie odpornościowym, które osłabiają zdolność do skutecznego reagowania na nowe antygeny. Podobnie jak w przypadku zróżnicowanej wiekowo odpowiedzi na wirusy, oznacza to, że szczepionki stają się mniej skuteczne w indukowaniu odporności u osób starszych, co skutkuje zmniejszoną zdolnością do zwalczania nowych infekcji^[251]. Dwudawkowa szczepionka [terapia genowa] na COVID-19 mRNA wywołała ograniczoną adaptacyjną odpowiedź immunologiczną u starszych myszy, czyniąc je podatnymi na zakażenie SARS-CoV-2^[252]. Ryzyko ciężkiej choroby wśród weteranów amerykańskich po szczepieniu pozostawało związane z wiekiem zgodnie z badaniem Vo i wsp. (2022)^[253]. Ryzyko zakażeń pomimo szczepienia było również wyższe, jeśli występowały warunki obniżające odporność.

Na koniec dokonaliśmy przeglądu najlepszych obecnie dostępnych serii autopsji przeprowadzonych w Niemczech, które wykazały powiązania między kolcopatią a niewydolnością wielonarządową, neuropatią i śmiercią.

 

9. Wnioski

 

W tym przeglądzie narracyjnym ustaliliśmy rolę białka kolcowego SARS-CoV-2, zwłaszcza podjednostki S1, jako patogennego. Obecnie jest również oczywiste, że szeroko rozpowszechnione białka kolczaste, wytwarzane przez kody genów mRNA i wektor adenowirusowy DNA, wywołują wiele różnych chorób. Mechanizmy patofizjologiczne i biochemiczne leżące u ich podstaw są obecnie wyjaśniane. Nośniki lipidowo-nanocząsteczkowe dla szczepionek mRNA i Novavax mają również patologiczne właściwości prozapalne. Całe założenie szczepionek opartych na genach wytwarzających obce antygeny w tkankach ludzkich jest obarczone ryzykiem wystąpienia zaburzeń autoimmunologicznych i zapalnych, zwłaszcza gdy dystrybucja nie jest wysoce zlokalizowana.

Wynikające z tego implikacje kliniczne są takie, że klinicyści we wszystkich dziedzinach medycyny muszą mieć na uwadze różne możliwe objawy choroby związanej ze [terapią genową] szczepionką na COVID-19, zarówno ostre, jak i przewlekłe, oraz pogorszenie wcześniej istniejących schorzeń. Opowiadamy się również za zawieszeniem używania szczepionek na COVID-19 opartych na genach i matrycach nośnikowych lipidowo-nanocząsteczkowych oraz innych szczepionek opartych na technologii mRNA lub wirusowo-wektorowej DNA. Bezpieczniejszym rozwiązaniem jest stosowanie szczepionek z dobrze przetestowanymi technologiami rekombinowanych białek, atenuowanych lub inaktywowanych wirusów, z których obecnie istnieje wiele do szczepień przeciwko SARS-CoV-2.”

 

Zobacz na:  Szczepionki mRNA na COVID-19 – dr James Odell
Stabilizowanie kodu – mRNA i receptory Toll-podobne – dr Mike Williams
Przegląd omawiający rozsiewanie wektorów wirusowych
Mimikra molekularna pomiędzy glikoproteiną kolca SARS-CoV-2 a proteomami ssaków: poszczepienne następstwa
Potencjalna antygenowa reaktywność krzyżowa pomiędzy SARS-CoV-2 a tkankami ludzkimi z możliwym związkiem ze wzrostem zachorowań na choroby autoimmunologiczne
Czy szczepionki na COVID zwiększają podatność na wirusa HIV? [19 październik 2020]
Naukowcy ostrzegają, że niektóre szczepionki przeciwko Covid-19 mogą zwiększać ryzyko infekcji HIV