Film pt. Chcę z powrotem moją płeć! – Osoby transpłciowe, które żałują zmiany płci.

Chcę z powrotem moją płeć! – Osoby transpłciowe, które żałują zmiany płci.

Billy, Rene i Walt urodzili się jako mężczyźni, ale wszyscy czuli się nieswojo ze swoją płcią. Więc przeszli operację zmiany płci, wierząc, że zakończy to ich niepokojący stan, który dawniej zwano zaburzeniem tożsamości płciowej, a obecnie znany jako dysforia płciowa – uczucie dyskomfortu związane z płcią przypisaną w chwili urodzenia. Jednak funkcjonowanie jako kobieta przyniosło tylko problemy, rozczarowanie i żal.

Dr John Money i Teoria Tożsamości Płciowej
Krótka historia edukacji seksualnej – dr Miriam Grossman

 

10… 9… 8…

Billy Burleigh: “Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber a miejsce to zapełnił ciałem”.

7… 6… 5…

Rene Jax: Urodziłam się jako mężczyzna, a zaczęłam żyć jak kobieta, gdy ukończyłam 19 lat. Dokonałam zmiany płci w wieku 30 lat, od 28 lat żyję jako kobieta i w pełni tego żałuję.

Walt Heyer: Nikt nie może sobie zmienić płci. To niemożliwe. To urojenie. To jest choroba psychiczna.

Billy Burleigh: “Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny,”

Rene Jax: Zaraz po tym, jak przeszłam operację, uświadomiłam sobie, że to był błąd. To był błąd, dać się pozbawić męskich organów płciowych.

Billy Burleigh: “mężczyzna powiedział: ‘Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta’.

Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”.

Walt Heyer: Fakty są takie, że 40% osób [transpłciowych], które podjęło próbę samobójczą to osoby, które żałują swojej decyzji o zmianie płci.

Start!

 

Chcę z powrotem moją płeć!

 

Billy Burleigh: Ustawiam budzik na godz. ok. 4 rano, by wstać wcześnie. Najczęściej jednak budzę się wcześniej, jakby Bóg chciał, bym się zbudził. Studiuję Biblię, następnie się modlę. Potem staram się wyciszyć i nasłuchuję głosu Pana, który mnie prowadzi.

 

Witajcie, nazywam się Billy Burleigh. Mieszkam tutaj, w Lampoc, w tym oto domu. Pracowałem dla NASA. Zapraszam do środka, oprowadzę Was. Pogoda w Lampoc jest fantastyczna. Nie używamy w ogóle klimatyzacji. Przez znaczną część roku zostawiamy okna i drzwi otwarte na oścież.

Byłem drobnym, szczupłym, introwertycznym dzieciakiem. Miałem wadę wymowy, próbowałem rozmawiać z innymi, ale wiele osób miało problem z zrozumieniem moich słów. Moje ciało mówiło mi, że jestem chłopcem, ale mój umysł, psychika wskazywały, że moje miejsce jest wśród dziewczynek. Nie wiedziałem, do której grupy przynależę.

Chciałem być taki, jak moje siostry, ale zarazem mówiłem sobie, że nie powinienem być jak one. Kiedy moja starsza siostra zaczęła stosować makijaż, zacząłem eksperymentować z jej kosmetykami w łazience.

W 6 klasie gimnazjum byłem członkiem drużyny pływackiej w ramach letniej ligi. Przydzielono nam nowego trenera pływania. On, gdy tylko miał taką szansę, “bawił się” ze mną. Pieścił mnie. Chciał, bym “się odwzajemniał”, kiedy on “bawił się” mną.

 

Rene Jax: Nazywam się Rene Jax, jestem pisarką, do tej pory popełniłam 8 książek, z czego 3 dotyczą transseksualizmu. Urodziłam się jako mężczyzna, wychowałam się w bardzo konserwatywnej, republikańskiej rodzinie. Wychowywałam się praktycznie bez ojca przez większość mojego dzieciństwa. Był alkoholikiem. Moja matka cierpiała z powodu choroby psychicznej. Moje dzieciństwo było pełne kłopotów i bardzo traumatyczne, że gdy patrząc z perspektywy czasu doszłam do wniosku, że nie było jakiejkolwiek szansy, bym w dorosłość weszła jako normalna osoba.

Bierzesz prysznic, by oczyścić ciało, ale za każdym razem, kiedy zdejmowałam ubranie, kiedy patrzyłam na swoje ciało nie mogłam nie zauważyć faktu, że nie jestem dziewczynką, lecz chłopcem. To jest jedno z najjaskrawszych wspomnień, to jak bardzo nienawidzę mojego penisa, jak bardzo go nienawidziłam. Gdy ukończyłam liceum, kiedy miałam już 18 lat, od tego czasu często przebierałam się w żeńskie ubrania (tzw. cross-dressing).

Kilka lat później przeprowadziłam się do San Francisco, w którym funkcjonowała bardzo mała społeczność gejowska. Kiedy miałam około 20 lat podjęłam decyzję, że będę żyć jak dziewczyna. Kiedy już zaczniesz się umawiać na randki z mężczyznami i uda ci się w pełni wejść w rolę kobiety, kolejną kwestią jest to, czy chcesz być osobą transseksualną czy kobietą. Psychicznie zawsze czułam się kobietą. Pragnęłam umawiać się na randki z mężczyznami jako kobieta, nie mówiąc im, że mam penisa. Kiedy już się dowiadywali, jak jest naprawdę, stawali się agresywni, kilka razy nawet zostałam brutalnie pobita.

 

Miroslav Djordjevic: Nazywam się Miroslav Djordjevic, jestem chirurgiem i urologiem. Jestem kierownikiem Belgrade Center for Genital Reconstruction Urology (Belgradzkie Centrum Chirurgii Rekonstrukcyjnej Płci) Nasze centrum jest sławne, zwłaszcza na polu chirurgii zmiany płci. Nasze centrum wykonuje wszelkiego typu zabiegi korekty płci: od mężczyzny do kobiety, od kobiety do mężczyzny, operacje korygujące oraz bardzo na czasie zabiegi odwrócenia operacji korekty płci w przypadkach, gdy pacjent żałuje podjęcia decyzji o korekcie.

Naszym celem jest odtworzenie w pełni funkcjonalnych genitaliów przy jednoczesnym zachowania walorów estetycznych. Jeśli chodzi o typ korekty, korekta z mężczyzny do kobiety daje najlepsze rezultaty. W ramach pojedynczego zabiegu potrafimy odtworzyć w pełni funkcjonalne żeńskie genitalia, osoba po operacji może normalnie współżyć seksualnie i czerpać z tego przyjemność. Z naszych doświadczeń wynika, że u ponad 90% pacjentów zabieg kończy się pełnym powodzeniem. Operacje korekty płci stają się bardzo popularne.

Zarówno wśród pacjentów, jak i lekarzy. Popularne są żarty typu: “Zmienię sobie plastycznie genitalia”, “Teraz będą atrakcyjną kobietą, a może silnym mężczyzną”, czy podobne. A następnie, pewnego razu, po jakiejś ciężkiej imprezie alkoholowej lub zażyciu narkotyków, budzisz się po znieczuleniu z nowym zestawem genitaliów.

Rene Jax: Kluczowym etapem było znalezienie lekarza, który przepisze mi hormony. Jeśli tylko uda mi się otrzymać dostęp do hormonów żeńskich, moje życie będzie idealne. Następnie przesuwasz poprzeczkę i zaczynasz rozważać modyfikację męskiego głosu na wyższy mówiąc sobie, że to uczyni twoje życie wreszcie szczęśliwym. Kolejny etap to implanty piersi, tylko tego jeszcze mi potrzeba do pełni szczęścia. Zawsze znajdzie się coś, czego jeszcze ci brakuje.

I w końcu, gdy już przejdziesz tę terapię i wreszcie uda ci się przekonać lekarza, żeby zabrał cię pod nóż, przechodzisz operację zmiany płci. Ja swoją operację miałam w 1990 r. Gdzieś z tyłu głowy kłębiła mi się myśl, że to będzie doświadczenie podobne do tych poprzednich, ale żywiłam głęboką nadzieję, że tym razem będę spełniona.

 

Walt Heyer: Nie chcę tam iść. Dlaczego miałbyś wytłumaczyć sąsiadowi, że zrobiłeś coś tak głupiego. (Walt Heyer, aktywista). To absurdalne, powiedzieć swojemu sąsiadowi: “Hej, jestem byłym transgenderystą [transem, osobą transpłciową], ale dokonałem detranzycji”. To wstyd, jak można być tak głupim, by poddać się operacji korekty płci. Osoba, która wierzy, że płeć można zmienić, to osoba pozbawiona zdolności akceptacji rzeczywistości.

Urodziłem się w Los Angeles, wychowałem się w kochającej rodzinie; to byli porządni ludzie. Rodzice często zabierali mnie do mojej babci, gdzie spędzaliśmy weekendy odpoczywając i łowiąc ryby. Przebywając w domu mojej babci zacząłem interesować się cross-dressingiem. Wspomniałem jej o tym przy jakiejś okazji. Babcia uszyła więc dla mnie purpurową sukienkę i pozwalała mi ją ubierać. Byłem tak podekscytowany na samą myśl o przebraniu się w tę sukienkę, że postanowiłem nie czekać, aż rodzice zabiorą mnie do babci, gdzie będą mógł w tajemnicy się przebierać i zabrałem sukienkę ze sobą, ale moja matka ją znalazła.

Ojciec się wściekł, zabroniono mi chodzić do domu babci. Pierwszym krokiem była zmiana imienia, którą dokonałem w tajemnicy, kiedy miałem około 13 lat, na Crystal. Gdzieś w okolicach po 25 roku życia zacząłem rozmawiać z lekarzami na temat terapii hormonalnej. Niedługo potem zacząłem stosować taką terapię. 35 lat temu niewiele informacji było dostępnych odnośnie tego problemu. Doszliśmy do wniosku, na podstawie wiedzy, które była wtedy dostępna, że dalsza terapia hormonalna i w końcu operacja korekty płci będą skuteczną odpowiedzią na problem “zaburzenia identyfikacji płciowej”. W kwietniu 1983 roku przeszedłem operację korekty płci, pod kierunkiem dr Stanley Bibera w klinice w Trinidad w stanie Kolorado.

To było wspaniałe uczucie, jakby wszystkie moje problemy wreszcie zostały rozwiązane. To było niesamowite. Jednak do teraz nie wiem, czy ten stan to był skutek wszystkich tych medykamentów podawanych podczas 5-godzinnej operacji, czy fakt, że operacja się zakończyła powodzeniem. Taka operacja wymaga podania pacjentowi mocnych leków odurzających. Od tamtej pory nazywałam się Laura Jensen.

Billy Burleigh: Lampoc to bardzo przyjazne miasto, jest tu cicho i kameralnie. Miałem pewne obawy odnośnie operacji, ale zarazem czułem radość, że wreszcie nadszedł ten moment. Po przejściu operacji, gdy zabieg został wykonany, po wyjściu z sali będąc w windzie spytałem osobę obok, czy “tego” już nie ma. Osoba ta zapewniła mnie, że “tego'” już nie mam. Odetchnąłem wtedy z ulgą. Traciłem dużo krwi z miejsca wykonania zabiegu. Pielęgniarki przykładały mnóstwo gazy w miejsce, gdzie znajdowała się moja nowa wagina. Ale…  byłem zadowolony, że w końcu się udało zakończyć ten proces, że mam to już za sobą. Od teraz zaczynam nowe życie.

Rene Jax: Nie mam pełnej zdolności od odbycia normalnego stosunku seksualnego, ponieważ zrekonstruowana wagina jest bardzo mała. Każda próba odbycia takiego stosunku była tak bolesna, że ostatecznie nigdy do tego nie dochodziło. Te operacje to są zwyczajne operacje plastyczne, oni nie re/konstruują… W przypadku operacji korekty od kobiety do mężczyzny, zrekonstruowany fallus wygląd obrzydliwie. Miałam wiele przyjaciół po takich operacjach i patrząc na taki organ myślałam sobie: “O Boże, jak można zapłacić za coś tak okropnego”. Zmiana płci nie rozwiązała głównego problemu, czyli dyskomfortu psychicznego. Uczciwy lekarz powie Ci, że dysforia płciowa pozostaje na zawsze. Początkowa konfuzja pozornie ma początkowo podłoże anatomiczne, ale w rzeczywistości wynika z tego, że nie lubisz samego siebie.

Rene, w trosce o swoje bezpieczeństwo, poprosiła nas o nie ujawnianie jej miejsca zamieszkania, którym jest małe miasteczko, podobne do przedstawionego.

Rene Jax: Bycie dziwakiem w społeczeństwie, czy jak to określam w mojej książce, “społecznym pariasem”, to nie jest życie, które pragniemy. Izolacja to droga do rozpaczy. I tu pojawia się problem samobójstwa.

Izolacja społeczna związana jest z wyższym ryzykiem śmierci

Dziennikarz: Czy potrafisz sobie przypomnieć dzień, w którym postanowiłaś popełnić samobójstwo i jak udało się temu zapobiec?

Rene Jax: Wczoraj! Nie wiem. Pierwszy raz miał miejsce tuż przed operacją, w 1990 roku. Szczerze mówiąc, jedyną rzeczą, która mnie powstrzymała to fakt, że w głębi serca jestem tchórzem.

Walt Heyer: Byłem w takim rozpadzie emocjonalnym, że chciałem skończy ze sobą. Jeden ze znajomych miał trochę kokainy, więc miałem pokusę, by popełnić samobójstwo przy jej użyciu. Oczywiście nie udało się. Serce mi tak mocno biło po jej zażyciu, że myślałem, że zaraz mi rozerwie klatkę piersiową.

Podobnie jak Rene, Walt prosił nas, aby nie ujawniać jego miejsca zamieszkania; jest to gdzieś w Arizonie.

Walt Heyer: Czuję się bezpieczniej, gdy nie zostaję w jednym miejscy zbyt długo, ponieważ ludzie mogą po czasie zorientować co robię i kim jestem. A ja nie chcę, by ludzie wiedzieli, ponieważ nie chcę, by mnie usunęli poza margines. Pewnego razu w niedzielę, jakieś 3-4 lata temu, gdy wychodziłem po mszy z kościoła otrzymałem email-a o treści: “Jestem gotowy popełnić samobójstwo. Czy jesteś w stanie mi pomóc?”

Była to osoba transpłciowa, 2-3 lata po tranzycji [operacji plastycznej zmiany płci], która była bardzo rozczarowana swoim życiem. Na pewnym etapie naszej komunikacji wymienialiśmy się wiadomościami po 5 razy dziennie byle tylko odwieść go od próby samobójczej. Ostatecznie pozbierał się i dokonał detranzycji.

Oto całe moje biuro – komputer, biurko, fotel i kapcie. Tutaj właśnie pracuję. Niczego więcej nie potrzebuję. Wszystkie potrzebne narzędzia i materiały mam na komputerze, a do komunikacji używam telefon.

Detranzycji dokonałem trochę ponad 25 lat temu. Po detranzycji wszystko znów nabrało sensu. Kiedy już uświadomiłem sobie, jak ważna była ta detranzycja… powrót do bycia psychicznie, emocjonalnie i społecznie zdrową osobą. Pragnąłem aby inne osoby, które również chcą dokonać detranzycji, aby mogły doświadczyć tego stanu, który ja doświadczyłem.

Jeśli takie osoby żałują swojej decyzji i chcą dokonać detranzycji, przygotowałem dla takich osób stronę internetową sexchangeregret.com.

Walt Heyer: Jak się masz?
Billy Burleigh: Czuję się dobrze, jest ok. Co u Ciebie i Cassie?
Walt Heyer: U nas wszystko w porządku.

Billy skontaktował się ze mną przez pocztę elektroniczną, tak najczęściej się ludzie ze mną kontaktują. Zaczęliśmy wymieniać się informacjami, często rozmawiamy telefonicznie. Jego historia była bardzo podobna do mojej. Billy był wykorzystywany seksualnie, ja też byłem wykorzystywany i to był punkt zapalny chęci dokonania tranzycji.

Billy Burleigh: No dzieciaki, zakładamy ciuchy. Chodźcie! Idziemy!

7 lat po zmianie płci na żeńską, zacząłem myśleć sobie: “Dobra, minęło już 7 lat, więc moje problemy powinny już dawno zniknąć, ale tak się nie stało”. Co więcej, problemów tylko przybyło. Jednym z problemów jest bycie zaakceptowanym jako pełnoprawna kobieta.

Staranne układanie fryzury, staranny makijaż. Dbanie o wygląd w taki sposób, aby inni w twoim otoczeniu nie czuli się niekomfortowo. Ponieważ łatwo poznać, kiedy inni widzą w tobie osobę transpłciową. Pomyślałem sobie, że to nie jest życie. Tak naprawdę nic się nie zmieniło. Nadal się zmagam z problemami. Przed terapią hormonalną, przed operacją było mi wręcz łatwiej. To właśnie wtedy, 5 lat po zabiegu, kiedy zaczęły mnie nachodzić myśli od dokonaniu detranzycji.

Oto moja legitymacja z czasów studiów na Uniwersytecie Stanu Luizjana, gdzie byłem członkiem drużyny pływackiej.

Miałem wtedy bardzo wyraziste jabłko Adama, mocno zarysowaną linię brwiową dosyć dużą szczękę. Oto mój dowód osobisty wydany już po operacji korekty płci. Kolejny po tranzycji z powrotem do płci męskiej, wydano mi taki oto dowód prawa jazdy stanu Luizjana.

Miałem mnóstwo zdjęć z tego okresu, ale pewnego dnia, kiedy siedziałem w swoim biurze, przeglądając swoje zdjęcia z tego 7-letniego epizodu w moim życiu, 7-8 lat, gdy byłem kobietą, świadomość, że zmarnowałem tyle czasu mojego życia, była tak deprymująca, będąc w stanie takim, jaki się wtedy znajdowałem, wymazałem wszystkie te zdjęcia z mojego komputera i zniszczyłem wszystkie moje zdjęcia z tego okresu, w nadziei, że wymarzę tym samym z pamięci ten epizod w moim życiu. Z boską pomocą udało mi się dokonać detranzycji z powrotem do płci męskiej. Poddałem się tej operacji, Ale z drugiej strony to był taki ból, tak duży dyskomfort, że żałowałem tej operacji bardziej, niż tej pierwszej operacji korekty płci. Kiedy zdjęto mi bandaże i pokazano miejsce na brzuchu, z którego pobrano skórę do przeszczepu, byłem niemal przerażony. Dla mnie to było obrzydliwe.

Po operacji chirurg przekazał mi dokumenty, które zaświadczały, że… Gdy przeszedłem już operację, wydano mi dokumenty mówiące, że przeszedłem operację zmiany płci na męską.

Rene Jax: Mam 60 lat i nie mam żadnego powodu, po tylu latach życia jako kobieta, nagle zacząć się ubierać i nosić jak mężczyzna. Nie ma, nie ma… Nie widzę żadnych korzyści z takiego postępowania. Korzyścią natomiast jest to, że mogę teraz młodym osobom i studentom, którzy rozważają tranzycję, mogę stanąć przed nimi i powiedzieć: “Jestem żywym przykładem tej drogi”.

Zaczęłam żyć jako kobieta w wieku 20 lat, przeżyłam tak 40 lat swojego życia, mam implanty piersi, przeszłam operację zmiany genitaliów, brałam hormony przez 40 lat i to wszystko nie uczyniło mojego życia lepszym, i nie rozwiązało głównego problemu.

Łamiesz sobie lewą nogę, udajesz się do lekarza. W kontekście zasad medycyny transseksualizmu mówi się Tobie, że to jest teraz Twoja “nowa norma”, po czym łamią Tobie również prawa nogę.

Walt Heyer: Myślę, że można śmiało powiedzieć, że jeśli osoba angażowała się w cross-dressing, była ofiarą przemocy oraz molestowana seksualnie, że psychoterapia jest terapią właściwą, a nie terapia hormonalna i zabiegi operacyjne.

Billy Burleigh: Kiedy poznałem Rachel, byłem już legalnie mężczyzną, ponownie.

Część mała, jak minął dzień?

Wraz z córką przyjechały do mnie na spotkanie członków Fellowship of Christian Athletes. Wtedy właśnie ją poznałem. Miało to miejsce w 2010 roku. Po spotkaniu zaprosiłem ją na kawę.

Rachel Burger Kruse: Nie wiedziałam, co to znaczny. Spytałam więc jedną z koleżanek, co on miał na myśli. (Rachel Burger Kruse, żona Billiego Burleigha) Jedną z moich młodszych koleżanek. Odpowiedziała mi, że to jest neutralny sposób zaproszenia na randkę lub spotkanie.

Billy Burleigh: Podzieliłem się z nią moją historią. Jak to wszystko wyglądało i kim teraz jestem. Powiedziała wtedy: “Ok, zostańmy przyjaciółmi”.

Rachel Burger Kruse: Mamy podobne zainteresowania, jak już wspominałam. Uwielbiamy zwłaszcza pływanie, a także triatlon [trójbój], piesze wędrówki. Jeśli go spytacie, to opowie Wam, jak pewnego razu na wspólnej wycieczce pieszej postanowiliśmy odpocząć trochę na pobliskiej ławce. Usiadłam blisko niego i położyłam głowę na jego ramieniu.

Billy Burleigh: Właśnie wtedy dotarło do mnie, że nasz związek ewoluował. Zrozumiałem wtedy, że mogę starać o jej względy. W sensie romantycznym. I tak też zrobiłem.

Świetnie. Droga wolna.

Jeśli chodzi o nasze życie intymne, moje ciało jest operacyjnie zmienione, więc nie mogę osiągnąć orgazmu. Rachel i ja czerpiemy radość z naszej intymności.

Rachel Burger Kruse: Wspaniałe, świeże powietrze, nie?

Świeże powietrze to jest to.

Jest piękna pogoda, a ja modlę się, by spadło troszkę więcej deszczu.

Jeśli spojrzeć tutaj, trawa zaczyna tracić kolor i przechodzi w brąz.

Rachel Burger Kruse: Poprosił mnie o rękę dosyć szybko, zaledwie po kilku miesiącach. Dałam sobie trochę czasu na przemyślenie, jakiś tydzień, może dwa. W końcu dopowiedziałam “tak”. Moja starsza córka powiedział, że to dobra decyzja. Córki chciały, bym była szczęśliwa.

Walt Heyer: Gdy już postanowiłem, że dokonam detranzycji, ale ostateczną decyzję podjąłem podczas modlitwy, kiedy Jezus ukazał mi się w wizji, był tak blisko, mogłem go dotknąć jak każdą osobę tutaj. Podszedł w moim kierunku, wyciągnął do mnie ręce, podniósł mnie i powiedział: “Teraz, u mojego boku, będziesz już bezpieczny na zawsze”. To właśnie wtedy moje życie uległo zmianie, w tamtej chwili.

Spójrzcie na mnie – jestem zdrowy. Wiele osób, które przeszły podobną drogę jak ja, już nie żyją. Albo są alkoholikami, wciąż zmagają się ze sobą, ze swoją tożsamością, a ja mam się dobrze, jestem zdrowy, od 21 lat jestem żonaty. To jest odkupienie. Odnowienie. Teraz pomagam innym osobom. Życie jest piękniejsze, kiedy pomagasz innym.

Billy Burleigh: Twoje zdrowie, kochanie. Kocham Cię. Twoje zdrowie, kochanie. Kocham Cię.

Rachel Burger Kruse: Ja Ciebie też.

Billy Burleigh: Próbowałaś już? Trochę twardawe. Owszem, ale nadal… Ale całkiem smaczne

Jestem szczęśliwy takim, jakim teraz jestem. Choć nadal mam problemy. Ale teraz mam wybór – albo zamartwiać się problemami, albo cieszyć się każdym dniem, cieszyć się życiem.

“W swoich rękach trzyma nas, kochanie,
w swoich rękach trzyma nas, kochanie,
w swoich rękach trzyma cały świat, cały obejmuje świat”.

 

Chcę z powrotem moją płeć! – Osoby transpłciowe, które żałują zmiany płci – napisy PL