Pornografia jako Erototoksyna – dr Judith Reisman
Termin erototoksyna (ang. Erototoxin) został wprowadzony przez dr Judith Reisman w celu opisania sposobu, w jaki ludzki mózg przetwarza erotycznie stymulujące sceny intymne, które pojawiają się w mediach publicznych – nienaturalnym i niebezpiecznym środowisku dla przedstawiania takich scen. Szkody, jakich widz może doświadczyć z oglądania tych filmów, mogą objawiać się w formie impotencji fizycznej i/lub niezdolności emocjonalnej do nawiązywania więzi. Takie zaburzenia psychofarmakologiczne dotykają większość, a może nawet i wszystkie osoby, które systematycznie oglądają pornografię. I pomimo tego, że bodźce wzrokowe wchodzą do układu limbicznego automatycznie i autonomicznie, w dalszym ciągu mogą wpływać na funkcje płatu czołowego, które najczęściej nie są jeszcze w pełni rozwinięte w młodym mózgu. Choć tragiczny wpływ pornografii jest szczegółowo udokumentowany w niektórych przypadkach, to nauka dopiero zaczyna potwierdzać tę mimowolną, anty-poznawczą naturę medialnej erotyki.
Pornografia jako Erototoksyna
W „Pornography addiction: A neuroscience perspective” neurochirurdzy Donald Hilton i Clark Watts wyjaśniają, że wszystkie uzależnienia powodują chemiczne, anatomiczne i patologiczne zmiany w mózgu, które „są wspólnie określane jako zespoły podwzgórza… uszkadzające ‘układ hamulcowy’ mózgu… dobrze znane neurobiologom, zwłaszcza neurologom i neurochirurgom.”
Autorzy raportują, że „pacjenci z traumatycznymi obrażeniami tego obszaru mózgu wykazują takie problemy, jak agresywność, słabą ocenę przyszłych konsekwencji, a także niezdolność do hamowania niewłaściwych reakcji, które są podobne do reakcji u osób nadużywających substancji [uzależniających].” Dr Nora Volkow, dyrektor National Institute on Drug Abuse (NIDA), stwierdziła: „uzależnienia takie jak pornografia…” D. Hilton i C. Watts zgadzają się z jej oświadczeniem. Nawołują do badań medycznych nad „patologią pornografii” podobnie jak do badań nad cholerą, gdyż następstwa tej choroby dla zdrowia publicznego były „prawdopodobnie tak prymitywne, jak dzisiejsza pornografia.”
W przeciwieństwie do ujawnienia oszustwa w naukach seksualnych, które Judith Reisman w pełni udokumentowała, pornografia, jako toksyczna forma erotyki, określa, w jaki sposób erotyka publiczna przejmuje kontrolę nad funkcjami poznawczymi i uczuciem połączenia duchowego. Uczucie połączenia duchowego jest subiektywne, ale jest również szczególną ludzką troską. Proszę przejrzeć poniższą listę i diagram. Mam nadzieje, że stanie się przyczynkiem do poważnej debaty. Badania nad układem neuronów lustrzanych zidentyfikowały jego rolę w początkowej, często mimowolnej erekcji.
Według autorów publikacji z NeuroImage z 2008 roku; „system neuronów lustrzanych” może być odpowiedzialny za „autonomiczne korelacje” „widzenia” interakcji seksualnych. NeuroImage, Volume 42, Issue 3, wrzesień 2008, strony 1142-1150. http://www.sciencedirect.com/science/journal/10538119
PRACA W TOKU
Erototoksyczność/Pornografia to prywatne pokazy seksualne prezentowane na forach publicznych:
- Ścieżka Erototoksyczna przekształca, restrukturyzuje mózg widza;
- Mimowolne, neuroprzekaźniki pobudzające wywołują bardzo wysoki stopień podniecenia;
- Silny stan podniecenia przechwytuje „mowę”, funkcje poznawcze, narusza świadomą zgodę;
- Widzowie fałszywie wierzą, że kobiety zachowują się jak samice ssaków naczelnych w rui, „cieczka”;
- Uruchomienie reakcji walki lub ucieczki, chęci bzykania się, żądzy/strachu/wstydu na fałszywe okrzyki godowe w rui;
- Endogenne peptydy opioidowe zalewają mózg/ciało; endorfiny, oksytocyna, testosteron, dopamina, adrenalina, serotonina itp., działają jak samo szprycowanie się wieloma narkotykami;
- Ponadnormalne podniecenie spowodowane „obrazem” i „scenami” traumatyzuje męską potencję;
- Rezultaty: impotencja, przechwycenie miłości do „ukochanej” i przywiązania do wiary/Boga;
- Ścieżka Erototoksyczna wymaga masturbacji, legalnych i/lub nielegalnych narkotyków, uzależnień;
- Utrata zdolności do nawiązywania więzi, rozwód, molestowanie dzieci, handel ludźmi, przestępstwa na tle seksualnym itp.
Ścieżka Erototoksyczna prowadzi do męskiej impotencji:
- Odrzucenie, gniew i oparte na lęku pożądanie warunkuje widzów poprzez zalew organizmu wieloma neuroprzekaźnikami plus alkohol i inne dragi.
- Impotencja powoduje gniew, wstyd w stosunku do „ukochanej osoby”, potrzebę oglądania scen erotycznych.
- Seks będący sferą prywatną pokazywany publicznie, ścieżka Erototoksyczna prowadzi do rozwodów, molestowania dzieci.
- Przebudowywanie mózgu, pobudzające neuroprzekaźniki przechwytują świadomą zgodę.
- Kobieta postrzegana jako samica naczelnych w rui, napędzanie do kopulacji, erotyki opartej na silnym strachu i wstydzie.
Źródło: Porn as Erototoxic