Zaskarżyć „Planowana Rozwiązłość”!
„Jeśli ktoś nie myśli o tym, aby dążyć do rzeczy najlepszych, lecz wszelkimi sposobami stara się czynić to tylko, co mu sprawia największą przyjemność, czym różni się naprawdę od najgłupszego bydlęcia?” – Sokrates
Judith Reisman chce podjęcia kroków prawnych w związku z przestępstwami przeciwko dzieciom
5 marca 2011
Czy Senat USA w końcu zrobi coś dobrze i przestanie finansować sektę Planowanej Rozwiązłości, znanej powszechnie jako „Planowane rodzicielstwo [Planned Parenthood]”? Po zaprzestaniu finasowania, może wreszcie doczekamy się ścigania tego rzekomo „naukowego” seks kultu – kultu który sam siebie uwiarygodnia.
Przez dziesięciolecia przywódcy organizacji Planned Parenthood [Planowanego Rodzicielstwa] zarabiali miliony, zabijając nienarodzone dzieci, a nawet robiąc to, aby ukryć gwałt na dzieciach. Teraz odważni młodzi działacze przeciwni aborcji udowodnili, że Planned Parenthood powszechnie pomaga w handlu dziećmi.
Planned Parenthood covers up child sex trafficking.
W mojej książce „Sexual Sabotage” szczegółowo omawiam ten problem, ale poniżej opiszę, w jaki sposób Planned Parenthood nakłaniało do przestępstwa jakim jest prostytucja dziecięca od 1974 roku.
W tym miejscu zauważ, że strona internetowa Planned Parenthood [Planowane rodzicielstwo] poleca Alfreda Kinsey’a jako eksperta od ludzkiej seksualności, pomijając przy tym udokumentowaną historię jego zespołu o brutalnych okrucieństwach seksualnych wśród dzieci.
Zachowania seksualne i charakterystyka orgazmu – Alfred Kinsey
Którzy normalni ludzie uwierzyliby „naukowcom”, którzy stworzyli „zapisy” jak na powyższym wykresie? Jest to jednak bezpośrednia kopia „Tabeli 34” Alfreda Kinseya w jego książce „Sexual Behaviour in the Human Male”, oszustwa, które rozkręciło na dobre rewolucję seksualną po 1948 roku. Jest to wypaczona „praca naukowa”, na którą Mary Calderone, dyrektorka Planned Parenthood przysięgała w sprawie „Roe przeciwko Wade”.
To są kłamstwa, które otworzyły nasze sale szkolne seks edukatorom „nauczycielom” z Planned Parenthood. Niepoddawane w wątpliwość „dane” Alfreda Kinseya zostały zebrane od dzieci, które on i jego zespół krzywdzili przez wiele godzin, co Alfred Kinsey nazwał „orgazmami”. Jego najmłodsza ofiara ma tutaj 5 miesięcy. To co widzisz powyżej to pisemne zeznania Alfreda Kinseya jako seksualnego psychopaty, sado-masochistycznego pedofila, uzależnionego od bi/homoseksualnej pornografii. A jednak Planned Parenthood opierające się na Kinsey’u i podobne organizacje opracowały, ukierunkowały edukację seksualną oraz program nauczania seksualności ludzi dla większej części świata zachodniego od ponad sześćdziesięciu lat.
W kwietniu 2004 roku American Legislative Exchange Council [Amerykańska Rada ds. Wymiany Legislacyjnej], reprezentująca tysiące ustawodawców stanowych, wezwała do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie oszustw Alfreda Kinsey’a i przestępstw na tle seksualnym dzieci.
Mimo to Planned Parenthood cytuje wszystkie badania Kinseya jako realne/użyteczne „dane” przekazywane nauczycielom, uczniom, sędziom, specjalistom ds. zdrowia psychicznego i prawodawcom na całym świecie. Mentalni potomkowie Kinsey’a i przedstawiciele kultu z Planned Parenthood zostali oskarżeni o przeprowadzenie nielegalnych, późnych aborcji przez prokuratora generalnego Kansas Philla Kline, z których wielu z nich, aby ukryć gwałty na nieletnich dziewczętach. Za próbę ochrony dzieci oskarżono Philla Kline o naruszenie zasad etyki zawodowej stanu Kansas.
Prawnicy Kline mogą udowodnić „naukowe” kłamstwa Planned Parenthood, przeglądając tabelę swojego guru przed sądem najwyższym w Kansas, a następnie cytując ich bieżącą „Orientację seksualną w skrócie”.
Kryminalne programy seksualne sporządzone przez Planned Parenthood drenują czas, talent i bogactwa konserwatywnych organizacji religijnych od dziesięcioleci.
Planned Parenthood cytuje „eksperta” Alfreda Kinsey’a, aby udowodnić, że wszystkie formy „orientacji seksualnej” są „całkowicie normalne”, podczas gdy „homofobia” powoduje samobójstwa i zbrodnie z użyciem przemocy itp.
Jako dowód swojej wiedzy fachowej, organizacja twierdzi, że Alfred Kinsey stwierdził, że „około 1 na 10 osób jest homoseksualna. Inne badania sugerują nieco niższe szacunki”.
I dalej: „Alfred Kinsey opracował skalę Kinsey’a jako sposób na opisanie orientacji seksualnej osoby. Alfred Kinsey odkrył, że wiele osób nie było wyłącznie heteroseksualnych lub homoseksualnych – że orientacja seksualna osoby może być gdzieś pośrodku. Kategorie skali Kinsey to „od” 0 – wyłącznie heteroseksualny” do „6 – wyłącznie homoseksualny”.
Pamiętaj, że to „badacz”, który udokumentował nam torturowane dzieci w powyższej tabeli 34. Opierając się na „dziele” Kinsey’a, Planned Parenthood twierdzi, że tzw. „Coming Out/Wyjście z szafy” jest uzasadniony, a orientacja seksualna jest naturalnie płynna, unikając jednocześnie roli, jaką odgrywa molestowanie seksualne, brak ojca i/lub własna kłamliwa propaganda w przyspieszaniu bi/homoseksualizmu.
Planned Parenthood nakłania do prostytucji w 1974 roku
Jak wspomniano, Planned Parenthood od dawna nawoływało do rozwiązłości seksualnej, ale broszura z 1974 roku pod tytułem „You’ve Changed the Combination! [Zmieniłeś kombinację!]” to kampania na rzecz prostytucji.
Opublikowany przez Rocky Mountain Planned Parenthood, seks-przewodnik zawierał rysunki przedstawiające nagie kobiety Playboya z masywnymi piersiami górującymi nad nagimi małymi mężczyznami z ocenzurowanymi (tak jak by były wykastrowane) narządami płciowymi.
Planowana Rozwiązłość
Pod okiem współpracujących nauczycieli szkolnych, chłopcy i dziewczęta z dziesiątej klasy mogli uwierzyć, że niebezpieczne, nawet zgubne akty seksualne z wieloma „przyjaciółmi” były nieszkodliwe. Poniżej znajdują się tylko dwa wybrane cytaty z tego zbrodniczo dziwacznego przewodnika „edukacji seksualnej”.
„Chcesz poręczne, ciepłe ciałko? Kup jedno. Zgadza się. Istnieją kobiety, które dobrowolnie wybrały ten biznes, kup jedną.”
Tak, do 1974 roku Planned Parenthood mówiło dzieciom w wieku szkolnym, aby uczestniczyły w prostytucji, twierdząc, że kobiety „dobrowolnie wybrały ten biznes”.
Podręcznik również postrzegał i nauczał o dziewictwie jako formie prostytucji.
„Czy chciałbyś poślubić dziewicę? Kup jedną – w tym biznesie są też dziewczyny. Małżeństwo to cena, którą zapłacisz, żeby dostać dziewicę. Bardzo tymczasowo.”
Uczniowie gnębieni przez Planned Parenthood długo nie widzieli słowa „prezerwatywa” w tym lub innych podręcznikach wczesnej edukacji seksualnej, dopóki wystarczająco dużo dzieci nie zostało dostatecznie zdeprawowanych ich „edukacją seksualną”, co doprowadziło do obecnej epidemii „nieślubnych dzieci” i chorób przenoszonych drogą płciową.
Tak więc, powiadam, wejdźmy na salę sądową z dowodami historii oszustwa Planned Parenthood poprzez dziesięciolecia przestępstw przeciwko dzieciom.
I niech rozpoczną się igrzyska!
Źródło: Prosecute ‘Planned Promiscuity’!
„Rzeczywiście, w całym kraju eksperci zdrowia publicznego wydali naglący syreni śpiew w związku z corocznym raportem CDC dotyczącym nadzoru nad chorobami przenoszonymi drogą płciową [Sexually Transmitted Disease Surveillance Report]. Raport ujawnił kolejny wzrost (trzeci rok z rzędu) w Wielkiej Trójce śledzonych chorób przenoszonych drogą płciową w Ameryce: chlamydia (1.59 miliona nowych przypadków), rzeżączka (468.514 nowych przypadków), kiła (27.814 nowych przypadków, z tragicznymi 628 przypadkami wrodzonej kiły).” – Why the STD Epidemic in America Is About to Get A Lot Worse, 14 października 2017 https://www.thedailybeast.com/why-the-std-epidemic-in-america-is-about-to-get-a-lot-worse
Zobacz na: 10 pytań do Instytutu Kinsey’a
Krótka historia edukacji seksualnej – dr Miriam Grossman
Historia i agenda kryjąca się za kompleksową edukacją seksualną
Dziedzictwo Rockefellera: umożliwienie rewolucji seksualnej – dr Judith Reisman, Mary McAlister
Eugenika w Ameryce: Dziedzictwo Margaret Sanger i Billa Gatesa – Mary Pesarchick
Źródło: Sukces seksedukacji typu A w Stanach Zjednoczonych
Typy edukacji seksualnej: A, B, C
A – wychowanie do czystości – abstynencji seksualnej (chastity education, abstinence-only education)
B – biologiczna edukacja seksualna (biological sex education); promująca przekaz informacji biologicznych oraz wiedzy na temat antykoncepcji, nie uwzględnia zasad etycznych
C – złożona edukacja seksualna zawierająca oba powyższe podejścia (comprehensive sex education)[1].
Początki działań związanych z wprowadzeniem edukacji seksualnej związane są z rokiem 1928 i założoną wówczas w Berlinie przez Mangusa Hirschfelda Światową Ligą Reformy Seksualnej. Organizacja to skupiała znanych wówczas liberalnych seksuologów, których celem było między innymi:
Cele Światowej Ligi Reformy Seksualnej aktywnie realizowała założona w Szwecji w 1933 roku Narodowa Liga Wychowania Seksualnego, która w 1945 roku przyczyniła się do wprowadzenia w szwedzkich szkołach obowiązkowej edukacji seksualnej. W Stanach Zjednoczonych aktywną działalność na rzecz edukacji seksualnej prowadzi powstała w 1964 roku Rada Stanów Zjednoczonych ds. Informacji i Edukacji Seksualnej (SIECUS) wraz z Amerykańskim Stowarzyszeniem Wykładowców, Doradców i Terapeutów ds. Seksu (AASECT). Powszechnie edukację seksualną w Europie Zachodniej zaczęto wprowadzać pod koniec lat 60 i na początku lat 70[2].
Obecnie w skali globalnej najbardziej aktywną działalność prowadzi Międzynarodowa Federacja Planowanego Rodzicielstwa (International Planned Parenthood Federation), założona w 1952 roku i posiadająca filie w ponad 100 krajach. Federacja ta ma powiązania z licznymi organizacjami: Bank Światowy, UNEPA, UNICEEF, WHO, Fundacja FORDA, Fundacja Rockefellera, stowarzyszenia i fundacje polskie (Federacja na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, Centrum Praw Kobiet, OŚKA, Federacja Stefana Batorego). Wszystkie wspomniane instytucje finansują politykę antynatalistyczną, ośmieszają koncepcję czystości i nierozerwalności małżeństwa, niszczą fundamenty chrześcijańskiej etyki i rodziny[3].
USA – abstynencka edukacja seksualna doprowadziła do pozytywnych zmian w społeczeństwie!
W latach 90-tych XX wieku w Stanach Zjednoczonych władze oświatowe i państwowe zaczęły sukcesywnie wycofywać się z programów liberalnej i permisywnej edukacji seksualnej. W miejsce wcześniejszych zaczęto wprowadzać programy wychowania promujące pozamałżeńską abstynencję seksualną oraz wierność małżeńską. Zaowocowały one pozytywnymi zmianami w tamtejszym społeczeństwie. Dla porównania w 1988 roku jedynie 2% amerykańskich nauczycieli w szkołach średnich zalecało abstynencję jako jedyny pewny środek zapobiegania ciąży oraz chorobom wenerycznym[4]. Według danych The School Health Policies and Programs Study, w 2000 roku aż w 96% amerykańskich szkołach średnich nauczano, że najlepszą metodą zapobiegania niechcianej ciąży jest abstynencja seksualna[5]. Brytyjski naukowiec dr T. Stammers w czasopiśmie „Postgraduate Medicine Journal” tak opisuje sukces amerykańskiego nauczania edukacji seksualnej:
„USA doświadczyły spadku zarówno ciąż, jak i aborcji u nieletnich. 30-procentowy spadek ciąż u nieletnich w USA spowodował powrót do najniższego poziomu od 1946 roku. Jedyne jak dotąd opublikowane badania zrecenzowane przez ekspertów, dotyczące wyjaśnienia przyczyn wskazują, że zmiana pierwszorzędnych zachowań seksualnych (ograniczenie bądź redukcja stosunków seksualnych, nie zaś stosowanie zabezpieczeń) ma tu znaczącą rolę. 66-procentowy spadek ciąż u niezamężnych nastolatek między rokiem 1991 a 1995 przypisuje się wzrostowi zachowań abstynenckich; 53-procentowy spadek w liczbie ciąż nieletnich między rokiem 1991 a 2001 przypisuje się zmianom w zachowaniach seksualnych, włączając w to abstynencję. Ale jak dotąd rząd Wielkiej Brytanii zdaje się nie zauważać tak uderzających dowodów[6]”.
Poniższa tabela ukazuje pozytywne efekty abstynenckiej edukacji seksualnej, która jest realizowana w USA od lat 90 ubiegłego wieku. Wśród nich należy wyróżnić: obniżenie odsetka nastolatków aktywnych seksualnie, spadek odsetka nastolatków po inicjacji seksualnej oraz zmniejszenie ilości nastolatków posiadających więcej niż 4 partnerów seksualnych[7].
Rok 1980 1991 1993 1995 1997 1999 2001 2003 2005 2006 2007
Wskaźnik ciąż wśród nastolatek (15-19 lat) na 1000 kobiet 110,0[8] 115,3 108 99,6 91,4 85,7 79,5 72,7 69,5 71,5 42,5[9]
Wskaźnik aborcji wśród nastolatek (15-19 lat) na 1000 kobiet 71,4[10] 37,4 33,9 29,4 27,1 24,7 22,6 20,7 19,1 19,3 18,7[11]
W ostatnich latach w USA daje się zauważyć zmniejszający się wskaźnik urodzeń wśród nastolatek (15-19 lat). Poniżej znajdują się dane statystyczne dotyczące tychże urodzeń, w przeliczeniu na 1000 nastolatek w wieku 15-19 lat[12]:
Rok 1980 1991 2005 2006 2007 2008 2009
Wskaźnik urodzeń wśród nastolatek (15-19 lat) na 1000 kobiet 53,0[13] 61,8 40,5 41,9 42,5 41,5 39,1
Natomiast poniższy wykres przedstawia następujące wskaźniki: wskaźnik ciąż wśród nastolatek w wieku 15-19 lat na 1000 kobiet (teen pregnancy rates), wskaźnik urodzeń wśród nastolatek (15-19 lat) na 1000 kobiet (teen birth rates) oraz wskaźnik aborcji dla tej samej grupy wiekowej (teen abortion rates). Podane dane dotyczą lat 1991-2009[14].
W powyższym diagramie można zaobserwować zmniejszający się odsetek ciąż oraz aborcji wśród nastolatek w wieku 15-19 lat. Powodem tych pozytywnych trendów jest rozpowszechnianie edukacji seksualnej typu A, czyli wychowanie do czystości przedmałżeńskiej, które zostało zapoczątkowane w latach 90-tych. Tendencje te potwierdza opublikowana na początku lutego 2010 roku przez Rasmussen Reports Survey ankieta, która wykazała, że połowa Amerykanów uważa edukację seksualną opartą wyłącznie na abstynencji za skuteczną, podczas gdy jedynie 42% uważa ją za nieskuteczną. Natomiast 80% respondentów stwierdziła, że nauczanie dzieci o seksie należy do rodziców[15]. Wzrastające poparcie dla modelu edukacji seksualnej opartej na abstynencji potwierdzają badania prowadzone w szkołach, z których wynika, że w 2000 roku aż w 96% amerykańskich szkołach średnich nauczano, że najlepszą metodą zapobiegania niechcianej ciąży jest abstynencja seksualna. Model edukacji seksualnej typu A przynosi ogromne korzyści, które potwierdzają zestawione w niniejszym tekście dane statystyczne.
Przypisy:
1. Committee on Adolescence, Condom Use by Adolescent, w: American Academy of Pediatrics, „Pediatrics”, Vol. 107, No 6 June 2001, s. 1466.
2. Por. K. Urban, Doświadczenia USA i Wielkiej Brytanii: nieskuteczność biologicznej edukacji seksualnej (typu B lub C) oraz skuteczność abstynenckiej edukacji seksualnej (typu A),w: „Służba Życiu”, nr 1/2007, s. 3.
3. E. Wejbert-Wąsiewicz, Oświata seksualna w Polsce. Historia i współczesność, w: „Kultura”, nr 4(25), sierpień 2011, s. 151.
4. J. E. Darroch, D. J. Landry, S. Singh, Changing Emphases in Sexuality Education In U.S. Public Secondary Schools, 1988–1999, w: „Family Planning Perspectives”, Vol. 32 No. 5, September/October 2000, s. 204.
5. J. Santelli, M. A. Ott, M. Lyon, in., Abstinence and abstinence-only education: A review of U.S. policies and programs, w: Journal of Adolescent Health,Vol. 38, 2006, s. 77.
6. T. Stammers, As easy as ABC? Primary prevention of sexually transmitted infections, w: „Postgraduate Medicine Journal”, Vol. 81, 2005, s. 275.
7. Guttmacher Institute, U.S. Teenage Pregnancies, Births and Abortions: National and State Trends and Trends by Race and Ethnicity, January 2010, s. 7.
8. J. C. Abma, G. M. Martinez, W. D. Mosher, in., Teenagers in the United States: Sexual Activity, Contraceptive Use, and Childbearing, 2002, w: „Vital and Health Statistics”, Series 23, nr 24, s. 3, Hyattsville, Maryland, December 2004.
9. Wskaźnik urodzeń wśród nastolatek poniżej 20 roku życia, w: http://www.census.gov/compendia/statab /2012/tables/12s0080.pdf
10. U.S. Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Health Statistics, Health, United States, 2010: with Special Feature on Death and Dying, Hyattsville, MD, February 2011, trend tables 116.
11. Abortions by selected characteristics: 1990 to 2007, w: http://www.census.gov/compendia/statab/2012/tables/ 12s0102.pdf
12. B. E. Hamilton, Ph.D.; J. A. Martin, M.P.H.; S. J. Ventura, M.A., Division of Vital Statistics, Births: Preliminary Data for 2009, w: „ National Vital Statistics Reports”, Volume 59, Number 3, 21 December 2010, s. 12.
13. J. C. Abma, G. M. Martinez, W. D. Mosher, in., Teenagers in the United States: Sexual Activity, Contraceptive Use, and Childbearing, 2002, w: „Vital and Health Statistics”, Series 23, nr 24, s. 3, Hyattsville, Maryland, December 2004.
14. About Teen Pregnancy, w: http://www.cdc.gov/TeenPregnancy/AboutTeenPreg.htm
15. K. Gilbert, Half of Americans Consider Abstinence Education Effective: Poll, w:http:/www.Lifesitenews. com/news/archive/ldn/2010/feb/10021106.
Nieskuteczność brytyjskiej seksedukacji
Wielka Brytania prowadzi permisywną edukację seksualną typu B lub C. Obecnie wszystkie szkoły mają obowiązek przeprowadzania lekcji edukacji seksualnej wśród uczniów w przedziale wiekowym między 11-14 lat[1].
Poniższe tabele przedstawiają wzrost liczby przypadków chorób przenoszonych drogą płciową (dla grupy wiekowej 16-19 lat)w Wielkiej Brytanii w latach 1996-2002[8] (tabela 1) oraz wskaźniki dotyczące aborcji w Wielkiej Brytanii w latach 2000-2010[9] (tabela 2).
Tabela 1.
Dane z 2009 roku wskazują, że zakażenie Chlamydią (bakterie przenoszone drogą płciową, odpowiedzialne za choroby układu moczowo-płciowego, poronienia (u kobiet) i stany zapalne narządów płciowych) u osób poniżej 25 roku życia wzrosło z 73,224 w 2008 roku do 79,720 w 2009 roku[10].
Tabela 2.
Nieskuteczność stosowania antykoncepcji wśród młodzieży w Wielkiej Brytanii świadczy fakt, iż 50% nastolatków zamieszkujących razem doświadcza zawodności w ciągu roku stosowania antykoncepcji (30% w ciągu roku zaraża się chorobą przenoszoną drogą płciową)[11]
Ograniczenia polityki promowania prezerwatyw
W czasopiśmie „Postgraduate Medical Journal” czytamy:
„Od wielu lat wszelkie interwencje mające na celu zapobieganie chorobom przenoszonym drogą płciową skupiały się na stosowaniu prezerwatyw.
Praktyczna skuteczność tej strategii jest jednak ograniczona przez trzy istotne czynniki. Po pierwsze, prezerwatywy zapewniają niepełną ochronę przed przenoszeniem się przy kontakcie ze skórą chorób takich jak HPV (wirus brodawczaka ludzkiego), opryszczka, syfilis lub wrzód weneryczny, gdyż nie pokrywają wszystkich narażonych na zakażenie powierzchni. Zatem bezpośredni kontakt skóry z patogenami przez powierzchnię zewnętrznych narządów płciowych ogranicza ochronę, jaką zapewnia prezerwatywa. Po drugie, znaczny jest odsetek uszkodzeń mechanicznych i błędów w stosowaniu prezerwatyw, szczególnie wśród ludzi młodych. Wreszcie, odkształcalność tworzywa poważnie osłabia skuteczność prezerwatyw w ochronie przed zakażeniami przenoszonymi z wydzieliną, takich jak HIV, Chlamydia i rzeżączka. Badania wykazały, że edukacja w kwestii stosowania prezerwatyw oraz rozwinięta świadomość zagrożeń nie skutkuje podejmowaniem bezpieczniejszych wyborów seksualnych przez nastolatków w sytuacjach pobudzenia seksualnego, a zaledwie mniej niż połowa osób podejmujących ryzykowne kontakty seksualne konsekwentnie stosuje prezerwatywy. Ma to poważne następstwa, bowiem „nieregularne stosowanie prezerwatyw nie zapewnia ochrony przed zakażeniem HIV i chorobami przenoszonymi drogą płciową[12]”.
Doświadczenia Wielkiej Brytanii wskazują, że jedynym skutecznym sposobem zmniejszenia liczby niechcianych ciąż u nieletnich oraz zmniejszenia liczby zakażeń przenoszonych drogą płciową jest promowanie w szkołach abstynencji seksualnej (edukacji seksualnej typu A).
Przypisy:
https://blog.pro-life.pl/opracowania/nieskutecznosc-brytyjskiej-seksedukacji/