Markery odpornościowe Zespołu Poszczepiennego wskazują kierunki przyszłych badań
19 lutego 2025
Istnieją ludzie, którzy zgłaszają przewlekłe objawy po otrzymaniu szczepionek [eksperymentalnych terapii genowych] na COVID-19.
Eksperymentalne terapie genowe [tzw. szczepionki] na COVID-19 [rzekomo] odegrały kluczową rolę w zmniejszeniu skutków pandemii, zapobiegając ciężkim zachorowaniom i zgonom, a także wydają się chronić przed długim COVID-em. Jednak niektóre osoby zgłosiły przewlekłe objawy, które pojawiły się wkrótce po zaszczepieniu. Ten mało poznany, utrzymujący się stan, określany jako zespół poszczepienny (ang. post-vaccination syndrome, PVS), pozostaje nierozpoznany przez władze medyczne, a jego biologiczne podstawy są słabo poznane.
W nowym badaniu naukowcy z Yale podjęli wstępne kroki w celu scharakteryzowania tego stanu, odkrywając potencjalne wzorce immunologiczne, które odróżniają osoby z Zespołem Poszczepiennym od pozostałych. Otrzymane wyniki są wstępne i wymagają dalszego potwierdzenia, ale mogą w przyszłości wskazać strategie pomocy osobom dotkniętym tym zespołem.
„To prace znajdujące się wciąż na wczesnym etapie i musimy zweryfikować te ustalenia,” powiedziała Akiko Iwasaki, profesor immunobiologii im. Sterlinga na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Yale (YSM) oraz współautorka badania, które opublikowano 19 lutego jako preprint na platformie medRxiv. „Ale daje nam to nadzieję, że być może znajdziemy coś, co będzie można wykorzystać do diagnozowania i leczenia Zespołu Poszczepiennego w przyszłości.”
„Szczepionki na COVID-19 zapobiegły milionom zgonów z powodu tej choroby. Jednak u niewielkiej części populacji zgłaszany jest przewlekły, wyniszczający stan po szczepieniu przeciw COVID-19, często określany jako Zespół Poszczepienny (PVS, post-vaccination syndrome). Aby zbadać potencjalne cechy patobiologiczne związane z Zespołem Poszczepiennym, przeprowadziliśmy zdecentralizowane badanie przekrojowe z udziałem 42 uczestników z Zespołem Poszczepiennym oraz 22 zdrowych osób z grupy kontrolnej, w ramach badania Yale LISTEN.
W porównaniu z grupą kontrolną, uczestnicy z Zespołem Poszczepiennym wykazywali różnice w profilach immunologicznych, w tym zmniejszoną liczbę krążących komórek pamięci oraz efektorowych limfocytów T CD4 (typu 1 i typu 2), a także zwiększoną liczbę limfocytów T CD8 produkujących TNFα. Uczestnicy z Zespołem Poszczepiennym mieli także niższe miana przeciwciał przeciwko białku kolcowemu wirusa, głównie z powodu otrzymania mniejszej liczby dawek szczepionki.
Serologiczne dowody na niedawną reaktywację wirusa Epsteina-Barr (EBV) były częściej obserwowane u uczestników z Zespołem Poszczepiennym. Ponadto osoby z Zespołem Poszczepiennym wykazywały podwyższone poziomy krążącego białka kolca w porównaniu ze zdrowymi osobami z grupy kontrolnej.
Te wyniki ujawniają potencjalne różnice immunologiczne u osób z Zespołem Poszczepiennym, które zasługują na dalsze badania w celu lepszego zrozumienia tego stanu oraz opracowania przyszłych strategii diagnostycznych i terapeutycznych.” – Źródło: Immunological and Antigenic Signatures Associated with Chronic Illnesses after COVID-19 Vaccination
Do najczęstszych przewlekłych objawów Zespołu Poszczepiennego należą: nietolerancja wysiłku fizycznego, nadmierne zmęczenie, mgła mózgowa, bezsenność i zawroty głowy. Objawy te pojawiają się wkrótce po szczepieniu, zwykle w ciągu jednego lub dwóch dni, mogą się nasilać w kolejnych dniach i utrzymywać przez dłuższy czas. Potrzebne są dalsze badania, aby określić częstość występowania Zespołu Poszczepiennego.
„Jest oczywiste, że niektóre osoby doświadczają poważnych trudności po szczepieniu. Naszym obowiązkiem jako naukowców i klinicystów jest słuchać ich relacji, rzetelnie badać przyczyny i szukać sposobów pomocy,” powiedział Harlan Krumholz, profesor medycyny im. Harolda H. Hinesa Jr. (kardiologia) na YSM i współautor badania.
Dane do badania pochodziły z projektu Yale LISTEN (Listen to Immune, Symptom, and Treatment Experiences Now), którego celem jest lepsze zrozumienie długiego COVID-u i Zespołu Poszczepiennego. W nowym badaniu uwzględniono dane od 42 uczestników projektu LISTEN, którzy zgłaszali objawy Zespołu Poszczepiennego, oraz 22 osób, które po szczepieniu nie zgłosiły żadnych objawów zespołu poszczepiennego.
Na podstawie próbek krwi uczestników badacze poszukiwali cech układu odpornościowego różniących się między obiema grupami. Odkryli kilka różnic w populacjach komórek odpornościowych — osoby z Zespołem Poszczepiennym miały niższy poziom limfocytów T CD4+ efektorowych oraz wyższy poziom limfocytów T CD8+ produkujących TNF-alfa — oba są typami białych krwinek — oraz inne różnice.
Wystąpiły również różnice w poziomach przeciwciał, które organizm wykorzystuje do zwalczania SARS-CoV-2. Uczestnicy z Zespołem Poszczepiennym, którzy nigdy nie przeszli COVID-19, mieli niższe poziomy przeciwciał przeciwko białku kolcowemu SARS-CoV-2 w porównaniu z grupą kontrolną, prawdopodobnie dlatego, że zazwyczaj otrzymali mniej dawek szczepionki niż osoby bez Zespołu Poszczepiennego. Mniej dawek i brak infekcji wirusowej oznacza, że układ odpornościowy miał niewiele okazji, aby wykształcić mechanizmy obronne przeciwko wirusowi — wyjaśniają badacze.
Gdy naukowcy zmierzyli poziomy białka kolcowego SARS-CoV-2 — części wirusa umożliwiającej mu wnikanie do komórek gospodarza i infekowanie ich, a także wykorzystywanej przez szczepionki [eksperymentalne terapie genowe] na COVID-19 do wywołania odpowiedzi immunologicznej — odkryli, że niektóre osoby z Zespołem Poszczepiennym, nawet te bez dowodów na infekcję, miały wyższe poziomy tego białka niż osoby z grupy kontrolnej. Zwykle białko kolcowe można wykryć przez kilka dni po szczepieniu, jednak u niektórych uczestników z Zespołem Poszczepiennym było ono wykrywalne ponad 700 dni po ostatniej dawce szczepionki. Utrzymujące się białko kolcowe wiązano wcześniej także z długim COVID-em.
„To było zaskakujące, znaleźć białko kolca krążące we krwi tak długo po szczepieniu,” powiedziała Iwasaki. „Nie wiemy, czy to właśnie poziom białka kolca powoduje przewlekłe objawy, ponieważ byli również uczestnicy z Zespołem Poszczepiennym, u których nie wykryto żadnego mierzalnego poziomu tego białka. Ale może to być jeden z mechanizmów leżących u podstaw tego zespołu.”
Krumholz wyjaśnił, że Zespół Poszczepienny może być podobny do sytuacji, w których różne infekcje powodują przewlekłe objawy poprzez odmienne szlaki biologiczne. „Jedna osoba może rozwinąć objawy przewlekłe z powodu rozregulowania układu odpornościowego, podczas gdy inna doświadcza długotrwałych skutków reaktywacji wirusa,” powiedział. „Musimy szczegółowo zmapować te różne szlaki, aby zrozumieć, co się dzieje w każdym przypadku. To dopiero początek tej pracy, a dalsze badania są kluczowe dla opracowania diagnostyki i leczenia.”
W przyszłości naukowcy chcą dalej weryfikować te ustalenia w większej grupie osób. „To dalekie od ostatecznej odpowiedzi na temat Zespół Poszczepienny,” powiedziała Iwasaki.
Badają również kilka możliwych czynników wywołujących Zespół Poszczepienny. Oprócz utrzymującego się białka kolcowego, badacze oceniają rolę autoimmunizacji, uszkodzenia tkanek i reaktywacji wirusa Epsteina-Barr (EBV). W badaniu osoby z Zespołem Poszczepiennym częściej niż osoby bez zespołu miały oznaki reaktywacji EBV, który jest najczęstszą przyczyną mononukleozy zakaźnej, znanej również jako „mono”.
Głębsze zrozumienie Zespołu Poszczepiennego i jego przyczyn może doprowadzić do opracowania lepszych szczepionek, które powodują mniej działań niepożądanych, skutecznych metod diagnozowania tego zespołu oraz celów terapeutycznych, twierdzą badacze.
„Na przykład, jeśli uda nam się ustalić, dlaczego białko kolca utrzymuje się tak długo u niektórych osób, może uda się je usunąć, na przykład za pomocą przeciwciał monoklonalnych i być może to pomoże złagodzić objawy Zespołu Poszczepiennego,” powiedziała Iwasaki.
Iwasaki jest również profesorem dermatologii oraz biologii molekularnej, komórkowej i rozwojowej na Wydziale Nauk Humanistycznych i Przyrodniczych Uniwersytetu Yale, profesorem epidemiologii w Yale School of Public Health oraz badaczką w Howard Hughes Medical Institute.
„Dopiero zaczynamy robić postępy w zrozumieniu Zespołu Poszczepiennego,” powiedział Krumholz. „Każda interwencja medyczna wiąże się z pewnym ryzykiem i ważne jest, aby uznać, że działania niepożądane mogą wystąpić także w przypadku szczepionek. Naszym celem musi być zrozumienie tego, czego doświadczają ci ludzie, w oparciu o rzetelną naukę, oraz odpowiadanie na ich potrzeby z empatią i otwartym umysłem.”
Źródło: Immune markers of post-vaccination syndrome indicate future research directions
Zobacz na: PODĄŻAJ ZA UCISZANYMI – Skrywana Historia Ludzkich Kosztów Cenzury
W USA rejestruje się mniej niż 1% NOPów – Harvard Pilgrim Health Care
USA: Tuszowanie Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych – Deborah Conrad
USA: Dane z wojskowej bazy DMED są wybuchowe. Media głównego nurtu otrzymały polecenie ich ignorowania.
Przekręty w badaniach klinicznych „szczepionek” na Covid firmy Pfizer-BioNTech – Canadian Covid Care Alliance
Brook Jackson – sygnalistka o problemach z integralnością danych w badaniu klinicznym szczepionki Pfizera