Definicja przypadku COVID w badaniach Pfizera i Moderny
Myślenie pojęciowe, a myślenie stereotypowe – Andrzej Wronka, Kazimierz Ajdukiewicz
Peter Doshi: Szczepionki w 95% skuteczne? Potrzebujemy więcej szczegółów i surowych danych od firm Pfizer i Moderna
Jak skuteczna jest szczepionka na COVID-19?
Badania kliniczne szczepionek na Covid-19 pokazują, że protokoły opracowane są tak, żeby zakończyły się sukcesem. – prof. William A. Haseltine
COVID – dlaczego terminologia ma znaczenie? – dr Malcolm Kendrick
Definicja przypadku COVID w badaniach Pfizera i Moderny
Definicja przypadku COVID w badaniach firmy Moderna: str. 60
8.1.1 Oceny skuteczności związane z COVID-19 i zakażeniem SARS-CoV-2.
Od każdego uczestnika badania zostanie pobrany wymaz z jamy nosowo- gardłowej pobraną ( do usunięcia?)do testu na SARS-CoV-2 za pomocą RT-PCR w dniu 1 i 29, przed otrzymaniem dawki wstrzyknięcia zastrzyku? dootrzewnowego określonej w harmonogramie (Tabela 14)
Definicja przypadku COVID-19:
Aby można było uznać przypadek COVID-19 do oceny Pierwotnego Punktu Końcowego badania skuteczności, należy spełnić następującą definicję przypadku:
– Uczestnik musiał doświadczyć co najmniej DWÓCH z następujących objawów ogólnoustrojowych: gorączka (≥ 38 °C), dreszcze, bóle mięśni, ból głowy, ból gardła, nowe zaburzenia węchu i smaku LUB
– Uczestnik musi doświadczyć co najmniej JEDNEGO z następujących symptomów/objawów ze strony układu oddechowego: kaszel, duszność lub trudności w oddychaniu LUB kliniczne lub radiologiczne objawy zapalenia płuc; Iub
– Uczestnik musi mieć co najmniej jeden wymaz z jamy nosowo-gardłowej, wymaz z nosa lub próbkę śliny (lub próbkę z dróg oddechowych, jeśli był hospitalizowany) pozytywny na SARS-CoV-2 w RT-PCR.
Jak dokładne są testy na COVID? – dr Sebastian Rushworth
Wyniki fałszywie pozytywne na COVID-19 – dr Andrew Kaufman
Dr Mike Yeadon: Jaki jest wskaźnik fałszywie dodatnich wyników? [17 wrzesień]
Definicja ciężkiego przypadku COVID-19:
Aby można było uznać przypadek za ciężki COVID-19, muszą zostać spełnione następujące kryteria:
Potwierdzony COVID-19 zgodnie z definicją przypadku dla Pierwotnego Punktu Końcowego badania skuteczności, a także dowolne z poniższych:
– Objawy kliniczne wskazujące na ciężką chorobę ogólnoustrojową, częstość oddechów ≥ 30 na minutę, tętno ≥ 125 uderzeń na minutę, saturacja (SpO2) ≤ 93% w powietrzu w pomieszczeniu na poziomie morza lub wskaźnik oksygenacji (PaO2/FIO2) <300 mm Hg, LUB
– Niewydolność oddechowa lub zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), (definiowany jako wymagający wysokiego przepływu tlenu, nieinwazyjna lub mechaniczna wentylacja lub ECMO), objawy wstrząsu (skurczowe ciśnienie krwi <90 mmHg, rozkurczowe ciśnienie krwi <60 mmHg lub wymagające wazopresorów) , LUB
– Znaczne ostre zaburzenia czynności nerek, wątroby lub neurologiczne, LUB
– Przyjęcie na oddział intensywnej terapii lub śmierć.
Wtórną definicję przypadku COVID-19 definiuje się jako następujące objawy ogólnoustrojowe: gorączka (temperatura ≥38 ° C) lub dreszcze, kaszel, duszność lub trudności w oddychaniu, zmęczenie, bóle mięśni lub ciała, ból głowy, nowa utrata smaku lub powonienia, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa lub katar, nudności lub wymioty lub biegunka ORAZ pozytywny wymaz z jamy nosowo- gardłowej, wymaz z nosa lub próbka śliny (lub próbka z dróg oddechowych, jeśli była hospitalizowana) na SARS-CoV-2 w teście RT-PCR.
Śmierć przypisywaną COVID-19 definiuje się jako każdego uczestnika, który umiera w trakcie trwania badania z przyczyną bezpośrednio związaną z powikłaniem COVID-19.
Definicja przypadku COVID w badaniach firmy Pfizer: str. 50
8.1 Ocena skuteczności i/lub immunogenności
Skuteczność będzie oceniana przez cały czas zaangażowania uczestnika w badanie poprzez nadzór pod kątem potencjalnych przypadków COVID-19. Jeśli w dowolnym momencie u uczestnika wystąpi ostra choroba układu oddechowego (patrz sekcja 8.13), na potrzeby badania zostanie uznany za potencjalnego chorego na COVID-19.[9]
W takiej sytuacji uczestnik powinien skontaktować się z ośrodkiem, powinna odbyć się wizyta osobista lub teleporada, a ocena powinna zostać przeprowadzona zgodnie z harmonogramem. Oceny będą obejmować pobranie wymazu z nosa (śródmózgowia), który zostanie przebadany w laboratorium centralnym za pomocą testu odwrotnej transkrypcji – łańcuchowej reakcji polimerazy (RT-PCR) (Cepheid; zatwierdzony przez FDA w ramach EUA) lub innego równoważnego testu opartego na amplifikacji kwasu nukleinowego (tj. NAAT) w celu wykrycia SARS-CoV-2. Ponadto ocenione zostaną informacje kliniczne oraz wyniki lokalnych testów standardowej opieki (jak opisano szczegółowo w sekcji 8.13). Lokalny wynik NAAT zostanie uznany za akceptowalny, jeśli został uzyskany przy użyciu:
– Testu zatwierdzonego przez FDA (w tym zezwolenie na użycie w sytuacjach awaryjnych – EUA); lub
–Testu, który nie został zatwierdzony przez FDA, ale został przeprowadzony w laboratorium posiadającym obecnie certyfikat CLIA [Clinical Laboratory Improvement Amendments]; lub
–Testu wykonanego przez laboratorium akredytowane zgodnie z normą ISO 15189 przez krajową lub regionalną jednostkę akredytującą.
Rozważone zostaną dwie definicje przypadków związanych z SARS-CoV-2 i ciężkich przypadków związanych z SARS-CoV-2 (w obu przypadkach data wystąpienia przypadku będzie datą pierwszego wystąpienia objawów przez uczestnika):
Definicja potwierdzonego przypadku COVID-19:
obecność co najmniej 1 z następujących objawów oraz podatni wynik testu na SARS-CoV-2 w trakcie lub w ciągu 4 dni przed lub po okresie objawowym, w laboratorium centralnym lub w lokalnej placówce badawczej (przy użyciu dopuszczalnego testu):
- Gorączka;
- Nowy lub nasilony kaszel;
- Nowa lub zwiększona duszność;
- Dreszcze;
- Nowy lub nasilony ból mięśni;
- Nowa utrata smaku lub zapachu;
- Ból gardła;
- Biegunka;
- Wymioty.
Druga definicja, która może zostać zaktualizowana, gdy dowiemy się więcej o COVID-19, będzie obejmować następujące dodatkowe objawy zdefiniowane przez CDC (wymienione na stronie https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/symptoms-testing/symptoms.html):
- Zmęczenie;
- Ból głowy;
- Przekrwienie błony śluzowej nosa lub katar;
- Nudności.
Definicja potwierdzonego ciężkiego przypadku COVID-19:
potwierdzony COVID-19 oraz obecność co najmniej 1 z następujących:
- Objawy kliniczne w spoczynku wskazujące na ciężką chorobę ogólnoustrojową (częstość oddechów ≥ 30 oddechów na minutę, tętno ≥125 uderzeń na minutę, saturacja (SpO2) ≤93% w powietrzu w pomieszczeniu na poziomie morza lub wskaźnik oksygenacji (PaO2/FIO2) <300 mm Hg);
- niewydolność oddechowa (definiowana jako potrzeba wysokiego przepływu tlenu, wentylacja nieinwazyjna, wentylacja mechaniczna lub ECMO);
- Dowody wstrząsu (SBP <90 mm Hg, DBP <60 mm Hg lub wymagające wazopresorów);
- Znaczące ostre zaburzenia czynności nerek, wątroby lub neurologiczne*;
- Przyjęcie na OIOM;
- Zgon
Komitet ds. Monitorowania Danych może zalecić modyfikację definicji ciężkiej choroby zgodnie z pojawiającymi się informacjami.
* Trzech zaślepionych recenzentów przypadków (wykwalifikowani pracownicy medyczni firmy Pfizer) przeanalizuje wszystkie potencjalne zdarzenia chorobowe COVID-19. To czy przypadek potwierdzony testem (NAAT) w Fazie 2/3 można uznać za poważny lub nie, wyłącznie na podstawie tych kryteriów, jeśli zaślepione dane zostaną przejrzane przez recenzentów przypadku w celu oceny, czy kryterium jest spełnione; opinia większości przeważy.
Ponadto dla uczestników bez klinicznych objawów COVID-19 zostanie zastosowana definicja serologiczna:
-
- Potwierdzona serokonwersja na SARS-CoV-2 bez potwierdzonego COVID-19: dodatni wynik na przeciwciała wiążące N u uczestnika, który wcześniej miał ujemny wynik na obecność przeciwciał wiążących N.
Próbki surowicy do badania immunogenności zostaną pobrane podczas wizyt określonych w harmonogramie. Przeprowadzone zostaną następujące testy:
- Test neutralizacji SARS-CoV-2
- Test poziomu IgG wiążących S1
- Oznaczenie poziomu IgG przeciwko domenie wiążącej receptor (RBD)
- Test przeciwciał wiążących białka N
Definicja Przypadku Covid‐19 Na Potrzeby Nadzoru Epidemiologicznego Nad Zakażeniami Wirusem SARS-CoV-2 (definicja z dnia 31.10.2020)
Kryteria kliniczne
Każda osoba u której wystąpił co najmniej jeden z poniższych objawów:
‐ kaszel
‐ gorączka
‐ duszność
‐ utrata węchu o nagłym początku
‐ utrata lub zaburzenia smaku o nagłym początku
Kryterium diagnostyki obrazowej
Zmiany w obrazie radiologicznym płuc wskazujące na COVID‐19
Kryteria laboratoryjne[1]
‐ wykrycie kwasu nukleinowego SARS-CoV-2 z materiału klinicznego [2],[3]
– wykrycie antygenu/ów wirusa SARS-CoV-2 z materiału klinicznego
Kryteria epidemiologiczne
Każda osoba, która w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów spełniała co najmniej jedno z następujących kryteriów:
1) miała bliski kontakt z osobą, u której stwierdzono zakażenie SARS-CoV-2 (kontakt z przypadkiem potwierdzonym lub prawdopodobnym). Jako bliski kontakt należy rozumieć:
-
- przebywanie w bezpośredniej bliskości (twarzą w twarz) z osobą chorą, w odległości mniejszej niż 2 m przez ponad 15 minut,
- bezpośredni kontakt fizyczny z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2,
- bezpośredni kontakt bez środków ochronnych z wydzielinami osoby z COVID‐19 (np. dotykanie zużytej chusteczki higienicznej, narażenie na kaszel osoby chorej),
- kontakt na pokładzie samolotu lub innych środków transportu zbiorowego obejmujący
A. osoby zajmujące dwa miejsca (w każdym kierunku) od osoby z COVID‐19;
B. osoby towarzyszące w podróży lub sprawujące opiekę nad osobą z COVID‐19, członkowie załogi obsługujący sekcję, w której znajduje się chory.
Uwaga: W przypadku ciężkich objawów u osoby z COVID‐19 za bliski kontakt należy uznać wszystkich pasażerów znajdujących się w sekcji lub na pokładzie środka transportu, w której ta osoba przebywała, a w przypadku jej przemieszczania się po środku transportu na całym jego pokładzie.
- personel medyczny lub inna osoba bezpośrednio opiekująca się chorym z COVID‐19 lub osoba pracująca w laboratorium bezpośrednio z próbkami osób z COVID‐19 bez odpowiedniego zabezpieczania lub w przypadku gdy doszło do uszkodzenia stosowanych środków ochrony osobistej lub w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowego zastosowania
2) przebywała (jako pensjonariusz) lub była członkiem personelu w placówce opiekuńczej/opieki długoterminowej, w której potwierdzono transmisję COVID‐19 .
Klasyfikacja przypadku
A. Przypadek możliwy[4]
Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne
B. Przypadek prawdopodobny
Każda osoba spełniająca kryterium kliniczne oraz kryterium epidemiologiczne
LUB
Każda osoba spełniająca kryterium kliniczne w postaci utraty węchu o nagłym początku i/lub utraty lub zaburzenia smaku o nagłym początku
LUB
Każda osoba spełniająca kryterium diagnostyki obrazowej
C. Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryterium laboratoryjne przypadku potwierdzonego
Uwaga: diagnostyka laboratoryjna powinna być przeprowadzana w przypadku każdej osoby wykazującej objawy ostrej infekcji układu oddechowego (z uwzględnieniem kryteriów klinicznych podanych w definicji, jak również objawów mniej specyficznych: ból głowy, bóle mięśni, dreszcze, zmęczenie, wymioty i/lub biegunka) oraz dodatkowo na podstawie indywidualnej oceny lekarza zlecającego lub służb sanitarno‐epidemiologicznych.
[1] W zgłoszeniu wyniku należy podać typ testu jakim wykonano badanie np. test jednogenowy, dwugenowy, RT-LAMP
[2] Próbki materiału klinicznego z dolnych dróg oddechowych (popłuczyny pęcherzykowo – oskrzelowe (BAL), bronchoaspirat, odkrztuszana plwocina) mają większą wartość diagnostyczną niż próbki z górnych dróg oddechowych (np. wymaz z nosogardła)
[3] Jeżeli to możliwe, należy wykonać sekwencjonowanie
[4] Jako przypadek możliwy powinien zostać zaklasyfikowany każdy objawowy przypadek podejrzenia COVID‐19 zgłoszony przez lekarza, w którym nie zlecono wykonania badań laboratoryjnych
Źródło:www.gov.pl