Dr Ngozi Ezike o definicji zgonu z powodu COVID-19 – kowidowa metodologia
Wprowadzono nowy kod ICD dla zgonów związanych z COVID-19 [USA, NCHS]
Dr Scott Jensen o statystykach śmiertelności COVID-19
Bliższe spojrzenie na zgony z powodu COVID-19 w USA [Johns Hopkins]
Dr Ngozi Ezike (dyrektor amerykańskiego Departamentu Zdrowia w Illinois): Chciałabym, abyśmy mieli jasność odnośnie definicji “zgonu z powodu COVID-19”.
Definicja jest nazbyt uproszczona.
Definicja zgonu z powodu COVID-19
Mówi ona tyle, że w momencie zgonu pacjent miał postawioną pozytywną diagnozę na COVID-19.
Oznacza to, że jeśli np. byliśmy pacjentem w hospicjum, gdzie dano nam kilka tygodni życia, przy czym otrzymalibyśmy pozytywny wynik testu na COVID-19, jako przyczynę zgonu wpisano by COVID-19.
Oznacza to tyle, że formalnie nawet jeśli pacjent w oczywisty sposób zmarł z innej przyczyny, ale uzyskał pozytywny wynik na COVID-19, to śmierć takiego pacjenta jest kwalifikowana jako zgon z powodu COVID-19.
Każdy zgon, zakwalifikowany jako zgon z powodu COVID-19 nie jest tożsamy ze śmiercią, gdzie bezpośrednią przyczyną był COVID-19.
Oznacza tylko tyle, że pacjent w momencie zgonu miał postawioną diagnozę COVID-19.
Mam nadzieję, że to wyjaśnia sprawę.
Bill Gates: Każdego lata, staram się poświęcić trochę czasu na dodatkowe lektury. Oto kilka książek, które ostatnio przeczytałem, a które mogę Państwu polecić.
“Jak kłamać przy pomocy statystyki”, Darrell Huff.
Dr Ngozi Ezike: Definicja zgonu z powodu COVID-19 – napisy PL
“Najciekawsze w książce Huffa jest to, że pomimo upływu 58 lat od jej wydania nie straciła nic na aktualności. Oto na przykład w artykule „The drugs don’t work: a modern medical scandal” („Leki, które nie działają: współczesny skandal medyczny”) opublikowanym 21 września 2012 r. w brytyjskim dzienniku „The Guardian” autor Ben Goldacre opisuje jak współczesne koncerny farmaceutyczne stosują trik opisany przez Huffa na przykładzie pasty Doaks. Goldacre, który jest lekarzem, podaje przykład leku na depresję – to reboksetyna – który przepisywał swoim pacjentom. Opierał się na udostępnionych przez producentach wyników testów, z których wynikało, że lek jest skuteczny.
Tymczasem w październiku 2010 r. grupa badaczy zebrała wyniki wszystkich testów reboksetyny, które kiedykolwiek zostały przeprowadzone, także tych, których nigdy nie opublikowano. Okazało się, że przeprowadzono siedem testów porównujących działanie reboksetyny z placebo i tylko jeden, przeprowadzony na grupie 254 pacjentów wykazywał skuteczność leku. Tylko ten test opublikowano w czasopiśmie naukowym dla lekarzy. Pozostałe sześć testów, w których wzięło udział prawie 2500 osób nigdy nie zostały udostępnione szerokiej opinii publicznej.” – Jak kłamać statystyką
https://www.obserwatorfinansowy.pl/tematyka/makroekonomia/wskazniki-ekonomiczne/jak-klamac-statystyka/