Zanikanie matczynych przeciwciał przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej w społecznościach o kontrastowym poziomie wyszczepialności – Sandra Waaijenborg i inni.
Poniższy tekst to tłumaczenie abstraktu i akapitów z Dyskusji, z publikacji w której autorzy omawiają skrócony czas matczynej ochrony u matek szczepionych szczepionkami typu MMR.
Jeśli kogoś interesuje szersza perspektywa to implikacje tego artykułu są bardzo niepokojące dla populacji z wysokim poziomem wyszczepienia u przyszłych pokoleń.
W artykule z 1984 roku pt. „The future of measles in highly immunized populations. A modeling approach.”autor przedstawił model, który w zasadzie przewiduje to co teraz się dzieje.
W poniższym materiale Andrew Wakefield omawia jeszcze inne dylematy związane ze szczepieniem przeciw odrze, które wpisują się w model autora powyżej.
Odra mutuje – Ostrzeżenie Andrew Wakefielda
Potencjalne rozwiązania są dwa, albo przestać szczepić [tzn. przyznać, że masowe szczepienia przeciw odrze to w zasadzie katastrofa, a nie cud], albo kombinować jak wciskać szczepionki przeciw odrze w coraz młodsze dzieci. Do takiego wniosku doszli na przykład autorzy publikacji z 2010 roku w której zajęli się podobnym zagadnieniem:
„Wyniki: Zaszczepione kobiety miały znacznie mniej przeciwciał IgG niż kobiety, które naturalnie nabyły odporność (…) Niemowlęta szczepionych kobiet miały znacznie niższe stężenie przeciwciał niż niemowlęta kobiet z naturalną odpornością (P<0,001 we wszystkich grupach wiekowych w okresie obserwacji).
Wnioski: Badanie to opisuje bardzo wczesną podatność na odrę u niemowląt zarówno kobiet szczepionych, jak i kobiet o naturalnie nabytej odporności. To odkrycie jest ważne w świetle ostatnich wybuchów epidemii i jest argumentem za wcześniejszym podaniem pierwszej dawki szczepionki przeciw odrze oraz szczepieniem dzieci podróżujących lub migrujących w wieku poniżej 1 roku.” – Early waning of maternal measles antibodies in era of measles elimination: longitudinal study: BMJ. 2010 May 18;340:c1626. https://www.bmj.com/content/340/bmj.c1626
Jeśli natomiast ktoś interesuje się tylko tym, aby w tym roku uzyskać wysoki poziom wyszczepialności przeciw odrze to może się położyć i spać dalej.
Zanikanie matczynych przeciwciał przeciw odrze
Abstrakt
Tło: Połączoną szczepionkę przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR) stosuje się z powodzeniem od ponad 20 lat. Z tego powodu ochrona przez matczyne przeciwciała u niemowląt urodzonych przez zaszczepione matki może być negatywnie dotknięta.
Metody: W Holandii w latach 2006–2007 przeprowadzono duże przekrojowe badanie serologiczne. Porównaliśmy kinetykę stężeń przeciwciał u dzieci i kobiet w wieku rozrodczym w wysoce zaszczepionej populacji ogólnej z tymi w ortodoksyjnych społecznościach protestanckich, które były narażone na wybuchy epidemii.
Wyniki: Szacowany czas trwania ochrony przez przeciwciała matczyne wśród niemowląt w populacji ogólnej, z których większość urodziła się z zaszczepionych matek, był krótki: 3,3 miesiąca dla odry, 2,7 miesiąca dla świnki, 3,9 miesiąca dla różyczki i 3,4 miesiąca dla ospy wietrznej. Okres ochrony przed odrą był o 2 miesiące dłuższy w przypadku niemowląt urodzonych w społecznościach ortodoksyjnych, z których większość miała nieszczepione matki. W przypadku różyczki matki w społecznościach ortodoksyjnych miały wyższe stężenia przeciwciał w porównaniu z populacją ogólną.
Wniosek: Dzieci matek zaszczepionych przeciw odrze i prawdopodobnie różyczce mają niższe stężenia matczynych przeciwciał i tracą ochronę przez matczyne przeciwciała we wcześniejszym wieku niż dzieci matek w społecznościach sprzeciwiających się szczepieniu. Zwiększa to ryzyko przeniesienia choroby w wysoce zaszczepionych populacjach.
DYSKUSJA
W naszej analizie matczynych przeciwciał przeciwko odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej w przekrojowym badaniu serologicznym populacji holenderskiej stwierdziliśmy, że średni wiek, w którym niemowlęta tracą ochronę, występuje znacznie wcześniej przed 14 miesiącem życia, kiedy podaje się pierwszą dawkę szczepionki MMR. Porównaliśmy osoby wybrane z populacji ogólnej z grupą osób losowo wybranych z ortodoksyjnych wspólnot protestanckich (holenderski pas biblijny), gdzie poziom wyszczepialności wśród matek jest znacznie niższy niż w populacji ogólnej. Porównanie to sugeruje, że wraz ze wzrostem zasięgu szczepień wśród matek zmniejsza się poziom przeciwciał matczynych przy urodzeniu u niemowląt oraz czas trwania ochrony zapewnianej przez przeciwciała matczyne u noworodków. Najbardziej prawdopodobne wytłumaczenie tego zjawiska jest takie, że szczepionka MMR indukuje niższe poziomy przeciwciał niż naturalna infekcja odrą, świnką i różyczką oraz że poziomy przeciwciał w zaszczepionych grupach nie są już podwyższane przez ekspozycję na infekcję typu dzikiego.
W przypadku odry, dla której poziom wyszczepialności wśród matek różni się o prawie 40% między grupami, stwierdziliśmy, że okres ochrony przeciwciał matczynych u niemowląt w populacji ogólnej był o 2 miesiące krótszy niż u niemowląt z ortodoksyjnych wspólnot protestanckich. W przypadku różyczki, w której zakres szczepień u matek różnił się o prawie 50%, ale różnica w narażeniu na naturalne zakażenie musiała być znacznie mniejsza, nie stwierdzono istotnej różnicy w czasie trwania ochrony przez przeciwciała matczyne. Jeśli jednak istotna różnica między dorosłymi kobietami zostanie przeniesiona na niemowlęta, widzimy, że niemowlęta w populacji ogólnej były chronione przez 0,8 miesiąca krócej przez przeciwciała matczyne niż niemowlęta w ortodoksyjnych społecznościach protestanckich. W przypadku świnki, dla której poziom wyszczepialności wśród matek różnił się tylko o 15% między grupami i ospy wietrznej, nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy czasu trwania ochrony przez przeciwciała matczyne.
Oceniliśmy czas trwania ochrony przez matczyne przeciwciała, stosując badanie przekrojowe. Ogólna odpowiedź [na chęć udziału w badaniu] wyniosła 33,5% (33% dla próbki krajowej i 35% dla próbki objętej niskim poziomem wyszczepialności), co w dzisiejszych czasach jest stosunkowo wysokim wynikiem w przypadku badań przekrojowych. Ze względu na dużą liczbę uczestników nie spodziewamy się stronniczości wynikającej z wyboru selekcji dokonanego przez nas samych. Ponadto zaletą tego projektu tego badania jest to, że mamy dużą liczbę osobników reprezentatywnych dla dużej populacji. Możliwą wadą tego badania jest ryzyko znalezienia powiązań między niemowlętami a kobietami w wieku rozrodczym, które nie istnieją między parami niemowląt i matek przy zastosowaniu badania podłużnego. Na każdym etapie naszej argumentacji badamy potencjał takich fałszywych skojarzeń.
Po pierwsze, zaobserwowaliśmy niewielką różnicę między poziomami przeciwciał między kobietami w wieku rozrodczym z serokonwersją a początkowymi poziomami wśród noworodków w każdej z 2 zdefiniowanych grup. Sugeruje to, że poziom przeciwciał jest przenoszony z matki na dziecko. Jest to zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały, że poziomy przeciwciał matczynych u dzieci w chwili urodzenia były silnie związane z poziomem przeciwciał ich matek[11, 28]. W niektórych wcześniejszych badaniach stwierdzono wzrost poziomu przeciwciał u niemowląt po urodzeniu w porównaniu z poziomem u ich matek; nasze badanie sugeruje, że wzrost ten musi być niewielki, ale nie dostarcza to dowodów statystycznych na brak takiej różnicy.
Po drugie, nie zaobserwowaliśmy żadnej różnicy w szybkości zaniku matczynych przeciwciał między dwiema grupami. Sugeruje to, że spadek poziomu przeciwciał matczynych wraz z wiekiem jest autonomicznym procesem podobnym do przeciwciał matczynych.
Po trzecie, zaobserwowaliśmy, że stężenie przeciwciał wśród kobiet z populacji ogólnej było niższe niż wśród kobiet ze społeczności ortodoksyjnych protestantów. Inne badania poziomu przeciwciał matczynych potwierdzają, że takie wyniki jakościowe mogą wynikać z różnic w statusie zaszczepienia[11, 13]. Wyniki te, razem wzięte, dostarczają dowodów na krótszy okres ochrony wśród niemowląt w populacji ogólnej niż wśród ortodoksyjnych społeczności protestanckich.
Dwie grupy w naszym badaniu różnią się znacznie pod względem poziomu wyszczepialności [przeciw odrze, śwince i różyczce] wśród kobiet w wieku rozrodczym. Aby przetestować inne czynniki, które mogą mieć wpływ na nasze porównanie, takie jak wielkość rodziny, porównaliśmy również stężenie przeciwciał przeciwko ospie wietrznej między 2 grupami. Szczepienia przeciwko ospie wietrznej nie zostały wprowadzone w Holandii, a poziom wyszczepialności przeciwko ospie wietrznej wynosi 0% w obu grupach. Z tego powodu każda różnica w odniesieniu do ospy wietrznej sugeruje istotną swoistą różnicę między grupami, która wynika z innego czynnika niż szczepienie. W tym sensie analiza ospy wietrznej służy jako kontrola ujemna[29]. Nie zaobserwowaliśmy różnic między grupami w odniesieniu do ospy wietrznej, dlatego też nie oczekujemy istotnej roli dla innych czynników, które mogłyby wpłynąć na nasze porównanie. Stanowi to solidną podstawę do przypisania zaobserwowanej różnicy w poziomie przeciwciał matczynych noworodkom historii szczepień ich matki.
Nasze obserwacje sugerują, że masowe szczepienia szczepionką MMR skracają czas ochrony matczynymi przeciwciałami przeciwko odrze, śwince i różyczce. Nasze badanie przeprowadzono 20 lat po wprowadzeniu szczepionki MMR, w 1987 roku, kiedy około 25% kobiet w wieku rozrodczym zostało zaszczepionych szczepionką MMR, gdy były młode. Odsetek kobiet w wieku rozrodczym, które zostały zaszczepione MMR, gwałtownie wzrośnie w nadchodzących latach, ponieważ poziom wyszczepialności w każdej grupie wiekowej wynosi [>] więcej niż 90%. Oczekujemy, że spowoduje to dalsze skrócenie czasu ochrony przeciwko odrze i różyczce przez przeciwciała matczyne u niemowląt oraz że malejący czas ochrony przed świnką przez przeciwciała matczyne stanie się bardziej wykrywalny u niemowląt w najbliższej przyszłości.
Średni wiek, w którym dziecko traci ochronę matczynych przeciwciał i staje się podatne na odrę, świnkę i różyczkę, leży na długo przed osiągnięciem wieku pierwszego szczepienia szczepionką MMR. Bardzo ważne jest, aby chronić tę dużą liczbę podatnych dzieci, które mają wysokie prawdopodobieństwo poważnych skutków w przypadku zarażenia. Oczywistym rozwiązaniem jest obniżenie wieku, w którym podaje się pierwszą dawkę szczepionki MMR, ale może to obniżyć skuteczność szczepionki, ponieważ szczepienie w młodszym wieku jest utrudnione przez różne czynniki, takie jak niedojrzałość odpowiedzi immunologicznej[3,30] . Alternatywnym rozwiązaniem jest tymczasowe obniżenie wieku, w którym podaje się pierwszą dawkę szczepionki MMR, gdy ryzyko ekspozycji na odrę jest wysokie. W Holandii szczepienie szczepionką MMR jest obecnie zalecane wszystkim dzieciom w wieku 6–14 miesięcy, które są narażone na zwiększone ryzyko zachorowania na odrę podczas podróży za granicę do regionów, w których występuje odra. Ta interwencja prawdopodobnie zostanie również wdrożona w Holandii, jeśli wystąpi tam odra. Ponadto, ponieważ wpływ szczepień szczepionkami typu MMR na ochronę matek stanie się bardziej wyraźny w następnej dekadzie, obecny harmonogram szczepień szczepionkami MMR będzie musiał zostać dostosowany, aby nadal zapewniać optymalną ochronę niemowląt i ich matek.
Zobacz na: Epidemie odry i leczenie odry opisane w czasopiśmie BMJ z 1959 roku
Brady Bunch, 1969 – Odra – trywialna choroba zanim wprowadzono szczepienia
Odra i szczepionka przeciw odrze: 14 rzeczy do rozważenia – Roman Bystrianyk
Czy powinieneś się obawiać, że odra spowoduje u Ciebie amnezję immunologiczną? – dr Tetyana Obukhanych
Odra jest naturalnym zabójcą raka