Forrest Maready o szczepieniach
Zapowiedź hipotezy „Czy jesteś skrzywiony” – Forrest Maready
Czy jesteś krzywy? Niesymetryczne twarze po szczepieniach – Forrest Maready
Szczepionki powodują autyzm – wasze działania także – Forrest Maready
Jak dziewczynki unikają autyzmu – wyjaśnienie zagadki – Forrest Maready
Teoria skrzywionych twarzy omówiona w 7 minut – Forrest Maready
Nauka kontra Natura. Kto wygra? – Forrest Maready
Jak poprawnie nienawidzić antyszczepionkowców – poradnik
Kim są antyszczepionkowcy i co takiego mają w głowach?
Fanatyk zdrowego trybu życia a jednocześnie ignorant w sprawie szczepień.
Czy Twoje dziecko cierpi na niedobór odporności?
12 letni chłopiec i szczepionkowa mistyfikacja… tzn. kampania marketingowa.
WHO opublikowało podręcznik – Jak publicznie odpierać argumenty przeciwników szczepień. – Forrest Maready
Odporność stada – Dlaczego szczepionki są przymusowe – napisy PL
Polio: wszystkie te rzeczy, które pominięto w programie studiów medycznych.
Każdy z nas był kiedyś odporny na polio. Aż do późnych lat XIX wieku wirus polio nie był przyczyną porażeń.
Nie znano wtedy sposobu na zdiagnozowanie polio u ludzi.
Nawet nakłucia lędźwiowe często dawały mylne wyniki.
Dlatego też “polio” często mylono z: wirusowym zapaleniem opon mózgowych, poprzecznym zapaleniem rdzenia kręgowego, syndromem chronicznego zmęczenia, zapaleniem rdzenia kręgowego, zespołem Guillaina-Barrégo, ostrym porażeniem wiotkim i wieloma innymi przypadłościami.
Franklin Roosevelt, facet z plakatów polio, wcale nie miał “polio”.
Nawet sam prezydent Stanów Zjednoczonych został błędnie zdiagnozowany jako cierpiący na “polio”.
Większość przypadków zdiagnozowanych jako “polio” były to w rzeczywistości osoby zatrute arszenikiem lub pestycydem DDT.
DDT uznane zostało za nieszkodliwe i stosowano je do spryskiwania żywności.
Rozpylano ten pestycyd na basenach. Pryskano nim dzieci.
Te dzieci, u którzy dostrzeżono symptomy porażenia, mogły zostać unieruchomione nawet na lata.
Takie leczenie często gwarantowało permanentny paraliż.
Fundacja March of Dimes płaciła za leczenie polio – paraliżu dziecięcego.
Więc rodzice prosili szpitale o zdiagnozowanie u swoich dzieci “polio”.
W roku 1952, najgorszym roku epidemii, polio zabiło 3.145 osoby.
Tego samego roku zginęło: 5.719 na kiłę, 6.943 na astmę, 21.060 na gruźlicę, ponad 200.000 na raka.
Zgadnijcie teraz, która z tych chorób miała swoją fundację charytatywną kierowaną przez guru marketingu?
Po roku 1951 stosowanie DDT zaczęło maleć. Częstość epidemii polio również.
Do roku 1955, kiedy to wprowadzano wynalezioną przez Salka szczepionkę na polio, ilość przypadków zachorowań na tę chorobę zdążyła już drastycznie zmaleć.
Po wprowadzeniu szczepionki, oficjele służby zdrowia zaostrzyli procedurę diagnozowania paraliżu dziecięcego.
Liczba przypadków zachorowań na polio spadała, ale inne choroby zaczęły być częściej diagnozowane.
Pierwszą szczepionkę Salka musiano wycofać z użycia, gdyż powodowała paraliż u zbyt dużej liczby dzieci.
Druga wersja szczepionki nie gwarantowała dożywotniej odporności tak, jak to zakładano.
Uważa się, że wszystkie odnotowane przypadki polio w Stanach Zjednoczonych od 1980 roku to przypadki poszczepienne.
Szczepionka przeciwko polio odegrała znikomą rolę w eradykacji “polio”.
Odporność stada i ODRA – Brakujące wykłady ze studiów medycznych! – napisy PL
Odporność stada jest podawana jako uzasadnienie dla wprowadzenia obowiązkowych szczepień.
Odporność Stada: jeśli wystarczająco dużo osób jest uodpornionych na chorobę to osoby podatne na nią będą chronione. Wielu chroni kilku.
Idea odporności stadnej powstała jednak jako coś zupełnie innego: jako hipoteza mówiąca jak wyeliminować odrę. Opierała się na danych o epidemiach odry występujących w latach 30-tych XX wieku. Bazowała więc na wynikach, które dotyczyły zarażeń odrą drogą naturalną.
Początkowa teoria: Odra może zostać wyeliminowana wtedy, gdy wystarczająca część ludności będzie uodporniona. Nie potrzeba do tego wszystkich, tylko część populacji.
Zakładano, że uda się uzyskać wystarczającą ilość uodpornionych poprzez zaszczepienie przeciw odrze. Założono, że szczepienia przeciw odrze pomogą wyeliminować odrę całkowicie w okresie 1-2 lat.
Było to 50 lat temu.
Cel początkowy odporności stadnej:zaszczepienie 55% ludności.
7 razy podnoszono docelowy poziom wyszczepialności.
Obecnie docelowy poziom wyszczepialności wynosi: 95% ludności. Obecnie poziom wyszczepialności przeciwko odrze wynosi 95%.
Odporność stadna powinna wyeliminować odrę przy wyszczepialności wynoszącej 55%. 95% ludności Stanów Zjednoczonych jest zaszczepionych przeciwko odrze. W niektórych krajach jest to 99% … Ale odra wciąż nie została wyeliminowana.
Dlaczego odporność stadna nie działa?
Teoria odporności stadnej nie uwzględniała jednej istotnej rzeczy jaką jest CZAS. Naturalne zarażenie i przechorowanie odry zapewnia osobie oporność na całe życie.
Szczepionka przeciwko odrze działa maksymalnie 10 lat. Najczęściej jest to 2-5 lat.Odporność stadna była oparta na założeniu, że szczepionka zapewni ochronę każdemu i przez całe życie.
Ale szczepionki nie chronią każdego, ani też nie działają do końca życia. Obecnie mówi się, że poziom wyszczepialności przeciw odrze w USA to 95% populacji… Ale te 95% nie oznacza, że taki sam odsetek osób jest odpornych na odrę.
Odsetek osób obecnie odpornych na odrę wynosi mniej niż 40%.
I maleje z dnia na dzień.
Większość z osób, które urodziły się przed zastosowaniem szczepionki przeciwko odrze, nabyła naturalną dożywotnią odporność przeciw odrze. Osoby te stanowią dużą część z tych 40% uodpornionych. Wraz z kurczeniem się tej grupy osób, epidemie odry będą występować coraz częściej.
Jedyny sposób na wyeliminowanie odry przy pomocy szczepionek:
SZCZEPIĆ WSZYSTKIE OSOBY CO 2 LATA, DO KOŃCA ICH ŻYCIA.
Z racji tego, że szczepionka przeciwko odrze działa tylko kilka lat, teoria odporności stadnej była skazana na porażkę już na samym początku.