Pozaszpialne zapalenie płuc wymagające hospitalizacji. Czynniki mające znaczenie dla rokowania krótko- i długoterminowego.
Źródło: Scand J Infect Dis Suppl. 1995;97:1-60. Community-acquired pneumonia requiring hospitalisation. Factors of importance for the short-and long term prognosis
W grupie 277 pacjentów przyjętych do szpitala z powodu pozaszpitalnego zapalenie płuc (community-acquired pneumonia – CAP) rozpoznanie etiologiczne ustalono u 68%, a dominującym czynnikiem było S. pneumoniae [Dwoinka zapalenia płuc]. Cztery procent pacjentów (12/277) zmarło podczas pobytu w szpitalu, a tylko jeden z nich był w wieku poniżej 60 lat. Przy przyjęciu najważniejszym czynnikiem, niezależnie związanym ze śmiertelnym przebiegiem choroby, było niskie stężenie albumin w surowicy, które było również negatywnym czynnikiem prognostycznym dla przebiegu choroby u osób, które przeżyły. U pacjentów przyjmowanych do szpitala z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc stwierdzenie niskiego stężenia albumin w surowicy powinno zatem prowadzić do zintensyfikowania obserwacji i leczenia. Spośród 241 pacjentów wypisanych do domu po leczeniu z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc, 50 pacjentów zostało ponownie przyjętych do szpitala z nawrotem zapalenia płuc podczas 31-miesięcznego okresu obserwacji. Ta częstość występowania zapalenia płuc była ponad pięciokrotnie wyższa niż w populacji kontrolnej. Pięćdziesięciu jeden pacjentów (21%) zmarło w trakcie obserwacji, przy czym 13 (25%) zgonów było bezpośrednio związanych z zapaleniem płuc. Ogólnoustrojowe leczenie kortykosteroidami wiązało się z większym ryzykiem nawrotu zapalenia płuc i zgonu, a kolonizacja dróg oddechowych Gram-ujemnymi bakteriami jelitowymi i stężenie albuminy w surowicy poniżej 30 g/l podczas leczenia szpitalnego pierwotnego zapalenia płuc wiązały się ze zgonem z powodu zapalenia płuc po wypisie ze szpitala.
U 97 pacjentów w średnim i starszym wieku, przyjętych do szpitala z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc, niedożywienie odzwierciedlone przez niskie wartości fałdu skórnego mięśnia trójgłowego (TSF) i wskaźnika masy ciała (BMI) wiązało się ze zgonem podczas sześciomiesięcznego okresu obserwacji, podobnie jak ciężkość choroby przy przyjęciu, sklasyfikowana zgodnie z oceną ostrej fizjologii i przewlekłego stanu zdrowia (APACHE II). Stężenia orosomucoidu i alfa-1-antytrypsyny w surowicy przy przyjęciu były najsilniej skorelowane z zachorowalnością wewnątrzszpitalną mierzoną jako liczba dni spędzonych w szpitalu i czasem trwania gorączki. Ryzyko ponownego przyjęcia do szpitala w ciągu sześciu miesięcy od wypisu było większe u pacjentów z wysokimi poziomami APACHE II i TSF przy przyjęciu. Należy rozważyć pomiar stężenia alfa-1-antytrypsyny i orosomukoidu w surowicy przy przyjęciu w celu lepszego przewidywania zachorowalności w szpitalu u tych pacjentów. Pomiary APACHE II i TSF przy przyjęciu mogą dostarczyć dodatkowych informacji prognostycznych w okresie od przyjęcia do 6 miesięcy po wypisie ze szpitala.
Przy przyjęciu 64% pacjentów było hipoalbuminemicznych, ale tylko 6-10% miało taką hipoalbuminemię podczas wizyt kontrolnych. Stężenie albuminy w surowicy przy przyjęciu do szpitala korelowało ujemnie z badanymi białkami ostrej fazy i dodatnio z innymi białkami transportowymi surowicy, natomiast nie stwierdzono związku z badanymi parametrami żywieniowymi.
Wydaje się zatem, że główną przyczyną obniżonego stężenia albumin w surowicy u pacjentów w podeszłym wieku z zapaleniem płuc nie jest niedożywienie, ale reakcja zapalna per se. U 203 leczonych szpitalnie pacjentów z WPR zbadano wartość diagnostyczną i prognostyczną stężenia interleukiny-6 (IL-6) i białka C-reaktywnego w surowicy przy przyjęciu. Najwyższe stężenia IL-6 i CRP stwierdzono u pacjentów z pneumokokowym zapaleniem płuc, zwłaszcza w przypadku bakteriemii. Pacjenci z wysokim poziomem IL-6 lub CRP mieli dłuższy czas trwania gorączki, dłuższy pobyt w szpitalu, a także mniejszą liczbę pacjentów, u których nastąpiła poprawa stanu klinicznego lub radiologicznego podczas obserwacji po ośmiu tygodniach od wypisu ze szpitala. Wysoki poziom IL-6, ale nie wysoki poziom CRP, wydawał się być również związany z wyższą śmiertelnością.
U 65 osób w średnim i podeszłym wieku leczonych w szpitalu z powodu zapalenia płuc osiem tygodni przed szczepieniem oznaczono za pomocą testu immunoenzymatycznego reakcje przeciwciał swoistych dla danego typu szczepionki na sześć antygenów polisacharydu otoczkowego pneumokoków zawartych w 23-walentnej szczepionce, a także przeciwciała przeciwko szczepionce. Stężenia przeciwciał przed i po szczepieniu były porównywalne ze stężeniami w zaszczepionej, dobranej pod względem wieku grupie kontrolnej, która nie była ostatnio leczona z powodu zapalenia płuc…
Zobacz na: Niedożywienie jest przyczyną ponad połowy wszystkich zgonów dzieci
Prof. David Nabarro: Lockdown sprawia że osoby ubogie stają się jeszcze uboższe.
Syzyfowa praca i szczepionki skoniugowane – Pneumokoki, Hib
Konkurencja międzygatunkowa – Dwoinka zapalenia płuc, Haemophilus influenzae i Gronkowiec złocisty
Kurkuma przewyższa szczepionki przeciwko pneumokokom pod względem ochrony niemowląt.
Szczepionki popychają patogeny do ewolucji – presja ewolucyjna