Przepis na zwiększenie popytu i zainteresowania szczepionkami przeciw grypie – Glen Nowak
Potęga narracji w podejmowaniu decyzji
Wiele osób uważa, że instytucje ds. zdrowia publicznego nie stosują propagandowych sztuczek i zarządzania percepcją. Jest początek wieku XXI. Dopiero co mieliśmy do czynienia z epidemią SARS w Chinach a wcześniej wybuchła dość bolesna dla przemysłu szczepionkowego afera MMR spowodowana wystąpieniem Dr Wakefielda. Od kilku lat trwa afera z tiomersalem. Już wiadomo jak takie wystąpienia mogą wpływać na opinię publiczną. Teraz szukamy sposobów jak wzbudzić popyt na szczepienia. Wyobraźcie sobie, że siedzicie na szkoleniu dla lekarzy. Zaraz będzie kolejny wykład a na nim podana recepta na sukces, o taka właśnie jak zaprezentowana tutaj.
Transkrypt debaty: Szczepienia dzieci a zdrowie publiczne w świetle danych epidemiologicznych
Szczepienia przeciwko grypie i perswazja – dr Jeffrey Benabio
Zarządzanie widmami: Jaka ilość literatury medycznej jest kształtowana za kulisami przez przemysł farmaceutyczny? – dr Sergio Sismondo
Szczepionkowa pokrętna logika – Mike Adams
Siedmiostopniowa technika generowania zainteresowania i popytu na szczepionki przeciw grypie lub przeciw jakiejkolwiek innej chorobie.
Przepis na zwiększenie popytu i zainteresowania szczepionkami przeciw grypie
1. Naturalnie sezonowe pojawienie się grypy zaczyna być wiązane z rozpoczęciem „sezonu na szczepienia” (ponieważ wtedy najłatwiej ludzie mogą podjąć działania)
2. Dominujący szczep i/lub początkowe przypadki choroby należy:
– Powiązać z ciężkim przebiegiem choroby i/lub jej skutkami.
– Podkreślić występowanie wśród osób, u których grypa nie jest ogólnie postrzegana jako powodująca poważne komplikacje (np. dzieci, zdrowi dorośli, zdrowi seniorzy).
– Przypadki zachorowań należy odnaleźć i poinformować o nich w miastach i społecznościach skupionych blisko mediów głównego nurtu (np. codzienne gazety, główne stacje telewizyjne).
3. Następnie o zaobserwowanych przypadkach zachorowań eksperci medyczni i instytucje ds. zdrowia publicznego (np. za pośrednictwem mediów) wyrażają obawy i alarmują (i przewidują tragiczne skutki) – oraz nawołują do szczepienia przeciwko grypie.
4. Połączenie „2” i „3” skutkuje:
A. Znaczącym zainteresowaniem i uwagą mediów
B. Osadzenie sezonu grypowego w kategoriach, które motywują do zachowania (np. jako „bardzo dotkliwego”, „poważniejszy niż w poprzednich latach lub zeszłego roku”, „śmiertelne”)
5. Ciągłe doniesienia (np. od urzędników służby zdrowia i mediów), że grypa powoduje ciężką chorobę i/lub wpływa na wiele osób – pomagając we wzmocnieniu postrzegania, że wiele osób jest podatnych na poważny przypadek grypy.
6. Widoczne/namacalne przykłady ciężkiego przebiegu choroby (np. zdjęcia dzieci, rodziny osób dotkniętych chorobą, które się zgłaszają) i ludzi, którzy zostali zaszczepieni (pierwsze przykłady motywują do szczepienia, drugie wzmacniają tę potrzebę)
7. Odnoszenie się do pandemii oraz dyskusje na temat grypy pandemicznej – wraz z ciągłym odwoływaniem się do znaczenia szczepień w tym aspekcie.
Rezultaty wyżej opisanych technik
• Spora część zapotrzebowania konsumentów na szczepienia przeciw grypie zależy od rzeczy, których nie możemy kontrolować (np. czas, stopień nasilenia, zasięg, czas trwania choroby i skutki choroby).
• W związku z powyższym zapotrzebowanie/popyt na szczepienia, szczególnie wśród osób, które rutynowo nie szczepią się przeciw grypie co roku, jest związany z rosnącą troską, niepokojem i zmartwieniem. Na przykład:
– Percepcja/postrzeganie lub wrażenie, że wiele osób zachoruje;
– Percepcja lub wrażenie, że wiele osób ciężko przechodzi chorobę;
– Percepcja lub wrażenie podatności na zarażanie się oraz możliwość doświadczenia ciężkiej choroby.
Na potrzeby wzbudzania popytu na szczepionki rozróżnia się trzy prawdopodobne segmenty populacji
Trzy prawdopodobne segmenty populacji
• Osoby, które rutynowo otrzymują coroczne szczepienia przeciw grypie, w tym te, które zalecamy:
–to głównie osoby mające 65 lat i starsze
–szczepiące się przede wszystkim w okresie wrzesień-listopad
• Osoby, które czasami otrzymują coroczne szczepienia przeciw grypie, w tym te, które zalecamy:
– Zainteresowanie jest często uzależnione od postrzegania ciężkości szczepu, prawdopodobieństwa że ta osoba lub ktoś, kogo znają, zarazi się nim.
–Przychodzą na szczepienia w okresie późniejszym (listopad, początek grudnia)
• Osoby, które decydują się nie szczepić przeciwko grypie, w tym te, którym zalecamy się zaszczepić:
–Odwrotnie proporcjonalnie do wieku (np. najprawdopodobniej 18–49 lat)
–Osoby starsze, często opierające się na silnych przekonaniach/przeświadczeniach
Wyzwania związane z komunikacją o szczepieniach przeciwko grypie
• Osoby z którymi najłatwiej jest się skutecznie komunikować znajdują się w segmencie nr1, ale one już są przekonane o wartości i zaletach corocznych szczepień przeciw grypie.
• Skuteczny wpływ na zmianę przekonań ludzi z segmentów nr2 i nr3 do zmiany stosunku do szczepień jest dość trudny, np. są bardziej sceptyczni co do konsekwencji grypy, potrzeby i korzyści ze szczepień, skuteczności szczepionki przeciw grypie itp. i często pozostają przy swoich przekonaniach.
• Osiągnięcie i utrzymanie zainteresowania opinii publicznej oraz mediów szóstą lub siódmą wiodącą przyczyną śmierci (czyli odciągnięcie od najważniejszych powodów).
• Skuteczne rozwiewanie obaw rodziców dotyczących a) liczby i terminu szczepień oraz b) tiomersalu
• Niektóre elementy sukcesu (tj. większe zapotrzebowanie/popyt na szczepionkę przeciw grypie) wynikają z opowieści medialnych i wiadomości, które tworzą motywujące (tj. wysokie) poziomy zaniepokojenia i lęku przed grypą.
• Wywoływanie/indukowanie zmartwień, niepokoju i troski u ludzi powoduje szereg problemów i stwarza wiele dylematów wśród pracowników służby zdrowia.
„Najprawdopodobniej straszenie rodziców o przerażających konsekwencjach nieszczepienia swoich dzieci będzie częścią kampanii. Do tego zadania idealnie nadaje się meningokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.” – Panel Reviews New Vaccine That Could Be Controversial http://www.nytimes.com/2004/10/27/health/panel-reviews-new-vaccine-that-could-be-controversial.html
Rozmowa o masowych szczepieniach covid podczas senackiej Komisji Zdrowia 08.12.2020
(fragmenty, warto wysłuchać całości)
Andrzej Matyja, chirurg ogólny, profesor, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej.
“Trzeba zaangażować celebrytów, ludzi z pierwszych stron gazet. Oni nie mają żadnej wiedzy, ale oni mają większy wpływ, niż mowa niejednego znawcy, profesora /…/
Coraz więcej pojawia się w mediach sceptyków co do szczepień. Na tej liście są także lekarze, żebyście państwo mieli świadomość. My wszystkich tych lekarzy w tej chwili, będziemy, brzydkie słowo użyję, PRZESŁUCHIWAĆ, czy wzywać do wyjaśnień ich postawy, przed organy odpowiedzialności zawodowej.”
Adam Niedzielski, doktor nauk ekonomicznych, Minister Zdrowia.
„Wyrazy szacunku i podziękowania za to, że NIL prezentuje taką nieugiętą postawę wobec KOŁTUŃSTWA, bo tego chyba inaczej nie można nazwać, prezentowanego niestety również przez lekarzy. To KOŁTUŃSTWO trzeba interpretować tak, jak pierwotne znaczenie tego słowa, czyli wiara w przesądy i zabobony, która niestety przebija przez poglądy prezentowane w internecie i dbałością o standard zawodowy jest dokładnie to, co robi Izba Lekarska. Czyli wyciąganie takich wypowiedzi i negowanie.
Bo to jest również pewien standard bezpieczeństwa pacjenta, żeby takie poglądy, takie punkty widzenia, nie wypełniały pewnej próżni, która powstaje na skutek braku edukacji.”
https://av8.senat.pl/10KZ311
“Media masowe wspomagają środowisko medyczne w procesach społecznych skutkujących medykalizacją. Tematy zdrowia i choroby przedstawiane są często w kategoriach społeczeństwa ryzyka i kultury strachu. Artykuł analizuje ekspozycję „świńskiej grypy” w mediach polskich w czasie trwania, ogłoszonej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w latach 2009–2010, pandemii grypy wywołanej wirusem A/H1N1. Media masowe uczyniły informacje o grypie tematem dnia (agenda-setting), budując przekonanie odbiorców o ważności problemu i wywierając wpływ na opinie, postawy i zachowanie ludzi. Poprzez określony sposób produkowania informacji o grypie przyczyniły się, w początkowym etapie ekspozycji, do budowania atmosfery zagrożenia i lęku społecznego. W kolejnych etapach dodatkowym przesłaniem tekstów było propagowanie profilaktyki i rozliczania winnych za groźną dla zdrowia publicznego sytuację epidemiologiczną.” –
Przegląd Socjologiczny, 2017 | LXVI | 1 | 52-81; Medykalizacja w kulturze strachu: przykład medialnej ekspozycji grypy A/H1N1