Zasady dla radykałów Saula Alinsky’ego – Tom White – Wystrzegaj się użytecznych idiotów

Zasady dla radykałów Saula Alinsky’ego - Tom White

Tom White

„Prawdziwi rewolucjoniści nie obnoszą się ze swoim radykalizmem.  Obcinają włosy, zakładają kombinezony i infiltrują system od środka.” – Saul Alinsky

Zasady dla radykałów Saula Alinsky’ego

Plan ten nie został wymieniony w książce Alinsky’ego, ale Alinsky zainspirował dwóch socjologów z Columbia University, Richarda Andrew Clowarda i Frances Fox Piven, do opracowania “Strategii Clowarda i Piven”, która ma na celu przyspieszenie upadku kapitalizmu przez przeładowanie biurokracji rządowej potopem niemożliwych żądań, a tym samym popycha społeczeństwo do kryzysu i załamania gospodarczego. 

Saul David Alinsky (30.01.1909 – 12.06.1972 r.) był żydowskiego pochodzenia organizatorem społeczności amerykańskiej i pisarzem.  Jest powszechnie uważany za twórcę współczesnego organizowania społeczeństwa. Jest chwalony za książkę Rules for Radicals (Zasady dla radykałów) z 1971 roku.

Przypomnijmy, że Hilary Clinton pisała swą pracę magisterską powołując się na jego prace, a także Barack Obama wymieniał go w swych książkach. Saul Alinsky zmarł pół wieku temu, ale jego dzieła wywarły wpływ na kształtowanie politycznej kontroli w twoim kraju.

Wszystkie osiem zasad nadal obowiązują.

Jak utworzyć państwo socjalistyczne – Strategia Clowarda-Piven:

Jak utworzyć państwo socjalistyczne - Strategia Clowarda-Piven

Andrew Cloward & Frances Fox Piven

 

Istnieje osiem poziomów kontroli, które muszą zostać osiągnięte, aby móc utworzyć państwo socjalistyczne:

1) Opieka zdrowotna – Przejmij kontrolę nad opieką zdrowotną, a będziesz mógł kontrolować ludzi.

2) Ubóstwo – Maksymalnie jak to możliwe zwiększ poziom ubóstwa; ubogich ludzi łatwiej kontrolować i nie będą stawiać oporu, jeśli zapewnisz im wszystko by mogli żyć.

3) Zadłużenie – Zwiększ poziom zadłużenia do niezrównoważonego poziomu. Dzięki temu będziesz w stanie zwiększyć podatki a to spowoduje jeszcze większe ubóstwo.

4) Prawo posiadania broni – Usuń możliwość samoobrony przed działaniami rządu. W ten sposób będziesz w stanie utworzyć państwo policyjne.

5) Dobrobyt – Przejmij kontrolę nad każdym aspektem życia ludzi (ich żywnością, mieszkaniem i dochodami).

6) Edukacja – Przejmij kontrolę nad tym co ludzie czytają i słuchają – przejmij kontrolę nad tym czego dzieci są uczone w szkole.

7) Religia – Usuń wiarę w Boga z instytucji rządowych oraz szkół.

8) Walka klas – Podziel ludzi na bogatych i biednych. Spowoduje to większe poczucie niezadowolenia oraz łatwiej będzie opodatkować bogatych przy wsparciu ubogich.

Czy to wszystko nie brzmi podobnie do tego co dzieje się obecnie w Stanach Zjednoczonych [i nie tylko]?

Alinsky po prostu uprościł pierwotny schemat Włodzimierza Iljicza Lenina o podboju świata przez komunizm pod przewodnią rolą Rosji. Stalin opisał swoich „nawróconych” jako „użytecznych idiotów”.

Owi „użyteczni idioci” zniszczyli wszystkie kraje w których zdobyli władzę i kontrolę. Obecnie dzieje się to w alarmującym tempie w Stanach Zjednoczonych.

Kiedy wreszcie obudzimy się i zdamy sobie sprawę, że nasz kraj nie jest tym czym myślimy, że jest?

„Trudno jest uwolnić głupków z łańcuchów, które szanują.”

Źródło: Alinsky’s Rules For Radicals – Tom White

 Wystrzegaj się użytecznych idiotów - Garret Geer

 

Fragmenty książki, zasad dla radykałów Autorstwa Saula Alinsky’ego

Hillary Clinton w 1969 roku w  swojej pracy studenckiej There is Only the Fight odnosi się do wcześniejszej wersji podręcznika szkoleniowego Alinsky’ego. Napisała, że w “W 1946 roku opublikowano pierwszą książkę Alinsky’ego “Reveille for Radicals.”

Hillary Clinton - 1969 rok - There is Only the Fight

Informacje ogólne

“Obama dobrze odrobił lekcję. Jestem dumny widząc, że model organizacji mojego ojca jest stosowany z powodzeniem poza lokalną organizacją społeczną, aby wpłynąć na kampanię demokratów w 2008 roku. Jest to piękny hołd dla Saul Alinsky’ego, w czasie kiedy zbliżamy się do jego setnych urodzin.”List od L. DAVID ALINSKY, syn neo-marksisty Saula Alinsky’ego,  Son sees father’s handiwork in convention http://archive.boston.com/bostonglobe/editorial_opinion/letters/articles/2008/08/31/son_sees_fathers_handiwork_in_convention/?s_campaign=8315   

Obama pomógł w finansowaniu Akademii Alinsky’ego: “The Woods Fund, organizacja non-profit, w której Obama pełnił funkcję opłacanego dyrektora od 1999 r. do grudnia 2002 roku, zapewniła początkowe fundusze, a następnie kapitał Akademii Midwest… Obama zasiadł w zarządzie funduszu Woods Fund obok Williama Ayersa, założyciela krajowej organizacji terrorystycznej Weather Underground… Akademia Midwest opisuje się jako jedna z najstarszych i najbardziej znanych w kraju szkół dla organizacji społecznych, organizacji obywatelskich i osób zaangażowanych w progresywne zmiany społeczne. Midwest uczy taktyki Alinsky’ego w organizowaniu społeczności.”

Hillary, Obama i Kult Alinsky’ego: “Alinksy uczył, że prawdziwi rewolucjoniści nie obnosili się ze swoim radykalizmem. Mawiał aby obcięli włosy, włożyli garnitury i przeniknęli do systemu od wewnątrz. Alinsky postrzegał rewolucję jako powolny, cierpliwy proces. Sztuczka polegała na penetracji istniejących instytucji [marsz przez instytucje], takich jak kościoły, związki i partie polityczne… Wielu ludzi lewicy postrzega Hillary jako sprzedawczyka, ponieważ twierdzi, że ma umiarkowane poglądy na pewne kwestie. Jednak Hillary po prostu postępuje zgodnie z radą Alinsky’ego, aby robić i mówić, cokolwiek będzie trzeba aby zdobyć władze.

Obama również jest także zwolennikiem Alinsky’ego…. Obama na warsztatach spędził lata ucząc się na temat metody Alinsky’ego. W 1985 r. rozpoczął czteroletni epizod jako organizator społeczności w Chicago, pracując dla grupy stosujących zasady Alinsky’ego o nazwie Developing Communities Project…. Kamuflaż jest kluczem do organizowania w stylu Alinsky’ego. Podczas próby zbudowania koalicji czarnych kościołów w Chicago, na Obamę spadła krytyka za to, że sam nie chodził do kościoła.”Richard Poe, 11-27-07

 

Zasady dla radykałów Saula Alinsky’ego

Strona początkowa – Dedykacja

“Żebyśmy nie zapomnieli o co najmniej wstępnym uznaniu pierwszego radykała: z wszystkich naszych legend, mitologii i historii… pierwszy radykał znany człowiekowi, który zbuntował się przeciwko establishmentowi i zrobił to tak skutecznie, że przynajmniej zdobył swoje królestwo – Lucyfer. ”

Prolog

“Dzisiejsze siły rewolucyjne mają dwa cele, zarówno moralne, jak i materialne: jej młodzi bohaterowie przypominają momenty idealistycznych wczesnych chrześcijan, a jednocześnie zachęcają do przemocy i płaczą:“Spalić system!” Nie mają złudzeń co do systemu, ale mają wiele złudzeń co do sposobu zmiany naszego świata. Napisałem tę książkę, aby się do tego odnieść.”

1. Cel

„W tej książce zajmujemy się tym, jak tworzyć masowe organizacje, aby zdobywać władzę i dać ją ludziom; aby urzeczywistnić demokratyczne marzenie o równości, sprawiedliwości, pokoju … “Lepiej umrzeć na nogach niż żyć na kolanach”. To oznacza rewolucję.” str. 3

“Radykałowie muszą być odporni, umieć się dostosować do zmieniających się warunków politycznych i wystarczająco wrażliwi na proces działania i reakcji, aby uniknąć wpadnięcia w pułapkę z powodu własnej taktyki i zmuszeni do podróży drogą, która nie jest ich wyborem.” str. 6

“Marksista zaczyna od swojej pierwszej prawdy, że wszelkie zło jest spowodowane przez wyzysk proletariatu przez kapitalistów. Stąd logicznie przechodzi do rewolucji, by zakończyć kapitalizm, a następnie do trzeciego etapu reorganizacji w nowy porządek społeczny, czyli dyktatury proletariatu, a wreszcie ostatni etap – polityczny raj komunizmu.” str. 10

“Organizator działający w  i dla otwartego społeczeństwa jest w ideologicznym dylemacie, nie ma ustalonej prawdy – prawda dla niego jest relatywna i zmienna, wszystko dla niego jest relatywne i zmienne … Do tego stopnia, że jest wolny od kajdan dogmatu, może reagować na realia bardzo różnych sytuacji… ” str. 10-11

Uwagi na temat Saula Alinsky’ego i neo-marksizmu:

Taktyki Alinsky’ego opierały się nie na rewolucyjnej przemocy Stalina, ale na neo-marksistowskiej strategii Antonio Gramsciego, włoskiego komunisty. Opierając się na gradualizmie, infiltracji i procesie dialektycznym, a nie krwawej rewolucji. Transformacyjny marksizm Gramsciego był tak subtelny, że niewielu nawet zauważyło zamierzone zmiany.

Podobnie jak Alinsky, Michaił Gorbaczow podążył za Gramscim i innymi, nie Leninem. W rzeczywistości, Gramsci wzbudził gniew Stalinistów, sugerując, że rewolucyjny plan Lenina nie zadziałałby na Zachodzie. Zamiast tego głównym atakiem będą biblijne absoluty i chrześcijańskie wartości, które muszą zostać zmiażdżone jako siła społeczna, zanim nowe oblicze komunizmu może powstać i rozkwitnąć. Malachi Martin przedstawił nam raport z postępów:

“W 1985 roku wpływ tradycyjnej chrześcijańskiej filozofii na Zachodzie był słaby i mało ważny… Podstawowa strategia Gramsciego była teraz wykonalna. Mówiąc po ludzku, nie było to już zbyt wielkim wyzwaniem, aby pozbawić znaczną większość mężczyzn i kobiet na Zachodzie, tych ostatnich śladów, które pozostały dla nich z transcendentnego Boga chrześcijańskiego.”

2.Środki i Cele

[Zapomnij o aspektach moralnych lub etycznych]

“Koniec [cel] jest tym, czego pragniesz, a środkiem jest to, jak do niego dotrzesz. Ilekroć myślimy o zmianie społecznej, pojawia się kwestia środków i celów. Człowiek czynu postrzega kwestię środków i dążeń w kategoriach pragmatycznych i strategicznych. Nie ma innego problemu; myśli tylko o swoich faktycznych zasobach i możliwościach różnych wyborów działania. Pyta tylko o to, czy są one możliwe do osiągnięcia i warte poniesienia kosztów; myśli o środkach, tylko czy będą działać… Prawdziwa arena jest skorumpowana i krwawa.” str. 24

Moraliści zajmujący się celami i środkami, ciągle mają obsesję na punkcie etyki środków używanych przez tych co je Mają przeciw tym, którzy ich Nie Mają, powinni poszukiwać sobie prawdziwej pozycji politycznej. W rzeczywistości są biernymi – ale są prawdziwymi – sojusznikami tych Mają… Najbardziej nieetycznym ze wszystkich środków jest nieużywanie jakichkolwiek środków… Standardy osądu muszą być zakorzenione w przyczynach i zależnościach życia tak jak jest przeżywane, świata takim jaki jest, a nie myśleniu życzeniowym i tego jaki powinien być…”str. 25-26

“Trzecią zasadą etyki środków i celów jest to, że w wojnie cel uzasadnia prawie każde środki…” str. 29

“Siódmą zasadą… jest to, że ogólnie sukces lub porażka jest silnym wyznacznikiem etyki…” str. 34

“Dziesiąta zasada… robisz, co możesz, używając tego, co masz i odziewasz to szatami moralnymi… Obejmuje to przesiewanie wielu czynników, które łączą się w tworzeniu okoliczności w danym momencie… Kto i jak wiele osób będzie popierało działania?… Jeśli broń jest potrzebna, to czy odpowiednia broń jest dostępna? Dostępność środków określa, czy będziesz w podziemiu, czy na powierzchni, czy będziesz poruszał się szybko, czy powoli…”str. 36

Uwagi: Najwyraźniej Michelle Obama odniosła się do tych słów podczas swojego przemówienia na Demokratycznym Konwencie Narodowym:

“Powiedziała: Barack wstał tego dnia, mówiąc o wizycie w dzielnicach Chicago i wypowiedział słowa, które do tej pory są ze mną, mówił o “świecie takim jaki jest” i “świecie takim, jaki powinien być…” I o wszystkich nas kierowanych przez proste przekonanie, że świat taki, jaki jest, nie dokona tego – że mamy obowiązek, walczyć o świat taki, jaki powinien być.”

Czy zastanawiasz się, kto – lub czyje wartości – powinny określać, “jaki powinien być świat”?

4. Edukacja organizatora

“Dla organizatora wyobraźniajest dynamizmem, który uruchamia i podtrzymuje go w całym jego życiu jako organizatora. Rozpala i karmi siłę, która napędza go do organizowania zmian…

Organizator wie, że prawdziwe działanie polega na reakcji opozycji. Aby realistycznie oceniać i przewidywać prawdopodobne reakcje wroga, musi także być w stanie identyfikować się z nim, w swojej wyobraźni i prognozować jego reakcje na swoje działania….

Organizatorzy, szukając wolnego i otwartego umysłu, unikając pewności, nienawidząc dogmatów, znajdują śmiech nie tylko jako sposób na zachowanie zdrowego rozsądku, ale także klucz do zrozumienia życia.” str. 74-75

“…organizator musi być w stanie podzielić się na dwie części – jedną część działającą na arenie działania, gdzie polaryzuje sprawę od zera do 100 i pomaga poprowadzić swoje siły do ​​konfliktu, podczas gdy jego druga część wie, że kiedy nadszedł czas negocjacji, że tak naprawdę jest to tylko 10-procentowa różnica.” str. 78

“… organizator nieustannie tworzy nowe ze starego. Wie, że wszystkie nowe pomysły powstają z konfliktu [Zobacz: proces dialektyczny], że za każdym razem, gdy człowiek miał nowy pomysł [idee], był wyzwaniem dla świętych pomysłów [idei] przeszłości i teraźniejszości, i nieuchronnie wybuchał konflikt.” str. 79

5. Komunikacja

[Zwróć uwagę na nacisk na konflikt, dialog, relacje itp. Zespołowa “służba” jest niezbędna do budowania silnych związków poprzez “wspólne zaangażowanie”.]

“Prowadzi się więc kierowane przesłuchanie, bez utraty twarzy i wykluczenia z procesu decyzyjnego. Każda słabość każdej proponowanej taktyki jest sondowana przez pytania… Czy to jest manipulacja? Oczywiście…” str. 88

“Jednym z czynników, które zmieniają to, co możesz i nie możesz komunikować, są relacje.  Istnieją wrażliwe obszary, których się nie dotyka, dopóki nie ma silnej osobistej relacji opartej na wspólnym zaangażowaniu. W przeciwnym razie druga strona wyłącza się i dosłownie nie słyszy….”

“Z drugiej strony, jeśli masz dobre relacje, druga osoba jest bardzo podatna… Na przykład zawsze uważałem, że kontrola urodzeń i aborcja są osobistymi prawami, które każdy może realizować. Za czasów moich początków organizowania… sąsiedztwa w Chicago, które było 95% rzymskokatolickim, gdybym próbował to komunikować, nawet poprzez doświadczenia mieszkańców, których sytuacja ekonomiczna pogorszyła się poprzez duże rodziny, to byłby koniec moich relacji ze społecznością. W tamtej chwili zostałbym ostemplowany jako wróg kościoła i cała komunikacja zostałaby zerwana.”

„Kilka lat później, po nawiązaniu solidnych relacji, mogłem swobodnie rozmawiać o wszystkim… Do tego czasu argumentowanie nie było już ograniczone do takich pytań, jak: “Jak myślisz, jak długo jeszcze Kościół katolicki może trzymać się tego archaicznego poglądu i przetrwać? … temat i charakter dyskusji byłby nie do pomyślenia bez tego trwałego związku.” str. 93-94

6. Na początku: Proces władzy

[Zwróć uwagę na kompromis potrzebny do zbudowania potęgi. Jednak, skoro pragmatyzm poddał erozji wszystkie wartości, jest to po prostu kwestia celów uzasadniających środki. To przypomina kościoły, które przyciągają członków poprzez światową rozrywkę – wtedy nadal zmiękczają lub ukrywają Prawdę, aby ich uszczęśliwić i przyciągnąć więcej.]

“Od momentu, w którym organizator wchodzi do społeczności, w której żyje, marzy … tylko o jednej rzeczy, a mianowicie o budowaniu masowej potęgi, którą nazywa armią. Dopóki nie rozwinie tej masowej potęgi, nie będzie miał większych problemów… Dopóki nie ma tych środków i instrumentów władzy, jego “taktyka” bardzo różni się od taktyk władzy. Dlatego każdy ruch obraca się wokół jednego centralnego punktu: ile rekrutów wniesie do organizacji, czy to za pośrednictwem lokalnych organizacji, kościołów, grup pomocowych [wsparcia], związków zawodowych, miejscowych gangów lub pojedynczych ludzi.”

“Zmiana pochodzi od władzy, a władza wywodzi się z organizacji.” str. 113

Pierwszym krokiem w organizowaniu społeczności jest jej dezorganizacja. Zakłócenie obecnej organizacji jest pierwszym krokiem w kierunku organizacji społeczności. Obecne rozwiązania muszą zostać zdezorganizowane, jeśli mają zostać wyparte przez nowe wzorce … Każda zmiana oznacza dezorganizację starego i organizację nowego.” str. 116

Porównaj z fragmentami z “Group Decision and Social Change [Decyzja grupowa i zmiana społeczna]” autorstwa Kurta Lewina:

Decyzja grupowa i zmiana społeczna - Kurt Lewin

“Zmiana w kierunku wyższego poziomu wydajności grupy jest często krótkotrwała: po “zastrzyku nowej energii” życie grupowe szybko powraca do poprzedniego poziomu. Wskazuje to, iż nie jest wystarczającym do zdefiniowania celu planowanej zmiany w wydajności grupy jako osiągnięcie innego poziomu. Trwałość nowego poziomu lub trwałość dla pożądanego okresu powinny zostać uwzględnione w celu. Udana zmiana obejmuje zatem trzy aspekty:
– ROZMRAŻANIE (jeśli to konieczne) obecnego poziomu …
– PRZEJŚCIE na nowy poziom… i
– ZAMRAŻANIE życia grupowego na nowym poziomie.”

 

“Organizator musi wzbudzić niezadowolenie i gorycz… Musi stworzyć mechanizm, dzięki któremu będzie odsączać leżącą u podstaw winę za akceptowanie poprzedniej sytuacji przez tak długi czas. Z tego mechanizmu powstaje nowa organizacja społeczna….

“Zadanie polega na tym, aby ludzie zaczęli się poruszać, działać, uczestniczyć; krótko mówiąc, rozwijać i wykorzystywać niezbędną moc, aby skutecznie kolidować z panującymi wzorcami i zmieniać je. Kiedy ci prominentni ludzie utrzymujący status quo odwrócą się i oznaczą cię jako “agitatora”, są całkowicie poprawni, bo taka jest twoja funkcja – by agitować do punktu konfliktu.” str. 117

“Proces mówi nam, jak. Cel mówi nam dlaczego, ale w rzeczywistości jest wręcz akademickie, aby wytyczyć między nimi linię, są częścią kontinuum… Proces jest naprawdę celem.” str. 122

7. Taktyka

“Taktyka to świadome, celowe działania, przez które ludzie żyją ze sobą i zajmują się otaczającym światem… Tutaj nasza troska dotyczy taktyki odbierania, jak Nie Mający mogą przejąć władze od tych co ją Mają.” s. 126

Zawsze pamiętaj o pierwszej zasadzie władzy [mocy] (p. 131-134):

1. “Władza [moc] to nie tylko to, co masz, ale także to, co myśli przeciwnik, że masz.”

2. “Nigdy nie wychodź poza kompetencje swoich ludzi. Gdy działanie lub taktyka jest poza doświadczeniem ludzi, rezultatem tego jest dezorientacja, strach i odwrót … [i] upadek komunikacji.

3. “Kiedy tylko jest to możliwe, wychodź poza kompetencje wroga. Szukaj sposobów na zwiększenie braku poczucia bezpieczeństwa, niepokoju i niepewności. (Dzieje się to cały czas.) Zobacz, ile atakowanych organizacji jest zbita z tropu [zaskoczona] przez pozornie nieistotne argumenty w stosunku do których zmuszeni są odnosić się.”

4. “Spraw, aby wróg żył zgodnie z własną księgą zasad. Możesz ich tym zabijać, ponieważ nie mogą bardziej przestrzegać własnych reguł, niż Kościół chrześcijański żyć zgodnie z chrześcijaństwem.”

5. “Ośmieszanie jest najpotężniejszą bronią człowieka. Prawie niemożliwe jest przeciwdziałanie ośmieszaniu, a także doprowadza do furii opozycję, która następnie reaguje na twoją korzyść.”

6. “Dobra taktyka to taka, dzięki której Twoi ludzie dobrze się bawią.”

7. “Taktyka, która przeciąga się zbyt długo, staje się nudna, zaczyna drażnić. Człowiek może utrzymać bojowe nastawienie jakąkolwiek kwestią przez ograniczony czas…”

8. “Utrzymuj presję, stosując różne taktyki i działania, wykorzystuj wszystkie wydarzenia danego okresu dla twoich celów.”

9. “Groźba jest zwykle bardziej przerażająca, niż zrealizowanie tego czym się grozi.”

10. “Główną przesłanką taktyki jest rozwój operacji, które będą utrzymywać ciągłą presję na opozycję. Ta nieustanna presja powoduje reakcje opozycji, które są niezbędne dla powodzenia kampanii.”

11. “Jeśli będziesz naciskał dostatecznie mocno i głęboko, to przełamie się i odbije w przeciwną stronę… każdy pozytyw ma swój negatyw.”

12. “Ceną udanego ataku jest konstruktywna alternatywa.”

13. Wybierz cel, zamroź go, spersonalizuj i spolaryzuj. W taktykach konfliktu istnieją pewne zasady, które należy traktować jako uniwersalne. Po pierwsze, opozycja musi zostać wyróżniona [wyselekcjonowana] jako cel i “zamrożona”.

“… każdy cel może zawsze powiedzieć: “Dlaczego skupiasz się na mnie, gdy są też inni, których można obwiniać?” Kiedy “zamrozisz cel”, lekceważysz te [racjonalne, ale rozpraszające] argumenty… Następnie, gdy zejdziesz do zera, zamrozisz swój cel i przeprowadzisz atak, wszystkie “inne” bardzo szybko wyjdą z ukrycia. Stają się widoczni dzięki wsparciu celu…”

“Można działać zdecydowanie tylko gdy jest się przekonanym, że wszystkie anioły są po jednej stronie, a wszystkie diabły po drugiej.” str. 127-134

 

Dodatkowe uwagi:

Zasady dla radykałów Alinsky’ego: “Saul D. Alinsky (1909-1972) znany jako „ojciec współczesnego amerykańskiego radykalizmu” opracował strategie i taktyki, które podejmują ogromną, nieskrępowaną energię emocjonalną grup oddolnych i przekształcają ją w skuteczny antyrządowy i antykorporacyjny aktywizm… Niektóre z tych zasad są bezwzględne, ale działają.”

W artykule Phyllisa Schalfly zatytułowanym “Zasady Alinsky’ego: trzeba koniecznie przeczytać w erze Obamy”, opublikowanym na stronie (2-2-09) czytamy:

W drugi rozdziale Alinsky’ego zatytułowanym „Środki i Cele” w sposób sztuczny stawia wiele trudnych dylematów moralnych, a jego dziesiąta zasada etyki środków i celów” brzmi: “robisz, co możesz, używając tego, co masz i odziewasz to szatami moralnymi.” Nie lekceważy tradycyjnych zasad moralnych lub lekceważy je jako niepotrzebne. Jest o wiele bardziej przebiegły; uczy swoich zwolenników, że “racjonalizacja moralna jest niezbędna przez cały czas działania, czy to dla uzasadniania wyborów, czy użycia środków lub celów.”

“Cechy, których Alinsky szukał w dobrym organizatorze to:
ego (“sięgające najwyższego poziomu, do którego człowiek może dotrzeć – aby tworzyć, być „wielkim twórcą”, aby grać Boga”),
ciekawość (stawianie “pytań, które poruszają i przełamują zaakceptowany wzorzec”),
lekceważenie (“nic nie jest święte”; organizator “nienawidzi dogmatów, przeciwstawia się skończonej definicji moralności”),
wyobraźnia (“paliwo dla siły utrzymującej organizatora w organizowaniu”),
– poczucie humoru (“najpotężniejsza broń znana ludzkości to satyra i ośmieszanie“), oraz
– zorganizowana osobowość z pewnością, że przedstawia właściwe uzasadnienie swoim działaniom “jako moralną racjonalizację po osiągnięciu właściwego celu.”

“Pierwszym zadaniem organizatora jest tworzenie sporów lub problemów” oraz „organizacja musi opierać się na wielu problemach.” Organizator “musi najpierw rozmasować surowe resentymenty mieszkańców wspólnoty; rozbudzić utajone wrogości wielu ludzi do punktu jawnej ekspresji. Musi szukać kontrowersji i problemów, zamiast ich unikać, bo jeśli nie ma kontrowersji, ludzie nie są wystarczająco zainteresowani działaniem… Organizator musi wzbudzać niezadowolenie i malkontenctwo.”

Źródło: Rules for Radicals By Saul Alinsky – 1971

Zobacz na: Medyczny Monopol – Morderstwo Przez Zastrzyk – Eustace Mullins
Kolektywizm: Rodzina czy państwo? Esej o obowiązkowych szczepieniach. Dr Russell Blaylock
Czy odmowa szczepień powinna być przestępstwem, za które grozi kara przez powieszenie? – Marco Cáceres
Miliony ludzi dołączają do sekty składającej dzieci w ofierze – Del Bigtree

 

Saul Alinsky to jeden z wielu rozgrywających po stronie lewicy i wcale nie najważniejszy. Jeśli dostrzegasz, że coś jest nie tak z otaczającym nas światem, a szczególnie decyzjami podejmowany przez rządzących i nie za bardzo wiesz jak to opisać słowami to zachęcam, wstępnie do poświęcenia kilkunastu godzin na zaznajomienie się z ideologią, o której w skali społecznej prawie nic nie wiemy, a przenika i trawi prawie każdy aspekt naszego życia.

Historia Marksizmu – Program Wiedzy Społecznej

 

Krzysztof Karoń: Mamy background kulturowy aby odkodowywać głębsze znaczenie pojęć

Lista lektur pozwalających zrozumieć chronologiczny rozwój istoty części problemów z jakimi mamy do czynienia.

MARKSIZM KLASYCZNY
1. 1844, Marks, Manuskrypty Paryskie
2. 1848, Marks&Engels, Manifest Partii Komunistycznej

KATOLICKA NAUKA SPOLECZNA
3. 1864, Ketteler, Chrześcijaństwo a sprawa robotników
4. 1880-83, Lafargue, Prawo do lenistwa
5. 1884 Engels, Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa
6. 1891 Leon XIII, Rerum Novarum

REWIZJONIZM
7. 1891, Berstein, Program Erfurcki
8. 1899, Bernstein, Uwarunkowania socjalizmu i zadania socjaldemokracji

LENINIZM
9. 1902, Lenin, Co robić?
10. 1929, Reich, Materializm dialektyczny a psychoanaliza
11. 1929, Freud, Kultura jako źródło cierpień, (polski tytuł sfałszowany)
12. 1932, Reich, Seksualna walka młodzieży
13. 1932, Fromm, Psychoanalityczna charakterologia
14. 1936, Reich, Seksualność w walce kultur; O socjalistyczne przekształcenie człowieka (wznawiana pt. Rewolucja seksualna)

MARKSIZM FRANKFURCKI, TEORIA KRYTYCZNA
15. 1936, Horkheimer, Marcuse, Frommm, Studia o rodzinie i autorytecie
16. 1937, Horkheimer, Teoria tradycyjna i krytyczna
17. 1941, Spinelli, Manifest z Ventotene
18. 1942-44, Horkheimer, Adorno, Dialektyka Oświecenia
19. 1947, Horkheimer, Krytyka instrumentalnego rozumu
20. 1944-50, Adorno, Osobowość autorytarna

REWOLUCJA SEKSUALNA
21. 1948, Zachowania seksualne mężczyzn Kinsey
22. 1949, Druga Płeć de Beauvoir
23. 1955, Marcuse, Eros i cywilizacja
24. 1964, Marcuse, Człowiek jednowymiarowy
25. 1965, Marcuse Tolerancja represywna
26. 1966, Adorno, Wychowanie po Auschwitz

MARSZ PRZEZ INSTYTUCJE
27. 1973, Habermas, Teoria prawdy uzgodnionej (Wahrheitstheorien, Konsensustheorie der Wahrheit)
28. 1973, Apel Karl-Otto, Apriori wspólnoty komunikacyjnej i podstawy etyki. Problem racjonalnego uzasadnienia etyki w epoce naukowej
29. 1976, Moscovici, Społeczny wpływ i społeczna zmiana; 1979 Psychologia aktywnych mniejszości
30. 1981, Habermas, Teoria działania komunikacyjnego

GENDER
31. 1988, Butler, “Performative Acts and Gender Constitution”
32. 1990, Butler Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity
33. 2004, Butler, Undoing Gender

NOWA EUROPA
34. 1984 Spinelli, Projekt Konstytucji dla Europy
35. 1993 Traktat z Maastricht (powołanie Wspólnoty Europejskiej)
36. 1997 Traktat Amsterdamski (gender mainstreaming)
37. 2004 Konstytucja dla Europy (odrzucona w referandach)
38. 2009 Traktat Lizboński (utworzenie UE)
39. 2016 Biała Księga KE ws. przyszłości UE (ogłoszenie Manifestu z Ventotene dokumentem programowym UE)

 

White Paper On The Future Of Europe

Biała księga o przyszłości Europy – refleksje i scenariusze dla 27 krajów Unii Europejskiej do 2025 roku

1.Wstęp

“Od pokoleń Europa była zawsze przyszłością. Zaczęło się od wizji Altiero Spinellego i Ernesto Rossiego, więźniów politycznych zamkniętych przez faszystowski reżim na wyspie Ventotene podczas II wojny światowej. Ich manifest o Wolną i Zjednoczoną Europę namalował obraz miejsca, w którym sprzymierzeńcy i przeciwnicy mogliby się spotkać, aby upewnić się, że “stare absurdy” Europy nigdy nie powrócą.

Manifest z Ventotene - biała księga

Sześćdziesiąt lat temu, zainspirowani marzeniem o pokojowej, wspólnej przyszłości, członkowie założyciele UE rozpoczęli wyjątkową i ambitną drogę integracji europejskiej. Zgodzili się rozwiązywać konflikty przy stole, a nie na polach bitew. Zastąpili oni stosowanie sił zbrojnych siłą prawa. Otworzyli drogę innym krajom do przyłączenia się, ponownego połączenia Europy i wzmocnienia nas.” – str. 6, White Paper On The Future Of Europe