Nagła śmierć łóżeczkowa [SIDS] – przyczyny – Michelle Goldstein
Urodzenie dziecka może i powinno być czasem ogromnej radości dla rodziców. Większość rodziców ufa, że ich pediatrzy do których chodzą ze swymi dziećmi zapewnią im właściwe zalecenia i opiekę, która będzie w jak najlepszym interesie ich niemowląt i dzieci. Jednakże, jeśli chodzi o zapobieganie tragedii jaką jest zespół nagłej śmierci niemowląt to większość rodziców jest pozostawiona z bezwartościową i stwarzającą niebezpieczeństwo radą tzw. ekspertów, w tym zaleceniami dotyczącymi szczepień, które mogą doprowadzić do SIDS.
Obecny stan praktyki medycznej jest zarówno tragiczny jak i kryminalny. Pediatrzy nie są złymi ludźmi, ale są w dużej mierze źle poinformowani w wyniku swych szkoleń oraz są pod dużym wpływem firm farmaceutycznych.[1]
“WYNIKI: Do systemu raportowania niepożądanych odczynów poszczepiennych VAERS zgłoszono 2.149 zgonów, najwięcej (n = 1.469 [68,4%]) dzieci. Mediana wieku wynosiła 0,5 roku (zakres 0-100 lat); mężczyźni stanowili 1.226 (57%) zgłoszeń. Całkowita roczna raportowana liczba zgonów na ogół spadła w drugiej połowie okresu badania. Najczęstsza diagnoza przyczyny zgonu wśród 1.244 doniesień u dzieci z dostępnymi protokołami zgonów / autopsji obejmowały
- zespół nagłej śmierci niemowląt (n = 544 [44%]),
- asfiksję / uduszenie (n = 74 [6,0%]),
- posocznicę / sepsę (n = 61 [4,9%] ]) i
- zapalenie płuc (n = 57 [4,6%]).
Wśród 526 zgłoszeń dorosłych, najczęstszymi przyczynami zgonu były
- choroby układu krążenia (n = 247 [46,9%]) i
- układu oddechowego (n = 77 [14,6%]),
- niektóre infekcje i choroby pasożytnicze (n = 62 [11,8%]) oraz
- nowotwory złośliwe (n = 20 [3,8%]).
W przypadku zgonów dzieci, 79,4% otrzymało przynajmniej jedną szczepionkę w dniu śmierci. Inaktywowana szczepionka przeciw grypie podawana pojedynczo była najczęściej powiązana z raportami zgonów u dorosłych (51,4%).” – Clin Infect Dis. 2015 Sep 15;61(6):980-7; Deaths Reported to the Vaccine Adverse Event Reporting System, United States, 1997-2013.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/26021988/
Zespół nagłej śmierci niemowląt [SIDS]
Według Kliniki Mayo zespół nagłej śmierci niemowląt definiuje się jako niewyjaśnioną śmierć, zwykle podczas snu pozornie zdrowego dziecka w wieku poniżej 1 roku. SIDS opisuje się jako śmierć łóżeczkową ponieważ niemowlęta często umierają w swoim łóżeczku. Przyczyna, choć uważana za nieznaną, wydaje się być związana z zaburzeniami mózgu noworodka, który kontroluje jego oddychanie i rozbudzenie ze snu.[2]
Czynnikami fizycznymi związanymi z SIDS są niska masa urodzeniowa, nieprawidłowości w mózgu i infekcja dróg oddechowych. Niemowlęta które śpią razem z rodzicami, na miękkiej powierzchni oraz na boku lub brzuchu również są obarczone większym ryzykiem SIDS.[3]
Dodatkowe czynniki ryzyka to:
- Płeć: Chłopcy są bardziej narażeni na SIDS.
- Wiek: Niemowlęta są bardziej narażone podczas drugiego i trzeciego miesiąca życia.
- Rasa: Niemowlęta rasy czarnej, rdzennych amerykanów (Indian) i rdzennych mieszkańców Alaski są bardziej narażone na SIDS.
- Historia rodziny: Niemowlęta mające rodzeństwo lub kuzynów, którzy zmarli i diagnozą było SIDS także są bardziej narażone.
- Bierne palenie (przebywanie niemowląt w zadymionych przez palaczy pomieszczeniach) zwiększa ryzyko SIDS.
- Wcześniaki (niemowlęta urodzone przedwcześnie przed terminem) są bardziej narażone.[4]
Standardowa praktyka medyczna, zapobieganie SIDS i występowanie
Klinika Mayo zaleca kładzenie niemowlęcia na plecach jako najważniejszy sposób zapobiegania SIDS. Amerykańska Akademia Pediatryczna [American Academy of Pediatrics] również utrzymuje iż kładzenie niemowlęcia na plecach jest ważne w zapobieganiu SIDS. Przypisuje tę zmianę zaleceń dotyczącą snu wprowadzoną w 1992 roku spadkowi częstości występowania SIDS.[5]
Podczas gdy większość grup medycznych przypisuje zmianę pozycji snu ze spadkiem występowania SIDS to inni twierdzą, że za ten odnotowany spadek może być odpowiedzialna manipulacja statystyczna. W raporcie opublikowanym w New England Journal of Medicine autorzy twierdzą że:
“…. prawdziwa częstość występowania SIDS może być zamaskowana przez tzw. przesunięcie diagnostyczne [kreatywna księgowość] lub zastosowanie diagnoz innych niż SIDS w akcie zgonu (np. przypadkowe uduszenie, przypadkowa asfikcja pozycyjna i nieokreślona przyczyna). Zmiana diagnostyczna może częściowo wyjaśniać dlaczego wskaźniki śmiertelności niemowląt zarówno w przypadkach SIDS jak i nie określanych jako SIDS pozostają stałe od około 2000 roku”[6] – The Sudden Infant Death Syndrome; N Engl J Med. 2009 Aug 20; 361(8): 795–805.
[asfikcja – uduszenie wskutek niedoboru tlenowego w organizmie.
asfikcja pozycyjna – brak dopływu tlenu wskutek niewłaściwej pozycji ciała.]
Jak wynika z badań przeprowadzonych przez Millera i Goldmana to manipulacje diagnostyczne, a nie zmiany pozycji snu niemowląt mogą również dokładniej tłumaczyć rejestrowane zmniejszenie występowania SIDS w latach 1994 – 2000. Raport Millera i Goldmana dowodzi, że w rzeczywistości nie doszło do zmniejszenia częstości występowania SIDS w związku z zaleceniem zmiany pozycji snu.[7]
CDC utrzymuje że szczepienia nie przyczyniają się do SIDS
Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób [CDC] przyznaje, że przypadki SIDS często pojawiają się w tym samym czasie co szczepienia, które otrzymuje większość niemowląt. Urzędnicy z tej instytucji są zagorzali w swych zapewnieniach, że szczepionki nie powodują SIDS.[8]
Jednakże CDC utrzymuje również, że obecny agresywny kalendarz szczepień w Stanach Zjednoczonych jest bezpieczny, skuteczny i ważny dla zdrowia społeczeństwa. Istotne dowody wskazują natomiast, że szczepionki są niebezpieczne dla zdrowia i nie są ani bezpieczne ani skuteczne w zapobieganiu chorobom.[9,10]
Czy na pewno szczepionki to najlepiej przebadane produkty firm farmaceutycznych? Sprawdźmy.
Jak lekarze mogą uczynić zdrowe dzieci chorymi – dr Robert S. Mendelsohn
Every Second Child (Co Drugie Dziecko) – dr Archie Kalokerinos
Przytłaczające dowody wykazują, że szczepionki mogą powodować śmierć diagnozowaną jako zespół nagłej śmierci niemowląt – SIDS
Podczas gdy pewne grupy medyczne utrzymują, że szczepionki nie mają nic wspólnego z SIDS, to niezależne badania i dane statystyczne potwierdzają coś przeciwnego.
W szczegółowym raporcie Millera i Goldmana opublikowanym w Human and Experimental Toxicology, badacze ci stwierdzili jednoznacznie, że zespół nagłej śmierci niemowląt nie istniał do lat 60- tych XX wieku i pojawienia się wielowalentnych szczepionek. Obecnie Stany Zjednoczone mają najwyższy wskaźnik szczepień u niemowląt, wynoszący 26 dawek szczepionek przed ukończeniem pierwszego roku życia w porównaniu do 33 innych uprzemysłowionych krajów.
Stany Zjednoczone mają również najwyższy wskaźnik umieralności niemowląt. Miller i Goldman odkryli także, że dwie trzecie zmarłych niemowląt u których w akcie zgonu widnieje SIDS zostało przed śmiercią zaszczepione szczepionką DPT (błonica, krztusiec i tężec).
Ich praca badawcza wyjaśnia również, że odnotowany spadek zarejestrowanych przypadków SIDS, był spowodowany zmianami diagnostycznymi dotyczącymi SIDS a nie faktycznym spadkiem.
W raporcie napisano:
„W 1992 roku aby odnieść się do nieakceptowalnego wskaźnika zgonów z diagnozą SIDS, Amerykańska Akademia Pediatryczna zainicjowała kampanię „Back to Sleep” (Usypianie na plecach) przekonując rodziców by kładli swoje dziecko do snu na plecach a nie na brzuchu. Od 1992 do 2001 roku wskaźnik rejestrowanych SIDS zmniejszał się średnio o 8,6% rocznie.
Jednak inne przyczyny nagłej niespodziewanej śmierci niemowląt [SUID – sudden unexpected infant death] wzrosły. Na przykład wskaźnik śmiertelności poporodowej z powodu „uduszenia się w łóżeczku” wzrastał w tym samym okresie średnio o 11,2% rocznie. Wskaźniki poporodowej śmiertelności z powodu „uduszenia się z innych przyczyn”, „nieznanych i nieokreślonych przyczyn” oraz z powodu „nieznanych intencji” w dziale „Zewnętrznych Przyczyn Urazów” również wzrósł w tym okresie.
(W Australii, Mitchel i jego współpracownicy zaobserwowali, że kiedy spadł wskaźnik SIDS to nastąpił wzrost zgonów związanych z asfiksją. Overpeck i jego współpracownicy oraz inni badacze również odnotowali podobne obserwacje).
Bliższe przyjrzenie się okresowi od 1999 do 2001 roku wskazuje, że wskaźnik SIDS nadal się zmniejszał, ale nie nastąpiła istotna zmiana w całkowitej śmiertelności w okresie poporodowym. W tym okresie liczba zgonów związanych z „uduszeniem się w łóżeczku” i „nieznanymi przyczynami” znacznie wzrosła.
Według Malloy’a i MacDormana, „Jeśli preferencje klasyfikowania zgonów zmieniły się tak, że uprzednio zgony klasyfikowane jako SIDS są teraz klasyfikowane jako „uduszenie”, to włączenie tych zgonów z powodu uduszenia oraz z nieznanych i nieokreślonych powodów do zgonów SIDS będzie stanowić ok. 90% spadku częstości obserwowania SIDS w latach 1999 – 2001 i powoduje nieistotny spadek liczby przypadków SIDS.”
Podczas gdy grupy medyczne nadal przypisują zmianę pozycji snu spadkowi SIDS, dane wyraźnie wskazują iż przypadki SIDS są często diagnozowane pod innym terminem i że te zdiagnozowane zgony niemowląt nie uległy zmniejszeniu.” – Hum Exp Toxicol. 2011 Sep; 30(9): 1420–1428; Infant mortality rates regressed against number of vaccine doses routinely given: Is there a biochemical or synergistic toxicity?
Badania powiązały również SIDS ze szczepionką przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Od marca 2012 roku, 1.500 zgonów niemowląt włączając te sklasyfikowane jako SIDS zostało powiązanych ze szczepieniem przeciw WZW typu B. Jak informowaliśmy wcześniej wiele przypadków SIDS zostało zdiagnozowane jako inne przyczyny zgonu.[11]
W połowie lat 70- tych XX wieku Japonia podniosła wiek szczepień do 2 lat a śmiertelność niemowląt diagnozowana jako SIDS gwałtownie spadła. Kraj ten ma najniższą umieralność niemowląt ze wszystkich uprzemysłowionych krajów. Ta statystyka z pewnością przemawia za faktem, że szczepionki przyczyniają się do SIDS.[12]
Istnieją dokumenty świadczące o wielu zgonach niemowląt, które nastąpiły po szczepieniu, w tym zgonów ukrywanych/maskowanych przez firmy farmaceutyczne, które są ich świadome. Włoski sąd nakazał opublikowanie poufnego raportu firmy GlaxoSmithKline, w którym ukryto znany fakt, że 72 dzieci zmarło z powodu SIDS w ciągu 20 dni od otrzymania ich szczepionki Infanrix hexa. GSK początkowo zaprzeczyło, że szczepionki mogą powodować zgony.
Kiedy duża liczba dzieci w stanie Tennessee zmarła z powodu SIDS po otrzymaniu szczepionek z konkretnej partii szczepionek DTP, to producent zaczął stosować rozdzielanie i mieszanie partii szczepionek tak aby zgony nie były silnie skupione w jednym miejscu i podejrzane.[13]
Dr Vera Scheibner przeprowadziła jedno z najważniejszych wczesnych badań w 1991 roku, łącząc szczepionki DPT z SIDS jako istotny czynnik zwiększający ryzyko. Vera Scheibner przeanalizowała oddychanie niemowląt w okresach, kiedy oddychanie ustało lub stało się bardzo płytkie nazywając to trudnościami z oddychaniem wywołane stresem.
Scheibner napisała:
„W przypadku 70 dzieci, które uległy śmierci łóżeczkowej, choć dzieci mogły umrzeć każdego dnia po iniekcji szczepionką DPT, było znacznie więcej zgonów w dniach, które ściśle odpowiadały zaostrzeniem trudności z oddychaniem w wyniku stresu poszczepiennego po iniekcji szczepionką DPT.
Dane dotyczące odstępu czasu pomiędzy iniekcją szczepionką DPT a śmiercią łóżeczkową u większości z tych 70 dzieci zostały wzięte z opublikowanych raportów z których wynikało, że nie ma związku pomiędzy szczepionką DPT a zgonami. Autorzy tych publikacji mieli raczej blade pojęcie na co patrzą lub czego należy szukać. Większość badaczy arbitralnie przyjmuje, że tylko zgon w ciągu 24 godzin od podania szczepionki może być przypisany skutkowi działania szczepionki. Jednak dzieci mogą umrzeć i umierają nawet w ciągu 25 dni lub więcej po dokonanym szczepieniu i wciąż pozostaje to konsekwencją toksycznego działania szczepionek.”[14]
Inne możliwe przyczyny SIDS
Ekspozycja i nagromadzenie innych różnych czynników toksycznych jest podejrzewana o przyczynianie się do SIDS, a szczepienia dostarczają jednych z najbardziej znanych toksyn. Inne ekspozycje na czynniki toksyczne mogą obejmować leki przeciwbólowe i leki indukujące poród, podawane matce przy porodzie. To sensownie brzmi, że medykamenty, toksyczne pokarmy, flouryzowana woda i inne toksyny obecne w naszym środowisku mogą powodować przeciążenie układu odpornościowego niemowlęcia.
Inna teoria mówi, że SIDS mogą powodować grzyby rosnące na materiałach PVC, miękkie tworzywo sztuczne powszechnie stosowane jako pokrycie materaca. Innym podejrzanym czynnikiem jest stosowanie chemikaliów zmniejszających palność materacy, co jest wymagane od 1950 roku, mniej więcej od tego samego okresu liczba zgonów niemowląt znacznie wzrosła.[15]
Jak zapobiegać zespołowi nagłej śmierci niemowląt – SIDS
Wydaje się, że najrozsądniejszym sposobem w zapobieganiu SIDS było by zaprzestanie stosowania szczepień, które są wysoce skorelowane z wywoływaniem SIDS. Należało by przynajmniej rozważyć zmniejszenie ilości dawek w kalendarzu szczepień i zaczekanie ze szczepieniami aż dziecko stanie się starsze, tak jak to zrobiono w Japonii.
Sensowne jest również ograniczenie ogólnego narażania dziecka na toksyny. Zaleca się kupowanie dla niemowląt pościeli ekologicznej lub przynajmniej niedrogiego, nieprzepuszczalnego dla gazów pokrowca/maty materaca.
Wnioski
Medycyna konwencjonalna twierdzi, że spanie niemowląt na plecach jest najlepszą metodą zapobiegania SIDS i obniża liczbę rejestrowanych przypadków SIDS. Badania wskazują, że wszelkie spadki liczby rejestrowanych przypadków SIDS tłumaczy manipulacja statystyczna co nadal stanowi poważny problem w Stanach Zjednoczonych. W USA jest najwyższy wskaźnik umieralności niemowląt w porównaniu do 34 innych uprzemysłowionych krajów, a także najwyższy wskaźnik ilości podawanych szczepień niemowlętom.
Istotne dowody wiążą szczepienia z zespołem nagłej śmierci niemowląt [SIDS] i wskazują, że jest to główna przyczyna.
Przypisy:
1. https://vactruth.com/2016/03/22/why-doctors-recommend-vaccinations/
2. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/sudden-infant-death-syndrome/symptoms-causes/syc-20352800
3. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/sudden-infant-death-syndrome/symptoms-causes/syc-20352800
4. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/sudden-infant-death-syndrome/symptoms-causes/syc-20352800
5. http://www.sids-network.org/experts/slppos.htm
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3268262/
7. https://www.nvic.org/pdfs/infant-mortality-study.aspx
8. https://www.cdc.gov/vaccinesafety/Concerns/sids.html
9. https://www.cdc.gov/vaccines/vac-gen/why.htm
10. https://vactruth.com/2014/12/12/10-reasons-not-to-vaccinate/
11. http://healthimpactnews.com/2013/hepatitis-b-vaccine-linked-to-sids-and-other-serious-side-effects-found-ineffective-in-new-study/
12. http://www.truthlibrary.info/articles/corporate-fraud/japan-and-the-mmr-vaccine-and-the-sids-connection/
13. http://vaccine-injury.info/sudden-infant-death-syndrome.cfm
14. http://u2.lege.net/whale.to/vaccines/cot_death.html
15. 15.Fallon, Sally. The Nourishing Traditions Book of Baby and Child Care. New Trends Publishing: 2013; PP158-159.
Źródło: The True Causes of Sudden Infant Death Syndrome
„Komputerowe zapisy z Narodowego Programu Rekompensat dla Poszkodowanych na Skutek Szczepień [National Vaccine Injury Compensation Program], uzyskane przez Gannett News Service przy użyciu ustawy o wolności informacji [FOIA] w ramach czteromiesięcznego badania federalnej polityki szczepień, ujawniają:
– W ramach programu rekompensat w 253 przypadkach śmierci niemowląt, przyznano ponad 61 milionów dolarów przez Sąd Federalny w 1990 roku. 224 lub 86 % przypadków, przypisano szczepieniu szczepionką DTP – błonica, tężec i krztusiec (koklusz). W tych przypadkach, śmiertelność pierwotnie przypisywano SIDS w 90 z nich lub 40 %.
– Z wszystkich 771 roszczeń złożonych przez rodziców od 1990 do połowy 1998 roku, 660 lub 86 %, zawierało domaganie się uznania, że to szczepionka DTP była przyczyną śmierci. A 43 % z nich zostało sklasyfikowane przez władze medyczne w chwili śmierci jako przypadki SIDS.” – National Vaccine Information Center
Wewnętrzna notatka firmy Wyeth z 1979 o szczepionce DPT – Dan Olmsted
Mój kolega J.B. Handley współtworzący Age of Autism opisał rolę firmy Wyeth w finansowaniu organizacji Every Child By Two [każde dziecko przed 2 rokiem życia] – (TUTAJ ) – inicjatywy dotyczącej szczepień, którą Rosalynn Carter, Paul Offit i Amanda Peet wzmocnili tydzień temu – myślę że nadszedł czas by podzielić się tą kartką papieru, którą ktoś mi podsunął już jakiś czas temu. Wygląda dość niewinnie – jest to memorandum między oddziałami firmy z 1979 roku o dystrybucji szczepionki DPT firmy Wyeth.
Ale przeczytaj uważnie – seria zgonów zdiagnozowanych jako „Nagła śmierć łóżeczkowa” do jakich doszło w stanie Tennessee skłania urzędników w firmie Wyeth do upewniania się, że fiolki z jednej partii nie trafią tylko do jednego stanu, hrabstwa lub wydziału zdrowia.
W owym memorandum jest napisane, że „kadra kierownicza wyższego szczebla” dała przyzwolenie na realizację planu.
Zamierzam powstrzymać się od interpretowania tego dokumentu – chociaż nie umiem sobie wyobrazić innej interpretacji poza tą oczywistą, że firma Wyeth nie chce aby powiązano konkretne numery partii szczepionki DTP ze zgonami diagnozowanymi jako nagła śmierć łóżeczkowa. Oczywiście można argumentować, że jest to odległa historia – szczepionka została zmieniona. To co zdarzyło się w 1979 roku, niekoniecznie odzwierciedla to co dzieje się dzisiaj w debatach nad niepożądanymi odczynami poszczepiennymi i tak dalej…
Z tym że …
… tyle, że istnieje tu analogia, która wykracza daleko poza to memorandum. Barbara Loe Fisher i Harris Coulter przedstawili to wszystko w książce “A Shot in the Dark,” (Zastrzyk w ciemno) w podtytule „Dlaczego P w szczepionce DPT może być niebezpieczne dla twojego dziecka/Why the P in the DPT vaccination may be hazardous to your child’s health”.
Barbara jest regularnie przedstawiana w mediach jako fanatyk antyszczepionkowy, ale dyskusja na temat tego co wydarzyło się w stanie Tennessee jest całkiem przekonująca (i odegrała ona kluczową rolę we wprowadzeniu bezpieczniejszej wersji szczepionki na rynek). W książce H. Coulter i B. Fisher piszą tak:
„Kiedy statystyki są stosowane do badań nad szczepionkami, to polityczna immunologia demonstruje swą nieskończoną elastyczność: dowody statystyczne wskazujące na przyczynę i skutek są odrzucane [jeśli wskazują coś niewygodnego], podczas gdy te same dowody zastosowane do każdej innej gałęzi medycyny byłyby zaakceptowane bez zastrzeżeń.
Ta wygodna metoda rozumowania została przedstawiona ze szczególną przejrzystością podczas rządowego śledztwa nagłych zgonów niemowląt [SIDS] w stanie Tennessee.
W latach 1978 -79 stwierdzono, że 11 dzieci zmarło w ciągu ośmiu dni od zaszczepienia szczepionką DPT. Dziewięć z owych jedenastu dzieci zaszczepiono szczepionkami z tej samej partii szczepionek przeciw krztuścowi, numer partii Wyeth #64201. Piątka (w tym cztery z tej samej partii) dzieci zmarło w ciągu 24 godzin od zaszczepienia.”
„Analiza statystyczna skupień [klaster] zgonów wykazała, że prawdopodobieństwo zaobserwowania 4 lub więcej zgonów mogących się przypadkowo zdarzyć w ciągu pierwszych ośmiu dni po szczepieniu szczepionką z partii nr 64201 wynosiła 3 na 100. … E.B. Mortimer stwierdził następnie, że prawdopodobieństwo takiego przypadku było jeszcze niższe – pomiędzy 2 a 5 na 1.000.
„Dowody statystyczne świadczące o związku pomiędzy zgonami a szczepieniem szczepionką DPT były mocne. Czy decydenci ds. zdrowia przetrawili by ten cios i przyznali, że szczepienia są powiązane ze zgonami? Absolutnie nie.”
To długa i nieprzyjemna opowieść, ale kiedy wszystko zostało już powiedziane i zrobione „kamień nagrobny został położony na tym co wydarzyło się w stanie Tennessee trzy lata później, we wrześniu 1982 roku gdy w czasopiśmie Journal of Pediatrics Roger H. Bernier i jego współpracownicy z Centrum Kontroli Chorób [CDC] napisali epitafium o śmierci owych niemowląt. … Oni … wydali to niesamowite oświadczenie:
„To czy czasowy związek odzwierciedla lub nie odzwierciedla związek przyczynowy pozostaje nieokreślone; nie znaleźliśmy dowodów na poparcie takiego związku przyczynowego.” – Diphtheria-tetanus toxoids-pertussis vaccination and sudden infant deaths in Tennessee; J Pediatr. 1982 Sep;101(3):419-21. http://www.jpeds.com/article/S0022-3476(82)80076-0/abstract
Fisher i Coulter wspominają memorandum Wyeth, twierdząc, że firma “najwyraźniej zdecydowała się podjąć działania aby zapobiegać przyszłemu skupieniu zgonów jako następstwa szczepienia szczepionką DPT z jednej partii, aby taka sytuacja nigdy więcej się nie powtórzyła na niewielkim obszarze geograficznym.” Nie powielają tego memorandum, o ile mi wiadomo to jest to pierwszy raz kiedy zostało ono opublikowane (Aha, ani Fisher ani Coulter nie byli tu moim źródłem).
Niezła jazda, prawda? Ponieważ są one opisane jako “Interim Measures In Affect” (Środki doraźne w afekcie) (sic!), i zawierają “Permanent Policy Proposal” (Permanentną propozycję polityki) która zostanie wprowadzona w życie (chore!), czy nie byłoby ciekawe aby dowiedzieć się w jaki sposób dystrybuują partie szczepionek obecnie? Czy jest to rodzaj podejścia pod który Rosalynn Carter i Amanda Peet (wyłączę tu Paul’a Offita) chcą być podpięci? Czy mogliby rozważyć wypytanie swoich dobroczyńców o wyjaśnienie, skoro o ile mi wiadomo nikt tego nie zrobił, choć o istnieniu memorandum było wiadomo przynajmniej od kilkudziesięciu lat? Czy firmy farmaceutyczne, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, Amerykańska Akademia Pediatrii i CDC naprawdę śledzą każdy raport o skutkach ubocznych, zachęcają społeczeństwo do korzystania z systemu zgłaszania NOP-ów jakim jest VAERS oraz uważnie monitorują bazę danych Vaccine Safety Datalink? Czy są to ci którym chcemy zaufać, aby powiedzieli nam czy istnieje jakikolwiek „związek przyczynowy” pomiędzy szczepionkami a SIDS, autyzmem, astmą czy zespołem zaburzeń koncentracji uwagi?
Stawiam na nie. Nie mogę też nie wspomnieć o tym, że książka A Shot in the Dark (Zastrzyk w ciemno ) została po raz pierwszy opublikowana w 1985 roku tuż przed rozpoczęciem współczesnej epoki autyzmu [Age of Autism]. Szkoda, że nikt kto był w stanie coś z tym zrobić, nie potraktował poważnie głębokich i niepokojących implikacji tego faktu – a utrzymująca się władza „politycznej epidemiologii” grzebie swoje błędy w nieoznaczonych grobach.
Źródło: Olmsted on Autism: 1979 Wyeth Memo on DPT
Nagła śmierć łóżeczkowa
„Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w 2013 r. w Polsce działania niepożądane leków zgłosiło jedynie 0,1 proc. mieszkańców, podczas gdy w Wielkiej Brytanii 7,3 proc., Niemczech 6 proc., we Francji 3,1 proc. oraz we Włoszech i Hiszpanii – po 2 proc.” – Źródło: Rynek Zdrowia, Zaskakująco mało zgłoszeń o niepożądanych działaniach leków, 04.12.2015 http://www.rynekzdrowia.pl/Farmacja/Eksperci-zaskakujaco-malo-zgloszen-o-niepozadanych-dzialaniach-lekow,157349,6.html
„Działania niepożądane leków i szczepionek są powszechne, ale są niedostatecznie raportowane. Chociaż 25% chorych leczonych ambulatoryjnie doświadcza niepożądanych efektów ubocznych, to mniej niż 0,3% wszystkich zdarzeń niepożądanych i 1-13% poważnych niepożądanych efektów ubocznych zgłoszono Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Podobnie, mniej niż 1% niepożądanych odczynów poszczepiennych [NOP] zostało zgłoszone.” – Electronic Support for Public Health–Vaccine Adverse Event Reporting System (ESP:VAERS) https://healthit.ahrq.gov/sites/default/files/docs/publication/r18hs017045-lazarus-final-report-2011.pdf
Zgony po DTaP
W naszym zwariowanym “nowym świecie”, w którym ludzie krytyczni wobec szczepień toną w tajemniczych okolicznościach, a niemowlęta umierające po szczepieniu uznaje się jako naturalne przyczyny zgonu, nikt nie będzie zbytnio zszokowany ponad 850 zgonami po szczepionkach DTaP. Będzie? Och, jak gruboskórna stała się ludzkość.
Mantra brzmi: “Można się tego spodziewać w imię większego dobra.”
„W nowym przeglądzie, zespół badaczy przeszukał bazę Systemu Raportowania Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych (VAERS) pod kątem raportów dotyczących szczepionek DTaP w okresie od 1991 do 2016 roku, analizując wszystkie zapisy dotyczące zgonów i losową próbę raportów zaklasyfikowanych jako “poważne nieśmiertelne”.
Do bazy VAERS zgłoszono 50.177 raportów po szczepieniu DTaP, z czego 43.984 (87,7%) dotyczyła jednoczesnego podania łącznie z innymi szczepionkami, a 5.627 (11,2%) było poważnych, według badania Pediatrics, opublikowanego 4 czerwca na stronie internetowej.
Safety Surveillance of Diphtheria and Tetanus Toxoids and Acellular Pertussis (DTaP) Vaccines
http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2018/05/31/peds.2017-4171
Średni wiek przy szczepieniu wynosił 19 miesięcy. Najczęściej zgłaszanymi zdarzeniami były rumień w miejscu wstrzyknięcia (25,3%), gorączka (19,8%), obrzęk w miejscu wstrzyknięcia (15,0%), rumień (11,2%) i uczucie gorąca w miejscu wstrzyknięcia (9,6%).
Zgony stanowiły 1,7% raportów [czyli ponad 850 przypadków]. Najczęstszą diagnozą (48,3%) był zespół nagłej śmierci niemowląt, który wystąpił głównie u niemowląt poniżej szóstego miesiąca życia (91%) i głównie u chłopców (62%).
Poważne nieśmiertelne raporty dotyczące losowej próby (5% wszystkich raportów VAERS) dotyczyły dolegliwości neurologicznych (25%) i żołądkowo-jelitowych (23,3%) oraz zaburzeń ogólnych oraz tych w miejscu szczepienia.
Chociaż nie wykryto żadnych nowych lub nieoczekiwanych zdarzeń niepożądanych, zidentyfikowano podwyższone wartości błędów dotyczących szczepień, w tym nieprawidłową recepturę produktu, problemy z jakością produktu oraz podawanie w niewłaściwym miejscu.” – Źródło: Post-licensure Studies Affirm Safety of DTaP Vaccines, Pinpoint Vaccination Errors
https://www.medscape.com/viewarticle/897809?nlid=123175_440&src=WNL_mdplsfeat_180612_mscpedit_publ&uac=88214SN&spon=42&impID=1655732&faf=1
Ocena immunogenności i bezpieczeństwa sześciowalentnej szczepionki skojarzonej DTaP-IPV-Hib-HBV zawierającej 2 antygeny krztuśca w podstawowej serii szczepień u niemowląt
Badanie polegało na tym, że starannie wyselekcjonowano 848 dzieci i połowa z nich, a dokładniej 423 dzieci, otrzymywały jeden strzał z badanej szczepionki 6-walentnej, a druga połowa otrzymywała dwa strzały, czyli pięciowalentną szczepionkę skojarzoną DTaP-IPV-Hib (Pentavac) w jedno udo oraz równocześnie szczepionkę przeciwko WZW typu B (H-B-Vax II) w drugie udo.
Staranna selekcja polegała na tym, że do badania zakwalifikowane zostały WYŁĄCZNIE dzieci ZDROWE, wiek 6-10 tygodni, wiek płodowy >36. tygodnia, urodzeniowa masa ciała >2500 g. Odrzucono dzieci, u których występowały choroby przewlekłe o ciężkim przebiegu; zaburzenia krzepnięcia; wrodzone lub nabyte niedobory odporności; drgawki w wywiadzie; błonica, tężec, krztusiec, wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B), poliomyelitis lub choroby wywołane przez Haemophilus influenzae typu b (Hib) w wywiadzie albo wcześniejsze szczepienie przeciwko tym chorobom.
Na wszelki wypadek odrzucono nawet te dzieci, których rodzeństwo zmarło na SIDS!
I po takiej starannej selekcji, w grupie 423 dzieci, które otrzymały badaną szczepionkę sześciowalentną DTaP-IPV-Hib-HBV, wystąpiły dwa zgony SIDS!
Dwa zgony na 423 dzieci to inaczej 472 zgony na 100 tysięcy dzieci – i to STARANNIE WYSELEKCJONOWANYCH…
Polskie Towarzystwo Wakcynologii pytanie do Was jest takie: skoro po podaniu tej badanej szczepionki umarło na SIDS (czyli “z nieznanych przyczyn”) aż dwoje dzieci spośród 423 STARANNIE WYSELEKCJONOWANYCH dzieci, które tę szczepionkę otrzymały, to ile dzieci zmarłoby na SIDS w tej grupie badanej, gdyby nie były STARANNIE WYSELEKCJONOWANE?
A wnioski z badania to już w ogóle poezja:
“Zastosowana u zdrowych niemowląt w podstawowej serii szczepień w 2., 4. i 6. miesiącu życia sześciowalentna szczepionka skojarzona DTaP-IPV-Hib-HBV (Hexavac) była dobrze tolerowana…”.
No w sumie racja – jedynie 2 zgony SIDS na 423 dzieci, więc szczepionka “była dobrze tolerowana”… 👏👏👏
Polskie Towarzystwo Wakcynologii jak Wam się wydaje – ile zgonów SIDS musiałoby być w tej grupie badanej, żeby stwierdzono, że badana szczepionka nie jest zbyt dobrze tolerowana?
Źródło: Szczepienie.info
45 milionów niemowląt otrzymało szczepionkę DPT (błonica, krztusiec, tężec) a 25 milionów otrzymało PV – Pentavalent Vaccine (błonica, krztusiec, tężec, WZW B, Hib). W ciągu 72 godzin po podaniu DPT wystąpiło 217 zgonów, a 237 po szczepionce PV. Wychodzi to na 4,8 zgonów na milion zaszczepionych po szczepieniu szczepionką DPT i 9,6 zgonów na milion zaszczepionych szczepionką PV. Jest to 4,7 dodatkowych zgonów na milion zaszczepionych szczepionką PV zamiast DPT, wystąpienie podwojenia liczby zgonów było statystycznie bardzo znaczące. Ekstrapolując dane, autorzy szacują, że zaszczepienie 26 milionów dzieci każdego roku w Indiach spowodowałoby 122 dodatkowe zgony w ciągu 72 godzin, z powodu przejścia ze szczepionki DPT na PV.
W raporcie stwierdzono, że
„Jeśli dane ze stanów [województw] o lepszej jakości raportowania – Manipur i Chandigarh – odwzorowują sytuację całego kraju to każdego roku prawdopodobnie wystąpi od 7.020 do 8.190 zgonów po szczepionce PV.”
Autorzy zauważają, że podczas gdy badanie analizuje krótkoterminowy wzrost liczby zgonów (w ciągu trzech dni po szczepieniu), nie wszystkie śmiertelne zdarzenia niepożądane po szczepieniu [AEFI] występują w ciągu 72 godzin, a więc te szacunki zaniżają całkowitą liczbę zgonów jako następstwo niepożądanych odczynów poszczepiennych.” – ‘Vaccine killing children instead of protecting them’
Źródło: http://jacob.puliyel.com/paper.php?id=420
“Jeśli 5 dzieci umrze za każde 40.000 zaszczepionych, oznacza to, że możemy spodziewać się w Indiach 3.125 zgonów po szczepieniu, w kohorcie urodzeniowej wynoszącej 25 milionów rocznie. Drobiazgowe badania populacyjne na temat zapalenia opon mózgowych z powodu Hib w Indiach wykazały, że częstość występowania zapalenia opon typu Haemophilus influenzae typu B wynosi 7 na 100.000 dzieci poniżej 5 roku życia. Sugeruje to, że w ogólnokrajowej kohorcie urodzeniowej wynoszącej 25 milionów dzieci występuje 1.750 przypadków zapalenia opon mózgowych z powodu Haemophilus influenzae typu B. Biorąc pod uwagę szacunkową śmiertelność wynoszącą 10%, w tej kohorcie odnotowano 175 zgonów z powodu zapalenia opon mózgowych spowodowanych Haemophilus influenzae typu B. Zgony związane ze szczepionką wydają się być znacznie wyższe niż zgony, którym można zapobiec szczepiąc przeciw HiB.
Rządowa standardowa procedura operacyjna dla zdarzeń niepożądanych po szczepieniu [AEFI] zaleca rejestrowanie wszystkich poważnych zdarzeń niepożądanych, w tym drgawek i hipotonicznej patologii. Stwierdza, że występuje około 570 przypadków drgawek, 570 przypadków HHE i 20 przypadków encefalopatii na 1 milion podanych dawek szczepionki DPT. Fakt, że żadna z nich nie została zarejestrowana po szczepieniu tych 40.000 dzieci sugeruje, że rejestracja zdarzeń niepożądanych jest niewystarczająca.” – Jacob Puliyel on the pentavalent study in Kerala
Źródło: https://blogs.bmj.com/bmj/2012/12/21/jacob-puliyel-on-the-pentavalent-study-in-kerala/
Jacob Puliyel, szef pediatrii w Szpitalu St. Stephens w New Delhi o szczepionce Quinvaxem (5w1 – błonica, tężec, krztusiec, WZW B i Haemophilus typu B – Pentavalent vaccine)
– „W Indiach wczesne dane wykazały, że szczepionka powodowała jeden zgon na każde 10.000 zaszczepionych dzieci (lub jeden zgon na 30.000 dawek, ponieważ każde dziecko otrzymuje 3 dawki). Oznacza to, że zaszczepienie 25 milionowej kohorty urodzeniowej spowoduje 3.000 zgonów zdrowych dzieci.”
– „Tylko 350 dzieci umiera z powodu Hib [Haemophilus influenza, które mogą prowadzić do zapalenia opon mózgowych i zapalenia płuc], ale użycie szczepionki w celu zapobieżenia 350 zgonom samo w sobie spowoduje 3.000 zgonów.”
– „Jeśli szczepionka zabija dzieci, dlaczego kontynuujemy jej stosowanie?”
– „Chodzi o to, że nie możemy podawać szczepionek, których następstem są zgony i poważne negatywne efekty uboczne, tylko po to, aby przynieść korzyści producentom szczepionek.”
http://www.thanhniennews.com/health/deaths-resume-with-return-of-quinvaxem-vaccine-to-vietnam-428.html
“W innej badanej populacji obejmującej 218 tys. dzieci w wieku od 1 do 24 miesięcy życia (368 tys. immunizacji DTP) obserwowano 424 potwierdzone przypadki chorób neurologicznych, podczas gdy w dużej grupie 22 505 dzieci, które otrzymały acelularną szczepionkę DTaP, opisano wystąpienie 153 poważnych niepożądanych odczynów poszczepiennych, w tym także 7 przypadków zespołu nagłej śmierci (SIDS). Caro-Paton i wsp. stwierdzili nawet statystycznie znamienny związek między immunizacją DTP w okresie 30 dni poprzedzających szczepienie a wystąpieniem SIDS. Wykazano też znaczną różnicę w stanie klinicznym dzieci w wieku poniżej 3 miesiący szczepionych i zmarłych na SIDS a stanem dzieci kontrolnych. Badania na
zwierzętach oraz u ludzi wykazały również, że szczepienie DTP zwiększało ryzyko wystąpienia alergii i czasami towarzyszących jej chorób układu oddechowego u dzieci starszych i w okresie dojrzewania, a także było powodem wystąpienia reumatoidalnego zapalenia stawów i zapalenia naczyń krwionośnych o podłożu immunologicznym przebiegających ze wstrząsem sercowo-naczyniowym, oraz uogólnionego guzkowatego zapalenia tętnic (po szczepieniu DT). Ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne pojawiały się u dzieci zwłaszcza w stanach zaburzonej odporności spowodowanej m.in. niedoborem dla receptora IFN-γ.” – str. 60, WYBRANE ZAGADNIENIA Z PEDIATRII I FARMAKOLOGII KLINICZNEJ, Józef Prandota
http://www.wsmlegnica.pl/images/pliki/uczelnia/publikacje/wybrane_zagadnienia_pediatria_farmakologia.pdf?fbclid=IwAR1U1M4MeC5MgCErbsGWxMZrAPVVzSsn1jM_b34J6eLoqtKUuBjlGzWpdDk