Słowa Alergia i Anafilaksja zostały utworzone, aby opisać szkody po szczepionkach

Anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny (łac. anaphylaxia, commotus anaphylaciticus; ang. anaphylaxis, anaphylactic shock) – to rodzaj nagłej, ciężkiej reakcji alergicznej lub niealergicznej, która może być przyczyną zgonu.

Terminy “alergia” i “anafilaksja” powstały jako następstwo dziwnej choroby, która dotknęła do 50% zaszczepionych dzieci u schyłku XIX wieku. Ta choroba nazywana była po prostu “chorobą posurowiczą” i pojawiła się po pierwszym masowym podawaniu surowicy przeciwbłoniczej.

Austriacki pediatra Clemens von Pirquet przez długi okres czasu badał to zjawisko i zauważył, że objawy choroby posurowiczej przypominały objawy osób, które miały nadwrażliwość na pyłki i użądlenia pszczół.
[zauważył, że u pacjentów, którym podawał szczepionkę na ospę rozwijają się znaczniej bardziej burzliwe reakcje po podaniu drugiej dawki, niż przy pierwszej iniekcji.]
Aby lepiej opisać tą ”zmienioną reaktywność” na surowicę utworzył pochodzące ze starożytnej greki słowo allergy/alergia (allos-inny i ergon-praca) w 1906 roku.

Książka Allergie – Clemens von Pirquet

W 1901 roku inny lekarz Charles Richet natknął się na takie samo zjawisko podczas prób szczepienia psów przeciw truciźnie meduzy. Zaczął wstrzykiwać psom śladowe ilości trucizny, aby utworzyć na nią pewien poziom tolerancji. Jednak, gdy wstrzykiwał zwierzętom tą samą truciznę po raz drugi, wywoływało to gwałtowną reakcję, która szybko zabijała psy. Dla tej reakcji użył terminu z łaciny  ana-intensywna + phylaxis-ochrona lub anty-ochrona, ponieważ wynik był odwrotny do ochrony jaki szczepionka miała zapewnić.

Richet eksperymentował dalej. Szybko odkrył, że każde białko w tym białka spożywcze wstrzykiwane do tkanek, przenikają do krwiobiegu, powodując uczulenie i anafilaksję podczas późniejszej ekspozycji na żywność. Richet wstrzykiwał niewielkie ilości mleka i białek mięsnych kotom, królikom oraz koniom i pokazał, że anafilaksja jest uniwersalną odpowiedzią obronną układu immunologicznego.

Przed pojawieniem się szczepień, masowe alergie takie jak choroba posurowicza były nieznane. Na początku XX wieku, lekarze zidentyfikowali problem alergii jako rezultat masowych szczepień – na których polegał rząd.

Dylemat alergii wywołanej surowicą podsumował alergolog Warren Vaughan w 1941 roku:

„Choroba posurowicza, jak jest nazywana, to dolegliwość stworzona przez człowieka. Jeśli nie mielibyśmy leczniczej surowicy, ani czegoś takiego jak strzykawka, którą można wprowadzać materiał pod skórę, nie byłoby chorób posurowiczych. Zamiast tego tłumy nadal umierałyby z powodu błonicy i szczękościsku … Tak więc mamy pewnego rodzaju dylemat i stoimy przed koniecznością wyboru mniejszego z dwóch potencjalnych zagrożeń.”  

Warren Taylor Vaughan, Strange Malady (1941)

Jako, że składniki szczepionek zostały z czasem poddawane dokładniejszemu procesowi rafinacji w celu zmniejszenia ilości białek uczulających, częstość występowania choroby  posurowiczej zmniejszyła się. Wraz z rozrastaniem się programów i harmonogramów szczepień w XX wieku, w których znajdują się białka spożywcze i adiuwanty, w miejsce starych, pojawiać się zaczęły inne nieprzewidziane problemy. Jednym z nich jest alergia na orzeszki ziemne (zobacz na „Alergia na orzeszki ziemne, a adiuwant 65 w szczepionkach…”).

Źródło w języku angielskim: The words “allergy” and “anaphylaxis” were created to describe vaccine-injury
Artykuł do pobrania w wersji PDF

“Laureat Nagrody Nobla, Charles Richet, wykazał ponad sto lat temu, że wstrzyknięcie białka zwierzęciu lub człowiekowi powoduje uczulenie układu odpornościowego na to białko. Późniejsze narażenie [ekspozycja] na białko może powodować reakcje alergiczne lub anafilaksję. Ten fakt został wielokrotnie zademonstrowany na ludziach i modelach zwierzęcych. Instytut Medycyny (IOM) potwierdził w swoim raporcie dotyczącym poszczepiennych działań niepożądanych z 2011 roku, że białka spożywcze w szczepionkach powodują alergie pokarmowe. Potwierdzenie przez IOM jest najnowszym i najbardziej autorytatywnym stwierdzeniem od czasu tego odkrycia przez dr Charlesa Richeta. Wiele badań od 1940 wykazało, że białka spożywcze w szczepionkach powodują uczulenie u ludzi. Alergeny w szczepionkach nie są w pełni ujawnione [odkryte]. Nie ustalono bezpiecznego poziomu wstrzykiwanych alergenów. W rezultacie ilość alergenów w szczepionkach i zastrzykach nie jest w żaden sposób uregulowana.

Wykazano, że mniejsza ilość alergenu jest potrzebna do wywołania [zainstalowania] uczulenia niż wywołania reakcji. Dobrze wiadomo, że wiele z obecnie zatwierdzonych szczepionek ma wystarczającą ilość alergenu aby spowodować anafilaksję. W związku z tym zawierają one więcej niż wystarczającą ilość alergenu potrzebną do wywołania uczulenia… 

Szczepionki zawierają adiuwanty, takie jak toksyna krztuśca lub związki glinu, które także sprzyjają powstawaniu alergii. Adiuwanty również zwiększają immunogenność wstrzykiwanych białek spożywczych. Ta kombinacja, dzieci atopowych i wstrzykiwania białka spożywczego wraz z adiuwantami, przyczynia się do rozwoju milionów zagrażających życiu alergii pokarmowych. Biorąc pod uwagę skalę i nasilenie epidemii alergii, konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu zmiany polityki szczepień dotyczących specyfikacji szczepionek, produkcji, wymogów dotyczących ulotek, bazy niepożądanych odczynów poszczepiennych VAERS oraz krajowego programu odszkodowań za szkody poszczepienne. Wielu badaczy wzywało do usunięcia białek spożywczych ze szczepionek oraz ponownej oceny adiuwantów, takich jak związki glinu. W międzyczasie ostrzeżenia o alergenach pokarmowych powinno się dodać to ulotek dołączonych do opakowania szczepionki. Jednocześnie można zaprzestać podawania wielu szczepionek podczas jednej wizyty, w celu uniknięcia połączonych negatywnych efektów wstrzyknięcia wielu białek spożywczych i adiuwantów naraz…

Dla przykładu, w 1967 roku w szczepionce przeciwko grypie naukowcy wyodrębnili 7,4 mcg/ml owoalbuminy (białka stanowiącego główny składnik białkowy jaja kurzego), a w 2008 roku już 38,3 mcg/ml.” – Evidence that Food Proteins in Vaccines Cause the Development of Food Allergies and Its Implications for Vaccine Policy https://www.omicsonline.org/open-access/evidence-that-food-proteins-in-vaccines-cause-the-development-of-foodallergies-and-its-implications-for-vaccine-policy-2329-6631-1000137.php?aid=60994

Zobacz na: Aluminium jest stosowane do tworzenia alergii na modelach zwierzęcych
Epidemia alergii na orzeszki ziemne, stworzona rękami ludzi – odkrywanie tajemnicy medycznej
Alergia na orzeszki ziemne, a adjuwant 65 w szczepionkach…
Bezpieczeństwo szczepień – jak sprawdzane są szczepionki pod kątem bezpieczeństwa?

Czy eksperyment szczepionkowy na amerykańskich żołnierzach spowodował epidemię „hiszpańskiej grypy”? – Kevin Barry cz. 2