Joe Rogan i dr Bret Weinstein o odkryciach Kevina McKernana, zanieczyszczeniach DNA, SV40 i różnicach między szczepionkami z badań klinicznych a wersją masową

Testowali jedno, podali drugie: zanieczyszczenia DNA i SV40 [C-19]

Dr Bret Weinstein: Rozmawiamy głównie o pracy Kevina McKernana, który otrzymał fiolki do badań. Były to preparaty faktycznie podawane ludziom; w fiolkach zostały resztki, które on przebadał. Odkrył obecność zanieczyszczeń DNA we wszystkich próbkach. Pozostaje promotor, czyli genetyczny wyzwalacz, powszechnie stosowany w technikach laboratoryjnych. Pochodzi on pierwotnie od wirusa małpiego SV40, który jest znany jako czynnik rakotwórczy. Ten promotor pozostał w fiolkach po szczepionkach, które rzeczywiście podano ludziom. To oznacza, że wszystkie zapewnienia dotyczące braku możliwości integracji tych szczepionek mRNA z ludzkim genomem, mówiono nam, że to niemożliwe, zgadza się? Po pierwsze, to wcale nie jest niemożliwe. W komórkach zachodzi wiele ciekawych procesów, takich jak odwrotna transkrypcja i inne podobne mechanizmy. Nawet twierdzenie, że nie ma tam DNA, więc integracja nie stanowi problemu, jest nieprawdziwe. Bo w tych fiolkach faktycznie pozostało DNA. I to nie jest przypadkowe DNA, lecz DNA zawierające promotor SV40, które jest narzędziem inżynierii genetycznej o potencjale rakotwórczym. Wydaje mi się, że to jawne oszustwo. Nie można podawać ludziom innego produktu, opierając się na badaniach bezpieczeństwa wykonanych na czymś wyprodukowanym inną metodą.

Joe Rogan: Czy możesz wyjaśnić, jak pozyskano SV40 od tych małp? Jak ten wirus trafił do tych szczepionek oraz innych szczepionek w przeszłości?

– Powiem, co moim zdaniem pamiętam z tej historii. Powinienem był sobie to odświeżyć, jeśli mieliśmy o tym rozmawiać. Ale wydaje mi się, że chodziło o to, iż przy produkcji pierwszych szczepionek przeciw polio używano nerek małp. SV40 był wirusem, który, jak sądzę, był nieznany i pojawił się, ponieważ używano komórek, a wirusy zakażają komórki, SV40 pojawił się w tym procesie. W każdym razie chciałbym być bardziej pewny, jak dokładnie wyglądała ta historia.

Joe: Czyli wirus z nerek małp przedostał się do tej szczepionki, a następnie ludzie zostali zarażeni SV40. Czy w okresie, gdy to miało miejsce, odnotowano wzrost zachorowań na raka?

– Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Nie wiem, jak dokładnie to zostało przebadane.

Joe: To dlaczego sądzimy, że to wywołuje raka?

– Bo wiemy, że tak się dzieje. Widzimy, że przekształca komórki, które stają się rakowe.

– Czyli w warunkach laboratoryjnych? A co z ludźmi? Czy mamy pewność, że dzieje się tak również u ludzi?

– Wiemy, że przekształca ludzkie komórki. Uważam, że to trafne stwierdzenie.

– Przynajmniej twoje stanowisko jest takie, że to zdecydowanie nie było to, co testowali.

– Tak, to nie ma znaczenia. Sprawa z SV40 jest naprawdę niepokojąca. Sam fakt, że testowano inny produkt w badaniach niż ten, który trafił na rynek i podano ludziom, jest oszustwem.

– Czy to wynikało z pośpiechu przy masowej produkcji?

– Można tak powiedzieć.

– Dlaczego podjęto decyzję, żeby zrobić to inaczej?

– Myślę, że oczywistym powodem jest to, że w jednym przypadku otrzymuje się dużo czystszy produkt, który ma znacznie większe szanse na przejście testów bezpieczeństwa, a w drugim przypadku uzyskuje się szybkie zwiększenie produkcji. Ale to przecież oszustwo, prawda? Przetestowaliście zupełnie inny produkt.

– Tak.

– A ten, który sprawdziliście, nie działał.

– No właśnie.

– Nawet ten pierwszy był kiepski.

– Tak, nie działał.

– Niesamowite, ilu ludzi tego broni. Będą tego bronić tak zaciekle, jak bronią tego pieprzonego latającego potwora spaghetti, cokolwiek to jest. Będą tego bronić. Będą tego bronić. To staje się częścią ich religii.

– Tak.

– Tak będą twierdzić, że uratowało miliony istnień. Skąd to wiesz? Skąd możesz wiedzieć, skoro to nie działało? Jeśli naprawdę nie działało, jeśli i tak zachorowałeś na COVID i przeszedłeś go ciężko, skąd wiesz, że przyniosło jakąkolwiek korzyść? Jak możemy mieć pewność, że komukolwiek to pomogło?

– Nie robimy tego.

– Tak, ale ta narracja jest dla ludzi naprawdę trudna do zaakceptowania. Dlatego wciąż powtarzają, że to uratowało miliony istnień ludzkich. Chciałbym, żeby to była prawda.

– Uratowało miliony istnień w komputerowym modelu.

– Ale czy ten model komputerowy nie opiera się na założeniu, że nie powoduje zakażeń ani transmisji?

– Ten model komputerowy to czysta bzdura. Po pierwsze, sam fakt, że to tylko model komputerowy, oznacza, że nie da się sprawdzić hipotezy, czy faktycznie uratował życie, czy nie.

– Dokładnie.

– Możesz uruchomić model komputerowy i stworzyć hipotezę, którą potem trzeba zweryfikować na rzeczywistych danych. Nie możesz twierdzić, że to uratowało miliony istnień tylko dlatego, że komputer wyliczył taką liczbę. Przykro mi, ale to tak nie działa.

– Oto jeden z powodów, dla których muszą ciągle umniejszać rolę iwermektyny. Wyobraź sobie, że znajdziemy się w sytuacji, gdzie sztuczna inteligencja będzie mogła przeprowadzać ostateczne analizy dowodów.

Zobacz na: Prof. Bret Weinstein o platformie mRNA
Australia: Senator Malcolm Roberts z Queensland o szybkich nowotworach
SV40 – rakotwórczy wirus w szczepionkach przeciw polio!

 

Testowali jedno, podali drugie: zanieczyszczenia DNA i SV40 [Joe Rogan i dr Bret Weinstein]

https://rumble.com/v72uj2a-c19-dna-i-sv40.html

W rozmowie Joe Rogana z dr Bretem Weinsteinem poruszony zostaje jeden z najbardziej kontrowersyjnych wątków dotyczących szczepionek mRNA na COVID-19 jakim jest odkrycie dokonane przez badacza genomiki Kevina McKernana. Kevin McKernan przebadał fiolki szczepionek Pfizer/BioNTech oraz Moderna, które były faktycznie podawane ludziom i znalazł w nich znaczące ilości zanieczyszczeń DNA, w tym fragmenty promotora SV40, elementu powszechnie używanego w inżynierii genetycznej, który jest dobrze znany jako potencjalnie onkogenny (rakotwórczy) w warunkach laboratoryjnych.

Dr Weinstein podkreśla, że to odkrycie stoi w jawnej sprzeczności z wcześniejszymi zapewnieniami iż integracja materiału genetycznego ze szczepionek z ludzkim genomem jest „niemożliwa”. Według niego twierdzenie to jest błędne z dwóch powodów:

1. Komórki ludzkie posiadają mechanizmy umożliwiające odwrotną transkrypcję, więc integracja nie jest z definicji wykluczona.
2. Zapewniano opinię publiczną, że w szczepionkach nie ma DNA, tymczasem McKernan wykazał, że pozostałości DNA faktycznie istnieją i to DNA zawierające promotor SV40.

Jest to o tyle poważne, że promotor SV40 pełni funkcję „wyzwalacza” ekspresji genów i nigdy nie powinien znajdować się w produkcie przeznaczonym do podawania ludziom, zwłaszcza jeżeli nie był częścią preparatu użytego w badaniach bezpieczeństwa.

Kluczowy punkt rozmowy dotyczy faktu, że w badaniach klinicznych stosowano inną, czystszą metodę produkcji, opartą na preparatach wytwarzanych w mniejszych partiach. Ta formulacja nie zawierała wspomnianych zanieczyszczeń. Natomiast DO MASOWEJ PRODUKCJI, PRZYŚPIESZONEJ Z POWODU PRESJI CZASU, WYKORZYSTANO INNĄ TECHNOLOGIĘ, KTÓRA POZOSTAWIŁA W KOŃCOWYM PRODUKCIE ZNACZNIE WIĘCEJ PLAZMIDOWEGO DNA — CO OZNACZA, ŻE PRODUKT PODAWANY LUDZIOM NIE BYŁ TYM SAMYM PRODUKTEM, KTÓRY TESTOWANO.

Dr Weinstein określa to wprost jako OSZUSTWO REGULACYJNE: BEZPIECZEŃSTWO OCENIANO NA JEDNYM PREPARACIE, A LUDZIOM PODANO INNY, obciążony dodatkowym ryzykiem.

Joe Rogan dopytuje również o historyczne użycie wirusa SV40 i jego potencjalne skutki. Chociaż Weinstein zastrzega, że część szczegółów wymaga doprecyzowania, zwraca uwagę, że małpi wirus SV40 jest znany ze zdolności przekształcania komórek w nowotworowe w laboratorium i potrafi transformować również komórki ludzkie, co podnosi dodatkowe obawy.

W drugiej części rozmowy gospodarze analizują problem masowej narracji o „milionach uratowanych istnień” – narracji opartej wyłącznie na modelach komputerowych, które same w sobie nie mogą dowieść skuteczności. Podkreślają, że wiele osób broni szczepionek z powodów emocjonalnych lub ideologicznych, pomimo braku twardych danych potwierdzających te szacunki.

Weinstein i Rogan wskazują, że ignorowanie takich odkryć, jak te dokonane przez McKernana, osłabia zaufanie publiczne. Jednocześnie ostrzegają, że systemowe zatajanie lub bagatelizowanie problemów może prowadzić do długoterminowych konsekwencji zdrowotnych i społecznych.

 

Kwantyfikacja resztkowego plazmidowego DNA oraz sekwencji promotora–wzmacniacza SV40 w szczepionkach modRNA przeciw COVID-19 Pfizer/BioNTech i Moderna z Ontario (Kanada)

 

W przypadku części szczepionek przeciw COVID-19 substancje czynne dopuszczone do obrotu były wytwarzane innymi metodami niż te użyte w badaniach klinicznych. Produkcja zmodyfikowanego nukleozydowo mRNA (modRNA) dla komercyjnych szczepionek COVID-19 opiera się na transkrypcji przez polimerazę RNA z matrycy plazmidowego DNA. Wcześniejsze badania wykazały wysokie poziomy plazmidowego DNA w fiolkach szczepionek modRNA, co sugeruje, że usuwanie resztkowych matryc DNA stanowi istotny problem. Dlatego ilościowo oznaczyliśmy poziom DNA w ograniczonej liczbie fiolek szczepionek Pfizer-BioNTech i Moderna, korzystając z dwóch niezależnych metod.

Całkowite DNA oraz specyficzne cele DNA oznaczano odpowiednio przy użyciu fluorometrii Qubit oraz ilościowego PCR (qPCR) w 32 fiolkach reprezentujących 16 unikalnych serii produkcyjnych. Zastosowano traktowanie RNazą A, aby ocenić wpływ interferencji RNA na pomiar DNA fluorometryczny. Przeprowadzono również wstępną ocenę długości fragmentów DNA oraz ich wrażliwości na DNazę I.

Całkowita ilość DNA wynosiła od 371 do 1548 ng/dawkę dla produktów Pfizera oraz od 1130 do 6280 ng/dawkę dla Moderny. Specyficzne DNA wielu celów plazmidowych mieściło się w zakresie 0,22–7,28 ng/dawkę dla Pfizera oraz 0,01–0,78 ng/dawkę dla Moderny. Promotor–wzmacniacz–ori SV40 (0,25–23,72 ng/dawkę) wykryto wyłącznie w fiolkach Pfizera. Sekwencjonowanie Oxford Nanopore jednej fiolki wykazało średnią długość fragmentów DNA 214 pz oraz maksymalną 3,5 kb.

Dane te potwierdzają obecność od 1,23 × 10⁸ do 1,60 × 10¹¹ fragmentów plazmidowego DNA na dawkę, otoczonych nanocząsteczkami lipidowymi. Zgodnie z pomiarami fluorometrycznymi, całkowite DNA we wszystkich badanych fiolkach przekraczało limit regulacyjny dla resztkowego DNA wyznaczony przez FDA i WHO odpowiednio 36- do 153-krotnie dla Pfizera oraz 112- do 627-krotnie dla Moderny, po uwzględnieniu niespecyficznego wiązania z modRNA. W pomiarach qPCR wszystkie fiolki Moderny mieściły się w limitach regulacyjnych, jednak 2 z 6 serii Pfizera (3 fiolki) przekroczyły limit dla promotora–wzmacniacza–ori SV40 dwukrotnie.

Obecność elementu promotora–wzmacniacza SV40 w fiolkach Pfizera rodzi istotne obawy dotyczące bezpieczeństwa. Badanie to podkreśla znaczenie właściwego doboru metod przy oznaczaniu resztkowego plazmidowego DNA w produktach modRNA, a także wskazuje, że zwiększona efektywność transfekcji nanocząsteczek lipidowych oraz kumulacyjne dawkowanie stanowią znaczące i nieoszacowane ryzyko dla zdrowia publicznego.” – Autoimmunity. 2025 Dec;58(1):2551517; Quantification of residual plasmid DNA and SV40 promoter-enhancer sequences in Pfizer/BioNTech and Moderna modRNA COVID-19 vaccines from Ontario, Canada https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/40913499/