Ta szczepionka dla kurczaków sprawia, że wirus staje się bardziej niebezpieczny [choroba Mareka]

Ta szczepionka dla kurczaków sprawia, że wirus staje się bardziej niebezpieczny [choroba Mareka]

27 Lipiec 2015

Najbardziej śmiercionośne szczepy wirusów często radzą sobie same — wybuchają, a następnie zanikają. Dzieje się tak, ponieważ są tak dobre w niszczeniu komórek i wywoływaniu chorób, że ostatecznie zabijają swojego gospodarza, zanim zdążą się rozprzestrzenić.

Jednak wirus kurcząt, który jest jednym z najbardziej śmiercionośnych patogenów, wyłamuje się z tej konwencjonalnej mądrości dzięki przypadkowemu efektowi szczepionki. Kurczaki zaszczepione przeciwko chorobie Mareka rzadko chorują. Jednak szczepionka nie zapobiega rozprzestrzenianiu się choroby Mareka na niezaszczepione ptaki.

„W przypadku najgroźniejszych szczepów każdy niezaszczepiony ptak umiera w ciągu 10 dni. Nie ma tak groźnego [gorącego] wirusa u ludzi. Na przykład Ebola nie zabija wszystkiego w ciągu 10 dni”.

W rzeczywistości, zamiast powstrzymać ptactwo przed rozprzestrzenianiem wirusa, szczepionka pozwala chorobie rozprzestrzeniać się szybciej i dłużej niż normalnie, jak wynika z nowego badania. Naukowcy uważają teraz, że ta szczepionka pomogła temu wirusowi kurcząt stać się wyjątkowo zjadliwym. (Uwaga: szkodzi tylko ptakom). Badanie zostało opublikowane w poniedziałek 27 lipca w czasopiśmie PLOS Biology.

„Czy niektóre szczepionki mogą prowadzić do ewolucji bardziej zjadliwych patogenów? Konwencjonalna mądrość głosi, że selekcja naturalna usunie wysoce śmiercionośne patogeny, jeśli śmierć żywiciela znacznie ograniczy transmisję. Szczepionki, które utrzymują żywicieli przy życiu, ale nadal umożliwiają transmisję, mogą zatem umożliwiać krążenie bardzo zjadliwych szczepów w populacji. Tutaj pokazujemy eksperymentalnie, że immunizacja [szczepienie] kurcząt przeciwko wirusowi powodującemu chorobę Marka zwiększa sprawność bardziej zjadliwych szczepów, umożliwiając przenoszenie szczepów hiperpatogennych. Odporność wywołana bezpośrednim szczepieniem lub szczepieniem matczynym przedłuża przeżycie gospodarza, ale nie zapobiega infekcji, replikacji wirusa ani przenoszeniu, wydłużając w ten sposób okresy zakaźności szczepów, które w przeciwnym razie byłyby zbyt śmiertelne, aby przetrwać. Nasze dane pokazują, że szczepionki przeciwko chorobom, które nie zapobiegają przenoszeniu [transmisji patogenu], mogą tworzyć warunki sprzyjające pojawianiu się szczepów patogenów, które powodują cięższe choroby u nieszczepionych żywicieli.” – Źródło: PLoS Biol. 2015 Jul 27;13(7):e1002198; Imperfect Vaccination Can Enhance the Transmission of Highly Virulent Pathogens https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26214839/

To pierwszy raz, kiedy zjawisko wzmacniania wirusa, znane jako hipoteza niedoskonałej szczepionki, zostało zaobserwowane eksperymentalnie.

Powodem, dla którego jest to problem w przypadku choroby Mareka, jest to, że szczepionka jest „nieszczelna/dziurawa”. Nieszczelna szczepionka to taka, która powstrzymuje patogen przed wyrządzeniem poważnej szkody swojemu gospodarzowi, ale nie zapobiega replikacji i rozprzestrzenianiu się choroby na inną jednostkę. Z drugiej strony „doskonała” szczepionka to taka, która tworzy dożywotnią odporność, która nigdy nie słabnie i blokuje zarówno zakażenie, jak i transmisję.

Ważnym jest, aby zauważyć, że oficjalnie uważa się, że szczepionki dla dzieci przeciwko polio, odrze, śwince, różyczce i ospie nie są nieszczelne; są uważane za „doskonałe” szczepionki. Jako takie, nie są w żaden sposób narażone na to zjawisko.

Odra mutuje – Ostrzeżenie Andrew Wakefielda
Prognoza zachorowalności na odrę w wysoko wyszczepionej populacji – podejście modelowe – dr D.L. Levy
Sabin vs. Salk – doustna vs. domięśniowa szczepionka przeciw polio
Wątpliwości związane ze szczepieniami – dr Charles Cyril Okell [1938]

Jednak wyniki podnoszą kwestie niektórych szczepionek dla ludzi, które są nieszczelne – takich jak malaria i inne szczepionki rolnicze, takie jak ta stosowana przeciwko ptasiej grypie.

Choroba Mareka nęka przemysł drobiarski, powodując 2 miliardy dolarów strat rocznie dla hodowców drobiu na całym świecie. Wirus atakuje mózg, powoduje powstawanie guzów u ptaków i występuje w różnych odmianach lub „szczepach”, które są klasyfikowane jako „gorące” lub „zimne” w zależności od ich brutalności.

Andrew Read, który współprowadził badanie, słyszał o poważnych skutkach najostrzejszych szczepów  wirusa Mareka, zanim jego laboratorium zaczęło badać chorobę około dekady temu, ale nawet on był zaskoczony, gdy w końcu zobaczył wirusa w akcji.

„W przypadku najgorętszych szczepów każdy niezaszczepiony ptak umiera w ciągu 10 dni. Nie ma tak gorącego wirusa u ludzi. Na przykład Ebola nie zabija wszystkiego w ciągu 10 dni” – powiedział Read, biolog ewolucyjny na Penn State University.

W ostatnich latach eksperci zastanawiali się, czy nieszczelne szczepionki są przyczyną pojawienia się tych gorących [zjadliwych] szczepów. Wprowadzenie w latach 70. szczepionek przeciwko chorobie Mareka dla piskląt uchroniło przemysł drobiarski przed upadkiem, ale ludzie szybko dowiedzieli się, że zaszczepione ptaki „łapią bakcyla” bez umierania. Następnie, w ciągu ostatniego półwiecza, objawy choroby Mareka się pogorszyły. Paraliż był bardziej trwały; mózgi szybciej zamieniały się w papkę.

„Ludzie podejrzewali szczepionkę, ale problem polegał na tym, że nigdy wcześniej nie została ona wykazana eksperymentalnie” — powiedział wirusolog Klaus Osterrieder z Berlińskiego Wolnego Uniwersytetu, który nie brał udziału w badaniu. „W tej dziedzinie mówi się o tego typu eksperymentach od bardzo dawna i bardzo się cieszę, że praca w końcu została wykonana”.

Grupa Andrew Reada rozpoczęła swoje badania od wystawienia zaszczepionych i niezaszczepionych kurczaków rasy Rhode Island Red na działanie jednego z pięciu szczepów wirusa powodującego chorobę Mareka, które wahały się od gorących do zimnych. Najgorętsze szczepy zabiły każdego niezaszczepionego ptaka w ciągu 10 dni, a zespół zauważył, że w tym czasie z piór kur nie wydostał się prawie żaden wirus. (Wirus rozprzestrzenia się poprzez zanieczyszczony pył w kurnikach). Z kolei szczepienie wydłużyło życie ptaków narażonych na najgorętsze szczepy, przy czym 80 procent z nich przeżyło dłużej niż dwa miesiące. Ale zaszczepione kury przenosiły wirusa, wydalając 10.000 razy więcej wirusa niż niezaszczepiony ptak.

Krztusiec i Pierwotny Grzech Antygenowy.
Krztusiec wśród całkowicie zaszczepionych dzieci w ośrodkach opieki dziennej w Izraelu [2000]

„Wcześniej gorący szczep był tak paskudny, że sam się wyniszczył. Teraz utrzymujesz jego żywiciela przy życiu za pomocą szczepionki, a on może przenosić i rozprzestrzeniać się na świecie” — powiedział Read. „Ma więc ewolucyjną przyszłość, której wcześniej nie miał”.

Ale czy ta ewolucyjna przyszłość zrodzi bardziej niebezpieczne wirusy?

To badanie dowodzi, że tak [pojawią się bardziej niebezpieczne szczepy]. W drugim eksperymencie niezaszczepione i zaszczepione kury zostały zainfekowane jednym z pięciu szczepów wirusa powodującego chorobę Mareka, a następnie umieszczone na drugiej arenie z drugą grupą nieuodpornionych ptaków, znanych jako wskaźnikowe. W szczególności zespół był zainteresowany szczepem o średniej zjadliwości o nazwie „595” i tym, czy stanie się on gorętszy.

Tak się stało. Wirus rozprzestrzeniał się na ptaki wskaźnikowe dziewięć dni szybciej, jeśli pochodził od zaszczepionego kurczaka niż od niezaszczepionego. Ponadto ptaki wskaźnikowe umierały szybciej, gdy były narażone na kontakt z zaszczepionymi kurami niż z niezaszczepionymi kurami.

„Jednym ze sposobów spojrzenia na ten eksperyment jest to, że pokazuje on, iż szczepienie ptaków zabija ptaki niezaszczepione. Szczepienie jednej grupy ptaków prowadzi do transmisji wirusa tak gorącego, że zabija inne ptaki”, powiedział Read. „Jeśli zaszczepisz matki, dzieje się to samo. Potomstwo jest chronione przez przeciwciała matki, co pozwala wirusowi u piskląt przenosić się, zanim zabiją żywiciela. Więc przenoszą i zabijają inne osobniki”.

Tendencja ta utrzymywała się, gdy zespół przeprowadził eksperyment w warunkach mających symulować komercyjną fermę kurczaków.

„W tej chwili szczepionki działają wystarczająco dobrze i można zaszczepić każdego ptaka”, powiedział Read. „Na planecie jest 20 miliardów ptaków w dowolnym momencie; zdecydowana większość jest zaszczepiona na wirusa powodującego chorobę Mareka”.

Jednak zarówno Read, jak i Osterrieder martwią się, co może się stać, jeśli wirus powodujący chorobę Mareka będzie się dalej zmieniał [modyfikował] lub jeśli szczepionki przeciwko niemu zawiodą.

„Jeśli wirus będzie się dalej rozwijał, może to być dość niszczycielskie dla przemysłu drobiowego, który obecnie w USA bardzo cierpi z powodu wirusa grypy”, powiedział Osterrieder.

Podobnie jak szczepionki na wirusa powodującego chorobę Mareka, szczepionki na ptasią grypę są nieszczelne. Z tego powodu są one zakazane do stosowania w rolnictwie w USA i Europie. Kiedy populacja ptasiej grypy wybucha w tych zachodnich populacjach kurczaków, rolnicy muszą wybijać swoje stada. Jednak Azja Południowo-Wschodnia używa tych nieszczelnych szczepionek, co zwiększa prawdopodobieństwo ewolucji wirusa podobnej do tego, co stało się z chorobą Mareka.

„W takich sytuacjach tworzą warunki, w których może pojawić się supergorąca ptasia grypa” — powiedział Read. „Następnie pojawia się pytanie, co to oznacza, gdy rozprzestrzeni się na inne stada, na dzikie zwierzęta lub na ludzi. Ptasia grypa to środowisko, w którym należy obserwować problemy ewolucyjne w przyszłości”.

 

Natura zawsze znajdzie jakiś sposób – Park Jurajski (1993)

Ptasia grypa nie jest jedyna. Pierwsza na świecie szczepionka na malarię, która została niedawno zatwierdzona przez Europejską Agencję Leków, również jest nieszczelna. Szczepionki na HPV i krztusiec również mogą przeciekać; jednak nie wiadomo, czy ten scenariusz nie stworzy bardziej niebezpiecznych wirusów dla każdej z tych chorób.

„Naszym głównym zmartwieniem jest to, czy to się stanie z którąkolwiek ze szczepionek, które podajemy ludziom” — powiedział James Bull, biolog molekularny z University of Texas Austin, który specjalizuje się w ewolucji wirusów i bakterii. „Ale jest wiele rzeczy, których nie wiemy o tym, jak scenariusz dotyczący choroby Mareka mógłby mieć zastosowanie do nowszych szczepionek dla ludzi”.

Aby przetestować niedoskonałą hipotezę szczepionki u ludzi, trzeba by monitorować odpowiedź szczepionkową dla dużej lub odizolowanej populacji przez długi czas. Dzięki temu badacze mogliby ocenić, w jaki sposób szczepionka wchodzi w interakcję z wirusem i czy ta relacja ewoluuje. Czy szczepionka po prostu łagodzi objawy, czy też zapobiega również zakażeniu pacjentów i przenoszeniu wirusa?

 

Jak bakterie rozwijają oporność na antybiotyki

https://rumble.com/v6hotly-jak-bakterie-rozwijaj-oporno-na-antybiotyki.html

Badania kliniczne nad wirusem Ebola mogą być areną do śledzenia tego trendu.

„Ważnym jest, abyśmy zwracali baczną uwagę na szczepionkę przeciwko wirusowi Ebola w trwających badaniach. Chcemy wiedzieć, czy osoba, która została zaszczepiona i miała kontakt z wirusem Ebola, czy u tej osoby doszło do replikacji wirusa i czy oznacza to, że może dojść do dalszej transmisji”, powiedział Read. „Jeśli u ludzi są one nieszczelne, może to być bardzo niekorzystne, ponieważ może to przyczynić się do powstania endemii”.

Jednak ostatecznie, powiedział Andrew Read, nieszczelność nie jest przeszkodą dla tych szczepionek, ale raczej motywacją do prowadzenia nadzoru nad ich skutkami po zakończeniu badań klinicznych i wprowadzeniu do szerszej populacji. Weźmy na przykład chorobę Mareka.

„Nawet jeśli ta ewolucja nastąpi, nie chcesz być niezaszczepionym kurczakiem”, powiedział Read. „Bezpieczeństwo łańcucha pokarmowego i wszystko inne opiera się na szczepionkach. Są to najskuteczniejsze i najtańsze interwencje w zakresie zdrowia publicznego, jakie kiedykolwiek mieliśmy. Musimy po prostu rozważyć ewolucyjne konsekwencje tych z nieszczelną transmisją”.

Źródło: This chicken vaccine makes its virus more dangerous

 

Zobacz na: Ewolucja z perspektywy wirusów
Szczepionki popychają patogeny do ewolucji – presja ewolucyjna
Zmiany definicji terminu “szczepionka” przez CDC, a koncept Odporności Stada