Dr Morris Fishbein – Szef agencji AMA, wróg amerykańskiego zdrowia – Bob Wallace

Dr Morris Fishbein – Szef agencji AMA, wróg amerykańskiego zdrowia – Bob Wallace

2 luty, 2002

          

Dr Morris Fishbein (1889-1976) początkowo studiował, żeby zdobyć prace w cyrku. Zdając sobie sprawę, że może zarobić więcej pieniędzy jako lekarz, wstąpił do szkoły medycznej (gdzie nie zaliczył anatomii), a następnie ledwie ukończył szkołę. Nigdy w życiu nie leczył pacjentów.

Dlaczego jest taki ważny? Ponieważ został szefem Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego [AMA], stanowisko, którego używał, aby wzbogacić się i zmiażdżyć legalne terapie, wyeliminować je z obiegu. Wydawał się być motywowany wyłącznie pieniędzmi i władzą.

Dr Morris Fishbein – Szef agencji AMA

 

Jako szef AMA (i redaktor Journal of the American Medical Association w latach 1924-1949) decydował, które leki mogą być sprzedawane publicznie, opierając się jedynie na tym, ile pieniędzy z reklamy mógłby wymusić od producentów tych leków, i umieścić drogie reklamy w JAMA. Nie było żadnych instytucji badających leki, tylko Fishbein. Nie miało znaczenia, czy leki działały.

Fishbein był artystą wstrząsającym. Jednak obecnie na Uniwersytecie Chicago działa Centrum Historii Nauki i Medycyny im. Morrisa Fishbeina.

Amerykańskie Towarzystwo Medyczne [AMA], gildia wspierana przez państwo, która dziś ma prawie pełną kontrolę nad zawodem lekarza, została założona w 1847 roku jedynie jako organizacja społeczna i naukowa. Pierwotny cel tego stowarzyszenia był całkowicie zasadny. W ich prywatnym (i publicznym) interesie było, aby praktykujący spotykali się, by wymieniać się wiedzą, a ze względu na powagę organizacji, aby móc się przy tym trochę zabawić. Pierwotny cel wydaje się jednak zawsze gubić gdzieś po drodze. Niektórzy członkowie zawsze chcą wykorzystać państwo do zmniejszenia podaży praktykujących (co zwiększa dochody) i wyeliminować konkurencję (co również zwiększa dochody, a znacznie poważniej zmniejsza innowacje). Stało się to z AMA, dlatego jest teraz zagrożeniem dla zdrowia Amerykanów.

W 1900 roku, podczas dorocznego zjazdu AMA w St. Paul w stanie Minnesota, trzech lekarzy wpadło na (zawsze) destrukcyjny, (ale zbyt ludzki) pomysł wykorzystania AMA jako frontu, aby utworzyć zamkniętą korporację dla ich finansowych korzyści. Stworzono konstytucję, statut i kartę, które wydawały się dawać członkom AMA prawo głosu w działalności korporacji, podczas gdy w rzeczywistości trzej dyrektorzy mieli pełną kontrolę. Ci trzej stworzyli mniejsze maszyny polityczne w każdym stanie, które kontrolowali za pośrednictwem głównej korporacji.

W 1924 roku, co nie dziwi (być może nieuchronnie), jeden z dyrektorów stał się głównym bohaterem  skandalu i musiał zrezygnować. Wyznaczył Fishbeina na jego miejsce. Fishbein ostatecznie przejął kontrolę nad AMA w 1934 roku. Na swoim nowym stanowisku był w stanie przejąć kontrolę dyktatorską nad stanowymi radami licencyjnymi i utrudnił działanie, jak tylko mógł, każdemu lekarzowi, który się nie przyłączył. On i trzej lekarze, którzy utworzyli korporację, byli niewiele więcej niż szantażystami, którzy zarobili miliony dzięki władzy państwa.

AMA, która zaczęła się jako zasadna organizacja, szybko stała się krzywdząca. A Fishbein był główną tego przyczyną.

 

Najgorszym z grzechów Fishbeina było zniszczenie Royala Rife’a. Royala Raymonda Rife’a.

Nie wiem, czy odkrycia Royala Raymonda Rife’a były słuszne, czy nie. Sądzę, że dowody skłaniają do tego, że mógł być geniuszem, który pojawia się raz na wiele dekad.

Urodził się w 1888 roku w Elkhorn w stanie Nebraska i zmarł w 1971 roku, w wieku 83 lat. Dorastał z pasją do mikroskopów, mikrobiologii i elektroniki.

Był genialny. Nie ma co do tego wątpliwości. Wynalazł technologię, która jest nadal stosowana w optyce, elektronice, radiochemii, biochemii, balistyce i lotnictwie. Niektóre z jego wielu wynalazków obejmowały heterodynujący [metodą przemiany częstotliwości] mikroskop ultrafioletowy, mikrodyssektor i mikromanipulator. Studiował w John Hopkins, otrzymał 14 głównych nagród i został uhonorowany doktoratem honoris causa Uniwersytetu w Heidelbergu. Pracował w Zeiss Optics, dla amerykańskiego rządu i kilku prywatnych pracodawców, z których najważniejszym był Henry Timkin, który zarobił miliony produkując łożyska toczne.

Większość ludzi nigdy nie słyszała o Royalu Rife.

Do 1920 roku R. Rife zbudował pierwszy na świecie mikroskop, który był wystarczająco silny, aby można było zobaczyć wirusa (czasami musiał boleśnie ustawiać mikroskop do 24 godzin, aby uzyskać ostrość). Do roku 1932, po 12 latach i pięciu mikroskopach, udoskonalił swoją technologię i skonstruował największy i najpotężniejszy z nich, który nazwał „uniwersalnym mikroskopem”. Składał się z prawie 6.000 różnych części i mógł powiększać obiekty o 61.000 razy w stosunku do ich normalnego rozmiaru. Z tym ważącym prawie 100 kg mikroskopem  Rife jako pierwszy zobaczył żywego wirusa, a jeszcze do niedawna jego mikroskop był jedynym, który mógł tego dokonać.

The new microscopes; Journal of the Franklin Institute, Volume 237, Issue 2, February 1944, Pages 103-130
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0016003244902036
Journal of the Franklin Institute Volume 237(2):103-130 (1944) The New Microscopes – pełny tekst

http://users.navi.net/~rsc/seidel.htm

Naukowcy reprezentujący główny nurt nauk medycznych będą zmuszeni przyznać, że Royal Rife miał rację

Nowoczesne mikroskopy elektronowe, choć potężniejsze niż wynalazek Rife’a, natychmiast zabijają wirusy, na których się skupiają. Mikroskop Rife’a pozostawiał wirusy przy życiu, więc można je było badać.

Geniusz Rife’a został po raz pierwszy przedstawiony publiczności w gazecie San Diego Union w 1929 roku, a następnie w artykule w Popular Science w 1931 roku. Artykuły opisujące jego wielkie przełomy naukowe pojawiły się w uznanej prasie naukowej po raz pierwszy pod koniec 1931 roku w magazynie Science, a także California and Western Medicine.

W 1944 roku Smithsonian Institute w Waszyngtonie, Dystrykt Kolumbii, opublikował szczegółowy artykuł na temat Rife’a w swoim dzienniku krajowym, koncentrując się na jego mikroskopie. Ale ich czytelnikom ujawniono nie tylko mikroskop Rife’a, ale także sposób, w jaki udało mu się zniszczyć chorobotwórcze patogeny.

1944 Smithsonian Report Of The Rife Universal Microscope
http://www.rifevideos.com/1944_smithsonian_report_of_the_rife_universal_microscope.html
https://pl.scribd.com/doc/95982192/The-New-Microscopes

Już w 1920 roku R. Rife zidentyfikował wirusa, który jego zdaniem powodował raka. Nazwał to „wirusem BX”. Dokonał ponad 20.000 nieudanych prób przekształcenia normalnych komórek w komórki nowotworowe. Nie udało mu się, dopóki nie napromieniował wirusa, złapał go w porcelanowym filtrze i wstrzyknął zwierzętom laboratoryjnym. Używając tej techniki, stworzył 400 guzów nowotworowych z rzędu.

Zaczął poddawać tego wirusa różnym częstotliwościom radiowym, aby sprawdzić, czy został on przez nie dotknięty. Odkrył, coś co nazwał „śmiertelną prędkością oscylacyjną” (MOR) wirusa. Z powodzeniem wyleczył raka u 400 zwierząt eksperymentalnych, zanim zdecydował się na testy na ludziach.

Royal Rife wykorzystywał zjawisko rezonansu do zabicia wirusa. Wszystko wibruje na różnych częstotliwościach. Jeśli rezonans jest prawidłowy, można go użyć do roztrzaskania, tak jak piosenkarz może tego dokonać na kieliszku do wina. Odkrywając właściwy rezonans, Rife był w stanie rozbić wirusa. Dlatego nazwał to śmiertelną prędkością oscylacyjną [Mortal Oscillatory Rate – MOR].

Rife twierdził, że odkrył także częstotliwości, które niszczyły opryszczkę, polio, rdzeniowe zapalenie opon mózgowych, tężec, grypę i wiele innych niebezpiecznych organizmów chorobotwórczych. W sumie było ponad 50 chorób zakaźnych, na które najwyraźniej odkrył sposób leczenia.

Jak R. Rife tego dokonał? Skrupulatnie uzyskiwał śmiertelne prędkości oscylacyjne, dostrajając pokrętło generatora częstotliwości, podczas obserwacji pod mikroskopem próbek patogenu. Po wykryciu częstotliwości, która zniszczyła dany drobnoustrój, zaznaczono jego pozycję tarczy. Rzeczywiste częstotliwości zostały określone później po jego eksperymentach. To, co zrobił, najwyraźniej robił intuicyjnie i nieświadomie, i jest wątpliwe, czy w pełni zrozumiał zastosowaną metodę teoretyczną. Po pierwsze, nie było wtedy żadnej teorii wyjaśniającej, co robi. (Prowadząc badania dla tego artykułu, doszedłem do wniosku, że Rife był tak zaawansowany w stosunku do obecnie dostępnych teorii, że nie mógł wyjaśnić, tego co robi.)

Latem 1934 roku jeden z bliskich przyjaciół R. Rife’a, dr Milbank Johnson, wraz z University of Southern California, powołał Specjalny Komitet Badań Medycznych, aby sprowadzić 16 pacjentów z nieuleczalnym rakiem ze szpitala hrabstwa Pasadena do Laboratorium i kliniki Rife’a w San Diego na kurację/leczenie. Zespół składał się z lekarzy i patologów wyznaczonych do zbadania pacjentów – jeśli jeszcze żyli – po 90 dniach.

Niektórzy z innych naukowców i lekarzy, z którymi pracował Rife, to: E.C. Rosenow, Sr. (wieloletni szef Bakteriologii, Mayo Clinic); Arthur Kendall (dyrektor, Northwestern Medical School); Dr George Dock; Alvin Foord (patolog); Rufus Klein-Schmidt (prezes University of Southern California); R.T. Hamer (Nadinspektor, Paradise Valley Sanitarium); Whalen Morrison (Naczelny chirurg, Santa Fe Railway); George Fischer (Childrens Hospital, N.Y.); Edward Kopps (Metabolic Clinic, La Jolla); Karl Meyer (Hooper Foundation, S.F.); i M. Zite (Uniwersytet w Chicago).

Początkowo pacjentom podawano trzy minuty odpowiedniej częstotliwości każdego dnia. Kuracja polegała na tym, że pacjenci stali obok jednego z generatorów Rife’a, który ich napromieniowywał. Było to podobne do stania przed sporym światłem fluorescencyjnym. Naukowcy szybko dowiedzieli się, że to zbyt intensywne. Podejrzewając, że ludzkie ciało potrzebuje więcej czasu na pozbycie się martwych toksyn, skrócili czas do trzech minut co trzeci dzień.

Po 90 dniach leczenia komitet stwierdził, że 14 pacjentów zostało całkowicie wyleczonych. Po dostosowaniu kuracji, pozostałych dwóch pacjentów odpowiedziało w ciągu następnych czterech tygodni. Całkowita stopa wyzdrowienia wśród tych pacjentów, przy użyciu technologii Rife’a wynosiła 100%. Leczenie było bezbolesne, a skutki uboczne, jeśli w ogóle, minimalne. Z wyjątkiem budowy generatorów, całkowity koszt energii elektrycznej był niewielki (dziś koszt leczenia pacjenta z rakiem wynosi średnio 300.000 dolarów. To dużo pieniędzy, a przemysł rakowy to wielki biznes.)

Royal Rife napisał w 1953 roku: „Szesnaście przypadków leczono w klinice z powodu wielu rodzajów nowotworów. Po trzech miesiącach 14 z tych tak zwanych beznadziejnych przypadków zostało wypisanych jako klinicznie wyleczone przez personel pięciu lekarzy i dr Alvina G. Ford, patolog z tej grupy.”

[Niestety nie podano definicji „klinicznie wyleczone”, prawdopodobnie chodziło o znaczącą regresję nowotworu. – admin]

Lynes Barry The Cancer Cure That Worked The Rife Report
https://archive.org/details/LynesBarryTheCancerCureThatWorkedTheRifeReport

W 1937 r. Rife i niektórzy koledzy założyli firmę o nazwie Beam Ray. Wyprodukowali czternaście „instrumentów częstotliwości” Rife’a. Dr James Couche, który był obecny w klinice, z powodzeniem stosował jedną z maszyn Rife’a przez 22 lata, długo po tym, jak AMA ją zakazało.

Następnie, na nieszczęście Rife’a i narodu, dr Morris Fishbein usłyszał o maszynie Rife’a.

Dr Morris Fishbein wysłał adwokata, by przeprowadził symboliczną próbę wykupienia Rife’a. Rife odmówił. Chociaż nikt nie zna dokładnych warunków oferty, to była prawdopodobnie podobna do tej, jaką dr M. Fishbein zaproponował Harry’emu Hoxseyowi za jego ziołowy lek na raka (który M. Fishbein, w sądzie, musiał przyznać, że był skuteczny na skóry).

Dr Morris Fishbein i jego współpracownicy czerpaliby wszelkie zyski przez dziewięć lat, a Hoxsey nic by nie otrzymywał. Następnie, gdyby byliby już przekonani, że to działa, Hoxsey miałby zacząć otrzymywać 10% zysków. Kiedy Harry Hoxsey odmówił, dr Fishbein wykorzystał swoje kontakty polityczne, aby Hoxsey został aresztowany 125 razy w ciągu 16 miesięcy. Zarzuty (praktykowanie bez licencji) były zawsze oddalane przez sąd, ale dr Fishbein prześladował Hoxsey’a przez 25 lat. Jedyną dobrą rzeczą, która z tego wynikła, jest to, że skandal zmusił dr Fishbeina do rezygnacji.

Dr Morris Fishbein zaproponował następnie Philowi ​​Hoylandowi, inwestorowi w Beam Ray oraz inżynierowi elektrykowi, który pomógł zbudować instrumenty częstotliwości, pomoc prawną w próbie ukradzenia firmy Rife’owi i innym inwestorom. Doszło do procesu sądowego.

Proces z 1939 r. położył kres należytym badaniom naukowym maszyny częstotliwości Rife’a. Rife, który nie był tak odporny jak Harry Hoxsey, załamał się. Nie mogąc poradzić sobie z dzikimi i niesprawiedliwymi atakami w sądzie, wymiękł, zaczął sięgać po alkohol i stał się alkoholikiem. Mimo że wygrał sprawę. Niestety, rachunki za obsługę prawną doprowadziły do bankructwa firmy Beam Ray i zamknięcia. Dr Morris Fishbein wykorzystał swoją władzę w AMA, aby powstrzymać kontynuację dalszych badań prac Rife’a.

W 1950 r. do Rife’a dołączył John Crane, inżynier elektryk. Pracowali razem przez dziesięć lat, budując bardziej zaawansowane maszyny częstotliwości. Ale w 1960 r. AMA zamknęła je. John Crane trafił do więzienia na trzy lata i jeden miesiąc, mimo że czternastu pacjentów świadczyło o skuteczności maszyny (naczelną ławy przysięgłych była lekarka z AMA). Royal Rife zmarł w 1971 roku z powodu mieszania alkoholu z Valium. Spędził ostatnią jedną trzecią swojego życia jako alkoholik.

Co stało się ze wszystkimi, którzy wspierali Rife’a? Do 1939 r. większość z nich zaprzeczała, jakoby go znali, mimo że 44 z nich uhonorowało Rife’a 20 listopada 1931 roku bankietem zapowiadanym jako „Koniec wszystkich chorób” w posiadłości dr Milbanka Johnsona w Pasadenie.

Arthur Kendall, który pracował z Rifem nad wirusem raka, zaakceptował prawie ćwierć miliona dolarów, by nagle „przejść na emeryturę” w Meksyku. To była ogromna ilość pieniędzy podczas kryzysu. Dr George Dock został uciszony ogromną dotacją, a także najwyższymi honorami, jakie mogła przyznać AMA. Wszyscy oprócz dr Couche i dr Milbanka Johnsona zrezygnowali z prac Rife’a i wrócili do przepisywania leków. Dr Johnson zmarł w 1944 roku.

Czasopisma medyczne, wspierane prawie wyłącznie przez przychody z reklam firm farmaceutycznych i kontrolowane przez AMA, odmawiały publikowania przez kogokolwiek, czegokolwiek na temat terapii Rife’a. Pokolenia studentów medycyny ukończyły studia, nie słysząc o przełomowych osiągnięciach Rife’a w medycynie.

A co stało się z dziesięcioleciami drobiazgowych dowodów jego pracy, w tym filmów i zdjęć poklatkowych? Części jego instrumentów, fotografii, filmu i zapisów zostały skradzione z jego laboratorium. Nikt nie wie, kto za tym stoi. Nikt nigdy nie został złapany.

Dokumentacja Rife’a z kliniki onkologicznej została utracona, gdy pożyczył ją dr Arthurowi Yale kilka lat później. Barry Lynes, który w 1986 r. ponownie przedstawił publiczności prace Rife’a w swojej książce „Terapia przeciwnowotworowa, która działała [The Cancer Cure that Worked]”, napisał: „Dokumenty pokazują, że klinika istniała i udało się wyleczyć raka. Lekarze, którzy kontynuowali leczenie poważnie chorych ludzi z powodzeniem, ponieważ Instrument Częstotliwości wykonany w 1934 roku opowiada prawdziwą historię, podobnie jak podpisane raporty od wyleczonych pacjentów z rakiem w późniejszych latach. ”

Podczas gdy Rife próbował odtworzyć brakujące dane, jego mikroskopy wirusowe zostały zdewastowane. Kawałki jego uniwersalnego mikroskopu zostały skradzione. Wcześniej podpalenie zniszczyło wielomilionowe laboratorium Burnett w New Jersey, podobnie jak naukowcy przygotowujący się do ogłoszenia potwierdzenia pracy Rife’a. Ale ostatni cios nastąpił później, kiedy policja nielegalnie skonfiskowała resztę dokumentacji 50 lat badań Rife’a.

Na szczęście jego śmierć nie była końcem elektronicznej terapii. Kilku lekarzy i inżynierów próbowało zrekonstruować jego maszyny częstotliwości i utrzymać jego pracę/dokonania przy życiu.

Ale czy te nowoczesne maszyny działają? Nie wiem. Współcześni badacze próbują odtworzyć dzieło życia jednego z największych geniuszy w historii.

Jeśli spojrzysz na recenzję książki Baryy Lynesa na Amazon.com, są ludzie, którzy przysięgają na maszyny Rife’a. Lekarka, którą znam (mieszka poza USA i chce pozostać anonimowa) powiedziała mi:

„Mam wrażenie, że maszyny Rife, które są teraz dla nas dostępne, nie mają odpowiednich częstotliwości … maszyny, na których miałam okazję pracować, mają ograniczone ustawienia i emitują ogólny zakres częstotliwości. ” Ale używa czegoś podobnego, szczególnie LISTEN [Life Information System Ten] i znacznie bardziej zaawansowanych maszyn BEST, wymyślonych przez Jamesa Clarka.

Opowiedziała mi kilka swoich historii przypadków, z których jeden powielę tutaj: „[leczyłam] dziewięciotygodniowe dziecko, które było niebieskie i umierające… lekarze nie mogli znaleźć u niej nic złego. Odkryłam u niej Gorączkę Ross River (przenoszoną przez komary) i dziecko zaczęło reagować w ciągu dwóch godzin od podania jej częstotliwości, a następnie, po jednym zabiegu, całkowicie wyzdrowiało. Rodzice zażądali badania krwi dla dziecka, aby potwierdzić wirusa Ross River – którego wykryto! Lekarze nie byli w stanie nic z tym zrobić. Kiedyś myślałam, że w jakiś sposób częstotliwość elektromagnetyczna daje organizmowi odpowiednie informacje, aby poradzić sobie z wirusem. Teraz to wiemy jak to działa – dzięki Sharry Edwards (kolejna praktykująca w Stanach, z którą dowiadywałem się, jak używać dźwięku o niskiej częstotliwości do leczenia). Ma dostęp do wspaniałego sprzętu laboratoryjnego, a w zeszłym roku zastosowała częstotliwości reprezentujące różne pasożyty, bakterie i wirusy w krwi zawierającej te patogeny. Pod specjalnym mikroskopem o dużej mocy zauważyła, że ​​częstotliwość niszczy „maskę” – DNA białka, którą patogen zakryłby się – i obnaża najeźdźcę układowi odpornościowemu, który natychmiast atakuje i niszczy.

To właśnie odkrył Rife ponad 80 lat temu. Jesteśmy do tyłu 80 lat za tym, gdzie powinniśmy być, z powodu jednego nikczemnego człowieka, dr Morrisa Fishbeina, który użył państwa do zatrzymania postępu medycyny i napychania własnych kieszeni.

Maszyny LISTEN i BEST są legalne w USA … ale nie do końca. Powiedział ten lekarz:

„Praktykujący w Stanach nie używają „zespolonych” urządzeń w maszynach – to znaczy, nadających częstotliwość. Ponieważ nadawanie to nie jest dozwolone przez prawo, urządzenie jest dodawane do maszyny, kiedy je kupujemy.”

Innymi słowy, używanie w USA maszyn do leczenia choroby jest nielegalne. Właściwe części nie są nawet na maszynie. Lekarz nie może nawet sugerować, że takie leczenie jest możliwe.

Istnieją inne instrumenty (i inni wynalazcy), którzy w przeszłości i obecnie odkryli to samo, co Rife. Gaston Naessons, Hulda Clark i Antoine Priore wynaleźli podobne instrumenty. Wszyscy cierpieli prześladowania z rąk państwa. Czy zasadnie? Mogę tylko powiedzieć, że mieli ogromne wsparcie ze strony swoich pacjentów.

Co by się stało, gdyby Rife’owi się udało, a Fishbein poległ w swoich poczynaniach? Gdyby to, co robił Rife, rzeczywiście działało, byłoby wielu ludzi, którzy nie umarliby na raka. Wiele zawodów medycznych przestałoby istnieć. Z pewnością nie trzeba byłoby lekarza, aby obsługiwać maszyny Rife’a.

Naukowcy i badacze mogli poświęcić więcej czasu i pieniędzy na rzeczy, w których jesteśmy daleko w tyle. Nie zmarnowano by setek miliardów dolarów, które wpłynęły do ​​bezbożnego sojuszu AMA, FDA, przemysłu farmaceutycznego i państwa.

Lekarstwo na te problemy? Usunąć wsparcie państwa z instytucji takich jak AMA i FDA, uwolnić moc i twórczość od jednostronnych teorii. Wiele osób zostało poddanych praniu mózgu, aby myśleć, że państwo ich chroni, podczas gdy jest to tylko imitacja. Dr Morris Fishbein – Szef agencji AMA.

Źródło: Morris Fishbein – AMA Enemy Of American Health
http://www.lewrockwell.com/wallace/wallace20.html

 

Dr Morris Fishbein i przemysł tytoniowy

 

„Dr Morris Fishbein z Chicago był kolejnym wybitnym obrońcą branży [tytoniowej]. Dr Fishbein, który był redaktorem z żelazną ręką w czasopiśmie JAMA, pomógł powstrzymać wysiłki [storpedował próby zaprzestania], aby czasopismo odmówiło umieszczania reklam tytoniu, a w połowie lat 50. XX wieku otrzymał od firmy Lorillard około 100.000 dolarów na pisanie przyjaznych dla przemysłu [tytoniowego] artykułów na temat palenia i zdrowia. Dr Fishbein pomagał również umieszczać reklamy papierosów marki Kent w czasopismach medycznych^[9]. Jego nazwisko jest teraz honorowane w Morris Fishbein Center for Science of History na University of Chicago (istnieje również stypendium pod jego imieniem w Amerykańskim Towarzystwie Medycznym [AMA]), ale należy go również pamiętać, jako autora przeglądu zagrożeń zdrowotnych związanych z tytoniem z 1954 roku, podpisał kontrakt z Doubleday ze wsparciem finansowym od firmy Lorillard. Producenci papierosów Kent – ze swoim „mikronitowym” filtrem azbestowym – zapłacili dr Morrisowi Fishbeinowi dziesiątki tysięcy dolarów za napisanie książki i choć rękopis został ukończony (a teraz przebywa w Specjalnych Zbiorach Biblioteki Uniwersytetu Chicago), decyzja o opublikowaniu została porzucona po tym, jak firma Lorillard wycofała obietnicę zakupu tysięcy egzemplarzy.^[10] Książka okazała się czymś więcej niż wybielaniem, a dr Fishbein mógł być trochę zbyt bliski prawdy, wspominając o eksperymentach na zwierzętach z rakotwórczym działaniem smoły tytoniowej i lekarzu Richardzie Doll, który mówił o „dowodach, że palenie jest przyczyną raka oskrzeli” ^[11] Dr Morris Fishbein pracował dla firmy Lorillard w latach 60. i 70., otrzymując 10.000 dolarów rocznie w latach 1957–1969…

Ludmerer cytował jako typowy artykuł redakcyjny JAMA z 1948 r., w którym twierdzono, że:

„obszerne badania naukowe dowiodły, że palenie z umiarem… nie skraca znacząco życia… Z psychologicznego punktu widzenia, najprawdopodobniej więcej można powiedzieć w [sic] imieniu palenia jako formie ucieczki od napięcia niż przeciwko paleniu.”^[19,26]

Ludmerer przytoczył ten fragment jako dowód nieznajomości/ignorancji zagrożeń związanych z papierosami przed latami 50., ale nie zauważył, że jego autorem był nikt inny, jak dr Morris Fishbein, człowiek tak przyjazny interesom tytoniowym, że firma Lorillard płaciła mu dziesiątki tysięcy dolarów, aby napisał całą książkę na temat palenia i zdrowia. Dr Fishbein został faktycznie wyrzucony ze swojego stanowiska redaktora w czasopiśmie JAMA rok po jego artykule, a częściowo za to, że odmówił ograniczenia publikowania reklam papierosów na stronach JAMA.^[27] Jego następca, Austin Smith, ograniczył część reklam, które publikowano w czasopiśmie, ale także podjął dodatkowy krok jakim było zapraszanie Wyndera, Grahama i Levina do opublikowania badań epidemiologicznych w tym czasopiśmie, które ukazały się razem w wydaniu z 27 maja 1950 roku. W 1953 roku nowi redaktorzy czasopisma JAMA ogłosili, że nie będą już publikować żadnych reklam produktów tytoniowych, podczas gdy do tego czasu dr Morris Fishbein otrzymywał dziesiątki tysięcy dolarów rocznie od przemysłu tytoniowego za reprezentowanie jego interesów.” – Tob Control. 2006 Dec; 15(Suppl 4): iv117–iv125; “Everyone knew but no one had proof”: tobacco industry use of medical history expertise in US courts, 1990–2002 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2563588/

 

 

Raport Fitzgeralda ujawnia tłumienie przez Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne kuracji przeciwnowotworowych

 

Kurowanie raka w Stanach Zjednoczonych lub Polsce jest nadal niezłym biznesem. Jednak ważne jest, aby rodzice wiedzieli, że szczepionki nie zostały przetestowane pod kątem wywoływania raka. Poniżej kilka fragmentów z raportu Fitzgeralda:

„… Istnieje powód, by sądzić, że AMA (Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne) jest pochopne, kapryśne, arbitralne i wręcz nieuczciwe, i oczywiście, jeśli doktryna ‘Respondeat superior [zasada odpowiedzialności przełożonego]’ była przestrzegana, to rzekome machinacje doktora J.J. Moore’a (przez ostatnie 10 lat skarbnik AMA) mogły zaangażować AMA i innych w spisek międzystanowy o niepokojących proporcjach.”

„Za tym wszystkim kryje się najdziwniejszy zlepek skorumpowanych motywów, intryg, egoizmu, zazdrości, przeszkód i spisku, jakie kiedykolwiek widziałem.”

Szef AMA obnażony

Następnie Fitzgerald w swoim raporcie odnosi się konkretnie do (Harry) Hoxsey Cancer Clinic, ponieważ ujawnił prawdziwy charakter AMA w sądzie. Odkryto, że:

„Trwa walka pomiędzy urzędnikami, zwłaszcza dr Morrisem Fishbeinem z Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego [AMA], za pośrednictwem czasopisma tej organizacji i Hoxsey Cancer Clinic…”

„Morris Fishbein, który przyznał, że nigdy nie praktykował medycyny w swoim życiu i nigdy nie miał prywatnego pacjenta… przyznał, że Harry Hoxsey może wyleczyć raka z zewnątrz [skóry], ale twierdził, że jego lek na wewnętrzne rodzaje raka nie ma żadnej wartości terapeutycznej.”

„Warto zauważyć, że wielu z tych lekarzy (zeznających w sprawie Hoxsey’a) przyznało, że terapia rentgenowska może powodować raka.”

Co znalazło się w podsumowaniu raportu?

„W związku z tym powinniśmy ustalić, czy istniejące agencje, zarówno publiczne, jak i prywatne, są zaangażowane i prowadzą politykę nękania, wyśmiewania, oszczerstw i oszczerczych ataków na innych, szczerze zaangażowanych w tłumienie tej klątwy (raka) ludzkości. Czy stowarzyszenia medyczne, za pośrednictwem swoich urzędników, agentów, sług publicznych i pracowników, są zaangażowane w tę praktykę? Moje dotychczasowe dochodzenie powinno przekonać tę komisję, że istnieje spisek w celu powstrzymania swobodnego przepływu i używania leków w handlu międzystanowym, które rzekomo mają solidną wartość terapeutyczną. Publiczne i prywatne fundusze zostały wyrzucone jak konfetti na targu wiejskim, aby zamknąć i zniszczyć kliniki, szpitale i laboratoria badawcze, które nie są zgodne z poglądami stowarzyszeń medycznych. ” –  A Report to the Senate Interstate Commerce Committee on the Need for Investigation of Cancer Research Organizations. “The Fitzgerald Report”. August 3, 1953.

 

A teraz niespodzianka, w tym samym czasie Amerykanie i nie tylko, milionami ustawiali się w kolejkach, żeby zaszczepić się skażonymi szczepionkami przeciw polio!

SV40 – rakotwórczy wirus w szczepionkach przeciw polio!