Zastrzyki i usuwanie migdałków a prowokowanie polio

Termin medyczny „poliomyelitis” oznacza zapalenie substancji szarej rdzenia kręgowego. Pochodzi od słów polios -szary, myelos – szpik oraz itis – zapalenie.

Choroba ta miała kilka nazw, w tym porażenie dziecięce, choroba Heine-Medina, osłabienie kończyn dolnych, porażenie kręgosłupa i inne. W powszechnym użyciu stosowane jest polio, które jest skrótem od poliomyelitis.

W poniższym materiale skupimy się na potencjalnych przyczynach najgorszych przypadków.

“W przybliżeniu, 95% osób zarażonych wirusem polio nie ma objawów. Od 4% do 8% zarażonych osób wykazuje nieznaczne objawy, takie jak gorączka, zmęczenie, nudności, ból głowy, objawy przypominające symptomy grypy, sztywność karku i pleców oraz bóle kończyn, które często całkowicie ustępują. Mniej niż 1% przypadków polio skutkuje trwałym paraliżem kończyn, zwykle nóg, a spośród sparaliżowanych osób 5 do 10% umiera, kiedy paraliż dotyka mięśni oddechowych.” – https://phil.cdc.gov/phil/details.asp?pid=1952

 

Poniżej przedstawiamy interesujące odkrycie z Brazylii dokonane na początku lat 60. Jest ono szczególnie interesujące zwłaszcza w kontekście przytoczonych później fragmentów publikacji  oraz tego co napisał dr Mark Donohoe w przytoczonym cytacie jego wypowiedzi, że paralityczne polio to choroba jatrogenna. Nie są to wszystkie czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia paraliżu.

Dr Neel w deszczowych lasach Brazylii badał plemie Xavante. Jego członkowie izolowali się od białej populacji przez bardzo długi czas, ponieważ szybko zorientowali się, że kontakty z białymi ludźmi skutkują licznymi chorobami. Chorowali na odrę, polio, grypę czy salmonellę. Jednak te choroby nie tylko nie rozprzestrzeniały się tak szybko w ich populacji, ale nie umierali na nie i nie chorowali w ogóle na poliomyelitis. Kiedy losowo pobrano próbki krwi i kału tych rdzennych mieszkańców Brazylii, okazało się, że byli oni praktycznie w stu procentach odporni na wszystkie trzy rodzaje wirusa polio.

„Zbadano obecność przeciwciał przeciwko poliomyelitis typu I, II i III … procent pozytywnych wyników jest uderzający… Wydaje się, że przeciwciała przeciw poliomyelitis zostały nabyte w pierwszej dekadzie życia… Paradoksem jest, że pomimo tak silnie zainfekowanej grupy, paralityczne poliomyelitis w ogóle tutaj nie występuje. Jest to dobrze znany fakt, ale interpretacja tej obserwacji pozostaje przedmiotem dyskusji.” – Studies on the Xavante Indians of the Brazilian Mato Grosso; Am J Hum Genet. 1964 Mar; 16(1): 52–140. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1932461/pdf/ajhg00547-0066.pdf

 

Poniższe fragmenty z różnych publikacji  rzucają nieco światła na przyczyny tego 1% przypadków polio skutkujących trwałym paraliżem kończyn, bez zbędnych komentarzy od siebie.

 

Prowokowanie polio zastrzykami

 

„Fascynującym jest przyglądać się temu, w jaki sposób zjawisko prowokowania polio, które niektórzy eksperci kwestionowali i uważali, że po prostu nie istnieje, przeniosło się z teorii do modelu klinicznego.”  – dr Stephen E. Mawdsley – Polio provocation – the health debate that refused to go away https://www.cam.ac.uk/research/features/polio-provocation-the-health-debate-that-refused-to-go-away

„W latach 90-tych naukowcy ogłosili odkrycie mechanizmu wywołującego prowokację polio: uszkodzenie tkanki spowodowane niektórymi zastrzykami umożliwiającymi wirusowi łatwy dostęp do kanałów nerwowych, zwiększając w ten sposób jego zdolność do spowodowania paraliżu. W ciągu ostatnich dekad prowokacja polio przenosiła się z teorii do modelu klinicznego.” – dr Stephen E. Mawdsley – Polio provocation: a lingering public health debate

„Wiadomo, że uszkodzenie mięśni szkieletowych predysponuje pacjentów do powikłań neurologicznych związanych z równoczesnymi infekcjami polio. Zjawisko to nazwane “prowokowaniem poliomyelitis”, nadal powoduje liczne przypadki porażenia dziecięcego z powodu podawania niepotrzebnych zastrzyków dzieciom w obszarach, w których wirus polio jest endemiczny.” – Mechanism of Injury-Provoked Poliomyelitis; J Virol. 1998 Jun; 72(6): 5056–5060. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC110068/

„Dzięki obserwacjom klinicznym i raportowaniu, starsze teorie przyczynowości, które wiązały się ze złymi warunkami sanitarnymi lub populacjami imigrantów, zostały powoli zastąpione przez szereg nowych możliwości, takich jak wpływ skutków zmęczenia, diety lub higieny. Podczas gdy badano cechy osobnicze i czynniki przyspieszające, niektórzy lekarze zauważyli związek między pewnymi interwencjami medycznymi a paraliżem polio.” – Polio provocation: solving a mystery with the help of history  http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(14)61251-4/fulltext

 

Jatrogenia – choroby wywołane przez lekarzy

 

“Wstrzykiwanie szczepionek wywoływało/prowokowało paralityczny stan zapalny substancji szarej rdzenia kręgowego [poliomyelitis] u dzieci w Wielkiej Brytanii i innych krajach. Efekt wielokrotnych wstrzyknięć nie został wcześniej rozpoznany, ale może być ważny w tropikach, gdzie dzieci otrzymują wiele zastrzyków. Szereg epidemii poliomyelitis w okresie od 1914 do 1962 roku jest związanych z dziećmi z wrodzoną kiłą lub malinicą, kurowanych medykamentami na bazie arsenu lub penicyliną. U 25% dzieci porażenie wystąpiło w czasie okresów epidemii, natomiast w okresach poza epidemią wzrost podatności wzrastał około 25 razy. Omówiono inne możliwe sposoby wywołania/prowokacji paraliżu. Chociaż w tropikach zastrzyki przed pojawieniem się paraliżu mogą mieć związek przyczynowy, trudno będzie udowodnić, że nie są one zbieżne. Bardzo duża liczba paraliżów następujących po wielokrotnych wstrzyknięciach jest mocnym dowodem, że zastrzyki w tropikach często mają związek przyczynowy.” – Provocation of poliomyelitis by multiple injections. Trans R Soc Trop Med Hyg. 1985;79(3):355-8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4035736

 

W badaniu od domu do domu, przeprowadzonym w latach 1990-1991, zidentyfikowano kilka przypadków paralitycznego poliomyelitis, z których 60 % paraliżów nastąpiło po domięśniowym podaniu zastrzyków podczas leczenia drobnych gorączek. “– Paralytic poliomyelitis in a rural area of north India; National Medical Journal of India, vol. 10, no. 1, January-February 1997, pages 8-10 http://archive.nmji.in/approval/archive/Volume-10/issue-1/original-articles-2.pdf

 

“Poliomyelitis …… Kiedy pojawia się w ciągu dwóch dni po szczepieniu z jakimkolwiek dodatkiem zawierającym ałun, to wtedy na opisanie tego stanu stosujemy termin „prowokowanie porażenia polio”. – Livingstone’s Dictionary For Nurses 1973. https://www.worldcat.org/title/livingstones-dictionary-for-nurses/oclc/841401
http://www.whale.to/vaccines/polio1.html

 

Badanie wiążące wzrost polio z zastrzykami –  Washington Post, 1995

„Podczas badania rumuńskich dzieci, badacze z CDC w Atlancie odkryli, że pojedynczy zastrzyk podawany w czasie miesiąca od podania doustnej szczepionki przeciw polio zwiększał 8-krotnie ryzyko wystąpienia polio w porównaniu z dziećmi, które nie otrzymały zastrzyku.

Intramuscular injections within 30 days of immunization with oral poliovirus vaccine–a risk factor for vaccine-associated paralytic poliomyelitis.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7830731

Podanie od 2 do 9 zastrzyków podnosiło ryzyko 27-krotnie. Badacze ustalili, że podanie 10 lub więcej zastrzyków zwiększało prawdopodobieństwo wystąpienia polio o 182 razy.

Szef zespołu badawczego Peter M. Strebel powiedział, że:

“Ryzyko wystąpienia paraliżu było silnie związane z zastrzykami podawanymi po otrzymaniu doustnej szczepionki przeciw wirusowi polio, ale nie z zastrzykami podawanymi przed lub w tym samym czasie, co szczepionka.”

Problem pojawił się w Rumunii, ponieważ w przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych i innych krajów rozwiniętych, dzieci często otrzymują antybiotyki przez iniekcję zamiast w postaci płynnej.

Badanie przeprowadzono z powodu nietypowej liczby przypadków polio u nowo zaszczepionych dzieci w Rumunii. Początkowo urzędnicy służby zdrowia obwiniali lokalną szczepionkę. Jednak kolejne przypadki nadal pojawiały się nawet po zastosowaniu importowanej szczepionki. Nadal pozostaje tajemnicą, dlaczego iniekcje zwiększają ryzyko polio u nowo zaszczepionych dzieci.

Jednak zespół Petera M. Strebela spekulował, że kiedy mięsień zostanie zraniony podczas iniekcji, może umożliwić wirusowi polio ze szczepionki przedostanie się do zakończeń nerwowych, gdzie może spowodować chorobę.” – Study Associates Polio Increase With Injections; February 23, 1995 https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1995/02/23/study-associates-polio-increase-with-injections/112a7d9e-1645-484f-94c1-c996d398cb38/?utm_term=.3b5546948724

Acute ascending poliomyelomalacia after treatment of acute lymphocytic leukemia.; Acta Neuropathol. 1979 Feb 15;45(2):153-7.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/283679

 

“Istnieje kilka przypadków prowokacji [paraliżu], ale opisano nowe zjawisko zaostrzenia objawów spowodowane niepotrzebnymi zastrzykami domięśniowymi podawanymi dzieciom z gorączką. Takie niepotrzebne iniekcje są uważane za przyczynę poważniejszego paraliżu w około 45% przypadkach i przekształcenie się nieparalitycznego ataku w paraliż u kolejnych 30% z około 200.000 przypadków w Indiach każdego roku.” – Poliomyelitis in India: past, present and future.; Indian J Pediatr. 1998 Jan-Feb;65(1 Suppl):SI-VIII, S1-98. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11129888

 

Poliomyelitis – postać opuszkowa i usuwanie migdałków

 

Paraliż związany z wycięciem migdałków był typem o nazwie „Porażenie opuszkowe” – najgorszy bo obejmujący płuca przez co stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia.

„Kiedy w Stanach Zjednoczonych często występowało poliomyelitis, kilku zaobserwowało, że dzieci u których rozwinęło się poliomyelitis – postać opuszkowa, znaczna ich część miała w ciągu ostatniego miesiąca wycinane migdałki, a niektóre w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Doprowadziło to do tego iż Departament Zdrowia w Nowym Jorku wydał zalecenie, że nie należy wykonywać zabiegów usuwania migdałków w okresie, w którym prawdopodobnie występuje choroba Heinego-Medina, chyba że dzieci były wcześniej szczepione przeciwko wszystkim trzem szczepom wirusa polio, przynajmniej miesiąc przed operacją.” – Tonsillectomy and adenoidectomy: are too many being done?; N Y State J Med. 1975. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1059022

 

„W następstwie zwiększonej ilości zabiegów usunięcia migdałków zgłaszano występowanie dwóch chorób: poliomyelitis i chłoniak Hodgkina. Związek między polio a usunięciem migdałków został po raz pierwszy zasugerowany w 1938 roku. Od tego czasu wiele badań epidemiologicznych i eksperymentalnych potwierdziło, że taki związek istnieje, a przynajmniej wtedy gdy dziecko jest zarażone dzikim wirusem polio przed lub po wycięciu migdałków. Istnieją również dowody na to, że wycięcie migdałków wykonywane w odległej przeszłości zwiększa późniejszą podatność na paralityczne zapalenie substancji szarej rdzenia kręgowego. W nowszych badaniach przeprowadzonych przez P.L. Ogra i współpracowników, poziomy wydzielniczej immunoglobuliny A [SIgA] indukowane przez szczepionkę przeciw polio, spadły gwałtownie w wydzielinach nosowo-gardłowych po wycięciu migdałków i adenotomii.  Poziomy immunoglobuliny IgG przeciw polio przejściowo wzrastały w wydzielinach po operacji, a malały poziomy SIgA, ale później poziom immunoglobuliny IgG również się zmniejszał.  Dodatkowo szczepienie po usunięciu migdałków skutkowało niższym poziomem SIgA przeciw polio niż szczepienie u dzieci z nienaruszonymi migdałkami. Trudno jest przetłumaczyć te informacje na porady dotyczące zagrożeń związanych z wycięciem migdałków, zwłaszcza, że ​​obecnie poliomyelitis jest stosunkowo rzadką chorobą.” – The immunologic substrate: role of local and systemic immunity in the head and neck.; Otolaryngol Clin North Am. 1976 Oct;9(3):581-96. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/980496

 

„Obserwacje te sugerują, że całkowite usunięcie migdałka trzeciego oraz podniebiennych, szczególnie u młodych chłopców, którzy niedawno zostali zaszczepieni szczepionką przeciw polio, może pozbawić ich cennego źródła immunokompetentnej tkanki, która może aktywnie uczestniczyć w replikacji wirusa polio i syntezie specyficznych przeciwciał. Chociaż bezpośredni dowód na miejscowe wytwarzanie przeciwciał przeciw wirusowi polio w migdałkach podniebiennych i trzecim nie jest dostępny, to wiadomo, że rozległa replikacja wirusa polio ma miejsce w tkankach migdałków po naturalnej lub indukowanej infekcji wirusem polio.”– Effect of tonsillectomy and adenoidectomy on nasopharyngeal antibody response to poliovirus.; N Engl J Med. 1971 Jan 14;284(2):59-64. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4321186

 

„W 1952 roku autor stwierdził w artykule przeczytanym podczas ósmej sesji australijskiego kongresu medycznego (British Medical Association) w Melbourne, że pacjenci, którzy zachorowali na poliomyelitis – postać opuszkową – w okresie epidemii poliomyelitis w latach 1947-1948 w Australii Południowej, prawie wszyscy w podobnym czasie przeszli zabieg usunięcia migdałków przed wystąpieniem choroby. Tylko kilka przypadków miało wykonany zabieg usunięcia migdałków niedawno… Wstępne badania sugerowały, że związek między wcześniejszym zabiegiem usunięcia migdałków a poliomyelitis – postać opuszkowa –  trwał od pięciu do dziesięciu lat. W niniejszym artykule przedstawiono kompletne badania przypadków porażenia opuszkowego z lat 1947-1948. Potwierdzono związek i czas trwania.” – Studies on a long range association between bulbar poliomyelitis and previous tonsillectomy.;  Med J Aust. 1953 Aug 22;2(8):281-98. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/13098558

 

“Wyższy odsetek chorych na porażenie opuszkowe u osób z wyciętymi migdałkami występuje w każdym wieku i niezależnie od czasu, który upłynął od operacji. (Dr R.V. Southcott; Med J Aust. 1953 Aug 22;2(8):281-98) uważa, że dziecko, któremu usunięto migdały przeważnie w wieku 5-7 lat cierpi na urazy nerwów gardła, co zwiększa podatność na poliomyelitis w postaci opuszkowej przez co najmniej dziesięć lat. Podczas wybuchu choroby w Australii Południowej w latach 1947-48 odkrył, że u 35 pacjentów z 39 przypadków poliomyelitis u których wystąpiła postać opuszkowa miało usunięte migdałki.” – Predisposing Host-Factors, The Story of the Salk Anti-Poliomyelitis Vaccine http://www.whale.to/vaccine/bayly.html
https://www.amazon.co.uk/Story-Salk-Anti-Poliomyelitis-Vaccine/dp/B002LJSP4G/ref=sr_1_14?s=books&ie=UTF8&qid=1514999460&sr=1-14&refinements=p_27%3AM.+Beddow+Bayly

„W danych, podanych przez Topa i Vaughana, historia wycięcia migdałków jest częstsza we wszystkich przypadkach poliomyelitis, niż w kilku grupach kontrolnych na tym samym obszarze. Liczby te, poza wszelką niewidoczną selekcją – na przykład przy tworzeniu grup kontrolnych – wskazywałyby, że brak migdałków predysponuje do zachorowania na poliomyelitis… Dane dotyczące porównawczej częstości występowania opuszkowej i rdzeniowej postaci choroby u osób z wyciętymi lub nie wyciętymi migdałkami (z wyjątkiem przypadków, które wystąpiły w ciągu 30 dni od operacji)… wszystkie wykazują większy odsetek postaci opuszkowej u osób z historią wycięcia migdałków, niż u osób z migdałkami na swoim miejscu. Poliomyelitis bez paraliżu występuje w obu grupach osób z tą samą częstotliwością, zarówno w formie opuszkowej jak i rdzeniowej. Dane te sugerują zatem, że usunięcie migdałków nie jest determinantem między paralityczną i nieparalityczną wersją poliomyelitis, ale raczej między postacią opuszkową a rdzeniową choroby porażennej.” – Tonsillectomy and poliomyelitis. I. Epidemiologic considerations. 1942.; Medicine (Baltimore). 1992 Sep;71(5):311-5; discussion 324-5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1522807

Fragmenty z powyższych publikacji poruszające kwestię usuwania migdałków, po angielsku dostępne są w linkach obok: Polio and Tonsillectomies – Literature Search i tutaj druga kopia

 

 

Paraliż po szczepionce DTP

„Badania wykazały, że wycięcie migdałka trzeciego oraz podniebiennych w ciągu miesiąca od zakażenia predysponują do porażenia poliomyelitis, w tym postaci opuszkowej. Uciążliwe ćwiczenia i zmęczenie na początku poważnej choroby często towarzyszyły wystąpieniu ciężkiego paraliżu. Domięśniowe wstrzykiwanie szczepionek, zwłaszcza kombinacji błonicy, tężca i krztuśca, było związane z późniejszym wystąpieniem paraliżu we wstrzykniętej kończynie. Po powrocie temperatury pacjenta do normy, postęp porażenia ustaje, a kolejne tygodnie i miesiące ujawniają różne spektrum wyzdrowienia, od pełnego powrotu funkcjonowania do znacznego paraliżu miejscowego. Atrofia dotkniętych mięśni staje się widoczna po 4 do 8 tygodniach. Zdrowienie może być niezwykle powolne, a jego pełny zakres nie może być oceniany w ciągu od 6 do 18 miesięcy.” – Polio and injections – Infectious Diseases of Children, edited by Saul Krugman, M.D., Samuel L. Katz, M.D., Anne A. Gershon, M.D., and Catherine M WIlfert, M.D., rozdział książki “Enteroviral Infections”, str. 75. http://www.vaccinationnews.com/sites/default/files/Pol&Tons&InjKKGW.pdf

 

„Wykazano, że oprócz wieku, bycia niezaszczepionym lub nieodpowiednio zaszczepionym, istnieje kilka czynników zwiększających ryzyko powstania objawów porażennych, w tym domięśniowe wstrzyknięcia z użyciem toksoidów błoniczo-tężcowych oraz szczepionki przeciw krztuścowi (DTP) lub antybiotyków, forsownych ćwiczeń, urazów takich jak złamania i ciąża. Zjawisko prowokowania/wywoływania poliomyelitis opisuje zwiększone ryzyko wystąpienia objawów paralitycznych, które następują po iniekcji, a 30 dni przed wystąpieniem paraliżu. Pogorszenie poliomyelitis opisuje podwyższone ryzyko wystąpienia choroby porażennej, która następuje po wysiłku fizycznym krótko (przed 24 do 48 godzin) przed wystąpieniem paraliżu. Usunięcie migdałka trzeciego oraz podniebiennych predysponuje do poliomyelitis w postaci opuszkowej.” – Polio and tonsillectomies – from Vaccines, Third Edition, edited by Stanley A. Plotkin, M.D. and Walter A. Orenstein, M.D. (Director, National Immunization Program, Centers for Disease Control), rozdział książki “Live Attenuated Poliovirus Vaccines”, str. 371  http://www.vaccinationnews.org/sites/default/files/Pol&Tons&InjPO.pdf

 

“Z 375 przypadków poliomyelitis zgłoszonych w Wiktorii w Australii od stycznia do sierpnia 1949 roku, zbadano 340 osób. 31 pacjentów otrzymało zastrzyk toksoidu błoniczego, szczepionki przeciw krztuścowi lub połączenie obydwu w ciągu trzech miesięcy przed pojawieniem się objawów. Im świeższe wstrzyknięcie któregokolwiek z czynników, tym bardziej prawdopodobne było jego skojarzenie z wystąpieniem poliomyelitis.

Spośród 340 przypadków, 69 to były dzieci poniżej trzeciego roku życia. 17 otrzymało szczepionkę przeciw krztuścowi, samodzielnie lub w połączeniu w ciągu 35 dni przed wystąpieniem objawów; u 15 porażenie wystąpiło w kończynie, która była ostania szczepiona.

Lekarze zostali poinformowani, aby odroczyć stosowanie szczepionki przeciwko krztuścowi podczas epidemii, tak samo jak zabieg wycięcia migdałków jest odroczony, ponieważ w rzadkich przypadkach może ona zdecydować o ataku poliomyelitis…

Należy podkreślić, że wszystkie przypadki porażenia związane inokulacjami [szczepieniami] wystąpiły podczas ciężkiej epidemii poliomyelitis. [W odniesieniu do ogólnej polityki, ryzyko zarażenia błonicą i kokluszem/krztuścem z jednej strony, a poliomyelitis jako następstwo szczepień zapobiegawczych z drugiej strony, musi być zrównoważone względem siebie…]” –  B.P. McCloskey, The Relation of Prophylactic Inoculations to the Onset of Poliomyelitis. Lancet 1950 pp.659-63, https://www.cabdirect.org/cabdirect/abstract/19502702369

 

“Podczas epidemii polio okazało się, że osoby którym usunięto migdałki, były 3-5 razy bardziej narażone na paraliż... W tamtych czasach było wielu ludzi, którzy sugerowali, że polio jest chorobą jatrogenną … spowodowaliśmy tysiące przypadków paraliżu. Nie spowodowaliśmy polio, ale sprawiliśmy, że ludzie zamiast wyzdrowieć z chorób wirusowych cierpią na paraliż.” – Dr Mark Donohoe, Creating the Polio Pandemic; Defy Your Doctor and Be Healed

 

“Zauważono zagrożenie polio po usunięciu migdałków – New York Times, 1946

“Narodowa Fundacja ds. Paraliżu Dziecięcego ostrzegła wczoraj rodziców, aby w miarę możliwości unikali usuwania migdałków dziecięcych przed i w czasie upalnych letnich miesięcy, w czasie kiedy występowanie poliomyelitis było najbardziej rozpowszechnione.

Fundacja, której siedziba znajduje się na 120 Broadway, cytowała wyniki niedawnego badania na poparcie twierdzenia, że ​​lipiec, sierpień i wrzesień był niekorzystnym okresem do zabiegów usunięcia migdałków w stosunku do możliwej infekcji polio.

Badanie przeprowadzono w Szkole Medycznej Uniwersytetu Utah pod patronatem fundacji w Salt Lake County. Przeanalizowano infekcje wśród dzieci podczas epidemii polio w 1943 roku w Utah w odniesieniu do wcześniejszego usunięcia migdałków.

Stwierdzono, że dzieci w wieku od 3 do 16 lat są 2,62 razy bardziej narażone na zakażenie polio po niedawnym zabiegu usunięcia migdałków, niż ogólna populacja dzieci. Odkryto również iż grupa z usuniętymi migdałkami jest o “szesnaście razy bardziej narażona na cięższy rodzaj infekcji polio, niż osoby z migdałkami na swoim miejscu.” – Polio Danger Noted In Tonsil Removal – New York Times, May, 13th, 1946 http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9C07EFDE1638E53ABC4B52DFB366838D659EDE&legacy=true

Treść artykułu tutaj http://www.polkmoms.com/xn/detail/5042717:Comment:31289

 

Pestycyd DDT i paraliż

Poniższy cytat pochodzi z ulotki “DDT (General Fact Sheet)” wydanej National Pesticide Information Center, w której nie wspomina się w ogóle o odkryciach dr Mortons S. Biskinda.

“Jak działa DDT?
• DDT wpływa na układ nerwowy, ingerując w przesyłanie impulsów nerwowych (2)…

Czy DDT akumuluje się u ludzi?

Odkładanie w tkance tłuszczowej
• DDT ma skłonność do gromadzenia się w tkankach tłuszczowych owadów, dzikich zwierząt i ludzi, ale nie wytwarza żadnych znanych efektów toksycznych podczas pobytu w tkance tłuszczowej (2).
• Kiedy zapasy tłuszczu zostają użyte w okresach głodu, produkty rozkładu DDT są uwalniane do krwi, gdzie mogą być toksyczne dla wątroby i układu nerwowego (2).” http://npic.orst.edu/factsheets/ddtgen.pdf

Zobacz na: Związek pestycydów z polio: Krytyka literatury naukowej – Jim West
Polio w USA – kontekst środowiskowy – Jim West

Poniższy materiał to kompilacja dwóch materiałów wideo. Jeden to reklama komunikująca potencjalnym klientom, że pestycyd DDT zabija owady. A drugi przedstawia białego człowieka, który przekonuje jakieś plemię, że pestycyd DDT jest tak bezpieczny, że można go jeść z owsianką….

DDT jest tak bezpieczne, że można go jeść

Szczepionka przeciw polio i paraliż o nazwie Ostre Porażenie Wiotkie (OPW lub AFP)

“Indie dokonały bezprecedensowego postępu w walce z polio w ciągu ostatnich dwóch lat, zgłaszając tylko jeden przypadek polio w 2011 roku.” – India Polio Fact Sheet http://polioeradication.org/wp-content/uploads/2016/07/PolioIndiaFactSheet.pdf
Eradicating poliomyelitis: India’s journey from hyperendemic to polio-free status https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3734678/

Szczepionka przeciw polio tylko w 2011 roku spowodowała 47.500 przypadków paraliżu u hinduskich dzieci. Na szczęście to nie poliomyelitis spowodowane wirusem polio, a tylko ostre porażenie wiotkie [AFP] – też paraliż. W poniższej publikacji hinduscy lekarze opisują szczepionkowe sukcesy w Indiach.

“W obszarach, gdzie niemal co miesiąc przeprowadzane są okresowe akcje objazdowe służące eradykacji polio, wskaźnik zachorowań na niebędące polio ostre porażenie wiotkie jest 25- i 35-krotnie wyższy niż normy międzynarodowe…. Wskaźnik zachorowań na niebędące polio ostre porażenie wiotkie koreluje ze skumulowanymi dawkami szczepionek przyjętych w ciągu minionych trzech lat…. Co więcej, chociaż Indie są wolne od [dzikiego] polio od roku, to nastąpił ogromny wzrost niebędącym polio, ostrego porażenia wiotkiego (NPAFP). W 2011 roku odnotowano dodatkowe 47.500 nowych przypadków NPAFP. Klinicznie jest nieodróżnialne od paraliżu polio, ale dwukrotnie bardziej śmiercionośne, częstość występowania NPAFP była wprost proporcjonalna do podanych doustnych dawek szczepionki OPV. Pogwałcono zasadę primum-non-nocere…” – Polio programme: let us declare victory and move on.; Indian J Med Ethics. 2012 Apr-Jun;9(2):114-7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22591873

 

“Każdego roku w Indiach raportowane jest około 50 000 przypadków ostrego porażenia wiotkiego (AFP) w całym kraju przez sieć nadzoru polio. Wszystkie zbadane przypadki AFP w 2012, 2013 i 2014 roku były testowane pod kątem obecności wirusa polio – wyniki były negatywne. Indie są wolne od polio.” – PRESS NOTE Cases reported from Uttar Pradesh in section of media are of AFP (Acute Flaccid Paralysis), not Polio India polio-free for more than 4 years – maintains high surveillance for poliovirus detection http://www.business-standard.com/article/government-press-release/press-note-cases-reported-from-uttar-pradesh-in-section-of-media-115062000544_1.html
Govt. says cases reported from UP are of Acute Flaccid Paralysis, not polio http://netindian.in/news/2015/06/20/00034172/govt-says-cases-reported-are-acute-flaccid-paralysis-not-polio&lt

 

Zobacz na: Historia poliomyelitis – dr Suzanne Humphries
Czy program eradykacji wirusa polio uwolni świat od porażenia dziecięcego? – Neenyah Ostrom
SV40 – rakotwórczy wirus w szczepionkach przeciw polio!
Ameby w szczepionkach przeciw polio – dr Viera Scheibner
Raport Klennera czyli czego (prawie) nikt nie wie o witaminie C
Szczepionka polio spowodowała 47,500 przypadków paraliżu u hinduskich dzieci w 2011 roku
Mało znane fakty o szczepieniach przeciwko Heinego-Medina – dr Viera Scheibner
Choroba Heinego-Medina – 2 przypadki na Ukrainie – wrzesień 2015