Ofiarne Dziewice – ofiary szczepień przeciw HPV
Dziennikarka: Ruby ma 16 lat. Jest prawie całkowicie sparaliżowana.
Ruby Shallom: Cóż, jedyna kończyna, która funkcjonuje, to ta. Moje lewe ramię. Nadal wychodzę i spotykam się z przyjaciółmi. Tylko przez ten ból i zmęczenie jest to trudniejsze.
Dziennikarka: Nikt nie wie dokładnie, dlaczego u Ruby rozwinęło się to poważne uszkodzenie neurologiczne po zdrowym i aktywnym stylu życia. Ale to wszystko się zaczęło po tym, jak otrzymała pierwszą z 3 dawek szczepionki przeciwko HPV. Zastrzyki, które są podawane w nadziei, że zapobiegną rakowi szyjki macicy. Ale czy jest dowód na to, że szczepionka p. HPV zapobiega rakowi szyjki macicy? I czy istnieje jakikolwiek dowód, że HPV faktycznie to powoduje?
Ofiarne Dziewice
Część 1: Nie dla większego dobra
Dziennikarka: Te dziewczęta zmarły. Są wśród setek udokumentowanych zgonów po szczepionce przeciw HPV.
Na całym świecie ucierpiały tysiące z powodu poważnych reakcji na ten zastrzyk.
W dziejach historii, dziewice były poświęcane w interesach większego dobra. Grecy poświęcali młode dziewczęta, aby zaspokoić swoich bogów. Inkowie z Peru odurzali młode dziewczęta i je pogrzebywali w najdalszych zakątkach imperium wierząc, że to uchroni ich terytorium przed najeźdźcami.
Te młode dziewczęta są naszymi współczesnymi dziewicami ofiarnymi, poświęconymi dla interesów większego dobra. Ale dlaczego te całkowicie zdrowe młode dziewczyny są w ogóle szczepione? Oficjalne wskaźniki reakcji niepożądanych w UK po szczepionce p. HPV są najwyższe ze wszystkich istniejących szczepień. A obecnie następuje wdrażanie na całym świecie szczepienia, często oferowanego za darmo poprzez szkoły, czy autorytety medyczne, które przeszło badania licencyjne w przyśpieszonym tempie i nie przebyło długoterminowych testów na toksyczność.
Podróżujemy do stolicy Austrii, Wiednia. Dr Christian Fiala, ze specjalizacją w położnictwie i ginekologii, jest współautorem artykułu naukowego, który kwestionuje potrzebę szczepienia przeciwko HPV.
Dr Christian Fiala: Nikt nie wykazał, że szczepionka p. HPV faktycznie redukuje wskaźniki raka szyjki macicy. A jeśli chodzi o skutki uboczne, to jest oczywiste, że widzimy ogromną ilość POWAŻNYCH, naprawdę OKROPNYCH skutków ubocznych, jak sparaliżowane młode dziewczęta, które są wręcz skazane na śmierć, oraz widzieliśmy przypadki zgonów w rezultacie szczepienia p. HPV.
Dziennikarka: Wiodący biolog molekularny w Berkeley, Kalifornii – profesor Peter Duesberg, jest również autorem tego artykułu kwestionującego użyteczność szczepień, aby zapobiegać rakowi szyjki macicy. On stwierdza, że HPV nie replikuje się w komórkach rakowych. Czy on mówi, że HPV nie jest tam wcale obecne?
Prof. Peter Duesberg: Mówię, że to są pozostałości po HPV, które są jeszcze obecne w niektórych komórkach, stąd infekcja była dekady przed rakiem. Gdy ludzie są po raz pierwszy zainfekowani mając po 20 lat, to czasami powoduje brodawki, a po tym jak system odpornościowy powala tego wirusa, to on pozostawia po sobie resztki (skamieniałości) w postaci własnego DNA w komórkach, które się replikują.
Dziennikarka: Czyli w skrócie, czy istnieje związek PRZYCZYNOWY między wirusem HPV i rakiem szyjki macicy?
Prof. Peter Duesberg: Absolutnie nie! Jeśli ten mikrob tam się znajduje, to jest on tym, co nazywa się “wirusem pasażerskim”, czyli zdarza mu się tam być, ale nie odgrywa on w tym żadnej roli. Gdyby miał powodować raka, to musiałoby coś za tym przemawiać, ale on nie robi NIC, jak mówimy, zupełnie nic. NIC, on tam jest, to są resztki (skamieniałości). To całkowite resztki, fragment wirusa, który nie może produkować RNA, nie może produkować białek, nie można go znaleźć w guzie, czy komórkach guza. Nigdzie.
Dr Christian Fiala: Dopóki nie mamy dowodu, że rak szyjki macicy jest POWODOWANY przez HPV, dopóki jedyne co mamy, to związek, to jest to fundamentalnie bezużyteczne, aby szczepić przeciwko HPV, ponieważ istnieje ryzyko, że ten rak szyjki macicy nie jest spowodowany HPV, a w takim przypadku rak by się pojawił bez względu na to, czy HPV jest obecne, czy nie.
Dziennikarka: To był dr Fiala, który jako pierwszy poinformował swoich kolegów o sprawie śmierci 19-letniej dziewczyny w Wiedniu, Jasmin Soriat, po tym jak otrzymała drugą dawkę szczepienia p. HPV.
Dr Christian Fiala: Myślę, że to było pół roku czy jakoś rok po wdrożeniu szczepień, kiedy pojawiły się plotki o przypadku śmiertelnym. I pomyślałem, że skoro już jest przypadek śmiertelny po tak krótkim okresie czasu, to naprawdę musimy to zbadać, gdyż to mogłoby wskazywać, iż nadchodzi znacznie więcej, a w takim przypadku powinniśmy naprawdę zrobić wszystko, aby to powstrzymać tak wcześnie, jak tylko możliwe.
Dziennikarka: Ojciec Jasmin powiedział nam, że jego córka przychodziła tu regularnie, aby biegać i że była tutaj przed śmiercią, która nastąpiła w czasie snu z powodu niewydolności oddechowej. Cierpiała już jakiś czas z powodu zaburzeń neurologicznych.
Dr Christian Fiala: Skontaktowałem się z neurologiem i zapytałem go, “słuchaj, jest bardzo dziwna historia, mamy tu dziewczynę, która 3 tygodnie po szczepieniu doznała neurologicznych objawów, a krótko potem zmarła w skutek bezdechu, uszkodzonego centralnego układu nerwowego”, a on powiedział: “Cóż, to mieści się w zakresie typowego przedziału czasowego, jaki widzimy po szczepieniu, czyli ok. 2-6 tygodni.”
Dziennikarka: Skontaktowaliśmy się z rządowym patologiem medycyny sądowej, doktorem Johanem Missliwetz’em , któremu sąd nakazał wykonanie drugiej autopsji, gdyż pierwsza nie mogła ustanowić przyczyny śmierci. Dr Missliwetz przechodzi na wczesną emeryturę i mieszka na obrzeżach Wiednia.
Prof. dr Johan Missliwetz: Najpierw przeprowadziliśmy testy toksykologiczne i poziom alkoholu we krwi, które wszystkie wyszły negatywne. Więc również nie mogłem znaleźć rozsądnej przyczyny śmierci, ale miałem dwa podejrzenia. Pierwszym była wada genetyczna serca, a druga musiała być związana ze szczepieniem tej młodej dziewczyny, które zostało wcześniej zrobione.
Kiedy dr Missliwetz zgłosił swoje odkrycia do organów regulacyjnych sektora farmaceutycznego, otrzymał wiele telefonów od starszych członków medycznego establishmentu w Austrii. Cóż, było sporo interwencji. Wielu profesorów do mnie dzwoniło i mówiło, że powinienem przestać mówić o tych badaniach związanych ze szczepieniem. Przeprowadziłem tysiące autopsji, ale nikt mnie nie wzywał i nikt do mnie nie dzwonił. To było nadzwyczajne.
Dziennikarka: Jakie wywarli na panu uczucia?
Prof. dr Johan Missliwetz: Cóż… napisałem, co napisałem i to była moja sprawa, nie ich. Ale miałem już trochę tego dość.
Dziennikarka: Czy dr Missliwetz uważa, że szczepionka p. HPV powinna być wdrażana na świecie?
Prof. dr Johan Missliwetz: Myślę, że nie wiem wystarczająco wiele o niej, aby podjąć decyzję między ryzykiem, a korzyścią. To bym powiedział. Ale moja córka zapytała i ja ją spytałem, czy by chciała przyjąć szczepienie p. HPV. Ona jest farmakologiem i powiedziała: NIE.
Dziennikarka: Wracamy do profesora Duesberga i jego wyzwania dla nauki w sprawie HPV.
Mówił pan w przeszłości o tym, jak organizm radzi sobie z wirusem brodawczaka. Czy może pan to wyjaśnić i czy to jest tylko część naszego brudnego bagażu i czy my po prostu radzimy sobie z tym i to znika?
Prof. Peter Duesberg: Zazwyczaj tak, robiliśmy to od kilkuset milionów lat. Mieliśmy infekcje brodawczaka, rozwijały się brodawki, które potem znikały, bez żadnej szczepionki i przeżyliśmy miliony lat w ten sposób. Skoro nie ma dowodu naukowego, że on powoduje cokolwiek innego poza sporadycznymi brodawkami, które są eliminowane przez system odpornościowy, to nie ma potrzeby szczepienia przeciwko temu wirusowi.
Dziennikarka: Co by pan chciał zobaczyć w sprawie szczepionki p. HPV?
Prof. Peter Duesberg: Oczywiście powinno się zaprzestać jej używania do czasu, aż będziemy mieli dowody na to, iż chroni przed rakiem. Biorąc pod uwagę nie tylko koszty, ale również ogromne, najwyższe skutki uboczne od kiedy szczepimy w USA, bez porównania najwyższe, więcej niż wszystkie inne szczepionki razem wzięte, które mają mniej skutków niepożądanych, od tej.
Dziennikarka: Dlaczego według pana nie stworzono żadnego multidyscyplinarnego komitetu ekspertów, aby rozpatrzyć tę sytuację, biorąc pod uwagę bardzo wysokie poziomy szkód.
Prof. Peter Duesberg: Ponieważ większość z nich zarabia tony pieniędzy i są opłacani przez te firmy, a nawet Narodowy Instytut Zdrowia bierze udział w biznesie. Sprzedają i mają patenty na tę szczepionkę, więc gdzie byś się udała? Gdzie byś znalazła bezstronny panel? Myślę, że to by było bardzo trudne i oni by zrobili wszystko co w ich mocy, aby temu zapobiec.
Dziennikarka: Ktoś, kto jest niezłomny, to Freda Birell, która przewodzi grupą nacisku w UK o nazwie AHVID – Stowarzyszenie Uszkodzonych przez Szczepionkę p. HPV Córek.
Freda Birell: Myślę, że ta kampania rośnie i urosła dość pokaźnie w trakcie tego ostatniego roku. A powodem tego jest to, iż zaczynamy mieć ogromny rozgłos w krajowej prasie. I inne rodziny zaczynają zdawać sobie sprawę, że teraz już być może wiedzą, dlaczego ich córki zachorowały i były chore od czasu szczepienia. Chciałabym zobaczyć jak nasi politycy słuchają, jak przyznają, że to nie mogłaby być koincydencja, że to jest życie dziecka, które zostało zniszczone, one straciły edukację, a kto nimi się opiekuje? Oni mają to gdzieś.
Ofiarne Dziewice – Część 2: Ból i cierpienie
Dziennikarka: W części 1 omawialiśmy to, czy istnieje dowód, że szczepionka przeciwko HPV zapobiega rakowi szyjki macicy. I czy wirus HPV faktycznie go powoduje. Tu opowiemy historie dwóch młodych dziewcząt z UK, które zostały poważnie uszkodzone przez szczepionkę p. HPV.
Z pomocą cieszącego się międzynarodowym uznaniem autorytetu w kwestii toksyczności aluminium, profesorem Chrisem Exley z Uniwersytetu Keele w UK, przeanalizujemy co takiego jest w szczepionkach, co powoduje to uszkodzenie.
Ruby i Chloe reprezentują tysiące dziewcząt na całym świecie, które zostały zranione przez szczepionkę p. HPV. Szczepionkę, która niesie ze sobą najwyższe ryzyko wystąpienia poważnej reakcji, spośród wszystkich istniejących szczepień.
Większość szczepień, łącznie z tą przeciwko HPV, zawierają adiuwanty aluminiowe. Adiuwant to składnik szczepionki, który pomaga wytworzyć silniejszą odpowiedź immunologiczną w ciele pacjenta. Niektóre rodzaje aluminium używane są jako adiuwanty od prawie 90 lat. Zapytałam profesora Exley’a, czy według niego aluminium może się akumulować w ciele do niebezpiecznych poziomów.
Christopher Exley: Wiemy, że aluminium jest toksyczne. Wiemy, że aluminium jest neurotoksyczne. Więc tak, jeśli aluminium jest akumulowane w ciele w kierunku tzw. progu toksyczności, to uzyskasz toksyczność i to może wystąpić gdziekolwiek w ciele.
Dziennikarka: Ruby była nastolatką pełną życia aż do czasu, kiedy otrzymała swoją pierwszą dawkę szczepionki p. HPV.
Ruby Shallom: Po pierwszym zastrzyku doświadczyłam zawrotów głowy, więc kiedy wstawałam, to mdlałam lub traciłam przytomność. Po drugim zastrzyku zemdlałam i zrobiłam się blada jak ściana, miałam problemy z jedzeniem, mogłam jedynie jeść małe porcje i to mnie bolało podczas jedzenia. A po trzecim zastrzyku doświadczyłam przewlekłego bólu brzucha, klatki piersiowej i pleców. A także przewlekłe zmęczenie i mdłości.
Dziennikarka: Chloe otrzymała swój pierwszy zastrzyk, gdy miała 12 lat.
Chloe Leanne Brookes: Byłam bardzo szczęśliwą 12 latką. Robiłam wszystko, co robi typowa młoda dziewczyna. Chodziłam do kina, jeździłam na nartach, na rolkach. Łapałam dosłownie każdą okazję do tańczenia i to stale, czyli ok. 6 dni w tygodniu. Zaczęłam chorować po drugim zastrzyku i to było w styczniu 2011r. Zaczęło się od bólu stawów, mięśni, kości. Nieustanne zmęczenie, które nie przechodziło bez spania. Zasypiałam podczas lekcji i to się jedynie nasilało.
Dziennikarka: Stan Chloe stopniowo się pogarszał, jak tłumaczy jej matka, Sophie.
Sophie Brookes: Nie była w stanie nic jeść, nie mogła nawet połykać, ani pić. Była karmiona przez jedną z rurek i była zależna od trwających 22-24 godz. płynów dostarczanych przez cewnik centralny. Więc to trwa nadal, to karmienie przez cały dzień, powieszenie (?) i podłączenie tego do niej. Także to przez cały dzień.
Dziennikarka: I kto to robi?
Sophie Brookes: Ja… Więc czasami jest to jedyną moją czynnością, podawanie jej karmy i leków. A także raz dziennie trzeba to odłączyć i podłączyć do cewnika centralnego. I to o określonej porze dnia. Także, to przez cały długi dzień… A w międzyczasie, staramy się robić inne normalne rzeczy rodzinne.
Dziennikarka: Czy to możliwe, żeby aluminium w szczepionce p. HPV mogło spowodować tak ciężkie uszkodzenie neurologiczne?
Christopher Exley: Obawą jest to, że użycie adiuwantów z aluminium może i prawie na pewno skutkuje toksycznością z dala od miejsca wkłucia.
Dziennikarka: Chris Exley dalej wyjaśnia, że reaktywne komórki odpornościowe są przyciągane do miejsca wkłucia, gdzie mogą być naładowane aluminium i podróżować po całym ciele.
Christopher Exley: Istnieją bardzo silne dowody na to, że kiedy te komórki są naładowane aluminium, to mogą je wręcz przetransportować do mózgu. A komórka, która jest naładowana aluminium, może pozostawać żywa przez krótki czas, ale nie na zawsze. Innymi słowy, to aluminium powoli zabije komórkę. A jeśli ta komórka dostanie się w pewnym etapie np. do mózgu i tam umrze z powodu tego aluminium, to ono potem zostaje wypuszczone na nowe środowisko, a w tym przypadku to mogłyby być tkanki mózgowe, gdzie mogłoby wytworzyć toksyczność w zależności od tego, jaka ilość zostaje wypuszczona w tym konkretnym środowisku.
Dziennikarka: Dlaczego akurat ta szczepionka powoduje dużo większą ilość reakcji niepożądanych, kiedy porówna się ją do pozostałych?
Exley wyjaśnia, że ma pewne obawy wobec zawartości aluminium w obu szczepionkach p.HPV – Gardasil, produkowana przez firmę Merck &Co. Oraz Cervarix, produkowana przez Glaxo-Smith-Kline. Cervarix zawiera powszechnie używany adiuwant z aluminium o nazwie wodorotlenek glinu.
Christopher Exley: Ale… istnieje drugi adiuwant zawarty w Cervarixie, który jest zasadniczo tłuszczowcem, także one współpracują jako adiuwant w tej konkretnej szczepionce p.HPV. We wszystkich badaniach bezpieczeństwa Cervarixu nie używano tej mieszanki wodorotlenku glinu i tłuszczowca, ale wybrano użycie jedynie wodorotlenku glinu. Więc to już jedna rzecz, która sama w sobie sprawia, iż zadajesz sobie typowe pytanie, dlaczego tak się dzieje. Również musisz zadać pytanie, dlaczego w tej innej szczepionce przeciw HPV, w Gardasilu, dlaczego użyto tam całkowicie nowego adiuwantu. Takiego, którego praktycznie nie używano wcześniej.
Dziennikarka: A istnieje również inna sprawa. Dlaczego dodawano aluminium do grupy placebo? Czyli tej grupy nieszczepionych w testach porównawczych?
Christopher Exley: To jest oczywiście szalone. To jest najwyraźniej coś, co zostało zaprojektowane tak, aby pozbyć się bezpośrednich efektów adiuwantów w konkretnej szczepionce. Jeśli postanawiasz go użyć w grupie kontrolnej, to wszystkie te skutki uboczne będą ostatecznie usunięte z listy tych, które powoduje pełna szczepionka i ona wtedy wygląda na bezpieczną.
Dziennikarka: Inni eksperci, jak dr Christian Fiala, czołowy położnik i ginekolog w Wiedniu, zgadzają się z tym, że dodawanie adiuwantu z aluminium do grupy placebo stronniczo wpłynie na wyniki.
Dr Christian Fiala: Więc kiedy porównasz skutki uboczne, to nie możesz tak naprawdę powiedzieć, że jest różnica, gdyż nawet ta grupa, o której błędnie twierdzisz, że jest grupą placebo, otrzymała wszystkie adiuwanty i inne substancje, które występowały w grupie szczepionych. Także jak porównasz skutki uboczne, możesz dojść do wniosku, że nie było zbyt wielkiej różnicy, ale nie dlatego, że u tej grupy zaszczepionych było niewiele skutków ubocznych, ale dlatego, że tzw. „błędna” grupa placebo miała te same skutki uboczne, jak grupa szczepionych. A to jest coś, co w zasadzie można by nazwać oszukiwaniem. W terminologii naukowej, to się nazywa stronniczością.
Dziennikarka: Według najnowszych danych z 2017r. pochodzących z Agencji Regulacyjnej ds. Leków i Służby Zdrowia w UK, suma zgłoszeń reakcji niepożądanych wynosi 8835, z czego POWAŻNYCH reakcji było 3038. Przy tej rosnącej ilości dowodów na szkody po szczepionce p.HPV, dlaczego młodym dziewczynom ciągle mówi się, że ich problemy mają podłoże psychosomatyczne? Czyli wszystko dzieje się w ich głowie i otrzymują diagnozy psychiatryczne.
Mama Ruby Shallom: Lekarz przywołał mnie na bok i powiedział: „Nastolatki są jak z innej planety, ich ból nie jest prawdziwy. Zabierze ją pani do domu, pośle jutro do szkoły i wszystko będzie w porządku.” A ja jej powiedziałam, że nie, to jest moja córka i ja wiem, jaka ona jest, a obecnie jest w agonii.
Sophie Brookes: Nikt nigdy nie wiedział, co było nie tak. Mieliśmy już takie teksty, że to wszystko jest w naszych głowach, to jest udawane, że mamy sobie dać z tym spokój i przejść do dnia codziennego. Ale jej się ciągle pogarszało i przeszliśmy do dnia codziennego, ale nie daliśmy sobie z tym spokoju.
Ruby Shallom: Większość lekarzy nawet nie brało tego pod uwagę, że to mogło być po tym zastrzyku. Ale dwóch powiedziało, że ten zastrzyk to spowodował u mnie, tylko nie chcieli tego podać na piśmie, więc nie było to w mojej dokumentacji. Także trudno jest innym lekarzom nam uwierzyć, kiedy im mówimy, że tamci to przyznali.
Dziennikarka: I jak się z tym czujesz?
Ruby Shallom: Jestem dość wściekła, gdyż ten zastrzyk jest nadal podawany i inni ludzie stają się chorzy. A nam wszystkim przypisuje się wady psychiatryczne.
Freda Birell: Jeśli znasz rodzinę i to dziecko, znałeś ich od lat, oraz znasz ich historię medyczną, to dlaczego z taką pewnością wskazujesz palcem i nadajesz etykietkę temu dziecku, że ma zaburzenia psychiczne, kiedy w medycznej historii rodziny nie ma o tym żadnej wzmianki? To jest ten problem.
Chloe Leanne Brookes: Ogólnie cała profesja medyczna oraz rząd po prostu całkowicie wyzbyła się faktu, iż ludzie mają uszkodzenia poszczepienne, gdyż tak im zależy na ich pracy. Był taki moment, kiedy naprawdę umarłam i wróciłam do życia i byłam gotowa żyć dalej, wiedziałam, że to był ten czas. Muszę poinformować świat o tym, co się naprawdę wydarzyło i dlatego jestem tutaj dzisiaj…
Ofiarne Dziewice – Część 3: Odszkodowanie za wyrządzone zło
W części pierwszej wraz z pomocą dwóch znanych naukowców staraliśmy się krytycznie spojrzeć na dowody naukowe stojące za szczepionką przeciwko HPV i w konsekwencji postawić pytanie, czy naprawdę jest ona niezbędna.
W części drugiej przeanalizowaliśmy skład szczepionek Gardasil i Cervarix z pomocą światowego autorytetu w dziedzinie badań nad toksycznością aluminium. Przedstawiliśmy również historie dwóch dziewcząt cierpiących z powodu ciężkich uszkodzeń neurologicznych.
W części trzeciej przyjrzymy się sytuacji prawnej tych szczepionek w Wielkiej Brytanii, Japonii, Australii, Hiszpanii, Kolumbii oraz Stanach Zjednoczonych.
Dziennikarka: Stephen Tunley z Australii jest dyrektorem międzynarodowej grupy nacisku zwanej SaneVax.
Stephen Tunley: Inne, bardziej radykalne organizacje starają się w ogóle usunąć z rynku Gardasil, my natomiast staramy się uświadamiać ludzi stosując argumenty naukowe i wskazywać im, jak należy interpretować naukowe aspekty wiedzy o szczepionkach. Solidna analiza tej kwestii prowadzi nieuchronnie do wniosku, iż
a) szczepionki te w ogóle nie mają sensu i
b) ci, którzy je promują, powinni ponosić wszelką odpowiedzialność za szkody, które wyrządzili.
Dziennikarka: 33-letnia Kristin Clulow mieszka w Newcastle w Australii, gdzie również pracuje jako nauczycielka w liceum. Do czasu swego pierwszego szczepienia przeciwko HPV w roku 2008 była żywiołową i radosną osobą. Po drugim szczepieniu jej sytuacja uległa zmianie na gorsze.
Kristin Clulow: Wszystko zaczęło się jakieś 4-6 tygodni po otrzymaniu drugiej szczepionki przeciw HPV. Nagle zauważyłam, że mam problemy z chodzeniem. Nie byłam w stanie chodzić w spodniach skórzanych i w butach na wysokich obcasach, problemem dla mnie było podniesienie nogi, miałam kłopoty z pisaniem. Pracowałam jako asystentka dyrektora w firmie deweloperskiej i moja praca polegała na sporządzaniu notatek, i w gruncie rzeczy robienia całej reszty.
Pamiętam, że siedziałam wtedy z szefem w biurze i on dyktował mi coś do zapisania. Po chwili poprosił, abym odczytała to, co zanotowałam. Odpowiedziałam, że nie jestem w stanie pisać, gdyż ręka odmawia mi posłuszeństwa. Wszystko to zdarzyło się w ciągu zaledwie kilku dni. W najgorsze dni ból był nie do zniesienia. Pamiętam, jak będąc jeszcze w szpitalu podszedł do mnie neurolog i powiedział, jak wygląda moja sytuacja – oznajmił mi, że część mojego mózgu jest uszkodzona i nie wiedzą dokładnie, jak to się może skończyć. Najgorsze w tym wszystkim było to, że istniało ryzyko mojej śmierci. Wiedziałam, jak niewielkie szanse miałam na przeżycie. Powiedziałam sobie wtedy, że dopóki będę oddychać, będę z tym walczyć.
Dziennikarka: Kristin walczyła dzielnie i w końcu wygrała. Jest ona jedną z tysięcy ofiar, które cierpią z powodu niepożądanych odczynów poszczepiennych po zastosowaniu szczepionki przeciwko HPV, która charakteryzuje się najwyższym [oficjalnym] odsetkiem powikłań poszczepiennych ze wszystkich dostępnych rodzajów szczepionek.
Oto dane liczbowe podane przez WHO dotyczące niepożądanych skutków szczepionki przeciwko HPV zebrane ze 100 krajów. 167.900 różnych niepożądanych skutków w ramach 72.921 odnotowanych przypadków powikłań, w tym co najmniej 280 przypadków śmiertelnych.
Sławny neurolog z Japonii, dr Hirokuni Beppu, ma spore doświadczenie w dziedzinie uszkodzeń powodowanych przez różne medykamenty. Jest on założycielem niezależnego biuletynu o medykamentach “The Informed Prescriber”.
Czy istnieje możliwość, by niektóre tego typu dramatyczne przypadki zostały niezauważone w sensie ich istotności statystycznej?
Dr Hirokuni Beppu: Bardzo trudnym jest zidentyfikowanie osób szczególnie podatnych na choroby autoimmunologiczne, ponieważ takie przypadki są bardzo rzadkie w ogólnej populacji. Standardowe metody analizy statystycznej mają problem ze wskazaniem na istnienie jakiejkolwiek różnicy w występowaniu tych chorób. Więc mówi się, że nie ma to żadnego związku ze szczepieniami.
Dziennikarka: Czy jest pan zadowolony ze sposobu, w jaki szczepionka przeciwko HPV została błyskawicznie wprowadzona na rynek po przejściu zaledwie pierwszego etapu obowiązkowych testów. Czy pana to satysfakcjonuje?
Dr Hirokuni Beppu: Oczywiście, że nie. Jest to nowy typ szczepionki, cechuje się wysokim ryzykiem wystąpienia ciężkich niepożądanych skutków. Musimy być ostrożni we wprowadzaniu tej szczepionki na rynek, zbyt mało wiemy o jej skutkach dla organizmu człowieka.
Dziennikarka: Czy ofiary szczepionki przeciwko HPV w Japonii kierują sprawę do sądu?
Suit opens in Tokyo court over cervical cancer vaccine side effects
http://web.archive.org/web/20170329043050/https://www.japantimes.co.jp/news/2016/10/24/national/crime-legal/lawsuit-cervical-cancer-vaccines-drag-health-ministry-fights/#.Wju-X9TJymU
Dr Hirokuni Beppu: Owszem. Obecnie około 120 osób prowadzi spory sądowe ze spółkami farmaceutycznymi. Takie sytuacje mają obecnie miejsce w 8 miastach w Japonii, a kolejne osoby planują w najbliższym czasie wytoczyć sprawy sądowe.
Dziennikarka: Czy według dr Beppu szczepionka przeciwko HPV jest w ogóle potrzebna?
Dr Hirokuni Beppu: Nie, nie jest potrzebna. Szczepionka ta jest bezużyteczna, ponieważ charakteryzuje się niskim stopniem korzyści w relacji do ryzyka. Obecnie nie jesteśmy w stanie wskazać osób, u których ryzyko powikłań po tej szczepionce jest wysokie.
„Choć szczepionka przeciwko HPV nadal jest powszechnie stosowana na świecie, w Japonii stała się ona sporym problemem społecznym.”
„W 2013 roku rząd Japonii wykreślił ją z listy środków rekomendowanych dla uczennic. Szczepionka ta jednak nadal jest dofinansowywana i dostępna dla tych, którzy są nią zainteresowani.”
Dziennikarka: Kluczową sprawą dotyczącą ewentualnych przyszłych regulacji prawnych związanych z walką z plagą ofiar szczepionki przeciwko HPV jest problem świadomej zgody pacjenta.
Freda Birell: Rodzice w momencie deklarowania zgody na szczepienie otrzymują krótką ulotkę, głównie informującą o tym, że szczepionka ta jest bezpieczna i skuteczna, a ewentualne efekty uboczne są niegroźne. Tym, czego jednak im się nie przedstawia, jest ulotka informacyjna dla pacjentów [ChPL], która znajduje się w opakowaniu wraz ze szczepionką. Twierdzą, że nie mogą jej dać do domu, mogą ją dać dziecku podczas szczepienia, ale nie muszą tego robić. Tak więc matka i ojciec nie mają możliwości zdobycia informacji o wielu poważnych efektach ubocznych z tą szczepionką związanych.
Stephen Tunley: Gardasil, jeśli się nie mylę, sprzedawany jest po 10 sztuk w opakowaniu, ale dodawana jest tylko jedna ulotka informacyjna na cały zestaw. Kiedy Pani i Pan Kowalski przychodzą i proszą o taką ulotkę, co jest i tak rzadkością, jeśli otrzymają ją, to kolejne osoby już takiej możliwości będą pozbawione.
Niekiedy spotykam rodziców w supermarketach, którzy studiują wnikliwie skład płatków kukurydzianych, ale nie przyszło im na myśl, aby tak samo krytycznie podejść do tego, co znajduje się w szczepionkach dla ich dzieci.
Dziennikarka: Aluminium dodaje się do szczepionek od 100 lat. W szczepionce przeciwko HPV znajduje się adiuwant na bazie aluminium. Jak twierdzi znany na całym na świece specjalista od toksyczności aluminium, prof. Christopher Exley, należy zadać sobie pytanie, dlaczego dodaje się do szczepionki Gardasil aluminium w postaci dotąd niestosowanej oraz dlaczego do szczepionki Cervarix dodawany jest nowy rodzaj związku aluminium dopiero po testach klinicznych. Dla przykładu, Cervarix zawiera powszechnie stosowany adiuwant aluminium zwany wodorotlenkiem aluminium.
Prof. Christopher Exley: Ale… Do szczepionki Cervarix dodaje się jeszcze inny rodzaj adiuwantu, który w istocie jest lipidem. W tej konkretnej szczepionce przeciwko HPV te dwa związki pełnią wspólnie funkcję adiuwantu. We wszystkich testach bezpieczeństwa przeprowadzonych na szczepionce Cervarix nie zastosowano szczepionki z dodatkiem w postaci mieszaniny wodorotlenku aluminium oraz tego nowego lipidu.
Zastosowano po prostu szczepionkę zawierającą wyłącznie adiuwant w postaci wodorotlenku aluminium. Tak więc, już sam ten fakt zmusza do zastanowienia się, dlaczego tak właśnie postąpiono. Należałoby również zadać pytanie, dlaczego w innej popularnej szczepionce przeciwko HPV, Gardasil, zastosowano kompletnie nową formułę adiuwantu na bazie aluminium.
Formułę, której dotychczas w zasadzie nie stosowano.
Dziennikarka: Miejmy nadzieje, że kwestie te będą miały swój finał w sądzie, gdzie te pytania padną, a odpowiedzi staną się dostępne dla opinii publicznej.
Walka o odszkodowania z tytuły szkód spowodowanych przez szczepionkę HPV toczy się na całym świecie.
Alicia Capilla z Walencji jest dyrektorem hiszpańskiej grupy nacisku zwanej AAVP.
W Hiszpanii zarejestrowano 1.145 przypadków uszkodzeń spowodowanych przez szczepionki przeciwko HPV, zarejestrowano 3.500 przypadków niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz 6 potencjalnych przypadków śmiertelnych.
Decyzją sądu w Asturii z 27 lutego 2017 roku uznano, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy szczepionką przeciwko HPV a śmiercią młodej dziewczyny o imieniu Andrea, która zmarła w 2012 roku.
W marcu 2017 roku amerykańska grupa nacisku o nazwie “Judicial Watch” (Obserwator Wymiaru Sprawiedliwości) na swojej stronie potępia fakt, że niektórzy nieletni mogą korzystać ze szczepionki przeciwko HPV bez zgody rodziców.
Govt. Still Pushing HPV Vaccine on Kids a Decade after JW Exposed Deadly Side Effects
https://www.judicialwatch.org/blog/2017/03/govt-still-pushing-hpv-vaccine-kids-decade-jw-exposed-deadly-side-effects/
W Kolumbii protesty nasilają się.
Valentina: Dzień dobry, na imię mam Valentina, mam 12 lat i mieszkam w Medellin. Jeszcze rok temu moje życie wyglądało normalnie… byłam normalną uczennicą, miałam wielu przyjaciół. Odkąd pamiętam, zawsze byłam liderką naszej grupy, uczestniczyłam w zajęciach grupy teatralnej… W maju 2013 roku zaszczepiłam się przeciwko HPV…
„Prawniczka Mónica León del Río z Asociación Reconstruyendo Esperanza przygotowuje pozew grupowy w imieniu 400 Kolumbijek poszkodowanych w wyniku użycia szczepionki przeciwko HPV.”
Dziennikarka: Jaki jest Pański końcowy cel?
Stephen Tunley: 3 rzeczy:
Chcę, by rodzice mieli dostęp do rzetelnej informacji, bo to jest najważniejsze, by ludzie brali odpowiedzialność za to, co wprowadzają do organizmów swoich dzieci, bo przecież mówimy tu o naszych dzieciach.
Jaki jest cel wprowadzanie tej szczepionki do ciała 9-letniej dziewczynki, kiedy ryzyko raka szyjki macicy u kobiet 52-53 letnich jest tak niskie, że właściwie bardziej prawdopodobne jest to, że stanie się jej krzywda po tym jak uderzy się w tył głowy po upadku z krzesła.
Trzecia rzecz – chciałbym, aby wprowadzono program odszkodowań i pomocy dla ofiar tych szczepionek. Czy wierzę, że kiedykolwiek dostaniemy jakieś pieniądze od spółek farmaceutycznych? Szczerze w to wątpię. Istnieje możliwość pozywania lekarzy rodzinnych za zaniedbanie obowiązku udzielenia informacji w ramach procedury świadomej zgody.
Nie obchodzi mnie to, czy lekarz czegoś nie zrozumiał czy też pojawił się jakiś bliżej nieokreślony problem, jego obowiązkiem jest dbanie o swoich pacjentów. A fakt, że nie przeczytał on charakterystyki danego produktu czy nie chciało mu się zasięgnąć informacji o przeciwwskazaniach dla szczepionki czy innego produktu leczniczego przed podaniem tego specyfiku dziecku genetycznie predysponowanemu do chorób autoimmunologicznych. Jeśli w konsekwencji tego zaniedbania reakcja autoimmunologiczna wystąpi, to według mnie lekarz jest za to odpowiedzialny. Przypuszczam, że już niedługo sprawy tego typu będą kończyć się w sądzie.
Dziennikarka: Co byś chciała przekazać producentom szczepionek przeciwko HPV oraz tym, którzy odpowiedzialni są za wprowadzenie jej na rynek zarówno krajowy, jak i światowy?
Kristin Clulow: Chciałabym wam powiedzieć, że to co robicie jest nieetyczne, że musicie dokładnie zbadać o swój produkt, musicie go wycofać z rynku i przebadać ponownie, ponieważ to co robicie, krzywdzi ludzi. I nie chodzi tu o bóle głowy czy niedowład ręki – te substancje powodują trwałe uszkodzenia mózgu. Ja z tym zmagam się już 9 lat.
Dziennikarka: Twój powrót do zdrowia jest bardzo inspirujący. Jakie jest Twoje przesłanie dla innych dziewcząt, które również zostały poszkodowane przez te szczepionki?
Kristin Clulow: Moje przesłanie – zachowajcie optymizm. Widzę wielu ludzi którzy myślą, że już nie ma dla nich nadziei, którzy popadają w depresję i są pesymistycznie nastawieni do świata. Ja uważam, że tę negatywną energię należy zamienić w coś pozytywnego. Możecie z tego wyjść – ja jestem tego żywym dowodem. Otaczajcie się dobrymi ludźmi i nigdy się nie poddawajcie.
Ofiarne Dziewice – napisy PL
Zobacz na: Wirus ludzkich brodawczaków (HPV) a rak szyjki macicy
Kuracje ortomolekularne na NOPy po szczepionce przeciw HPV
Geneza szczepionki przeciw HPV, czyli kolejny przypadek korupcji w nauce – Gabriela Segura
Krytyczne artykuły medyczne na temat szczepień przeciwko HPV.
Japoński doktor odkrył związek między szczepieniami przeciwko HPV a syndromem przewlekłego zmęczenia.
Szczepionka przeciwko HPV okaleczyła już dziesiątki tysięcy nastolatek – Oli Smith
Miliony ludzi dołączają do sekty składającej dzieci w ofierze – Del Bigtree
Bóg nie popiera szczepionek – Megan Heimer
Przecież chodzi tylko o zmniejszenie populacji przez wyłączenie części kobiet z prokreacji. Inne szczepionki tez zawierają niebezpieczne substancje. Można przypomnieć akcję związana z wycofaniem termometrów rtęciowych z użycia, ze względu na szkodliwość rtęci. Obecnie związek rtęci w szczepionkacch, jest wstrzykiwany do organizmu dziecka.
Testy na nosicielstwo HPV
Czy badania przesiewowe pod kątem nosicielstwa HPV są choć trochę bardziej wartościowe? Pisałem na ten temat tutaj: Czy wirusy są przyczyną nowotworów? HPV i HSV – kolejna odsłona wirusowej histerii . Przytoczę tylko fragment pracy prof. Petera Duesberga z Berkeley University pt: „Latent Viruses and Mutated Oncogenes: No Evidence for Pathogenicity”.
Autor wylicza w niej kolejne argumenty burzące misternie budowaną teorię HPV = rak szyjki macicy, wyliczając, że:
1) Ponieważ nowotwory pojawiają się dopiero 20-50 lat po zakażeniu, współpraca między HPV i mutacjami nie może być wystarczająca do kancerogenezy.
2) Ponieważ HPV, tak jak wszystkie małe wirusy DNA potrzebuje wszystkie z 8 kb celem replikacji, stłumienie jednego lub więcej białek HPV przez normalne geny komórkowe skutecznie hamuje replikację wirusów w zdrowych komórkach. Odwrotnie, jeżeli proteiny wirusowej transformacji nie zostały stłumione przez normalne komórki, to komórki brodawkowe replikujące wirus powinny stać się onkogenne, ponieważ wszystkie geny wirusowe są wysoko ekspresyjne w replikacji wirusa
3) Klonalność przypadków raka szyjki macicy wyklucza hipotezę, iż białka HPV neutralizują białka i geny supresorowe nowotworu i neutralizacja ta ma powodować kancerogenezę
4) Brak spójnych sekwencji DNA HPV oraz konsekwentnej ekspresji genu HPV w guzach HPV DNA -pozytywnych jest niezgodne z hipotezą HPV zur Hausena i Howleya i wskazuje, iż HPV nie jest konieczne dla podtrzymania raka szyjki macicy.
5) Obecność HPV u nie więcej, niż 67% u kobiet w dopasowanej grupie wiekowej z rakiem szyjki macicy wskazuje, iż obecność HPV nie jest potrzebna do wystąpienia raka szyjki macicy
6) Hipoteza HPV = rak również nie wyjaśnia obecności klonalnych anomalii chromosomowych – chyba, że ktoś przedstawia dodatkowe dziwaczne założenie, iż tylko komórki z wcześniej istniejącymi zaburzeniami chromosomów ulegają transformacji przez HPV.
7) brak jest wenerycznego odpowiednika nowotworu u mężczyzn
Z powyższych faktów wynika, iż HPV nie bierze udziału w kancerogenezie szyjki macicy i że test na HPV może być tak naprawdę szkodliwy, biorąc pod uwagę fakt, iż pozytywny jego wynik wywołuje niepokój u wierzących w hipotezę wirus-rak (schorzenia jatrogenne).
Źródło tu: http://www.duesberg.com/papers/ch5.html
Nie wspomnę już o nasilonej kampanii marketingowej na rzecz wdrażania tzw. szczepień przeciwko HPV, określanych jako chroniące przed rakiem szyjki macicy. Cała ta historia ze szczepionkami przeciwnowotworowymi zakrawa moim zdaniem na oszustwo naukowe i powinna być rozpatrywana jedynie w kategoriach kryminalnych. – O negatywnych skutkach profilaktyki nowotworowej