Tiomersal jest toksycznym związkiem zawierającym rtęć, stosowanym do zapobiegania wzrostowi bakterii i grzybów w niektórych szczepionkach w czasie ich przechowywania, a zwłaszcza podczas stosowania otwartych fiolek wielodawkowych.
Bezpieczeństwo tiomersalu w szczepionkach – kwestie metodologiczne i dowody na nadużycia w badaniach – dr Brian Hooker
Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B zawierająca tiomersal a ryzyko diagnozy specyficznych opóźnień rozwoju w Stanach Zjednoczonych – David A. Geier i inni
10 kłamstw wypowiadanych przez tych którzy mówią, że rtęć w szczepionkach jest bezpieczna. – Lisa K. Sykes
Mertiolat i tajemniczy kruczek prawny Ely Lilly [korupcja] – Steven Higgs
Zatrucie rtęcią sprawia, że ptaki przejawiają homoseksualne zachowania. – Christine Dell’Amore
Karen Wetterhahn rozlała 2 krople rtęci organicznej. Oto, co stało się z jej mózgiem.
„…karta charakterystyki bezpieczeństwa (MSDS) tiomersal opublikowana przez producenta, Eli Lilly and Company (Indianapolis, IN, USA), pokazuje, że „skutki narażenia mogą obejmować drętwienie kończyn, zmiany płodu, zmniejszenie przetrwania potomstwa i zmiany tkanki płucnej … u dzieci może powodować łagodne do ciężkiego upośledzenia umysłowego i łagodnymi do ciężkich zaburzeniami koordynacji ruchowej“(20). Tiomersal jest tak toksyczny, że w USA, jego zastosowanie jako składnika produktów do stosowania miejscowego antyseptyczne, pieluszka – wysypka i środków plemnikobójczych jest nielegalne od 1998 roku(21). Biorąc pod uwagę fakt, że tiomersal jest zbyt toksyczny, aby zastosować go do skóry lub stosować jako środka antykoncepcyjnego należy zapytać, jak może być bezpieczny, aby wprowadzić go bezpośrednio do ciała i krwi rozwijającego się dziecka lub kobiety w ciąży…
A że dzieci są niezwykle wrażliwe na tiomersal udokumentowano od co najmniej 1977(25). W tym samym roku przeprowadzono badania, w których dodawano tiomersal topologicznie do obszaru brzucha 13 dzieci z zakażonymi pępowinami, po czym 10 z nich zmarła. Według raportu z autopsji stwierdzono, że zgony były spowodowane wpływem wewnętrznej toksyczności ekologicznej Hg . Badanie to jest sztywną ilustracją rzeczywistości, że niemowlęta i małe dzieci są dużo bardziej podatne na toksyczne działanie tiomersalu niż starszych dzieci i dorośli…
Argumentowali oni, że po pierwsze użycie tiomersalu jako środka konserwującego w szczepionkach jest bezpieczne, a jego usunięcie z większości szczepionek powodowana była jedynie ostrożnością. Ich drugim argumentem było to, że problemy zimnego łańcucha i przechowywania uniemożliwiają usunięcie tiomersal ze wzorów wielu dawek szczepionki przeznaczonej do LMICs, ponieważ nie ma „realnej” alternatywy dla tiomersalu jako środka konserwującego w tych preparatach.” – Thimerosal as discrimination: vaccine disparity in the UN Minamata Convention on mercury http://ijme.in/~ijmein/index.php/ijme/article/view/2015/4373
Ze strony WHO: Co to jest Tiomersal?
Tiomersal (znany również jako mertiolat lub sól sodowa kwasu etylortęciotiosalicylowego) jest związkiem zawierającym rtęć [49.55%], stosowany jest do zapobiegania wzrostowi bakterii i grzybów w niektórych szczepionkach w czasie ich przechowywania, a zwłaszcza podczas stosowania otwartych fiolek wielodawkowych. Używany jest również w procesie produkcji szczepionki, zarówno do inaktywacji pewnych organizmów i toksyn oraz w celu utrzymania sterylności linii produkcyjnej. Tiomersal jest stosowany od lat 30-tych XX wieku do produkcji niektórych szczepionek oraz innych produktów medycznych.
Czy wszystkie szczepionki zawierają tiomersal?
Wiele licencjonowanych szczepionek nie zawiera tiomersalu. Mogą zaliczać się do nich szczepionki jedno dawkowe oraz takie w których tiomersal [49.55% rtęci] wpływałby na skuteczność szczepionki, takie jak żywe szczepionki w tym MMR, doustna i inaktywowana przeciw polio, żółtej febrze i szczepionka BCG. Jednakże gdy te szczepionki są w postaci wielodawkowej, jeśli nie zostaną wykorzystane w całości muszą zostać usunięte/zutylizowane pod koniec sesji szczepień. Inne szczepionki mogą zawierać śladowe ilości tiomersalu (<0,5 µg na dawkę), jeżeli środek konserwujący był zastosowany w procesie produkcji, jednak nie został dodany do produktu końcowego. Trzecia grupa szczepionki to taka do której dodawany jest tiomersal w różnych stężeniach (od 10 do 50 µg na dawkę) jako środek konserwujący, aby zapobiec skażeniu mikroorganizmami podczas przechowywania w fiolkach wielodawkowych. Do nich zaliczają się takie szczepionki jak: szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (DTP), szczepionka błoniczo – tężcowa (DT), anatoksyna tężcowa (TT), szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, Haemophilus influenzae typ B (Hib) oraz przeciw grypie.
Czy szczepionki mogą być wyprodukowane bez tiomersalu?
Wszelkie zmiany w składzie zatwierdzonej szczepionki, w tym zmiany zawartości tiomersalu, mogą mieć wpływ na jakość, bezpieczeństwo i skuteczność szczepionek i z tego powodu mogą być wymagane dalsze badania zanim produkt o zmienionym składzie zostanie zatwierdzony. Zastąpienie tiomersalu innym środkiem inaktywującym i /lub środkiem konserwującym podczas procesu produkcji i/lub w produkcie końcowym, wymaga nowego procesu zatwierdzającego z serią badań przedklinicznych i klinicznych w celu zapewnienia jakości, bezpieczeństwa i skuteczności szczepionki. W przypadku szczepionek wielodawkowych tiomersal zapewnia lepszą ochronę przed zanieczyszczeniami, niż inne środki konserwujące, jak na przykład 2-fenoksyetanol.
Czy szczepionki mogą być dostarczane w fiolkach jednorazowego użytku?
Szczepionki mogą być dostarczane w fiolkach jednodawkowych, ale opcja ta wymaga znacznego zwiększenia zdolności produkcyjnej co zwiększa koszty. Fiolki jednodawkowe wymagają znacznie większych chłodni do przechowywania, podobnie jak zwiększa potrzeby transportowe. Obecnie nie jest to możliwe dla większości krajów. Dla niektórych szczepionek, jest bardziej opłacalne używanie fiolek wielodawkowych. Jednakże, jeśli tiomersal jest stosowany jako środek inaktywujący w procesie produkcyjnym, a nie jest dodawany jako środek konserwujący w rezultacie spowoduje to, że produkcie końcowym będą tylko śladowe ilości tiomersalu, zarówno w opakowaniach jedno i wielodawkowych.
Jakie są zalecenia GACVS dotyczące bezpieczeństwa szczepionek zawierających tiomersal?
Po zapoznaniu się z aktualnymi dowodami epidemiologicznymi oraz farmakokinetycznym profilem tiomersalu, Światowa Komisja Doradcza do spraw Bezpieczeństwa Szczepień stwierdziła, że obecnie nie ma dowodów na toksyczność rtęci u niemowląt, dzieci lub dorosłych wystawionych na działanie tiomersalu w szczepionkach. Stwierdzono również, że nie ma powodu do zmian aktualnych praktyk szczepień szczepionkami zawierającymi tiomersal na podstawie względów bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo szczepionek zawierających tiomersal jest sprawdzane w regularnych odstępach czasu. W międzyczasie, dostępne dowody gwarantują, że obecne zalecenia WHO w sprawie polityki szczepień w odniesieniu do szczepionek zawierających tiomersal nie powinny być zmieniane.
Czy Tiomersal jest taki sam jak metylortęć?
Nie. Istnieje kilka form rtęci występujących w środowisku, jednakże zdecydowanie najczęściej występującym związkiem organicznym rtęci jest metylortęć. Głównym zagrożeniem metylortęci jest jej zdolność do gromadzenia/akumulowania się w organizmie i do pozostania przez w nim długi czas. Ekspozycja na tą naturalnie występującą substancję i jej toksyczne działanie na ludzi zostało dobrze zbadane. Jako, że większość ludzi jest narażone na działanie rtęci w jakiejś formie, WHO oraz niektóre krajowe organy regulacyjne określiły bezpieczny poziom ekspozycji na rtęć i wartości odzwierciedlające ekspozycję głównie na metylortęć. Tiomersal zawiera inną formę rtęci, to jest etylortęć, która nie gromadzi się, jest metabolizowana i usuwana z organizmu o wiele szybciej niż metylortęć.
Dlaczego niektóre kraje wycofują tiomersal skoro nie ma ryzyka?
Niektóre krajowe organy zdrowia publicznego dążą do zastąpienia szczepionek zawierających tiomersal i przezornie od niego się wycofują. Obecnie nie ma dowodów na toksyczność rtęci zawartej w szczepionkach. Istnieje tylko kilka przetestowanych, skutecznych i bezpiecznych alternatyw dla szczepionek zawierających tiomersal. Obecna zdolność produkcyjna dla tych szczepionek jest ograniczona i niewystarczająca na pokrycie globalnych potrzeb.
“Śladowe Ilości” – Jedyne Badanie Tiomersalu.
Tiomersal, który jest wagowo w 49.6% etylortęcią, został wynaleziony przez firmę Eli Lilly w latach 1920-tych. Neurotoksyna, która jest o 100 razy bardziej śmiertelna, niż ołów. Jedyne badanie, jakie Eli Lilly przeprowadziło na bezpieczeństwo tego produktu, było w roku 1930 na pacjentach, którzy umierali już z powodu zapalenia opon mózgowych. Wstrzyknięto im tiomersal i obserwowano reakcje. Śmierć pacjentów przypisano chorobie, a tiomersal uznano za bezpieczny do zastosowania w szczepionkach.
History of Eli Lilly’s Thimerosal and Autism
History of Thimerosal and Autism
https://academic.oup.com/aje/article-abstract/13/1/296/86931
E-maile od CDC i FDA dotyczące szczepionek i rtęci
Twyla Ramos z portalu AGE OF AUTISM w 2007 roku próbowała dowiedzieć się od CDC i FDA czy szczepionki wolne od rtęci wciąż posiadają rtęć oraz co kryje się z terminem „śladowe ilości”. Wrzucam tylko podsumowanie:
Więc, dzwoniłam ponownie do pani Harley i tym razem się udało. Ona dalej kontynuowała wypowiadanie ogólnych formułek o potwierdzaniu w sposób udokumentowany i zgodny z założeniami, że procedury rzeczywiście prowadzą do zaplanowanych wyników w procesie produkcyjnym.
Powiedziała następujące rzeczy:
- Nie wie czy firma przeprowadza konkretne badania.
- Nie mogą sprawdzić każdej jednej szczepionki.
- Istnieje wiele wymogów jakie muszą zostać spełnione przez wypuszczeniem szczepionki. Firma przedstawia procedury badań i próbki. FDA sprawdza czy produkt jest bezpieczny, czysty, silny oraz czy działa.
- Nie może zagwarantować, że robiony jest test na zawartość rtęci.
- Nie jest pewna czy FDA sprawdza zawartość rtęci. Oni sprawdzają ten proces. „Wychodzimy z założenia, że taki test został przeprowadzony przez producenta. Wątpię w to, żeby jakakolwiek firma próbowała się od niego wymigać. Konsekwencje są poważne za jakiekolwiek naruszenia. Jeśli produkt nie spełnia wymagać/specyfikacji będzie to niezatwierdzony produkt.”
Naprawdę starałam się, aby podała więcej konkretów. Podałam przykład, jeśli dałabyś komuś przepis jak przepis upiec ciasto i chciałabyś sprawdzić czy wyszło dobrze to czy nie spróbowałbyś tego ciasta, nie sprawdziłabyś czy przypadkiem nie wyszedł zakalec, albo nie przypaliło się? Mówi się, że „koniec wieńczy dzieło i wszystko wychodzi w praktyce”. Aby to sprawdzić nie wystarczy kupić właściwe produkty, odmierzyć je i wsadzić do piekarnika o temperaturze 180 stopni.
Zasugerowała mi, żeby to sprawdzić w organach państwowych.
Tak, w skrócie, ani CDC, ani FDA nie było w stanie powiedzieć, że przeprowadzają badania w celu upewnienia się, że proces usuwania rtęci ze szczepionek działa.
Dlaczego mieliby robić badania na obecność rtęci? Przecież nie wierzą w to, że tiomersal jest szkodliwy. Trzeba przyznać, że tiomersal nadal jest wykorzystywany w procesie produkcji szczepionek, ale na końcu przypuszczalnie jest usuwany. Jeśli proces oczyszczania w rzeczywiście nie działa, dlaczego CDC i FDA miałoby to obchodzić? Nie wierzą w to, że tiomersal jest szkodliwy.
Jednak wiemy, że nawet malutkie ilości rtęci są w rzeczywistości szkodliwe.
Moje pytanie brzmi: Czy obecnie ktokolwiek bada szczepionki pod kątem obecności rtęci? Czy szczepionki, które podobno są wolne od rtęci naprawdę jej nie zawierają? Ile w rzeczywistości jest rtęci w szczepionkach, które rzekomo zawierają jedynie jej „śladowe „ilości”?
Czy ufamy firmom farmaceutycznym w kwestii monitorowania zawartości rtęci?
Podobno rtęć została usunięta ze szczepionek, ale wskaźniki występowania autyzmu wciąż są wysokie. Możliwe wyjaśnienia tej sytuacji są takie:
- Dzieci nadal otrzymują niezwykle wysoką liczbę szczepionek, które zawierają inne potencjalnie toksyczne i/lub zaburzające pracę układu odpornościowego składniki takie jak aluminium i duże ilości żywych wirusów.
- Istnieje wiele zanieczyszczeń środowiskowych jak rtęć z elektrowni spalających węgiel, które mogą być potencjalną przyczyną.
Ale może przeoczyliśmy inne możliwe wyjaśnienie: Czy rtęć naprawdę została usunięta ze szczepionek?
****
Ze strony: Vax Truth:
Vaccine Excipient & Media Summary, Part 2
Tiomersal
Tiomersal jest to związek składający się z około 50% rtęci. Rtęć jest drugim najbardziej znanym człowiekowi trującym pierwiastkiem na ziemi (obok uranu i jego pochodnych.) Gdy ktoś mówi, „RTĘĆ” od razu możemy pomyśleć o wiadomościach typu „dziecko w szkole zbiło termometr rtęciowy na zajęciach z biologii, wezwane ekipę zajmującą się usuwaniem materiałów niebezpiecznych, a wszyscy uczniowie byli narażeni na niebezpieczeństwo”
Czy wiesz, że oni, robią wielkie halo (to znaczy wzywają ekipę o materiałów niebezpiecznych) w przypadku ilości rtęci mniejszej niż ilość zawarta w 1 szczepionce [http://www.epa.gov/mercury/spills/index.htm]? Tiomersal jest stosowany jako środek konserwujący w szczepionkach, aby zapobiec wzrostowi bakterii w szczepionkach, które są w dużych opakowaniach wielodawkowych. Jest on również stosowany w procesie produkcji szczepionek, a następnie w procesie oczyszczania „usunięty”i tylko jego „śladowe” ilości pozostają w produkcie końcowym. Po pierwsze, zachęcam do przeczytania tego artykułu: Is There Thimerosal in the Flu Vaccine?
Następnie, omówimy co oznacza termin „śladowe ilości”. (W dokumencie powyżej możesz zauważyć, że obok słowa „Tiomersal”, znajduje gwiazdka. Gwiazdka informuje, że w przypadku, gdy „Tiomersal” jest oznaczony gwiazdką (*) oznacza to, że produkt powinien być uznany za równoważny z produktem nie zawierającym Tiomersalu w ogóle.)
Zanim przejdziemy dalej, opiszę małą historyjkę – jakiś czas temu byłem w sklepie spożywczym szukając dużego opakowania „Stevii” – nowy kaprys wśród słodzików, który jest bezkaloryczny. Czytałem etykietę z tyłu opakowania i doszedłem do miejsca na dole w którym pisało: „Każda porcja zawiera mniej niż 2 kalorie, które FDA uważa za „bezkaloryczne” Co ?! Przecież to nie ma sensu! Jeśli pisze się, że jest „bezkaloryczne”, powinno być wolne od kalorii, prawda? Jeśli coś ma jakieś kalorie w sobie, to ma kalorie. Jeśli umieścisz kilka marchewek na ladzie nie powiesz mi, że ich tam nie ma. Wielkość porcji stewii to 1 łyżeczka, więc załóżmy, że 1 łyżeczka zawiera 1,9 kalorii. Pamiętaj, musimy założyć/domniemywać, ponieważ obecnie tego nie wiemy. To FDA mówi, że kalorie w stewii nie istnieją, ale tylko ze względu na sam fakt, że na opakowaniu jest zastrzeżenie, które mówi nam, że w rzeczywistości marchewki są na ladzie … yyy, to znaczy chodziło mi o kalorie w opakowaniu. Ale wracając do tematu chcemy powiedzieć, że jedna porcja zawiera 1,9 kalorii. Użyjemy Stewii jako „szklanka za szklanke”. Innymi słowy użyjesz tyle samo stewii co użyłbyś zwykłego cukru. Tak, mam zamiar zrobić kilka fantastycznych „niskokalorycznych” ciasteczek z użyciem „bezkalorycznej” stewii. Jestem na ścisłej diecie, więc muszę wszystko dodać, aby dowiedzieć się, ile kalorii mają składniki w partii ciasteczek z WYJĄTKIEM cukru, prawda? Ale poczekaj … dodałem 2 szklanki stewii do mojej porcji ciasteczek. W jednej szklance mieści się 48 łyżeczek od herbaty co znaczy, że dodałem 96 łyżeczek stewii – co przełoży się 182,4 DODATKOWYCH kalorii. To nie jest argument, że znacząco zmniejszyła się liczba kalorii w partii ciasteczek w porównaniu z użyciem zwykłego cukru, ale fakt pozostaje faktem, że: BEZKALORYCZNE RÓWNA SIĘ ZERO KALORII.
Tak więc fakt, że te szczepionki, które zawierają tiomersal* z gwiazdką obok praktycznie mówi to samo i jest bardzo mylące. Stwierdzenie, że powinny być „uznawane za równoważne z produktami wolnymi od tiomersalu” daje iluzję, że tiomersalu w szczepionkach nie ma, a przynajmniej nie na tyle, aby się nim martwić. Ale pamiętaj, jeśli zjem 8 partii ciasteczek, które rzekomo są niskokaloryczne dzięki „bezkalorycznej” stewii, to faktycznie spożyłem 1,459.2 kalorii o których FDA mówi, że ich tam nie ma. To można zastosować również do szczepionek. Podczas wielu wizyt kontrolnych podawanych jest dzieciom do 8 szczepionek na raz.
Tak więc co to znaczy i ile to jest „śladowe ilości”? Według tego co mówi CDC jest to ilość mniejsza niż lub równa 0.3mcg na dawkę. Sailhome.org oddaje dobrą robotę i kontekst w tej kwestii:
- 2 ppb rtęci jest to ilość jako dopuszczalny limit w wodzie pitnej w USA, w Polsce jest to 1 ppb.
- 200 ppb rtęci w płynnych odpadach uważany jest toksycznie zagrożenie.
- 25.000 ppb tiomersalu [49.55% rtęci] znajduje się w szczepionce przeciw grypie dla niemowląt.
- 50.000 ppb tiomersalu [49.55% rtęci] znajduje się w przeciętnej szczepionce przeciw grypie – zalecanej dla dzieci, kobiet w ciąży, osób starszych …
Poniżej obliczenia ilości ppb w szczepionkach „bez tiomersalu”:
0,3 mcg / 0,5 ml =
0,3 mcg / 0.0005L =
… 3000 mcg / 5L =
600 mcg / l
1 mg / kg = 1 PPM (formalna definicja PPM)
1 L = 1 KG (gęstość wody lub roztworu soli)
1 mcg / l = 1 ppb (ponieważ 1 kg i 1 litr wody są równoważne)
DLATEGO:
600 mcg / l =
600 ppb Tiomersalu [49.55% rtęci] w szczepionce „bez tiomersalu”
Szczepionka przeciw grypie ma „tylko” 25 mcg tiomersalu. Zasrzyk to 0,5 ml. Policzmy:
25 mcg / 0,5 ml =
25 mcg / 0.0005L =
250.000 mcg / 5L=
50000 mcg / L
1 mcg / L = 1 ppb, a zatem
Zastrzyk zawiera 50.000 ppb Tiomersalu
Pamiętaj, że 2 ppb [w Polsce jest to 1ppb] rtęci to dozwolona zawartość w wodzie pitnej, a coś co normalnie zawiera 200 ppb będzie oznaczone etykietą toksyczny odpad.
Po tym, jak mamy już te wszystkie informacje musimy zadać sobie pytanie: Dlaczego rtęć jest niebezpieczna?
Materiał filmowy z badania przeprowadzonego na Uniwersytecie w Calgary
Zauważ, że rtęć nie tylko hamuje neurologiczny wzrost, ale cofa go, a nawet niszczy.
Film pt. Śladowe ilości – napisy PL
Film dokumentalny, którego motywem przewodnim jest tiomersal, antyseptyczny konserwant oparty na rtęci, opracowany przez naukowców z firmy farmaceutycznej Eli Lilly w 1927 roku, który nie ma wpływu na skuteczność szczepionek.
Firma Eli Lilly przeprowadziła eksperyment na ludziach, w trakcie epidemii zapalenia opon mózgowych w Indianapolis w stanie Indiana. Wybrano podgrupę 22 osób i podano im jednoprocentowy roztwór tiomersalu. Jest to dawka, która zabijała zwierzęta w laboratorium. Podano go dożylnie. Wszystkie 22 osoby zmarły. Nie zauważono toksycznego działania, jednak stwierdzono, że chorzy zmarli na zapalenie opon mózgowych oraz to, że tiomersal ma bardzo niski poziom toksyczności dla ludzi. Jest to jedyne badanie bezpieczeństwa tiomersalu, jakie przeprowadzono.
Wbrew powszechnym przekonaniom, nadal jest podawany dzieciom i kobietom w ciąży.
Kulminacja badań na temat wpływu TIOMERSALU u ludzi wskazuje, że jest to trucizna nawet w minimalnych ilościach, z mnóstwem szkodliwych skutków, nawet na poziomie jaki obecnie jest podawany w szczepionkach.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25708367
Mitochondrial dysfunction, impaired oxidative-reduction activity, degeneration, and death in human neuronal and fetal cells induced by low-level exposure to thimerosal and other metal compounds
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3924342/
20 ppb rtęci = zniszczona struktura membrany neurytowej (Leong et al., Neuroreport 2001; 12: 733-37).
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11277574
Wystarczy tylko 4 nM rtęci, aby spowodować uszkodzenie dendrytów odpowiedzialnych za odpowiedź immunologiczną oraz spowodować śmierć neuronów w mózgu.
Tiomersal jest toksyczny dla rozwijających się neuronów w ilości 1 nM (1 ppb). Innymi słowy, wyjątkowo niski poziom tiomersalu może utrudniać wzrost i funkcjonowanie neuronu bez faktycznego zabijania neuronów.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15843506
„Metylortęć i etylortęć jest toksyczna dla ludzi.Podobieństwa w mechanizmach toksyczności dla MeHg i EtHg zostały przedstawione i porównane. Różnice w toksyczności MeHg i EtHg są prawdopodobnie wynikiem różnic związanych ekspozycją, metabolizmem oraz eliminacją z ciała, a nie różnicą mechanizmów toksyczności pomiędzy obiema formami.” – Alkyl Mercury-Induced Toxicity: Multiple Mechanisms of Action. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27161558
“Odkryliśmy, że etylortęć nie tylko hamuje oddychanie mitochondrialne, prowadzące do spadku stałego stanu potencjału błony, ale równocześnie wzmaga zjawisko formowania ponadtlenków, nadtlenku wodoru, oraz wytwarzanie rodników hydroksylowych w reakcji Fentona/Habera-Weissa… Dodatkowo odkryliśmy pięciokrotny wzrost oksydacyjnych uszkodzeń mitochondrialnego DNA. Silnie uszkodzone mitochondria charakteryzują się bardzo niskim potencjałem błony komórkowej, zwiększonym wytwarzaniem ponadtlenku/nadtlenku wodoru oraz w znacznym stopniu uszkodzonym mitochondrialnym DNA i białkami.” – Thimerosal-Derived Ethylmercury Is a Mitochondrial Toxin in Human Astrocytes: Possible Role of Fenton Chemistry in the Oxidation and Breakage of mtDNA https://www.hindawi.com/journals/jt/2012/373678/?wptouch_preview_theme=enabled
„Żadna forma rtęci nie ma określonego poziomu dopuszczalnego” – Rtęć w stanie gazowym (Hg) http://sojp.wios.warszawa.pl/index.php?page=hg
“Śladowe Ilości” – Amisze.
Dan Olmstead, który wypowiada się w tym filmie, jest dziennikarzem, redaktorem strony „Age of Autism” oraz autorem książki „The Amish Anomaly”.
“Śladowe Ilości” – Tiomersal w Krajach Trzeciego Świata.
“Śladowe Ilości” – Tiomersal i kobiety w ciąży.
Śladowe Ilości – Szaleni Kapelusznicy i Rtęć.
Zatrucie rtęcią – ostre albo przewlekłe.
Urywek z nowego filmu „Śladowe Ilości”, w którym naukowcy omawiają dwa historyczne przypadki ostrego zatrucia rtęcią oraz problem braku postrzegania przez społeczność medyczną drugiego rodzaju zatruć rtęcią – przewlekłego, spowodowanego przez szczepionki.
Zatrucie rtęcią – historia z Minamaty – napisy PL
Choroba z Minamaty – zachować tą tragedię w pamięci – napisy PL
Film dokumentalny opisujący kulisy choroby z Minimata [Japonia] czyli zatrucia metylortęcią spowodowanego zanieczyszczeniem środowiska odpadami przemysłowymi z fabryki nawozów sztucznych.
Dymiące zęby = trujący gaz – napisy PL
Bulb Fiction Żarówkowi Ściemniacze
Parowanie i usuwanie rtęci – napisy PL