“Analiza 36 osób w wieku powyżej 60 lat, które zostały zaszczepione szczepionką Zostavax, wykazała obecność DNA wirusa ospy wietrznej i półpaśca (VZV) w wymazach z miejsc inokulacji szczepionki uzyskanych bezpośrednio po szczepieniu u 18 (50%) z 36 pacjentów (liczba kopii na nanogram całkowitego DNA, 28 do 2,1 × 10 do potęgi 6) oraz w ślinie pobieranej przez 28 dni u 21 (58%) z 36 badanych (liczba kopii, 20 do 248). Analiza genotypowa DNA ekstrahowanego z 9 losowych próbek śliny zidentyfikowała wirusa szczepionkowego we wszystkich przypadkach. U niektórych szczepionych osób w wieku powyżej 60 lat DNA wirusa szczepionkowego jest uwalniane w ślinie do 4 tygodni.” – J Infect Dis. 2011 Jun 1; 203(11): 1542–1545; Varicella Zoster Virus DNA at Inoculation Sites and in Saliva After Zostavax Immunization
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3096786/

Przeniesienie szczepionkowego wirusa ospy wietrznej i półpaśca na osobę z kontaktu
https://www.mp.pl/szczepienia/przeglad/ospawietrznapolpasiec/220624,przeniesienie-szczepionkowego-wirusa-ospy-wietrznej-i-polpasca-na-osobe-z-kontaktu

O krzyczącej niedorzeczności i strasznej szkodliwości szczepienia ospy. – ks. Wincenty Pixa – 1904 rok

Szczepienia: Historia mitu – Roman Bystrianyk i dr Suzanne Humphries

Skutki szczepienia przeciw ospie wietrznej… – Elżbieta Reimann

Marzec 2016 „Ospa party” – Warszawa

W UK odrzucono masowe szczepienia przeciwko ospie wietrznej ponieważ oznaczałoby to wzrost zachorowań na półpasiec (kontakt z chorującymi na ospę dzieci zmniejsza ryzyko półpaśca) w następnych 30-50 latach. Oczywiście ten negatywny efekt można zmniejszyć poprzez masowe szczepienia przeciwko półpaścowi, ale wtedy pozytywny efekt ekonomiczny całej strategii wystąpi dopiero po 80-100 latach.
The cost-effectiveness of varicella and combined varicella and herpes zoster vaccination programmes in the United Kingdom.

Chociaż choroba w większości przebiegała łagodne, epidemia trwała około 2 miesiące, co sugeruje, że ospa wietrzna u zaszczepionych osób była zaraźliwa i że 99% pokrycia szczepienia ospy nie było wystarczające do ochrony. Na podstawie opublikowanych danych dotyczących immunogenności i skuteczności, 2 dawki szczepionki przeciw ospie wietrznej zapewni lepszą ochronę przed chorobą i dalsze zmniejszenie zachorowalności na ospę. wietrzną.
One dose of varicella vaccine does not prevent school outbreaks: is it time for a second dose?

Badanie to dokumentuje wybuch ospy wietrznej, zarówno w grupie szczepionej 1 jak i 2 dawkami, obie grupy miały łagodny przebieg choroby. Skuteczność szczepionki w dawkach 1 i 2 była podobna. Druga dawka nie zapewniła oczekiwanej ochrony.
An outbreak of varicella in elementary school children with two-dose varicella vaccine recipients–Arkansas, 2006. .

Szczepienie przeciw ospie jest mniej skuteczne niż naturalna odporność, która istniała w społecznościach zanim nastała era szczepień. Powszechne szczepienia przeciw ospie okazały się nie opłacalne, bo zwiększają zachorowalność na półpasiec co niewspółmiernie przesuwa koszty oszczędności związanych ze zmniejszeniem występowania ospy wietrznej. Powszechne szczepienia przeciw ospie poległy w zapewnieniu długo trwałej ochronie przed chorobą wywoływaną wirusem ospy wietrznej-półpaśca.
Review of the United States universal varicella vaccination program: Herpes zoster incidence rates, cost-effectiveness, and vaccine efficacy based primarily on the Antelope Valley Varicella Active Surveillance Project data.

Zwiększenie zasięgu szczepień przeciw ospie w Australii spowodowało zmniejszenie występowanie ospy i zwiększenie ilości przypadków półpaśca w okresie 1998-2009.
Evidence of increasing frequency of herpes zoster management in Australian general practice since the introduction of a varicella vaccine.

U około 1 na 5 dzieci, które otrzymują 1 dawkę szczepionki przeciw ospie wietrznej może rozwinąć się ospa wietrzna, jeżeli narażone są na wirusa ospy wietrznej. Obecnie, w społecznościach o wysokim zasięgu szczepień, przypadki ospy wietrznej występują najczęściej u osób zaszczepionych.
Varicella disease among vaccinated persons: clinical and epidemiological characteristics, 1997-2005.

Śmierć w wyniku szczepienia przeciw Ospie wietrznej.
Fatal varicella due to the vaccine-strain varicella-zoster virus.

Dziki wirus ospy wietrznej. 100 dzieci z dzikim wirusem i ponad 300 szczepionych przeciw ospie wietrznej. Te które złapały “dziki” wirus, czyli złapały naturalnie chorobę, miały mniej chorób atopowych, astmy, alergii, itd.
Infekcja dzikim wirusem ospy wietrznej i półpasca do 8 roku zycia chroni przeciw atopowym chorobom skory, które jest zwiazane z tlumieniem produkcji  IgE, alergicznym uczuleniem, jak a rownież zmienionym rozkładem leukocytów’.
Chickenpox in childhood is associated with decreased atopic disorders, IgE, allergic sensitization, and leukocyte subsets.

W tym badaniu stwierdzono, że przechorowanie ospy, odry, świnki czy różyczki w dzieciństwie chroni przed chorobą wieńcową, taką jak dławica piersiowa czy zawał serca. Wykazano, że ryzyko chorób wieńcowych znacznie malało wraz z ilością przechorowanych chorób zakaznych w dzieciństwie. To sugeruje, iż narażenie na tego typu infekcje w dzieciństwie może być ważne dla normalnego rozwoju systemu odpornościowego.
Dual role of infections as risk factors for coronary heart disease.

Kliniczne i laboratoryjne dowody wskazują, że zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca jest konsekwentnie związane z mniejszym ryzykiem glejaka w badaniach kliniczno-kontrolnych, co sugeruje działanie ochronne tego wirusa przeciwko glejakowi.
Cytotoxicity of glioblastoma cells mediated ex vivo by varicella-zoster virus-specific T cells

Z ksiazki “Bezlitosna immunizacja“

1. Błędem byłoby przypuszczenie, że dziecko musi przebyć chorobę w jej ewidentnej, odrębnej klinicznie postaci, by uznać, że ma odporność na ospę wietrzną.
Na Uniwersytecie Lavala w Que­becku kilka lat temu przeprowadzono analizę poziomu przeciwciał ospy wietrznej, w której uczestniczyło 2000 uczniów czwartej klasy. Okazało się, że 92 procent dzieci w wieku 10 lat posiada taką odporność, przy czym występuje ona u 63 procent dzieci, w przypadku których brak historii samej choroby.
Autorzy artykułu stwierdzili, że należałoby najpierw ocenić status immunologiczny u szczepionych, lecz to z pewnością będzie trudne i pociągnie za sobą zmniejszenie „grupy docelowej” dzieci objętych tym szczepieniem („Pediatric Infectious Diseases” 2001, 20, s. 1087–1088).
2. Ryzyko zejścia na ospę wietrzną wśród zdrowych dzieci w USA ocenia się na 0,0014 procent. Oto statystyka śmiertelności w wyniku ospy wietrznej w USA według grup wiekowych, opublikowana w 1996 roku. Zgodnie z tymi danymi śmiertelność wśród niemowląt wynosi 6,23 na 100 tysięcy chorych (0,00623 procent), w wieku 1–4 lat – 0,00075 procent, 15–19 lat – 0,0027 procent, 30–49 lat – 0,025 procent (Morbidity and Mortality Weekly Report, 12 Jul 1996, vol. 45, nr RR-11).
3. Po przebytej ospie wietrznej pojawia się trwała, zazwyczaj dożywotnia odporność. Jest to tym ważniejsze, że podatność na wirusa ospy wietrznej jest wysoka (do 90 procent), a w wieku doros­łym choroba ma znacznie cięższy przebieg. [Mimo że wśród chorych na ospę wietrzną dorośli to około 2–3 procent, właśnie oni stanowią połowę przypadków śmiertelnych w wyniku tej choroby. We Francji 92 procent przypadków zachorowań na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku przypadało na dzieci do lat 14 (Deguen S. et al., Epidemiology of chickenpox in France (1991–1995), „Epidemiology & Community Health”, Apr 1998, 52, Supplement 1, s. 46S–49S). Czyli decyzja o tym, by dziecko przeszło ospę wietrzną w dzieciństwie jest racjonalna, ponieważ stanowi to mniejsze ryzyko zgonu niż nabawienie się jej w życiu dorosłym.
4. “Kontakt z dziećmi chorymi na ospę wietrzną jest niebezpieczny dla dzieci leczonych kortykosterydami, hormonami i cytostatykami. Choroba przebiega u nich w ciężkiej, a nawet powikłanej postaci. Czy dążenie do ochrony tych, dla których szczepionka może być przeciwwskazana (dzieci cierpiące na onkologiczne schorzenia krwi) usprawiedliwia masowe szczepienia milionów dzieci, które nie tylko nie ryzykują poważnymi skutkami choroby, lecz dla których może być ona nawet pożyteczna?” – Aleksander Kotok, Bezlitosna immunizacja.
(Tu powstaje pytanie: czy czasem dziecko nie miało jakichś zmian na skórze, które nie zostały zdiagnozowane jako ospa wietrzna, po czym podano np. sterydy, a na skutek takiego miksu z błahej choroby wieku dziecięcego zrobiła się sytuacja śmiertelna (o ile cała historia nie jest wyssana z palca od początku do końca).
5. Skuteczność szczepionki w zapobieganiu zachorowaniu na ospę wietrzna wynosi 87%, przy 98-100% dla zapobiegania umiarkowanej i ciężkiej postaci choroby; (przebieg jest zawsze łagodniejszy – poniżej 50 pęcherzyków). Długość utrzymywania się odporności po szczepieniu przy braku ekspozycji na dziki wirus ospy wietrznej jest nieznana (dane z polskich artykułów medycznych).
6. Dane praktyczne pokazują, że skuteczność szczepionki jest o wiele niższa od podawanej oficjalnie. Składa się na to wiele czynników:
a) wielu rodziców opisuje, że ich dzieci zachorowały na pełnoprawną ospę wietrzną z pełnymi objawami (i wcale nie było to do 50 pęcherzyków, jak twierdzi wiele artykułów tzw. naukowych), mimo że były szczepione przeciw ospie;
b) dane ze źródeł oficjalnych, np.:
“Podczas epidemii w jednej ze szkół podstawowych okręgu Lowdown, spośród 43 chorych dzieci połowa była zaszczepiona (Boodman S.G., An Imperfect Vaccine: Chickenpox Cases Stir Call for Booster, „Washington Post”, 24 Dec 2002, s. HE06)”.
“Podczas niedawnego wybuchu epidemii ospy w jednej ze szkół w Gaylesville (Wisconsin), spośród 44 chorych 42 było zaszczepionych. Zaszczepiono ich szczepionkami różnych producentów i w różnym czasie, tak więc nie udało się obarczyć winą określonej partii szczepionek”. (Chickenpox outbreak investigated at Gale-Ettrick-Trempealeau, doniesienie Associated Press z 20.01.2006 r.).
“Prawdziwy rekord należy do niedawnej epidemii w szkole podstawowej z Troy w Alabamie w USA: Po ośmiu latach wolnych od ospy wietrznej (zachorował tylko jeden uczeń), miała miejsce epidemia. Zachorowało ponad 40 uczniów, wszyscy bez wyjątku zaszczepieni” (Clower М., Chickenpox outbreak, „Troy Messenger”, 27 Feb 2006).
7. Osoby szczepione stanowią zagrożenie dla innych. “Zarejestrowano przypadek dwunastomiesięcznego dziecka, u którego po 24 godzinach od szczepienia pojawiła się wysypka przypominająca ospową i zaraziło ono swą ciężarną matkę, która zmuszona była poddać się
aborcji ” (Salzman M.B. et al., Transmission of varicella-vaccine virus from a healthy 12-month-old child to his pregnant mother, „Pediatrics” 1997, 1(131), s. 151–154). Inne dziecko zaszczepione tydzień wcześniej zaraziło swą matkę będącą w 39 tygodniu ciąży (Huang W. et al., Transmission of varicella to a gravida via close contacts immunized with varicella-zoster vaccine. A case report, „The Journal of Reproductive Medicine”,
Oct 1999, 10(44), s. 905–907). To są dane z badań naukowych.
Ile może być takich przypadków, że na przykład matka w ciąży z drugim dzieckiem łapie gdzieś w przedszkolu wirusa szczepionkowego od “świeżo” zaszczepionych dzieci, co może spowodować np. spontaniczne poronienia (które się przecież zdarzają) czy wady rozwojowe płodu – tego nikt nie wie, nie bada, nie jest w stanie sprawdzić. Ale choćby te 2 badania potwierdzają, że w wypadku szczepionkowego wirusa ospy jest to realnie możliwe (choć możliwa jest również ekspozycja na naturalne wirusy).

Wróćmy do skutków kampanii szczepienia dzieci przeciw ospie wietrznej. W 2002 roku alarm podnieśli badacze z Angielskiej Laboratoryjnej Służby Publicznej Ochrony Zdrowia. W swym artykule wykazali, że zmniejszenie liczby dzieci chorych na ospę wietrzną (i odpowiednio zmniejszenie możliwości uzyskiwania przez otoczenie immunologicznych bodźców od wirusa Varicella), nieuchronnie doprowadzi do wzrostu liczby chorych na półpaśca.
Choroba ta w erze przedszczepionkowej była niemal wyłączną domeną osób w podeszłym wieku i bardzo rzadko występowała po ospie wietrznej u dzieci, a hospitalizacji było trzy razy więcej niż samej ospy wietrznej. Według wyliczeń uczonych, jeśli wszystkie dzieci w 300-milionowej populacji otrzymają szczepionki przeciw ospie wietrznej, doprowadzi to do dodatkowych 21 milionów przypadków zachorowań na półpaśca i śmierci pięciu tysięcy ludzi w wieku powyżej 60 lat. Przy czym, jak wykazano w artykule, może to uratować życie pięciu tysięcy dzieci (uwzględniając aktualną statystykę zachorowalności na ospę wietrzną i zgonów na jej skutek w USA, niezrozumiałe jest, w jaki sposób dokonano tych wyliczeń).
Zdaniem badaczy w obliczu szalonego dylematu takiej zainicjowanej przez człowieka „wymiany” życia dzieci na życie dorosłych, należy szczepić teraz również dorosłych albo w ogóle zrezygnować z projektu szczepienia przeciw ospie wietrznej ” („New Scientist”, 4 May 2002, s. 7).

Podsumowanie o ospie wietrznej z “Bezlitosnej immunizacji” Aleksandra Kotoka:
• Ospa wietrzna to jedna z najmniej groźnych chorób dziecięcych, stanowiąca przyczynę powikłań jedynie w wyjątkowych przypadkach i z reguły u cierpiących na choroby układu immunologicznego. Leczenie homeopatyczne ospy wietrznej jest w pełni skuteczne. Raz przebyte schorzenie wywołuje trwałą, zazwyczaj dożywotnią odporność pod warunkiem normalnej cyrkulacji wirusa w społeczeństwie ludzkim.
• Kampania szczepień przeciw ospie wietrznej ma na celu nie tyle ochronę dzieci, co zaspokojenie chciwości producentów szczepionek i zaoszczędzenie pieniędzy ZUS na zwolnieniach chorobowych dla rodziców pielęgnujących chore dzieci.
• Wyeliminowanie wirusa ospy wietrz­nej może doprowadzić do nieprzewidywalnych skutków, zagrażając zdrowiu dorosłych i dzieci. Odnotowywana obecnie wzmożona zachorowalność wśród dzieci na półpaśca jest znacznie groźniejsza niż ospa wietrzna i może stanowić jeden z takich skutków.
• Znaczna skuteczność szczepionki, o której zapewnia jej producent, jest wątpliwa. Nie minęło 5–6 lat od chwili rejestracji szczepionki, gdy zaczęły rozbrzmiewać głosy domagające się powtórnych szczepień.
• Szczepionka wywołuje efekty uboczne, w tym również ze strony układu nerwowego, a ilość zawartego w niej DNA ssaków znacznie przewyższa takową w innych szczepionkach, co może zwiększyć ryzyko chorób nowotworowych u osób zaszczepionych.

Znalezione na: fb szczepienia.org.pl