Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie. – Georg Santayana.
Prawdopodobne starożytne początki praktyki szczepień
Kilka źródeł utrzymuje pogląd, że inokulacja lub wariolizacja [sposób infekowania czarną ospą materiałem pochodzącym ze strupa chorego] jako forma zapobiegania chorobom miały swoje początki w magicznych praktykach wczesnym kapłanów-lekarzy egipskich.
Starożytne egipskie magiczne eliksiry i lekarstwa zawierały na przykład: odchody lub inne części zwierząt. Przykładem może być pasta z martwej myszy na ból zęba, łajno krokodyla jako antykoncepcja.
Źródła: H. Bruno & B. Ziskind – Medicine in the Days of the Pharaohs
Ancient Medicine: From Sorcery to Surgery by Michael Woods, Mary Boyle Woods
[Wariolizacja lub inokulacja była pierwszą metodą immunizacji ludzi przeciwko ospie prawdziwej (Variola) za pomocą materiału pobranego od pacjenta lub niedawno wariolizowanej osoby w nadziei, że wystąpi łagodna, ale ochronna infekcja. – Wiki]
Z południowej Azji do Chin i Europy
Dwieście lat przed Chrystusem praktyka ta była prowadzona wzdłuż szlaków handlowych na północy i wschodzie Indii (razem z kultem świętej krowy) oraz znacznie później w Chinach.
Materiały źródłowe z XVI wieku wskazują, że bramini w Indiach poddawali wariolizacji wykorzystując do tego suszoną ropę ze strupa powstałego w następstwie ospy prawdziwej. Była to regularna praktyka w celu indukowania „oporności”.
Współzałożyciel zakonu jezuitów Franciszek Ksawery (1506-1552), spędził 10 lat w Indiach, gdzie dowiedział się o tej praktyce od kapłanów bramińskich i później wprowadził ją na ograniczonych obszarach południowej Europy.
Źródła: http://americanhistory.si.edu/polio/virusvaccine/historyhtm.
Vaccines – 5th Edition; Elsevier, 2008. S. Plotkin et al.
The Epidemics of the Middle Ages – J.G.Millingem,
The Earth and Its Peoples: A Global History, Volume B: 1200-1870 – R. Bulliet, P. Crossley, D. Headrick, S. Hirsch, L. Johnson – p.528
www.reformation.org/vaccine.html.
Rozwój szczepień w Wielkiej Brytanii
► Lady Montague żona brytyjskiego ambasadora w Imperium Osmańskim po powrocie do Anglii, w 1722 roku, szeroko promowała praktykę wariolizacji (inokulacji) przeciw ospie prawdziwej po obserwacjach tej praktyki wśród Turków.
► Ofiary wariolizacji można spotkać we wszystkich warstwach społeczeństwa brytyjskiego; Król Jerzy III Hanowerski stracił syna, podobnie jak wielu innych.
► W 1840 roku – mimo że wariolizacja była popierana przez Królewskie Kolegium Lekarzy – została potępiona ustawą Parlamentu jako przestępstwo o charakterze kryminalnym.
Źródła: https://sourcebooks.fordham.edu/mod/montagu-smallpox.asp
Act of 4 & 5 Victoria, C. 29, An Act to extend the Practice of Vaccination. [23rd July, 1840.] https://en.wikipedia.org/wiki/Vaccination_Act ; English Statues, Vol. XV.; p. 353.
Zakaz wariolizacji
“W 1807 roku Utworzono w tym kraju Narodową Fundację ds. Szczepień – rząd sfinansował produkcję szczepionek z coroczną dotacją z Izby Gmin. Następnie, w 1840 roku, 33 lata później, jedna z pierwszych ustaw w zakresie zdrowia publicznego spowodowała, że wariolizacja stała się nielegalna. Nie znam żadnej formalnej oceny porównującej skuteczność i ryzyko związane ze wariolizacją w stosunku do szczepienia przeciw ospie prawdziwej/krowiance, ale wystarczająca liczba wpływowych osób musiała być przekonana, że szczepienie oparte na ospie krowiej było korzystne, więc poprzednia technika została zakazana i zalecono szczepienie wszystkich – bezpłatnie – prawdopodobnie pierwsza darmowa usługa medyczna świadczona w tym kraju.” – Science and society vaccines and public health, Public health 128 (2O14) 686-692 https://www.publichealthjrnl.com/article/S0033-3506(14)00164-4/fulltext
Skuteczność szczepień przeciw ospie prawdziwej w XIX wieku:
► 1871 Bawaria – spośród 30 742 przypadków 29 429 osób było zaszczepionych przeciw ospie prawdziwej (95,7 procent).
► 1871 Prusy – kraj o najwyższym wskaźniku wyszczepialności w Europie – najwyższy wskaźnik zgonów z powodu ospy prawdziwej, więcej niż jakikolwiek inny kraj w Europie północnej (59 839).
► Armia niemiecka – wszyscy rekruci byli ponownie szczepieni – śmiertelność z ospy prawdziwej była o 60 procent wyższa niż wśród ludności cywilnej w tym samym wieku, wśród której powtórne szczepienie nie było obowiązkowe.
► Różne epidemie europejskie – Kolonia w 1870 r., 173 zaszczepione osoby zachorowały na czarną ospę zanim zachorowała pierwsza niezaszczepiona, w tym samym roku w Bonn 42 osoba, W Legnicy [Liegnitz] w 1871 r., pierwsza nieszczepiona osoba była dopiero 225 osobą, która zachorowała.
Źródło: Encyclopaedia Britannica, 9th edition http://www.1902encyclopedia.com/V/VAC/vaccination.html
Szczepienia i śmiertelność z powodu chorób zakaźnych w XX wieku
“W związku z tym, szczepienia nie miały wpływu na imponujący spadek śmiertelności obserwowany w pierwszej połowie XX wieku…
Po raz kolejny, prawie 90% spadek śmiertelności z powodu chorób zakaźnych wśród dzieci w Stanach Zjednoczonych miał miejsce przed 1940 rokiem, kiedy dostępnych było mało antybiotyków lub szczepionek.” – Źródło: Annual Summary of Vital Statistics: Trends in the Health of Americans During the 20th Century, Bernard Guyer, Mary Anne Freedman, Donna M. Strobino and Edward J. Sondik, Pediatrics 2000; 106; 1307 http://vaccinesafetycommission.org/pdfs/45-2000-Pediatrics-Vital-Statistics.pdf
Bieda, nędza, głód, brak higieny i cudo medycyny w akcji
Bieda, nędza, głód, brak higieny i cudo medycyny w akcji. Badanie opublikowane w czasopiśmie medycznym EBioMedicine w marcu 2017 roku wykazało, że niemowlęta szczepione DTP i OPV mają 5-krotnie wyższe wskaźniki umieralności, niż nieszczepione. Podczas gdy szczepione samą szczepionką DTP, ryzyko śmierci wrastało 10-krotnie w porównaniu z nieszczepionymi dziećmi.
„Wyniki: Wśród dzieci w wieku od 3 do 5 miesięcy, podanie szczepionki DTP (± OPV) było związane ze współczynnikiem ryzyka (HR) śmierci wynoszącym 5,00 (95% CI 1,53-16,3) w porównaniu z nieszczepionymi jeszcze dziećmi szczepionką DTP. Różnice w czynnikach zakłócających nie wyjaśniały tego efektu. Negatywny efekt był szczególnie silny u dzieci, które otrzymały tylko szczepionkę DTP bez doustnej przeciw polio-OPV (HR = 10,0 (2,61-38,6)). Śmiertelność niemowląt z powodu wszystkich innych przyczyn po 3 miesiącu życia wzrosła po wprowadzeniu tych szczepionek (HR = 2,12 (1,07-4,19)).
Wnioski: Zaszczepienie szczepionką DTP wiązało się z 5-krotnie wyższą umieralnością niż z byciem nieszczepionym. Żadne z prospektywnych badań nie wykazało korzystnych skutków dla przeżycia dzięki szczepionce DTP. Niestety, szczepionka DTP jest najpowszechniej stosowaną szczepionką, a proporcja zaszczepionych trzema dawkami DTP, jest globalnie stosowana jako wskaźnik wydajności krajowych programów szczepień.
Należy obawiać się, że wpływ rutynowych szczepień na śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny nie był badany w randomizowanych badaniach klinicznych. Wszystkie dostępne obecnie dowody sugerują, że szczepionka DTP może zabijać więcej dzieci z innych przyczyn, niż oszczędza poprzez ochronę przeciw błonicy, tężcowi lub krztuścowi. Chociaż szczepionka chroni dzieci przed chorobą docelową, może jednocześnie zwiększać podatność na niezwiązane z nią infekcje…” – EBioMedicine. 2017 Mar; 17: 192–198. The Introduction of Diphtheria-Tetanus-Pertussis and Oral Polio Vaccine Among Young Infants in an Urban African Community: A Natural Experiment
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5360569/
Szczepienia: Historia mitu – Roman Bystrianyk i dr Suzanne Humphries
Wątpliwości związane ze szczepieniami – dr Charles Cyril Okell [1938]
Medyczny monopol – MORDERSTWO PRZEZ ZASTRZYK – EUSTACE MULLINS
Kalendarz szczepień w XIX i XX wieku – wykresy
Przymus szczepień – historia szczepień obowiązkowych – dr Sherri Tenpenny
Szczepionkowe błędne rozumowanie – John Pitcairn – 1911
Antyszczepionkowa Liga z Leicester – 1869 rok
Metoda Leicester – ospa prawdziwa i nieszczepieni
W linku poniżej znajdziesz polską książkę z 1904 roku opisującą historię szczepień przeciw ospie autorstwa Wincentego Pixa – O krzyczącej niedorzeczności i strasznej szkodliwości szczepienia ospy.
Fakty dowodzące, że SZCZEPIENIA są zbędne i niebezpieczne. Na przestrzeni czterdziestu pięciu lat prowadzenia statystyk rejestracji – Alfred R. Wallace
Jak instalacje wodno-kanalizacyjne (nie szczepionki) eliminowały choroby – Joel Edwards
Every Second Child (Co Drugie Dziecko) – dra Archie Kalokerinos
Fragment z Anty-Szczepionkowca. Montreal, październik 1885 rok [Anti-Vaccinator, and Advocate of cleanliness. Montreal].
Brzmi znajomo?
„Zgłaszanych jest setki przypadków śmierci dzieci, które były zdrowe aż do czasu szczepienia, po którym nastąpiły dłuższe, lub krótsze okresy ich cierpienia; cierpienie to miało przeważnie swój początek w dniu tej operacji, po czym stopniowo postępowała choroba. SZCZEPIENIOWCY ZAPRZECZAJĄ, ŻE ISTNIEJE ZWIĄZEK POMIĘDZY SZCZEPIENIAMI, A ICH ŚMIERCIĄ i orzekają ich śmierć jako następstwo innych przyczyn. Problem polega na tym, że świadkami ich śmierci są TYLKO MATKI I OJCOWIE, a ich zeznania nie mają wagi w naukowych rozważaniach.
Co więcej, przez ten pogrom niewinnych żyjemy obecnie w epoce Jennera.”
Rok 1902! Antyszczepionkowa Społeczność Ameryki, znana również jako stowarzyszenie „wpół oszalałych”, „zagubionych” ludzi, którzy piszą, harują i marzą o czasach, kiedy będzie to zgodne z prawym, aby zachować nienaruszone, czyste ciało, jakie jest nam podarowane przez Matkę Naturę, przesyła POZDROWIENIA dla „podejrzanego”.
Jesteś zaproszony, aby do nas dołączyć.
Orwell pisał, że “kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość. Kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość”. A mottem jednego z twórców marketingu o imieniu Edward Bernays twierdził, że „każdy pomysł zostanie zaakceptowany przez społeczeństwo o ile lekarze go wprowadzą”, biały kitel ma swoją moc o czym można się przekonać na przykład w eksperymentach Stanley’a Milgrama. Oficjalnie medycyna w ogóle to lubi się szczycić tym, że jest oparta na dowodach, tylko, że historia pokazuje, że wprowadzając jedyne słuszne rozwiązania ci, którzy to posuwają do przodu korzystają chyba z radzieckiej teorii dowodów A. Wyszyńskiego “dowodem jest to co za dowód osoba uprawniona do jego oceny za dowód uzna” i zasady wentyla, wszystko dobre co wspiera mój tok rozumowania.
Słowa, które padły 1 czerwca 1984, spisane przez funkcjonariuszy FDA-Federal-Register usprawiedliwiające wprowadzenie nowego prawa legalizującego niechlujstwo w czasie wytwarzania szczepionki przeciw polio raczej budzą więcej wątpliwości co do motywów, niż upewniają co do tego, żeby medycyna była oparta na rzetelnych dowodach
“…wszelkie ewentualne wątpliwości odnośnie bezpieczeństwa szczepionek bez względu na to, czy są zasadne czy nie, nie mogą ujrzeć światła dziennego z uwagi na potrzebę zapewnienia ciągłości ich wykorzystania do maksymalnego stopnia w zgodzie z celami ochrony zdrowia publicznego narodu”.
Nauka to nie system wierzeń, przynajmniej my tak uważamy, a metody dochodzenia do prawdy obiektywnej. Jest kilka fundamentów rozumności człowieka, który epistemologicznie jest realistą, czyli uważającego, że istnieje obiektywna rzeczywistość niezależna od naszego poznania:
1. Sądy muszą być sądami wewnętrznie niesprzecznymi
2. Zgodność ze światem realnym [doświadczeniem]
3. Musimy przewidywać praktyczne konsekwencje naszych sądów, poglądów i koncepcji.
4. Historyzm – znajomość dorobku naszej kultury i tradycji, żeby nie próbować ponownie wynaleźć koła lub wyważać otwartych drzwi.
Ucząc się historii i nie tylko, znajdujemy przewidywalny zestaw konkretów – co, kto, gdzie i oczywiście kiedy. Ale niemal zawsze brakuje kontekstu, czyli DLACZEGO i JAK?
W szkołach przyzwyczajani jesteśmy do myślenia, że żyjemy w idealnej wizji tego jak społeczeństwo powinno wyglądać.
Ale czyja to jest wizja? I jakie są ich ideały?
Poniżej zamieszczamy materiały, które dają kontekst do obecnych wydarzeń związanych ze szczepieniami jako jednego z elementów współczesnej medycyny:
Jak dawniej leczono – Nathan Belofsky
Jak wymierały epidemie – Józef Słonecki
Choroby nagminne – dr A. Kube – 1929 rok
Oczekiwana dalsza długość trwania życia – J. I. Rodale – 1955
Wzrost oczekiwanej długości życia: Wpływ współczesnej medycyny na przedłużenie średniej długości życia – dr Peter Dingle.
Jatrogenia – choroby wywołane przez lekarzy
Złe leki. – Ben Goldacre
Leki gorsze od wojen?
LEKI… trzecia przyczyna śmierci w XXI wieku
Wiwisekcja i doświadczenia na ludziach
Hipoteza HIV/AIDS
„Béchamp czy Pasteur? Zaginiony Rozdział z Historii Biologii”
Dr Woroń: nie ma pacjentów, którym nie moglibyśmy zaszkodzić
„Każdy lekarz ma swoją ulubioną chorobę.” – Henry Fielding
„Lekarze mają wyjątkowe szczęście, że słońce opromienia ich powodzenie, a ziemia przykrywa ich błędy.” – Sokrates
„Najlepszymi lekarzami na świecie są: doktor dieta, doktor spokój, doktor dobry humor oraz doktor praca.” – Jonatan Swift
„Nikt nie potrafi tak solidnie zakopać swoich błędów jak lekarz.” – Agrypa
„Szczęśliwy jest ten lekarz, którego wzywają do końca choroby.” – Francois Rabelais
„Zły to lekarz, który stosuje lekarstwo gorsze od samej choroby.” – Sofokles
„Jeżeli ludzie się zgodzą, żeby rząd kontrolował ich jedzenie oraz leczenie, to w krótkim czasie ich zdrowie będzie w podobnie opłakanym stanie, jak dusza niewolnika”. – Thomas Jefferson
„Gdybym mógł przeżyć swoje życie jeszcze raz, poświęciłbym je udowodnieniu, że zarazki szukają naturalnego siedliska, chorej tkanki – aniżeli są przyczyną chorej tkanki.” – Rudolph Virchow
„Nic nie ginie, nic nie jest tworzone… wszystko jest przekształcane. Nic nie jest ofiarą śmierci. Wszystko to jest łupem życia.” – Antoine Béchamp
„Doktryna konkretnej choroby jest wielkim schronieniem słabych, niekulturalnych i niestabilnych umysłów, takich które obecnie rządzą lekarską profesją. Nie ma konkretnych chorób; istnieją specyficzne warunki chorobowe.” – Florence Nightingale
Bogactwo i zdrowie – 200 krajów w ciągu ostatnich 200 lat w 4 minuty – napisy PL
https://rumble.com/v5aii2l-bogactwo-i-zdrowie.html
Hans Rosling łączy ogromne ilości danych publicznych ze stylem komentatora sportowego, aby przedstawić historię przeszłego, obecnego i przyszłego rozwoju świata. Teraz bada statystyki w sposób, w jaki nigdy wcześniej tego nie robił – za pomocą animacji rzeczywistości rozszerzonej. W tym materiale z serii “The Joy of Stats” opowiada historię świata 200 krajów na przestrzeni 200 lat, używając 120.000 liczb – w zaledwie cztery minuty. Wykreślając średnią długość życia w stosunku do dochodu dla każdego kraju od 1810 roku, Hans pokazuje, jak świat, w którym żyjemy, radykalnie różni się od świata, który większość z nas sobie wyobraża.
Przemysł tytoniowy. Historia spisku
Ponad trzy lata śledztwa prowadzonego na całym świecie pozwoliło Nadii Collot rozszyfrować strategię działalności przemysłu tytoniowego, który z sukcesem umacnia swą potęgę kosztem zdrowia publicznego oraz, paradoksalnie, pomimo zdrowotnych kampanii profilaktycznych. Reżyserka z samego środka nikotynowego kartelu ujawnia taktykę, o której nikt nic nie mówił od ponad pół wieku.
Trucizna nasza powszednia – Lektor PL
W ciągu ostatnich trzydziestu lat ryzyko zachorowania na raka wzrosło dwukrotnie. Z każdym rokiem jesteśmy też coraz bardziej narażeni na białaczkę, guza mózgu, choroby neurologiczne i autoimmunologiczne. Gdzie szukać przyczyn, dla których – zwłaszcza w krajach rozwiniętych – najpoważniejsze schorzenia atakują z niepokojącym natężeniem?
Dokument “Trucizna nasza powszednia” stara się dociec prawdy. Twórcy filmu przez dwa lata prowadzili intensywne śledztwo w Ameryce Północnej, Azji i Europie. Opierając się na niezliczonych badaniach naukowych oraz wywiadach z ekspertami, ujawnili szokującą prawdę – przyczyny nowej epidemii znajdują się w naszym najbliższym otoczeniu. W ostatnich sześćdziesięciu latach środowisko, na czele z jedzeniem, które spożywamy, skażone zostało stoma tysiącami związków chemicznych. Niezależnie od tego co robimy, każdego dnia przyjmujemy słuszne dawki trucizny.
“Trucizna nasza powszednia” śledzi cały proces produkcji żywności – od zbioru na nafaszerowanych pestycydami polach po finał na plastikowym talerzu. Jak jednak przekonują autorzy, każdy może we własnym zakresie sprawiać, by nasza codzienna trucizna nie była dla nas tak szkodliwa.
Dr Rath kartel farmaceutyczny cały wykład – polskie napisy
Wezwanie Dr. Ratha do mieszkańców Niemiec, Europy i całego świata, Berlin 13.03.2012
“MY TEŻ BYLIŚMY SZCZEPIENI I BYŁO DOBRZE”
Coś dla ćwierć inteligentów z argumentem „MY TEŻ BYLIŚMY SZCZEPIENI I BYŁO DOBRZE”.
Przyjrzyjmy się więc, jak się szczepiło niemowlęta jeszcze 18 LAT TEMU – otóż wielu szczepień w ogóle nie było, a pierwsze dawki podawano nie wcześniej niż w 3-m miesiącu życia (zestawienie obejmuje szczepienia obowiązkowe, którymi zostały objęte wszystkie niemowlęta – pełen schemat zawierający również dane o wprowadzaniu szczepień dla grup ryzyka znajduje się w danych PZH.
Ponadto stosowano szereg przeciwskazań, które aktualnie zostały zniesione w oficjalnych zaleceniach. Teraz w celu zdjęcia jakiejkolwiek odpowiedzialność z lekarzy, bandyckie zalecenia nakazują szczepienie DZIECI W TRAKCIE INFEKCJI (!) jeśli temperatura nie przekracza 38,5 C (!), reakcje alergiczne i neurologiczne na poprzednie dawki nie są już przeciwwskazaniem – kiedy rodzic upiera się, że dziecko z alergią czy reakcjami neurologicznymi nie powinno być szczepione, nakazują szczepić w warunkach szpitalnych gotowych do reanimacji i działania farmakologicznego przy wstrząsie.
TAK BYŁO SZCZEPIONE JESZCZE POKOLENIE RODZICÓW OBECNEJ GENERACJI DZIECI ! (według danych PZH):
ODRA – jedna dawka (!!!) w wieku 12-15 miesięcy
POLIO – pierwsza dawka w wieku 3/4 miesiące
GRUŹLICA – pierwsza dawka w 2-gim ROKU życia
BŁONICA/TĘŻEC/KRZTUSIEC – pierwsza dawka w wieku 3 miesiące / lub BŁONICA/TĘŻEC – pierwsza dawka w wieku 2 miesiące
Tak więc na przestrzeni pierwszego roku życia niemowlęta były szczepione tylko szczepionkami POLIO i BŁONICA/TĘŻEC/KRZTUSIEC (lub błonica/tężec)
WZW B- BRAK DO 1995 r. (!)
1996 r. – wprowadzono obowiązek dla wszystkich noworodków i niemowląt (0-1-2-12 miesięcy) – pierwsza dawka standardowo podawana w pierwszej dobie życia (!)
RÓŻYCZKA – BRAK DO 2003 r (w 1989 wprowadzono obowiązek dla dziewczynek 13-letnich).
ŚWINKA – BRAK DO 2001 r. (!)
2002 r. – wprowadzenie obowiązkowego szczepienia przeciwko śwince dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do 19 lat. WYCOFANIE SZCZEPIENIA PO KILKU MIESIĄCACH (!)
ODRA – 1975 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciwko odrze 1 dawką szczepionki wszystkich dzieci w 12-15 miesiącu życia.
ODRA-ŚWINKA-RÓŻYCZKA
2004 r. – wprowadzenie 2-dawkowego schematu szczepienia skojarzoną szczepionką MMR w 13-14 miesiącu życia oraz 10 roku życia.
HIB- BRAK DO 2006 r.
2007 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciwko Hib wszystkich dzieci od 7 tygodnia życia do ukończenia 2 roku życia – pierwsza dawka w wieku 2 miesięcy.
POLIO
1959 r. – wprowadzenie szczepień od 4 miesiąca życia (na przestrzeni lat wprowadzano różne korekty w schemacie z pozostawieniem do 1971 r. tego samego wieku pierwszego szczepienia)
1972 r. – obniżenie wieku szczepienia na 3/4 miesiąc i kolejna zmiana schematu (w następnych latach dalsze zmiany schematu, z pozostawieniem tego samego wieku pierwszego szczepienia)
GRUŹLICA – w pierwszej dobie życia jest dopiero od 1998 roku (!!!)
1955 r. – wprowadzenie obowiązkowych szczepień BCG u noworodków i dzieci, młodzieży do ukończenia 18 lat – pierwsza dawka 4-15 dzień życia
1972 r. – zmiana schematu szczepienia BCG – pierwsza dawka w 2 roku życia (!)
1998 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciwko gruźlicy noworodków i niemowląt – dawka w pierwszej dobie życia (!)
W przypadku błonicy i tężca lekarze mieli do wyboru dwie podobne szczepionki: z komponentem krztuścowym oraz bez krztuśca (nie są znane kryteria stosowania tych szczepionek wymiennie, a terminy dotyczące obowiązku szczepień tymi szczepionkami nie pokrywają się w informacji PZH a wręcz wykluczają):
dT (błonica, tężec)
1961 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciw błonicy i tężcowi dzieci od 2 miesiąca życia do 14 lat.
1991 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciw błonicy i tężcowi osób od 2 miesiąca życia do 19 lat (przeciw tężcowi także osoby powyżej 19 lat z grup ryzyka).
1998 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciw błonicy i tężcowi osób od 7 tygodnia życia do 19 lat (także powyżej 19 lat, gdy sytuacja narażała na zakażenie).
DTP (błonica, krztusiec, tężec)
1961 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami przeciw błonicy, tężcowi oraz krztuścowi wszystkich dzieci – pierwsza dawka w wieku 3 miesięcy.
2013 r. – objęcie obowiązkowymi szczepieniami (szczepionką DTaP) dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub z masą urodzeniową ciała poniżej 2500 g.
(źródło PZH)
Jeśli więc używasz takiego argumentu, to g***o wiesz o szczepieniach.
