10 czołowych astroturferów [Astroturferzy] – Sharyl Attkisson

Co jest najbardziej pomyślne podczas gdy wygląda na coś czym nie jest? Astroturfing. Jako fałszywy ruch oddolny.

Istnieje wiele sposobów w jaki korporacje, grupy nacisku oraz ugrupowania polityczne wszelkich maści wykorzystują media i internet do poszerzania wpływów. Nieuczciwe metody astroturfingu są obecnie dla tych zainteresowanych bardziej istotne niż tradycyjne lobowanie w Kongresie. W Waszyngtonie [wokół Kongresu] powstała cała branża Public relations.

Poniżej jest lista 10 czołowych astroturferów zaobserwowanych przez respondentów w nieformalnej i nie naukowej ankiecie.*

10 czołowych astroturferów:

1. Moms Demand Action for Gun Sense in America and Everytown (Ruch matek dotyczący bezpieczeństwa dzieci i dostępu do broni palnej w USA i w każdym mieście)
2. Media Matters for USA.
3. Profesor Dorit Rubenstein Reiss z Uniwersytetu Kalifornijskiego i dr Paul Offit ze Szpitala Dziecięcego w Filadelfii.
4. „Naukowe” blogi takie jak: Skeptic.com, Skepchick.org, Scienceblogs.com (Respectful Insolence (dosł. Pełna szacunku zuchwałość)), Popsci.com i SkepticalRaptors.com.
5. Mother Jones.
6. Salon.com i Vox.com.
7. Odprawy dla dziennikarzy w Białym Domu oraz sekretarz prasowy Josh Earnest.
8. Daily Kos i The Huffington Post.
9. CNN, NBC, New York Times, Politico oraz Talking Points Memo (TPM).
10. MSNBC, Slate.com, Los Angeles Times i Michael Hiltzik z the Los Angeles Times, MSNBC i Jon Stewart.

Astroturferzy często ukrywają swą tożsamość i publikują blogi, piszą listy do redaktorów, tworzą reklamy, uruchamiają instytucje non-profit, tworzą konta na Facebooku i Twiterze, edytują treść haseł na Wikipedii lub po prostu piszą komentarze w sieci internetowej by spróbować cię oszukać, abyś myślał, że masz do czynienia z niezależnym oddolnym ruchem. Wykorzystują swoich blogowych lub medialnych partnerów, aby nadać pozory zasadności lub bezstronności ich działań.

Astroturf i Manipulacja Medialna – Sharyl Attkisson

Największe osiągnięcie astroturferów następuje wtedy gdy uda się im przeniknąć do serwisów informacyjnych, które na ślepo ich cytują lub kopiują.

Głównym celem astroturfera jest przekonanie cię, że istnieje szerokie poparcie dla czegoś lub kogoś gdy tymczasem takiego poparcia nie ma.

Język astroturferów i propagandystów obejmuje takie słowa klucze jak: anty, nutty (szurnięty, walnięty) , quack (szarlatan), crank (świr, dziwak), pseudo-science (pseudo- nauka), debunking (demaskowanie), conspiracy theory (teoria spiskowa), deniers  (osoba zaprzeczająca czemuś) oraz junk science (słaba i/lub niepoprawna nauka). Czasami astroturferzy twierdzą, że „obalają mity”, które w ogóle nie są mitami. Oświadczają zakończenie nad czymś debaty podczas gdy wcale nie jest zakończona. Twierdzą, że „wszyscy zgadzają się w danej kwestii” podczas gdy nie każdy się z tym zgadza. Ich celem jest sprawienie byś myślał o sobie, że jesteś odosobniony i wyłamujesz się w swoich poglądach podczas gdy tak nie jest.

Astroturferzy i propagandyści mają tendencję do atakowania i dyskredytowania serwisów informacyjnych, osobowości i ludzi wokół konkretnego zagadnienia zamiast trzymać się faktów. Próbują cenzorować i uciszyć zarówno temat jak i rozmówców zamiast podjąć z nimi dyskusję. Najważniejsze z wszystkiego co robią, to rezerwują cały swój sceptycyzm wobec tych, którzy ujawniają wykroczenia, zamiast sprawców tych wykroczeń. Innymi słowy zamiast kwestionować autorytet, to kwestionują tych, którzy kwestionują autorytet.

Wiele z tego brzmi znajomo dla wielu Amerykanów. Wyniki nieformalnej, nienaukowej ankiety identyfikują grupy powiązane z Gun Safety Action Fund, Inc.  (Stowarzyszenie Uniemożliwiające swobodny dostęp do broni) jako najlepszy przykład działań astroturferów. Do tych grup zaliczany jest Moms Demand Action for Gun Sense in America, Everytown for Gun Safety, Gun Sense, It’s Time for Gun Sense in America, Gun Sense Voter, I’m a Gun Sense Voter (Stowarzyszenia mające na celu uniemożliwienie wchodzenia z bronią do określonych miejsc – jak kościoły, szkoły, kina, restauracje), Moms Take the Hill i Stroller Jam.

Grupy te przedstawiają siebie jako organizacje oddolne „miejscowych samorządowców, zatroskane matki i zwykłych Amerykanów”. Są one kierowane przez byłego burmistrza Nowego Jorku i miliardera Michaela Bloomberga oraz byłą pracownicę działu PR i matkę Shannon Watts. W ubiegłym roku rozpoczęli kampanię polityczną na którą wydano 50 milionów dolarów, mającej na celu przeciwstawienie się poczynaniom potężnego lobby zwolenników powszechnego dostępu do broni palnej.

Drugą czołową grupą siewców astroturfingu i propagandy po grupach opowiadających się za ograniczeniem dostępu do broni jest kontrowersyjny, lewicowy blog Media Matters for America ukierunkowany na prowadzenie „wojny partyzanckiej i sabotaż” przeciwko FOX News. W szerszym ujęciu Media Matters działa na rzecz Hilary Clinton i administracji Baracka Obamy, czasem w wyniku bezpośrednich konsultacji z urzędnikami administracji Obamy. Organizacja ta została założona przez działacza demokratów Davida Brocka, który założył super-Political Action Committee – PAC, która gromadziła fundusze na wspieranie w wyborach do Kongresu liberalnych Demokratów. Brock był także we władzach super-PAC Priorities USA, który ogłosił wsparcie dla Hilary Clinton jako kandydata w wyborach prezydenckich.

[Political Action Committee https://pl.wikipedia.org/wiki/Political_action_committee  (Komitet Działań Politycznych) – zorganizowane grupy aktywnie wpływające na wybory kandydatów do ciał przedstawicielskich w USA, których celem jest wspieranie tych kandydatów, którzy głoszą realizacje celów zgodnych z zamierzeniami tych grup  lub zwalczanie tych,  którzy sprzeciwiają się tym celom. W odróżnieniu od zwykłych komitetów wyborczych PAC nie są nastawione na popieranie pojedynczych kandydatów lecz na forsowanie swych interesów poprzez wspieranie lub zwalczanie wielu kandydatów. ]

Trzecią grupą jest cały wachlarz blogów stosujących takie słowa jak „science (nauka)” i „skeptic (sceptycyzm)” w ich tytułach lub propagandzie w których próbują się przedstawiać jako neutralne i logiczne, gdy tymczasem walczą po stronie ustalonej wersji przez luminarzy nauki oraz wspierają przemysł farmaceutyczny.

Zaliczają się do nich: ScienceBlogs.com (autor używa pseudonimu “Orac” ); wynalazca szczepionki dr Paul Offit z  Children’s Hospital z Filadelfii, który zdobył niejawną fortunę dzięki firmie Merck; i jego pozorna alternatywa w trollowaniu na blogach Dorit Rubenstein Reiss. Jest ona profesorem prawa na University of California Hastings i często udziela się na SkepticalRaptors.com.

Ostatnia kategoria o której często się wspomina to quasi-informacyjne organizacje, które czasami kierują czytelników na treści astroturferów gdyż publikują pewnego rodzaju autentyczne nowinki lub historie dotyczące pop kultury, ale wymieszane z propagandą lub astroturfingiem. Źródła te są często cytowane przez niekwestionowane tradycyjne media informacyjne, zarówno w celu przyspieszania rozpowszechniania jakiejś agendy, podejmowanej przez konkretne medium bycia modnym i na czasie lub w celu uzyskania jak największej liczby „wejść/kliknięć”.

Czasami astroturfing jest tylko w oku obserwatora, ale bez względu na to jak będziesz na to patrzył to go nie brakuje.

Godni wspomnienia Astorturferzy zidentyfikowani przez respondentów:

ABC, CBS, FOX, Townhall.com, Daily Caller, Think Progress, U.S. Ambassador Susan Rice, Service Employees International Union (SEIU), Global Warming, The National Rifle Association, MSNBC’s Chris Hayes, “Republicans making us believe Jeb Bush is strongly favored as the next Republican candidate for president,” State Department spokeswoman Marie Harf, Benghazi, Obama describing ISIS as “JV team,” George Soros, the Koch Brothers, Washington Post blogger Erik Wemple, Rush Limbaugh, “Too Big to Fail” Banks, US Treasury, Federal Housing Finance Agency, Al Sharpton, Debbie Wasserman Schultz, Saturday Night Live Weekend Update, the Kennedy Family, Rolling Stone, Ezekiel Emmanuel, Keith Olbermann, Rachel Maddow producer Steve Benen, National Public Radio (NPR), Bill Moyers, Occupy Wall Street, Moveon.org, Wikipedia, Center for American Progress, Snopes, Every Child by Two, American Academy of Pediatrics, Voices for Vaccines, BuzzFeed, Wired, The New Republic and Forbes.com.

* Wyniki udzielone przez 169 respondentów na Twitterze, którzy odpowiedzieli na publiczne zapytanie bezpośrednio lub za pośrednictwem prywatnej wiadomości.

Źródło: Top 10 Astroturfers

Astorturferzy z polskiego podwórka zidentyfikowani przez naszych respondentów:

parenting.pl, Blogojciec, Pierogowa mama, Tak dla szczepień, Stopstopnop, Pikio.pl, Zaszczep się wiedzą,  sceptycznie.pl, 

Zobacz na: Ciemna strona Wikipedii – Sharyl Attkisson
Imitacja Nauki – Sharyl Attkisson – fałszywe badania naukowe
Ghostwriterzy – Złe leki. Jak firmy farmaceutyczne wprowadzają w błąd lekarzy i krzywdzą pacjentów
Jak wymóżdżać – krótki kurs propagandy – Rafał Brzeski
Sterowanie społeczne – pośrednie i bezpośrednie – Józef Kossecki
Wojna Informacyjna – Rafał Brzeski
Wojna informacyjna – wojna nowej generacji – Brzeski Rafał
Totalna wojna informacyjna XX wieku a II RP – Józef Kossecki
Elementy socjotechniki propagandy1980 – Józef Kossecki
Niszczenie nauki polskiej – Józef Kossecki

Rektrutacja do kładzenia trawy dla matek z dzieckiem poniżej 2 roku życia – Megan Media

Wojny można podzielić na dwie kategorie:
– wojny energetyczne;
– wojny informacyjne.

Jeśli Kali palnąć kogoś maczugą, zgruchotać mu czaszkę i zabrać jego krowy, to jest to wojna energetyczna, ale jeśli Kali przekonać kogoś, żeby sam mu przyprowadził swoje krowy, to jest to wojna informacyjna.
W wojnach energetycznych pokonuje się wroga fizycznie w otwartej walce, maczugą, mieczem lub pociskiem samosterującym. Różnica polega tylko na stopniu stechnicyzowania użytej broni. Skutkiem ubocznym wojny energetycznej są straty w ludziach i zniszczenia substancji materialnej.
W wojnach informacyjnych obezwładnia się przeciwnika informacją – otumania się działaniami wywiadu, podszeptem agentury wpływu, propagandą i manipulacją, a potem bierze się go w poddaństwo.

Z hasłem pojęcie mamy do czynienia kiedy „używany jest w określonym znaczeniu, gdy towarzyszy mu rzeczowa, metodologiczna, precyzyjna definicja. Warstwa poznawcza jest tam więc decydująca, natomiast warstwa wartościująca, oceniająca jest minimalna lub nie występuje w ogóle. Dokładnie odwrotnie jest w wypadku stereotypu. Tu warstwa poznawcza, metodologiczna jest minimalna, a wartościująca, oceniająca (na plus, lub minus — stereotypy pozytywne i stereotypy negatywne) jest rozbudowana i decydująca. Stereotypy służą do sterowania różnymi grupami ludźmi, a szczególnie tymi, które nie żądają precyzyjnych informacji i nie sprawdzają ich wiarygodności w źródłach. By sterować, czy też manipulować tymi grupami, należy wiedzieć jakie stereotypy w danej społeczności są pozytywne, a jakie negatywne. Ten sam wyraz może być różnym stereotypem w zależności od grupy. Myślenie pojęciowe to myślenie opierające się przede wszystkim na faktach, źródłach, pragnące odkryć i dotrzeć do prawdy obiektywnej w danym temacie. Osoba, która się nim kieruje, gdy słyszy opinie przeciwne jej poglądom, przekonaniom czy wiedzy w danym temacie, nie odrzuca ich a priori, ale stara się je zweryfikować, sprawdzić. Gdy okażą się zgodne z rzeczywistością, osoba ta, gotowa jest raczej zmienić swoje przekonania i opinie w danym zakresie, niż swą ideologię, stawiać ponad odkrytą prawdę, fakty, rzeczywistość. W myśleniu stereotypowym dominuje ideologia, utarte przekonania, stereotypy (stąd nazwa), przyzwyczajenie itp. Gdy osoba kierująca się tym typem myślenia spotyka się z poglądami i informacjami burzącymi jej utarte przekonania, gotowa jest raczej odrzucić te informacje bez weryfikacji, ograniczyć czy zakończyć znajomość z osobami i podmiotami, które takich informacji dostarczają. Analizując relacje wewnątrz wielu grup religijnych okazuje się, iż dominuje tam bezwzględne, bezkrytyczne, nie podlegające dyskusji posłuszeństwo guru, przywódcy, animatorowi, prowadzącemu. Różne przejawy pytań, dyskusji, dotarcie do prawdy, czy wątpliwości widziane są źle.