Autyzm jako choroba autoimmunologiczna
Fragmenty z „Autism, Autoimmunity, and Immunotherapy: a Commentary”, Vijendra K. Singh, Ph.D. Department of Biology & Biotechnology Center, Utah State University, Logan Scientific Board Member, Autism Autoimmunity Project.
Obraz autyzmu różni się u każdego dziecka, jednak pewne uwarunkowania są wspólne. Z badań przeprowadzonych m.in. prze Autism Research Insitute wynika, że:
1. u 90% istnieje niedobór cynku
2. u 85% istnieje nadmiar miedzi
3. powszechne są niedobory wapnia i magnezu
4. niemal zawsze istnieje niedobór niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, błonnika i antyoksydantów
Co więcej, coraz większe znaczenie przykłada się do możliwego zatrucia rtęcią. Z badań Pfeiffer Treatment Center wynika, że u 85% dzieci stwierdzono podwyższony stosunek miedzy do cynku we krwi, co sugeruje zaburzenia w wytwarzaniu metalotioneiny (MT) – białka odpowiedzialnego za równowagę pomiędzy miedzią a cynkiem oraz innymi minerałami. „Powszechność nierównowagi miedzy i cynku była o wiele większa niż u każdej innej przebadanej przez nas w ciągu ostatnich 25 lat grupy pacjentów” (William J. Walsh, Ph.D., Pfeiffer Treatment Center, Naperville, Illinois). Jest to jedna z najpowszechniejszych odmienności przy takich schorzeniach jak ADHD, autyzm, depresja, choroba maniakalno-depresyjna i schizofrenia. Pacjenci ci są wyjątkowo wrażliwi na działanie ołowiu, kadmu, rtęci i innych metali toksycznych, które są raczej kumulowane niż eliminowane. Aż u 499 z 503 pacjentów z autyzmem w badaniach krwi stwierdzono dysfunkcję MT. Dr Walsh stwierdził w związku z tym, iż „zaburzenia w zakresie wytwarzania MT mają wpływ na rozwój układu nerwowego i odpornościowego, w połączeniu z nadwrażliwością na metale toksyczne”. Nadmiar miedzi u dzieci może mieć być spowodowany tym, że rtęć powoduje gorsze wchłanianie cynku. Rtęć w agresywny sposób wpływa na układ detoksykujący organizm poprzez wpływ na produkcję metalotioneiny, cytochromu P-450 i żółci. Wówczas związki, które w naturalny sposób oczyszczają organizm z innych metali ciężkich, nie mogą działać i nie wiążą ze sobą np. ołowiu, kadmu czy aluminium. Rtęć hamuje działanie ligand siarkowych w MT i dezaktywuje MT, doprowadzając do wzrostu poziomu miedzi do poziomów toksycznych i obniżenia poziomu cynku. Do mechanizmów działania rtęci można zaliczyć obniżenie poziomu peroksydazy glutationowej i dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) oraz tworzenie wolnych rodników.
Co więcej, u pacjentów z autyzmem stwierdza się braki w zakresie minerałów I aminokwasów, nieregularną produkcję krwinek czerwonych i białych, zaburzenia układu odpornościowego (częste reakcje autoimmunologiczne), 80% cierpi na zaburzenia mitochondrialne związane z produkcją energii (wg dr Colemen, George Washington University Hospital). 90% cierpni na niedoczynność tarczycy w różnym stopniu, mimo prawidłowego poziomu TSH (Raphael Kellman, MD). 83% dotyczy obniżenie aktywności enzymów fazy I I II w wątrobie (co powoduje gromadzenie toksyn i metali ciężkich), a 85% autystów cierpi na zaburzenia wchłaniania. Największy wpływ ma to na przyswajanie kwasów tłuszczowych, cynku, selenu, magnezu i wapnia oraz witamin A, B6, C, D, E. To zaburza układ odpornościowy i powoduje niewystarczającą ochronę przed stresem oksydacyjnym, a przez to uszkodzenia komórek w organizmie, również w mózgu.
Obciążenie organizmu metalami ciężkimi powoduje gwałtowną aktywację układu odpornościowego i produkcję przeciwciał. Np. z badań wynika, że rtęć upośledza zdolność ciała do kontrolowania poziomu Candida albicans poprzez obniżenie funkcji neutrofilów. Ten sam mechanizm powoduj również większą podatność na wirusy. Dzieci z autyzmem mają podwyższone poziomy przeciwciał przeciwko m.in. wirusom Epstein-Barr, cytomegalii oraz opryszczki, jak również – u 30% – przeciwko wirusowi odry. John O’Leary, Ph.D., światowej sławy biolog molekularny z Irlandii ujawnił wirus odry w jelitach 96% dzieci z autyzmem I u 6,6% dzieci zdrowych. Dodatkowo, Dr. O’Leary ujjawnił wirusa odry u 75% dzieci z chorobą Crohna. Tradycyjnie choroba ta dotyczyła dorosłych i była rezultatem wieloletniej nieprawidłowej diety. Przypadki tej choroby u dzieci to nowa okoliczność. Co więcej, Candida, według badań w Atkins Center ma wpływ na ponad 80% przypadków chorych na chorobę Crohna.
“Niskie IgE stwierdzono u 10% pacjentów. Niemal 20% miało IgA, a u 8% stwierdzono kompletny brak, co jest wynikiem wysokim w porównawniu do ogólnej populacji (1 na 700-1,000). Około 25% miało niskie IgG. Około 25% pacjentów miało niedobory różnych klimfocytów (np CD3, CD4, i CD8 Killer T-Cells). W zasadzie niemal 35% dzieci z autyzmem miało niedobory komórek NK (Natural Killer Cells).Zwiększone były poziomy cytokin IL-2 i alfa-interferonu przy normalnym IL-1”—Dr. Sudhir Gupta. Przeciwciała klasy IgG działające na tkanki mózgu IgG stwierdzono u 27% dzieci z autyzmem i u 2% dzieci zdrowych. Przeciwciała klasy IgM stwierdzono u 36% natomiast u żadnego dziecka z grupy kontrolnej. Obecność tych przeciwciał sugeruje, że autoimmunologia odgrywa rolę w patogenezie opóźnień w zakresie komunikacji i umiejętności społecznych u dzieci z takimi zaburzeniami (Serum autoantibodies to brain in Landau-Kleffner variant, autism, and other neurologic disorders. J Pediatr 1999 May;134(5):607-13).
– “Głęboko wierzę w to, że w około 80% przypadków autyzmu przyczyną jest zaburzona reakcja immunologiczna, powszechnie nazywana autoimmunologiczną, a podłożem tego są interakcje pomiędzy układem nerwowym a odpornościowym”.
“Przeciwciała wirusa odry i opryszczki były podwyżsozne, co jest oznaką aktualnej albo przeszłej infekcji albo reakcją na szczepionkę MMR. Wirusy opryszczki i odry łączą się z autyzmem gdyż mają wpływ na reakcję autoimmunilogiczną w móżgu i na choroby demielinizacyjne”
“Ostatnio przeprowadziłem badania na temat wirusów odry i opryszczki u autystów….Stwierdziłem dwie tendencje: po pierwsze, poziomy przeciwciał we krwi były znacznie wyższe o autystów niż u dzieci zdrowych, a po drugie, istniała korelacja między tymi przeciwciałami a autoimmunologiczną reakcją w mózgu. Ta obserwacja prowadzi do wniosku, że autoimmunologiczna odpowiedź na wirus odry to ważny czynnik w etiologii autyzmu, a zakażenie wirusem opryszczki może mieć wpływ na patofizjologię tego zaburzenia. Jest to pewna hipoteza wytłumaczenia autyzmu i pomaga też zrozumieć, dlaczego tak wiele dzieci doświadczyło regresu po przyjęciu szczepionki na odrę, świnkę i różyczkę.”
Znalezione na: Autyzm jako choroba autoimmunologiczna
Zobacz na: Wyleczeni z autyzmu
Małpy doznały powikłań podobnych do autyzmu po MMR & innych szczepionkach
Niebezpieczeństwa nadmiernych szczepień w trakcie rozwoju mózgu – dr Russell L. Blaylock
Autyzm jako choroba autoimmunologiczna